นางร้ายอย่างข้าขอลาไปก่อน

นางร้ายอย่างข้าขอลาไปก่อน

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-04
โดย:   Lovedee  ยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 คะแนน. 1 ทบทวน
23บท
291views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เพราะรักนางจึงทำทุกอย่างให้ได้แต่งกับเขา แม้เขาแสนจะรังเกียจเดียจฉันท์ วันเข้าหอก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา นางจึงวางยาปลุกกำหนัดเขา คิดว่าเมื่อเป็นสามีภรรยากันแล้วเขาจะหันมาเหลียวแลนางบ้างแต่เปล่าเลย สถานการณ์ยิ่งแย่ไปกว่าเดิม เมื่อเขาคิดจะรับหญิงที่เขามีใจเข้ามาเป็นฮูหยินอีกคนหนึ่ง ข้าอาจจะต้องทบทวนตัวเองจริงๆ แล้ว ว่าทุกอย่างที่ข้าทำไปทั้งหมดนี้เพื่ออะไร

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1 เพราะรักจึงทำได้ทุกอย่าง

จงเพ่ยอิง เฝ้ารักเฉินลี่หมิง มานานตั้งแต่เห็นเขาครั้งแรกในงานเลี้ยงขุนนางใหม่เมื่อสองปีก่อน แม้เขาจะไม่เคยใส่ใจหรือมองนางดังเช่นคนรัก นางประทับใจที่เขาเป็นคนดีช่วยนางจากการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุที่รถม้าเกือบจะชนนาง เลยเริ่มเฝ้ามองเขาเห็นความน่ารักหลายๆอย่าง นานวันเข้าจึงรู้สึกปักใจว่าจะต้องแต่งงานนกับชายคนนี้ให้ได้ ยิ่งเลยการปักปิ่นมาสองปี นางจึงรบเร้าขอท่านพ่อใช้ความดีความชอบในราชการที่ไปช่วยอุทกภัยที่เมืองติดชายแดน จนชาวเมืองรอดพ้นภัยและยังแก้ปัญหาระยะยาวให้ชาวเมืองไม่ต้องพบปัญหาอุทกภัยนี้ต่อไปอีกด้วย ความดีความชอบนี้ นางขอร้องท่านพ่อให้ขอพระราชทานสมรสให้นาง เพื่อที่นางจะได้ตบแต่งกับเฉินลี่หมิง ขุนนางคลังหนุ่มอนาคตไกล ท่านเสนาบดีจงพ่อของนาง รักลูกสาวคนนี้มาก จึงยอมตามที่นางร้องขอ เมื่อฮ่องเต้พระราชทานราชโองการมานั้น เฉินลี่หมิงกระอักกระอ่วนใจมากเขาไม่เคยมองจงเพ่ยอิงดังเช่นคนรัก พูดคุยกับนางดังคนรู้จักธรรมดา แต่เขารู้ว่านางหลงไหลเขา เฝ้ามองเขาด้วยดวงตาหวานฉ่ำ เขาพยายามหลีกเลี่ยงนาง นานวันเข้าเปลี่ยนเป็นรังเกียจและไม่อยากจะพบนาง เจอนางที่ไหนเขามักจะหลีกห่าง แต่นางก็ยังไม่รู้ตัวว่...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

user avatar
Netdara Official ดอกโดน
อัพต่อเลยค่ะสนุกยากอ่านแล้ว
2024-12-23 21:07:58
0
23
บทที่ 1 เพราะรักจึงทำได้ทุกอย่าง
