ตอนที่25 ท้อง

"อืม.." สาวเจ้าแอบมีเผลอไผลไปกับสัมผัสของเขาบ้าแต่เมื่อมีสติเธอจึงรีบดิ้นหนีด้วยแรงที่มีให้มากที่สุดจนหลุดจากพันธนาการได้

เพี๊ยะ​ มือเรียวยกฟาดใบหน้าคมจนเกิดรอยแดงทันทีที่สิ้นเสียงกระทบ

"ดื้อกับฉันนักใช่ไหม"

"ปล่อยย..อื้ออ"  เหนือเมฆอุ้มร่างบางมานอนกอดก่ายขึงเอาไว้แน่นบนเตียงนุ่มสองมือหนาประสานมือเรียวขึงเอาไว้แน่นไม่ให้เธอปัดป่ายไปไหนได้ริมฝีปากหนาซุกไซร้ลำคอระหงส์ดูดึงจนเป็นรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของไล่มาที่ริมฝีปากบางเขาบดจูบเร่าร้อนกว่าคราแรกส่งลิ้นร้ายตวัดฉกชิมริมฝีปากบางก่อนจะตวัดลิ้นของคนพยศมาดูดดึงเล่นในปากทำเอาร่างบางอ่อนระทวยดั่งขี้ผึ้งรนไฟเมื่อสัมผัสวาบหวามค่อยๆทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ

แม้นสมองจะสั่งให้ลืมและต่อต้านเขาอย่างไรแต่ร่างกายและใจเจ้ากรรมกลับเผลอไผลไปกับคนเอาแต่ใจอย่างง่ายดายตามคนที่ลวงล่อด้วยรสสัมผัสที่คุ้นเคย

"อืม..."   เหนือเมฆที่เห็นสาวเจ้ายอมเขาแต่โดยดีแล้วมือหนาก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของหญิงสาวออกและค่อยๆปลดบราเกาะอกครึ่งตัวสีเนื้อออกจนสองเต้างามเผยและรีบกอบกุมด้วยสองมือหนาบีบเค้นขยำเล่นด้วยความคิดถึงในขณะที่ริมฝีปากหนายังบดจูบอย่างเร่าร้อนอยู่ไม่คลาย

ร่างบางแอ่นอกเร่าเมื่อใบหน้าคมเลื่อนลงมาบดจูบดูดดึงยอดอกอิ่มลิ้นร้ายตวัดปัดป่ายจนสร้างอารมณ์วาบหวามทำเอาใบหน้าหวานหันซ้ายขวาอยู่ไม่สุข

กางเกงยีนส์ราคาแพงถูกถอดออกพร้อมบ็อกเซอร์จนชายหนุ่มเหลือตัวเปล่าล่อนจ้อนก่อนจะใช้มือหนาดึงผ้าห่มมาคลุมสะโพกไว้อย่างหมิ่นเหม่

มือหนาสอดไปในใต้กระโปรงนักศึกษาทรงเอตัวจิ๋วถลกดึงซับในออกอย่างรวดเร็วแล้วใช้มือทั้งสองดันกระโปรงของหญิงสาวขึ้นไปไว้ที่เอวบางหลังจากนั่นก็รีบแทรกลำขาแกร่งกลางขาเรียวทั้งสองและสอดใส่แท่งร้อนที่ผงาดปูดเป่งชูชันไปในช่องทางรักที่กำลังหยาดเยิ้มจนสุดในคราเดียว

"อ.. อ๊ายย.." ความจุกแผ่ซ่านไปทั่วตัวพร้อมความวาบหวามทำเอาสาวเจ้าข่มเสียงหวานเอาไว้ไม่ได้

"อือ.. อ้าสส.."  ชายหนุ่มกัดฟันกรอดเมื่อตัวตนถูกตอดรัดจนปวดหนึบตอนี้เขาขนลุกชูชันไปทั่วทั้งตัวเพราะไฟสวาทกำลังประทุอยู่ข้างในสะโพกแกร่งบดเบียดกระแทกระรัวจนร่างบางตัวโยนหัวสั่นหัวครอนเพราะความคิดถึงโหยหาที่อัดอั้นมานานจนวันนี้ก็ได้ครอบครองร่างบางอันเป็นที่หลงไหลเสียที

"อืม..." ริมฝีปากหนาบดจูบส่งลิ้นร้ายฉกชิมความหวานดูดดึงลิ้นเรียวเล่นอีกรอบขณะที่สะโพกแกร่งยังคงกระแทกกระทั้นเป็นจังหวะเร่าร้อนไม่คลาย

"อื้อๆๆ..."   เสียงหวานครางกระเส่าตามจังหวะถาโถมของบทรักถูกกลืนไปในลำคอของชายหนุ่มมือเรียวเล็กจิกบ่าแกร่งระบายความเสียวจนแทบฝังเล็บ

บทสวาทผ่านไปเนินนานแต่ดูเหมือนคนตัวโตจะไม่ยอมผ่อนแรงจนร่างบางเริ่มบิดเร่าเสร็จสมแตะขอบสวรรค์ส่งเสียงหวานกรีดร้องออกมาอย่างลืมอาย

"อ.. อ๊ายย.. "

