แชร์

บทที่ 5

ผู้เขียน: หมาอีหรูเสวี่ย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-10 16:28:22
หลังจากชุยอันหรูได้ยิน รีบลงจากรถม้าทันที พร้อมวิ่งไปที่ประตูทางเข้า

เสียงจากด้านใน ดังออกมาอย่างชัดเจน

“พวกเจ้าคนตระกูลเซียวที่เห็นแก่ผลประโยชน์ ไร้ศีลธรรมจรรยา ถึงกับกล้าทำเรื่องที่ไร้ยางอายถึงเพียงนี้ ไม่กลัวฟ้าดินลงโทษ ไม่กลัวต้องตายโหงตายห่ากันทุกคนหรือ!”

“ลองไปดูทั่วเมืองหลวงสิ มีบ้านไหนที่กล้าแต่งอนุภรรยาเข้าจวนอย่างออกหน้าออกตา ในขณะที่พ่อตากับพี่ชายภรรยาเพิ่งตายได้ร่างกระดูกไม่ทันเย็น แต่พวกเจ้าตระกูลเซียวกลับจะแต่งภรรยาเท่าเทียม ซ้ำยังไปขอพระราชทานต่อหน้าพระพักตร์ ไม่กลัวสุสานบรรพบุรุษตระกูลเซียวจะระเบิด ลูกหลานอับอายขายหน้าบ้างหรือ!”

“ข้าจะบอกพวกเจ้านะ จวนเจิ้นกั๋วกงยังมีลูกชายข้าอยู่ แต่ต่อให้ไม่มีบุรุษสักคน ข้าที่เป็นหม้ายก็จะขอสู้ตาย ทวงความยุติธรรมให้น้องสาวสามีข้าแน่นอน!”

ชุยอันหรูอบอุ่นหัวใจ ความมั่นใจจากครอบครัวบ้านมารดา กลับได้มาจากพี่สะใภ้หรือนี่

ช่วงเวลาที่ผ่านมา แรงกดดันที่พี่สะใภ้ได้รับ จะน้อยไปกว่านางได้อย่างไร?

“วันนี้โชคดีที่ข้ามา ไม่อย่างนั้นคงจับไม่ได้ว่าพวกเจ้าคิดจะใช้สินเดิมของน้องสาวสามีข้า ไปสู่ขอนังหน้าด้านตระกูลหลินนั่น เห็นว่าจวนเจิ้นกั๋วกงของพวกข้าขาดเสาหลัก จึงคิดจะรังแกกันให้ตายหรือ?”

“หลางเอ๋อร์ จำหน้าคนพวกนี้ไว้ให้ดี พวกเขาคือคนที่รังแกอาหญิงของเจ้า รอให้เจ้าเติบใหญ่ หากพวกมันยังโชคดีมีชีวิตอยู่ ต้องทำให้พวกมันคุกเข่าขอโทษอาหญิงเจ้าให้ได้! โดยเฉพาะอันหนานโหวที่เนรคุณไร้คุณธรรมเลวทรามต่ำช้านั่น หากต่อไปเจ้าทำตัวเยี่ยงคนผู้นั้น อย่าไปบอกว่าเป็นลูกข้า ยิ่งอย่าไปบอกว่าแซ่ชุย!”

ฮูหยินซื่อจื่อเหลียงจื่ออวี้ยังก่นด่าไม่หยุด แต่กลับไม่ได้ยินเสียงของคนตระกูลเซียว

ชุยอันหรูรีบเดินไปหา พร้อมเรียกขาน “พี่สะใภ้...”

เหลียงจื่ออวี้ที่เตรียมจะโจมตีต่อไปหันมาเห็นชุยอันหรู ยังไม่ทันได้เอ่ยสิ่งใดน้ำตากลับไหลรินออกมาก่อนแล้ว

“อันหรู พี่สะใภ้มาช้าไป เจ้าคนเลวพวกนี้ ถึงได้กล้าทำเรื่องหน้าด้านอย่างนี้ออกมาได้”

ชุยหลางที่มีอายุเพียงหกขวบรีบวิ่งมากอดขาชุยอันหรู “ท่านอา หลางเอ๋อร์คือผู้ชายเพียงคนเดียวในจวนกั๋วกง ข้าจะปกป้องท่านอา...”

คนตระกูลเซียวทำเรื่องเหลวไหลมากมายอย่างนั้น ชุยอันหรูยังไม่ร้องไห้ ทว่าขณะนี้กลับเริ่มอดไม่ได้แล้ว

“มีหลางเอ๋อร์อยู่ ข้าไม่กลัวสิ่งใดทั้งสิ้น”

ชุยอันหรูจับใบหน้าชุยหลาง พร้อมเอ่ยเสียงค่อย

มองดูท่าทางเป็นห่วงเป็นใยของเหลียงจื่ออวี้ ยิ่งทำให้ชุยอันหรูอุ่นใจ

“พี่สะใภ้...”

“ไม่ต้องพูดให้มากความ รีบไปเก็บข้าวของแล้วกลับไปกับข้า สถานที่เยี่ยงนี้เราอยู่ไม่ไหว บรรยากาศเลวร้ายเหลือเกิน ทั้งแก่ทั้งเด็กไม่มีความเป็นคนสักนิด ล้วนเป็นพวกเนรคุณทั้งสิ้น”

เหลียงจื่ออวี้เอ่ยออกมาอย่างเด็ดขาด ไม่ยืดเยื้อสักนิด

ชุยอันหรูหันมองด้านใน พบว่าฮูหยินผู้เฒ่านั่งอนาถอยู่บนพื้น ส่วนเซียวเสวี่ยหลิงผมเผ้ายุ่งเหยิง บนใบหน้าของเซียวรั่งมีรอยฝ่ามือชัดเจน กลับเป็นนางหยางที่ไม่เป็นอะไรเลย

“นี่มัน...” นางสอบถาม

“ข้าทำเอง ไม่สั่งสอนคนพวกนี้เสียบ้าง คงนึกว่าจวนเจิ้นกั๋วกงของพวกเราไม่มีน้ำยา คิดจะรังแกเจ้าง่าย ๆ ตามอำเภอใจ ถึงอย่างไรข้าก็มีตำแหน่งที่ฮ่องเต้ทรงแต่งตั้ง แม้จะเป็นยัยแก่หนังเหนียวข้าก็จะตีไม่เว้นเหมือนกัน”

ชุยอันหรูปลอบใจเหลียงจื่ออวี้ที่ฉุนเฉียวอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นจึงหันไปดูคนของตระกูลเซียว

