ผัว..บ้านนอก

ผัว..บ้านนอก

last updateLast Updated : 2025-04-15
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
24Chapters
23views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

กลอยใจถูกเพื่อนสนิทและคนรักหักหลัง เธอจึงหนีไปแต่งงานกับผู้ชายที่เจอกันในแอพหาคู่เพื่อประชดชีวิต

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 1 พบเจอ

กลอยใจนั่งกอดกระเป๋ารอใครบางคนอยู่ที่สถานีขนส่งจังหวัดสุราษฎร์ธานี เธอนั่งรถทัวร์จากกรุงเทพฯ มาเมื่อคืนและเธอก็ร้องไห้ทั้งคืนจนตาบวม ตอนนี้เธอรู้สึกปวดหัวมาก ไม่รู้ว่าเพราะโชคชะตาหรือว่าฟ้าเห็นใจเธอกันแน่จึงทำให้เธอได้รู้ธาตุแท้ของคนที่เธอรักและไว้ใจทั้งสองคน หนึ่งอาทิตย์ก่อน"อ๊ะ เร็ว ๆ ค่ะที่รักขา"เสียงกระซิบกระซาบและเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังเล็ดลอดออกมาจากห้องนอนของน้ำฟ้า ทำให้กลอยใจรู้ว่าเพื่อนกำลังทำอะไรอยู่ ในตอนแรกเธอไม่คิดจะรบกวนเพื่อนและกำลังจะหันหลังกลับถ้าหากเธอไม่ได้ยินเสียงผู้ชายคนนั้นพูดออกมา"ดีไหม ชอบไหมที่รัก ?"กลอยใจตัวชาหน้าชาเธอเดินไปที่หน้าประตูห้องนอนที่มันแง้มอยู่และเปิดเข้าไปทันที "น้ำฟ้า เกมส์"เธอเรียกชื่อของคนทั้งสองด้วยเสียงอันดัง น้ำฟ้ากับเกมส์ผละออกจากกัน น้ำฟ้ารีบคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างอวบอัดเปล่าเปลือยเอาไว้ ส่วนเกมส์ก็คว้าผ้าเช็ดตัวมาพันกายลวก ๆ กลอยใจเห็นเต็มตาแบบนั้นเธอก็เข้าใจทุกอย่างรีบวิ่งออกจากห้องนอนและออกจากบ้านของเพื่อนที่เธอรักที่สุดทันที ไม่ต้องอธิบายอะไรเพราะมันไม่มีอะไรต้องอธิบายเดิมทีวันนี้เป็นวันเกิดของเกมส์แฟนหนุ่มที่เธอคบมาได้หนึ่งปี ...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
24 Chapters
บทที่ 1 พบเจอ
กลอยใจนั่งกอดกระเป๋ารอใครบางคนอยู่ที่สถานีขนส่งจังหวัดสุราษฎร์ธานี เธอนั่งรถทัวร์จากกรุงเทพฯ มาเมื่อคืนและเธอก็ร้องไห้ทั้งคืนจนตาบวม ตอนนี้เธอรู้สึกปวดหัวมาก ไม่รู้ว่าเพราะโชคชะตาหรือว่าฟ้าเห็นใจเธอกันแน่จึงทำให้เธอได้รู้ธาตุแท้ของคนที่เธอรักและไว้ใจทั้งสองคน หนึ่งอาทิตย์ก่อน"อ๊ะ เร็ว ๆ ค่ะที่รักขา"เสียงกระซิบกระซาบและเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังเล็ดลอดออกมาจากห้องนอนของน้ำฟ้า ทำให้กลอยใจรู้ว่าเพื่อนกำลังทำอะไรอยู่ ในตอนแรกเธอไม่คิดจะรบกวนเพื่อนและกำลังจะหันหลังกลับถ้าหากเธอไม่ได้ยินเสียงผู้ชายคนนั้นพูดออกมา"ดีไหม ชอบไหมที่รัก ?"