ตอนที่22 เสือร้ายเสียท่า

“ฉันเหนื่อยจะโวยวาย”  มือหนายกกุมขมับหนึบสีหน้าของเขาตอนนี้ไม่สู้ดีนักคิดย้อนกลับไปว่าหากเขารู้แต่แรกว่าคนผิดตัวจริงเป็นใครเขาคงไม่ต้องไปยุ่งกับเจ้าเอย

แถมตอนนี้เหมือนใจของเขาเองจะถลำลึกไปกับเธอแล้วด้วย..ความรู้สึกแบบนี้เขาไม่เคยเป็นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยจริงๆแม้ก่อนหน้าจะคิดว่าตัวเองชอบอินทิรามากแต่ก็ไม่มีความรู้สึกอยากได้อยากครอบครองเท่าเจ้าเอยเลยสักนิดตอนนี้ในใจลึกๆยังแอบคิดว่าหรือเขาจะรักเธอเข้าให้แล้วถึงได้วุ่นวายใจที่เธอต้องการจะไปจากเขาแบบนี้

“คิดอะไรของนาย..มีอะไรคุยกับฉันได้ฉันเพื่อนนายนะ”  แทนไทดูออกว่าเพื่อนของเขากำลังมีอะไรที่กำลังกังวลใจอยู่ไม่น้อยเขาจึงอยากทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีหากเพื่อนเขาได้ระบายออกมาบ้างว่าปัญหาในใจคืออะไรเผื่อเขาจะชี้แนะทางออกให้ได้หากไม่ได้แค่รับฟังให้เพื่อนของเขาสบายใจขึ้นก็ยังดี

“คือ..ฉันกับเจ้าเอย..”  เหนือเมฆตัดสินใจเล่าเรื่องราวของเขากับเจ้าเอยให้แทนไทได้ฟังเขายอมรับว่าคราแรกเขาทำไปเพราะอยากเอาชนะอิทธิกรให้เจ็บปวดแต่ตอนนี้เรื่องราวกลับย้อนกลัมาทำให้เขาเจ็บปวดเสียเองเพราะรู้ว่าเจ้าเอยต้องการจะตีตัวออกห่าง

“นี่แกรักคนเป็นแล้วหรอกวะ”   แทนไทยืนอึ้งอยู่ครู่ใหญ่เท่าที่เขาพอจะรู้ก็คือเหนือเมฆน่าจะรักเจ้าเอยจริงเข้าแล้วเพราะไม่อย่างนั้นคงไม่มานั่งวุ่นวายใจเพราะผู้หญิงคนเดียวจะตีตัวออกห่างแบบนี้

“ฉันไม่รู้แค่รู้ว่าตอนนี้ฉันเสียเธอไปไม่ได้”

“ก็นั่นแหละ..รัก..หรืออาจจะหลงเลยก็ได้..แต่แกก็อย่าลืมว่าแกต้องแต่งงาน”  

“ฉันคิดว่าจะแต่งหรือไม่แต่งก็ไม่ต่างกันเพราะฉันก็ไม่ได้สนใจพลอยอยู่ดี”   เหนือเมฆเอ่ยไปตามสิ่งที่เขาคิด

“แกคิดแต่คนอื่นไม่ได้คิดด้วย...และฉันก็รู้ดีว่าผู้หญิงที่ไหนก็ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นเมียน้อยและฉันก็เชื่ออีกว่าพี่ชายเจ้าเอยไม่ยอมแน่นอน...เพราะฉะนั้นแกก็ต้องยุติเรื่องแต่งงานให้เร็วที่สุด..แล้วเรื่องเจ้าเอยค่อยว่ากัน”   แทนไทเห็นว่าเพื่อนของเขาน่าจะมีปัญหาใหญ่ที่ต้องเคลียหากตอนนี้รู้แล้วว่าหัวใจตัวเองต้องการอะไร

“เฮ้อ...”   เหนือเมฆถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะเรื่องแต่งงานไม่ใช่แค่เขาเคลียกับพีรยาแล้วจะจบไหนจะเป็นเรื่องธุรกิจและที่หนักที่สุดเห็นจะเป็นแม่ของเขาที่หากพูดเรื่องยกเลิกงานแต่งคงได้ทะเลาะกันยกใหญ่แน่

“หึ่..พ่อเสือร้ายเสียท่าให้หนูนาน้อยเสียได้” แทนไทเดินเข้าไปตบบ่าเพื่อนของเขาเบาๆ

RrrrrRrrrr

“ว่าไงแดเนียล...อะไรนะ..โอเคฉันอยู่กับเหนือพอดีแล้วจะรีบไป”

“มีอะไร”  เหนือเมฆเห็นแทนไทคุยกับแดเนียลค่อนข้างหน้าเสียจึงต้องเอ่ยถามด้วยความร้อนใจว่าแดเนียลโทรหาด้วยเรื่องอะไร

“ไปก่อน”  ตอนนี้แทนไทไม่มีเวลาอธิบายเพราะต้องการจะไปหาแดเนียลให้เร็วที่สุดและเมื่อถึงที่นั่นเหนือเมฆก็จะเข้าใจทุกอย่างเอง

เพนท์เฮ้าส์

ไม่นานนักเหนือเมฆและแทนไทก็มาถึงเพนท์เฮ้าส์ของแดเนียลและทุกคนก็ได้เจอกับวิเวียนในสภาพที่ดูไม่ค่อยได้เท่าไรเพราะเธอถูกคนทำร้ายปางตายแล้วเอาไปทิ้งที่ต่างจังหวัด

