บททั้งหมดของ บ่วงร้ายสายใยรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

เย็นของวัน"คุณจะกลับแล้วเหรอ"ชาวีเดินออกมาหาเฌอริตาในตอนเลิกงาน"ค่ะ""ผมขอไปหาน้องเฌอได้ไหม""ไปทำอะไรคะ"หญิงสาวขมวดคิ้วสงสัย"ผมแค่อยากเจอกับลูกคุณก็เท่านั้นขอเวลาไม่นานหรอกนะ"ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวตรงหน้าด้วยสีหน้าหดหู่เล็กน้อย"ก็ได้ค่ะ"เฌอริตาเห็นว่าวันนี้ชายหนุ่มซึมแปลกๆเธอจึงไม่อยากขัดอะไรเขา​วันนี้ที่ชาวีต้องการจะไปหาเฌอริมาเพราะเขารู้สึกว่าเขาต้องการกำลังใจและอีกอย่างเขาก็มีเรื่องที่จะคุยกับหญิงสาวเป็นการส่วนตัวด้วยบ้านxxxก่อนที่เฌอริตาจะกลับถึงบ้านเธอก็ได้กำชับกับวาดจันทร์เอาไว้แล้วว่าใครจะมาที่บ้านและเธอก็จะต้องชื่อเพลินไม่ใช่ริตาซึ่งวาดจันทร์เองก็เข้าใจได้เป็นอย่างดี"คุณลุง"เฌอริมาเห็นชาวีเข้ามาในบ้านพร้อมกับแม่ของเจ้าตัวก็รีบวิ่งเข้ามาทักทายเกาะขาชาวีทำหน้าแป้นแล้นยิ้มแฉ่งใส่ทันทีทำเอาชาวีต้องรีบอุ้มหนูน้อยขึ้นมาอย่างเอ็นดู"วันนี้คุณลุงมีของมาฝากน้องเฌอด้วยนะคะ"ชาวีชูถุงกระดาษให้กับหนูน้อยได้เปิดดู"ว้าว...ชอบค่ะ"เมื่อเฌอริมาเห็นว่าข้างในเป็นกล่องตุ๊กตาเจ้าหญิงซินเดอเรล่าก็ถูกอกถูกใจใหญ่"...."เฌอริตาไม่ยักรู้ว่าชายหนุ่มจะเลือกของเล่นมาเอาใจเด็กผู้หญิงเป็นด้ว

"เห็นคนอื่นเป็นเครื่องมือให้ตัวเองหมดเลยสินะ"เฌอริตากำมือแน่นกัดฟันกรอดกับความชั่วของชนะพลที่เธอได้ยินมาจากแดนเทพ"แล้วทำไมหมอแดนถึงเลือกที่จะช่วยคุณวีล่ะคะ""ผมไม่อยากทำผิดกับชีวิตใครไปมากกว่านี้แล้วอีกอย่างตอนนี้ผมก็เหลือตัวคนเดียวหากผมตายก็ไม่ห่วงอะไรแล้วถือซะว่าชดใช้ความผิดที่ผมทำลงไปในหลายๆเรื่อง""แล้วต่อจากนี้คุณวีจะเป็นยังไงคะ"เฌอริตาอยากรู้ว่าหากชาวีหยุดยาที่ต้องฉีดเป็นประจำอาการของเขาจะเป็นเช่นไร"ผมไม่แน่ใจถ้าผมไม่ให้ยาคุณวีแล้วอาการข้างเคียงของเขาจะเป็นอย่างไร...แต่ผมคิดว่ามันน่าจะรุนแรง"เรื่องนี้ทำให้เขาเครียดอย่างมากเพราะไม่รู้ว่าชาวีถูกยาที่เขาคอยฉีดให้ทำลายระบบประสาทส่วนไหนไปบ้างและหากไม่ฉีดต่อจะมีอาการข้างเคียงเช่นไรแต่ที่เขารู้แน่ๆคืออาการข้างเคียงไม่ว่าจะปวดหัวหรืออะไรก็แล้วแต่มันจะหนักมากๆเลยทีเดียว"เอ่อ..ร..รุนแรงยังไงคะ"เฌอริตาถึงกับหน้าเสียเพราะเป็นห่วงคนที่นอนเป็นผักอยู่ในห้อง"ผมยังให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้ต้องรอดูอีกทีครับ...เอ่อจริงสิแล้วทำไมคุณเพลินถึงรู้จักชื่อจริงๆของคุณวีล่ะครับ"ตอนนี้แดนเทพเองก็ให้คำตอบหญิงสาวไม่ได้จริงๆเพราะแม้แต่เขาเองก็ยังเดาไม่ออกแ

