คัพเค้กในมือซาตาน

คัพเค้กในมือซาตาน

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
โดย:  พริมริน  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
25บท
3views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

“ไปภูเก็ตกับผมเจ็ดวันเลิฟ แล้วน้องสาวของคุณจะได้สองปี กลับไปคิดดู” เปรมา สถิตวงศ์ เจ้าของร้านเบเกอรี่ สาวร่างอวบอิ่มและผิวสีน้ำผึ้ง ต้องเลี้ยงดูน้องสาวเพียงคนเดียวมาหลายปีเนื่องจากบิดาและมารดาได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ เธอรักน้องสาวปานดวงตาและแก้วใจ เมื่อคนที่เธอรักต้องการแต่งงานกับชายหนุ่ม ลูกชายของนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง แซค ฮิวส์ หนุ่มใหญ่เซ็กจัดที่ไม่ยินยอมให้ลูกชายร่วมหัวจมท้ายกับน้องของเธอ ข้อเสนอสุดแสนหวาบหวามที่จะทำให้ทั้งเขาและเธอหลงวนอยู่ในห้วงเสน่หาจนยากจะถอดตัว เจ็ดวันเปรียบดั่งสรวงสวรรค์ ในเมื่อความปรารถนายังไม่ยอมจบลงเพียงแค่นั้นเมื่อแซคค้นพบว่า เขาคงไม่มีวันอิ่มในร่างสาวอวบคนนี้ แผนขั้นต่อไปจึงเกิดขึ้น “ผมจะยอมให้แซมหมั้นกับน้องสาวของคุณก่อนสองปี” “หมั้น? สองปี?” “แต่ว่าเลิฟ คุณต้องบินไปภูเก็ตกับผมเจ็ดวัน หรือพูดให้เข้าใจง่าย คุณต้องนอนกับผม” “อะไรนะ!!” “เจ็ดวันกับสองปี คุณได้เปรียบมากเลยนะเลิฟ” “หยุดนะไอ้ฝรั่งบ้า ให้ตายสิ แซค หยุด!!” “ไปภูเก็ตกับผมเจ็ดวันเลิฟ แล้วน้องสาวของคุณจะได้สองปี”

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1 เลิฟ

บทที่ 1“สวัสดีค่า”เสียงพนักงานภายในร้านคาเฟ่กึ่งเบเกอรี่ที่ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองทำเลทำเงินของมหานครเมืองหลวงในเมืองไทยเปล่งเสียงต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาในร้านต่อเนื่องเปรมา สถิตวงศ์ หรือ เลิฟ ชื่อเล่นที่ไว้ใช้กับคนสนิทเท่านั้น ละสายตาจากจานขนมเค้กที่กำลังวางในตู้โชว์เค้กมองไปยังประตูทางเข้าร้านร้าน 96 café กำลังเป็นที่นิยมในย่านนี้ เธอตัดสินใจไม่ผิดที่เปิดร้านแห่งนี้หลังจากออกจากงานแผนกเบเกอรี่จากโรงแรมชื่อดัง สาวร่างสูงอวบอิ่มผิวสองสีที่มีรอยยิ้มกว้างพร้อมลักยิ้มข้างขวา ดวงตาคมรีจมูกโด่งปลายเชิดเล็กน้อยบ่งบอกลักษณะดื้อรั้น ผมดำขลับเป็นลอนหยักศกที่เธอไม่ใคร่ชอบถูกซ่อนไว้ในหมวกคลุมสีขาวสำหรับเชฟ“พี่เลิฟ”เสียงหวานใสของน้องสาว ปาริมา สถิตวงศ์ หรือ ลิฟ เดินแกมวิ่งเข้าไปกอดพี่สาวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่“มากันแล้ว กินอะไรมาหรือยัง”เปรมารีบวางจานแล้วปิดตู้แช่เค้กหันมากอดน้องสาวเอ่ยถามน้ำเสียงห่วงใย มองผู้ชายอีกคนที่มาด้วยกัน แซม ฮิวส์ หนุ่มชาวอเมริกันที่กำลังคบหากับน้องสาวเธอแซมรูปร่างหน้าตาหล่อจัด สูงโปร่งแต่มีกล้ามเนื้อดั่งคนชอบเล่นกีฬา สีผิวแทนเพราะมักชอบอยู่กลางแจ้ง ผมสีน้ำตาลอ่อน

