บทที่ 14**NC
แดดกระทบพื้นน้ำส่องแสงระยิบระยับรอบกายเธอ ทั้งเขาและเธอนอนหมุนแขนตัวเองจ้องตากันและกัน บางสิ่งบางอย่างกำลังก่อตัวอยู่ในช่องท้องและทรวงอก กล้ามเนื้อเล็ก ๆ เต้นรัว ลมหายใจเขาเริ่มถี่ขึ้น
“ขึ้นกันเถอะ”
“หื้อ ทำไมล่ะคะ”
เปรมาสงสัย เขาว่ายน้ำลากห่วงยางที่มีเธอเกาะอยู่ด้านในไปด้วยจนถึงบันไดขึ้นเรือ เขาดันสะโพกเธอขึ้นไปก่อนถึงจะโหนตัวเองขึ้นตาม
ร่างสูงจูงมือเปรมาเข้าไปยังส่วนห้องโดยสารขนาดเล็กที่รวมไปกับส่วนขับเรือ แซคคว้าผ้าเช็ดตัวบนเบาะนั่งยาวขึ้นมาเช็ดตัวให้เธอ
“เดี๋ยวเลิฟเช็ดเอง”
เปรมาดึงผ้าเช็ดตัวออกจากมือใหญ่เช็ดผมมองร่างสูงที่ยังยืนรอเธอด้วยความแปลกใจ
“มีอีกผืนไม่ใช่เหรอคะ เนี่ยไงคะ”
เธอก้มลงหยิบผ้าเช็ดตัวอีกผืนยื่นส่งให้แซค เขารับไปแล้ววางลงที่เดิม คิ้วโก่งขมวดมุ่น
“ทำไมล่ะคะ คุณก็เปียกทั้งตัวเลย”
เปรมาขยับเข้าใกล้ใช้ผ้าเช็ดตัวของเธอเช็ดผมให้แซค ร่างสูงก้มหัวลงเพื่อให้หญิงสาวเช็ดได้ถนัดแต่เพียงไม่นานเขาคว้ามือเธอไว้ให้หยุด ดึงผ้าเช็ดตัวโยนลงเบาะเช่นเดิม
“แซค”
เธอเปล่งเสียงแผ่วเบาเมื่อรู้เจตนา แซคขยับเข้าใกล้เสียดสีกายแกร่งมือโอบเธอไว้ ตรึงใบหน้าหวานคมรับจูบร้อนแรงดั่งไฟเผา
แซคโน้มศีรษะลงส่งลิ้นสากกวาดไล้ทั่วโพรงปากหญิงสาว หัวใจเกือบหยุดเต้นเมื่อเขามองเธอลอยอยู่ในท้องทะเล แม้กระทั่งเดี๋ยวนี้ยิ่งเต้นแรงกว่าเดิม
เขาขยับตัวถอยหลังนั่งลงบนเบาะดึงร่างอวบนั่งคร่อมเขาไว้ ดึงบิกีนี่ขึ้นลากลิ้นลงหายอดถันป้านใหญ่
“แซค อา อ่า”
เปรมาแอ่นหยัดแนบเต้างามบนปากหนาที่ครอบครองยอดถัน ลิ้นสากตวัดเลียดูดกลืนไปพร้อมกัน มือลูบไล้ไปทั่วร่างอวบอิ่ม
“เลิฟ คุณสวยไปทั้งตัว”
ไฟร้อนแผดเผาเร็วแรงจนเธอตั้งตัวไม่ติด เขาเพียงดึงกางเกงบิกีนี่พ้นทางจับลำใหญ่ออกจากกางเกงว่ายน้ำแล้วดันให้เธอลดกายลง
“แซค!”
“ชูว์ ค่อย ๆ คนสวย ขยับสิเลิฟ”
มือแกร่งขยำรอบเอวคอดดันให้เธอขยับร่างจนกระทั่งเธอรับเอ็นร้อนจนมิด เปรมาคุกเข่าคร่อมเขาไว้ขยับกายขึ้นลงเบา ๆ โยกตัวไปพร้อมกับแซค เรือโคลงไปตามคลื่นทะเลเช่นเดียวกับคลื่นสวาทที่สาดซัดคนทั้งคู่
เขาโอบเธอไว้รัดแน่นดั่งปลอกถุงมือ โยกกายพร้อมร่างอวบอิ่มที่ขยับตัว
“เลิฟ อา ซี้ด ผมจะอิ่มคุณไหมเลิฟ”
โพรงสวาทสดใหม่ตอดแน่นลำใหญ่จนแซคปวดหนึบ หัวมนด้านในอุ่นซ่านโคนประกบแนบชิดปากทางเข้า เธอคออ่อนพับซบบ่าแกร่งมือโอบรอบท้ายทอยแน่น
“อ่า อา แซค”
“อืม ดี แน่นมากเลิฟ ขยับแรงอีกสิเลิฟ อ่าซ์ ซี้ดดด”
มือใหญ่กำแก้มก้นไว้ทั้งสองข้างยกตัวเปรมาขึ้นลง แขนเธอรัดรอบต้นคอเขาแน่นร้องคราง ลำแข็งชันรูดเข้าออกสอดใส่ช่องรัก จังหวะถี่ขึ้นและสม่ำเสมอ
“เลิฟ อ่า ซี้ด ผมใกล้แล้ว”
เธอยันร่างออกมาจูบเขาเต็มอารมณ์ แซคส่งลิ้นตอบรับฉับไว เสียงเนื้อกระทบกันดัง และเปรมาขึ้นนั่งยองเพื่อให้กายสาวลงได้แรงขึ้น
“ตับ ตับ ตับ”
เขากระชากผมเธอแหงนลำคอโค้ง ปากหนาขบดูดขึ้นรอยจ้ำช้ำ ขบเม้มลาดไหล่ลงเนื้อทรวง
“เลิฟ อ่า ผมจะหลั่งแล้ว ขอหลั่งข้างในได้ไหมที่รัก”
“ม่ะ ไม่ อย่านะคะ อื้อ”
“ซี้ดดดด โอ๊ยยเลิฟ”
“จ๊วบ จ๊วบ”
จังหวะกระแทกลงพร้อมปากหนาดูดนมแรง เขากัดเธอจนเปรมาสะดุ้งร้อง เธอจิกนิ้วลงแผ่นหลังให้เขาเจ็บเท่า ๆ กันกับเธอ และแซคชอบมัน เขาร้องครางลั่น
ช่องรักเปี่ยมน้ำหวานที่ไหลออกยามเปรมาสุขสม ร่างอวบกระตุกถี่และรัดแน่น เอ็นเนื้อตั้งลำข้างในยากจะต้านไหว เขารีบยกร่างเธอออกดันให้เปรมานั่งกับพื้นตรงหว่างขา
เธอประหลาดใจในคราแรกก่อนจะสะดุ้งเมื่อเขาชักเอ็นตรงหน้าเธอ น้ำรักพุ่งตัวออกแรงกระทบใบหน้าที่เขาใช้มือตรึงไว้