“ชุยอันหรู เจ้าขัดราชโองการ อีกทั้งยังปล่อยให้หญิงบ้าผู้นี้มาอาละวาดที่ตระกูลเซียว หากเจ้ายอมรับผิดตอนนี้ พวกเราตระกูลเซียวจะฝืนใจเก็บตำแหน่งฮูหยินให้เจ้า”

ฮูหยินผู้เฒ่ากุมใบหน้าที่เพิ่งถูกเหลียงจื่ออวี้ตบเมื่อครู่ แล้วเอ่ยเสียงเหี้ยม

พวกที่มาจากตระกูลเล็ก ๆ ช่างไร้กฎระเบียบ

สีหน้าของเซียวรั่งเหี้ยมเกรียมจนน่ากลัว หากไม่ใช่เพราะมีชาวบ้านมามุงดู เมื่อครู่เขาคงลงมือแล้ว

“ยัยแก่หน้าด้าน อย่าลืมว่าตระกูลเซียวของพวกเจ้ามีวันนี้ได้อย่างไร!”

เหลียงจื่ออวี้โมโหมาก จึงโพล่งออกไปทันที

“พี่สะใภ้ ไม่จำเป็นต้องโต้แย้งกับคนพวกนี้ เมื่อครู่ข้าได้ยินท่านบอกว่าพวกเขาคิดจะยึดสินเดิมข้าหรือ?”

“ใช่ ตอนข้ามาถึง คนรับใช้ตระกูลเซียวกำลังจับตัวตันเสวียนและตันไป๋เอาไว้ คิดจะใช้กำลังค้นตัวแล้วเอากุญแจห้องเก็บสมบัติไป”

ตันเสวียนกับตันไป๋รีบวิ่งเข้ามา เพื่อให้ชุยอันหรูเห็นว่าพวกนางปลอดภัยดี

“ใครเป็นคนลงมือ?” ชุยอันหรูสอบสวน

บ่าวของตระกูลเซียวถอยหลังไปอย่างเงียบเชียบ ไม่มีใครกล้ายอมรับ

“ตอนนี้ไม่กล้ายอมรับ อย่างไรตันเสวียนกับตันไป๋คงจำได้ หากคนของข้าชุยอันหรูทำผิด ข้าจะลงโทษเอง แต่พวกนางไม่ได้ทำผิด พวกเจ้ากล้ารังแกพวกนาง ข้ารับประกันได้ว่าพวกเจ้าต้องเสียใจภายหลังแน่นอน!”

เกียรติของคนตระกูลเซียว ถูกเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในที่สุดมีบ่าวคนหนึ่งนึกกลัว จึงคุกเข่าลงพื้นยอมรับผิด

“ฮูหยินน้อย ข้าน้อยยอมรับผิด...”

ต่อมา มีอีกหลายคนคุกเข่าลงพื้น แล้วขอร้องอ้อนวอน

เมื่อเห็นท่าทีของคนเหล่านี้ ฮูหยินผู้เฒ่าโกรธมาก

“สารเลว อย่าลืมว่าที่นี่คือตระกูลเซียว พวกเจ้าเป็นบ่าวของตระกูลเซียว ไม่ใช่บ่าวของนางชุยอันหรู!”

ชุยอันหรูถามเถรตรง “เช่นนั้นท่านบอกข้าสิ เหตุใดตระกูลเซียวจึงมายุ่งกับสินเดิมของข้า?”

“ฮึ ก็เพราะเจ้าก่อเรื่องนะสิ เรื่องที่ตระกูลหลินใหญ่โตเสียขนาดนั้น ตระกูลหลินจึงส่งข่าวมาให้เซียวรั่ง หากไม่มีความจริงใจมากพอ งานนี้ไม่ต้องแต่งก็ได้ จำต้องได้ค่าชดเชยจากเจ้าที่มากพอ”

น้ำเสียงของฮูหยินผู้เฒ่าตรงไปตรงมา

“ดังนั้น พวกเขาจึงจะไปยุ่งกับสินเดิมของข้าหรือ?”

ชุยอันหรูสะท้อนใจอีกครั้ง เป็นไปตามคาด พวกคนที่ไม่มีขอบเขตต่ำสุด มักจะขยายขอบเขตใหม่ได้เสมอ

“ของเจ้าของข้าอะไรกัน ในเมื่อเจ้าแต่งเข้าตระกูลเซียวแล้ว ของพวกนั้นย่อมเป็นของตระกูลเซียว คุณหนูตระกูลหลินได้รับพระราชทานสมรสจากฮ่องเต้ ต่อไปมีตำแหน่งฮูหยินทัดเทียมเจ้า เจ้าไปพูดอย่างนั้นโดยไม่สนใจสิ่งใด ชดเชยให้คนอื่นก็เป็นเรื่องที่สมควรทำแล้วมิใช่หรือ?”

ฮูหยินผู้เฒ่ากัดฟันกรอด สิ่งที่พูดออกมาล้วนไร้ยางอาย

เซียวรั่งเองก็พูดขึ้นมาบ้าง “เจ้าอย่าลืมนะ ข้าเป็นคนอยากสู่ขอนาง ไม่ใช่นางจะแต่งกับข้าให้ได้! เจ้าดื้อดึงไม่ฟังสิ่งใดเช่นนี้ ข้าถือวิสาสะแบ่งสินเดิมครึ่งหนึ่งของเจ้าให้นางแล้วจะทำไม?”

ชุยอันหรูไม่โกรธกลับหัวเราะ “พวกเจ้ายังหน้าด้านกว่านี้ได้อีกหรือไม่? หรือว่าถึงขีดจำกัดแล้ว?”

เซียวเสวี่ยหลิงที่เจ็บตัวมากที่สุดเพิ่งจะเอ่ยขึ้นในตอนนี้ “ชุยอันหรู อย่าลืมสิว่าตอนแรกเจ้าเป็นคนแย่งการหมั้นหมายของพี่สาวตระกูลหลิน เจ้าติดค้างนางแต่แรกแล้ว”

ชุยอันหรูแค่นหัวเราะ “ทำไม ท่านย่ากับท่านแม่ของเจ้าไม่เคยบอกเจ้าหรือ ตอนนั้นนางรังเกียจที่จวนอันหนานป๋อตกต่ำยากจน ไม่อยากแต่งเข้ามาลำบาก ถึงได้ปฏิเสธการหมั้นหมายที่ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว”

ฮูหยินผู้เฒ่ากับนางหยางสีหน้ากระอักกระอ่วน ไม่ได้พูดสิ่งใด

เซียวรั่งพูดอย่างไม่พอใจ “ชุยอันหรู เจ้าไม่ต้องมายุแยงตะแคงรั่ว ตอนนั้นนางต้องทำตามคำสั่งพ่อแม่ ตอนหลังจึงรวบรวมความกล้าตามข้าไปถึงชายแดนไม่ใช่หรือ?”