นับว่าเธอยังมีบุญที่แดเนียลไปเจอเธอโดยบังเอิญและตอนนี้เธอจึงเหมือนคนตายแล้วเกิดใหม่แต่ก็ยังแปลกใจว่าเหนือเมฆทำกับเธอแบบนี้ทำไมต้องการที่จะทำให้เธอตายเพื่ออะไร

“ฉันไม่เคยสั่งให้คนไปรับเธอและฉันจะทำร้ายเธอเพื่ออะไรวิเวียน”  เหนือเมฆรับรู้เรื่องราวทั้งหมดจากปากของวิเวียนและเธอก็กล่าวหาว่าเขาต้องการที่จะฆ่าเธอ

“ถ้าไม่ใช่คุณแล้วจะเป็นใคร”

“เธอคิดว่าใครล่ะที่จะโหดเหี้ยมจนกระทั่งสั่งคนให้ฆ่าเธอได้”

“พลอย” สิ้นเสียงของหญิงสาวชายหนุ่มทั้งสามต่างก็มองหน้ากันเป็นตาเดียว

ห้างสรรพสินค้า

“คุณเอย”  ปกรณ์ที่ขับรถผ่านมาทางนี้พอดีเขาเห็นเจ้าเอยยืนถือข้าวของพะลุงพะลังที่หน้าซุปเปอร์แห่งหนึ่งจึงจอดรถเลื่อนกระจกเอ่ยทักหญิงสาวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“อ้าวคุณกร”  

“มาทำอะไรหรอกครับ” 

“เอยมาหาซื้อนมกับของใช้ให้หลานน่ะค่ะ”  วันนี้เจ้าเอยอาสามาซื้อขอใช้ให้หลานสาวเพราะไม่อยากให้อินทิรากระเตงลูกออกมาข้างนอก

“เดี๋ยวผมไปส่งครับ” 

“ไม่เป็นไรค่ะ”  ว่าไม่ทันจบชายหนุ่มก็ลงจากรถมาช่วยเธอขนของขึ้นรถเรียบร้อยจนสาวเจ้าต้องยอมนั่งรถไปกับเขาแต่โดยดี

“ขอบคุณนะคะ...คุณกรมาธุระแถวนี้หรอกคะ”  เมื่อขึ้นรถมาได้เธอก็ขอบคุณชายหนุ่มยกใหญ่ที่เขายังใจดีกับเธอเสมอ

“ครับผมมาร้านตัดสูทเอาไว้ใช้งานแต่งน้องสาวผมน่ะครับ”

“อ่อ..แต่งเมื่อไรหรอกคะ” 

“เร็วๆนี้ครับคุณเอยก็น่าจะเห็นข่าวพลอยกับเหนือเมฆ”

“อ่อ...ค่ะพอจะเห็นอยู่บ้าง”  หญิงสาวได้รับคำตอบเธอก็หน้าชาวาบยิ่งเธอพยายามหนีจากข่าวนี้เท่าไรเหมือนมันยิ่งอยู่ใกล้ตัวเธอเสียเหลือเกิน

หลายวันต่อมา

มหาลัยXXX

“เค้าไม่ได้มายุ่งวุ่นวายอะไรกับแกแล้วใช่หรือเปล่า”  ทรายแก้วเห็นว่าสองสามวันมานี้เจ้าเอยสีหน้าสดใสขึ้นจึงกล้าที่จะถามไถ่เรื่องของเหนือเมฆว่าเขามายุ่มย่ามอะไรกับเพื่อนเธออีกหรือเปล่า

“อืม..”  เจ้าเอยพยักหน้าเป็นคำตอบช่วงนี้เธอพยบายามทำใจให้ลืมเขาให้ได้ดีที่เขาไม่ได้หาทางเข้าหาเธอไม่อย่างนั้นคงจะทำใจลำบาก

“เฮ้อ..ค่อยโล่งอกเค้าคงคิดได้ล่ะมั้งว่าควรจะทำตัวยังไง” ทรายแก้วรู้แบบนี้ก็พ่นลมหายใจโล่งอกเพราะอยากจะเห็นเพื่อนเธอกลับมาเป็รนเหมือนเดิมโดยเร็ววัน

“อย่าพูดถึงคนแบบนั้นเลยวันนี้ไปกินไอติมกันดีกว่า”  เกวรินทร์เอ่ยตัดบทเพื่อนทั้งสองก่อนจะจูงมือทรายแก้วและเจ้าเอยไปนั่งทานไอติมที่ร้านหน้ามหาวิทยาลัย

วันต่อมา

เหนือเมฆเข้ามาหาคนเป็นแม่ที่บ้านในเวลาเลิกงานเขาอยากจะมาคุยกับแม่ของเขาเรื่องยกเลิกงานแต่งกับพีรยาเพราะรู้ว่าแม่ของเขาคงรู้ข่าวดังวันนี้แล้วที่ว่าพีรยาสั่งฆ่าเพื่อนสนิทตัวเองและเขาก็รู้ด้วยว่าข่าวนี้คงทำให้แม่ของเขายอมให้ยกเลิกงานแต่งโดยไม่ยาก

“คุณแม่เห็นข่าวว่าที่ลูกสะใภ้คุณแม่แล้วใช่หรือเปล่าครับ”  

“.....”   วารุณีนั่งเครียดตั้งแต่รู้ข่าวเมื่อกลางวันจนถึงตอนนี้เธอก็ยังพูดอะไรไม่ค่อยออกเพราะไม่คิดว่าว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอจะใจคอดหดเหี้ยมขนาดสั่งฆ่าคนได้