กลอยใจตัวชาหน้าชาเธอเดินไปที่หน้าประตูห้องนอนที่มันแง้มอยู่และเปิดเข้าไปทันที "น้ำฟ้า เกมส์"เธอเรียกชื่อของคนทั้งสองด้วยเสียงอันดัง น้ำฟ้ากับเกมส์ผละออกจากกัน น้ำฟ้ารีบคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างอวบอัดเปล่าเปลือยเอาไว้ ส่วนเกมส์ก็คว้าผ้าเช็ดตัวมาพันกายลวก ๆ กลอยใจเห็นเต็มตาแบบนั้นเธอก็เข้าใจทุกอย่างรีบวิ่งออกจากห้องนอนและออกจากบ้านของเพื่อนที่เธอรักที่สุดทันที ไม่ต้องอธิบายอะไรเพราะมันไม่มีอะไรต้องอธิบายเดิมทีวันนี้เป็นวันเกิดของเกมส์แฟนหนุ่มที่เธอคบมาได้หนึ่งปี
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
บทที่ 2 ทำความรู้จักกันให้มากขึ้น
เมื่อทานข้าวเที่ยงกันเสร็จแล้วกันต์ก็พาเธอมาที่บ้านของเขา กลอยใจมองบ้านต์หลังนั้นอย่างทึ่ง ๆ เป็นบ้านไม้สักทั้งหลังขนาดพอเหมาะ ยกพื้นใต้ถุนสูง ปลูกอยู่กลางสวนเงาะและลองกอง ซึ่งตอนนี้เงาะกำลังออกลูกแดงปลั่ง "ขึ้นบ้านสิคุณ"กันต์รุนหลังเธอให้เดินขึ้นบ้าน เธอทำท่าจะถอดรองเท้าแต่เขาห้ามเอาไว้"ถอดข้างบน เดี๋ยวหมามาคาบไป"ขึ้นไปบนบ้านแล้วเธอก็ยืนหันรีหันขวาง ไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรจะนั่งตรงไหน กันต์จึงคว้ามือของเธอและจูงพาเธอเข้าไปในห้องนอน"นี่คือห้องนอนของเรา บ้านหลังนี้ผมอยู่คนเดียว และต่อจากนี้ไปก็มีคุณมาอยู่ด้วย ทำตัวตามสบาย อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็นอนพักสักหน่อย เดี๋ยวผมจะออกไปดูสวน เย็น ๆ ถึงจะกลับ ถ้ายังไงคุณช่วยทำอาหารเย็นไว้รอผมด้วยนะ ในตู้เย็นมีอาหารสดอยู่หลายอย่าง คุณทำกับข้าวเป็นใช่ไหม ? ผมไปล่ะ"เขาสั่งเธอยืดยาวแล้วก็เดินลงจากบ้านไป กลอยใจเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าที่เธอหอบหิ้วมาจากกรุงเทพ ฯ เสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชุดและเครื่องสำอางค์สองสามอย่าง ส่วนมากก็เป็นพวกครีมบำรุงผิว เธอจัดเสื้อผ้าใส่ตู้เสื้อผ้า นำเครื่องสำอางค์ไปวางไว้ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง สังเกตดูห้องนอนของเขาแล้วก็ยิ้มเพร
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
บทที่ 3 เข้าหอ
ระหว่างที่รอกันต์อาบน้ำ กลอยใจก็ทอดไข่ดาวสามใบ สำหรับตัวเองใบหนึ่ง อีกสองใบสำหรับเขา เสร็จแล้วก็ยกสำรับกับข้าวออกไปที่ลานโล่งกลางบ้าน วางอาหารไว้บนโต๊ะซึ่งเธอเดาเอาว่าน่าจะเป็นโต๊ะกินข้าว ฟ้าเริ่มมืดแล้วเพราะตอนนี้หกโมงเกือบทุ่ม ปกติถ้าอยู่ที่กรุงเทพ ฯ เธอยังไม่ถึงบ้านด้วยซ้ำ ไม่ทำโอทีก็ตระเวนหาอะไรกินกันสามคนกับน้ำฟ้าแล้วก็เกมส์ "กลอยใจ"เสียงของกันต์ดึงเธอออกมาจากความหลัง เธอหันไปยิ้มให้เขาแล้วก็ตักข้าวใส่จาน กันต์ใส่เสื้อกล้ามและกางเกงเล เผยให้เห็นมัดกล้าม แขนล่ำสันและผิวสีแทนอย่างชัดเจน กลอยใจหน้าร้อนผ่าวเมื่อเห็นรูปร่างของเขา "ผมโกนหนวดแล้วเป็นไงบ้าง ?"