Share

บทที่ 7

วันนั้นอยู่หน้าศูนย์บริหารราชการฝ่ายพลเรือน ฉันกับโจวหว่านอวิ่นและเสิ่นจ้านไม่รู้ถูกใครถ่ายคลิปแล้วไปโพสต์ลงในโลกโซเชี่ยล

ฉันถูกเบลอหน้าไว้ แต่สองคนนั้นถูกเปิดหน้าให้เห็นชัดเจน

[นี่น่ะหรือรักกันจนแก่เฒ่า เป็นการรวมหัวของชายโฉดหญิงชั่วต่างหาก]

[วันก่อนใครๆ ก็เห็นกับตา ตาแก่ขอหย่ากับเมียหลวง นังเมียน้อยยังกล้ามาเสนอหน้ารออยู่ข้างนอก ช่างไม่รู้จักอายจริงๆ แก่ปูนนี้ยังไม่มีหัวคิดอีก]

เรื่องนี้กลายเป็นข่าวใหญ่ในโลกออนไลน์ จนแม้แต่ร้านเช่าชุดแต่งงานยังถูกกล่าวหาว่ายกย่องความรักของมือที่สาม จนต้องออกมาปฏิเสธทันควัน

บอกว่าพวกเขาแค่มีหน้าที่ในการถ่ายรูปเท่านั้น และเสิ่นจ้านกับโจวหว่านอวิ๋นก็ใช้บริการมายี่สิบกว่าปี ไม่เคยขาดหาย ใครจะนึกว่าเบื้องหลังยังมีเมียหลวงอีกคน

ทำเอาชาวเน็ตยิ่งเดือดดาลมากขึ้น

[ตาแก่คนนี้เมื่อก่อนเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยฉันเอง ทำงานก็ดีหรอก แต่ไม่นึกว่าลับหลังจะเป็นคนประเภทนี้]

[นอกใจเมียยังพอว่า ไม่นึกว่ายังแอบกินมาตั้งหลายปี]

[ฉันว่าตอนหนุ่มๆ ก็คงไม่ใช่คนดีเท่าไหร่]

......

โจวหว่านอวิ๋นก็ไม่นึกว่าเรื่องราวจะบานปลายจนถึงขั้นนี้

และไม่รู้ว่าใครเป็น
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status