LOGINShare
ตอนที่3
Last Updated:
2024-12-25 14:06:35พรึบ
คุณแม่หันไปเปิดกระเป๋าแบรนด์เนมรุ่นดังและหยิบซองสีชมพูออกมาจากกระเป๋าและยื่นมันมาให้ฉัน ฉันก็ยิ้มบางๆให้คุณแม่ของฉันสลับกับมองซองจดหมายสีชมพูนี้ด้วยแววตาสงสัย “อะไรคะ?” “เดี๋ยวนี้จะให้เงินเดือนหนูเป็นซองสีชมพูแบบนี้เลยเหรอคะ?”ฉันพูดเชิงเล่นเชิงจริงใส่คุณแม่ไป แต่สีหน้าของท่านก็ไม่ได้เล่นขำไปกับคำพูดของฉันเลยสักนิด พรึบ ฉันที่เห็นคุณแม่ทำสีหน้าเคร่งเครียดจึงยื่นมือไปรับซองจดหมายสีชมพูมาจากมือของท่านแทน ฉันมองหน้าคุณแม่ของฉันอีกครั้งก่อนจะเปิดซองจดหมายดูเนื้อหาข้างใน พรึบ ทันทีที่ฉันเปิดซองจดหมายออกก็พบกับกระดาษสีชมพูที่ถูกตกแต่งให้เป็นรูปหัวใจเต็มดวง เนื้อหาในจดหมายเชื้อเชิญให้ไปร่วมงานมงคลสมรสของ “งานมงคลสมรสระหว่างนางขณิฐา ลิ้มเกียรติและนายมงคล ณรงค์เดช”ฉันอ่านออกเสียงดังน้ำเสียงสั่นเครือแววตาสั่นไหวริมฝีปากสั่นระริก หัวใจเจ็บจี๊ดใบหน้าชาไปทั้งหน้า ฉันค่อยๆละสายตาจากกระดาษรูปหัวใจในมือขึ้นไปมองหน้าผู้เป็นแม่ของฉัน “นี่มันอะไรกันคะ?”ฉันพยายามทำน้ำเสียงให้แผ่วเบาที่สุดอย่างคนที่กำลังพยายามระงับอารมณ์กรุ่นโกรธของตัวเองไม่ให้มันระเบิดออกมา “หนูถามว่ามันอะไรกันคะ!!!”ฉันตะโกนเสียงดังลั่นบ้านพร้อมกับลุกขึ้นยืนด้วยความไม่พอใจที่คนที่ฉันถามเขา แต่เขากลับไม่ยอมตอบคำถามของฉัน “แม่กำลังจะแต่งงาน…แม่อยากให้ลูกไปงานแต่งของแม่…กับติณห์เขาน่ะ” “หึ…ให้หนูไปเหรอ…” “ได้…หนูจะไป…” “แต่ไม่ได้ไปแสดงความยินดีหรอกนะ…” “แต่หนูจะไปพังงาน!!” “ยัยเอย!!”แม่ของฉันตวาดเสียงดังกลับใส่หน้าของฉันแววตาของท่านสั่นไหว “แม่คิดได้ยังไง…พ่อเพิ่งจะเสียได้ยังไม่ถึงปี…” “แม่ก็จะแต่งงานใหม่…” “แถมสามี…ไม่สิ…” “ผัวของแม่ยังเป็นรุ่นราวคราวลูกอีกตั้งหาก!!” “หยุดนะยัยเอย!!”แม่ของฉันตะโกนเสียงดังให้ฉันหยุดพูดจาน่าเกลียด “หนูไม่หยุด…” “ถ้าแม่ยังยืนยันที่จะแต่งงานกับผู้ชายรุ่นลูกคนนั้น…” “หนูก็จะไม่อยู่ที่นี้…” “มีมันต้องไม่มีหนู…และถ้ามีหนู…ต้องไม่มีมัน!!”ฉันประกาศก้าวเสียงดังฟังชัดแววตาของฉันสั่นไหวเนื้อตัวสั่นเทาไปด้วยความโกรธ พรึบ “คุณหนูคะ…ใจเย็นๆนะคะ..”ป้าแพรเดินมาเกาะไหล่ฉันพร้อมกับเอามือลูบมาที่แขนของฉันเพื่อให้ฉันใจเย็นลง “หนูใจเย็นไม่ได้แล้วค่ะ…หนูจะไม่อยู่ที่นี้!!” “คุณแม่อย่าคิดว่าหนูไม่รู้นะคะ…ว่าคุณแม่แอบมีชู้ทำให้คุณพ่อหัวใจวายตาย” เพลี๊ย “คุณหนู!!” ใบหน้าของฉันหันไปตามแรงตบของฝาคุณแม่ฉันที่ฉันยังพูดไม่ทันจบก็โดนคุณแม่ตบหน้าของฉันซะก่อน พรึบ ฉันเอามือไปกุมแก้มตัวเองข้างที่โดนคุณแม่ของฉันตบและค่อยๆหันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับท่านต่อน้ำตาของฉันไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ตั้งแต่เกิดมาคุณแม่ไม่เคยตบฉันเลยสักครั้งเดียว “แกอย่าพูดจาพล่อยๆอีก”แม่ของฉันกดเสียงต่ำแววตาดุดันอย่างไม่พอใจที่ฉันรู้เรื่องของท่านกับชายชู้ของท่าน “หึ…หนูแค่พูดความจริง” “ยัยเอย!!” “หยุดเถอนะคะ..คุณผู้หญิงแค่นี้แก้มของคุณหนูก็บวมช้ำมาพออยู่แล้ว..”