“แซค”
“อ้าปากสิเลิฟ เลียให้ผมหน่อยที่รัก”
เปรมาเหลือบสายตาขึ้นมอง ใบหน้าแกร่งรอคอยให้เธอทำตาม หญิงสาวจึงลองใช้ลิ้นค่อยตวัดหัวตรงรอยหยัก รสชาติน้ำรักเหมือนดั่งแซค เข้มข้นร้อนแรง
“ครอบปากลงเลิฟ”
เธอเผยอปากออกครอบส่วนบนยอดปลายป้าน ค่อยรูดลงทีละนิดลิ้นตวัดอยู่ด้านใน ได้ยินเสียงทุ้มครางพร่าจึงเหลือบตามองอีกครั้ง
มือเขาปล่อยผมเธอที่เมื่อสักพักกำแน่นขณะพวยพุ่ง แซคหยิบผ้าเช็ดตัวเช็ดหน้าที่เปรอะเปื้อนให้เปรมา
“เรากลับกันเถอะเลิฟ ใกล้จะเย็นแล้ว”
เขาขยับกางเกงขึ้น ตรวจดูความเรียบร้อยของหญิงสาวแล้วจึงหยิบขวดน้ำช่วยล้างหน้าให้เธอ
“ฉันหิวมากแซค ขออาหารชุดใหญ่เลยนะคะ”
“ได้เลยครับคนสวย”
แซคหัวเราะยิ้มกว้าง โอบเธอให้ยืนเคียงข้างเขาขณะที่ขับเรือกลับท่าน้ำของโรงแรม
เขามองท้องทะเลสีคราม ใจค่อยเต้นสงบลงเกือบจะเป็นปกติ
แค่เกือบแซค นายยังต้องผ่านอีกหกวัน
แซคคิดว่ามันคงเป็นค่ำคืนแรกในชีวิตความเป็นชายของเขาที่นอนข้างหญิงสาวโดยที่ไม่ได้มีเซ็กซ์
ใช่แล้ว! เปรมาชอกช้ำเกินกว่าจะรับมือต่อได้ไหว
เขากระชับอ้อมแขนมองเม่นสาวที่นอนสงบเสงี่ยมในยามเช้าของวันถัดไป ลูบปอยผมที่บดบังหน้าหวานคม และเขาเพิ่งจะรู้ว่าการนอนโดยที่มีสาวสวยอย่างเธอเคียงข้างมันช่างดีอย่างนี้นี่เอง
แซคขยับเข้าใกล้จูบแก้มนวลขยับไล่ลงซอกคอ มือลูบหัวไหล่บอบบางที่โผล่พ้นผ้าห่มผืนหนา ยิ้มเบา ๆ เมื่อนึกถึงเมื่อคืนที่เขาบังคับให้เธอนอนเปลือยเปล่าเช่นเขา
เม่นสาวพองขนขู่ฟ่อแต่ยังยอมทำตามเพราะความเหนื่อยอ่อน มือเขาลูบลงแผ่นหลังกางมือไถลลงสะโพกงาม
เขานึกถึงกุญแจมือและของเล่นอย่างอื่นอีกที่เขาเตรียมมาแต่ไม่สามารถจะใช้กับหญิงสาวคนนี้ได้
เจ็ดวันอาจจะน้อยเกินไปสำหรับการสอนให้เธอรู้จักเซ็กซ์ แล้วถ้าหลังจากเจ็ดวันนี้แล้วเปรมาติดใจ เธอจะไปนอนกับผู้ชายคนอื่นใช่ไหม?
คิ้วเข้มขมวดยุ่ง มือทาบลงสะโพกแน่นขึ้นเมื่อนึกภาพชายคนอื่นสอดใส่อยู่ข้างในเธอ ส่วนเปรมาคงร้องครางบิดเร่าใต้ร่างแกร่งที่ไม่ใช่เขา
บ้าฉิบ! แซค
เขาผละออกจากร่างอวบอิ่มตวัดผ้าห่มลุกออกจากเตียง คว้าบุหรี่ขึ้นจุดและออกไปสูบระเบียงด้านนอกห้อง
แก่นกายเขายังแข็งโด่รับวันใหม่และพร้อมศึก ซึ่งเป็นปกติในทุกเช้าจนเขาชินชา
เขาไป ๆ มา ๆ ที่ไทยตลอดหลายปี สองสามเดือนมาครั้ง เขาอาจต้องมาบ่อยต่อแต่นี้ไปถ้าจะรับเธอไว้ดูแลเป็นเรื่องเป็นราว
แซคพ่นควันให้ลอยไปในอากาศมองผ่านม่านควันไปยังท้องทะเลและผืนป่า เขามีธุรกิจให้ดูแลหลายที่ โรงแรมแห่งนี้ก็เช่นกัน
มันอาจลงตัวก็เป็นได้ การที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดคงทำให้เขาไม่เบื่อเปรมาง่าย ๆ แต่อันที่จริงเขายังไม่เห็นวี่แววว่าเธอจะทำให้เขาเบื่อได้ยังไง ร่างสูงใหญ่ดับบุหรี่ลงจานรอง หันกายกลับเข้าข้างในห้องพัก
อย่างแรกเลยเขาต้องคุยกับเธอก่อนให้เป็นเรื่องเป็นราว ซึ่งเขาคิดว่าไม่น่ามีปัญหา ดูท่าทางเปรมาก็ชอบเขาไม่น้อย เขาไม่สงสัยในเรื่องนั้นเลย
บทที่ 15แต่เขาคิดผิด แซคยืนเท้าสะเอวจ้องหน้าหวานคม และเปรมาไม่กลัวเขาแม้แต่น้อย“ไม่!!”เสียงใสตะโกนใส่เขาลั่นห้อง เธอยืนเท้าสะเอวเลียนแบบเขา ถลึงตาจ้องเขาทำปากยื่นเง้าไม่พอใจอย่างแรง“ทำไม ในเมื่อเราชอบกัน”เขาตะวาดออกไป เขาไม่ชอบเรื่องที่ควบคุมไม่ได้และเปรมาเป็นหนึ่งในนั้น“แซค คุณเป็นพ่อแซม ได้ยินไหม!”