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
25

บทที่ 1 เลิฟ

บทที่ 1“สวัสดีค่า”เสียงพนักงานภายในร้านคาเฟ่กึ่งเบเกอรี่ที่ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองทำเลทำเงินของมหานครเมืองหลวงในเมืองไทยเปล่งเสียงต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาในร้านต่อเนื่องเปรมา สถิตวงศ์ หรือ เลิฟ ชื่อเล่นที่ไว้ใช้กับคนสนิทเท่านั้น ละสายตาจากจานขนมเค้กที่กำลังวางในตู้โชว์เค้กมองไปยังประตูทางเข้าร้านร้าน 96 café กำลังเป็นที่นิยมในย่านนี้ เธอตัดสินใจไม่ผิดที่เปิดร้านแห่งนี้หลังจากออกจากงานแผนกเบเกอรี่จากโรงแรมชื่อดัง สาวร่างสูงอวบอิ่มผิวสองสีที่มีรอยยิ้มกว้างพร้อมลักยิ้มข้างขวา ดวงตาคมรีจมูกโด่งปลายเชิดเล็กน้อยบ่งบอกลักษณะดื้อรั้น ผมดำขลับเป็นลอนหยักศกที่เธอไม่ใคร่ชอบถูกซ่อนไว้ในหมวกคลุมสีขาวสำหรับเชฟ“พี่เลิฟ”เสียงหวานใสของน้องสาว ปาริมา สถิตวงศ์ หรือ ลิฟ เดินแกมวิ่งเข้าไปกอดพี่สาวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่“มากันแล้ว กินอะไรมาหรือยัง”เปรมารีบวางจานแล้วปิดตู้แช่เค้กหันมากอดน้องสาวเอ่ยถามน้ำเสียงห่วงใย มองผู้ชายอีกคนที่มาด้วยกัน แซม ฮิวส์ หนุ่มชาวอเมริกันที่กำลังคบหากับน้องสาวเธอแซมรูปร่างหน้าตาหล่อจัด สูงโปร่งแต่มีกล้ามเนื้อดั่งคนชอบเล่นกีฬา สีผิวแทนเพราะมักชอบอยู่กลางแจ้ง ผมสีน้ำตาลอ่อน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2 แซค

บทที่ 2เปรมาเปลี่ยนท่าจากเท้าแขนเป็นเอนตัวพิงพนัก ดวงตาคมรีนิ่งใช้ความคิด“พี่เลิฟอยากเห็นพ่อของแซมไหมคะ นี่ไงคะ พ่อแซมชื่อแซค รูปนี้เพจเพิ่งลงเมื่อสองวันก่อน พ่อของแซมไปงานเลี้ยงธุรกิจในโรงแรม ดารา คนดังไปกันเยอะเลยค่ะ”คิ้วโก่งสวยบนหน้าหวานยกขึ้น เธอชะโงกตัวไปยังกลางโต๊ะเพื่อมองหน้าจอโทรศัพท์ที่น้องสาวเปิดภาพพ่อของแซมให้ดูในภาพเธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งอายุราวปลายสามสิบหรืออาจต้นสี่สิบ สวมสูทราคาแพงพอดีตัวรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าแกร่งคมด้วยคิ้วเข้มดกหนาได้รูป จมูกโด่งสูงแต่ปลายงุ้มลงเล็กน้อย นัยน์ตาดำคมกริบดุดัน ผมสีเข้มดำสนิท ทุกสิ่งทุกอย่างบนร่างกายชายคนนี้ช่างผิดแผกแตกต่างไปจากลูกชายของเขาโดยสิ้นเชิงเปรมาเงยหน้าขึ้นมองแซมด้วยใบหน้าฉงน จนแม้แต่แซมเองยังเข้าใจยิ้มแห้ง ๆ ออกมา“ผมเหมือนแม่น่ะครับพี่เลิฟ”เปรมาพยักหน้าแล้วก้มมองรูปภาพในโทรศัพท์อีกครั้ง นอกจากรูปร่างสูงใหญ่แล้ว เธอยังเห็นความสง่างามและหยิ่งทะนงอยู่ในท่ายืนตรงมือล้วงกระเป๋าหนึ่งข้าง มองกล้องดั่งชายผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูงและครอบครองโลกใบนี้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างของเขาโอบเอวนางแบบชื่อดังไว้แนบกาย“ลิฟ กลับไปคอนโดอา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3 ว่าที่ภรรยาลูกชาย