ชุยอันหรูอยากจะปรบมือให้เขา สมองสุนัขที่ไม่มีสิ่งใดเจือปนเช่นนี้กลับอยู่รอดจากชายแดนมาได้

“สองปีมานี้ พวกเจ้ากินของข้าใช้ของข้า นึกว่าจะตัดสินใจแทนข้าได้จริงหรือ? นับจากวันนี้เป็นต้นไป เงินที่พวกเจ้าเอาไปจากข้าเจ็ดแสนกว่าตำลึง ต้องคืนข้ามาโดยที่ไม่ขาดแม้แต่อีแปะเดียว”

“เจ็ดแสนกว่าตำลึง!” ฮูหยินผู้เฒ่าตวาดเสียงดัง “ชุยอันหรู เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?”

“ข้าไม่ได้บ้า! ต้องขอบคุณฮูหยินผู้เฒ่าที่เตือนให้ข้าเข้าวัง ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่ได้รับพระกรุณาของฝ่าบาท!”

เมื่อสิ้นเสียงชุยอันหรู ด้านนอกมีเสียงเล็กแหลมดังขึ้นอีกครั้ง

“รับราชโองการ!”

บทที่เกี่ยวข้อง

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 6

    คนตระกูลเซียวคาดคิดไม่ถึงว่าในวังจะส่งคนมาจริงๆ คำพูดเมื่อครู่ของชุยอันหรู ทำให้พวกเขาเริ่มกระวนกระวายเหลียงจื่ออวี้ก็มองชุยอันหรูอย่างกังวลเช่นกัน กลัวว่านางแค่กำลังอวดเก่ง“วางใจได้”ชุยอันหรูตบมือของนางเบาๆ ก่อนจะดึงชุยหลางมาที่ข้างกายตัวเองและคุกเข่ารับราชโองการด้วยกัน“ด้วยโองการแห่งสวรรค์ ฝ่าบาทมีพระบัญชา อันหนานโหวละเมิดหลักจริยธรรม แต่งภรรยาเท่าเทียมในช่วงไว้อาลัย เราเห็นแก่ที่ความดีความชอบด้านการศึกซึ่งไม่เคยมีมาก่อน แม้ปฏิเสธคำร้องปลดสามีของบุตรสาวเจิ้นกั๋วกง แต่อนุญาตให้หย่า ให้มีผลทันที จวนอันหนานโหวต้องคืนค่าใช้จ่ายบุตรสาวเจิ้นกั๋วกงในสองปีทั้งหมดภายในสามวัน รวมเป็นเงินเจ็ดแสนห้าหมื่นตำลึง จบราชโองการ”เซียวรั่งมองตาค้างแล้ว ชุยอันหรูเข้าวังก็เพื่อขอราชโองการปลดสามี?“ชุยอันหรู เจ้าบ้าไปแล้วหรือ? พ่อและพี่ชายของเจ้าไม่อยู่แล้ว หย่ากับพี่ชายข้า ยังจะมีใครเอาเจ้าอีก?”เซียวเสวี่ยหลิงเป็นคนแรกที่ทนไม่ไหว ตะคอกออกมาโดยตรงสิ่งที่ฮูหยินผู้เฒ่าปวดใจมากกว่านั้นคือเงินทอง“เจ็ดแสนห้าหมื่นตำลึง เหตุใดเจ้าไม่ไปปล้นเลยล่ะ?”ชุยอันหรูมองพวกนางด้วยสายตาเย็นชา“ถ้าหากพวกท่าน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 7

    จวนตระกูลหลิน“ตกลงชุยอันหรูรู้เรื่องที่เจ้าท้องได้อย่างไร?” จนถึงตอนนี้นางเวินก็ยังไม่เข้าใจหลินจืออินแทบจะนอนอยู่ตรงนั้นอย่างสิ้นหวัง นึกถึงตัวเองกลับมาอย่างมีเกียรติ และยังสามารถเข้าจวนโหว เดิมทีควรจะมีหน้ามีตาสมปรารถนา แต่เพราะการกระทำที่สวนทางของชุยอันหรู กลับตาลปัตรในพริบตาตอนนี้ชื่อเสียงของนางป่นปี้แน่“ท่านแม่ ข้าไม่รู้จริงๆ…”เสียงของหลินจืออินแหบแห้ง“ไม่แน่นางเฒ่าคนนั้นนั่นแหละที่ได้ใจจนชั่วขณะเผลอพลั้งปาก ผู้อาวุโสสองคนนั้นของตระกูลเซียว คนหนึ่งเห็นผลประโยชน์ลืมบุญคุณ อีกคนหน้าเนื้อใจเสือ น้องหญิงแต่งไปต้องได้รับความคับข้องใจแน่นอน”หลินชวนที่เซียวเสวี่ยหลิงชอบมาโดยตลอด บ่นอย่างไม่เกรงใจหลินจื้อหย่วนเงียบมาโดยตลอด สีหน้าบึ้งตึง“มาพูดเรื่องนี้ตอนนี้มีประโยชน์อะไร? เพราะเจ้าคนเดียว ชื่อเสียงของตระกูลหลินถูกทำลายหมดแล้ว”“ชุยอันหรูคนนี้เหลวไหลจริงๆ ไม่มีจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว นางกลับไม่อยากพึ่งใบบุญของจวนอันหนานโหว และยังบ้าๆ บอๆ จะสู้จนตายไปข้างหนึ่ง หมดหนทางเยียวยาแล้วจริงๆ”ท้ายที่สุดนางเวินก็ตำหนิลูกสาวไม่ลง“เอาเป็นว่ามอบเรื่องนี้ให้เซียวรั่งไปจัดการ เขาต้องให

