เมื่อฉันต้องมาอยู่บ้านเช่าในราคาถูกแสนถูกในความที่เงินน้อย ฉันจึงไม่มีสิทธิ์เลือกมากนัก ฉันได้บ้านเช่าราคาถูกแถมรูทเมทสุดหล่อลากที่วันๆพาสาวๆมานอนเล่นจ้ำจี้กันไม่ซ้ำหน้าแทบจะทุกคืน!!!!! “ทำไมนายไม่ใส่ถุง?” “ก็พี่ยังไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อน…พี่ปลอดภัยผมเลยไม่ใส่” “แต่นายผ่านผู้หญิงมาเยอะ..นายไม่ปลอดภัย!” “ถึงผมจะมีอะไรกับผู้หญิงมาเยอะ…แต่ผมสวมใส่ถุงทุกครั้งและทุกน้ำนะครับ…”
View More17:30น.ร้านคาเฟ่หน้ามหาลัยQAพรึบ“คุณหนูเอยของป้า”ป้าแพรเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบาและสงสารจับใจทันทีที่เธอเดินเข้ามาหาฉันที่นั่งรอเธอที่โต๊ะอาหารของร้าน โดยที่เมื่อวานฉันโทรนัดแนะให้ป้าแพรแอบเก็บเสื้อผ้ารองเท้าและกระเป๋าของฉันมาให้ฉันโดยสถานที่นัดแนะของเราทั้งคู่คือคาเฟ่หน้ามหาลัยของฉัน ที่ป้าแพรรู้จัก ฉันเลือกนั่งเป็นโต๊ะด้านในสุดของร้านเพื่อความเป็นส่วนตัว เพราะเวลาเย็นๆแบบนี้นักศึกษาและนักเรียนจากวิทยาลัยเทคนิคค่อนข้างเยอะน่ะ“ป้าแพร^_^”ซึ่งผิดกับฉันที่ลุกขึ้นยืนและเอ่ยเรียกป้าแพรไปด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างดีใจพรึบป้าแพรวางกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบที่เป็นสีชมพูที่เธอเข็นมาลงและโผเข้าสวมกอดฉันทันที ฉันก็กอดตอบเธอไปเธอกอดฉันแน่น ฉันกับป้าแพรจะค่อนข้างสนิทกันเพราะเธอเป็นคนเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เกิดน่ะ เธอรักและเอ็นดูฉันมาก“คุณหนูของป้า^7^”ป้าแพรคลายกอดฉันและยื่นมือลูบไปตามท่อนแขนของฉันด้วยสายตาเป็นห่วง“นั่งก่อนนะคะ^7^”ฉันเอ่ยชวนป้าแพรให้นั่งลง เธอก็ยิ้มพร้อมกับพยักหน้าเป็นคำตอบให้ฉัน“ป้าแพรจะรับน้ำอะไรดีคะ?”“ไม่ล่ะค่ะคุณหนู…ขอบคุณนะคะ^_^”“ค่ะ…”“คุณหนูเป็นยังไงบ้างคะ…เรื่องที่พัก…สะดวกสบา
“พี่สาวของพี่เคนโซเหรอคะ?”เสียงหวานใสที่ฟังดูสงสัยและไร้เดียงสาเอ่ยกระซิบถามหนุ่มหน้าหล่อที่ชื่อเคนโซไป เขาชื่อเคนโซเหรอ ชื่อนี้ไม่เหมาะกับคนจนๆเลยเนอะ“เปล่าหรอกครับ…พี่ขวัญเอยเขาเป็นรูมเมทพี่น่ะ…”“รูมเมทเหรอคะ…มีนามาที่บ้านพี่เคนโซหลายครั้ง…ไม่เคยรู้เลยนะคะ…ว่าพี่เคนโซมีรูมเมทด้วย?”“เพิ่งมีนะคะ…น้องมีนารีบทานข้าวเถอะค่ะ..เดี๋ยวไปวิลัยสายนะ…”“ค่ะ…”ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังบทสนทนาของคนทั้งสองนั้นนะ แต่บังเอิญว่าฉันที่ยืนใส่รองเท้าอยู่ได้ยินพอดีน่ะ พรึบ“แฟนพี่ขวัญเอย…ยังไม่มารับอีกเหรอครับ…?”ฉันที่ยืนรออยู่หน้าถนนหน้าบ้านที่พยายามจะไม่สนใจผู้ชายหน้าหล่อที่กำลังจูงรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ออกมาจากข้างบ้านจนถึงหน้าบ้านที่ฉันกำลังยืนอยู่และเขาก็เอ่ยถามฉัน ฉันจึงต้องหันไปมองหน้าเขาด้วยสายตาเรียบเฉย“ใกล้แล้วย่ะ!”ฉันตอบเสียงห้วนอย่างคนที่แสดงออกได้ชัดว่าไม่อยากคุยกับเขา แต่เคนโซกลับไม่สะทกสะท้านเลยกลับยิ้มหวานให้ฉัน แถมยังมองเรือนร่างท่อนขาเรียวขาวของฉันด้วยแววตาหวานเยิ้มอีกตั้งหาก “นาย!”ฉันจึงต้องเรียกเขาเสียงเข้มเมื่อแฟนของนายรูมเมทเดินออกมาจากบ้านเช่าพอดี เขาจึงยิ้มบางๆให้ฉันก่อนจะหันไปมอ