บทที่ 3“ตุบ”เปรมาโยนกุญแจรถลงบนตู้เก็บของทางเข้าคอนโดมิเนียมที่เธอซื้อไว้สำหรับพักอาศัยกับน้องสาวสองคนความเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานและกล้ามเนื้อตึงเครียดทำให้เธอต้องการแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำเสียหน่อยเปรมาเดินเข้าไปยังห้องน้ำแล้วเปิดน้ำอุ่นลงอ่างอาบน้ำขนาดไม่ใหญ่มากนักในคอนโดมิเนียมราคาปานกลาง พาร่างอวบอิ่มกลับเข้าไปยังห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเปรมาหยุดลงที่กระจกบานยาวในห้องแต่งตัว ดวงหน้าอาจดูสวยคมแต่ผมหยักศกเป็นลอนทำให้ใบหน้ากลับหวาน เธอยืดร่างเปลือยเปล่าเขย่งปลายเท้ามองกระจก เอวเธออาจเล็กหากแต่หน้าอกและสะโพกผายทำให้เธอดูอ้วนท้วม เธอบิดกายหันข้างก่อนถอนหายใจเฮ้อ รู้สึกเหมือนจะน้ำหนักขึ้น ฉันกำลังจะกลายเป็นสาวขึ้นคานอายุยี่สิบหกที่มีหุ่นเหมือนคุณป้าเธอหยิบผ้าเช็ดตัวและโทรศัพท์เข้าห้องน้ำ หย่อนร่างลงในน้ำที่เพิ่งเริ่มเติมได้แค่ค่อนล่างของอ่าง“ป่านนี้เจ้าหนูสองคนเป็นยังไงบ้างนะ”เปรมาสงสารน้องสาว ปาริมาค่อนข้างหัวอ่อนและเรียบร้อย เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ดูท่าทางแล้วคงดุใช่เล่น ไม่รู้ว่าน้องของเธอรับมือไหวหรือเปล่า“กริ๊ง กริ๊ง”ร่างอวบอิ่มสะดุ้งด้วยที่ว่ากำลังคิดเพลิน มองหน้าจอโท
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4 เจอกันแล้ว

บทที่ 4แซคพาร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีเทาเข้มปลดเนคไทออก คลายกระดุมบนสามเม็ดเพื่อต้องการให้ไม่ดูเป็นทางการมากเกินไปนัก เขาเปิดประตูร้านคาเฟ่ขนาดไม่ใหญ่แต่ก็ไม่ได้เล็กประมาณห้องสองคูหา ซึ่งมันทำให้เขาแปลกใจที่เปรมาสามารถหาร้านขนาดนี้ได้ท่ามกลางย่านธุรกิจกลางเมืองเสียงพนักงานต้อนรับเอ่ยด้วยสำเนียงหวานใสชวนไพเราะ มีเสียงกระซิบกระซาบเบา ๆ เป็นภาษาไทยขณะที่เขาเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ารับอะไรดีคะ”“ขอไอซ์อเมริกาโน่ไม่รับไซรับครับ”“ได้ค่ะ รับเค้กทานเพิ่มด้วยไหมคะ”แซคก้าวไปยังตู้แช่เค้กแบบกระจกโค้งด้านหน้าถัดไปที่เคาน์เตอร์ มองเค้กหลากหลายหน้าตาดูดีทีเดียว แล้วจึงสั่งช็อกโกแลตเค้กนมสดหนึ่งชิ้นหลังจากชำระค่ากาแฟเรียบร้อยจึงไปนั่งรอตรงมุมห้องเป็นโซฟาทรงเตี้ยนุ่มสบาย มองดูไปรอบ ๆ ร้านตกแต่งแบบผู้หญิงแท้ ๆ ด้วยสีละมุนตาโทนชมพูและครีมเป็นหลัก“ได้แล้วค่า”พนักงานสาวหน้าตาหมดจดย่อกายลงนิดเพื่อวางแก้วกาแฟและจานเค้กบนโต๊ะเตี้ยด้านหน้าชายหนุ่มหล่อ เขายิ้มรับขอบคุณจนสาวน้อยหน้าแดงอายม้วนซอยเท้าถี่เข้าไปยังด้านหลังเคาน์เตอร์แซคทำเพียงนั่งเอนกายกับพนักพิงโซฟา ขาทั้งสองข้างแยกออกจากกัน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5 พ่อมีแผน