เปรมาตะคอกกลับ ในเมื่อเขาส่งเสียงใส่เธอ เธอก็จะไม่ยอมให้เขากระทำกับเธอฝ่ายเดียว“แล้วยังไง! ผมไม่เห็นว่ามันจะผิดปกติตรงไหน”“บ้าจริง! ก็ถ้าลิฟเป็นน้องสาวฉัน ลิฟเรียกคุณว่าพ่อ แล้วฉันล่ะจะเรียกคุณว่ายังไง”แซคสูดลมหายใจเข้าลึกยืดกายสูงก่อนจะย่างเท้าเข้าใกล้ร่างงาม เธอพยายามเรียกความกล้ายืนนิ่งแหงนหน้ามองเขาต่อตาไม่ลดละ“ก็เรียกผัวยังไงล่ะเลิฟ เราเอากันสะขนาดนั้นจะให้เรียกพ่อหรือไง!!”เขาชะโงกเข้าใกล้ตะโกนเสียงดัง เขายั้งอารมณ์ไม่อยู่ เพียงคิดถึงสิ่งที่เปรมาพูดพลันโมโหโกรธกว่าเดิม“หยุดนะ!! คุณไม่ใช่ผัวฉัน แซค”มือเอื้อมกระชากแขนเปรมาส่งเสียงข่มขู่“แล้วที่ร้องครางหงิง ๆ ตอนที่แซคน้อยกระแทกจะให้เรียกว่าอะไร คุณเรียกผมว่าพ่อหรือไง!!”เปรมาเบิกตากว้าง หน้าแดงซ่านอับอายทั้งโกรธจัด พ่อของ
บทที่ 16***NCเปรมาถูกฉุดกระชากลากถูไปตลอดทาง แว่วเสียงหวานใสตะโกนเรียก หนุ่มใหญ่เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์เอี้ยวหน้ากลับไปมองเห็นเจนี่กำลังวิ่งตามขาขวิดแต่ช้ากว่าเพราะรองเท้าส้นสูงปรี๊ด“ไม่รอเธอหน่อยเหรอคะ ประเดี๋ยวจะไม่ครบทีมเอานะคะคุณฮิวส์”แซคชะงักกึกมองตามหลังเปรมาเห็นนางแบบสาวซอยเท้าถี่แวบๆ ใบหน้าคมเข้มแข็งกระด้างเลื่อนสายตากลับมายังสาวร่างอวบ“ผมยังไงก็ได้ให้บริการได้อย่างทั่วถึง แต่คุณประสบการณ์ยังไม่เข้าขั้นทรีซั่มหรอกเลิฟคนสวย เชื่อผมเถอะ”น้ำเสียงยียวนกวนประสาทจนเธออารมณ์พุ่งทะยาน แม้จะพยายามขัดขืนแต่เขาดึงเธอให้เดินต่อด้วยแรงชายเขาเหลือบมองพนักงานรักษาความปลอดภัยในแต่ละจุดที่เธอไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน พยักหน้าหนึ่งครั้งพนักงานหนุ่มคนนั้นก็รีบเดินกึ่งวิ่งไปขวางหน้าเจนี่“ทำไม ทำไมเขาถึงทำตามคำสั่งได้ล่ะ”แซคแอบหยักยิ้ม จะไม่ทำตามคำสั่งได้ยังไงในเมื่อเขาเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ทางเดินที่เคยดูเหมือนไม่ไกลหากแต่เช้านี้กลับดูเหมือนแสนไกลในความรู้สึกแซคมือเขากำมือชื้นเหงื่อของเปรมาไว้แน่นดึงเธอให้เร็วขึ้น เม่นสาวแผลงฤทธิ์จนเขามึนหัวตามอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองไม่ทัน เดี๋ยวโกรธโมโ
บทที่ 17***NCเปรมาสะบัดขาอีกข้างถีบหน้าอกแกร่งอย่างแรงจนเขาหงายหลังก้นกระแทกพื้น เธอพาร่างอวบอิ่มออกจากอ่างน้ำแต่มือยังถูกล็อคไว้ หันมองหน้าหล่อดั่งปีศาจร้ายที่กำลังยิ้มร่าแซคลุกขึ้นเดินลุยน้ำในอ่างมาทางเปรมา เธอมองของที่อยู่ในมือแซค ท่อนใหญ่สีเนื้อเลียนแบบแซคน้อยแต่ขนาดของมันทำให้เธอพรันพรึงเขาก้าวออกจากอ่างไปหาเธอ เปรมาขยับหนีอ้อมไปอีกทางเท่าที่ความยาวของกุญแจมือจะทำได้ เขายืนซ้อนหลังจับขาเธอให้เข้าไปในอ่างหนึ่งข้างแล้วคุกเข่าลงด้านล่างแหงนหน้าขึ้นหาเนินสาว“อวบอิ่มและหวานเยิ้ม”ลิ้นสากระคายลากขึ้นตวัดน้ำ เปรมาสะท้าน พยายามกระชากมือให้หลุดจากก๊อกน้ำ เขาเลียอีกหลายครั้งก่อนจะรัวถี่ตรงเม็ดกลางร่อง“น้ำออกเยอะมากเลิฟ ค่อยง่ายหน่อยทูนหัว”เปรมาสะดุ้งพรวด แซคดันเอ็นปลอมใหญ่เข้าช่องรักช้า ๆ หมุนเบา ๆ เขาดึงถอนออกแล้วดันเข้าเลียนแบบสิ่งที่เขาทำกับเธอ“อ่า แซค อือ อา”“เสียวมากใช่ไหมคนสวย”มือจับเอ็นปลอมดันค้างไว้ในโพรงรัก ปากหนาขยับขึ้นใช้ลิ้นเลียรอบ ๆ ปากทาง กลีบบางสั่นรัวระริก“แซค อา อา อือ อา กรี๊ด”เขาตวัดบนเม็ดเล็กถี่มือชักเอ็นปลอมขยับเบา ๆ เปรมากำลังจะถึงจุดสุดยอด เธอเกร็งร่างร้อ