เช้าวันต่อมา07:30น.พรึบ“พี่เคนโซคะ”เสียงหวานใสของผู้หญิงเอ่ยดังออกมา“ครับ…?”“อร่อยไหมคะ?”“อร่อยมากครับ^_^”เสียงพูดคุยของผู้ชายกับผู้หญิงที่ดังมาจากด้านห้องนั่งเล่นทำให้ฉันที่อยู่ในชุดนักศึกษาเตรียมพร้อมที่จะไปมหาลัยเดินลงบันไดมาต้องทอดสายตามองไปยังภาพเบื้องหน้าทันที ก็เห็นว่าชายหญิงสองคนนั้นที่กำลังพูดคุยกันอยู่ก็คือรูมเมทของฉันนั้นเองเหมือนพวกเขากำลังนั่งกินข้าวกันอยู่นะ ฉันที่ในมือถือรองเท้าส้นสูงอยู่ก็เดินอย่างแผ่วเบาที่สุดเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนบุคคลสองคนนั้น ที่จริงฉันก็ไม่ได้เกรงใจอะไรหรอก แต่ฉันอายนะที่แอบดูหนังสดของพวกเขาสองคนและเอาไปช่วยตัวเองจนสำเร็จความใคร่ให้ตัวเองน่ะ “พี่ขวัญเอยครับ^_^”แต่แล้วฉันก็ต้องหยุดชะงักขาลงทันทีเมื่อฉันกำลังจะเดินผ่านห้องนั่งเล่นที่อยู่ตรงโซนด้านหน้าของบ้านและฉันก็รู้สึกตกใจที่รูมเมทหน้าหล่อรู้จักชื่อฉันแถมยังเรียกฉันว่าพี่อีก ฉันดูแก่มากขนาดนั้นเลยเหรอพรึบ“มะมีอะไร?”ฉันหันไปหาเขาพร้อมกับเอ่ยถามเขาไปอย่างสงสัย นายหน้าหล่อนั่นที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ทางบ้านเช่าจัดไว้ให้คนอยู่อาศัยได้ใช้ทานอาหารก็นั่งยิ้มแฉ่งให้ฉันอย่างเป็นมิตร โดยที่เก้าอ
“อื้อออ”ฉันเอนตัวนอนหงายลงไปบนที่นอนและใช้มืออีกข้างลูบไล้ไปตามเนื้อโหนกนูนของตัวเอง ฉันยันขายกเป็นรูปตัวเอ็มและอ้าออกจากกันเล็กน้อย“อ๊าาาเสียว…”ฉันร้องออกมาเมื่อปลายนิ้วของฉันไปแตะโดนปุ่มกระสันเสียวของตัวเองที่มีน้ำสีใสไหลเปียกชุ่มไปด้วยทั่วกางเกงจีสตริงสีขาวตัวจิ๋ว ร่างของฉันสั่นสะท้านไปทั้งร่างพรึบ“อื้ออ”ฉันกัดริมฝีปากล่างแน่นอีกครั้งที่รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่รวดเร็วและอ่อนไหวเวลาที่ปลายนิ้วของฉันไปแตะสัมผัสโดนเข้ากับยอดปทุมถันของฉันที่ซ่อนอยู่ในบราปีกนก ฉันไม่รอช้าจึงปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาและดึงชายเสื้อที่ทับอยู่ในกระโปรงทรงเอตัวจิ๋วออกมาและดึงบราปีกนกออกไปให้พ้นหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่ของฉันทั้งสองข้าง ก่อนจะค่อยๆใช้มือลูบไล้ไปตามเต้าอวบของตัวเองอย่างช้าๆ“อ๊าาา”ฉันหลับตาพริ้มเมื่อนึกจินตนาการไปถึงภาพคนสองคนที่กำลังร่วมรักกันอยู่ ฉันนึกถึงใบหน้าหล่อใสที่ดูดดื่มยอดปทุมถันอย่างหื่นกระหายและนุ่มนวลนั่น มันยิ่งทำให้ร่างกายฉันตอบสนองมากเพิ่มขึ้นไปอีก“อื้ออ”ร่างของฉันสั่นสะท้านไปทั้งร่างเมื่อฉันใช้ปลายนิ้วเขี่ยไปกับยอดปทุมถันสีชมพูสดของฉันที่มันเริ่มแข็งชูชันท้าทายปลายนิ้วของฉันแล้ว ย