บทที่ 5เปรมาจ้องเขาตรง ๆ เห็นสายตาคมเข้มยังกวาดไล้ไปบนร่างกายของเธอดั่งประเมินตีราคางานที่เขาประมูล และเธอไม่ชอบมันเลยสักนิด“ผมทำอะไรเลิฟ”“ก็คุณกำลังกวาดตาประเมินราคาฉันอยู่น่ะสิ แล้วชื่อนั้นมีไว้สำหรับคนที่สนิทเท่านั้น”แซคยิ้มกว้างจนเปรมาสะอึกสะดุดลมหายใจของตัวเอง เธอคิดว่าเขารู้ตัวดีเลยทีเดียวว่าถ้าเขาทำแบบนี้สาว ๆ ทั้งหลายจะพากันหลอมละลาย“แต่เรากำลังจะเกี่ยวดองเป็นญาติกัน นั่นยังไม่ถือว่าสนิทกันอีกหรือครับ และผมชอบดูของสวย ๆ งาม ๆ ซึ่งคุณเป็นหนึ่งในนั้น”บ้าจริง! เปรมาสะบัดหนีดวงตาคมเข้ม เธอรู้สึกว่าเขากำลังเปลื้องผ้าเธอออกทีละชิ้นอย่างช้า ๆ ด้วยสายตา และประเมินว่าเธอเหมาะสมกับครอบครัวของเขาหรือเปล่า“พูดสิ่งที่คุณคิดดีกว่าคุณฮิวส์”“สิ่งที่ผมคิดก็คือพวกเขายังเด็กเกินไป”“พวกเขาไม่เด็กแล้ว ปีหน้าพวกเขาก็อายุยี่สิบซึ่งบรรลุนิติภาวะ”“นั่นมันเรื่องของปีหน้า แต่ปีนี้พวกเขาเพิ่งสิบเก้าปีเท่านั้น”“แต่เด็กทั้งสองคนรักกัน และฉันคิดว่าเราควรสนับสนุน”“เลิฟ พวกเขายังเด็กเกินไป”แซคเสียงเข้มขึ้นเมื่อพูดถึงเรื่องของลูกชาย เขาเองไม่อยากให้แซมต้องหยุดชีวิตวัยรุ่นเพียงผู้หญิงคนเดียวตั้งแต่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 6 มาตามแผน

บทที่ 6ความคิดกังวลยังวนเวียนแม้ผ่านมาแล้วหลายวัน พ่อของแซมไม่ยอมให้เด็กทั้งสองแต่งงานกัน แล้วเธอที่เป็นพี่สาวจะบอกน้องสาวที่เธอรักมากยังไงดีแม้มือยังเทส่วนผสมลงในเครื่องผสมสำหรับทำคุกกี้ แต่ใจยังวกวนหาทางออกไม่ได้ นึกภาพปาริมาที่ยังคงปกติดีไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือเขาจะเพียงแค่ขู่ เสียงทุ้มยังก้องอยู่ในหัวสลัดออกไม่ได้เลยเธอพยายามเลิกสนใจเรื่องของแซค แล้วกลับมาทำงานต่อ เปรมาบีบแบทเทอร์[1]คุกกี้เนยสดลงบนถาดที่ปูรองด้วยแผ่นรองกระดาษสำหรับอบเค้ก มือบีบวนขดเป็นรูปขดหอยเป็นแถว ๆ เรียงเป็นระเบียบแล้วจึงวางเม็ดอัลมอนด์ตรงกลางเธอทำซ้ำวนไปอีกถาดอย่างต่อเนื่อง งานในร้านกาแฟกึ่งเบเกอรี่เป็นงานค่อนข้างหนักและมักทำให้เธอไม่มีเวลาหยุดพัก ยกเว้นช่วงหลังเลิกงานที่จริงเธอตั้งใจจะเพิ่มพนักงานอีกสักสองคนหลังร้านเพื่อมาช่วยงาน ถ้าเธอได้ลูกค้ารับขนมส่งเป็นประจำนั่นอาจจะพอทำได้“กริ๊ง กริ๊ง”เปรมาเหลือบตามองโทรศัพท์ ตายยากเสียจริง เธอวางถุงบีบคุกกี้ถอดถุงมือยางเพื่อปัดรับโทรศัพท์“สวัสดีค่ะ”“คุณรับสายช้า”ดวงตารีเหลือบตามองบนอย่างระอาใจ แค่เรื่องเล็กน้อยเขายังเอาแต่ใจเพียงนี้“ฉันกำลังทำงานอยู่ ค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7 เจ็ดวัน แลกสองปี

