All Chapters of วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

ต้าเซี่ย วสันตฤดูปีที่สิบห้าของจักรพรรดิเกา จวนอันหนานโหว ณ เมืองหลวง“ราชโองการ!”ผู้ใหญ่และเด็กของตระกูลเซียวทั้งหมดได้มารวมกันอยู่ที่ประตูใหญ่แล้ว ตั้งแต่ฮูหยินผู้เฒ่าและนางหยางมารดาครองหม้ายมาหลายปีของเซียวรั่ง จนถึงบรรดาคนรับใช้คุกเข่าอยู่ตรงนั้นอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย รอขันทีอ่านราชโองการเพียงแต่ชุยอันหรูที่สวมเสื้อผ้าเรียบง่าย ไม่เข้ากับบรรดาญาติผู้หญิงตระกูลเซียวที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสวยงามสีสันฉูดฉาดที่กำลังรอรับพระราชทานรางวัลชุยอันหรูเป็นบุตรสาวในภรรยาเอกเพียงคนเดียวของเจิ้นกั๋วกงเจิ้นกั๋วกงและบุตรชายมีผลงานในการศึกมากมาย เป็นที่ศรัทธาของชาวบ้าน แต่เมื่อหลายวันก่อน ทั้งสองเสียชีวิตระหว่างการสู้รบ ฮ่องเต้ทรงอนุญาตให้จัดพิธีทุกข์แห่งชาติเป็นพิเศษ โดยกินเวลาต่อเนื่องเก้าวัน รวมเวลาการเดินทาง เมื่อวานเพิ่งเป็นสัปดาห์ที่ห้า“ด้วยโองการแห่งฟ้า ฮ่องเต้มีพระบัญชา เดิมอันหนานป๋อเซียวรั่ง สังหารศัตรูที่ด่านหู่เหลาอย่างกล้าหาญ เอาชนะศัตรู กำจัดความยากลำบากในชายแดนทางใต้ให้เรา เลื่อนยศเป็นอันหนานโหวและประทานตำแหน่งผู้บัญชาการกองทหารรักษาการณ์เมืองหลวง...”“หลินจืออินบุตรสาวข

คำพูดเช่นนี้ยิ่งสะเทือนใจทุกคนที่อยู่ที่นี่มากมายชุยอันหรูกล่าวต่อไป “วันนี้ขอให้ทุกคนช่วยเป็นพยานด้วย ข้าชุยอันหรูแต่งเข้าตระกูลเซียวมาสองปี กตัญญูผู้อาวุโส เลี้ยงดูน้องสาวสามีอย่างดี ไม่เคยทำความผิดใดมาก่อน ยามนี้เมื่อบิดาและพี่ชายสิ้นชีพ กลับถูกคนอื่นรังแกกันเพียงนี้ จึงยืนกรานตัดขาดบุญคุณคุณธรรมกับตระกูลเซียว นับจากวันนี้เป็นต้นไป สมุนไพรราคาแพงที่เคยมอบให้ฮูหยินผู้เฒ่าจากร้านขายยาในเมือง เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายที่มอบให้ฮูหยินใหญ่เลือกตัดเป็นชุดจากร้านขายผ้า และยังมีเครื่องหัวอัญมณีที่เซียวเสวี่ยหลิงใช้ ข้าจะไม่ใช้สินเดิมของตัวเองจ่ายให้อีกแล้ว เชิญเถ้าแก่แต่ละร้านไปเรียกเก็บจากจวนโหวได้เลย”ผู้คนที่มุงดูต่างมึนงง ตระกูลเซียวหน้าไม่อายขนาดนี้เชียวหรือ ถึงกับใช้สินเดิมของหลานสะใภ้มาตั้งสองปี“มิน่าละ ก่อนหน้านี้ตระกูลเซียวตกต่ำถึงขนาดนั้นแล้ว จู่ ๆ ถึงได้ล่ำซำขึ้นมา”“ถูกต้อง กินของคนอื่นใช้ของคนอื่น สุดท้ายยังรังแกคนอื่นลับหลัง”ในที่สุดซวีหวยก็รีบไปตามหมอมาจนได้ ชุยอันหรูไม่สนใจ และไม่ถือสาที่หมอจะตรวจหญิงสาวคนนั้นใหม่ พอดีกับที่ความสนใจของชาวบ้านถูกหันเหไปนางฉวยโอกาสนี้เอ่