ป้าแพรไปยืนตรงกลางระหว่างฉันกับแม่ของฉันพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้แม่ของฉันน้ำเสียงของท่านสั่นเครือ “ป้าแพรคะ”ฉันร้องเสียงหลงที่ป้าแพรร้องไห้เพราะสงสารฉัน แต่กลับกันคุณแม่ของฉันท่านกลับไม่สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิดเดียว “แค่นี้มันยังน้อยไป…” “หนูจะไม่อยู่ที่บ้านหลังนี้อีกแล้ว!” “ถ้าแกอยากไปแกก็ไปเลย…ไปแล้วไม่ต้องกลับมา!” “เหอะ…หนูไปแน่…และหนูก็เป็นเด็กใจแตก…มีผัวหลายคนเล่นชู้กับผู้ชายมากหน้าหลายตาแบบที่แม่ทำ…” “ยัยเอย!!”แม่ของฉันตวาดแผดเสียงดังสนั่นบ่งบอกได้ว่าท่านกำลังไม่พอใจฉันเป็นอย่างมาก “ถ้าแกจะไปแกก็ไปแต่ตัว” “ห้ามเอาของที่นี้ออกไปแม้แต่ชิ้นเดียว…” “เพราะแกมา…แกก็มาแต่ตัว…” “นังลูกเนรคุณ!!”ฉันมองหน้าคุณแม่ผู้มีพระคุณของฉันทั้งน้ำตา มันปวดจี๊ดและปวดร้าวไปทั้งหัวใจที่แม่เห็นคนอื่นดีกว่าฉันที่เป็นลูกแท้ๆของท่าน ฉันจะไม่กลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีก! สวัสดีฉันชื่อ ขวัญเอย อายุปีนี้ก็22ปีเต็มแล้ว เมื่อก่อนชีวิตของฉันเป็นที่น่าอิจฉาสุดๆคุณหนูผู้สวยเริ่ดเชิดที่เพียบพร้อมไปทั้งฐานะและหน้าตา แต่แล้วทุกอย่างสำหรับฉันก็แปรเปลี่ยนไปเมื่อคุณพ่อของฉันล้มป่วยด้วยโรคหัวใจท่านนอนรักษาตัวอยู่นานและก็จากโลกนี้ไปเมื่อปีที่แล้ว โดยสาเหตุก็เพราะคุณแม่ของฉันแอบมีชู้ทำให้คุณพ่อเสียใจและหัวใจล้มเหลวเสียชีวิตกระทันหัน ตอนแรกฉันนึกว่าคุณแม่จะเลิกกับชายชู้แต่แล้วท่านก็ไม่เลิกกลับจะแต่งงานกับมันและเอามันมาผลาญเงินคุณพ่อฉัน ฉันรับไม่ได้ฉันเกลียดผู้ชายคนนั้น!!!!ที่มาพรากคุณพ่อไปจากฉันและยังจะมาแย่งคุณแม่ไปจากฉันอีก!!
Related chapters
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่4
เคนโซ คิณภพ….พรึบตุ๊บ “ไอ้สัส…ถุย!”ผมสบถคำด่าพร้อมกับถุยน้ำลายลงไปบนร่างของเด็กช่างกลต่างสถาบันกับผมที่มันสวมใส่ช็อปสีน้ำเงินเข้มส่วนผมสวมใส่ชุดช็อปสีแดงออกเลือดหมูนิดๆตุ๊บ“อึก!”เสียงสะอึกสุดท้ายก่อนที่ร่างของมันจะนอนแน่นิ่งหมดสติไป ผมก็กระตุกรอยยิ้มที่มุมปากและหันหลังเดินออกมาจากซอกตึกร้างเก่าๆที่อยู่ในตัวของตลาดนัดที่ใกล้วิทยาลัยของผม ผมเอามือปัดเสื้อช็อปและเดินผิวปากกลับไปคร่อมรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์500ccคันใหญ่สีดำสลับสีน้ำเงินของผมพร้อมกับสตาร์ทรถและบิดออกมาจากที่แห่งนั้นมุ่งหน้าไปยังวิทยาลัยของผมเพื่อจะเข้าเรียนพรึบผมจอดรถของผมในที่จอดรถประจำก็พบกับเพื่อนๆในแก๊งของผมที่มันกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำของพวกเรา“เห้ย…ไอ้เคน”เสียงตะโกนทักทายผมดังมาจากเพื่อนๆของผมทันทีที่พวกมันเห็นผม ผมก็ยักคิ้วและยกมือทักทายพวกมันกลับไปก่อนจะเดินตรงดิ่งไปหาพวกมัน“ได้ข่าวว่าไอ้ครามยกพวกไปตีมึงเหรอวะ..”“ที่ไปยุ่งยามกับเด็กมัน?”ไอ้ธารเพื่อนหนึ่งในห้าของผมเอ่ยขึ้น ไอ้ครามที่พวกมันถามถึงก็คือคนที่ผมเพิ่งจะกระทืบมันเสร็จก่อนที่จะมาวิทยาลัยนี่แหละครับ“อืม…”ผมตอบมันสั้นๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งและหยิบบุหรี
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่5
