ตอนที่24

“ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเธอไม่ใช่เธอทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร”

อิทธิกรแสยะยิ้มอย่างพอใจถ้าเขาไม่กดดันเธอขนาดนี้ก็คงจะไม่ยอมปริปากพูดมาง่ายๆแน่พร้อมถามหญิงสาวถึงสาเหตุที่ต้องมาหลอกลวงเขาแบบนี้เพื่ออะไร

“หึ้ยย...”

อันธิการ้องส่งเสียงด้วยความโมโหที่ตอนนี้เธอเหมือนอีขี้แพ้คนนึงพร้อมนึกหมั่นไส้ที่ดูอิทธิกรจะรักและจำสัมผัสของอินทิราได้ดีเหลือเกิน

“ตอบสิวะ”

อิทธิกรเล็งปากกระบอกปืนมาที่อินทิราเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมตอบเรื่องอินทิราออกมาเสียที

“ฉันเป็นคู่หมั้นตัวจริงของคุณไงล่ะนังออมมันเป็นตัวปลอมมันมาหลอกคุณฉันเป็นตัวจริงมาดูแลคุณก็ถูกแล้วนี่”

อันธิกาอยากให้ชายหนุ่มรู้นักว่าเธอเป็นคู่หมั้นตัวจริงจะได้ดูว่าอินทิราเป็นคนผิดที่มาหลอกลวงคนที่ควรอยู่ที่นี่ตอนนี้เป็นเธอก็ถูกแล้ว

“เสียงเอะอะอะไรพี่ภาคย์”

พีรยาและภัคดนัยที่มีวิทวัสขับรถนำทางมาส่งเมื่อถึงเรือนเล็กก็รีบลงจากรถยิ่งได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากในบ้านหญิงสาวก็นึกเป็นห่วงอินทิราคิดว่าเพื่อนเธออาจจะมีปากเสียงอะไรกับอิทธิกร

“ไม่รู้เรารีบเข้าไปดูกันเถอะ”

ภัคดนัยก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าด้านในเกิดอะไรขึ้นหากชายหนุ่มจะทำร้ายอินทิราเขาไม่ยอมเป็นแน่

“หึ่!!..ฉันรู้มานานแล้วว่าออมเป็นใครและมาดูฉันด้วยสาเหตุอะไรถ้าเธอเป็นคู่หมั้นตัวจริงของฉันเธอก็ชื่ออันธิกาน่ะสิฉันรู้ทุกอย่างว่าเธอทำอะไรกับอออมไว้บ้างถ้าเธอไม่บอกว่าออมอยู่ไหนฉันจะฆ่าเธอหมกป่าอยู่ที่นี่นี่ตอนนี้เลย”

“อ๊ายยย...อย่านะ..ฉ..ฉันไม่รู้ว่านังออมมันอยู่ไหนจริงๆแม่ฉันแค่ให้มันออกไปไกลๆคุณก็เท่านั้นอย่าทำอะไรฉันเลยนะฉันไม่รู้จริงๆ”

“เลว...ๆๆๆ...เลวทั้งแม่ทั้งลูก...หึ้ยยย”

ทางด้านในบ้านก็ยังต่อล้อต่อเถียงตวาดเสียงใส่กันอย่างไม่ลดละดูท่าหญิงสาวก็ไม่ยอมตอบมาดีๆว่าอินทิราอยู่ไหนยิ่งชายหนุ่มไม่ได้คำตอบที่อยากได้เสียทีก็ถึงกับคิดจะทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนคือจะทำร้ายผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้ให้ตายตกอยู่ตรงนี้

“คุณอัน!!!”

พีรยาเห็นภาพตรงหน้าที่กำลังหน้าสิ่วหน้าขวานเลยส่งเสียงร้องทักเอาไว้ก่อนก่อนที่เหตุการณ์เลวร้ายนั้นจะเกิดขึ้น

“พวกคุณเป็นใคร”

อิทธิกรที่ชะงักพร้อมชักปืนในมือที่จ่อหัวหญิงสาวกลับหันไปถามคนมาใหม่ทั้งสองด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวแต่ในใจก็รู้สึกขอบคุณที่ทั้งสองมาในเวลานี้ทำให้เขาไม่ต้องมือเปื้อนเลือดของผู้หญิงหน้าไม่อายคนนี้

“ฉันเป็นเพื่อนของออมน่ะค่ะพอดีติดต่อออมไม่ได้เลยมาที่นี่”

พีรยารีบบอกจุดประสงค์ที่เธอกับพี่ชายของเธอต้องมาที่นี่

“ผมกำลังถามหาออมกับแม่นี่อยู่พอดีเลย”

อิทธิกรเห็นว่าตอนนี้เขาก็มีตัวช่วยเพิ่มมาอีกสองทำให้ใจชื้นขึ้นมาหน่อยถ้าหากหญิงสาวตรงหน้าบอกว่าเป็นเพื่อนเธอจะต้องรู้รายละเอียดของอินทิรามากแน่ๆ