เขาเอ่ยปากถาม เธอจึงมองหน้าเขาให้ชัด ๆ อีกรอบ เพราะเมื่อกี้มัวแต่มองแผงอกกว้างจึงลืมสังเกตว่าเขาโกนหนวดโกนเคราแล้ว"ก็..ดูดีค่ะ"ตอบเขาไปอย่างเขินอาย ตักข้าวใส่ปากอีกสองสามคำก็อิ่ม เธอเดินเลี่ยงไปเขียนนิยายต่ออีกหน่อยระหว่างรอเขาทานข้าว กันต์ก็ไม่ได้เซ้าซี้เธอมาก กลอยใจคงต้องการเวลาปรับตัว เขาเองก็เช่นกันแต่เขากลับรู้สึกดีมากที่มีเธอเข้ามาในชีวิต คนใต้อย่างเขาจริงใจที่สุด เพราะถ้าไม่จริงใจและจริงจังเขาคงไม่จดทะเบียนสมรสกับเธอเธ
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
บทที่ 4 เมียนายหัว
กว่าจะทำข้าวต้มทะเลเสร็จฟ้าก็สว่างพอดี ตอนนี้กันต์ก็ยังไม่กลับมา กลอยใจทำความสะอาดห้องครัวและเข้าไปเก็บห้องนอน ร่องรอยระหว่างเธอกับเขาปรากฏชัดเจนบนผ้าปูที่นอน หน้าเห่อร้อนโดยอัตโนมัติเธอจึงดึงผ้าปูที่นอนกับผ้าห่มหวังเอาไปซัก "กรี๊ดดดด ! แกเป็นใคร ?"กลอยใจสะดุ้งเพราะเสียงกรีดร้องนั้นก่อนจะเซถลาเพราะเจ้าของเสียงเดินเข้ามาผลักเธออย่างแรง เพราะยังไม่ทันตั้งตัวกลอยใจจึงเซไปชนกับโต๊ะหัวเตียงโคมไฟจึงล้มใส่แขนเธออย่างจัง และมันก็เขียวจ้ำขึ้นมาทันที"ออกไปจากบ้านของนายหัวเดี๋ยวนี้นะ !"ผู้หญิงสาวสวยผิวคล้ำอายุน่าจะมากกว่ากลอยใจแผดเสียงขึ้นอีกรอบ เมื่อตั้งตัวได้กลอยใจก็เผชิญหน้ากับเธอคนนั้น "ไม่ออก ฉันเป็นเมียเจ้าของบ้าน"ตอบออกไปพร้อมกับหันไปจัดการผ้าปูกับผ้าห่มต่อ น้ำผึ้งเห็นท่าทางไม่รู้สึกรู้สมของกลอยใจก็กระชากเธออีกรอบและเงื้อมือขึ้นตบหน้ากลอยใจทันที"เพี๊ยะ !"ฝ่ามือนั้นปะทะแก้มซีกซ้ายของกลอยใจเต็ม ๆ หน้าเธอขึ้นปื้นเป็นริ้วทันที เมื่ออีกฝ่ายไม่ฟังที่เธอบอกว่าเป็นเมียเจ้าของบ้านแถมยังใช้กำลังกับเธอก่อนเธอก็ไม่เกรงใจ น้ำผึ้งมัวแต่ดีใจกับผลงานและดูแล้วท่าทางของกลอยใจหงิม ๆ จึงไม่ทันระวังตั
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
บทที่ 5 เป็นห่วง
"8565 บาทค่ะ"เสียงแคชเชียร์บอกหลังจากที่สแกนราคาสินค้าทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว กันต์นับเงินและยื่นส่งให้แคชเชียร์ไป รับตังค์ทอนและเข็นรถเข็นไปที่รถ กลอยใจรู้สึกเป็นห่วงกันต์ เธอไม่รู้ว่าฐานะการเงินของเขาเป็นอย่างไรบ้าง ที่เธอชวนเขามาซื้อของนั้นไม่ได้คิดจะให้เขาจ่ายให้ ไม่เป็นไรเดี๋ยวถึงบ้านแล้วค่อยคืนเขาละกัน"คุณกันต์คะกลอยแวะร้านขายยาก่อนนะคะ"ระหว่างที่ช่วยกันขนของที่ซื้อมาใส่ท้ายรถกระบะเธอก็เอ่ยขึ้นมา"กลอยไม่สบาย ?""