“ของกูโว้ย!!” “ระดับดาววิทยาลัยเลยนะเว้ย!”ผมก็ส่ายศีรษะพร้อมกับพ่นควันบุหรี่ลอยขึ้นเหนือหัวของผมก่อนจะแสยะยิ้มเมื่อนึกถึงเรือนร่างของน้องน้ำใสที่เพื่อนๆผมพูดถึงกัน หึๆเธอต้องเป็นของผมตั้งหากล่ะครับ ตึกๆๆๆ “พี่เคนโซคะ^_^”เสียงหวานใสดังขึ้นทำให้เสียงของเพื่อนๆผมที่มันเถียงกันอยู่ต้องหยุดชะงักลงและหันไปมองต้นเสียงของเจ้าของเสียงหวานและเจ้าของตัวเล็กน่ารักผมยาวสยายที่ยืนยิ้มหวานให้ผมอยู่ “น้องมีนา^_^”ผมยิ้มละมุนก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อของเจ้าของใบหน้าหวานสวยไปก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินตรงดิ่งไปหาเธออย่างรวดเร็ว “ไอ้สัสเคน…พอแฟนมาทิ้งพวกกูทันที!” “น้องมีนาครับบบบบ”เสียงของเพื่อนๆผมเอ่ยแซวผมและมีนาแฟนของผมที่เธอเพิ่งจะอยู่ ปวช.ปีสามผมเดินไปหาเธอและพร้อมกับยื่นมือไปจับปลายผมด้านหน้าของเธอให้ไปทัดหูเธอเพื่อผมจะได้มองโครงหน้าสวยหวานของเธอได้อย่างชัดเจนขึ้น “พี่เคนโซทานข้าวหรือยังคะ?” “ยังเลยครับ….หิวมากเลย^_^” “แล้วน้องมีนาล่ะครับ…ทานอะไรมารึยัง?” “ยังเลยค่ะ…พอดีอาจารย์เพิ่งจะปล่อยให้พัก^_^” “งั้นดีเลยครับ…เราไปหาอะไรอร่อยๆทานกันไหมครับ^_^”ผมเอ่ยเชื้อชวนมีนา เธอก็ยิ้มหวานให้ผมอย่างเขินอ
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่6
บ้านเช่า A ย่านสลัม...... ขวัญเอย กมลวรรณ… พรึบ “บ้านหลังนี้แหละหนู…” “ในย่านนี้ก็เหลือแค่หลังนี้หลังเดียว…”เสียงทุ้มต่ำของคุณป้าวัยห้าสิบต้นๆเอ่ยขึ้น ฉันก็ละสายตาจากบ้านไม้สองชั้นที่ด้านบนเป็นไม้ด้านล่างเป็นปูนกลับมามองหน้าป้าเจ้าของบ้านเช่าหลังนี้และอีกหลายๆหลังที่อยู่ในซอยนี้ “สองห้องนอน…หนึ่งห้องน้ำ…หนึ่งห้องครัว…” “หนึ่งห้องนั่งเล่น….”ป้าเจ้าของบ้านเช่าเอ่ยต่อ “เดือนละสองพันห้า…น้ำไฟต่างหาก…” “สองพันห้าเหรอคะ?”ฉันเอ่ยทวนคำพูดของป้าเจ้าของบ้านเช่าไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นแววตาเป็นประกาย เพราะมันถูกมากสองพันห้าน้ำไฟตั้งหากเนี่ย ได้บ้านทั้งหลังเลยนะ มันถือว่าถูกแสนถูกมาก หาถูกกว่านี้ไม่ได้อีกแล้วจ้ะ “ใช่จ้า…จ่ายล่วงหน้าสองเดือนเข้าอยู่ได้ทันที…” “ถ้าเธอไม่เอา…แถวนี้ก็คงจะไม่ให้เช่าแล้วล่ะ…เหลือแต่หอ…” “แต่ค่าเช่าก็น่าจะแพงเพิ่มจากของฉันเป็นอีกเท่าตัว…” “งั้นตกลงค่ะ…หนูตกลง^_^”ฉันรีบตอบทันที ป้าเจ้าของบ้านก็ฉีกยิ้มกว้างให้ฉัน “งั้นไปที่บ้านฉันไปเซ็นสัญญากัน…” “อ้อได้ค่ะ^_^”ฉันพยักหน้ารับคำป้าเจ้าของบ้านพร้อมกับเดินตามหลังป้าเขาไปต้อยๆและทอดสายตามองไปรอบๆบ้านหลังที่ฉันตกล
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่7
“พี่ขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะคะ…”พี่คีรีหันมาเอ่ยบอกฉันพร้อมกับชูโทรศัพท์เครื่องหรูของเขาให้ฉันดู “ค่ะ^_^”ฉันยิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้พี่คีรี เขาก็ยิ้มให้ฉันอย่างสุภาพบุรุษและเดินออกไปจากห้องนอนบนชั้นสองของฉัน ฉันเมื่อพี่คีรีไปแล้วก็หันกลับมาจัดแจงข้าวของของฉันต่ออย่างไม่ให้เสียเวลส“ที่นอนก็ใช้ได้นะ…ถึงจะไม่นุ่มเหมือนที่บ้านเราก็เถอะ…”ฉันพึมพำออกมาพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนที่นอนของฉันที่เป็นขนาดเตียงนอนห้าฟุตได้ถูกปูด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตา มีหมอนสองใบหมอนข้างหนึ่งลูกและผ้านวมอีกหนึ่งผืน ฉันเอามือลูบไปบนที่นอนและนึกถึงความสุขสบายเวลาที่อยู่บ้านของฉันที่ฉันอยู่มาตั้งแต่เกิด แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อคุณแม่ของฉันท่านไม่ได้แคร์ความรู้สึกของฉันเลยสักนิดท่านไม่ถามฉันสักนิด…ว่าฉันอยากจะมีพ่อใหม่หรือเปล่าพรึบ“น้องเอยคะ!”