เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 10 พ่อหื่นไม่ไหว
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 17:37:56บทที่ 10
ร่างอวบอิ่มเอนกายลงบนเบาะกึ่งนอนกึ่งนั่งไขว้ข้อเท้ากันไว้ ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเท้าของตัวเองที่ฉากหลังคือท้องทะเลอันดามัน
อันที่จริงมันก็มีข้อดีเหมือนกัน เธอไม่ได้พักร่างจากการทำงานเพื่อหาเงินมานานมากจนจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดนั้นเมื่อไร
มือเรียวหยิบเครื่องดื่มที่พนักงานนำมาวางไว้ให้ขึ้นจิบ รสขมของแอลกอฮอล์ถูกกลบด้วยเหล้าทริปเปิ้ลเซคที่ผสมมาสองตัวเติมช็อตจินประดับด้วยร่มเล็ก ๆ ด้านบน
เมื่ออยู่ท่ามกลางสิ่งเร้าธรรมชาติทำให้เธอนึกไปถึงการเปลือยกายอาบแดดทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่สิ่งที่เธอนิยมทำสักเท่าไร เพราะสีผิวของเธอเป็นสีน้ำผึ้งอยู่แล้ว
“เลิฟ ถึงนานแล้วเหรอครับ”
เปรมาหันมองตามเสียงทุ้ม ร่างสูงของแซคนั่งลงที่เตียงข้างในมือถือแก้วเหล้า เขานั่งหันหน้ามาทางเธอดวงตาจดจ้องล้ำลึก
“ก็สักพักค่ะ”
สายตาเขาดั่งจะเปลือยร่างเธอ จึงยืดร่างขึ้นนั่งจากการเอนกาย แสร้งหยิบแก้วค็อกเทลขึ้นจิบแก้เขิน วันนี้แซคแต่งตัวแปลกไปกว่าทุกวัน เสื้อคอโปโลแขนสั้นสีน้ำเงินเข้มเน้นมัดกล้ามโชว์ผิวสีทองแดงจากการเล่นกีฬากลางแจ้ง มือเขาแกว่งแก้วไปด้วยขณะยกขึ้นจิบ
เปรมาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ ๆ แซคยกมือขึ้นปัดผมทัดใบหู แล้วลูบปลายนิ้วตามกรอบหน้าจนจรดปลายคางมนที่มีรอยบุ๋มเล็กน้อยตรงกลางอย่างคนดื้อรั้น
“คุณหน้าแดง”
“คงเพราะค็อกเทลหรอกค่ะ”
เปรมายกความผิดทั้งหมดให้ค็อกเทลในมือเบือนใบหน้าหนีมือร้อน เขายังตามติดใช้นิ้วโป้งลูบไปถึงริมฝีปากเย้ายวน
“ทำอะไรก็อย่ารุ่มร่ามสิคะ นี่มันกลางโรงแรม”
“ถ้าอย่างงั้นก็กลับห้องกันเถอะ”
เปรมาหน้าเหวอ เธอแค่แกล้งพูดเพื่อให้เขาหยุดแต่ดูตอนนี้สิ เขาดึงมือเธอฉุดให้ลุกขึ้นเดินตามเขากลับห้อง
“นี่มันกลางวันนะคุณฮิวส์”
เธอทักท้วงมองไปรอบ ๆ ไม่มีพนักงานคนไหนสนใจ ทั้งโรงแรมแบบรีสอร์ตหรูค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวสูง ยิ่งทำให้คนบางตา ร่างสูงใหญ่หยุดกะทันหันรอให้เธอเดินมาทันเขาแล้วเปลี่ยนเป็นโอบเอว
“เรียกแซคได้แล้วเลิฟ มันคงจะตลกถ้าคุณเรียกนามสกุลผมทั้งๆ ที่เรากำลังจะมีเซ็กซ์กัน”
เปรมาหน้าแดงก่ำ แปลกใจที่วันนี้ตัวเธอเองหมดแรงโต้เถียงทำเพียงยอมเดินตามอย่างว่าง่ายกลับไปยังห้องพัก
คงเพราะค็อกเทลแก้วนั่นแน่ ๆ
“ปัง”
เปรมารีบสาวเท้าก้าวเข้าห้องพักก่อนเขาแล้วพลันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงประตูปิดตามหลัง เขาเดินมาสวมกอดแนบแน่นจากด้านหลัง กลิ่นบุหรี่คละเคล้ากลิ่นโคโลญจน์ผู้ชายชวนให้เธอหวั่นไหว
“คุณแซค เออ ฉันว่า อุ๊ย เดี๋ยวค่ะ”
แซคปัดผมยาวสลวยออกจากท้ายทอยโน้มศีรษะลงจูบต้นคอ เขาหมดความต้านทานต่ออารมณ์เสน่หาที่พุ่งกระแทกเข้าใส่เมื่อเห็นเธอกำลังเอนกายบนเตียงขณะยกแก้วค็อกเทลขึ้นดื่ม
ร่างอวบอิ่มในชุดเดินทางธรรมดาไม่อาจบดบังความงามเย้ายวนที่โดดเด่น
“เรียก แซค สิเลิฟ”
เสียงทุ้มต่ำพร่าข้างใบหู มือร้อนไม่อยู่นิ่งอ้อมมาด้านหน้าเพื่อแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตเนื้อบางสีครีม เปรมาพยายามยื้อมือเขาไว้
“แค่ไม่กี่วันผมเกือบจะลงแดงเลยเลิฟ แทบรอไม่ไหว”
“เดี๋ยว มันยังกลางวันนะคะ!”
