เริ่มต้นชีวิตใหม่ในวัยเลข 6

บทที่ 1

วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของฉันกับสามีเสิ่นจ้าน แต่เขามักออกจากบ้านในเวลานี้เสมอแต่งงานมาสี่สิบกว่าปี ไม่ว่าวันสำคัญไหนๆ เขาก็ไม่เคยอยู่ฉลองกับฉันหลังจากกินอาหารเช้าตามลำพังเสร็จแล้ว ฉันถูพื้นจนผ่านห้องหนังสือ เหลียวไปเห็นชั้นวางที่มีข้าวของระเกะระกะอยู่ฉันถอนหายใจ ทิ้งม็อบถูพื้นแล้วเข้าไปจัดเก็บไปจนถึงบนสุดของชั้นวาง จู่ๆ มีหนังสือตกมาเล่มหนึ่ง ความสวยและหนาของรูปเล่มกระแทกโดนหน้าผากของฉันเข้าชะงักอยู่ครู่หนึ่ง ฉันถึงเห็นชัดว่านั่นไม่ใช่หนังสือ หากแต่เป็นอัลบั้มภาพถ่ายแต่งงานต่างหากเป็นภาพของชายหญิงคู่หนึ่ง ซึ่งต่างสวมชุดวิวาห์ในหลากหลายรูปแบบ แนบชิดสนิทสนม สีหน้าเปี่ยมด้วยความสุขฝ่ายชายเป็นคนที่ฉันคุ้ยเคยที่สุด คือเสิ่นจ้านแต่ฝ่ายหญิงกลับไม่ใช่ฉันฉันยืนกุมบาดแผล รู้สึกเกิดอาการมึนหัว และแยกไม่ออกว่านั่นคือความปวดใจหรือปวดตรงไหนกันแน่และรูปใหม่ล่าสุด คือทั้งคู่เพิ่งไปถ่ายในวันนี้ของปีที่แล้ว แม้จะเริ่มมีผมขาวโพลน แต่ก็ยังรักกันหวานชื่นเหมือนคู่รักหนุ่มสาวด้านหลังภาพถ่ายยังมีลายมือของเสิ่นจ้านเขียนกำกับไว้แต่ละขีดแต่ละเส้นล้วนเขียนอย่างบรรจง แสดงถึงความตั้งใจจร