“คะ?”ฉันรีบหันไปมองหน้าพี่คีรีที่เขาวิ่งกระหืดกระหอบมาตรงหน้าของฉันด้วยท่าทางรีบร้อนหน้าตาของเขาดูเคร่งเครียดนะ“พี่คีรีมีอะไรหรือเปล่าคะ?”“คือว่าพี่…มีธุระด่วนนะคะ…”พี่คีรีตอบฉันมาด้วยสีหน้าวิตกกังวล“อ้อค่ะ…งั้นพี่คีรีไปทำธุระเถอะค่ะ..ที่เหลือเดี๋ยวเอยจัดการต่อเองค่ะ…”
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่8
เช้าวันต่อมาบ้านเช่า Aห้องนอน ขวัญเอย…ขวัญเอย กมลวรรณ….08:30น.พรึบตุ๊บ!!!“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!”“เฮือก!”ฉันสะดุ้งตื่นสุดตัวลุกขึ้นนั่งจากที่นอนหลับอย่างสบายด้วยความตกใจกับเสียงกรี๊ดของผู้หญิงที่ดังสนั่นอยู่ในบ้านของฉัน ใช่มันต้องดังอยู่ในบ้านของฉันแน่ๆ“ใครเข้ามากรี๊ดในบ้านฉันเนี่ย!”ฉันโวยขึ้นและลุกออกมาจากที่นอนด้วยท่าทางฉุนเฉียวเมื่อคืนฉันก็ล็อคประตูบ้านแล้ว แล้วใครเข้ามาในบ้านของฉัน จะว่าเป็นเสียงจากข้างบ้านก็ไม่ใช่ เพราะบ้านข้างๆทั้งซ้ายและขวาอยู่ห่างจากบ้านฉันตั้งห้าร้อยเมตรน่ะ ไม่มีทางที่เสียงมันจะดังใกล้ขนาดนี้ได้พรึบ“หึย!หงุดหงิดโว้ย!!”ฉันสบถขึ้นอย่างหัวเสียพร้อมกับเดินตรงดิ่งไปยังประตูห้องนอนของฉันและหมุนลูกบิดพร้อมกับเปิดประตูออกไปดูเหตุการณ์ข้างนอกด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด จะไม่ให้โมโหได้ยังไงคนกำลังนอนกลับสบายแต่กลับมีทั้งเสียงกรี๊ดกร๊าดและเสียงเขวี้ยงปาข้าวของพรึบ“นี่!…ไอ้พี่เคน…”“แกจะหลอกเอาฉันฟรีเหรอห๊ะ!”เสียงผู้หญิงแหลมสูงปี๊ดเอ่ยขึ้นทำให้ฉันขมวดคิ้วงุนงงเพราะต้นตอของเสียงนั้นดังมาจากห้องนอนฝั่งตรงข้ามกับห้องของฉัน ซึ่งห้องนั้นมีคนอยู่ด้วยเหรอ? ทำไมฉันไม่รู้?
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่9
“เอ่อ…เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่สินะครับ…”เสียงทุ้มละมุนเอ่ยขึ้นทำให้ฉันเผลอสะดุ้งตกใจและรู้สึกตัวว่าเผลอจ้องเรือนร่างของผู้ชายตรงหน้านี้นานเกินไปแล้วพรึบทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นไปหมายจะก่นด่าเขาแต่แล้วฉันก็ต้องเข้าสู่โหมดตกตะลึงเป็นรอบที่สอง กับใบหน้าหล่อเหลาจมูกโด่งเป็นสันดวงตาสองชั้นกลมโตริมฝีปากหยักสีชมพูอวบอิ่มปลายคางเรียวใบหน้าเรียวยาวราวกับเป็นใบหน้าที่ฟ้าประทาน รวมไปถึงเรือนผมของผู้ชายคนนี้ที่ออกสีน้ำตาลเข้มๆจัดว่าเขาคนนี้เป็นผู้ชายที่หล่อมากจริงๆ ถึงที่มุมปากของเขาจะมีรอยฟกช้ำอยู่แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหล่อของผู้ชายคนนี้ลดน้อยลงเลย“เอ่อออ….”ฉันอ้ำๆอึ้งๆพูดอะไรไม่ออก “นี่…แกจะยืนอยู่อีกนานไหม…ฉันมีธุระจะเคลียร์กับผู้ชายคนนี้!”เสียงแหลมเฟี้ยวของผู้หญิงดังเรียกสติฉันให้กลับมา ฉันก็ละสายตาจากหนุ่มหน้าหล่อสไตล์เกาหลีไปมองหน้าคู่อริของเขาแทน ก็พบกับผู้หญิงร่างเล็กที่มีผ้าขนหนูผืนจิ๋วพันเรือนร่างของเธอทำให้ฉันรู้ได้ทันที ว่าสองคนนี้เพิ่งผ่านอะไรกันมา“ฉันแค่จะบอกว่า..บ้านฉันไม่ใช่โรมแรมม่านรูด…”ฉันเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบตรึงทำให้ผู้ชายหน้าหล่อถึงกับขมวดคิ้วงุนงงและสงสัยพร้อมกับมองเรือนร่