“คุณถือเหรอคนสวย แต่ผมไม่ ผมรอถึงตอนกลางคืนไม่ไหวแล้วเลิฟ อยากจะเอาคุณจนแข็งโด่เลยเห็นไหม”
มือเรียวบางถูกมือแกร่งร้อนดึงไปจับแก่นกายชายแข็งชูชันดันกางเกงยีนส์จนโป่งพอง
“อา แซคน้อยอยากจะเข้าแล้วเลิฟ”
แซครีบดึงเสื้อเชิ้ตออกจากกางเกงขายาวสีครีม ปลดกระดุมแทบกระชากไม่ฟังเสียงประท้วงหวานใส
“อืม ใหญ่จังผมชอบ”
บทที่เกี่ยวข้อง
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 11***NC
บทที่ 11***NCเปรมาหดตัวเมื่อมือใหญ่กอบกุมทรวงอกอวบ เขาช้อนใต้เต้างามขึ้นโน้มศีรษะชะโงกมองจากด้านหลัง ลิ้นร้อนพลิ้วไหวขบเม้มติ่งหู เธอยื้อมือที่เร่งร้อนของเขาไว้ แซคไปไวจนเธอตามไม่ทัน“อื้อ แซค ซะ”เขาหมุนร่างอวบกลับมาหา โน้มศีรษะลงจูบร้อนแรงกลืนเสียงทักท้วงเข้าลำคอ ชีพจรเขากำลังเต้นกระหน่ำตื่นเต้นไปทั่วร่าง วงแขนรัดแผ่นหลังให้เธอแอ่นกายชิดความเป็นชายแข็งชันเขาเดินหน้าไปด้วยตลอดเวลาโน้มกายส่งจูบหนักหน่วงดันร่างอวบอิ่มจนกระทั่งถึงเตียงนอน เปรมาสะดุ้งเฮือก เธอมึนเมาไปกับจูบเร่าร้อนกระทั่งล้มลงนอนหงาย ตาคมรีตื่นตระหนกจ้องดวงตาคมกริบที่ไม่ปิดบังความกระหายหิวเปรมาไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเสื้อเชิ้ตร่วงหล่นหายไปตอนไหนขณะที่ถูกดันมายังเตียง กายสาวท่อนบนเหลือเพียงเสื้อชั้นในเห็นทรวงอกงามอะร้าอร่าม“วันนี้เราจะไม่เล่นเกมแมวจับหนูนะคนสวย คุณเซ็นสัญญาแล้ว และผมต้องได้ตัวคุณ”แซครีบพูดเมื่อเห็นแววตาหวาดระแวงกึ่งหวาดกลัว เคลื่อนใบหน้าแกร่งลงจูบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ มือวกลงด้านล่างปลดกระดุมกางเกงรูดซิป“ดะ เดี๋ยวแซค แซค!!”เขาชะโงกหน้าขึ้นจ้องเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา มือยังดึงกางเกงผ้าของเธอ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 12***NC
บทที่ 12***NCเปรมารู้สึกอึดอัดเมื่อเอ็นใหญ่เข้ามาในกายอีกครั้งทีละน้อย เขาดันจนกระทั่งสุดจึงละมือจากข้อเท้าเธอ วางมือแกร่งข้างใบหน้าสาวสวยที่ทำหน้าประหลาดใจ ชะโงกกายชายเนื้อร่าง ใช้ต้นขาใหญ่ดันเธอให้เปิดออกค่อยขยับทีละนิด“เห็นไหมมันไม่เจ็บแล้ว ใจเย็น ๆ นะคนสวย ซี้ดดดด โอ๊ยยแน่น”ดวงหน้าสาวแดงระเรื่อเป็นสีชมพูเห็นได้ชัดแม้เธอจะมีผิวสีน้ำผึ้ง ริมฝีปากเย้ายวนเม้มแน่นกลั้นลมหายใจขณะที่ร่างแกร่งดันท่อนกายแข็งชันเข้าสู่โพรงรักความรู้สึกคับแน่นเหมือนจะปริออก มือบางจิกเล็บเข้าเนื้อบ่าแกร่ง ปรือตามองดวงตาคมล้ำลึก เหงื่อผุดไรผมหน้าผากกว้าง ทรงผมที่จัดแต่งอย่างดียุ่งเหยิงเพราะมือเธอในช่วงพลิกตัวชุลมุนเขาตั้งใจแน่วแน่และสะกดกลั้นความต้องการทะลวงแรงอย่างที่เคยเป็นมา ผ่อนลมหายใจออกยาวขณะถอดกายออกสุด สูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อดันเอ็นใหญ่แทรกผ่านทางแคบเจลหล่อลื่นช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปง่ายขึ้น เขาเริ่มขยับเร่งจังหวะขึ้นอีกนิดเฝ้าสังเกตใบหน้าหวานคม ปากเย้ายวนสวยเผยออ้ามีเสียงครางแผ่วเบา ไรผมชื้นเหงื่อผุดรอบจนเขาต้องใช้มือปาดเช็ดออกให้เขาเท้าข้อศอกทั้งสองข้างใกล้หัวไหล่บอบบาง มือลูบผมหญิงสาวใต้ร่างตรึง
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 13 มันไม่ดีแน่ ๆ
