นักแสดง(2)

“คุณภูวนนท์คุณไม่ต้องไปหรอกค่ะ ฉันกับแม่จะกินข้าวกันในครัว คุณสบายใจได้ กินข้าวให้อร่อยนะคะ” มินรญามองหน้าลูกชายของเจ้าของบ้านด้วยสายตาที่สุดจะทนกับการแสดงท่าทางรังเกลียดเธอและแม่อย่างออกนอกหน้า

“มิ้นขอตัวนะคะ คุณลุง คุณพราว” พูดจบหญิงสาวก็สะบัดหน้าเดินเข้าไปในครัว

เช้าวันนี้กฤษฎาไปทำงานที่บริษัทพร้อมกับลูกชาย เพราะเขานัดมินตรานางเอกชื่อดังที่มาเป็นพรีเซ็นเตอร์ของโครงการหมู่บ้านจัดสรรโครงการใหม่ให้ นอกจากอยากจะให้ภูวนนท์ได้รู้จักในฐานะที่ต้องทำงานร่วมกัน เขายังหวังว่ามินตราจะทำให้ภูวนนท์หายเสียใจจากเรื่องของชิดจันทร์ เพราะนางเอกคนนนี้ มีความสวยและเสน่ห์ที่ชวนน่าหลงใหล ผู้ชายคนไหนเห็นก็คงต้องหลงรักแน่นอน

“สวัสดีค่ะคุณกฤษฎา สวัสดีค่ะคุณภูวนนท์” เสียงนุ่มหวานของมินตราทำเอาภูวนนท์ต้องเงยหน้าจากการตั้งหน้าตั้งตาเซ็นเอกสาร จากที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่สนใจพรีเซ็นเตอร์คนที่พอหามา แต่ความสวยของเธอทำเอาเขาถึงกับมองเธอไม่กระพริบตา

“สวัสดีครับคุณมินตรา” กฤษฎากล่าวทักทายและเชิญนางเอกสาวให้นั่งลงโซฟาใกล้ๆกับภูวนนท์

“ผิงขออนุญาตเรียกว่าคุณอานะคะ คุณอาก็เรียกผิงเฉยๆ ก็ได้ค่ะ เรียกชื่อจริง ผิงว่ามันให้ความห่างเหิน ดูไม่คุ้นเคยกันเลยค่ะ” ดาราสาวเจรจาเจื้อยแจ้ว

“สวัสดีครับคุณผิง ผมภูวนนท์ กรรมการผู้จัดการบริษัทครับ”

“ผิงขอเรียกว่าพี่ภูได้ไหมคะ เรายังต้องร่วมงานกันอีกนาน ผิงว่ามันดูสนิสนมกันดีค่ะ” ยิ้มหวานถูกส่งผ่านมาหาชายหนุ่มที่นั่งโซฟาใกล้ ๆ เธอ

“ได้ครับคุณผิง” ถึงแม้จะตอบเพียงสั้นๆแต่ภูวนนท์กลับไม่ละสายตาจากคู่สนทนาเลย

จากผู้ชายพูดน้อย กลายเป็นชายเจ้าคารม ตั้งแต่ชิดจันทร์ผู้หญิงที่เขาคิดจะแต่งงานด้วย หักหลังทิ้งเขาไปไม่เหลือเหยื่อใย

“ผิงรู้สึกปลื้มใจจังค่ะ พี่..ภู”

คำหวานหยอดสาวแบบนี้ เอาเข้าจริงคนอย่างมินตราไม่ได้รู้สึกปลื้มอะไร เพราะเธอเองก็มักจะเจอหนุ่มๆ มาขายขนมจีบให้เธออยู่บ่อยๆ แต่ส่วนมากจะเป็นพวกหนุ่มไฮโซที่ไม่คิดจะจริงจังอะไรกับเธอ พอได้ตัวเธอหมดความหลงก็ทิ้งขว้างเหมือนเธอไม่มีตัวตน แต่กับภูวนนท์มินตราหวังจะให้เป้นไม้หลักสุดท้าย ที่เธอจะเกาะยึดไว้ เพราะอายุเธอก็มากขึ้น วงการบันเทิงไม่มีความมั่นคงอะไร อีกไม่นานเอก็คงจะหลุดจากตำแหน่งนางเอกเบอร์หนึ่งแน่ๆ