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่10
วันเดียวกัน12:30น.บ้านของคุณป้าเจ้าของบ้านเช่าขวัญเอย กมลวรรณ….พรึบ“ทำไมคุณป้าไม่บอกหนูล่ะค่ะว่าหนูมีรูมเมท?”ฉันเอ่ยถามคุณป้าเจ้าของบ้านไปอย่างเอาเรื่อง ที่เธอไม่ยอมบอกฉันในตอนที่ฉันไปดูบ้านและตกลงเซ็นสัญญาเช่าบ้านกับเธอ“ถ้าป้าบอก…หนูก็ไม่เอาน่ะสิ”คุณป้าเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าแหยๆ เพราะเธอคงจะเห็นสีหน้าที่ไม่พอใจของฉันน่ะ “ถือว่าช่วยๆกันนะ…หนูก็มีห้องนอนส่วนตัวหนิ…พ่อหนุ่มเขาไม่ยุ่งหรอกนะ…”“เขาเป็นเด็กดี^_^”“เด็กดีอะไรคะ…ไม่มีตังค์มาจ่ายค่าเช่าคุณป้าน่ะ?”“ก็เพราะเรื่องนี้ไงจ๊ะ…ป้าถึงต้องหาทางออกให้กับตัวป้าเองและพ่อหนุ่มคนนั้น…”คุณป้าว่าเสียงอ่อนพร้อมกับทำสีหน้าเศร้าลงให้ฉันรู้สึกเห็นใจเธอ ซึ่งมันก็ได้ผล ฉันเห็นใจเธอจริงๆ“แม่หนูเองก็เดือดร้อนไม่ใช่เหรอจ๊ะ….และแม่หนูก็จ่ายค่าเช่าล่วงหน้าให้ป้าแล้วด้วย…”“อดทนอยู่ต่อเถอะนะจ๊ะ…”“ค่ะ…ก็คงต้องเป็นแบบนั้นแหละค่ะ…”ฉันเอ่ยเสียงแผ่วเบาบอกคุณป้าไป เพราะยังไงๆฉันก็ไม่มีเงินมากพอที่จะไปเช่าบ้านเดี่ยวหรือคอนโดอยู่อยู่แล้วล่ะ ฉันต้องจำใจอยู่ในบ้านเช่าหลังน้อยที่มีรูมเมทเป็นผู้ชายนี้ต่อไป เขาคงจะไม่ทำอะไรฉันหรอกมั้ง น่าตาเขาก็ไม่ได้ดูเลวร้าย
Last Updated : 2024-12-25ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่11
ฉันพิมพ์ข้อความตอบกลับพี่คีรีไป ถึงแม้ฉันจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ในใจของฉันมันก็แอบเสียใจอยู่นะ ที่เขามีเวลาให้ฉันน้อยลงตั้งแต่พี่คีรีเข้าไปบริหารงานแทนคุณอาเกริกพลคุณพ่อของเขาน่ะปื้นๆๆๆๆๆ(เสียงของเครื่องมอเตอร์ไซค์)พรึบ“ให้ผมไปส่งไหมครับ…น้องสาวคนสวย^_^”เสียงทุ้มละมุนเอ่ยออกมาจากผู้ชายหน้าหล่อที่ขี่รถบิ๊กไบค์คันใหญ่มาจอดเทียบด้านข้างของฉันพร้อมกับดับเครื่องยนต์ที่เสียงดังกระหึ่มของเขาลง“ใครเป็นน้องนายไม่ทราบ?”ฉันหันไปมองหนุ่มหน้าหล่อรูมเมทของฉันด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตร แต่นายหน้าหล่อนั้นกลับทำสายตาหวานเชื่อมให้ฉันอย่างหว่านเสน่ห์ เชอะฉันไม่หลงกลนายหรอกย่ะ ไอ้คาสโนว่าเอ้ย! ประเด็นเมื่อเช้าที่นายหน้าหล่อนี้หลอกฟันผู้หญิงฟรียังไม่เคลียร์เลยมั้ง แต่ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องของคนอื่นเลยไม่ได้สนใจน่ะ“งั้น…พี่สาวคนสวยก็ได้ครับ^_^”“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าฉันอายุมากกว่านาย?”“ก็ดูจากที่พี่สาวคนสวย…ใส่ชุดนักศึกษาที่ทำให้หัวใจของผมเต้นรัวเร็ว….เลือดในร่างกายสูบฉีด”เขาไม่พูดเปล่ายังมองมาที่เรือนร่างของฉันที่สวมใส่ชุดนักศึกษาตัวเล็กรัดติ้วอวดทรวงทรงองเอวของฉัน เนื้อเป็นเนื้อ นมเป็นนม ตูดเป็นตูดแถมกระ
Last Updated : 2024-12-25
Latest chapter
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่65