“ก็ฉันบอกว่าฉันไม่รู้ไงฉันไล่มันไปเพราะว่าอยากมาแต่งงานกับคุณแล้วก็มีเงินใช้สบายๆเท่านั้นอย่าทำอะไรฉันเลยนะฉันกลัวแล้ว”

เรื่องนี้อันธิกาไม่ได้ใส่ใจว่าอินทิราจะหนีไปอยู่ที่ไหนจริงๆเธอสนแค่ว่าเธอกำลังจะกลับมาสบายแล้วก็เท่านั้น

“คุณอิทคะพีคว่าคุณเก็บปืนก่อนดีกว่าค่ะแล้วเรื่องนี้พีคจะช่วยคุณตามหาออมเอง”

พีรยาได้ยินที่หญิงสาวตรงหน้าพูดก็ถึงกับเลือดขึ้นหน้าแต่ก็ยังข่มใจเอาไว้ก่อนและหันไปคุยกับชายหนุ่มให้ใจเย็นลงและรับปากว่าเรื่องตามหาอินทิรานี้เธอจะช่วยอีกแรง

“............”

อิทธิกรพยักหน้าพร้อมวางปืนลงเขาเองก็ไม่ได้อยากจับของร้อนแบบนี้นานเท่าไร

“ส่วนแกฉันอยากทำแบบนี้กับแกมานานแล้ว...”

พีรยาง้างมือไปกระชากผมของอันธิกาอย่างเต็มแรง

“อ๊ายยยยย”

อันธิกาที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถึงกับร้องเสียงหลง

“โขกสับเพื่อนฉันนักใช่ไหม...”

เพี๊ยะ..ๆๆๆ.

“อ๊ายยยยย”

พีรยาเห็นอิทธิกรเริ่มสงบลงแล้วเธอจึงหันไปจักการกับอันธิกาก่อนเพราะอยากจะทำแบบนี้กับเธอมานานแล้วมันอดมาหลายครั้งแล้วเพราะเกรงใจเพื่อนสาวของเธอแต่วันนี้เธอก็ไม่ต้องมีอะไรที่จะเกรงใจแล้ว

“ผมภาคย์ครับผมว่าคุณไปคุยกับผมที่อื่นดีกว่าครับคุณอิท”

ภัคดนัยไม่ได้เข้าไปช่วยแยกอะไรและไม่ได้คิดที่จะเข้าไปห้ามพร้อมเดินไปหาอิทธิกรคุยกันเรื่องอินทิราจะดีกว่าทางนี้เขาว่าน้องสาวของเขาเอาอยู่

“ผมอยากรู้ว่าตอนนี้ออมอยู่ที่ไหนผมอยากเจอเธอใจจะขาดอยู่แล้ว”

อิทธิกรพูดกับชายหนุ่มน้ำตาคลออย่างไม่อายตอนนี้เขาอยากจะรู้ว่าอินทิราอยู่ที่ไหนอย่างเร็วที่สุดยิ่งรู้ว่าเธอถูกบังคับให้ต้องหนีจากเขาไปเขายิ่งนึกสงสารเธอผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างอินทิราเขาห่วงเรื่องความปลดภัยของเธอที่สุด

“ผมว่ายัยพีคน้องผมต้องมีทางช่วยแน่นอนและคุณอันเธอก็น่าจะไม่รู้เรื่องจริงๆว่าออมอยู่ไหนเพราะเธอขาดการติดต่อกับทุกคนไปเลย”

ภัคดนัยดูท่าแล้วอันธิกาคงไม่รู้จริงๆว่าอินทิราอยู่ที่ไหนเพรารู้นิสัยคนบ้านนี้ดีว่าไม่ใส่ใจใครนอกจากตัวเองพร้อมทั้งพูดให้กำลังใจชายหนุ่มตรงหน้าว่าน้องสาวของเขาต้องมีทางช่วยอยู่แล้วเขารู้ว่าพีรยาคงไม่ยอมให้เพื่อนตัวเองหายไปนานโดยติดต่อไม่ได้แน่นอน

ทางด้านนอก

“อ๊ายย...อีบ้า”

“ไปเลยนะอย่ากลับมาที่นี่อีกแล้วถ้ารู้ว่าพวกแกทำร้ายเพื่อนฉันอีกรอบเจอยิ่งกว่านี้แน่”

พีรยาไล่อันธิกาออกไปอย่างสะใจสภาพของทั้งสองตอนนี้ก็ดูจะสะบักสะบอมพอกันแต่อันธิกาดูจะเละมากกว่าพีรยาอยู่มาก

พีรยาไม่ลืมที่จะตะโกนไล่หลังอันธิกาที่รีบวิ่งหนีเธอออกไปคำที่เธอพูดไม่ได้เป็นคำขู่แต่เธอเอาจริง