Episode 12 เจ้าหญิงน้อย

Episode 12 เจ้าหญิงน้อย

เจโรมมองใบหน้าทะเล้นของสาวน้อยตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ก่อนจะมอบจูบที่เร่าร้อนดุดันให้เธอเป็นรางวัล ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนวนมาบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้างสลับกันไปมา ใบหน้าหวานเชิดขึ้นด้วยความรู้สึกเสียวซ่านร่างกายดิ้นพล่านไปมาเมื่อถูกอีกฝ่ายปรนเปรอ โดยเฉพาะริมฝีปาก และปลายลิ้นอุ่นร้อนที่พรมจูบมาทั่วเรือนร่างของเธอ

ร่างบางถูกจับพลิกให้กลับไปนอนอยู่ใต้ร่างหนาดังเดิม เจโรมตั้งใจดูดดุนผิวอ่อนจนเกิดเป็นรอยรักกลีบกุหลาบแดงช้ำไปทั่วร่างเพื่อตั้งใจทิ้งรอยรักเอาไว้ย้ำเตือนคนตัวเล็กว่าเธอได้เป็นเมียของเขาทั้งในทางนิตินัย และพฤตินัยอย่างสมบูรณ์แล้ว

“อื้อ! เจโรม~” ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนลากผ่านไหล่มนลงมาดูดดุนปลายถันขาวอมชมพูทั้งสองข้างของเธอสลับกันไปมาจนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ มือเรียวขยุ้มเส้นผมสลวยสีบลอนด์ทองเพื่อระบายความเสียวซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วร่าง

“ฉันชอบน้ำเสียงเวลาเธออ้อนฉันแบบเมื่อกี้จัง” ใบหน้าคมคายละความสนใจจากปลายถันตรงหน้าขึ้นมากระซิบบอกบริเวณริมฝีปากคนตัวเล็ก

“แบบไหน เจโรมที่รักแบบนี้เหรอ” คนตัวเล็กเอ่ยถามเสียงหวานโดยที่ฝ่ามือยังคงลูบไล้เส้นผมของชายหนุ่มด้วยความซุกซน

“แบบนั้นดูจะเลี่ยนไปหน่อยไหม แต่ถ้าเธอชอบฉันก็ไม่ติดอะไร” เขาบอกเอาใจหญิงสาวเหมือนทุกครั้ง

“จริงๆ แล้วฉันมีความตั้งใจบางอย่างที่อยากทำถ้ามีแฟนนะรู้ไหม” คาร์ลินบอกด้วยแววตาเปล่งประกายทำเอาเจโรมยิ่งอยากรู้ว่าเธอหมายถึงเรื่องอะไรที่ทำให้แววตาที่มักจะซุกซนของเธอดูมีความสุขเวลากล่าวถึงได้มากขนาดนี้

“อะไรฉันทำให้ได้ไหม” เจโรมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และใคร่รู้

“ฉันอยากเรียกแฟนว่าแด๊ดดี้ ฉันอยากมีแฟนอายุมากกว่า” คาร์ลินบอกพลางลูบไล้ใบหน้าคมคายด้วยใบหน้าอมยิ้ม

“ฉันไงอายุมากกว่าเธอ” เจโรมรีบเสนอตัวเมื่อตัวเขาเองมีคุณสมบัติเข้ากับสิ่งที่เธอต้องการ

“ที่สำคัญคือต้องดูแลฉันได้ดีเหมือนกับพ่อฉันด้วย” หญิงสาวไหวไหล่พูดประโยคถัดมา

“ฉันชักอยากจะเจอพ่อเธอแล้วสิ อยากขอเคล็ดลับในการมัดใจลูกสาวจากพ่อของเธอหน่อย” ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงทะเล้น

“เชื่อฉันเถอะว่านายไม่อยากเจอหรอก” คนตัวเล็กฉีกยิ้มหวานเอียงคอมองอีกฝ่ายตาใส ก่อนจะโน้มลำคอหนาลงมากดจูบหนักๆ ลงบนริมฝีปากหยักได้รูป เพื่อให้บทรักได้ดำเนินต่อไปถึงปลายทางที่ต้องการ

ปลายลิ้นสอดประสานตวัดเกี่ยวพันไปมา จังหวะลมหายใจ และการเคลื่อนไหวที่สอดประสานเป็นหนึ่งเดียว ก่อนที่เจโรมจะลากริมฝีปากหนาลงมาผ่านหน้าอกอวบอิ่มมายังหน้าท้องแบนราบ และมาหยุดอยู่บริเวณเนินสามเหลี่ยมอวบนูนที่ไร้ซึ่งไรขนอ่อนปกคลุม

ปลายลิ้นหนาตวัดเลียริมฝีปากพลางจ้องมองความงดงามของกลีบกุหลาบงามตรงหน้าด้วยแววตาหื่นกระหาย ทำเอาหญิงสาวที่เหลือบมองมารู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องราวกับกำลังมีผีเสื้อนับหมื่นตัวบินวนอยู่