ภูวนนท์ชายหนุ่มที่รูปร่างหน้าตาไม่เป็นรองใคร แถมความสุขุม ดูเป็นคนรักจริง จริงใจ เป็นเป้าประสงค์สำคัญ ที่มินตราหวังจะจับให้มั่นไว้รับตำแหน่งสามีของเธอในอนาคต แต่เธอก็หาโอกาสไม่ได้สักที เพราะชายหนุ่มมีคนรักแล้ว ไม่เคยชายตามองหญิงใด แต่วันนี้เขาโสด มินตราจึงเดินหน้าอย่างเต็มเครื่องเลย

“ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อที่อร่อยที่สุดวันนี้ค่ะ ไว้โอกาสหน้าให้ผิงเลี้ยงคืนนะคะ” มินตราปูทางเพื่อจะได้มีโอกาสกินข้าวกับภูวนนท์อีก

“แน่นอนครับ คุณ...ผิง” ชายหนุ่มตอบรับพร้อมส่งสายตาที่ดูอบอุ่นให้หญิงสาวที่จ้องตาเขาไม่วาง

กฤษฎายืนกอดอกมองท่าทางของคนทั้งคู่ เขารู้สึกพอใจ ที่เขาคิดไม่ผิดที่เลือกมินตรามาทำงานด้วย และคิดไม่ผิดที่หวังจะให้เธอเข้ามาช่วยดามหัวใจให้ลูกชายสุดที่รักของเขา

“รายละเอียดที่เกี่ยวกับโครงการของเรา ข้อตกลงสัญญาในการร่วมงานระหว่างที่หนูผิงมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับทางโครงการเรา อาจะให้พี่ภูเป็นคนบอกรายละเอียดนะ ส่วนอาขอตัวออกไปดูหน้างานเสียหน่อย ฝากดูแลน้องด้วยนะตาภู พ่อไปก่อน ”

ภูวนนท์สังเกตออกว่าพ่อของเขา ต้องการจะเปิดทางให้เขาได้อยู่กับมินตราสองต่อสอง ซึ่งเขาก็ไม่ได้รู้สึกฝืนใจอะไร เพราะตอนนี้เขาก็อยู่ในสถานะโสด โสดแบบโดนทิ้งเสียด้วย ถ้ามีใครสักคนเขามาพูดคุยสนิทสนมด้วย อย่างน้อยก็ช่วยคนอกหักให้พอหายเหงาได้ ถึงแม้ตอนนี้เขาจะยังลืมชิดจันทร์ไม่ได้และก็ยังไม่คิดที่จะหาใครมาแทนที่เธอ ความรักที่ผูกพันธ์กันมาหลายปี คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าเขาจะลืมชิดจันทร์ได้สนิทจริงๆ

“เรามาเริ่มกันเลยนะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลานางเอกชื่อดังยังคุณผิง คิวงานคงแน่นแน่ๆ” ชายหนุ่มเริ่มชวนคุย

“ก็แน่นอยู่เหมือนกันค่ะ แต่วันนี้ผิงเคลียร์คิวให้ว่างทั้งวันเลย เพื่อบริษัทของพี่ภู” ความเป็นนักแสดงมืออาชีพทำให้มินตราเป็นคนช่างเจรจา โดยเฉพาะการพูดจาเพื่อหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง

ภูวนนท์ใช้เวลาหลายชั่วโมงในการอธิบายรายละเอียดของโครงการ จุดเด่นที่ทางโครงการต้องการนำเสนอ อีกทั้งข้อตกลง ผลประโยชน์ที่ดาราสาวจะได้รับภายใต้สัญญาที่มินตราต้องทำกับบริษัท โดยเฉพาะห้ามเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับโครงการหมู่บ้านจัดสรรของบริษัทอื่นเป็นเวลาห้าปีตามอายุสัญญา ถ้าหากผิดสัญญาจะต้องชดใช้เป็นสองเท่าของค่าตอบแทนที่ทางบริษัทของภูวนนท์จ่ายให้