บทที่ 18“พี่เลิฟคะ พี่เลิฟ!!”เสียงหวานข้างหูดังขึ้นทำให้เปรมาสะดุ้งสุดตัว เอี้ยวหน้ามองเห็นใบหน้าน้องสาวสุดที่รักยืนยิ้มแป้นแล้นข้างตัว“เหม่ออะไรคะ ตั้งแต่กลับมาจากภูเก็ตดูใจลอยนะคะ”ปาริมาเดินอ้อมไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวในคอนโดมิเนียมหลังจากแกล้งพี่สาวได้สำเร็จ หน้าหวานทรงผมสีน้ำตาลอ่อนยิ้มกว้างหยอกพี่สาวเล่นพรางพูดเจื้อยแจ้วต่อไป“พี่เลิฟไปเสียหลายวันและยังปิดโทรศัพท์น้องเลยติดต่อพี่ไม่ได้เลยคะ”“มีอะไรเหรอ”เปรมาหาเสียงตัวเองเจอในที่สุด เสียงแหบพร่าจากห้วงอารมณ์เมื่อภาพเหตุการณ์บนเตียงยังแจ่มชัด“ก็ลิฟจะโทรไปบอกข่าวดีกับพี่เลิฟค่ะ พ่อของแซมตกลงให้เราหมั้นกันแล้วค่ะ ไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะ”“ใช่จ๊ะไม่น่าเชื่อ พี่ยินดีด้วยน้องรัก พี่ดีใจที่น้องสมหวังเสียที”“อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนหรอกนะคะพี่เลิฟ แต่ยังไง น้องจะทำให้ดีที่สุดให้การหมั้นดำเนินไปจนกว่าเราจะได้แต่งงานกัน”“หื้อ?”“ก็พ่อของแซมบอกว่าขอให้เราหมั้นกันสักสองปีก่อนแล้วถึงจะคิดดูอีกครั้งเรื่องแต่งงาน”เปรมาจับมือน้องสาวที่วางอยู่บนโต๊ะลูบปลอบใจ“ลิฟ สองปีน่ะมันเป็นเวลาที่พอเหมาะและน้องอาจทำให้พ่อของแซมเปลี่ยนใจได้ อีกอย่างเมื่อถึงเวลา
บทที่ 19“น้องพี่สวยจัง”เปรมาเดินเข้ามาในห้องนอนห้องหนึ่งของบ้านชานเมืองที่จัดให้น้องสาวและเธอได้เข้าพักตั้งแต่วันก่อนเพื่อเตรียมตัวร่างโปร่งบางของปาริมาสวยเปล่งปลั่งไปทั้งตัวด้วยชุดหมั้นตัวสั้นสีขาวผสมลูกไม้จากฝรั่งเศสทั่วทั้งชุด น้องสาวเกล้าผมขึ้นเป็นมวยด้านหลังประดับด้วยดอกไม้และเครื่องประดับราคาแพงที่แซมนำมาให้เข้าชุดกับสร้อยคอและกำไรข้อมือ“พี่เลิฟก็สวยค่ะ”ปาริมาจับมือพี่สาวพาเดินไปยังกระจกบานยาวในห้องนอน ร่างอวบอิ่มดั่งนาฬิกาทรายสวมชุดเดรสลูกไม้สีโอรสสั้นแค่เข่า คอเสื้อด้านหน้าและหลังเป็นรูปตัววีลึกจนเห็นเนินทรวงอวบล้น“พี่ว่ามันโป๊ไปนิดนะ”เปรมาขยับมือจับคอเสื้อที่แหลมตัววีลึกด้านหน้าอก ยิ่งเกล้าผมสูงทำให้โชว์เนินหน้าอกมากเกินไป“พี่เลิฟคะ ทำไมไม่สวมสร้อยที่พ่อแซคส่งมาให้ล่ะคะ”ปาริมาชะโงกมองคอโล่งว่างเปล่าคิ้วงามขมวดเล็กน้อยสงสัย สีหน้าพี่สาวดูลุกลี้ลุกลนเมื่อพูดถึงพ่อของว่าที่คู่หมั้น เธอมองตามร่างสูงอวบที่ผละออกจากเธอตรงไปยังเตียง แสร้งดึงผ้าปูที่นอนให้ตึงทั้ง ๆ ที่ไม่จำเป็น“ไม่หรอก มันไม่ใช่ของพี่ ถึงพี่จะไม่มีของราคาแพงก็ไม่เห็นจำเป็นต้องใส่”เธอโบกมือไล่คนรับใช้ที่ยัง
บทที่ 20เปรมาสำลักน้ำทันทีเมื่อได้ยินคำถามจากเสียงทุ้มเมื่อเขานั่งลงข้างเธอ คริสรีบหยิบผ้าเช็ดปากส่งให้หญิงสาวพรางหัวเราะถูกใจ“นี่สงสัยผมพูดแทงใจดำใช่ไหมครับ”“เปล่าคะ ฉันไม่ได้ชอบเขา”เปรมาปฏิเสธพัลวันหน้าแดงก่ำจากการสำลักน้ำ ประสานสายตาไม่หลบเพื่อแสดงความจริงใจ“ผมไม่เชื่อหรอกครับ พี่ผมละสายตาจากคุณไม่ได้ และคุณก็เช่นกัน”เธอยืดกายขึ้น คิ้วโก่งขมวดมุ่น ถ้าเป็นเช่นที่คริสบอกนั่นหมายความทุกคนก็มองเห็นมันเช่นกัน“อย่าไปเชื่อในสิ่งที่เห็นสิคะ มันอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้”“โอ้ งั้นก็ดีสิครับ ถ้าคุณไม่ได้ชอบพี่ชายของผม ผมก็จะได้สบายใจหน่อย ผมก็ขออนุญาตจีบคุณเลยแล้วกัน”“คริส!!”เธอจ้องดวงตาพราวระยับตรงหน้าและรอยยิ้มกว้างจึงได้รู้ว่าเขากำลังหยอกเธอเล่น เปรมาค่อยผ่อนลมหายใจ“คุณหยอกฉัน”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่แน่หรอกนะครับเลิฟ”มีเสียงพูดคุยดังขึ้นเมื่อแซมและบาบาร์ร่าเดินนำคู่หมั้นทั้งสองไปที่โต๊ะตัวยาวด้านหน้าน้องสาวของเธอสวยกว่าใครและใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มมีความสุข เธอภาคภูมิใจในตัวน้องสาวและอยากจะเห็นลิฟมีความสุขเช่นนี้ตลอดไป“ดูเจ้าแซมสิ ดูมีความสุข”เปรมาเอี้ยวหน้ามองคริส หน้าหวานคมยังยิ้ม