“ค่ะ…ขอบคุณนะคะ^_^”มีนายิ้มกว้างให้ผม ผมก็ยิ้มให้เธอ แววตาของเธอดูดีใจ ทำให้ผมโล่งอกไปที่เธอไม่ได้รักผมจริงๆแบบที่พี่เอยบอก ทีนี้ผมก็ลงมือจีบพี่ขวัญเอยคนสวยของผมได้อย่างเต็มที่แล้วสินะ พี่ขวัญเอยคนสวย ขวัญใจของผม^_^“งั้นมีนาขอตัวกลับก่อนนะคะ^_^”“ครับ…กลับบ้านดีๆนะ^_^”“ค่ะ…บ๊ายบายค่ะ^_^”“บ๊ายบายครับ^_^”เมื่อมีนากลับไป ผมก็ยังคงเดินกระวนกระวายดูเวลาจากหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความร้อนรุ่มเพราะเป็นห่วงพี่เอยอยู่แบบนั้ร นี่ก็จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว แต่เธอยังไม่ถึงบ้านเลย เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า….พรึบผมไม่รอช้ารีบไปคว้าเสื้อแจ็คเก็ตและกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ของผมเพื่อจะออกไปตามหาพี่เอยเอี๊ยดดดดเมื่อผมเข็นรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ของผมออกมาถึงหน้าบ้าน ก็มีรถตู้คันสีดำมาจอดเทียบด้านหน้าขวางประตูทางออกบ้านของผมพรึบ“พี่เอย!!”ผมร้องเสียงหลงออกมาด้วยความตกใจที่เห็นเสื้อผ้าที่พี่เอยสวมใส่และผมเผ้ายุ่งเหยิงของเธอผมตั้งขาตั้งรถและรีบวิ่งเข้าไปหาร่างของพี่เอยที่มีผู้ชายที่ชื่อทรงพลประคองอยู่ด้วยความเป็นห่วง“คุณทำอะไรพี่เอย?!”ผมถามไอ้ทรงพลเสียงเข้ม พร้อมกับยื่นมือไปปัดมือมันที่โอบไหล่ของพี่เอยอยู่ให้ออ
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่64
เพราะเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับผมมาแล้ว มันทำให้ผมรู้สึกถึงความเจ็บปวดและความเสียใจ และมันทำให้ผมรู้ว่า ผมเป็นไอ้โง่ในสายตาของคนอื่น และทำให้ผมเสียใจที่สุดเมื่อถูกคนที่ตัวเองรักมองว่าเราเป็นไอ้โง่ที่ยอมให้เธอสวมเขาอยู่ได้แต่กลับกันเพราะคราวนี้ ผมไม่เจ็บและไม่รู้สึกเสียดายไม่รู้สึกเสียใจเหมือนครั้งนั้น เพราะหัวใจของผมมันด้านชาไปแล้ว “มีนาคงจะเจอคนที่ดีกว่าพี่แล้วสินะ^_^”ผมเดินไปหยุดตรงด้านข้างของมีนาและเอ่ยถามเธอไปด้วยน้ำเสียงปกติ พรึบ“พะพี่เคนโซ!”ผิดกับมีนาที่เธอมีสีหน้าที่ตื่นตกใจเธอหันมาและลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับผม ผมก็คลี่ยิ้มบางๆให้เธอ“พี่ดีใจนะ…ที่มีนาเจอคนที่ดีกว่าพี่…”“แต่พี่เคนโซคะ?”“มีนาไม่ต้องสนใจพี่หรอกค่ะ….เพราะคนที่ดีกว่าพี่มีเยอะแยะไป^_^”“คนที่สวยน่ารัก…นิสัยดีแบบน้องมีนา…ต้องมีคนที่รักน้องมีนาจริงๆค่ะ…”ผมว่าพร้อมกับยื่นมือไปจับมือเธอทั้งสองข้างมากุมไว้และมองตาเธอด้วยแววตาสดใส เพราะผมไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยสักนิด และไม่รู้สึกโกรธมีนาด้วยที่เธอทำแบบนี้กับผมเพราะผมเองก็อยากจะเลิกกับเธออยู่แล้ว แต่มันติดตรงที่ผมกลัวว่า มีนาจะรักผมจริงๆขึ้นมา แต่ตอนนี้มันทำให้ผมรู้
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่63
บ้านเช่าAห้องนั่งเล่นเคนโซ คิณภพ….22:30น.พรึบ“พี่เคน…เป็นอะไรหรือเปล่าคะ…มองพี่ดูกระสับกระส่ายเดินไปเดินมาอย่างคนที่มีเรื่องร้อนรุ่มกลุ้มใจอยู่อย่างงั้นแหละ…?”เสียงสงสัยของมีนาที่เธอนั่งดูโทรทัศน์อยู่ที่ห้องนั่งเล่นเอ่ยถามผมผมที่เดินวนไปวนมาอยู่หน้าประตูของบ้านตั้งแต่สองทุ่มจนตอนนี้สี่ทุ่มกว่าแล้วด้วยความเป็นห่วงพี่ขวัญเอยทำให้ผมนั่งไม่ติดและทำใจสบายๆไม่ได้“อ้อ…เปล่านะคะ..”ผมหันไปตอบมีนาอย่างโกหกหน้าตาย มีนาก็ทำหน้าสงสัยนะแต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เพราะเธอกำลังนั่งดูซีรี่ย์อยู่ ผมเมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้สนใจผมแล้ว ผมก็หยิบโทรศัพท์ของผมออกมาจากกระเป๋ากางเกงเพื่อจะโทรหาพี่ขวัญเอย“น้องมีนาครับ?”