บทที่ 7เปรมาวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะด้านหน้าระหว่างรอ จากหางตาเห็นแซคเดินไปมุมห้องอีกด้านมีบาร์เครื่องดื่มเล็ก ๆ“นี่ค่ะใบเสนอราคา”เธอรีบยื่นเอกสารไปตรงหน้าเมื่อเขากลับมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามเธอหลังจากวางแก้วน้ำเปล่าแซครับแฟ้มเอกสารเปิดออกดูเล็กน้อยแล้วจึงวางลงตรงหน้า เขามองสาวร่างอิ่มที่วันนี้มวยผมอวดดวงหน้าคมเรียวและลำคอระหง สายตาหลุบลงกวาดไล้ไปยังเสื้อเชิ้ตที่ผลิพุ่งจากทรวงอกอวบ ก่อนจะเหลือบขึ้นปะทะสายตารีที่กำลังหรี่ลงเอาเรื่อง“เป็นยังไงคะ ไม่ทราบว่าคุณพอใจกับราคาหรือเปล่า”“ครับ คุณเสนอมายังไงทางบริษัทผมก็รับหมด”แซคเอนกายไปด้านหลังยกมือประสานประกบไว้ใต้คางยกขาไขว้ห้างระหว่างพิจารณาหญิงสาวด้านหน้า“อันที่จริงที่ผมให้คุณมาวันนี้เพราะมีข้อเสนอให้คุณเช่นกัน”เปรมาหยิบแฟ้มเอกสารกลับมาไว้กับตัว เธอเงยหน้าขึ้นมองแซค ท่วงท่านักธุรกิจที่กำลังพิจารณาประเมินสิ่งของทำเธอฉุนเฉียวเล็กน้อยหากแต่ข่มไว้“ค่ะ ถ้างั้นอันที่จริงคุณไม่ได้ต้องการขนมของร้านฉันใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ ทางบริษัทต้องการอย่างยิ่ง ซึ่งมันไม่เกี่ยวกับที่ผมจะพูด”เปรมาค่อยใจชื้นขึ้น อย่างน้อยเธอจะยังได้งานส่งขนมกับบริษัทยักษ์ใหญ่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8 พ่อชนะ

บทที่ 8“พี่เลิฟคะ”เปรมาเงยหน้าขึ้นจากแผ่นแป้งที่กำลังรีดด้วยเครื่องรีดแป้งเพสตี้สำหรับทำครัวซองเพื่อส่งไปยังบริษัทของแซคซึ่งผ่านไปหลายวันกว่าที่บริษัทติดต่อกลับมาและตกลงให้เธอเข้าไปเซ็นสัญญา“จ้า ลิฟมีอะไรหรือเปล่า พี่ยุ่งนะวันนี้”มือเรียวสะบัดแป้งบนแผ่นรีดอีกครั้งก่อนจะตลบแป้งอีกด้านให้เข้าเครื่องรีดแล้วใช้มือช่วยรองรับ แม้มือจะยุ่งระวิงหากยังชำเลืองมองน้องสาวที่ยืนทำหน้าเศร้าเธอปิดเครื่องรีดยกแป้งที่รีดครบสี่ครั้งมายังโต๊ะยาวสำหรับขึ้นรูป เปรมาคลี่แผ่นแป้งวางบนโต๊ะหยิบไม้บรรทัดยาวสามฟุตขึ้นวัดแล้วใช้มีดเล็ก ๆ ทำเครื่องหมายเป็นจุด“ยืนเป็นหมาง่อยเลยลิฟ มีอะไรพูดมาสิพี่ฟังอยู่นะ”เธอกลิ้งลูกกลิ้งตัดแป้งสำหรับตัดแป้งพายโดยเฉพาะขึ้นวางบนแผ่นแป้งแล้วกดแรงกลิ้งลงตามรอยที่ทำไว้“พ่อแซมจะให้แซมกลับไปเรียนต่อที่อเมริกาค่ะ”“แปะ!”เสียงวางลูกกลิ้งกับโต๊ะสแตนเลสดังขึ้นตามแรงอารมณ์ของคนวาง ใจนึกโมโหชายตัวโตหนุ่มใหญ่ที่เล่นกับความรู้สึกของลูกชายตัวเองเพียงเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองพอใจ ที่สำคัญมันเกี่ยวกับน้องสาวของเธอด้วย“น้องกลัวค่ะพี่เลิฟ ถ้าแซมไปอยู่ที่อเมริกาแล้วเกิดเปลี่ยนไป น้องจะทำยัง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 มาแล้วจ้าภูเก็ต