บทที่ 13แซคจ้องเปรมาที่กำลังหิวโซ เธอเรียกขอแพนเค้กราดน้ำผึ้งและโกโก้ร้อนเพิ่มทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะทานชุดอาหารเช้าหมดไปหนึ่งชุดเธอเหล่ตามองชายหนุ่มตรงข้ามโต๊ะเล็กติดริมด้านนอกเพื่อมองทิวทัศน์ทะเลภูเก็ต เขายังจ้องเธอไม่เลิกสักพักหนึ่งแล้ว เธอเลยจิ้มแฮมคลุกซอสมะเขือเทศส่งเข้าปากพรางยิ้ม“เพราะคุณหรอก เลิฟถึงกินเยอะขนาดนี้”เขายกขาไขว้ห้างเอนกายพิงพนักกอดอกมองสาวอวบเอ่ยบอกทั้งๆ ที่เขาไม่ได้ถาม อาหารยังเต็มปากแซคโน้มกายหยิบกาแฟดำที่เย็นแล้วเพราะมัวแต่ตกตะลึงเม่นสาวตรงหน้าจนลืมมันไปเลย“สงสัยคุณคงไม่ค่อยเจอผู้หญิงกินเก่งใช่ไหมคะ”“เออ ไม่ ไม่เคย ส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นเพราะไม่ค่อยอยู่ด้วยกันนานขนาดนั้น”“ฮะ! หมายความว่ายังไงคะ”พนักงานเอ่ยขออนุญาตก่อนจะวางจานแพนเค้กราดน้ำผึ้งวางซ้อนทับสูงสามชั้นตรงหน้าเธอ ตามด้วยโกโก้ร้อน“ก็มันมักจะจบไม่กี่ชั่วโมง”“อ้าวแล้วไม่เคยค้างคืนด้วยกันเหรอคะ หรือไปดินเนอร์ ไปเดท”แซคหัวเราะให้กับความคิดใส ๆ ของเม่นสาว มองมือที่ใช้มีดหั่นแพนเค้กออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ“อะ อ้ำ อ้ำ”เขาเอนร่างหนีแต่ไม่พ้นมือยาวยื่นตรงมายังปากเขา แซคจึงจำต้องอ้าปากรับแต่ไม่ตรงดีนักน้ำผึ้งเลอะขอบ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 14**NC
บทที่ 14**NCแดดกระทบพื้นน้ำส่องแสงระยิบระยับรอบกายเธอ ทั้งเขาและเธอนอนหมุนแขนตัวเองจ้องตากันและกัน บางสิ่งบางอย่างกำลังก่อตัวอยู่ในช่องท้องและทรวงอก กล้ามเนื้อเล็ก ๆ เต้นรัว ลมหายใจเขาเริ่มถี่ขึ้น“ขึ้นกันเถอะ”“หื้อ ทำไมล่ะคะ”เปรมาสงสัย เขาว่ายน้ำลากห่วงยางที่มีเธอเกาะอยู่ด้านในไปด้วยจนถึงบันไดขึ้นเรือ เขาดันสะโพกเธอขึ้นไปก่อนถึงจะโหนตัวเองขึ้นตามร่างสูงจูงมือเปรมาเข้าไปยังส่วนห้องโดยสารขนาดเล็กที่รวมไปกับส่วนขับเรือ แซคคว้าผ้าเช็ดตัวบนเบาะนั่งยาวขึ้นมาเช็ดตัวให้เธอ“เดี๋ยวเลิฟเช็ดเอง”เปรมาดึงผ้าเช็ดตัวออกจากมือใหญ่เช็ดผมมองร่างสูงที่ยังยืนรอเธอด้วยความแปลกใจ“มีอีกผืนไม่ใช่เหรอคะ เนี่ยไงคะ”เธอก้มลงหยิบผ้าเช็ดตัวอีกผืนยื่นส่งให้แซค เขารับไปแล้ววางลงที่เดิม คิ้วโก่งขมวดมุ่น“ทำไมล่ะคะ คุณก็เปียกทั้งตัวเลย”เปรมาขยับเข้าใกล้ใช้ผ้าเช็ดตัวของเธอเช็ดผมให้แซค ร่างสูงก้มหัวลงเพื่อให้หญิงสาวเช็ดได้ถนัดแต่เพียงไม่นานเขาคว้ามือเธอไว้ให้หยุด ดึงผ้าเช็ดตัวโยนลงเบาะเช่นเดิม“แซค”เธอเปล่งเสียงแผ่วเบาเมื่อรู้เจตนา แซคขยับเข้าใกล้เสียดสีกายแกร่งมือโอบเธอไว้ ตรึงใบหน้าหวานคมรับจูบร้อนแรงดั่งไฟ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 15 จัดให้ได้
บทที่ 15แต่เขาคิดผิด แซคยืนเท้าสะเอวจ้องหน้าหวานคม และเปรมาไม่กลัวเขาแม้แต่น้อย“ไม่!!”เสียงใสตะโกนใส่เขาลั่นห้อง เธอยืนเท้าสะเอวเลียนแบบเขา ถลึงตาจ้องเขาทำปากยื่นเง้าไม่พอใจอย่างแรง“ทำไม ในเมื่อเราชอบกัน”เขาตะวาดออกไป เขาไม่ชอบเรื่องที่ควบคุมไม่ได้และเปรมาเป็นหนึ่งในนั้น“แซค คุณเป็นพ่อแซม ได้ยินไหม!”เปรมาตะคอกกลับ ในเมื่อเขาส่งเสียงใส่เธอ เธอก็จะไม่ยอมให้เขากระทำกับเธอฝ่ายเดียว“แล้วยังไง! ผมไม่เห็นว่ามันจะผิดปกติตรงไหน”“บ้าจริง! ก็ถ้าลิฟเป็นน้องสาวฉัน ลิฟเรียกคุณว่าพ่อ แล้วฉันล่ะจะเรียกคุณว่ายังไง”แซคสูดลมหายใจเข้าลึกยืดกายสูงก่อนจะย่างเท้าเข้าใกล้ร่างงาม เธอพยายามเรียกความกล้ายืนนิ่งแหงนหน้ามองเขาต่อตาไม่ลดละ“ก็เรียกผัวยังไงล่ะเลิฟ เราเอากันสะขนาดนั้นจะให้เรียกพ่อหรือไง!!”