บทที่ 21เปรมามองรอบโต๊ะทรงกลมขนาดใหญ่ มื้อเย็นที่มีแต่คนในครอบครัว แต่นั่นจะเรียกว่ามื้อเย็นก็ไม่ถูกนักเพราะตอนนี้สามทุ่มแล้วเพิ่งจะเริ่มยกจานแรกมาเสิร์ฟ“คุณเลิฟพักที่นี่เป็นยังไงบ้างคะ ขาดเหลืออะไรก็บอกได้นะคะ”เสียงแม่ของแซมบาบาร์ร่าทำให้เปรมาละมือออกจากแก้วไวน์ เธอมองบาบาร์ร่าที่ยังสวยแม้อายุเกือบสี่สิบ ผมบลอนด์ยาวจัดแต่งทรงอย่างดี ชุดเรียบหรูสำหรับทานมื้อค่ำส่งให้บาบาร์ร่าโดดเด่น ยิ่งนั่งข้างแซคทำให้เธอเห็นความเหมาะสมกันทุกประการของคนทั้งคู่มือเรียวของบาบาร์ร่ายังจับแขนแซคไว้เบา ๆ ยามเอ่ยพูด เธอมองไล่ไปยังร่างแกร่งที่ถอดชุดสูทออกแล้ว เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดิมเมื่อกลางวันพับแขนเสื้อขึ้นอย่างเคย“ค่ะ ทุกอย่างดีมากค่ะ”“ถ้าแบบนั้น พักเสียหลาย ๆ วันนะคะ ลิฟจะได้มีเพื่อน”“คงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันต้องกลับไปเปิดร้านค่ะ”บาบาร์ร่าส่งเสียงพึมพำเบา ๆ รับรู้ ก่อนจะหันไปคุยกับแซคต่อถึงเรื่องคนในครอบครัวเปรมายกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอีกครั้ง เธอเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรและโทษอาหารที่ทานไปเมื่อกลางวันที่ทำให้เธอมวนในท้องและร้อนไปถึงทรวงอกเสียงหัวเราะทุ้มของแซคดังมาเป็นระยะ ๆ ขณะที่คุยกันกับบา
บทที่ 22***แซคเดินใกล้จนถึงร่างอวบของเธอ โอบแผ่นหลังดึงรูดซิปลง ดวงตาคมไม่ละออกจากดวงหน้า มือร้อนลวกจับสายเสื้อดึงลงต้นแขน ชุดสวยร่วงหล่นกรอมเท้า“ผมขอต่อสัญญาเลิฟ ต่ออีกยาว ๆ”มือใหญ่ปลดตะขอเสื้อชั้นในปล่อยเต้างามให้เป็นอิสระ มือทาบทรวงอกเคล้นคลึงหนักมือ“คุณทำผมแย่ เลิฟ ผมไม่ชอบมันเลยคนสวย ผมไม่ชอบที่มันควบคุมไม่ได้”เปรมายังมองหน้าคมเข้มเมื่อเขาโน้มลงใกล้ ปากหนาครอบครองปากเย้ายวน รสชาติของไวน์คละคลุ้งไปทั้งโพรงปากมือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่าง เขาดันเธอแนบกายแกร่งโยกตัวให้ท่อนเนื้อสัมผัสเนินสาว แล้วจึงตวัดแขนโอบร่างอุ้มขึ้นจากพื้นเดินไปยังเตียงแซคมองหญิงสาวที่เขาวางลงบนเตียง ความรู้สึกบางอย่างกระแทกเข้าที่ทรวงอกแรงจนเขาสะเทือน เขายืดกายสูดลมหายใจเข้าแล้วดึงกางเกงในของเปรมาออกจากตัว“พระเจ้า คุณแว็กซ์”เปรมาประหม่าเอียงอาย เธอใช้มือปิดของสงวนไว้ไม่กล้าเปิดออกให้แซคเห็น“มันเป็นคอร์สเพื่อนเจ้าสาวน่ะ”“ไม่ เลิฟ ยกมือออก ผมอยากเห็น”เธอค่อยเปิดออก สายตาเข้มข้นมองเธอนิ่ง เขาหน้าแดงก่ำขึ้นทันทีเมื่อเปรมาเริ่มขยับขายกตั้งชัน“วันนี้เราจะไม่เล่นเกมกันอีกใช่ไหมคนสวย คุณยินยอมพร้อมใจที่จะอยู่กับ
บทพิเศษกริ๊งงงง!!เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นยามเช้า แสงอาทิตย์ยังทอแสงรำไรขอบฟ้าของคฤหาสน์ชานเมือง“อืมมมม”ร่างอวบอิ่มบิดกายพลิกหาความอบอุ่นข้างกายทันทีเอื้อมมือออกข้ามลำกายแกร่งไปยังโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างเตียงมือเล็กพยายามควานหาทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา ร่างอวบทับบนอกแกร่งตะเกียกตะกายไปมา“เลิฟ”เสียงแหบพร่ากดต่ำดังขึ้นทำให้เปรมาปรือตามองอย่างสงสัย แล้วหยิบนาฬิกาปลุกกดปิดได้ในที่สุด“ขอโทษค่ะ เลิฟตั้งปลุกไว้ต้องรีบกลับคาเฟ่แต่เช้า”“มานี่ก่อน”แซคคว้าร่างอวบไว้ได้ทันก่อนที่เปรมาจะก้าวลงจากเตียงใหญ่ ดึงรั้งกระทั่งล้มลงบนกายแกร่งอีกครั้ง“แซค!! เลิฟกำลังจะสายนะคะ”“สายอะไรกัน วันนี้ผมเหมาร้านคุณให้แล้วกัน อยู่กับผมอีกวัน”เปรมาดันตัวขึ้นมองหน้าคมเข้ม ผมยังยุ่งเหยิง ดวงตาหรี่ปรือเปี่ยมเสน่ห์ทางเพศมองเธออย่างมาดหมาย“อย่านะ! เปรมาชอกช้ำหมดแล้ว”แซคค่อยคลี่ยิ้มมองสีหน้าเง้างอดและทีท่าขืนตัวหนี“ผมยังไม่ทันทำอะไรเลย คิดทะลึ่งไปเองหรือเปล่า”มือแกร่งยังดึงดันพลิกจนร่างเปรมาตวัดกลับไปนอนหงายโดยมีคนร่างโตทาบทับด้านบน แทรกหัวเข่ากลางหว่างขา“แซค! นี่เลิฟพูดจริงนะคะ ต้องกลับแล้วเช้านี้”“ถ้างั้นมีข้อแ