"ใช่จะ""ทำไมวันนั้นเป็นคุณลุง"เฌอริมาขมวดคิ้วเป็นปมอีกรอบเพราะจำได้ว่าวันนั้นเธอยังเรียกคนตรงหน้่ว่าคุณลุงอยู่เลย"อืม...วันนั้นคุณแม่จำคุณพ่อไม่ได้ไงคะ"เฌอริตามีทางออกสำหรับการพูดให้ลูกเธอเชื่อเสมอ"วันนี้จำได้แล้วเหรอคะ""ค่ะ""เรียกคุณพ่อสิคะ""คุณพ่อขา...คุณพ่อ...ทำไมไม่ตื่น"เด็กหญิงเอื้อมมือเล็กไปแตะแขนคนเป็นพ่อเบาๆครู่หนึ่ง"คุณพ่อกำลังไม่สบายก็เลยต้องพักผ่อนเยอะๆค่ะ""ค่ะ"เฌอริตาดีใจที่ลูกเธอเป็นคนเข้าใจในสิ่งที่เธอบอกอย่างง่ายดาย"อืม..เอ่อ..คุณ"ภัสกรรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะเมื่อครู่รู้สึกว่ามีคนมาจับแขนของเขาจึงรีบเขยิบตัวพิงกับหัวเตียง"ตื่นแล้วเหรอคะค่อยๆค่ะ"เฌอริตารีบพยุงช่วยชายหนุ่มให้เขานั่งได้ถนัด"คุณพ่อตื่นแล้ว.."เด็กหญิงเห็นคนบนเตียงตื่นขึ้นมาจึงยิ้มหน้าบานดีใจที่คนเป็นพ่อตื่นมาคุยกับเธอได้แล้ว"คุณพ่อ!!"ภัสกรถึงกับมองหน้าหญิงสาวตรงหน้าเธอด้วยความสงสัยว่าใครเป็นคนสอนให้เฌอริมาเรียกเขาแบบนี้"เอ่อ.."เฌอริตาต้องพาลูกสาวของเธอออกไปให้วาดจันทร์ดูก่อนเพื่อที่เธอจะอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เขาได้ฟังครู่ต่อมา"พร้อมที่จะฟังเรื่องราวทุกอย่างแล้วใช่ไหมคะ""ครับ""..

"พี่ภัส.."หญิงสาวเรียกชื่อคนที่กำลังเจ็บปวดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือทั้งยังมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก"โอ้ยย..อืมม..."ภัสกรยังคงปวดหัวหนักขึ้นอยู่เรื่อยๆอย่างไม่มีผ่อน"พี่หมอคะตอนนี้พี่ภัสอาการไม่ดีเลยค่ะ"เฌอริตารีบวิ่งเข้าไปที่มือถือของเธอในห้องแล้วโทรหาหมอรัชตะทันที"โอ้ยยย..""พี่ภัส...เลือด...พี่ภัสคะ...อึก..อดทนหน่อยนะคะ...พี่ภัสต้องไม่เป็นอะไรนะคะ..ฮือ..ๆๆๆ.."เฌอริตาเข่าแทบทรุดเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังมีเลือดออกจากจมูกและรีบเข้าไปหาผ้าชุบน้ำมาค่อยๆเช็ดให้เขาอย่างเบามือทั้งสะอึกสะอื้นสงสารคนที่กำลังทุรนทุรายอยู่ตรงหน้ายิ่งร้องให้เจ็บใจนะที่เธอนั้นช่วยอะไรเขาไม่ได้เลยครึ่งชั่วโมงต่อมา"คุณภัส"รัชตะรีบขับรถมาที่บ้านของเฌอริตาตาเมื่อเปิดประตูเข้ามาเห็นสภาพของภัสกรก็ถึงกับหน้าถอดสีและรีบเข้ามาดูอาการเขาอย่างรวดเร็ว"ฮือๆ..อึก..พี่หมอช่วยพี่ภัสด้วยค่ะ"เฌอริตานั่งดูอาการของภัสกรด้วยน้ำตา"เดี๋ยวผมจะฉีดยาระงับอาการปวดให้คุณภัสก่อนนะครับ"รัชตะเร่งมือฉีดยาให้ชายหนุ่มก่อนในตอนนี้เพื่อให้เขาได้หายจากอาการเจ็บปวดและตรวจดูอาการอีกทีว่าอาการปวดหัวนี้เกิดขึ้นจากอะไรกันแน่"ค่ะ.."สิบนาทีต่อมา

หลายวันต่อมาหลายวันก่อนหมอชาร์ลมาถึงก็รีบตรวจดูอาการของภัสกรอย่างเร่งด่วนและประเมินอาการว่าอยู่ระดับไหนเขาจึงใช้คลินิคหมอรัชตะเป็นที่ผสมตัวยาและนำมารักษากับภัสกรวันแรกๆที่เริ่มรักษาชายหนุ่มก็มีผลข้างเคียงเพราะร่างกายต่อต้านยาอยู่บ้างทำให้อารมณ์ของภัสกรแปรปรวนอยู่ไม่น้อยบางครั้งก็อารมณ์ร้ายจนทำลายข้าวของทุกอย่างรวมถึงทำร้ายตัวเองบางครั้งก็เฉื่อยชาไม่รับรู้เรื่องราวจากคนรอบข้างจนร่วมครึ่งเดือนมาแล้วอาการของเขาจึงดีขึ้นถึงแม้ว่าบางครั้งจะความรู้สึกช้าบ้างแต่ก็สามารถพูดคุยโต้ตอบได้ดีและช่วยเหลือตัวเองในชีวิตประจำวันได้เฌอริตาจึงพอใจในการรักษาของหมอชาร์ลอยู่มากและขอบคุณหมอหนุ่มจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วในตอนนี้08.30 น."ยาที่ต้องให้คุณภัสทานตลอดก็มีประมาณนี้ครับย้ำนะครับว่าต้องตรงเวลาและห้ามขาดเกินอาทิตย์เด็ดขาด"หมอชาร์ลเรียกเฌอริตาให้มาดูตัวยาที่เขาเตรียมเอาไว้ให้ภัสกรก่อนที่เขาจะบินกลับทั้งอธิยายกำชับเรื่องห้ามขาดยากับหญิงสาว"เข้าใจแล้วค่ะหมอชาร์ล"เฌอริตาฟังคำพูดของหมอชาร์ลอย่างตั้งใจ"ผมจะดูอาการคุณภัสอีกสักสองวันแล้วก็จะกลับแล้วล่ะครับ""แล้ว.. เอ่อถ้าเกิดอะไรขึ้นล่ะคะ"เฌอริตาเป็นกั