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 8

    ความอัปยศอดสูที่ชัดเจนเช่นนี้ ตระกูลหลินไม่อยากรับต่อให้หักแค่หนึ่งตำลึง วันข้างหน้าจะไม่สามารถเงยหน้าต่อหน้าชุยอันหรูได้อีก“นี่น้องหญิงพูดอะไรเนี่ย ตระกูลหลินของเราเลื่อมใสพ่อลูกเจิ้นกั๋วกงมาโดยตลอด จะมาเรียกร้องเช่นนี้ในเวลานี้ได้อย่างไร เป็นเพราะคนรับใช้ของจวนอันหนานโหวถ่ายทอดคำพูดผิดแน่ๆ ส่งผลให้ท่านโหวเข้าใจเจตนาผิด”เวลานี้หลินจืออินยังคิดจะแสร้งเป็นคนดี“ไม่ตายแล้ว?”ชุยอันหรูกล่าวถากถางมองดูสีหน้าของหลินจืออินที่ปั้นยาก นางอารมณ์ดีเป็นพิเศษ“เจอข้าครั้งหน้า จำไว้ว่าอย่าเรียกน้องหญิง ข้าเป็นคนต่ำตมมากเลยหรือ ถึงรับคนอย่างเจ้าเป็นพี่หญิง?”ในที่สุดคำพูดของชุยอันหรู ก็ทำให้สัญชาตญาณการปกป้องน้องสาวของหลินชวนระเบิด“เจ้าอย่าให้มันมากนัก น้องหญิงข้าเกรงใจเจ้ามากแล้ว เจ้ายังเอาอย่างไรอีก?”เหลียงจื่ออวี้ถามทันที “บอกข้าสิ อันหรูทำเกินไปอย่างไร? ถ้าหากน้องหญิงของเจ้าพบเจอเรื่องเช่นนี้ เจ้าจะหัวเราะเหอะๆ เกลี้ยกล่อมให้น้องสาวเจ้าอดทนหรือ?”หลินชวนเงียบแล้ว เพราะเขาเป็นคนสองมาตรฐานหลินจื้อหย่วนเอ่ยปาก “ข้าน้อยเข้าใจได้ว่าฮูหยินท่านแม่ทัพกับแม่นางชุยโกรธ แต่ก็ไม่จำเป็นต้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 9

    ชุยอันหรูส่ายศีรษะ “นางไม่กล้า ตอนนี้ข้าอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ อีกทั้งท่านพ่อกับท่านพี่ตายในสนามรบ ถ้าหากนางจะให้ข้าแต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์ ผู้คนทั่วใต้ฟ้าล้วนรังเกียจ”เหลียงจื่ออวี่พยักหน้า “อืม ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนี้แล้ว ข้าก็วางใจแล้ว ปัจจุบันจวนเจิ้นกั๋วกงของเรายังมีหลางเอ๋อร์ บรรดาศักดิ์ของเจิ้นกั๋วกงก็ไม่ถูกเรียกคืน ใครก็อย่าคิดดูถูกตระกูลชุยของพวกเรา”ชุยอันหรูคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจทำให้พี่สะใภ้มีสติ“พี่สะใภ้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะฝ่าบาทระแวงท่านพ่อกับท่านพี่ ก็ไม่จำเป็นต้องนำทหารออกรบด้วยตัวเอง และข้าก็ไม่จำเป็นต้องออกเรือนกับผู้มีศักดิ์ต่ำกว่า”“วันนี้หากไม่ใช่เพราะข้าทำให้เรื่องราวมันบานปลาย อีกทั้งเรื่องที่หลินจืออินท้องก็กลายเป็นที่หัวเราะเยาะของผู้คน เกรงว่าข้าคงขอราชโองการหย่าฉบับนี้ไม่ได้”เหลียงจื่ออวี้ตะลึง อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจชุยอันหรูถอนใจแล้วกล่าว “เพราะเซียวรั่งใช้ความดีความชอบด้านการทหารบีบคั้นฝ่าบาท”“ท่านพ่อกับท่านพี่มีความดีความชอบด้านการศึกเช่นนี้ ยังไม่เคยบังคับฝ่าบาททำอะไรเลย เขาที่เป็นขุนนางใหม่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งบรรดาศักดิ์ ก็กล้าขอพระราชทา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 10

    วันรุ่งขึ้นสมาชิกสกุลเซียวที่ถูกไล่ออกมารวมตัวกันแต่เช้าผู้นำคือชายชราคนหนึ่ง เขาไม่เพียงถูกชุยอันหรูไล่ออกจากร้านค้า แม้แต่ลูกชายก็ถูกจับแล้ว“นางที่เป็นเด็กกำพร้าคนหนึ่ง ถือสิทธิ์อะไรมาบอกว่าไม่ให้พวกเราทำ ก็ไม่ให้พวกเราทำเลย?”“ไป ไปคุยกับนาง”คนทั้งกลุ่มยกพลไป แม้แต่เซียวรั่งที่อยู่บ้านก็ได้รับข่าวเช่นกันนางหยางกังวลเล็กน้อย “ปล่อยพวกเขาไปเช่นนี้ จะเพิ่มปัญหาให้เจ้าหรือไม่?”เซียวรั่งแค่อยากเห็นชุยอันหรูอยู่ในสภาพหัวหมุน “ท่านแม่ พวกเขาอยากโวยวายก็ให้พวกเขาโวยวาย! พวกเราไปตระกูลหลินก่อน แม้การแต่งงานนี้พระราชทานโดยฝ่าบาท แต่อย่างไรก็ต้องทำให้อีกฝ่ายพอใจจึงจะถูก”ฮูหยินผู้เฒ่าพยักหน้า “ถูกต้อง ครอบครัวทางแม่ของฮูหยินหลินเป็นตระกูลชั้นสูงของจริง ตาของจืออินเป็นมหาราชครู ลุงคืออัครมหาเสนาบดี เจ้าแต่งงานกับจืออิน มีสองท่านนี้อยู่ ใครกล้าหัวเราะเยาะเจ้าจริงๆ?”หึ คอยดูเถอะ ตอนนี้รั่งเอ๋อร์กำลังอยู่ในช่วงที่รุ่งโรจน์ รอจืออินแต่งเข้ามา พวกเรากับตระกูลเวินก็ดองญาติกันแล้ว อย่างไรก็ต้องมีการสนับสนุนบนราชสำนัก พวกเราอยากกดดันชุยอันหรู ยังไม่ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือหรือ?”“ถึงเวลาต่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 11