บทที่ 24**จบ“อือม พูดอะไรคนสวย”เขาเลื่อนลงไปจนกระทั่งถึงเนินทรวงอกใช้ลิ้นตวัดปลายยอดถัน เปรมาเบี่ยงตัวหลบ“ขึ้นมานี่เลย พูดกันก่อนนะคะ”“แล้วคุณจะมีรางวัลอะไรให้ผม”แซคครอบปากบนยอดทรวงดูดแรงจนร่างอวบอิ่มสะท้านแอ่นหยัดรับ“อะไรก็ได้ ขึ้นมานี่นะ หยุดก่อน”รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าคมเข้มทำเธอตาพร่าไปพักหนึ่งเมื่อเขาชะโงกเหนือดวงหน้าของเธอ“จะถามอะไรคนสวย”“คุณจะแต่งงานกับฉันทำไม พูดมานะแซค”“ไม่เห็นยากเลยเลิฟ ผมชอบคุณมากน่ะสิ ไม่สิ ผมรักคุณต่างหาก ใช่ มันต้องเป็นเพราะอย่างนี้ล่ะผมถึงอยากจะแต่งงานกับคุณ”เปรมาถอนหายใจโล่งอกเมื่อแซคยอมพูดคำที่เธออยากจะได้ยิน เปิดปากรับลิ้นที่แทรกเข้าโพรงปาก จูบหนักหน่วงดำเนินไปสักพักจนลมหายใจของเปรมาเริ่มกระชั้น“คุณคิดว่ามันเป็นความรักเหรอคะแซค เรารู้จักกันไม่นานอีกอย่างคุณเคยบอกฉันว่ามันเกิดจากฮอร์โมนในร่างกาย”“เลิฟคนดี ผมอายุปูนนี้แล้ว สามสิบเก้า คุณคิดจริง ๆ หรือว่าผมไม่รู้ว่าความรักมันเป็นยังไง”“อือ แล้วคุณไม่ถามฉันเหรอแซค อา อ่า”เขากัดยอดถันเบา ๆ มือกอบดันขึ้นเหลือบตามองเธอ“ไม่หรอก เพราะคุณต้องรักผมอยู่แล้ว ใช่ไหมคนสวย”“ฮ่า ฮ่า คนหลงตัวเอง”“เอาล่ะ
บทที่ 23“ก๊อก ก๊อก พี่เลิฟคะ สายมากแล้วค่า”แซคคลายอ้อมแขนที่เปรมาหนุนนอนมาตลอดคืน เอนกายไปขอบเตียงตวัดขาลงแล้วจึงคว้าเช็ดตัวของเปรมาสีชมพูสวยพันรอบเอว มือสางเสยผมยุ่งเหยิงพอประมาณ“แอ๊ด”ปาริมาสะดุ้งสุดตัวมองพ่อของคู่หมั้นตาค้าง พ่อของแซมนุ่งผ้าเช็ดตัวสีชมพูของพี่เปรมาเดินออกมาเปิดประตูเพียงผืนเดียว ผมเผ้ายุ่งเหยิงเหมือนคนเพิ่งลุกจากเตียงปาริมาแทบหาเสียงของตัวเองไม่เจอเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น“อะ เออ พ่อคะ พะ พี่เลิฟ เออ จะมาเรียกพะ พี่เลิฟทานข้าวค่ะ”แซคก้มมองว่าที่ลูกสะใภ้ใบหน้าซีดเผือด เขายืนเท้าแขนตรงกรอบประตูใช้มือผลักประตูกว้างออกไปแล้วเบี่ยงตัวเล็กน้อยให้ปาริมาเห็นพี่สาว“ยังไม่ตื่น”ปาริมามองเข้าไปยังเตียงนอนเห็นแต่ผมดำยาวสยายปิดใบหน้า สีผิวน้ำผึ้งตัดกับผ้าปูเตียงสีขาวเขามองลำคอระหงของปาริมาขยับกลืนน้ำลายหลายครั้งก่อนจะหน้าแดงซ่านทั่วใบหน้า“งะ งั้นหนูไปก่อนนะคะ”“ปัง”แซคเดินกลับมายังเตียงนอนก่อนจะล้มตัวนอนต่อ เขาขยับเข้าใต้ผ้าห่มโอบวงแขนรอบร่างอวบอิ่มที่ยังสลบไสล ยิ้มมุมปากเมื่อนึกภาพยามเธอตื่นมาแล้วพบว่าเขาเพิ่งจะไล่ว่าที่ลูกสะใภ้ของเขาไป แต่อันที่ก็เป็นว่าที
บทที่ 22***แซคเดินใกล้จนถึงร่างอวบของเธอ โอบแผ่นหลังดึงรูดซิปลง ดวงตาคมไม่ละออกจากดวงหน้า มือร้อนลวกจับสายเสื้อดึงลงต้นแขน ชุดสวยร่วงหล่นกรอมเท้า“ผมขอต่อสัญญาเลิฟ ต่ออีกยาว ๆ”มือใหญ่ปลดตะขอเสื้อชั้นในปล่อยเต้างามให้เป็นอิสระ มือทาบทรวงอกเคล้นคลึงหนักมือ“คุณทำผมแย่ เลิฟ ผมไม่ชอบมันเลยคนสวย ผมไม่ชอบที่มันควบคุมไม่ได้”เปรมายังมองหน้าคมเข้มเมื่อเขาโน้มลงใกล้ ปากหนาครอบครองปากเย้ายวน รสชาติของไวน์คละคลุ้งไปทั้งโพรงปากมือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่าง เขาดันเธอแนบกายแกร่งโยกตัวให้ท่อนเนื้อสัมผัสเนินสาว