ไม่ใช่ค่ะ อยากได้ของใช้ของผู้หญิงน่ะค่ะ คุณกันต์รอที่รถก็ได้"พูดจบเธอก็เดินตรงไปที่ร้านขายยา สักพักใหญ่ก็หิ้วถุงพลาสติกใส่ของออกมาเดินไปขึ้นรถที่กันต์สตาร์ทเครื่องรออยู่แล้ว"แวะทานอะไรก่อนไหม ?""ก็ดีค่ะ"กลอยใจไม่ปฏิเสธ เขาจึงพาเธอแวะร้านอาหารขึ้นชื่อของที่นี่ ระหว่างนั่งทานข้าวก็มีคนมาทักทายกันต์อีกหลายคน กว้างขวางซะจริง กลอยใจนึกในใจแต่ก็เข้าใจได้ว่าสังคมของชนบทคงจะเป็นแบบนี้ ทุกคนรู้จักมักคุ้นกันหมด หรืออีกอย่างสามีของเธอจะไม่ใช่ชาวสวนธรรมดาเป็นเศรษฐีปลอมตัวมาหรือเปล่านะ เธอคิดกับตัวเองอย่างนึกสนุก แต่ถึงเขาจะเป็นอย่างไรยากดีมีจนเธอก็ได้ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกันกับเ
last updateLast Updated : 2025-04-06
Read more
บทที่ 6 เรื่องลูก
กว่าทั้งสองคนจะก้าวออกมาจากห้องนอนได้ก็ปาไปเจ็ดโมงเช้า กลอยใจต้มน้ำชงกาแฟที่ซื้อมาเมื่อวานชงกาแฟให้เขาแล้วก็ตัวเองคนละแก้ว หุงข้าวและทำกับข้าว คราวนี้เธอตั้งใจว่าจะต้องพูดคุยกับเขาให้รู้เรื่องในเรื่องของการคุมกำเนิด อาหารเช้าวันนี้เธอทำอะไรง่าย ๆ ทาน เจียวไข่แล้วก็หมูทอด กันต์เองก็เป็นคนกินอยู่ง่ายเธอทำอะไรเขาก็กินได้หมด ระหว่างที่ทานข้าวเธอจึงเอ่ยปากพูดกับเขา"คุณกันต์คะ"เขาเงยหน้าขึ้นจากจานข้าวสบตากับเธอเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง"หืม..กลอยมีอะไร ?""เอ่อ..เรื่องคุมกำเนิดค่ะ เพราะทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน ไม่มีใครป้องกันเลย กลอยเกรงว่าเจ้าตัวเล็กจะมาเร็วเกินไป ถ้าเกิดว่าเราสองคนไปกันไม่รอดกลัวว่าจะมีปัญหา"เธอเว้นวรรคนิดหนึ่งแล้วก็พูดต่อ"กลอยจึงอยากให้คุณกันต์ใส่ถุงยาง แล้วกลอยก็จะกินยาคุมด้วยค่ะ"พอฟังเธอพูดจบกันต์ก็พยักหน้า รวบช้อนเพราะทานข้าวอิ่มพอดี "กลอย..ฟังนะ ผมต้องการเมียและต้องการสร้างครอบครัว คำว่าครอบครัวก็คือ ประกอบด้วยพ่อแม่แล้วก็ลูก เพราะฉะนั้นจะไม่มีใครคุมกำเนิดทั้งนั้น หากเจ้าตัวเล็กจะมาก็ให้เขามา กลอยไม่เชื่อใจผมหรือว่ากลอยจะอยู่กับผมแค่ชั่วคราว มีใครรอกลอยที่กรุงเทพ ฯ
last updateLast Updated : 2025-04-06
Read more
บทที่ 7 ป้าของนายหัวกันต์