จงเพ่ยอิง เฝ้ารักเฉินลี่หมิง มานานตั้งแต่เห็นเขาครั้งแรกในงานเลี้ยงขุนนางใหม่เมื่อสองปีก่อน แม้เขาจะไม่เคยใส่ใจหรือมองนางดังเช่นคนรัก นางประทับใจที่เขาเป็นคนดีช่วยนางจากการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุที่รถม้าเกือบจะชนนาง เลยเริ่มเฝ้ามองเขาเห็นความน่ารักหลายๆอย่าง นานวันเข้าจึงรู้สึกปักใจว่าจะต้องแต่งงานนกับชายคนนี้ให้ได้ ยิ่งเลยการปักปิ่นมาสองปี นางจึงรบเร้าขอท่านพ่อใช้ความดีความชอบในราชการที่ไปช่วยอุทกภัยที่เมืองติดชายแดน จนชาวเมืองรอดพ้นภัยและยังแก้ปัญหาระยะยาวให้ชาวเมืองไม่ต้องพบปัญหาอุทกภัยนี้ต่อไปอีกด้วย ความดีความชอบนี้ นางขอร้องท่านพ่อให้ขอพระราชทานสมรสให้นาง เพื่อที่นางจะได้ตบแต่งกับเฉินลี่หมิง ขุนนางคลังหนุ่มอนาคตไกล ท่านเสนาบดีจงพ่อของนาง รักลูกสาวคนนี้มาก จึงยอมตามที่นางร้องขอ เมื่อฮ่องเต้พระราชทานราชโองการมานั้น เฉินลี่หมิงกระอักกระอ่วนใจมากเขาไม่เคยมองจงเพ่ยอิงดังเช่นคนรัก พูดคุยกับนางดังคนรู้จักธรรมดา แต่เขารู้ว่านางหลงไหลเขา เฝ้ามองเขาด้วยดวงตาหวานฉ่ำ เขาพยายามหลีกเลี่ยงนาง นานวันเข้าเปลี่ยนเป็นรังเกียจและไม่อยากจะพบนาง เจอนางที่ไหนเขามักจะหลีกห่าง แต่นางก็ยังไม่รู้ตัวว่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 ทำดีเอาใจเขามาก ๆ เขาคงจะรักสักวัน
จงเพ่ยอิงลืมตาตื่นมาขึ้นมา แสงร่ำไรสว่างเข้ามาในห้อง เสียงเปิดประตูเข้ามาในห้อง สักพักใช่ใช่ก็เดินเข้ามาที่เตียง “คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ เมื่อคืนดื่มเหล้ามงคลคนเดียวจนหมด ใช่ใช่สงสารคุณหนูเหลือเกิน ” เพ่ยอิงกระพริบตาทบทวบเรื่องราวต่างๆ ตอนนี้นางอยู่ที่จวนของเฉินลี่หมิง แต่งงานแล้ว แต่เจ้าบ่าวไม่มาเข้าหอ เพ่ยอิงถอนใจ ตอนนี้นางถอยกลับไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะเป็นสมรสพระราชทานจำต้องทนอยู่ในจวนนี้ ทำดีกับเขา เอาใจเขามากๆหน่อย เขาอาจจะเห็นมันบ้างกระมังคิดพลางค่อยๆลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ตื่นขึ้นมานั่งกินข้าวที่ใช่ใช่ยกมาให้ที่โต๊ะกลางในห้อง ตามปกติถ้าเป็นคนอื่นคงต้องไปยกน้ำชาให้แม่สามี แต่จวนนี้ พ่อกับแม่สามีอยู่ต่างเมืองออกไปไกลมากไม่ได้มาร่วมงานแต่ง วันนี้นางจึงไม่ต้องไปยกน้ำชาให้ใคร จวนนี้มีเพียงเฉินลี่หยาง อยู่เพียงคนเดียว กับบ่าวไพร่ ไว้ตอนกลางวันนางค่อยไปสำรวจก็แล้วกันว่าอะไรอยู่ที่ไหนบ้างเพื่อจะได้เตรียมทำหน้าที่ ฮูหยินแม้นางจะรู้เต็มอกว่าเจ้าของจวนเขาไม่ต้องการ เขาก็แสดงให้เห็นแล้วว่า รังเกียจนางขนาดไหน ไม่อยากจะได้นางเป็นภรรยา เขาจึงได้แสดงให้นางรู้โดยการที่เขาทำทั้งหมดเมื่อวาน ไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 วางยาปลุกกำหนัด nc
