"เราท้อง" คนฟังหันขวับทันทีที่ได้ยินที่ได้ยินคำว่า ท้อง นรีรู้อยู่แล้วว่า พ่อของลูก จะต้องตกอยู่ในสภาวะช็อกหนักเช่นนี้ ตัวเธอเองก็อึ้งกับผลตรวจเมื่อไม่กี่วันก่อนไปหลายชั่วโมง ริมฝีปากระริกสั่นเอ่ยย้ำซ้ำอีกครั้งโดยไม่ต้องมีใครร้องขอที่จะฟัง "เราท้องกับปราณ"
ดูเพิ่มเติมผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.5ไม่ใช่เมียวันต่อมาเมื่อวานไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นพิเศษ ปราณส่งนรีที่บ้านเรียบร้อยก็กลับออกไปในทันที กว่ากระบะคันเดิมจะจอดสนิทลงที่หน้าตัวบ้านก็ปาไปเกือบสี่ทุ่ม แน่นอนว่าทั้งสองไม่ได้เจอกันวันนี้เจ้าของบ้านเข้าสวนตั้งแต่หัวรุ่ง หญิงสาวตื่นมาไม่เจอใครจึงอดคิดไม่ได้ว่า หากเขาไม่ได้ไปทำงานเช้าเป็นปกติ ก็คงไม่พ้นเลี่ยงที่จะเจอหน้ากันตัวบ้านเงียบเชียบได้ยินเพียงเสียงแว่วมาจากที่ไกล ๆ ไอแดดยามสายสาดจ้าผ่านทางช่องแสงที่มีอยู่หลายจุดทั่วทั้งบ้าน มองผ่านหน้าต่างบานกระจกเห็นเพียงผืนนาขจีเขียวสดมองไปไกลสุดลูกหูลูกตา ต้นไม้ใบหญ้าไหวลู่พลิ้วเอนตามกระแสลมนรีหยุดยืนนิ่งทอดสายตามองทัศนียภาพด้านนอกนานกว่านาทีโดยไม่รู้ตัว ทุกสิ่งให้ความรู้สึกถึงความเป็นชนบทของจริง ยิ่งย้ำเตือนในเรื่องที่ว่าเธอจะต้องใช้ชีวิตที่นี่ต่อไปอีกหลายเดือนนรีเกิดและโตที่กรุงเทพฯ อีกทั้งเป็นคนประเภทชื่นชอบการใช้ชีวิตท่ามกลางแสงสีเสียง โปรดปรานความหรูหราสะดวกสบาย จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเดินทางออกต่างจังหวัดครั้งสุดท้ายตั้งแต่เมื่อไร รู้แค่ว่านานมากพอจะทำให้ความทรงจำครั้งที่ว่าเลือนหายไปกับกาลเวลา
ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.4คนในใจบรรยากาศหน้าตลาดตอนเที่ยงวันไม่คึกคักเหมือนในตอนเช้าอาจเพราะไอแดดแผดแสงจ้าผู้คนจึงเลือกที่จะอยู่บ้านกันเสียมากกว่า ร้านค้าที่ตั้งร้านขายบริเวณอาคารด้านหน้าปากทางถนนตัดเข้าสู่ตลาดสดมองดูเงียบเหงาไม่น้อย ทว่าร้านหนึ่งยังคงมีลูกค้านั่งรับประทานมื้อกลางวันอย่างเนืองแน่นไม่ต่างไปจากทุกทียังไม่ทันที่ร่างสูงจะเดินถึงตัวคนที่มาด้วยกัน นรีก็ล่วงหน้าไปนั่งที่โต๊ะซึ่งยังว่างเว้นจากการจับจอง สายตาหลายคู่หันมองเจ้าตัวจนปราณลังเลที่จะเดินเข้าหา แต่แน่นอนว่าเขาไม่มีทางเลือกขณะที่หญิงสาวเอ่ยปากสั่งอาหารกับลูกจ้างร้านซึ่งกำลังยืนรอรับออร์เดอร์เขาก็นั่งลงฝั่งตรงข้าม