เขาชะโงกเข้าใกล้ตะโกนเสียงดัง เขายั้งอารมณ์ไม่อยู่ เพียงคิดถึงสิ่งที่เปรมาพูดพลันโมโหโกรธกว่าเดิม“หยุดนะ!! คุณไม่ใช่ผัวฉัน แซค”มือเอื้อมกระชากแขนเปรมาส่งเสียงข่มขู่“แล้วที่ร้องครางหงิง ๆ ตอนที่แซคน้อยกระแทกจะให้เรียกว่าอะไร คุณเรียกผมว่าพ่อหรือไง!!”เปรมาเบิกตากว้าง หน้าแดงซ่านอับอายทั้งโกรธจัด พ่อของ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 16***NC
บทที่ 16***NCเปรมาถูกฉุดกระชากลากถูไปตลอดทาง แว่วเสียงหวานใสตะโกนเรียก หนุ่มใหญ่เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์เอี้ยวหน้ากลับไปมองเห็นเจนี่กำลังวิ่งตามขาขวิดแต่ช้ากว่าเพราะรองเท้าส้นสูงปรี๊ด“ไม่รอเธอหน่อยเหรอคะ ประเดี๋ยวจะไม่ครบทีมเอานะคะคุณฮิวส์”แซคชะงักกึกมองตามหลังเปรมาเห็นนางแบบสาวซอยเท้าถี่แวบๆ ใบหน้าคมเข้มแข็งกระด้างเลื่อนสายตากลับมายังสาวร่างอวบ“ผมยังไงก็ได้ให้บริการได้อย่างทั่วถึง แต่คุณประสบการณ์ยังไม่เข้าขั้นทรีซั่มหรอกเลิฟคนสวย เชื่อผมเถอะ”น้ำเสียงยียวนกวนประสาทจนเธออารมณ์พุ่งทะยาน แม้จะพยายามขัดขืนแต่เขาดึงเธอให้เดินต่อด้วยแรงชายเขาเหลือบมองพนักงานรักษาความปลอดภัยในแต่ละจุดที่เธอไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน พยักหน้าหนึ่งครั้งพนักงานหนุ่มคนนั้นก็รีบเดินกึ่งวิ่งไปขวางหน้าเจนี่“ทำไม ทำไมเขาถึงทำตามคำสั่งได้ล่ะ”แซคแอบหยักยิ้ม จะไม่ทำตามคำสั่งได้ยังไงในเมื่อเขาเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ทางเดินที่เคยดูเหมือนไม่ไกลหากแต่เช้านี้กลับดูเหมือนแสนไกลในความรู้สึกแซคมือเขากำมือชื้นเหงื่อของเปรมาไว้แน่นดึงเธอให้เร็วขึ้น เม่นสาวแผลงฤทธิ์จนเขามึนหัวตามอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองไม่ทัน เดี๋ยวโกรธโมโ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 17***NC
บทที่ 17***NCเปรมาสะบัดขาอีกข้างถีบหน้าอกแกร่งอย่างแรงจนเขาหงายหลังก้นกระแทกพื้น เธอพาร่างอวบอิ่มออกจากอ่างน้ำแต่มือยังถูกล็อคไว้ หันมองหน้าหล่อดั่งปีศาจร้ายที่กำลังยิ้มร่าแซคลุกขึ้นเดินลุยน้ำในอ่างมาทางเปรมา เธอมองของที่อยู่ในมือแซค ท่อนใหญ่สีเนื้อเลียนแบบแซคน้อยแต่ขนาดของมันทำให้เธอพรันพรึงเขาก้าวออกจากอ่างไปหาเธอ เปรมาขยับหนีอ้อมไปอีกทางเท่าที่ความยาวของกุญแจมือจะทำได้ เขายืนซ้อนหลังจับขาเธอให้เข้าไปในอ่างหนึ่งข้างแล้วคุกเข่าลงด้านล่างแหงนหน้าขึ้นหาเนินสาว“อวบอิ่มและหวานเยิ้ม”ลิ้นสากระคายลากขึ้นตวัดน้ำ เปรมาสะท้าน พยายามกระชากมือให้หลุดจากก๊อกน้ำ เขาเลียอีกหลายครั้งก่อนจะรัวถี่ตรงเม็ดกลางร่อง“น้ำออกเยอะมากเลิฟ ค่อยง่ายหน่อยทูนหัว”เปรมาสะดุ้งพรวด แซคดันเอ็นปลอมใหญ่เข้าช่องรักช้า ๆ หมุนเบา ๆ เขาดึงถอนออกแล้วดันเข้าเลียนแบบสิ่งที่เขาทำกับเธอ“อ่า แซค อือ อา”“เสียวมากใช่ไหมคนสวย”มือจับเอ็นปลอมดันค้างไว้ในโพรงรัก ปากหนาขยับขึ้นใช้ลิ้นเลียรอบ ๆ ปากทาง กลีบบางสั่นรัวระริก“แซค อา อา อือ อา กรี๊ด”เขาตวัดบนเม็ดเล็กถี่มือชักเอ็นปลอมขยับเบา ๆ เปรมากำลังจะถึงจุดสุดยอด เธอเกร็งร่างร้อ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 18 อิพ่อมันร้าย