"อือ..อืม...อ้าสสส.."   สะโพกแกร่งรัวกระแทกเร็วและแรงยิ่งกว่าเดิมก่อนจะรีดน้ำรักสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าช่องทางรักของหญิงสาวจนล้นทะลักออกมาด้านนอก

เขาปล่อยให้เธอได้พักได้ไม่นานก็เริ่มบรรเลงเพลงสวาทต่อยันฟ้ามืดจวบครึ่งค่อนคืนหากสาวเจ้าไม่หมดเรี่ยวแรงแม้นแต่จะลืมตาเขาก็คงไม่ปล่อยให้เธอเป็นอิสระ

วันต่อมา

"เมื่อไรจะปล่อยเอยกลับ"  หลังจากอาบน้ำเสร็จเจ้าเอยในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวของชายหนุ่มก็เดินออกมาหาเหนือเมฆด้วยสีหน้าที่อิดโรยและไม่สบอารมณ์เท่าไรนักที่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยเธอไปเสียทีไม่รู้ว่าตอนนี้ที่บ้านจะวุ่นวายเพราะเรื่องเธอแค่ไหน

"กินอะไรก่อนสิแล้วฉันจะพาเธอกลับ"  ร่างสูงเดินจูงมือหญิงสาวให้มานั่งที่โต๊ะอาหารเพราะกว่าเธอจะออกมาจากห้องก็เกือบเที่ยงแล้วเขาอยากให้เธอทานอะไรก่อนที่จะพากลับบ้าน

"อืม.." เมื่อกลิ่นอาหารที่วางเรียงรายอยู่บนตะอาหารลอยเตะจมูกมนได้มือเรียวของหญิงสาวก็รีบยกปิดปากตัวเองทันทีด้วยเพราะรู้สึกผะอืดผะอมจะอาเจียนก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ

"แหวะ.."  แม้นไม่มีอะไรจะให้ออกจากท้องเพราะไม่ได้ทานอะไรเข้าไปแต่สาวเจ้าก็อาเจียนตัวโก่งปวดร้าวไปทั้งตัวก่อนจะนั่งฟุบลงกับพื้นจนเหนือเมฆหน้าเสีย

"เอย.."  ชายหนุ่มช้อนอุ้มร่างบางอ่อนปวกเปียกเข้ามานอนพักในห้องนอนก่อนจะรีบโทรเรียกหมอมาดูว่าตกลงเธอเป็นอะไรกันแน่

ชั่วโมงต่อมา

หลังจากที่หมอตรวจร่างกายหญิงสาวและให้คำตอบถึงต้นเหตุของอาการจนกลับไปพักใหญ่แล้วตอนนี้ทั้งเหนือเมฆและเจ้าเอยต่างก็ยังตกใจกับคำตอบของหมอหนุ่มอยู่ไม่น้อย

เพราะตามที่หมอบอกก็คือตอนนี้เจ้าเอยตั้งครรรภ์ได้เดือยกว่าแล้วในส่วนของเหนือเมฆเองแม้นจะตกใจในคราแรกแต่ก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้รู้ว่าจะมีลูกกับหญิงสาว

แต่เจ้าเอยเอาแต่ร้องให้เพราะเธอรู้ว่าพี่ชายเธอต้องเสียใจไหนจะท้องโดยที่ยังเรียนไม่จบและท้องกับคนที่เห็นว่าเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นเท่านั้น

 อิทธิกรที่เดินไปเดินมาหน้าบ้านตั้งแต่เช้าด้วยอาการที่เป็นกังวลเพื่อรอเหนือเมฆพาน้องสาวตัวเองกลับหลังจากเหนือเมฆส่งข้อความมาบอกเขาว่าเจ้าเอยอยู่กับตัวเองตั้งแต่เมื่อวาน

"นายพาน้องฉันไปไหนมา"  พอรถหรูจอดอยู่ที่หน้าบ้านได้อิทธิกรก็รีบเปิดประตูดึงเจ้าเอยออกมาจากรถของเหนือเมฆก่อนจะชี้หน้าอีกฝ่ายตวาดเสียงฝาดด้วยความเหลืออด

"ฟังสิ่งที่ฉันจะบอกดีๆ"  เหนือเมฆลงจากรถเดินมายืนตรงหน้าอิทธิกรเขาต้องการจะบอกกับอีกฝ่ายเรื่องที่เจ้าเอยท้องให้รับรู้

"อะไร"  

"เอยท้องกับฉัน" 

"อะไรนะ." สิ้นเสียงเหนือเมฆอิทธิกรก็เลือดขึ้นหน้ารัวหมัดไปที่อีกฝ่ายด้วยโทสะ

พลั้กกก​ ตุบ.. ตับ​  "ทำไมไม่ป้องกันวะรู้ทั้งรู้ว่าน้องฉันเรียนอยู่"  เสียงอิทธิกรตวาดลั่นจนอินทิราต้องรีบวิ่งมาแยกอิทธิกรออก

"พอเถอะค่ะโอบ" อินทิรารั้งสามีเธอเอาไว้

"ฮือๆๆ.." เจ้าเอยที่ทำอะไรไม่ถูกก็เอาแต่ร้องให้วิ่งเข้าบ้านไปเพราะรู้สึกเหนื่อยใจเกินจะรับไหว