"สวัสดีค่ะ"กลอยใจยกมือไหว้หญิงชราอายุหกสิบกว่าอย่างนอบน้อม หลังจากที่กันต์แนะนำกับท่านว่าเธอเป็นเมียของเขา"แม่กลอย มาจากกรุงเทพ ฯ เรอะ ?""ใช่ค่ะคุณป้า"ท่านจ้องมองและสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า รู้สึกไม่ค่อยชอบใจนักที่กันต์เลือกผู้หญิงกรุงเทพ ฯ มาเป็นเมีย อยากให้หลานชายแต่งงานกับคนที่นี่มากกว่า แต่ก็เอาเถอะในเมื่อหลานชายเลือกแล้วท่านก็จะทำใจยอมรับ หน้าตาก็น่าเอ็นดูอยู่หรอกท่าทางก็ดูเรียบร้อยดีแต่ที่ท่านเป็นห่วงอย่างเดียวก็คือเกรงว่าแม่กลอยใจอะไรนี่จะทนคิดถึงแสงสีที่กรุงเทพ ฯ ไม่ไหวหนีกลับไปซะก่อน"ทานข้าวทานปลามากันหรือยังล่ะ ? ทานข้าวกันซะก่อน นี่ก็จะเที่ยงแล้ว ป้าทำแกงไตปลาแล้วก็ไข่พะโล้เอาไว้ เดี๋ยวป้าไปยกออกมาให้""เดี๋ยวหนูไปช่วยค่ะ"ป้าสุนีย์แปลกใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรพยักหน้าและเดินนำเข้าไปในครัว เห็นหน้าขาว ๆ นึกว่าจะเป็นคนหยิบหย่งทำอะไรไม่เป็นเสียอีก กันต์มองตามสองสาวต่างวัยแล้วก็ยิ้ม บอกแล้วว่าป้าของเขาจะต้องเอ็นดูเธอกลอยใจช่วยป้าสุนีย์ยกสำรับกับข้าวและจัดโต๊ะกินข้าวอย่างคล่องแคล่ว พอทานข้าวอิ่มเธอก็ล้างถ้วยชาม กลอยใจสังเกตว่าป้าของกันต์มีหนังสือนิยายหลายเล่มอยู่ในตู้หนังสือเ
last updateLast Updated : 2025-04-07
Read more
บทที่ 8 บ้านพักคนงาน
"ฮือ ๆ ๆ"น้ำผึ้งนั่งร้องไห้อยู่ที่ร้านค้าของบ้านพักคนงาน มีหาญกล้านั่งปลอบใจอยู่ข้าง ๆ บนโต๊ะมีขวดเบียร์อยู่สองขวด"ทำใจเถอะวะผึ้ง"พร้อมกับรินเบียร์ให้เธอเต็มแก้ว คนงานที่ผ่านไปผ่านมาต่างส่ายหน้าให้กับพฤติกรรมของน้ำผึ้ง เธอประกาศตัวอย่างชัดเจนว่าจะต้องเป็นเมียของนายหัวกันต์ให้ได้ แถมยังคอยดูถูกหนุ่ม ๆ คนงานที่มาจีบเธออยู่เสมอ มีแต่หาญกล้าเท่านั้นที่น้ำผึ้งคุยด้วย เพราะหาญกล้าเป็นหัวหน้าคนงานและเป็นคนสนิทของนายหัวที่นี่เป็นราวกับชุมชนเล็ก ๆ ชุมชนหนึ่งเลยทีเดียวเพราะกันต์มีคนงานหลายสิบคนส่วนมากก็เป็นคนต่างถิ่น คนอีสานบ้าง คนพม่าบ้าง เขาจึงสร้างบ้านพักขึ้นหลายหลัง แยกชายหญิงชัดเจน แต่ถ้าใครที่เป็นผัวเมียกันกันต์ก็แยกบ้านให้อยู่เป็นสัดส่วน มีร้านค้าขายของกินของใช้ที่จำเป็นให้ด้วยจะได้ไม่ต้องเข้าเมืองบ่อย ๆ เพราะสวนผลไม้และสวนยางของกันต์อยู่ไกลจากตัวเมืองมากโข "ฮือ ฉันไม่เชื่อว่านังหน้าขาวนั่นจะจริงใจกับนายหัว"ยิ่งหาญกล้าปลอบใจน้ำผึ้งยิ่งร้องไห้เสียงดังยิ่งกว่าเดิม เขาก็ชักจะเอือมระอาเธอแล้วเหมือนกัน แม้ว่าหาญกล้าเองจะแอบชอบน้าผึ้งมานานก็ตาม"ฮือ ๆๆๆ"แต่จะให้ทำอย่างไรได้แม้ว่าน้ำผึ้ง
last updateLast Updated : 2025-04-07
Read more
บทที่ 9 ขวัญใจเด็ก ๆ