แล้วจึงตวัดแขนโอบร่างอุ้มขึ้นจากพื้นเดินไปยังเตียงแซคมองหญิงสาวที่เขาวางลงบนเตียง ความรู้สึกบางอย่างกระแทกเข้าที่ทรวงอกแรงจนเขาสะเทือน เขายืดกายสูดลมหายใจเข้าแล้วดึงกางเกงในของเปรมาออกจากตัว“พระเจ้า คุณแว็กซ์”เปรมาประหม่าเอียงอาย เธอใช้มือปิดของสงวนไว้ไม่กล้าเปิดออกให้แซคเห็น“มันเป็นคอร์สเพื่อนเจ้าสาวน่ะ”“ไม่ เลิฟ ยกมือออก ผมอยากเห็น”เธอค่อยเปิดออก สายตาเข้มข้นมองเธอนิ่ง เขาหน้าแดงก่ำขึ้นทันทีเมื่อเปรมาเริ่มขยับขายกตั้งชัน“วันนี้เราจะไม่เล่นเกมกันอีกใช่ไหมคนสวย คุณยินยอมพร้อมใจที่จะอยู่กับ
บทที่ 21เปรมามองรอบโต๊ะทรงกลมขนาดใหญ่ มื้อเย็นที่มีแต่คนในครอบครัว แต่นั่นจะเรียกว่ามื้อเย็นก็ไม่ถูกนักเพราะตอนนี้สามทุ่มแล้วเพิ่งจะเริ่มยกจานแรกมาเสิร์ฟ“คุณเลิฟพักที่นี่เป็นยังไงบ้างคะ ขาดเหลืออะไรก็บอกได้นะคะ”เสียงแม่ของแซมบาบาร์ร่าทำให้เปรมาละมือออกจากแก้วไวน์ เธอมองบาบาร์ร่าที่ยังสวยแม้อายุเกือบสี่สิบ ผมบลอนด์ยาวจัดแต่งทรงอย่างดี ชุดเรียบหรูสำหรับทานมื้อค่ำส่งให้บาบาร์ร่าโดดเด่น ยิ่งนั่งข้างแซคทำให้เธอเห็นความเหมาะสมกันทุกประการของคนทั้งคู่มือเรียวของบาบาร์ร่ายังจับแขนแซคไว้เบา ๆ ยามเอ่ยพูด เธอมองไล่ไปยังร่างแกร่งที่ถอดชุดสูทออกแล้ว เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดิมเมื่อกลางวันพับแขนเสื้อขึ้นอย่างเคย“ค่ะ ทุกอย่างดีมากค่ะ”“ถ้าแบบนั้น พักเสียหลาย ๆ วันนะคะ ลิฟจะได้มีเพื่อน”“คงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันต้องกลับไปเปิดร้านค่ะ”บาบาร์ร่าส่งเสียงพึมพำเบา ๆ รับรู้ ก่อนจะหันไปคุยกับแซคต่อถึงเรื่องคนในครอบครัวเปรมายกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอีกครั้ง เธอเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรและโทษอาหารที่ทานไปเมื่อกลางวันที่ทำให้เธอมวนในท้องและร้อนไปถึงทรวงอกเสียงหัวเราะทุ้มของแซคดังมาเป็นระยะ ๆ ขณะที่คุยกันกับบา
บทที่ 20เปรมาสำลักน้ำทันทีเมื่อได้ยินคำถามจากเสียงทุ้มเมื่อเขานั่งลงข้างเธอ คริสรีบหยิบผ้าเช็ดปากส่งให้หญิงสาวพรางหัวเราะถูกใจ“นี่สงสัยผมพูดแทงใจดำใช่ไหมครับ”“เปล่าคะ ฉันไม่ได้ชอบเขา”เปรมาปฏิเสธพัลวันหน้าแดงก่ำจากการสำลักน้ำ ประสานสายตาไม่หลบเพื่อแสดงความจริงใจ“ผมไม่เชื่อหรอกครับ พี่ผมละสายตาจากคุณไม่ได้ และคุณก็เช่นกัน”เธอยืดกายขึ้น คิ้วโก่งขมวดมุ่น ถ้าเป็นเช่นที่คริสบอกนั่นหมายความทุกคนก็มองเห็นมันเช่นกัน“อย่าไปเชื่อในสิ่งที่เห็นสิคะ มันอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้”“โอ้ งั้นก็ดีสิครับ ถ้าคุณไม่ได้ชอบพี่ชายของผม ผมก็จะได้สบายใจหน่อย ผมก็ขออนุญาตจีบคุณเลยแล้วกัน”“คริส!!”เธอจ้องดวงตาพราวระยับตรงหน้าและรอยยิ้มกว้างจึงได้รู้ว่าเขากำลังหยอกเธอเล่น เปรมาค่อยผ่อนลมหายใจ“คุณหยอกฉัน”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่แน่หรอกนะครับเลิฟ”มีเสียงพูดคุยดังขึ้นเมื่อแซมและบาบาร์ร่าเดินนำคู่หมั้นทั้งสองไปที่โต๊ะตัวยาวด้านหน้าน้องสาวของเธอสวยกว่าใครและใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มมีความสุข เธอภาคภูมิใจในตัวน้องสาวและอยากจะเห็นลิฟมีความสุขเช่นนี้ตลอดไป“ดูเจ้าแซมสิ ดูมีความสุข”เปรมาเอี้ยวหน้ามองคริส หน้าหวานคมยังยิ้ม