“คะ?”มีนาละสายตาจากโทรทัศน์จอแบนมามองหน้าผมที่ผมเอ่ยเรียกเธอ“เดี๋ยวพี่ไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนแปปหนึ่งนะคะ”ผมว่าพร้อมกับชูโทรศัพท์ของผมให้เธอดู เธอก็ยิ้มและพยักหน้าเป็นคำตอบ“ค่ะ^_^”ผมก็ยิ้มหวานให้เธอและรีบเดินออกมาจากตัวบ้านไปหยุดที่หน้าบ้านพอห่างไกลพอที่มีนาจะไม่ได้ยินผมคุยโทรศัพท์แล้วพรึบผมก็รีบกดโทรหาพี่ขวัญเอยทันที เพราะเมื่อวานผมหลอกเอาเบอร์เธอมาโดยอ้างว่าขอยืมโทรศัพท์เธอโทรหามีนา แต่ท
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่62
“ฉันก็อยากพักนะ…แต่วันนี้ไหนๆฉันก็หยุดเรียนแล้วอ่ะ…ก็เลยตั้งใจว่าจะทำรายงานให้เสร็จ..”“และตอนห้าโมงเย็นฉันก็ต้องไปทำงานต่ออีกด้วยอ่ะ…”ฉันว่าเสียงเข้มอย่างจริงจัง เคนโซก็ยิ้มอ่อนให้ฉัน ฉันก็ยิ้มให้เขาก่อนจะหันไปให้ความสนใจงานของฉันต่อ“เดี๋ยวผมมานะครับ…พี่เอยอย่าลืมทานมาม่าล่ะ..”“ผมเตรียมมาม่า…น้ำเปล่า…และยาแก้อักเสบไว้ให้แล้วครับ…”“อืม…ขอบใจนะ^_^”ฉันหันกลับมายิ้มร่าให้เคนโซที่เขาอุตส่าห์เสนอตัวไปต้มมาม่ามาให้ฉันกิน“ด้วยความเต็มใจครับ”เคนโซยิ้มละมุนให้ฉันก่อนจะลุกออกไปจากเตียงนอนของฉัน เมื่อเคนโซลุกไปแล้ว ฉันก็กลับมาพิมพ์งานต่อด้วยความสบายๆเพราะฉันมันเก่งอยู่แล้ว ฉันพูดได้ตั้งห้าภาษาแหนะ งานแค่นี้จิ๊บๆสำหรับฉัน^_^ คุณหนูที่อดีตเคยรวยและสวย…แต่ตอนนี้ฉันก็ยังสวยอยู่นะ แต่แค่ไม่รวยแล้วแค่นั้นเอง-_-….16:00น.ห้องนอนขวัญเอย….พรึบ“ผมไม่อยากให้พี่เอยไปทำงานแบบนั้นเลย…”เคนโซว่าเสียงเศร้า นัยน์ตาของเขาจับจ้องมองมาที่ฉัน ที่ตอนนี้กำลังนั่งเอาแป้งตลับที่ผสมรองพื้นทาปกปิดรอยรักที่เคนโซทำไว้เมื่อคืนอยู่อย่างประนีประนอมเพราะถ้ามีใครเห็นรอยพวกนี้ละก็ มีหวังฉันอับอายไม่มีที่อยู่แน่“งานถึงเนื้
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่61
วันต่อมา14:30น.บ้านเช่าA…ห้องนอนขวัญเอย….พรึบ“มาม่าร้อนๆมาแล้วครับพี่เอย^_^”เสียงแจ่มใสของเคนโซดังมาแต่ไกลโดยที่ในมือของเขากำลังถือถาดเล็กๆที่มีชามมาม่าสีขาววางอยู่ฉันที่กำลังทำงานอยู่ต้องเงยหน้าจากโต๊ะพับอันเล็กที่สามารถวางอยู่บนที่นอนได้ไปมองหน้าของเคนโซ ที่ตอนนี้เขามีใบหน้าอิดโรยและซีดเซียว“วางเลย…”ฉันบอกเคนโซเสียงเรียบและชี้นิ้วให้เขาวางลงบนโต๊ะตรงหน้าฉัน เคนโซก็วางชามลงตามคำสั่งของฉันและฉันก็หันกลับมาให้ความสนใจงานที่อาจารย์ฉันสั่ง โดยมีกำหนดส่งคืออาทิตย์หน้าแต่สั่งงานเมื่อวาน เวลากลางคืนฉันก็ต้องไปทำงาน กลางวันไปเรียนแต่วันนี้ฉันไปเรียนไม่ไหวเพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนเมื่อเช้าเลยน็อคเข้าห้วงนิทราเพิ่งตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวเมื่อกี้นี้เอง ที่ไม่ได้นอนเพราะมัวแต่ทำกิจกรรมรักกับเคนโซอยู่น่ะสิพรึบ“มองหน้าตาจริงจังจังเลยครับ…พี่เอยพักมาทานมาม่าก่อนไหม?”เคนโซว่าพร้อมกับนั่งลงบนเตียงนอนข้างๆตัวฉัน ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเขา มือก็จัดการพิมพ์งานในแมคบุ๊คไปอย่างชำนาญ“โห้…พี่พิมพ์ไวจัง”เคนโซว่าด้วยเสียงตกตะลึง ฉันก็ละสายตาจากแมคบุ๊คมามองหน้าเคนโซด้วยสายตาเยาะเย้ย“บังเอิญว่าฉันเป็นคนตั้ง
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่60NC+