    “เรื่องบางอย่างคาดพูดแค่ครั้งเดียว หลังจากวันนี้ ใครกล้ามาก่อกวนที่ตระกูลชุยของพวกเราอีก ข้าจะทำให้คนคนนั้นรู้ว่าอะไรคืออำมหิต อะไรคือเหี้ยมโหด”ชุยอันหรูกล่าวจบก็ปรบมือ มีองครักษ์ถือกระบองกลุ่มหนึ่งเดินออกมาทันทีเวลานี้ตันชิงจึงจะตะโกน “ยังไม่ไสหัวไปอีก รอองครักษ์ของจวนกั๋วกงใช้พลองหรือ?”เมื่อนั้นฝูงคนตระกูลเซียวจึงกลับชุยอันหรูจึงจะหัวเราะเบาๆตระกูลหลิน จะมีละครสนุกๆ แล้วเรือนส่วนหลังตระกูลหลินหลินจื้อหย่วนกำลังระบายความไม่พอใจของตัวเองตรงนั้น“วันนี้ก่อนและหลังประชุมเช้า เซียวรั่งมาขอโทษข้าแล้ว บอกว่าจะให้คำอธิบายกับตระกูลหลินของเราแน่นอน!”หลินจืออินที่เป็นต้นเหตุก้มหน้า ท่าทางที่เชื่อฟังมากหลินชวนพ่นลมออกจากจมูกอย่างเย็นชา “นี่ก็สมควรแล้วไม่ใช่หรือ? เขาควรพาคนทั้งตระกูลมาขอโทษที่จวนจึงจะถูก”มือของนางเวินรินชาให้หลินจื้อหย่วนไม่หยุด ปากก็ไม่ได้ว่างงาน“วันนี้เจอท่านพี่หรือไม่? เขาได้พูดอะไรกับท่านหรือไม่?”สีหน้าหลินจื้อหย่วนอึมครึม “จะพูดอะไรได้ล่ะ แค่ให้พวกเราระวังภาพลักษณ์ของตัวเอง เขาบอกว่าเรื่องที่จืออินท้อง พวกเราเป็นฝ่ายผิด ถ้าหากฝ่าบาทไม่ประทานงานแต่ง เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 12

    “เรื่องนี้ ข้าจะให้คำอธิบายกับตระกูลเซียวแน่นอน”ชั่วขณะเซียวรั่งกดดันมาก กว่าจะไล่คนเหล่านี้ไปไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่คนตระกูลหลินยังไม่หายโกรธ“ตระกูลเซียวทำให้ผู้คนต้องมองใหม่จริงๆ ก็แค่เพิ่งมีท่านโหว ทั้งตระกูลก็จะมาขี่อยู่บนหัวจืออินของเราแล้ว?”นางเวินก็โกรธเช่นกัน “ถ้าหากไม่ใช่เพราะเซียวรั่งถูกพิษระหว่างทางกลับ ลูกสาวของข้าก็ไม่ปล่อยให้เขามีโอกาสเข้าใกล้ และยังตั้งครรภ์อีก ชื่อเสียงก็พังยับเยินหมดแล้ว”หลินจืออินถึงจะเดินเข้ามาจากข้างนอกนางหยางรีบดึงนางเข้าไป “จืออิน เด็กดี สองวันนี้ทำให้เจ้าไม่ได้รับความเป็นธรรมแล้ว ล้วนเป็นเพราะตระกูลเซียวของเราไม่สามารถปลอบใจชุยอันหรู เจ้าจะโทษก็โทษข้าเถอะ”หลินจืออินฟังจนรู้สึกตื้นตัน “ท่านป้า นี่จะโทษท่านได้อย่างไร น้องหญิงชุยเสียพ่อกับพี่ชายแล้ว และยังริษยาแค้นเคืองที่ข้ามีความรักกับเซียวรั่ง ข้าไม่ถือสานางหรอกเจ้าค่ะ”“น้องหญิงของข้าก็ใจกว้างเช่นนี้แหละ ไม่เหมือนพวกคนใจร้ายที่ชอบแทงข้างหลัง ไม่เช่นนั้นเหตุใดสวรรค์ไม่ช่วยนางเลย”ไม่มีใครคัดค้านข้อสรุปของหลินชวนเซียวรั่งยิ่งรู้สึกว่าเขาพยายามไว้หน้าชุยอันหรูที่สุดแล้ว แต่เป็นนางที่แ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 13

    “เช่นนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเจ้าหรือ?” นางเวินแสร้งถาม“หลายปีนี้ข้าใจกว้างกับพวกเขามากพอแล้ว ปัจจุบันข้าจึงจะเป็นหัวหน้าตระกูลของสกุลเซียว” เซียวรั่งตัดสินใจนางหยางเสริมจากข้างๆ หนึ่งประโยค “เฮ้อ ก่อนหน้านี้ตอนที่อันหรูอยู่ ข้าก็เคยบอกนางแล้ว อย่าสนับสนุนคนในตระกูลติดนิสัยได้อะไรมาง่ายๆ โดยไม่ต้องลงแรง ปรากฏว่าสองปีนี้ นางอาศัยที่ตัวเองมีทรัพย์สินเยอะ จะเลี้ยงคนพวกนี้ให้ได้”เซียวรั่งเสริมได้อย่างเหมาะสมหนึ่งประโยค “จืออินมีชาติกำเนิดมาจากตระกูลที่มีฐานะ และยิ่งมีความดีความชอบในสนามรบ ผู้หญิงเจ้าเล่ห์แสนกลเยี่ยงนาง ช่างไม่รู้จักประมาณตนจริงๆ”เป็นอย่างที่คิด ใช้ได้ผลกับนางเวินมาก“นางที่เป็นคนรุ่นหลังของพ่อค้า ในสมองมีแต่เงินเหม็นๆ พวกนั้น เทียบกับจืออินของเรา นางก็คู่ควรหรือ!”หลินชวนก็สมทบ “นั่นสิ ปัจจุบันจวนเจิ้นกั๋วกงเหลือแต่เปลือกนอก นางเหลียงก็มีชาติกำเนิดที่ต่ำต้อย ชุยอันหรูยังเคยหักหน้าฝ่าบาท ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่าผู้หญิงสองคนที่โง่เขลาจะสามารถอวดดีไปถึงเมื่อไร”แม้แต่หลินจืออินก็ไม่ได้โต้แย้งหลังจากหารือกัน ทั้งสองตระกูลกำหนดวันแต่งงานไว้ในอีกห้าวันห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10