บทที่ 19“น้องพี่สวยจัง”เปรมาเดินเข้ามาในห้องนอนห้องหนึ่งของบ้านชานเมืองที่จัดให้น้องสาวและเธอได้เข้าพักตั้งแต่วันก่อนเพื่อเตรียมตัวร่างโปร่งบางของปาริมาสวยเปล่งปลั่งไปทั้งตัวด้วยชุดหมั้นตัวสั้นสีขาวผสมลูกไม้จากฝรั่งเศสทั่วทั้งชุด น้องสาวเกล้าผมขึ้นเป็นมวยด้านหลังประดับด้วยดอกไม้และเครื่องประดับราคาแพงที่แซมนำมาให้เข้าชุดกับสร้อยคอและกำไรข้อมือ“พี่เลิฟก็สวยค่ะ”ปาริมาจับมือพี่สาวพาเดินไปยังกระจกบานยาวในห้องนอน ร่างอวบอิ่มดั่งนาฬิกาทรายสวมชุดเดรสลูกไม้สีโอรสสั้นแค่เข่า คอเสื้อด้านหน้าและหลังเป็นรูปตัววีลึกจนเห็นเนินทรวงอวบล้น“พี่ว่ามันโป๊ไปนิดนะ”เปรมาขยับมือจับคอเสื้อที่แหลมตัววีลึกด้านหน้าอก ยิ่งเกล้าผมสูงทำให้โชว์เนินหน้าอกมากเกินไป“พี่เลิฟคะ ทำไมไม่สวมสร้อยที่พ่อแซคส่งมาให้ล่ะคะ”ปาริมาชะโงกมองคอโล่งว่างเปล่าคิ้วงามขมวดเล็กน้อยสงสัย สีหน้าพี่สาวดูลุกลี้ลุกลนเมื่อพูดถึงพ่อของว่าที่คู่หมั้น เธอมองตามร่างสูงอวบที่ผละออกจากเธอตรงไปยังเตียง แสร้งดึงผ้าปูที่นอนให้ตึงทั้ง ๆ ที่ไม่จำเป็น“ไม่หรอก มันไม่ใช่ของพี่ ถึงพี่จะไม่มีของราคาแพงก็ไม่เห็นจำเป็นต้องใส่”เธอโบกมือไล่คนรับใช้ที่ยัง
บทที่ 18“พี่เลิฟคะ พี่เลิฟ!!”เสียงหวานข้างหูดังขึ้นทำให้เปรมาสะดุ้งสุดตัว เอี้ยวหน้ามองเห็นใบหน้าน้องสาวสุดที่รักยืนยิ้มแป้นแล้นข้างตัว“เหม่ออะไรคะ ตั้งแต่กลับมาจากภูเก็ตดูใจลอยนะคะ”ปาริมาเดินอ้อมไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวในคอนโดมิเนียมหลังจากแกล้งพี่สาวได้สำเร็จ หน้าหวานทรงผมสีน้ำตาลอ่อนยิ้มกว้างหยอกพี่สาวเล่นพรางพูดเจื้อยแจ้วต่อไป“พี่เลิฟไปเสียหลายวันและยังปิดโทรศัพท์น้องเลยติดต่อพี่ไม่ได้เลยคะ”“มีอะไรเหรอ”เปรมาหาเสียงตัวเองเจอในที่สุด เสียงแหบพร่าจากห้วงอารมณ์เมื่อภาพเหตุการณ์บนเตียงยังแจ่มชัด“ก็ลิฟจะโทรไปบอกข่าวดีกับพี่เลิฟค่ะ พ่อของแซมตกลงให้เราหมั้นกันแล้วค่ะ ไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะ”“ใช่จ๊ะไม่น่าเชื่อ พี่ยินดีด้วยน้องรัก พี่ดีใจที่น้องสมหวังเสียที”“อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนหรอกนะคะพี่เลิฟ แต่ยังไง น้องจะทำให้ดีที่สุดให้การหมั้นดำเนินไปจนกว่าเราจะได้แต่งงานกัน”“หื้อ?”“ก็พ่อของแซมบอกว่าขอให้เราหมั้นกันสักสองปีก่อนแล้วถึงจะคิดดูอีกครั้งเรื่องแต่งงาน”เปรมาจับมือน้องสาวที่วางอยู่บนโต๊ะลูบปลอบใจ“ลิฟ สองปีน่ะมันเป็นเวลาที่พอเหมาะและน้องอาจทำให้พ่อของแซมเปลี่ยนใจได้ อีกอย่างเมื่อถึงเวลา
บทที่ 17***NCเปรมาสะบัดขาอีกข้างถีบหน้าอกแกร่งอย่างแรงจนเขาหงายหลังก้นกระแทกพื้น เธอพาร่างอวบอิ่มออกจากอ่างน้ำแต่มือยังถูกล็อคไว้ หันมองหน้าหล่อดั่งปีศาจร้ายที่กำลังยิ้มร่าแซคลุกขึ้นเดินลุยน้ำในอ่างมาทางเปรมา เธอมองของที่อยู่ในมือแซค ท่อนใหญ่สีเนื้อเลียนแบบแซคน้อยแต่ขนาดของมันทำให้เธอพรันพรึงเขาก้าวออกจากอ่างไปหาเธอ เปรมาขยับหนีอ้อมไปอีกทางเท่าที่ความยาวของกุญแจมือจะทำได้ เขายืนซ้อนหลังจับขาเธอให้เข้าไปในอ่างหนึ่งข้างแล้วคุกเข่าลงด้านล่างแหงนหน้าขึ้นหาเนินสาว“อวบอิ่มและหวานเยิ้ม”ลิ้นสากระคายลากขึ้นตวัดน้ำ เปรมาสะท้าน พยายามกระชากมือให้หลุดจากก๊อกน้ำ เขาเลียอีกหลายครั้งก่อนจะรัวถี่ตรงเม็ดกลางร่อง“น้ำออกเยอะมากเลิฟ ค่อยง่ายหน่อยทูนหัว”เปรมาสะดุ้งพรวด แซคดันเอ็นปลอมใหญ่เข้าช่องรักช้า ๆ หมุนเบา ๆ เขาดึงถอนออกแล้วดันเข้าเลียนแบบสิ่งที่เขาทำกับเธอ“อ่า แซค อือ อา”“เสียวมากใช่ไหมคนสวย”มือจับเอ็นปลอมดันค้างไว้ในโพรงรัก ปากหนาขยับขึ้นใช้ลิ้นเลียรอบ ๆ ปากทาง กลีบบางสั่นรัวระริก“แซค อา อา อือ อา กรี๊ด”เขาตวัดบนเม็ดเล็กถี่มือชักเอ็นปลอมขยับเบา ๆ เปรมากำลังจะถึงจุดสุดยอด เธอเกร็งร่างร้อ