หลังจากชุยอันหรูได้ยิน รีบลงจากรถม้าทันที พร้อมวิ่งไปที่ประตูทางเข้าเสียงจากด้านใน ดังออกมาอย่างชัดเจน“พวกเจ้าคนตระกูลเซียวที่เห็นแก่ผลประโยชน์ ไร้ศีลธรรมจรรยา ถึงกับกล้าทำเรื่องที่ไร้ยางอายถึงเพียงนี้ ไม่กลัวฟ้าดินลงโทษ ไม่กลัวต้องตายโหงตายห่ากันทุกคนหรือ!”“ลองไปดูทั่วเมืองหลวงสิ มีบ้านไหนที่กล้าแต่งอนุภรรยาเข้าจวนอย่างออกหน้าออกตา ในขณะที่พ่อตากับพี่ชายภรรยาเพิ่งตายได้ร่างกระดูกไม่ทันเย็น แต่พวกเจ้าตระกูลเซียวกลับจะแต่งภรรยาเท่าเทียม ซ้ำยังไปขอพระราชทานต่อหน้าพระพักตร์ ไม่กลัวสุสานบรรพบุรุษตระกูลเซียวจะระเบิด ลูกหลานอับอายขายหน้าบ้างหรือ!”“ข้าจะบอกพวกเจ้านะ จวนเจิ้นกั๋วกงยังมีลูกชายข้าอยู่ แต่ต่อให้ไม่มีบุรุษสักคน ข้าที่เป็นหม้ายก็จะขอสู้ตาย ทวงความยุติธรรมให้น้องสาวสามีข้าแน่นอน!”ชุยอันหรูอบอุ่นหัวใจ ความมั่นใจจากครอบครัวบ้านมารดา กลับได้มาจากพี่สะใภ้หรือนี่ช่วงเวลาที่ผ่านมา แรงกดดันที่พี่สะใภ้ได้รับ จะน้อยไปกว่านางได้อย่างไร?“วันนี้โชคดีที่ข้ามา ไม่อย่างนั้นคงจับไม่ได้ว่าพวกเจ้าคิดจะใช้สินเดิมของน้องสาวสามีข้า ไปสู่ขอนังหน้าด้านตระกูลหลินนั่น เห็นว่าจวนเจิ้นกั๋วกงของพ

จวนตระกูลหลิน“ตกลงชุยอันหรูรู้เรื่องที่เจ้าท้องได้อย่างไร?” จนถึงตอนนี้นางเวินก็ยังไม่เข้าใจหลินจืออินแทบจะนอนอยู่ตรงนั้นอย่างสิ้นหวัง นึกถึงตัวเองกลับมาอย่างมีเกียรติ และยังสามารถเข้าจวนโหว เดิมทีควรจะมีหน้ามีตาสมปรารถนา แต่เพราะการกระทำที่สวนทางของชุยอันหรู กลับตาลปัตรในพริบตาตอนนี้ชื่อเสียงของนางป่นปี้แน่“ท่านแม่ ข้าไม่รู้จริงๆ…”เสียงของหลินจืออินแหบแห้ง“ไม่แน่นางเฒ่าคนนั้นนั่นแหละที่ได้ใจจนชั่วขณะเผลอพลั้งปาก ผู้อาวุโสสองคนนั้นของตระกูลเซียว คนหนึ่งเห็นผลประโยชน์ลืมบุญคุณ อีกคนหน้าเนื้อใจเสือ น้องหญิงแต่งไปต้องได้รับความคับข้องใจแน่นอน”หลินชวนที่เซียวเสวี่ยหลิงชอบมาโดยตลอด บ่นอย่างไม่เกรงใจหลินจื้อหย่วนเงียบมาโดยตลอด สีหน้าบึ้งตึง“มาพูดเรื่องนี้ตอนนี้มีประโยชน์อะไร? เพราะเจ้าคนเดียว ชื่อเสียงของตระกูลหลินถูกทำลายหมดแล้ว”“ชุยอันหรูคนนี้เหลวไหลจริงๆ ไม่มีจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว นางกลับไม่อยากพึ่งใบบุญของจวนอันหนานโหว และยังบ้าๆ บอๆ จะสู้จนตายไปข้างหนึ่ง หมดหนทางเยียวยาแล้วจริงๆ”ท้ายที่สุดนางเวินก็ตำหนิลูกสาวไม่ลง“เอาเป็นว่ามอบเรื่องนี้ให้เซียวรั่งไปจัดการ เขาต้องให

ชุยอันหรูส่ายศีรษะ “นางไม่กล้า ตอนนี้ข้าอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ อีกทั้งท่านพ่อกับท่านพี่ตายในสนามรบ ถ้าหากนางจะให้ข้าแต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์ ผู้คนทั่วใต้ฟ้าล้วนรังเกียจ”เหลียงจื่ออวี่พยักหน้า “อืม ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนี้แล้ว ข้าก็วางใจแล้ว ปัจจุบันจวนเจิ้นกั๋วกงของเรายังมีหลางเอ๋อร์ บรรดาศักดิ์ของเจิ้นกั๋วกงก็ไม่ถูกเรียกคืน ใครก็อย่าคิดดูถูกตระกูลชุยของพวกเรา”ชุยอันหรูคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจทำให้พี่สะใภ้มีสติ“พี่สะใภ้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะฝ่าบาทระแวงท่านพ่อกับท่านพี่ ก็ไม่จำเป็นต้องนำทหารออกรบด้วยตัวเอง และข้าก็ไม่จำเป็นต้องออกเรือนกับผู้มีศักดิ์ต่ำกว่า”“วันนี้หากไม่ใช่เพราะข้าทำให้เรื่องราวมันบานปลาย อีกทั้งเรื่องที่หลินจืออินท้องก็กลายเป็นที่หัวเราะเยาะของผู้คน เกรงว่าข้าคงขอราชโองการหย่าฉบับนี้ไม่ได้”เหลียงจื่ออวี้ตะลึง อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจชุยอันหรูถอนใจแล้วกล่าว “เพราะเซียวรั่งใช้ความดีความชอบด้านการทหารบีบคั้นฝ่าบาท”“ท่านพ่อกับท่านพี่มีความดีความชอบด้านการศึกเช่นนี้ ยังไม่เคยบังคับฝ่าบาททำอะไรเลย เขาที่เป็นขุนนางใหม่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งบรรดาศักดิ์ ก็กล้าขอพระราชทา