บทที่ 9เปรมาได้ยินเสียงสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบกระเส่า กายสาวตอบรับสิ่งที่ได้ยินโดยไม่รู้ตัว เธอหายใจกระชั้นขึ้นและใบหน้าชื้นเหงื่อทั้ง ๆ ที่อยู่ในห้องเย็นเฉียบ“ผมจะให้เลขาส่งสัญญาไปให้ และเราจะเดินทางกันในอีกสองวัน”“เดี๋ยว! อย่าเพิ่งวาง ฮิวส์!”พนักงานหน้าร้านตกใจเสียงตะโกนของเจ้านายสาวจนต้องวิ่งเข้ามาดูภายในแผนกเบเกอรี่ด้านหลัง เห็นเพียงภาพใบหน้าคมโกรธเกรี้ยว ดวงตารีจ้องโทรศัพท์ดั่งจะกินเลือดกินเนื้อ“เกิดอะไรขึ้นคะพี่เลิฟ”“ไม่มีอะไร ไปดูหน้าร้านเถอะ”“ติ๊ง”เสียงแจ้งเตือนอีเมลเข้าทำให้เธอฉงน เอกสารทำไวขนาดนี้เชียวหรือ? เธอเปิดออกดูคาดว่าเป็นอีเมลส่วนตัวของแซคเองจากที่อยู่อีเมลเอกสารไม่กี่หน้าแต่ครอบคลุมแม้กระทั่งค่าชดเชยรายวันที่เธอต้องปิดร้านถึงเจ็ดวัน และเขาจะเป็นออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการเดินทางไปภูเก็ตของเธอแต่นั่นไม่ได้ทำให้เธอสนใจไปมากกว่าข้อตกลงที่ระบุระยะเวลาการหมั้นหมายของแซมและลิฟเป็นเวลาสองปีนับจากวันลงนามในสัญญาส่วนข้อสุดท้ายที่ทำให้ดวงหน้างามของเธอตกตะลึง ระบุห้ามอีกฝ่ายเผยแพร่ภาพถ่ายส่วนตัวของอีกฝ่าย ห้ามมิให้พูดถึงข้อตกลงนี้ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10 พ่อหื่นไม่ไหว

บทที่ 10ร่างอวบอิ่มเอนกายลงบนเบาะกึ่งนอนกึ่งนั่งไขว้ข้อเท้ากันไว้ ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเท้าของตัวเองที่ฉากหลังคือท้องทะเลอันดามันอันที่จริงมันก็มีข้อดีเหมือนกัน เธอไม่ได้พักร่างจากการทำงานเพื่อหาเงินมานานมากจนจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดนั้นเมื่อไรมือเรียวหยิบเครื่องดื่มที่พนักงานนำมาวางไว้ให้ขึ้นจิบ รสขมของแอลกอฮอล์ถูกกลบด้วยเหล้าทริปเปิ้ลเซคที่ผสมมาสองตัวเติมช็อตจินประดับด้วยร่มเล็ก ๆ ด้านบนเมื่ออยู่ท่ามกลางสิ่งเร้าธรรมชาติทำให้เธอนึกไปถึงการเปลือยกายอาบแดดทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่สิ่งที่เธอนิยมทำสักเท่าไร เพราะสีผิวของเธอเป็นสีน้ำผึ้งอยู่แล้ว“เลิฟ ถึงนานแล้วเหรอครับ”เปรมาหันมองตามเสียงทุ้ม ร่างสูงของแซคนั่งลงที่เตียงข้างในมือถือแก้วเหล้า เขานั่งหันหน้ามาทางเธอดวงตาจดจ้องล้ำลึก“ก็สักพักค่ะ”สายตาเขาดั่งจะเปลือยร่างเธอ จึงยืดร่างขึ้นนั่งจากการเอนกาย แสร้งหยิบแก้วค็อกเทลขึ้นจิบแก้เขิน วันนี้แซคแต่งตัวแปลกไปกว่าทุกวัน เสื้อคอโปโลแขนสั้นสีน้ำเงินเข้มเน้นมัดกล้ามโชว์ผิวสีทองแดงจากการเล่นกีฬากลางแจ้ง มือเขาแกว่งแก้วไปด้วยขณะยกขึ้นจิบเปรมาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ ๆ แซคยกมือขึ้นปัดผมทัดใบหู แล
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status