บทที่ 18“พี่เลิฟคะ พี่เลิฟ!!”เสียงหวานข้างหูดังขึ้นทำให้เปรมาสะดุ้งสุดตัว เอี้ยวหน้ามองเห็นใบหน้าน้องสาวสุดที่รักยืนยิ้มแป้นแล้นข้างตัว“เหม่ออะไรคะ ตั้งแต่กลับมาจากภูเก็ตดูใจลอยนะคะ”ปาริมาเดินอ้อมไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวในคอนโดมิเนียมหลังจากแกล้งพี่สาวได้สำเร็จ หน้าหวานทรงผมสีน้ำตาลอ่อนยิ้มกว้างหยอกพี่สาวเล่นพรางพูดเจื้อยแจ้วต่อไป“พี่เลิฟไปเสียหลายวันและยังปิดโทรศัพท์น้องเลยติดต่อพี่ไม่ได้เลยคะ”“มีอะไรเหรอ”เปรมาหาเสียงตัวเองเจอในที่สุด เสียงแหบพร่าจากห้วงอารมณ์เมื่อภาพเหตุการณ์บนเตียงยังแจ่มชัด“ก็ลิฟจะโทรไปบอกข่าวดีกับพี่เลิฟค่ะ พ่อของแซมตกลงให้เราหมั้นกันแล้วค่ะ ไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะ”“ใช่จ๊ะไม่น่าเชื่อ พี่ยินดีด้วยน้องรัก พี่ดีใจที่น้องสมหวังเสียที”“อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนหรอกนะคะพี่เลิฟ แต่ยังไง น้องจะทำให้ดีที่สุดให้การหมั้นดำเนินไปจนกว่าเราจะได้แต่งงานกัน”“หื้อ?”“ก็พ่อของแซมบอกว่าขอให้เราหมั้นกันสักสองปีก่อนแล้วถึงจะคิดดูอีกครั้งเรื่องแต่งงาน”เปรมาจับมือน้องสาวที่วางอยู่บนโต๊ะลูบปลอบใจ“ลิฟ สองปีน่ะมันเป็นเวลาที่พอเหมาะและน้องอาจทำให้พ่อของแซมเปลี่ยนใจได้ อีกอย่างเมื่อถึงเวลา
บทล่าสุด
คัพเค้กในมือซาตาน บทพิเศษ
บทพิเศษกริ๊งงงง!!เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นยามเช้า แสงอาทิตย์ยังทอแสงรำไรขอบฟ้าของคฤหาสน์ชานเมือง“อืมมมม”ร่างอวบอิ่มบิดกายพลิกหาความอบอุ่นข้างกายทันทีเอื้อมมือออกข้ามลำกายแกร่งไปยังโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างเตียงมือเล็กพยายามควานหาทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา ร่างอวบทับบนอกแกร่งตะเกียกตะกายไปมา“เลิฟ”เสียงแหบพร่ากดต่ำดังขึ้นทำให้เปรมาปรือตามองอย่างสงสัย แล้วหยิบนาฬิกาปลุกกดปิดได้ในที่สุด“ขอโทษค่ะ เลิฟตั้งปลุกไว้ต้องรีบกลับคาเฟ่แต่เช้า”“มานี่ก่อน”แซคคว้าร่างอวบไว้ได้ทันก่อนที่เปรมาจะก้าวลงจากเตียงใหญ่ ดึงรั้งกระทั่งล้มลงบนกายแกร่งอีกครั้ง“แซค!! เลิฟกำลังจะสายนะคะ”“สายอะไรกัน วันนี้ผมเหมาร้านคุณให้แล้วกัน อยู่กับผมอีกวัน”เปรมาดันตัวขึ้นมองหน้าคมเข้ม ผมยังยุ่งเหยิง ดวงตาหรี่ปรือเปี่ยมเสน่ห์ทางเพศมองเธออย่างมาดหมาย“อย่านะ! เปรมาชอกช้ำหมดแล้ว”แซคค่อยคลี่ยิ้มมองสีหน้าเง้างอดและทีท่าขืนตัวหนี“ผมยังไม่ทันทำอะไรเลย คิดทะลึ่งไปเองหรือเปล่า”มือแกร่งยังดึงดันพลิกจนร่างเปรมาตวัดกลับไปนอนหงายโดยมีคนร่างโตทาบทับด้านบน แทรกหัวเข่ากลางหว่างขา“แซค! นี่เลิฟพูดจริงนะคะ ต้องกลับแล้วเช้านี้”“ถ้างั้นมีข้อแ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 24**จบบริบูรณ์
บทที่ 24**จบ“อือม พูดอะไรคนสวย”เขาเลื่อนลงไปจนกระทั่งถึงเนินทรวงอกใช้ลิ้นตวัดปลายยอดถัน เปรมาเบี่ยงตัวหลบ“ขึ้นมานี่เลย พูดกันก่อนนะคะ”“แล้วคุณจะมีรางวัลอะไรให้ผม”แซคครอบปากบนยอดทรวงดูดแรงจนร่างอวบอิ่มสะท้านแอ่นหยัดรับ“อะไรก็ได้ ขึ้นมานี่นะ หยุดก่อน”รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าคมเข้มทำเธอตาพร่าไปพักหนึ่งเมื่อเขาชะโงกเหนือดวงหน้าของเธอ“จะถามอะไรคนสวย”“คุณจะแต่งงานกับฉันทำไม พูดมานะแซค”“ไม่เห็นยากเลยเลิฟ ผมชอบคุณมากน่ะสิ ไม่สิ ผมรักคุณต่างหาก ใช่ มันต้องเป็นเพราะอย่างนี้ล่ะผมถึงอยากจะแต่งงานกับคุณ”เปรมาถอนหายใจโล่งอกเมื่อแซคยอมพูดคำที่เธออยากจะได้ยิน เปิดปากรับลิ้นที่แทรกเข้าโพรงปาก จูบหนักหน่วงดำเนินไปสักพักจนลมหายใจของเปรมาเริ่มกระชั้น“คุณคิดว่ามันเป็นความรักเหรอคะแซค เรารู้จักกันไม่นานอีกอย่างคุณเคยบอกฉันว่ามันเกิดจากฮอร์โมนในร่างกาย”“เลิฟคนดี ผมอายุปูนนี้แล้ว สามสิบเก้า คุณคิดจริง ๆ หรือว่าผมไม่รู้ว่าความรักมันเป็นยังไง”“อือ แล้วคุณไม่ถามฉันเหรอแซค อา อ่า”เขากัดยอดถันเบา ๆ มือกอบดันขึ้นเหลือบตามองเธอ“ไม่หรอก เพราะคุณต้องรักผมอยู่แล้ว ใช่ไหมคนสวย”“ฮ่า ฮ่า คนหลงตัวเอง”“เอาล่ะ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 23 ปกติไม่ต้องจีบ
บทที่ 23“ก๊อก ก๊อก พี่เลิฟคะ สายมากแล้วค่า”แซคคลายอ้อมแขนที่เปรมาหนุนนอนมาตลอดคืน เอนกายไปขอบเตียงตวัดขาลงแล้วจึงคว้าเช็ดตัวของเปรมาสีชมพูสวยพันรอบเอว มือสางเสยผมยุ่งเหยิงพอประมาณ“แอ๊ด”ปาริมาสะดุ้งสุดตัวมองพ่อของคู่หมั้นตาค้าง พ่อของแซมนุ่งผ้าเช็ดตัวสีชมพูของพี่เปรมาเดินออกมาเปิดประตูเพียงผืนเดียว ผมเผ้ายุ่งเหยิงเหมือนคนเพิ่งลุกจากเตียงปาริมาแทบหาเสียงของตัวเองไม่เจอเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น“อะ เออ พ่อคะ พะ พี่เลิฟ เออ จะมาเรียกพะ พี่เลิฟทานข้าวค่ะ”แซคก้มมองว่าที่ลูกสะใภ้ใบหน้าซีดเผือด เขายืนเท้าแขนตรงกรอบประตูใช้มือผลักประตูกว้างออกไปแล้วเบี่ยงตัวเล็กน้อยให้ปาริมาเห็นพี่สาว“ยังไม่ตื่น”ปาริมามองเข้าไปยังเตียงนอนเห็นแต่ผมดำยาวสยายปิดใบหน้า สีผิวน้ำผึ้งตัดกับผ้าปูเตียงสีขาวเขามองลำคอระหงของปาริมาขยับกลืนน้ำลายหลายครั้งก่อนจะหน้าแดงซ่านทั่วใบหน้า“งะ งั้นหนูไปก่อนนะคะ”“ปัง”แซคเดินกลับมายังเตียงนอนก่อนจะล้มตัวนอนต่อ เขาขยับเข้าใต้ผ้าห่มโอบวงแขนรอบร่างอวบอิ่มที่ยังสลบไสล ยิ้มมุมปากเมื่อนึกภาพยามเธอตื่นมาแล้วพบว่าเขาเพิ่งจะไล่ว่าที่ลูกสะใภ้ของเขาไป แต่อันที่ก็เป็นว่าที
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 22***NC
บทที่ 22***แซคเดินใกล้จนถึงร่างอวบของเธอ โอบแผ่นหลังดึงรูดซิปลง ดวงตาคมไม่ละออกจากดวงหน้า มือร้อนลวกจับสายเสื้อดึงลงต้นแขน ชุดสวยร่วงหล่นกรอมเท้า“ผมขอต่อสัญญาเลิฟ ต่ออีกยาว ๆ”มือใหญ่ปลดตะขอเสื้อชั้นในปล่อยเต้างามให้เป็นอิสระ มือทาบทรวงอกเคล้นคลึงหนักมือ“คุณทำผมแย่ เลิฟ ผมไม่ชอบมันเลยคนสวย ผมไม่ชอบที่มันควบคุมไม่ได้”เปรมายังมองหน้าคมเข้มเมื่อเขาโน้มลงใกล้ ปากหนาครอบครองปากเย้ายวน รสชาติของไวน์คละคลุ้งไปทั้งโพรงปากมือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่าง เขาดันเธอแนบกายแกร่งโยกตัวให้ท่อนเนื้อสัมผัสเนินสาว แล้วจึงตวัดแขนโอบร่างอุ้มขึ้นจากพื้นเดินไปยังเตียงแซคมองหญิงสาวที่เขาวางลงบนเตียง ความรู้สึกบางอย่างกระแทกเข้าที่ทรวงอกแรงจนเขาสะเทือน เขายืดกายสูดลมหายใจเข้าแล้วดึงกางเกงในของเปรมาออกจากตัว“พระเจ้า คุณแว็กซ์”เปรมาประหม่าเอียงอาย เธอใช้มือปิดของสงวนไว้ไม่กล้าเปิดออกให้แซคเห็น“มันเป็นคอร์สเพื่อนเจ้าสาวน่ะ”“ไม่ เลิฟ ยกมือออก ผมอยากเห็น”เธอค่อยเปิดออก สายตาเข้มข้นมองเธอนิ่ง เขาหน้าแดงก่ำขึ้นทันทีเมื่อเปรมาเริ่มขยับขายกตั้งชัน“วันนี้เราจะไม่เล่นเกมกันอีกใช่ไหมคนสวย คุณยินยอมพร้อมใจที่จะอยู่กับ
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 21 บอกแล้ว...