“อ๊ะๆๆๆๆๆ!”เสียงหวานครางถี่รัวไปพร้อมๆกับความแรงและความเร็วของสะโพกสอบที่เร่งถี่ขึ้นเพื่อจะส่งทั้งตัวเขาและเธอไปถึงจุดฝั่งฝัน“อ๊าาาาา!!”“อร๊าย!”คนทั้งสองครางออกมาพร้อมกับร่างที่สั่นกระตุกเกร็งของทั้งสองคน ชายหน้าหล่อถอดถอนลำกายใหญ่ออกมาจากร่องสวาทสีคล้ำของคู่นอนของเขาเขาหลั่งน้ำสีขาวขุ่นเข้มออกมาจนเต็มเครื่องป้องกัน เขาจึงเอื้อมมือดึงอุปกรณ์ป้องกันออกไปจากท่อนเอ็นสีชมพูสดที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารทิ้งลงไปในถังขยะใบเล็กข้างเตียงนอนคิงไซส์ของเขาเองและเปลี่ยนเป็นนอนหงายลงไปบนที่นอนข้างๆกับร่างเล็กของผู้หญิงหน้าสวยแต่มองอายุยังน้อยอยู่เลยนะ“น้องมีนาคะ…”“ทำความสะอาดให้พี่หน่อยค่ะ….”เสียงออดอ้อนพร้อมกับใบหน้าหล่อละมุนเอ่ยออกมาพร้อมกับใช้มือหนาของเขาจับลำกายใหญ่ที่ไม่ยอมสงบลงให้ตั้งตระหง่านชี้ตรงเด่ต่อหน้าฉันและหน้าของคู่นอนของเขาพรึบ“ได้ค่ะ…”เด็กสาวหน้าตาน่ารักและสวยเอ่ยรับคำออดอ้อนพร้อมกับยันตัวลุกขึ้นนั่งและจัดการใช้มือของเธอรวบผมยาวของเธอไปไว้ด้านข้างและก้มหน้าลงไปหาลำกายใหญ่และค่อยๆใช้ปลายลิ้นเลียตวัดไปทั่วทั้งบริเวณลำกายใหญ่ยักษ์นั้นอย่างนุ่มนวลทำให้ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคอดังอึกใหญ่ ร
“พี่ขอโทษนะคะ…”พี่คีรีเอ่ยขอโทษฉันด้วยสีหน้าและน้ำเสียงรู้สึกผิด เขายื่นมือมาติดกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันให้เสร็จสรรพครบทุกเม็ดที่โดนฉันปลดออกไป“มันยังไม่ถึงเวลา….”พี่คีรีมองหน้าฉันด้วยแววตาสั่นไหว ฉันก็มองหน้าเขาและคลี่ยิ้มบางๆออกมา “ค่ะ…เอยเข้าใจ…”“พี่คีรี…คงจะมองเอยเป็นผู้หญิงใจง่ายใช่ไหมคะ?”ฉันเอ่ยถามพี่คีรีไปอย่างใจคิด การที่ฉันทำแบบนี้ก็เท่ากับฉันเสนอตัวให้เขาแต่เขากลับปฏิเสธฉัน ฉันไม่ดึงดูดเขาหรือเขาเป็นสุภาพบุรุษมากเกินไป…“ไม่ค่ะ…พี่เข้าใจที่น้องเอยทำ…”“พี่ก็อยากจะทำเรื่องแบบนั้นกับน้องเอย…”“แต่….”“แต่อะไรคะ?”ฉันเอ่ยถามพี่คีรีไปอย่างสงสัยที่เขาพูดและทำสีหน้าดูเคร่งเครียดและจริงจัง“เปล่าค่ะ…ให้พี่ไปส่งน้องเอยดีกว่านะคะ…”“ค่ะ…”ฉันตอบตกลงที่จะให้พี่คีรีไปส่ง เพราะมันดึกแบบนี้ คงไม่มีแท็กซี่วิ่งแล้วล่ะ….ถึงจะมีฉันก็คงจะไม่กล้านั่ง23:30น.บ้านเช่าAขวัญเอย กมลวรรณ….ตั่บๆๆๆๆๆๆๆพั่บๆๆๆๆๆ“อ๊ะๆๆๆๆๆพี่เคนคะ…”“มีนาเสียววววอ๊าาาาาา”“ไม่ไหวแล้วค่ะ!!”“อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงร้องที่ทรมานอย่างสุขสมของผู้หญิงดังเข้ามาในหูทั้งสองข้างของฉัน ทำให้ฉันที่กำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าห้องนอนของ