นอกจากสายตาสนอกสนใจในความสวยชวนมองของลูกค้าไม่คุ้นหน้าแล้ว ยังมีสายตาแปลกใจชำเลืองมองเขาด้วยอีกคน“อะไรพี่วีระ?” ชายหนุ่มโยนกุญแจรถลงบนโต๊ะ ทำทีชวนคนรู้จักพูดคุยเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ “ไอ้เหนือไม่เข้าร้าน?”วีระ เป็นลูกจ้างของเพื่อนสนิทเขาซึ่งเป็นเจ้าของร้านข้าวมันไก่ชื่อดังประจำอำเภอที่มีทั้งลูกค้าประจำและลูกค้าขาจร รวมถึงลูกค้ารายใหญ่รายย่อยที่สั่งอาหารอื่น ๆ สำหรับจัดเลี้ยงนอกสถานที่ในทุกเทศกาล
ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.3เก็บเป็นความลับกระบะรุ่นเก่าสภาพสมบุกสมบันเน้นใช้งานมากกว่าเน้นความสะดวกสบายแล่นลิ่วด้วยความเร็วพอประมาณไปตามถนนเส้นรอง บรรยากาศบนรถสงัดเงียบมีเพียงเสียงเครื่องยนต์รถกำลังทำงาน กับเสียงถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่าของคนนั่งตำแหน่งคนขับเท่านั้นไม่ใช่แค่ปราณที่ไม่อยากคุยกับนรี หญิงสาวเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน ตั้งแต่กลับออกมาจากสวน ต่างฝ่ายต่างก็ตกอยู่ในอาการปั้นปึ่งด้วยกันทั้งคู่ ในระหว่างความเงียบน่าอึดอัดใจ ตากลมโตก็บังเอิญสังเกตเห็นเข้ากับอะไรบางอย่างที่ข้างตัวมันคือกล่องถุงยางอนามัยชนิดยกโหลซึ่งถูกแกะใช้ไปแล้วบางส่วนวางไว้อย่างเปิดเผยในช่องเก็บของระหว่างเบาะที่ไม่มีฝาปิด ความเป็นชายแท้ของอีกฝ่ายทำเอานรีพูดไม่ออก แม้รู้ว่าเธอเห็น เขาก็ไม่คิดที่จะเก็บให้พ้นสายตานรีไม่แปลกใจในความเป็นบุรุษเพศที่ได้เห็น หากไม่นับเรื่องความไม่ลงรอยระหว่างคนทั้งคู่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าปราณเป็นผู้ชายประเภทที่สาว ๆ ชื่นชอบ สมัยเรียนเขาเป็นหนุ่มหล่อขวัญใจรุ่นพี่รุ่นน้องทุกชั้นปี เป็นนักกีฬาของมหา’ลัย เป็นนักกิจกรรมตัวยง ซ้ำยังได้เป็นประธานรุ่นอีกต่างหาก กระทั่งตอนนี้ผ่านมาร่วมสิบปี เธอก
ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.2ไม่มีงานแต่งวันต่อมาโรงพยาบาลแม้เป็นโรงพยาบาลเอกชน แต่ด้วยจำนวนสถานพยาบาลในต่างจังหวัดมีไม่มากเหมือนอย่างในกรุงเทพฯ ส่งผลให้มีคนไข้เยอะพอสมควร บุคลากรทางการแพทย์ในชุดปฏิบัติการเดินกันขวักไขว่ คนไข้หลายช่วงวัยเดินกันว่อนเต็มรอบบริเวณปราณเริ่มเวียนหัว