หลายวันผ่านไปจงเพ่ยอิง นั่งครุ่นคิดวิธีการว่าจะทำยังไง เฉินลี่หมิงจึงจะหันมาสนใจนาง รักนาง หลงไหลนางอย่าง ลี่ชิงอันบ้าง ทั้งๆนี้รูปโฉมนางก็ไม่ได้ด้อยไปกว่า ลู่ชิงอันเลย ออกจะงามกว่าด้วยซ้ำ ขณะนั้นนางก็คิดออกมาได้ว่านางจะ วางยาปลุกกำหนัดเขา เพราะตั้งแต่งงานกันมานางยังไม่ได้เข้าหอกับเขาเลย ไม่ลองก็ไม่รู้ เขาอาจจะสนใจนางขึ้นมาบ้างเพราะเป็นผัวเมียกันแล้ว คิดได้ดังนั้นจึงให้ใช่ใช่ไปแอบซื้อยาปลุกกำหนัดมาใส่ในน้ำชาของลี่หมิง และซื้อแบบที่เป็นกำยานมาด้วย ใ้ห้บ่าวผู้ชายที่จวนเสนาบดีไปซื้อหามาให้ก็ได้ เมื่อได้สิ่งที่ต้องการมาแล้ว จึงให้ใช่ใช่แอบนำไปใส่ไว้ในน้ำชาของหลี่หมิงและแอบจุดกำยานในห้องหนังสือในวันที่บ่าวในจวนได้รับอนุญาตให้ไปดูงิ้วที่งานฉลองตลาดหลังจากคาดว่าหลี่หมิงคงเริ่มดื่มชาไปบ้างแล้วนางค่อยๆแอบเข้าประตูไปเงียบๆ หลี่หมิงนั่งที่เตียงเล็กในห้อง เขาดูกระสับกระส่าย เหงื่อแตก เมื่อหันมาเห็นเพ่ยอิง ก็มองมายังนางดวงตาครึ้มไปด้วยความเสน่หา ตรงเข้ามาประกบจูบดูดดื่ม สอดลิ้นร้อนเข้าพัวกันกับลิ้นเล็ก มือหนาบีบเค้นทรวงอกอวบใหญ่เต็มมือ เมื่อจูบจนพอใจแล้ว จากนั้นไล้เลียใบหน้าหวานดูดดึงใบหูเล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 เลวร้ายกว่าเดิม
ความหวังของนางที่คิดว่าเขาจะหันมาสนใจนางบ้าง หลังจากกลายเป็นผัวเมียกันแล้ว กลายเป็นหมัน เมื่อเขายิ่งรังเกียจนางเข้าไส้กว่าเดิม พบเห็นนางเมื่อเดินสวนกันเขาจะทำเป็นไม่เห็นเดินผ่านไปเหมือนไร้ตัวตน สั่งพ่อบ้านมาบอกว่าถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องมาพบเขา ให้อยู่ในที่ของนาง หากมีงานของทางการที่จำต้องพาครอบครัวไปนั้น เขาจะให้คนมาบอกนาง จะให้ดีไม่ต้องมาให้เขาเห็นหน้า ตรงกันข้ามแม่นางลู่ชิงอันมาหาเขาที่จวนบ่อยมาก นั่งพลอดรักกัน ทานอาหารที่นางนำมาให้อย่างเต็มอกเต็มใจ และเริ่มมีข่าวว่าเขาจะไปสู่ขอนางมาเป็นฮูหยินอีกคนหนึ่ง เรื่องนี้ใช่ใช่ได้ยินมาจากวงสนทนาของฮูหยินจวนอื่นๆที่ตลาด และ นำมาบอกเพ่ยอิหลังจากนั้นไม่นานข่าวลือที่ว่าก็เป็นจริง เฉินหลี่หมิงที่ปกติไม่เคยเหยียบย่างมาที่เรือนของเพ่ยอิงเลยตั้งแต่ กลับเปิดประตูเข้ามา และบอกนางว่า "ข้าจะตบแต่งลี่ชิงอันเข้ามาเป็นฮูหยินอีกคนหนึ่ง ในอีกไม่กี่วันนี้ ที่จวนจะมีงาน ให้เจ้าเก็บตัวอยู่แต่ในเรือนนี้ อย่าออกไปวุ่นวายให้งานข้าเสียหายเป็นอันขาด" เมื่อพูดจบ ก็เดินออกไป ใช่ใช่มองหน้าเพ่ยอิงมสายตาเต็มไปด้วยความเห็นใจ "คูณหนูเจ้าขาจะยังอยู่ที่จวนนี้อีกหรือเจ้าคะ "
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 เขาแต่งงานกันแล้ว