“ฉันไม่ใช่พ่อเธออาจจะดูแลเธอได้ไม่เหมือนกับพ่อเธอ แต่ในฐานะผัวของเธอฉันจะดูแลเธอเสมือนเจ้าหญิงน้อยของฉันที่ใครก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้” เจโรมบอกขณะใช้ปลายนิ้วเกลี่ยกลีบกุหลาบงามตรงหน้าสัมผัสความอ่อนนุ่มของมันเบาๆ

“ทำไมถึงคิดว่าคนอื่นจะทำแทนคุณไม่ได้ล่ะ?” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่าถึงแม้ร่างกายจะสั่นสะท้านเพราะสัมผัสจากเขา แต่ก็มีความอยากรู้อยู่ในขณะเดียวกัน

“เพราะนอกจากฉันแล้วคงไม่มีใครได้ทำหน้าที่ผัวที่แสนดีของเธอแล้วไงเจ้าหญิงน้อย”

คำตอบแสนโรแมนติกของเจโรมทำให้หัวใจดวงน้อยๆ วูบไหวไปชั่วขณะ ก่อนที่สติสัมปชัญญะจะค่อยๆ เลือนหายไป แล้วถูกแทนที่ด้วยอารมณ์ปรารถนาที่ลุกโชนเมื่อปลายลิ้นร้ายตวัดเลียลงมาบนกลีบกุหลาบงามของเธอจนเปียกชื้นไปด้วยน้ำลายใสๆ

ดวงตาคมเหลือบมองใบหน้าเสียวซ่านของคนตัวเล็กที่ร่างกายดิ้นพล่านไปมารับสัมผัสจากปลายลิ้นร้อนที่ตวัดดูดดุนเกสรงามจนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ

“อื้อ!…เจโรมพอแล้ว”

นอกจากจะไม่ฟังคำทัดทานจากคนตัวเล็กแล้ว เขากลับยิ่งเร่งจังหวะปลายลิ้นให้หนักหน่วงมากยิ่งขึ้นจนร่างกายหญิงสาวทนไม่ไหวปลดปล่อยสายธารน้ำหวานออกมาให้เขาได้ชิม

ปลายนิ้วเรียวยาวดันเข้าไปทักทายเพิ่มความท้าทายให้หญิงสาวโดยที่ปลายลิ้นยังคงตวัดเลียชิมน้ำหวานที่ปลดปล่อยออกมาอย่างไม่ขาดสาย รสชาติความหอมหวานของสาวน้อยวัยแรกแย้มทำให้เจโรมรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก

“เรียกชื่อฉัน” ร่างสูงเคลื่อนตัวมาคร่อมทับร่างบางเอาไว้ ทำให้ลำกายใหญ่ที่ตื่นตัวเสียดสีกับบริเวณกลีบกุหลาบงามไปมา

“เจโรม”

“ดังขึ้นอีก ดังพอที่จะทำให้ฉันรู้ว่าเธอต้องการฉันมากแค่ไหน” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับดันเอาปลายนิ้วเข้าไปในโพรงปากเล็ก เธอดูดดุนปลายนิ้วของเขาด้วยแววตาหยาดเยิ้ม

“เจโรม ได้โปรดฉันต้องการคุณ…ตอนนี้” ถึงแม้น้ำเสียงนั้นจะไม่ดังมากพออย่างที่เขาคาดหวังเอาไว้ แต่น้ำเสียงออดอ้อนของเธอกลับทำให้เขาสูญเสียการควบคุมในทันที

หัวเห็ดปลายบานถูกนำไปจ่ออยู่บริเวณปากทางรักที่มีน้ำหวานหล่อลื่นเป็นตัวเบิกทางรอต้อนรับความใหญ่โตของแก่นกายใหญ่ที่กำลังจะแทรกเข้าไปในร่างกายร้อนรุ่มของเธอ

“คุณไม่ได้ลืมอะไรไปใช่ไหม” มือเรียวดันหน้าท้องแกร่งของเจโรมที่พยายามดันเอาหัวเห็ดปลายบานเข้ามาทักทายช่องทางรักคับแคบของเธอ

“โอเค~” เจโรมไหวไหล่แบบขอไปทีก่อนจะหยิบถุงยางอนามัยในตู้ลิ้นชักข้างเตียงมาสวมใส่

“คุณพกของพวกนี้ไว้ที่หัวนอนบ้านตัวเอง คงพามาบ่อยสินะฉันเป็นคนที่เท่าไหร่ของคุณ?” คาร์ลินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระแนะกระแหน แต่ในใจกลับแอบรู้สึกผิดหวังอยู่ลึกๆ

“เธอคงไม่คิดว่าหนุ่มโสดหล่อรวยวัยสามสิบอย่างฉันจะถือพรหมจรรย์มาถึงตอนนี้หรอกใช่ไหม?”

“นั่นสินะ” หญิงสาวแค่นหัวเราะเบาๆ ในลำคอด้วยความเย้ยหยัน

“แต่เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันพามาที่บ้าน”

“โกหก”

“ฉันพูดจริงๆ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันพามาที่นี่ และเป็นคนแรกที่ได้นอนเตียงของฉัน”

“ทำไมทุกอย่างต้องเป็นฉันเท่านั้นล่ะ”

“ไม่รู้สิ เพราะเธอเป็นเจ้าหญิงน้อยของฉันละมั้งเลยพิเศษกว่าคนอื่น”