บทล่าสุด

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 40

    นางมองออกว่าอารมณ์ของเซียวรั่งใกล้จะระเบิดแล้วเซียวรั่งได้พยายามควบคุมอารมณ์ของตนอย่างที่สุดแล้ว ท่องอยู่ในใจตลอดว่าวันนี้เป็นวันมงคลของเขา…“นำทาง...”เขาต้องใช้พลังทั้งหมดที่มีจึงสามารถทำให้ตนสงบลง แล้วกัดฟันกล่าวสองคำนี้ออกมาแม่สื่อไม่กล้าลังเล เวลาล้ำค่าอย่างยิ่ง หากพลาดฤกษ์ดีไป ผู้ที่จะเอาโทษนางก็มิได้มีแค่จวนอันหนานโหวแล้วคิดไม่ถึงว่า เมื่อพวกเขาเดินไปถึงถนนสายหลักอีกสาย ก็ถูกผู้คนที่แน่นขนัดชนิดสายน้ำไม่อาจไหลผ่านได้ขวางไว้แล้ว ทว่าที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นอิสตรีเป็นร้านค้าของชุยอันหรูเช่นกัน เพียงแต่ที่นี่จำหน่ายอาภรณ์ตัดสำเร็จและผ้า มีทั้งที่ลดครึ่งราคา กับสินค้าราคาพิเศษ ที่ประกาศลดราคาลงร้อยละเก้าสิบเป็นช่วงเวลาสั้นๆอารมณ์ที่เซียวรั่งกดลงไป ราวสุราที่ไม่เชื่อฟัง ที่คอยหาโอกาสตีกลับขึ้นมาอีกครั้ง“ดันเข้าไปโดยตรงเลย…” ยามนี้ ในเสียงของทุ้มต่ำของเซียวรั่ง ได้มีเพลิงโทสะค่อยๆ ปะทุขึ้นมาแล้วแม่สื่อรีบเกลี้ยกล่อมว่า “ท่านโหว ผู้ที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นอิสตรี หากขบวนเกี้ยวพุ่งชนเข้าไปเช่นนี้ จะต้องมีคนได้รับบาดเจ็บแน่ หากเกิดเลือดตกยางออกในวันแต่งงานก็คงจะไม่เป็นมงคล…มิสู้

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 39

    ในตอนที่เซียวร่างขี่ม้ารูปร่างสูงใหญ่ออกเดินทางจากจวนอันหนานโหวนั้น ฮูหยินผู้เฒ่าที่แสร้งป่วยมาหลายวันแต่ไม่มีผู้เหลียวแลได้กำชับเป็นพิเศษว่า “รั่งเอ๋อร์ จำไว้ว่าตอนรับจืออินกลับมา จะต้องผ่านประตูจวนเจิ้นกั๋วกงด้วย ให้นังหญิงที่คิดว่าตัวเองถูกสองคนนั้นได้เห็นถึงความเบิกบานรุ่งเรืองของจวนอันหนานโหวเรา ให้พวกนางหนึ่งแม่หม้าย หนึ่งลูกกำพร้า เฝ้าจวนเจิ้นกั๋วกงที่ตกต่ำอย่างอิจฉาตาร้อนไปเถอะ”เดิมเซียวรั่งก็คิดเช่นนี้ ความไม่พอใจที่เขามีต่อชุยอันหรูเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ ตามการกระทำต่างๆ ในหลายวันนี้ของนาง“ท่านย่า อีกไม่ช้าความเย่อหยิ่งของพวกนางก็จะถูกเหยียบไว้บนพื้นแล้วขอรับ”เมื่อหลินจืออินแต่งเข้ามาอย่างเป็นทางการ เขาก็จะถือว่ากลายเป็นหลานเขยของตระกูลเวินอย่างเป็นทางการเช่นกัน ไม่ว่าท่านมหาราชครูเวินกับอัครมหาเสนาบดีเวินจะไม่พอใจเขาเพราะเรื่องก่อนหน้าเพียงใด เพื่อเห็นแก่หน้าของหลินจืออิน ก็ต้องดูแลเขาอยู่บ้าง“ไปเถอะ” ฮูหยินผู้เฒ่าพยักหน้าอย่างพึงพอใจขบวนรับเจ้าสาวตีฆ้องร้องป่าวไปตลอดทาง ทว่าผู้คนที่อยู่ริมถนนกลับมีไม่มากนัก เรื่องนี้ทำให้เซียวรั่งประหลาดใจอยู่บ้างถนนที่มุ่งไปสู่จวน

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 38

    เซียวเสวี่ยหลิงด้านหนึ่งกล่าววาจา อีกด้านก็จินตนาการว่าเมื่อใดหลินชวนจะมาขอตนแต่งงานเพราะตระกูลเซียวตั้งใจหลบเลี่ยง สามวันมานี้จึงสุขสงบอย่างไม่คาดคิด แม้แต่ตระกูลเหลียงก็หยุดก่อเรื่องอย่างผิดปกติกาลเวลามิเคยหยุดยั้งเพราะความอาลัย ยิ่งไม่รอคอยเพราะผู้ใดมิทันเตรียมการในวันมงคล ตระกูลเซียวและตระกูลหลินต่างก็คึกคักเป็นพิเศษไม่ว่าภายนอกจะโพนทะนาจนเซียวรั่งกลายเป็นคนเช่นใด แต่เหล่าทหารคนสนิทในอดีตของเขาย่อมต้องมาร่วมความครึกครื้นด้วยเนื่องจากบารมีของตระกูลเวิน หลังจากขบคิดอย่างหนัก ขุนนางใหญ่บางคนในราชสำนักก็มุ่งหน้ามาร่วมงานด้วยเช่นกันส่วนทางตระกูลหลิน ไม่เพียงเวินจี้หลี่ที่มา แม้แต่ท่านมหาราชครูเวินที่สามารถเข้าร่วมประชุมเช้าตามอารมณ์ได้ก็มาด้วยเช่นกันหลินจื้อหย่วนไม่อาจปิดบังความยินดีของตน ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ ต่อให้วันนี้ชื่อเสียงของบุตรสาวตนจะไม่ดีแต่ในอนาคตก็ยังสามารถใช้ชีวิตอยู่ในบ้านสามีได้อย่างมีความมั่นใจเช่นกัน“ท่านพ่อตา ท่านพี่ เชิญด้านใน หากจืออินรู้ว่าพวกท่านล้วนมาส่งเจ้าสาว ไม่แน่อาจร้องไห้จนเครื่องประทินโฉมเลอะหมดก็ได้…”“เช่นนั้นจะให้ทำอย่างไร ให้พวกเรากลั