เขาไม่ชอบความวุ่นวายเท่าไรนัก ปกติก็อยู่แต่ในสวนทุเรียนของที่บ้าน ใช้ชีวิตไกลสุดแค่ละแวกตลาดแถวบ้าน ซึ่งเป็นศูนย์กลางรวบรวมสารพัดร้านรวงทุกรูปแบบตลอดจนสถานที่สำคัญต่าง ๆ แต่บ้านเขาเป็นเพียงอำเภอเล็ก ๆ ที่นั่นไม่มีโรงพยาบาลเอกชน มีเพียงอนามัยชุมชน กับโรงพยาบาลรัฐประจำอำเภอแห่งเดียวไม่ต้องพูดถึงจำนวนคนไข้มหาศาล และการรอคิวเป็นวัน ๆ แค่ขึ้นชื่อว่า เป็นโรงพยาบาลรัฐเขาก็ค่อนข้างแน่ใจว่า ‘คนบางคน’ คงไม่พอใจที่จะใช้บริการ สุดท้ายจึงขับรถพาคนที่ว่าเข้าเมืองตั้งแต่เช้าชายหนุ่มเงยหน้าหลับตา พักสองแขนเข้ากับพนักพิง อ้าปากหาวด้วยความง่วงงุนเหลือประมาณ ส่งผลให้คนซึ่งนั่งอยู่ข้างกันหันมองผ่านแว่นดำ สองสายตาประสานกันเพียงแค่ครู่นรีก็เป็นฝ่ายละกลับมาก็มาด้วยกันแท้ ๆ แต่ยังไม่มีคำใดหลุดลอดจากปากใครสักคนแม้แต่คำก็ดี ปราณไม่
ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.1เราท้องกับปราณ สิบนาทีต่อมา แม้ไม่เหมาะจะรับแขกในเวลานี้ แต่ช่วยไม่ได้ที่เจ้าบ้านจำใจต้องพาหญิงสาวเข้าด้านในอย่างไม่มีทางเลือกผ้าขนหนูถูกส่งต่อให้ผู้มาเยือนซึ่งนั่งคางสั่นจนได้ยินเสียงฟันกระทบดัง ‘กึก’‘กึก’ ก่อนเจ้าตัวจะรีบคว้าเสื้อผ้าชุดใหม่จากกระเป๋าเดินทางใบโตผละเข้าห้องน้ำตามการชี้บอกทางเมื่อคนที่ว่าลับสายตา ปราณที่พยายามข่มความรู้สึกหมดเรี่ยวหมดแรงอยู่นานก็ถึงกับเข่าอ่อนหย่อนกายนั่งลงบนเตียง ยิ่งได้เห็นกระเป๋าเดินทางราคาแพงเปิดอ้า ด้านในเต็มไปด้วยเสื้อผ้าแน่นขนัดเขาก็ยิ่งรู้สึกประสาทเสียระยะหลังพ่อแม่แทบย้ายสำมะโนครัวไปนอนที่บ้านสวน น้องสาวคนเดียวก็แต่งงานย้ายไปอยู่บ้านสามีได้หลายปี โชคยังดีที่ปัจจุบันเขาอยู่บ้านหลังนี้แค่คนเดียว มิเช่นนั้นเห็นทีคงได้แตกตื่นกันยกบ้านเป็นแน่เวลาไม่นานคนตัวเล็กก็เดินกลับเข้ามาในสภาพสวมใส่ชุดนอน บนหัวมีผ้าขนหนูหุ้มเรือนผมเปียกหมาดราวกับให้การอนุญาตตัวเองนอนที่นี่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพียงแค่สองสายตาประสานกัน เจ้าบ้านก็ต้องรู้สึกน้ำท่วมปากแม้รู้ดีว่าเปอร์เซ็นต์ที่จะเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวแทบเป็นไปไม่ได้
ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’บทนำกลางดึก ฝนคะนองฟ้าส่งเสียงคำรามกึกก้องกลางดึกกลางดื่นยังไม่น่ารำคาญใจเท่าไอ้ปีโป้ หมาพันธุ์บางแก้วที่เขาเลี้ยงไว้กำลังส่งเสียงหอนเห่าไม่หยุดมาร่วมสิบนาทีเข้าให้แล้ว ชายหนุ่มสะบัดผ้าห่มออกจากตัวอย่างหงุดหงิด พาร่างกึ่งเปลือยย่ำโครมลงจากชั้นสองของตัวบ้าน บ้าน ซึ่งตั้งอยู่โดดเดี่ยวหลังเดียว รอบด้านเป็นผืนนาเขียวขจีมองไปไกลสุดลูกหูลูกตา กลางวันคงมีทัศนียภาพชวนให้คนมองรู้สึกสบายอารมณ์ แต่นี่เกือบเที่ยงคืนเข้าให้แล้วจะเห็นได้ก็เพียงความเปลี่ยวโล่งของรอบบริเวณดึกป่านนี้ไอ้โป้มันเห่าอะไร หมาเขาไม่ตื่นเสียงฟ้าร้อง ปกติก็อยู่ของมันได้ แต่วันนี้เป็นอะไร?“ไอ้โป้!”ปราณ ใช้เสียงตะโกนนำหน้าสบถด่าในลำคอ พลางคลำมือหาสวิตช์ไฟ ตบจนติดสว่างได้กลับต้องหงุดหงิดกว่าเดิม เพราะหลอดไฟนีออนเกิดหรี่แสงลง ติด ๆ ดับ ๆ ก่อนภาพตัวบ้านจะมืดดับลงเป็นสัญญาณว่าพรุ่งนี้คงต้องเข้าตลาดไปหาซื้อหลอดใหม่มาเปลี่ยนอีกครั้งร่างโปร่งสูงเดินตัดผ่านความสลัวรางอาศัยแสงสายฟ้าที่ยังคงสว่างวาบอย่างต่อเนื่องที่ด้านนอกเพื่อมองดูทางเดิน ก่อนเปิดประตูออกสู่ภายนอก ปากก็ตะโกนด่าไอ้โป้ไปด้วยสาย
ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’บทนำกลางดึก ฝนคะนองฟ้าส่งเสียงคำรามกึกก้องกลางดึกกลางดื่นยังไม่น่ารำคาญใจเท่าไอ้ปีโป้ หมาพันธุ์บางแก้วที่เขาเลี้ยงไว้กำลังส่งเสียงหอนเห่าไม่หยุดมาร่วมสิบนาทีเข้าให้แล้ว ชายหนุ่มสะบัดผ้าห่มออกจากตัวอย่างหงุดหงิด พาร่างกึ่งเปลือยย่ำโครมลงจากชั้นสองของตัวบ้าน บ้าน ซึ่งตั้งอยู่โดดเดี่ยวหลังเดียว รอบด้านเป็นผืนนาเขียวขจีมองไปไกลสุดลูกหูลูกตา กลางวันคงมีทัศนียภาพชวนให้คนมองรู้สึกสบายอารมณ์ แต่นี่เกือบเที่ยงคืนเข้าให้แล้วจะเห็นได้ก็เพียงความเปลี่ยวโล่งของรอบบริเวณดึกป่านนี้ไอ้โป้มันเห่าอะไร หมาเขาไม่ตื่นเสียงฟ้าร้อง ปกติก็อยู่ของมันได้ แต่วันนี้เป็นอะไร?“ไอ้โป้!”ปราณ ใช้เสียงตะโกนนำหน้าสบถด่าในลำคอ พลางคลำมือหาสวิตช์ไฟ ตบจนติดสว่างได้กลับต้องหงุดหงิดกว่าเดิม เพราะหลอดไฟนีออนเกิดหรี่แสงลง ติด ๆ ดับ ๆ ก่อนภาพตัวบ้านจะมืดดับลงเป็นสัญญาณว่าพรุ่งนี้คงต้องเข้าตลาดไปหาซื้อหลอดใหม่มาเปลี่ยนอีกครั้งร่างโปร่งสูงเดินตัดผ่านความสลัวรางอาศัยแสงสายฟ้าที่ยังคงสว่างวาบอย่างต่อเนื่องที่ด้านนอกเพื่อมองดูทางเดิน ก่อนเปิดประตูออกสู่ภายนอก ปากก็ตะโกนด่าไอ้โป้ไปด้วยสาย...
ความคิดเห็น