พรึบ“ค่ะ…เอยเองค่ะ^_^”ฉันปล่อยมือจากเอวสอบของพี่คีรีและเขาก็หันมามองหน้าฉันพร้อมกับทำสีหน้าเอ็นดูใส่ฉันพร้อมกับยื่นมือมาจับมือฉันไปกุมไว้ สีหน้าของพี่คีรีดูแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นฉันมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาแบบนี้“นี่หลอกพี่หรือคะ?”พี่คีรีกดเสียงต่ำพลางทำสีหน้าง้องอนใส่ฉัน ฉันก็อมยิ้มให้เขาก่อนจะเบียดร่างอวบอิ่มของฉันแนบชิดไปกับแผงอกแกร่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของพี่คีรี“อย่าโกรธเอยได้ไหมล่ะค่ะ^^”“ได้สิครับ…แฟนสวยน่ารักขนาดนี้…ใครจะไปโกรธลง^_^”“ก็ดีแล้วค่ะ…พี่คีรีทานข้าวมาหรือยังคะ…เอยทำอาหารที่พี่คีรีชอบเตรียมไว้ดินเนอร์กับพี่นะคะ^_^”“ยังเลยครับ…พี่ยังไม่ได้ทานอะไรเลย^_^”“งั้นเราไปทานอาหารกันดีกว่าค่ะ^_^”“ครับ^_^”พี่คีรีตอบรับคำฉันพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉันและจูงมือฉันเดินไปตามทางที่มีแสงสีส้มให้ความสว่างจากเทียนเล็กๆที่ฉันเป็นคนทำไปเรื่อยๆจนไปถึงใจกลางของรูปหัวใจที่มีโต๊ะอาหารอยู่ พี่คีรีเลื่อนเก้าอี้ให้ฉันอย่างสุภาพบุรุษและเขาก็ไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉัน“อร่อยไหมคะ?”“อร่อยที่สุดค่ะ…สเต็กหมูฝีมือน้องเอยเนี่ย^_^”พี่คีรีเอ่ยชมฉันหลังจากที่ฉันหันเนื้อสเต็กและยื่นป้อนพี่คีรี
เย็นวันเดียวกันคอนโด คีรี…20:00น.ขวัญเอย กมลวรรณ…พรึบ“เห้อ…เสร็จสักทีนะ^_^”ฉันพึมพำออกมาพร้อมกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มองโต๊ะอาหารที่ฉันเป็นคนจัดเองในค่ำคืนนี้เพื่อรอดินเนอร์กับพี่คีรี ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโดของพี่คีรี ฉันไม่ได้โทรบอกเขาก่อนคิดว่าจะเซอร์ไพรส์เขาน่ะ และฉันก็จะนอนค้างกับพี่คีรีที่นี้สักคืน ซึ่งฉันมานอนค้างกับพี่คีรีที่คอนโดนี้บ่อยมากนะ แต่เราสองคนยังไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งอะไรเลยนะนอกจากแค่นอนจับมือมองตากันแค่นั้นเองพรึบ“พี่คีรีต้องชอบมากแน่ๆ^_^”ฉันเอ่ยออกมาที่มองไปที่โต๊ะอาหารเบื้องหน้าและเทียนแท่งเล็กๆที่ถูกวางจุดและวางไปรอบๆห้องแห่งนี้ที่ถูกฉันตกแต่งเป็นรูปหัวใจโดยมีโต๊ะอาหารสำหรับสองคนตั้งอยู่ตรงกลาง มันดูโรแมนติกดีนะ^_^พรึบฉันถอดผ้ากันเปื้อนออกจากชุดนักศึกษาของฉันแล้วนำมันไปเก็บไว้ที่เก็บผ้าและกลับมาหยิบโทรศัพท์ของฉันเพื่่อจะส่งข้อความหาพี่คีรีพรึบฉันหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะในห้องนั่งเล่นและกดส่งข้อความหาพี่คีรีทันทีขวัญเอย:พี่คีรีคะฉันพิมพ์ข้อความในแอปพลิเคชันไลน์ของพี่คีรีรอสักพักพี่คีรีก็อ่านข้อความของฉัน ฉันก็อมยิ้มเล็กน้อยเพื่อรอข้อความตอบกลับ