หลังจากวันนั้นกลอยใจก็ไปเล่นกับเด็ก ๆ ที่ชุมชนบ้านพักคนงานเป็นประจำ เพราะมีลูกคนงานหลายคนที่ยังไม่ได้ไปโรงเรียน เธอเอาของเล่นมาให้บ้าง ขนมแล้วก็เสื้อผ้า บางทีก็มากินส้มตำกับคนงานผู้หญิงชาวอีสานโดยเฉพาะส้มตำปูปลาร้าอย่างแซ่บ เธอมาเพราะเหงาด้วยส่วนหนึ่ง แล้วอีกอย่างก็อยากมาหาข้อมูลเพื่อเอาไปเป็นวัตถุดิบในการเขียนนิยายของเธอด้วยตอนนี้กลอยใจรู้แล้วว่ากันต์เป็นเจ้าของสวนผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด ในตอนแรกที่เธอรู้ความจริงนั้นเธอยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่เธอคิดว่ากันต์แต่งเรื่องเพื่อให้เธอสบายใจ เธอพูดเกลี้ยกล่อมให้เขาบอกความจริงมาว่าเขาเป็นแค่หัวหน้าคนงาน จนเขาต้องพาเธอไปถามป้าสุนีย์กลอยใจถึงได้เชื่อ"คุณกลอยได้แล้วจ้ะ"กุหลาบ สาวน้อยวัยยี่สิบยกถาดส้มตำมาวางลงตรงหน้าของกลอยใจ "ว้าวว..น่าทานจัง ไม่เผ็ดใช่ไหมคะ ?""บ่อเผ็ดจ้า"ตอบกลอยใจไปแล้วก็หันไปเรียกน้ำผึ้งเพราะเธอเดินผ่านมาพอดี"อ้าว..พี่ผึ้ง มากินส้มตำด้วยกันจ้ะ""ไม่ล่ะ เหม็นปลาร้า"พูดจบก็สะบัดหน้าเดินผ่านกุหลาบแล้วก็กลอยใจไปที่ร้านค้า กุหลาบทำหน้างงเพราะเมื่อก่อนน้ำผึ้งก็เคยกินส้มตำปูปลาร้ากับเธอบ่อย ๆ ส่วนกลอยใจก็ได้แต่นึกขำกับท่าท
last updateLast Updated : 2025-04-08
Read more
บทที่ 10 ทั้งรักทั้งหลง (nc)
"ไม่นอนแล้วไง ?""ไม่นอนแล้ว อยากทำอย่างอื่นมากกว่า"ตอบเขาไปอย่างซุกซน กันต์คำรามในลำคอพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างเล็กแต่อวบอิ่ม กลอยใจคล้องคอเขาเอาไว้ ตาหวานเยิ้มเผยอปากรอรับจูบจากเขา กันต์เห็นอย่างนั้นก็ไม่รอช้าก้มลงบดขยี้ริมฝีปากช่างยั่วนั้นอย่างร้อนแรง"อือ.."ครางอือในลำคอ จูบตอบเขาร้อนแรงไม่แพ้กัน เสื้อผ้าหลุดลุ่ยเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองคน หน้าอกอวบยังคงเป็นส่วนที่กันต์หลงใหล เขาดูดดึงยอดถันสีชมพูราวกับทารกดูดนม สองมือเค้นคลึงเต้าอวบเบา ๆ"อ๊าส์"พยายามกักเก็บเสียงเอาไว้แล้ว แต่เพราะความเสียวซ่านจึงไม่อาจอดทนเอาไว้ได้"ครางออกมาเลยที่รัก"กันต์บอกเมียรักเสียงแหบพร่า ก่อนจะลากลิ้นเลียลงมายังหน้าท้องแบนราบขาวเนียน จูบตรงสะดือของเธออย่างหยอกล้อ ส่วนมือใหญ่นั้นก็กอบกุมตรงเนินสามเหลี่ยมแสนหวานเอาไว้ ก่อนจะส่งนิ้วแกร่งเข้าไปสำรวจช่องทางรักที่น้ำหวานฉ่ำเยิ้มเบา ๆ"อาว์"กลอยใจยิ่งครางกระเส่า กันต์ถอนนิ้วออกมาแล้วใช้ลิ้นหนาเข้าไปสำรวจแทน เพิ่มความเสียวซ่านให้เมียรักอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่นานกลอยใจก็ร่างกายกระตุกกันต์กลืนกินน้ำหวานที่หลั่งออกมาอย่างไม่รังเกียจ เมียเขาหวานไปทั้งตัวจริง ๆ
last updateLast Updated : 2025-04-08
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status