เป็นเช้าวันแต่งงาน ที่วุ่นวายกันมากเพราะครั้งนี้เฉินหลี่หมิงจัดงานใหญ่โตมาก เพื่อแสดงความสำคัญของเจ้าสาวที่จะแต่งเข้าจวนมาใหม่นี้ เขาไปรับเจ้าสาวด้วยตนเอง งานแต่งจัดเต็มพิธีการ เมื่อทำพิธีสร็จส่งตัวเจ้าสาวแล้ว ก็เริ่มงานกินเลี้ยง คนมาร่วมงานในจวนคึกคักมากแขกมากกว่างานที่แล้วของเพ่ยอิงหลายเท่าเสียงดื่มฉลองอวยพรกันเกรียวกราว เพ่ยอิงนั่ง ร้องไห้เงียบๆ ในเรือนของตนเอง บรรยากาศข้างนอกกับในเรือนของนางนั้นแตกต่างกันราวกับไม่ได้อยู่ในจวนเดียวกัน เมื่องานเลี้ยงจบลงแล้ว แขกต่างแยกย้ายกันกลับจวนของตัวเอง จงเพ่ยอิงจึงค่อยๆ เดินออกไปยืนข้างเรือนใหญ่ตรงตำแหน่งห้องหอของสามีที่เขาไม่ต้องการนางได้ยินเสียงพลอดรัก และเสียงครวญครางผสานกันทั้งหญิงและชาย นางจำได้ดีว่าเสียงคำรามด้วยความสุขสมนั้นคือเสียงของสามีมีนางเอง ใช่ใช่เอื้อมมือมาจับมือนางแน่น เพ่ยอิงน้ำตาคลอเล็กน้อย ปล่อยน้ำตาไหลรินลงมาเงียบๆ วันรุ่งขึ้นนางตัดสินใจว่า นางจะเลิกทำบ้าๆแบบนี้เสียทีจะไปเฝ้ารักเฝ้าหวงคนที่เขาไม่ต้องการทำไม ความรักเป็นสิ่งที่บังคับใจกันไม่ได้ นางหลงรักเขาคิดไปเองว่าทำดีกับเขามากๆเขาคงเห็นใจและหันกลับมารักนางบ้าง แต่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 เขาแต่งงานกันแล้ว
เป็นเช้าวันแต่งงาน ที่วุ่นวายกันมากเพราะครั้งนี้เฉินหลี่หมิงจัดงานใหญ่โตมาก เพื่อแสดงความสำคัญของเจ้าสาวที่จะแต่งเข้าจวนมาใหม่นี้ เขาไปรับเจ้าสาวด้วยตนเอง งานแต่งจัดเต็มพิธีการ เมื่อทำพิธีสร็จส่งตัวเจ้าสาวแล้ว ก็เริ่มงานกินเลี้ยง คนมาร่วมงานในจวนคึกคักมากแขกมากกว่างานที่แล้วของเพ่ยอิงหลายเท่า เสียงดื่มฉลองอวยพรกันเกรียวกราว เพ่ยอิงนั่ง ร้องไห้เงียบๆ ในเรือนของตนเอง บรรยากาศข้างนอกกับในเรือนของนางนั้นแตกต่างกันราวกับไม่ได้อยู่ในจวนเดียวกัน เมื่องานเลี้ยงจบลงแล้ว แขกต่างแยกย้ายกันกลับจวนของตัวเอง จงเพ่ยอิงจึงค่อยๆ เดินออกไปยืนข้างเรือนใหญ่ตรงตำแหน่งห้องหอของสามีที่เขาไม่ต้องการนางได้ยินเสียงพลอดรัก และเสียงครวญครางผสานกันทั้งหญิงและชาย นางจำได้ดีว่าเสียงคำรามด้วยความสุขสมนั้นคือเสียงของสามีมีนางเอง ใช่ใช่เอื้อมมือมาจับมือนางแน่น เพ่ยอิงน้ำตาคลอเล็กน้อย ปล่อยน้ำตาไหลรินลงมาเงียบๆ วันรุ่งขึ้นนางตัดสินใจว่า นางจะเลิกทำบ้าๆแบบนี้เสียทีจะไปเฝ้ารักเฝ้าหวงคนที่เขาไม่ต้องการทำไม ความรักเป็นสิ่งที่บังคับใจกันไม่ได้ นางหลงรักเขาคิดไปเองว่าทำดีกับเขามากๆเขาคงเห็นใจและหันกลับมารักนางบ้าง แต่ม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 เรือนเล็กที่เงียบเหงา