มินตราตอบตกลงทำตามสัญญา เพราะค่าตอบแทนที่บริษัทภูวนนท์จ่ายให้มากกว่าเธอแสดงหนังทั้งปีเสียอีก และที่สำคัญเธอหวังมากกว่าเงิน มินตราหวังว่าเธออาจะได้เป็นแฟนนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เพราะมันจะช่วยยกระดับทางสังคมของเธอ เพราะถึงแม้เธอจะเป็นนางเอกที่มีชื่อเสียง แต่เธอเริ่มต้นมาจากการเป็นเด็กต่างจังหวัด เริ่มเข้าประกวดนางงามต่างๆ จนแมวมองไปเจอเธอและชักนำเข้าสู่วงการบันเทิง

“เอ้า!...ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว ผมนี่แย่จริงๆ คุยเสียจนลืมดูเวลาเลย ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณผิง” ภูวนนท์เริ่มรู้สึกหิวข้าวจึงก้มมองนาฬิกาข้อมือ นาฬิกาเรือนนี้นอกจากสวยสวยแล้วยังมีคุณค่าเพราะชิดจันทร์เป็นคนซื้อให้ เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่ผ่านมา

“ไม่เป็นไรค่ะ ผิงเข้าใจ นักธุรกิจเวลาทำงานก็มักจะลืมเวลาแบบนี้แหละค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น มื้อนี้ผมขอพาคุณผิงไปเลี้ยงอาหารแทนคำขอโทษนะครับ”

“ได้เลยค่ะ” เข้าทางนางเอกสาวเลย เธอยิ่งหาทางใกล้ชิดกับเขาอยู่ เพราะมั่นใจว่า ถ้าเธอมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเขา เขาจะต้องหลงเสน่ห์เธอเหมือนคนอื่นๆแน่ และยิ่งได้ข่าวว่ากำลังอกหักแบบนี้ด้วย

“บรรยากาศดีจังเลยนะคะร้านนี้ ลูกค้าก็ไม่เยอะมาก ดูเป็นส่วนตัวดี ผิงชอบค่ะ”

ดาราสาวไม่ชอบกับการที่มีแฟนละครมาคอยคอถ่ายรูป แต่เธอก็ต้องปั้นหน้ายิ้มทุกครั้ง ที่บรรดาแฟนคลับพากันมาห้อมล้อม และร้านนี้ก็ดูเป็นส่วนตัว เธอคงไม่ต้องมีคนมาขัดจังหวะทอดสะพานของเธอ

“ครับ มากินข้าวกับนางเอกชั้นแนวหน้าแบบคุณผิง ถ้าไปร้านที่ผู้คนเต็มร้าน จะทำให้คุณผิงกลายเป็นข่าวไม่ดี ผมคงโกรธตัวเองแย่เลยครับ”

ร้านอาหารร้านนี้เป็นร้านประจำของภูวนนท์กับชิดจันทร์ บรรยากาศดี อาหารอร่อย แต่ละโต๊ะจัดเป็นมุมส่วนตัว ไม่ต้องรู้สึกวุ่นวายเมื่อมีคนเดินผ่านไปผ่านมา ชิดจันทร์ไม่อยากให้คนเจอเขากับกับภูวนนท์สองต่อสอง เพราะมารดาของเธอขอไว้ ไม่อยากให้ชิดจันทร์ตกเป็นขี้ปากชาวสังคมไฮโซ

“พี่ภูพาสาวๆ มากินร้านนี้บ่อยสิท่า ดูจะคุ้นชินกับพนักงานที่นี่จัง” ตอนเดินเข้ามา พนักงานต่างพากันทักทายชายหนุ่มอย่างคุ้นเคย บางคนก็มองมินตราด้วยสายตาแปลกๆ ดาราสาวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกเป็นจุดสนใจของพนักงาน ไม่ใช่เพราะเธอเป็นดาราแต่น่าจะเกี่ยวกับการที่เธอมากับภูวนนท์มากกว่า

“มาบ่อยครับ ถ้าหมายถึงมากับลูกค้า แต่ถ้าพาสาวๆ มา คุณผิงเป็นคนแรกครับ”