ฉันพิมพ์ข้อความตอบกลับพี่คีรีไป ถึงแม้ฉันจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ในใจของฉันมันก็แอบเสียใจอยู่นะ ที่เขามีเวลาให้ฉันน้อยลงตั้งแต่พี่คีรีเข้าไปบริหารงานแทนคุณอาเกริกพลคุณพ่อของเขาน่ะปื้นๆๆๆๆๆ(เสียงของเครื่องมอเตอร์ไซค์)พรึบ“ให้ผมไปส่งไหมครับ…น้องสาวคนสวย^_^”เสียงทุ้มละมุนเอ่ยออกมาจากผู้ชายหน้าหล่อที่ขี่รถบิ๊กไบค์คันใหญ่มาจอดเทียบด้านข้างของฉันพร้อมกับดับเครื่องยนต์ที่เสียงดังกระหึ่มของเขาลง“ใครเป็นน้องนายไม่ทราบ?”ฉันหันไปมองหนุ่มหน้าหล่อรูมเมทของฉันด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตร แต่นายหน้าหล่อนั้นกลับทำสายตาหวานเชื่อมให้ฉันอย่างหว่านเสน่ห์ เชอะฉันไม่หลงกลนายหรอกย่ะ ไอ้คาสโนว่าเอ้ย! ประเด็นเมื่อเช้าที่นายหน้าหล่อนี้หลอกฟันผู้หญิงฟรียังไม่เคลียร์เลยมั้ง แต่ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องของคนอื่นเลยไม่ได้สนใจน่ะ“งั้น…พี่สาวคนสวยก็ได้ครับ^_^”“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าฉันอายุมากกว่านาย?”“ก็ดูจากที่พี่สาวคนสวย…ใส่ชุดนักศึกษาที่ทำให้หัวใจของผมเต้นรัวเร็ว….เลือดในร่างกายสูบฉีด”เขาไม่พูดเปล่ายังมองมาที่เรือนร่างของฉันที่สวมใส่ชุดนักศึกษาตัวเล็กรัดติ้วอวดทรวงทรงองเอวของฉัน เนื้อเป็นเนื้อ นมเป็นนม ตูดเป็นตูดแถมกระ
ชื่อเล่น เคนโซ(เคน) ชื่อจริง นาย คิณภพ ณรงค์เดช อายุ19ปี เด็กสถาบันนักเรียนช่างกลปีสุดท้าย หัวโจกประจำสถาบันที่มีหน้าตาหล่อเหลามีผู้หญิงรุ่นพี่รุ่นน้องรายล้อมรอบๆตัวแต่เขาก็มองพวกเธอเป็นแค่ของเล่นคั้นเวลาเท่านั้น เจ้าชู้ตัวพ่อ “พี่สาว….ไม่สนใจที่จะมีแฟนเป็นรุ่นน้องบ้างเหรอครับ^_^” “ถึงผมจะไม่รวย…แต่ผมหล่อไงครับ…ถึงแรด ได้^_^” “เรียกพี่สาวไม่ถนัด…ขอเรียกเมียแทนได้หรือเปล่าครับ?” ชื่อเล่น ขวัญเอย ชื่อจริง นางสาว กมลวรรณ ลิ้มเกียร์ อายุ22ปี คุณหนูผู้สวยสง่า สถานะทางบ้านค่อนข้างรวย แต่เธอกลับต้องหันหลังให้บ้านหลังใหญ่ที่เคยอบอุ่นที่เธอเคยอาศัยอยู่ตั้งแต่เด็กเพียงเพราะแม่ของเธอลุ่มหลงสามีเด็ก นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจปีสาม มหาลัยQA “ฉันไม่ชอบผู้ชายที่อายุน้อยกว่า…!!” แนะนำเรื่อง "พี่สาว…ไม่สนใจจะคบผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเป็นกิ๊กเหรอครับ…” “เขาว่ากินเด็ก…จะเพิ่มความสวยขึ้นเหมือนสาวพันปีเลยนะครับ^_^” “หึ…ฉันไม่ชอบผู้ชายอายุน้อยกว่า…” “เพราะมันงี่เง่า…และง้องแง้งเข้าใจป่ะ..” “ฉันชอบผู้ชายที่มีความเป็นผู้นำ…” “และดูแลฉันได้…” “ว้า…ถ้าอย่างงั้น…ผมคงไม่มีสิทธิ์…...
Comments