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 37

    ในตอนที่นางหยางและเซียวเสวี่ยหลิงจากไปนั้น ทุลักทุเลเป็นอย่างมาก ท่าทางสำรวม สง่างามในยามปกติของนางหยางก็หลุดร่อนไปหมดสิ้น แม้แต่ยามเดินก็เริ่มโซเซชุยอันหรูอารมณ์ดีอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าคนตระกูลเซียวจะส่งตัวเองมาให้นางระบายโทสะถึงที่นางนำกล่องอาหารที่ลู่จิ่งเชินมอบให้ออกมา เรียกชุยหลางมา บอกว่าเป็นรางวัลที่ช่วงนี้เขารู้ความเป็นเด็กดี เหลียงจื่ออวี้รู้สึกถอนใจมาก เดิมคิดจะเป็นผู้หนุนหลังเป็นความมั่นใจให้ชุยอันหรู แต่ผลกลับเป็นว่า ทุกครั้งที่มีปัญหาล้วนต้องให้ชุยอันหรูมาจัดการนางแอบตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่า หากยังแตะต้องตระกูลอื่นไม่ได้ เช่นนั้นก็เริ่มลงมือกับตระกูลเหลียงก่อนหากพวกเขายังกล้ามาพูดจาไร้สาระอีก นางจะไม่ทำตัวอ่อนแออีกต่อไปแล้วเมื่อนางหยางกับเซียวเสวี่ยหลิงกลับไปถึงจวนอันหนานโหว ก็พูดเรื่องนี้กับเซียวรั่ง“พวกท่านไปหานางทำไมกัน?”หนนี้เซียวรั่งกลับมิได้กล่าวโทษชุยอันหรูในทันที แต่กลับสอบถามออกมาประโยคหนึ่งก่อน“บัวหิมะที่ท่านย่าของเจ้าต้องการ ข้าเปลี่ยนคนไปซื้อหลายครั้ง แต่ขอเพียงร้านยาได้ยินว่าเป็นคนจากจวนอันหนานโหวก็จะปฏิเสธไม่ยอมขายทันที ต่อมาถึงขนาดปฏิเสธไม่ขา

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 36

    “ฮูหยินใหญ่ ท่านมักทำตัวอ่อนแอคล้ายไม่มีพิษภัยต่อผู้ใด จะแกล้งเขลาทำไม่รู้ก็ดี จะล้อเล่นกับหัวใจคนก็ช่าง ท่านเพียงต้องการให้คนรู้สึกว่าข้าใจร้าย เอาความกับบางเรื่องไม่ยอมปล่อย เช่นนี้ก็จะสามารถช่วยกู้ชื่อเสียงตระกูลเซียวของท่านกลับมาได้บ้างมิใช่หรือ?”“เพียงแต่วิธีการเช่นนี้ ไม่ฉลาดเลยจริงๆ บัดนี้ ลูกชายของท่านได้เป็นท่านโหวแล้ว ท่านเป็นถึงฮูหยินใหญ่ ก็ไม่จำเป็นต้องใช้ลูกไม้ที่บรรดาสาวน้อยใช้เพื่อแย่งชิงบุรุษกันแล้วล่ะ”ในที่สุดเกราะป้องกันของนางหยางพังทลาย ตัวตนของนางถูกชุยอันหรูใช้วิธีที่เรียบง่ายโผงผาง ทว่ามีประสิทธิภาพและเป็นความจริงสรุปย่อออกมา นางรู้สึกว่าในเสี้ยววินาทีนั้น การเสแสร้งทั้งหมดของตนได้พังทลายลงอย่างสิ้นเชิงแล้ว“ชุยอันหรู เจ้ากล้ากล่าววาจาเช่นนี้กับท่านแม่ของข้าได้อย่างไร ไม่ว่าอย่างไร นางก็คือผู้อาวุโสของเจ้า!”เซียวเสวี่ยหลิงก็คิดคำตำหนิที่ใช้ได้ไม่ออกเช่นกัน จึงได้แต่ยกความอาวุโสมาข่มคน“แล้วเหตุใดคนอกตัญญู ที่กินใช้ของของข้ามาสองปีแบบเจ้า ถึงได้กล้ากล่าววาจาเช่นนี้กับข้าเล่า?”“ก็อาศัยที่เจ้าเหยียดหยามท่านแม่ข้าเมื่อครู่ ข้าก็ไม่อาจทน”เซียวเสวี่ยหลิงคิดเ

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 35

    คำพูดไม่แยแสสิ่งใดนี้ของนาง ทำให้แม้แต่เซียวเสวี่ยหลิงได้ฟังแล้วก็รู้สึกบาดหู“ชุยอันหรู เจ้ามันก็แค่ได้รับการแต่งตั้งเป็นท่านหญิงเท่านั้น เหตุใดจึงพูดจาร้ายกาจเช่นนี้ออกมาได้?”นางหยางถือโอกาสคว้าเซียวเสวี่ยหลิงไว้ จากนั้นก็เริ่มสวมบทบาทของตนอีกครั้ง “เสวี่ยหลิง อย่าได้ทะเลาะกับอันหรู พวกเราไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น…เพราะไม่ว่าอย่างไร ก็เป็นตระกูลเซียวของเราที่ทำผิดต่อนางก่อน ขอเพียงวันนี้ นางยอมรับปากผ่อนปรนให้ร้านยาขายบัวหิมะให้ตระกูลเซียวเราเพื่อต่อชีวิตท่านย่าของเจ้า ต่อให้พูดไม่น่าฟังกว่านี้ พวกเราก็ต้องยอมรับมันนะ”ในที่สุด เหลียงจื่ออวี้ก็เข้าใจเป้าหมายของอีกฝ่ายแล้ว นางก็มิได้อดทนต่อไปอีก ปกป้องชุยอันหรูไว้ด้านหลังทันที“ข้าว่านะ ฮูหยินใหญ่ เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เหตุใดท่านจึงได้ไร้ซึ่งความละอายเยี่ยงนี้ นางเพียงประกาศออกไปว่า จะไม่ใช้สินเดิมของตัวเองช่วยจ่ายเงินให้พวกท่านอีก เป็นเถ้าแก่ร้านยาทั้งหลายที่มีคุณธรรม ไม่เต็มใจจะทำการค้ากับจวนโหวของพวกท่านเอง เรื่องนี้เกี่ยวอันใดกับอันหรูกัน?”นางหยางจึงบีบน้ำตาออกมาสองสามหยดเสียเลย “ไม่ว่าฮูหยินท่านแม่ทัพจะติเตียนอย่างไร ข้าก็ไม่กล