บทที่ 21เปรมามองรอบโต๊ะทรงกลมขนาดใหญ่ มื้อเย็นที่มีแต่คนในครอบครัว แต่นั่นจะเรียกว่ามื้อเย็นก็ไม่ถูกนักเพราะตอนนี้สามทุ่มแล้วเพิ่งจะเริ่มยกจานแรกมาเสิร์ฟ“คุณเลิฟพักที่นี่เป็นยังไงบ้างคะ ขาดเหลืออะไรก็บอกได้นะคะ”เสียงแม่ของแซมบาบาร์ร่าทำให้เปรมาละมือออกจากแก้วไวน์ เธอมองบาบาร์ร่าที่ยังสวยแม้อายุเกือบสี่สิบ ผมบลอนด์ยาวจัดแต่งทรงอย่างดี ชุดเรียบหรูสำหรับทานมื้อค่ำส่งให้บาบาร์ร่าโดดเด่น ยิ่งนั่งข้างแซคทำให้เธอเห็นความเหมาะสมกันทุกประการของคนทั้งคู่มือเรียวของบาบาร์ร่ายังจับแขนแซคไว้เบา ๆ ยามเอ่ยพูด เธอมองไล่ไปยังร่างแกร่งที่ถอดชุดสูทออกแล้ว เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดิมเมื่อกลางวันพับแขนเสื้อขึ้นอย่างเคย“ค่ะ ทุกอย่างดีมากค่ะ”“ถ้าแบบนั้น พักเสียหลาย ๆ วันนะคะ ลิฟจะได้มีเพื่อน”“คงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันต้องกลับไปเปิดร้านค่ะ”บาบาร์ร่าส่งเสียงพึมพำเบา ๆ รับรู้ ก่อนจะหันไปคุยกับแซคต่อถึงเรื่องคนในครอบครัวเปรมายกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอีกครั้ง เธอเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรและโทษอาหารที่ทานไปเมื่อกลางวันที่ทำให้เธอมวนในท้องและร้อนไปถึงทรวงอกเสียงหัวเราะทุ้มของแซคดังมาเป็นระยะ ๆ ขณะที่คุยกันกับบา
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 20 แด๊ดร้องคราง
บทที่ 20เปรมาสำลักน้ำทันทีเมื่อได้ยินคำถามจากเสียงทุ้มเมื่อเขานั่งลงข้างเธอ คริสรีบหยิบผ้าเช็ดปากส่งให้หญิงสาวพรางหัวเราะถูกใจ“นี่สงสัยผมพูดแทงใจดำใช่ไหมครับ”“เปล่าคะ ฉันไม่ได้ชอบเขา”เปรมาปฏิเสธพัลวันหน้าแดงก่ำจากการสำลักน้ำ ประสานสายตาไม่หลบเพื่อแสดงความจริงใจ“ผมไม่เชื่อหรอกครับ พี่ผมละสายตาจากคุณไม่ได้ และคุณก็เช่นกัน”เธอยืดกายขึ้น คิ้วโก่งขมวดมุ่น ถ้าเป็นเช่นที่คริสบอกนั่นหมายความทุกคนก็มองเห็นมันเช่นกัน“อย่าไปเชื่อในสิ่งที่เห็นสิคะ มันอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้”“โอ้ งั้นก็ดีสิครับ ถ้าคุณไม่ได้ชอบพี่ชายของผม ผมก็จะได้สบายใจหน่อย ผมก็ขออนุญาตจีบคุณเลยแล้วกัน”“คริส!!”เธอจ้องดวงตาพราวระยับตรงหน้าและรอยยิ้มกว้างจึงได้รู้ว่าเขากำลังหยอกเธอเล่น เปรมาค่อยผ่อนลมหายใจ“คุณหยอกฉัน”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่แน่หรอกนะครับเลิฟ”มีเสียงพูดคุยดังขึ้นเมื่อแซมและบาบาร์ร่าเดินนำคู่หมั้นทั้งสองไปที่โต๊ะตัวยาวด้านหน้าน้องสาวของเธอสวยกว่าใครและใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มมีความสุข เธอภาคภูมิใจในตัวน้องสาวและอยากจะเห็นลิฟมีความสุขเช่นนี้ตลอดไป“ดูเจ้าแซมสิ ดูมีความสุข”เปรมาเอี้ยวหน้ามองคริส หน้าหวานคมยังยิ้ม
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 19 แด๊ด
บทที่ 19“น้องพี่สวยจัง”เปรมาเดินเข้ามาในห้องนอนห้องหนึ่งของบ้านชานเมืองที่จัดให้น้องสาวและเธอได้เข้าพักตั้งแต่วันก่อนเพื่อเตรียมตัวร่างโปร่งบางของปาริมาสวยเปล่งปลั่งไปทั้งตัวด้วยชุดหมั้นตัวสั้นสีขาวผสมลูกไม้จากฝรั่งเศสทั่วทั้งชุด น้องสาวเกล้าผมขึ้นเป็นมวยด้านหลังประดับด้วยดอกไม้และเครื่องประดับราคาแพงที่แซมนำมาให้เข้าชุดกับสร้อยคอและกำไรข้อมือ“พี่เลิฟก็สวยค่ะ”ปาริมาจับมือพี่สาวพาเดินไปยังกระจกบานยาวในห้องนอน