เฉินหลี่หมิงบังเอิญเดินผ่านเรือนหลังเล็กที่เขาเคยให้จงเพ่ยอิงอยู่ เมื่อเดินถึงหน้าเรือนเขาเห็นใบไม้ร่วงหล่นที่หน้าเรือนเต็มไปหมด มองไปที่ชิงช้าที่เขาเคยเห็นนางเคยนั่งเล่นตอนบ่ายๆ ดอกไม้ที่นางปลูกเมื่อมาอยู่ที่เรือนนี้ใหม่ๆเริ่มเหี่ยวเฉาเพราะเจ้าของมันไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว มองเข้าไปในเรือนเงียบเชียบ ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเคลื่อนไหวในนั้น เขารู้สึกแปลบๆในใจเล็กน้อย จึงเปิดประตูเรือนก้าวเข้าไปภายในเรือนนั้น นับเป็นครั้งที่สองตั้งแต่เพ่ยอิงเข้ามาอยู่ที่เรือนนี้ที่เขาเหยียบย่างเข้ามา ในเรือนเงียบเชียบทุกอย่างที่เคยเห็นนางตั้งวางไว้ ทุกอย่างที่ดูจะเป็นของนางไม่มีหลงเหลือแม้เพียงชิ้นเดียว ในเรือนเหลือแต่งเครื่องตกแต่งดั้งเดิมของเรือนเท่านั้น หลี่หมิงเดินเข้าไปเรื่อยๆมองโต๊ะกลางห้องที่ว่างเปล่า มีแจกันที่มีดอกไม้ปักแห้งๆร่วงหล่นอยู่บนโต๊ะ รวมถึงแจกันรอบๆในเรือนและในห้องก็มีแต่ดอกไม้ที่แห้งๆปักคาอยู่เท่านั้น ฝุ่นเริ่มจับบางๆไปตามเครื่องเรือนที่ตั้งอยู่ไม่กี่ชิ้น เขาเดินเรื่อยไปจนเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของนาง เห็นทุกอย่างว่างเปล่าเหมือนข้างนอก นางไม่แม้จะทิ้งอะไรที่แสดงให้เห็นว่านางเคยอยู่ที่น
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 เดินตลาดพบเพื่อนเก่า
จงเพ่ยอิงเมื่อตอนนี้หักใจได้แล้ว รู้สึกเป็นอิสระเหมือนได้ปลดปล่อยตัวเองออกจาก บ่วงที่นางร้อยรัดตัวเองไว้ เรื่องที่เกิดขึ้นนางจะไม่โทษใครนอกจากตัวเอง เพราะเฉินลี่หมิงไม่ผิดอะไร เขาไม่ได้รักนางแต่แรกอยู่แล้วมีแต่นางที่คิดเองฝ่ายเดียวและกระทำทุกอย่างเพื่อจะได้แต่งงานกับเขา จนต้องบีบบังคับด้วยสมรสพระราชทานขณะเดินเล่นชมข้าวของที่ตลาด นางไม่ได้ออกมาเปิดหูเปิดตาเช่นนี้นานแล้ว มัวเมากับผู้ชายที่ไม่เห็นค่าตัวเอง ทำทุกอย่างให้เขา เขายังไม่สนใจ มัวแต่ทำเพื่อให้คนอื่นรักจนหลงลืมรักตัวเองและคนในครอบครัว นางแวะชมข้าวของทุกอย่างด้วยความสบายใจ ซื้อทุกอย่างที่อยากได้ แล้วให้บ่าวเอาไปเก็บที่รถม้า เดินสักครู่ก็ชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง“เพ่ยเอ๋อ ไม่ได้เจอกันเสียนาน เจ้าดูหน้าตาสดใสขึ้นเยอะเลยนะ” เสียงทุ้มทักขึ้น เพ่ยอิงเงยหน้าขึ้นมองเห็นใบหน้าคร้ามคม หล่อเหลาที่คุ้นเคย " อาเหวิน ไม่ได้เสียเจอนาน กลับจากชายแดนแล้วเหรอ "เพ่ยอิงดีใจที่ได้เจอสหายเก่าที่ไม่ได้พบกันนาน เพราะ ไปรบที่ชายแดนนานหลายปี " กลับมาแล้ว รบชนะด้วยคงจะเลื่อนขั้นเร็วนี้" ตงเหวินตอบ เพ่ยอิงยิ้มยินดีกับสหาย "เพ่ยเอ๋อไปกินข้าวที่ภัตตาคารข้างห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 ราชโองการหย่าร้างมาถึง