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 34

    ชุยอันหรูเดินผ่านกลุ่มคน ตรงไปยืนเคียงข้างเหลียงจื่ออวี้ที่หน้าประตูใหญ่เมื่อนางหยางเห็นนางเดินเข้ามา ก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุภาพเหมาะสมอย่างยิ่งว่า “อันหรู ข้ารู้ว่าในใจเจ้ามีความแค้น นี่ก็เป็นเรื่องสมควร ผู้ใดใช้ให้เขาทำเรื่องบัดซบเช่นนั้นออกมาล่ะ แต่ถึงอย่างไรท่านแม่ก็อายุมากแล้ว อาการป่วยของท่าน ยังเป็นเจ้าใช้เวลาดูแลมาสองปีจึงได้ดีขึ้นอีก เจ้าก็คงทำใจดูท่านผู้เฒ่าที่อายุมากขนาดนี้เช่นนางไม่ได้รับการรักษาไม่ได้กระมัง?”คำพูดของนางหยาง ไม่เหมือนกับผู้อื่นในตระกูลเซียว นางถ่อมตัวมาก และยังยอมรับว่าเป็นความผิดของเซียวรั่งทั้งหมดเพียงแต่ท่าทางเช่นนี้ของนาง ไม่ได้ผลกับชุยอันหรูนานแล้ว“ฮูหยินใหญ่กล่าวได้ถูกต้อง เพราะวันนั้นที่ข้าสามารถรวบรวมความกล้าเข้าวังทูลขอพระราชโองการหย่าจากฝ่าบาทได้ ก็เป็นเพราะฮูหยินผู้เฒ่ามอบความกล้าให้ข้า เป็นนางที่เตือนข้าด้วยวาจาเชือดเฉือนว่า หากไม่พอใจการพระราชทานสมรสและมีปัญญา ก็จงเข้าวังไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท นางที่มีพลังมากขนาดนั้นจะล้มป่วยได้อย่างไร?”นางหยางถูกพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็สูญเสียความมั่นใจไปไม่น้อย “อันหรู ข้ารู้ว่าเจ้ายั

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 33

    ซวีหวยพูดกับรั่วกู่เบาๆ อยู่ด้านข้างว่า “ทั้งหมด…ครึ่งราคา…คนเต็มไปหมด…”รั่วกู่ก็นึกถึงภาพเหตุการณ์นั้นได้แล้วเช่นกัน ดูท่าท่านหญิงผู้นี้ไม่เคยคิดจะกล้ำกลืนฝืนทนเพื่อรักษาหน้าตาใดๆ“วันหลังก็มาพบกันที่นี่เถิด ประมาณเวลานานเท่าใดจึงต้องตรวจอีกครั้ง เรื่องนี้ข้าจะทำตามที่เจ้าว่า”“ที่นี่มองเห็นทัศนียภาพได้กว้าง สะดวกในการชมความครึกครื้นในเมืองที่สุด มิสู้เป็นอีกสามวันข้างหลังเถิด”ลู่จิ่งเชินก็อยากเห็นเช่นกันว่า ในวันที่หลินจืออินออกเรือนจะเกิดเรื่องวุ่นวายได้สักเท่าใดกันแน่“ก็ดี น้อมรับคำสั่งท่านหมอ”“รู้ว่าท่านหญิงเป็นห่วงคนที่บ้าน ข้าได้ให้ห้องครัวเตรียมกล่องอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว ท่านหญิงสามารถนำกลับไปให้ซื่อจื่อน้อยและฮูหยินท่านแม่ทัพได้”เมื่อเห็นชุยอันหรูลุกขึ้น ลู่จิ่งเชินก็กล่าวขึ้นอีกครั้งแม้แต่ตันชิงกับตันจูก็งุนงงไปแล้ว ทุกคนต่างรู้ว่าอาหารของภัตตาคารหลั่นเพ่ยไม่เคยอนุญาตให้นำออกไป ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอาหารกล่องอะไรเลย“ขอบคุณท่านอ๋องมาก…”“วางใจเถิด ไม่มีพิษ เพราะถึงอย่างไรตอนนี้ข้าก็ต้องการทักษะการแพทย์ซึ่งไร้ผู้เปรียบได้ของเจ้า”“ข้าไม่ได้แคลงใจในตัวท่านอ๋อง…”ล

  • วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย   บทที่ 32

    “ฮองเฮามิได้มาสักพักแล้ว อยู่คุยเป็นเพื่อนข้าสักครู่เถิด”“…เพคะ”ไทเฮาทรงใส่ใจมาก เตรียมรถม้าแยกไว้ให้เหลียงจื่ออวี้เป็นพิเศษที่หน้าประตูวังอีกคัน เพราะชุยอันหรูยังต้องไปตรวจอาการให้ลู่จิ่งเชินอีก“พี่สะใภ้ ท่านกลับจวนไปก่อน ข้ายังมีเรื่องอื่นต้องทำ”“ได้ เช่นนั้นเจ้าระวังหน่อย”อันที่จริงแล้ว เหลียงจื่ออวี้ก็เป็นห่วงเช่นกันว่า หากพวกนางไม่อยู่ทั้งสองคน แล้วคนตระกูลเหลียงมาก่อปัญหาอีก เหล่าข้ารับใช้จะรับมือไม่ไหวชุยอันหรูนั่งรถม้าไปที่ภัตตาคารที่ไทเฮาบอกนางก่อนหน้า ‘ภัตตาคารหลั่นเพ่ย’สภาพแวดล้อมของที่นี่งามสง่า ดังนั้นการเลือกลูกค้าจึงจุกจิกอยู่บ้างเช่นกัน บรรดาคนหยาบกระด้างเสเพลพวกนั้น ย่อมไม่มีโอกาสจะขึ้นชั้นบนแม้แต่น้อยลู่จิ่งเชินอยู่ในห้องส่วนตัวชั้นบนสุด ทอดตามองทิวทัศน์เบื้องล่างอย่างไม่เร่งร้อนทว่า ใจของซวีหวยกับรั่วกู่กลับไม่สงบอยู่บ้าง เพราะพวกเขาประจักษ์ต่อสายตาตนเองแล้ว หลังจากลู่จิ่งเชินกินยาของชุยอันหรูเข้าไปอาการก็ดีขึ้น วันนี้จึงแทบอดรนทนไม่ไหวอยากให้ชุยอันหรูรักษาขั้นต่อไปให้ท่านอ๋องของพวกเขา“ทำให้ท่านอ๋องรอนานแล้ว”ในยามที่ซวีหวยและรั่วกู่เห็นชุยอันหรู

DMCA.com Protection Status