ร่างอวบอิ่มดั่งนาฬิกาทรายสวมชุดเดรสลูกไม้สีโอรสสั้นแค่เข่า คอเสื้อด้านหน้าและหลังเป็นรูปตัววีลึกจนเห็นเนินทรวงอวบล้น“พี่ว่ามันโป๊ไปนิดนะ”เปรมาขยับมือจับคอเสื้อที่แหลมตัววีลึกด้านหน้าอก ยิ่งเกล้าผมสูงทำให้โชว์เนินหน้าอกมากเกินไป“พี่เลิฟคะ ทำไมไม่สวมสร้อยที่พ่อแซคส่งมาให้ล่ะคะ”ปาริมาชะโงกมองคอโล่งว่างเปล่าคิ้วงามขมวดเล็กน้อยสงสัย สีหน้าพี่สาวดูลุกลี้ลุกลนเมื่อพูดถึงพ่อของว่าที่คู่หมั้น เธอมองตามร่างสูงอวบที่ผละออกจากเธอตรงไปยังเตียง แสร้งดึงผ้าปูที่นอนให้ตึงทั้ง ๆ ที่ไม่จำเป็น“ไม่หรอก มันไม่ใช่ของพี่ ถึงพี่จะไม่มีของราคาแพงก็ไม่เห็นจำเป็นต้องใส่”เธอโบกมือไล่คนรับใช้ที่ยัง
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 18 อิพ่อมันร้าย
บทที่ 18“พี่เลิฟคะ พี่เลิฟ!!”เสียงหวานข้างหูดังขึ้นทำให้เปรมาสะดุ้งสุดตัว เอี้ยวหน้ามองเห็นใบหน้าน้องสาวสุดที่รักยืนยิ้มแป้นแล้นข้างตัว“เหม่ออะไรคะ ตั้งแต่กลับมาจากภูเก็ตดูใจลอยนะคะ”ปาริมาเดินอ้อมไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวในคอนโดมิเนียมหลังจากแกล้งพี่สาวได้สำเร็จ หน้าหวานทรงผมสีน้ำตาลอ่อนยิ้มกว้างหยอกพี่สาวเล่นพรางพูดเจื้อยแจ้วต่อไป“พี่เลิฟไปเสียหลายวันและยังปิดโทรศัพท์น้องเลยติดต่อพี่ไม่ได้เลยคะ”“มีอะไรเหรอ”เปรมาหาเสียงตัวเองเจอในที่สุด เสียงแหบพร่าจากห้วงอารมณ์เมื่อภาพเหตุการณ์บนเตียงยังแจ่มชัด“ก็ลิฟจะโทรไปบอกข่าวดีกับพี่เลิฟค่ะ พ่อของแซมตกลงให้เราหมั้นกันแล้วค่ะ ไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะ”“ใช่จ๊ะไม่น่าเชื่อ พี่ยินดีด้วยน้องรัก พี่ดีใจที่น้องสมหวังเสียที”“อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนหรอกนะคะพี่เลิฟ แต่ยังไง น้องจะทำให้ดีที่สุดให้การหมั้นดำเนินไปจนกว่าเราจะได้แต่งงานกัน”“หื้อ?”“ก็พ่อของแซมบอกว่าขอให้เราหมั้นกันสักสองปีก่อนแล้วถึงจะคิดดูอีกครั้งเรื่องแต่งงาน”เปรมาจับมือน้องสาวที่วางอยู่บนโต๊ะลูบปลอบใจ“ลิฟ สองปีน่ะมันเป็นเวลาที่พอเหมาะและน้องอาจทำให้พ่อของแซมเปลี่ยนใจได้ อีกอย่างเมื่อถึงเวลา
คัพเค้กในมือซาตาน บทที่ 17***NC
บทที่ 17***NCเปรมาสะบัดขาอีกข้างถีบหน้าอกแกร่งอย่างแรงจนเขาหงายหลังก้นกระแทกพื้น เธอพาร่างอวบอิ่มออกจากอ่างน้ำแต่มือยังถูกล็อคไว้ หันมองหน้าหล่อดั่งปีศาจร้ายที่กำลังยิ้มร่าแซคลุกขึ้นเดินลุยน้ำในอ่างมาทางเปรมา เธอมองของที่อยู่ในมือแซค ท่อนใหญ่สีเนื้อเลียนแบบแซคน้อยแต่ขนาดของมันทำให้เธอพรันพรึงเขาก้าวออกจากอ่างไปหาเธอ เปรมาขยับหนีอ้อมไปอีกทางเท่าที่ความยาวของกุญแจมือจะทำได้ เขายืนซ้อนหลังจับขาเธอให้เข้าไปในอ่างหนึ่งข้างแล้วคุกเข่าลงด้านล่างแหงนหน้าขึ้นหาเนินสาว“อวบอิ่มและหวานเยิ้ม”ลิ้นสากระคายลากขึ้นตวัดน้ำ เปรมาสะท้าน พยายามกระชากมือให้หลุดจากก๊อกน้ำ เขาเลียอีกหลายครั้งก่อนจะรัวถี่ตรงเม็ดกลางร่อง“น้ำออกเยอะมากเลิฟ ค่อยง่ายหน่อยทูนหัว”เปรมาสะดุ้งพรวด แซคดันเอ็นปลอมใหญ่เข้าช่องรักช้า ๆ หมุนเบา ๆ เขาดึงถอนออกแล้วดันเข้าเลียนแบบสิ่งที่เขาทำกับเธอ“อ่า แซค อือ อา”“เสียวมากใช่ไหมคนสวย”มือจับเอ็นปลอมดันค้างไว้ในโพรงรัก ปากหนาขยับขึ้นใช้ลิ้นเลียรอบ ๆ ปากทาง กลีบบางสั่นรัวระริก“แซค อา อา อือ อา กรี๊ด”เขาตวัดบนเม็ดเล็กถี่มือชักเอ็นปลอมขยับเบา ๆ เปรมากำลังจะถึงจุดสุดยอด เธอเกร็งร่างร้อ