หลายวันต่อมา มีราชโองการมาที่จวนเฉินมอบให้เฉินหลี่หมิง เนื้อความในนั้นแจ้งว่าท่านแม่ทัพตงเหวินไปรบที่ชายแดนชนะศัตรูที่รุกรานเมื่อใกล้ๆชายแดนมาเป็นระยะเวลาหลายปี มีความดีความชอบเป็นอย่างมากและได้ขอพระราชทานราชโองการหย่าร้าง ให้กับเฉินหลี่หมิงขุนนางระดับสาม กับจงเพ่ยอิง จากนี้ทั้งสองจบสิ้นความสัมพันธ์การเป็นสามีภรรยากันนับจากนี้ เมื่ออ่านราชโองการจบขันทีก็ขอตัวลากลับไป เฉินหลี่หมิที่รับราชโองการแล้วนั้น ก็ครุ่นคิดว่าเมื่อยามนางรักเขา ก็ขอราชโองการเพื่อตบแต่งกับเขาแต่เมื่ออยากจะเลิกรากับเขาก็ขอราชโองการเพื่อหย่าร้างกับเขาอีก โดยไม่ได้ถามเขาเลยสักนิดว่าอยากจะหย่ากับนางหรือเปล่า แล้วอีกอย่างคนที่ขอพระราชทานราชโองการนี้ เป็นใครกันทำไมจึงใช้ความดีความชอบ ใหญ่หลวงนี้ขอพระราชทานการหย่าให้กับนางแสดงว่านางมีความสำคัญต่อแม่ทัพคนนี้มาก ความดีความชอบใหญ่หลวงเช่นนี้ หากเป็นผู้อื่นคงจะขอทรัพย์สินเงินทอง หรือจวนขนาดใหญ่ได้เลยด้วยซ้ำเขาจะต้องสืบรู้ให้ได้ว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันอย่างไร เฉินหลี่หมิงคิดโดยลืมไปว่าเค้าได้หย่าขาดจากนางแล้ว ตอนนี้นางเป็นอิสระจะคบหากับใครก็ได้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 ริมลำธารสะท้านใจ nc
สายๆ วันต่อมา แม่ทัพตงเหวินมาจวนท่านเสนาบดีจง “คารวะท่านอาขอรับไม่ได้พบกันนานเลย หลานไปรบที่ชายแดนหลายปี เมื่อรบชนะจึงกลับมา เลยนำของกำนันมาคารวะท่านด้วยขอรับ ท่านเสนาบดีจงขอบใจตบไหล่แม่ทัพตงเบาๆ" ไม่ต้องมากพิธีหรอกคนกันเองทั้งนั้น อามีเรื่องจะขอบใจเจ้าเหมือนกันที่ขอราชโองการหย่าร้างให้กับเพยเอ๋อ อาอยากให้นางหลุดพ้นจากความทุกข์ ให้สิ้นสุดกับเจ้าหมอนั่นให้เด็ดขาด กำลังคิดจะหาหนทางขอพระราชทานราชโองการหย่าให้เพยเอ๋ออย่างไรดีอยู่เหมือนกัน เพราะว่าเมื่อไม่นานนี้เพิ่งขอราชโองการแต่งงานนางกับเจ้าหมอนนั่นไป หากไม่มีความดีความชอบใหญ่แล้วมันจะไม่สมควรที่จะไปขอพระราชทานราชโองการหย่าอีก เมื่อเจ้าทำได้สำเร็จ อาก็ขอบใจเจ้ามาก " แม่ทัพตงมีท่าทีขัดเขินเล็กน้อยบอกกับท่านเสนาบดีจงว่า “ ที่หลานขอราชโองการหย่าร้างให้เพ่ยเอ๋อ เพราะหลานเองก็ต้องการทำให้ตัวเองด้วยเช่นกันขอรับ เพราะหลานเองก็รักเพ่ยเอ๋อมานานแล้ว เพียงแต่ติดพันการรบอยู่ก็เลยไม่มีเวลาที่จะมาผูกสัมพันธ์กับนางให้จริงจัง ทำให้นางไปชอบพอคนอื่น แต่เมื่อเหตุการณ์เป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วหลานใช้โอกาสนี้เพื่อเกี้ยวนางมาเป็นภรรยาของหลานให้ได้ ให้โอกา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-29
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status