เขาจัดการใช้ปลายนิ้วเรียวลูบไล้ไปร่องสวาทของเธออย่างแผ่วเบา จนร่างของกมลวรรณสั่นสะท้านไปกับทุกการสัมผัสของคิณภพ“อ๊าาาาาาาาาาาเสียววววว”เธอร้องครวญครางเสียงออกกระเส่าเมื่อคิณภพใช้ปลายนิ้วขยี้ปุ่มกระสันสีสดของเธอ จนกมลวรรณร่อนเอวสู้นิ้วของเขา คิณภพยิ้มกริ่มที่เขาเรียกน้ำหวานจำนวนมากของเธอออกมาได้แล้ว ส่วนปลายลิ้นของเขาก็ยังคงเลียตวัดขึ้นลงกับยอดปทุมถันสร้างความเสียวซ่านให้กมลวรรณเพิ่มขึ้นไปอีกพรึบคิณภพผละใบหน้าหล่ออกมาจากเต้าอวบอิ่มของกมลวรรณและจัดการจับร่างเล็กที่เปลือยเปล่าของเธอในเอนนอนลงนาบไปบนโต๊ะไม้“อื้อออ”กมลวรรณหอบหายใจเหนื่อยถี่ ความเป็นสาวของเธอขมิบเข้าออกเพราะความเสียวซ่านที่ยังไม่คลายลงคิณภพไม่รอช้าเขาก้มหน้าลงไปหาความเป็นสาวที่อวบอูมท้าทายสายตาเขาทันที“อื้ออออ”กมลวรรณสั่นสะท้านไปด้วยความเสียวซ่านที่คิณภพใช้ปลายนิ้วมือของเขาแหวกกลีบกุหลาบงามชั้นนอกของกมลวรรณออกจากกัน“ปุ่มกระสันของพี่เอย….น่ารักจังเลยครับ”คิณภพเขาไม่พูดเปล่า เขายังใช้ปลายนิ้วเขี่ยเม็ดปุ่มกระสันสีชมพูของกมลวรรณอีกด้วยทำให้ร่างเล็กที่อวบอั๋นของเธอสั่นระริกไปด้วยความเสียวซ่าน“อื้ออออร๊ายยยย!”กมลวรรณครวญค
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่59
“เจ็บไหมครับ…ผมขอโทษนะ…”คิณภพเมื่อแก้มัดให้กมลวรรณได้แล้ว เขาก็มองหน้าเธอด้วยแววตาสั่นไหว เขาถามเธอไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพรึบ“อย่ายุ่งกับฉัน!”กมลวรรณผลักมือของคิณภพที่เขาจะยื่นมาจับข้อมือที่เป็นรอยแดงจากเข็มขัดของเธอมาดูอย่างแรง“พี่เอย!”คิณภพเรียกกมลวรรณด้วยแววตาตกใจ“ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย…”“ออกไป!”กมลวรรณเอ่ยไล่คิณภพเสียงเข้มแววตาของเธอแข็งกร้าว“พี่เอยครับ..”คิณภพเรียกกมลวรรณเสียงอ่อนพลางจะเข้าไปหาเธอ ที่ตอนนี้เธอยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้ว“ฉันเกลียดนาย!!”กมลวรรณตะโกนใส่หน้าคิณภพ เขาตกใจและรู้สึกเจ็บปวดที่เธอบอกว่าเธอเกลียดเขา“แต่ผมชอบพี่นะ…”“พี่เอยผมชอบพี่!!”คิณภพตวาดเสียงดังลั่นพร้อมกับโผเข้าสวมกอดร่างเปลือยเปล่าของกมลวรรณอย่างแน่น กมลวรรณก็หัวใจเต้นโครมครามที่เห็นคิณภพบอกว่าเขาชอบเธอด้วยแววตาจริงจังแบบนั้นพรึบ“ผม…ชอบพี่จริงๆนะครับ..พี่ขวัญเอย…”คิณภพผละกอดจากกมลวรรณและเอ่ยบอกเธอไปด้วยสีหน้าจริงจัง เขายื่นมือไปจับปลายคางของขวัญเอยและค่อยๆโน้มใบหน้าหล่อลงไปหาเธอและจัดการประกบริมฝีปากจูบเธออย่างอ้อยอิ่งและอ่อนโยน กมลวรรณจึงหลับตาพริ้มและจูบตอบคิณภพไปมือหนาของคิณภพเริ่มลูบไล้ไปตา
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่58
“จ๊วฟฟฟ” “อื้อออ”ฉันร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดที่โดนเคนโซกัดริมฝีปากของฉันอย่างเน้นย้ำเขาทั้งดูดทั้งดึงอย่างไม่มีความอ่อนโยนให้ฉันคล้อยตามเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา พรึบ แกว๊กกกก “อื้ออ”เสื้อผ้าชุดเกาะอกที่ฉันสวมใส่อยู่ถูกเคนโซใช้มือกระชากมันจนขาดไปจากร่างของฉันและโยนมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี พรึบ ตุ๊บ “อื้ออ…ฉันเจ็บนะ!!”ฉันแผดเสียงดังไปอย่างกรุ่นโกรธและเจ็บปวดที่เคนโซจับร่างของฉันผลักลงไปบนโต๊ะกินข้าว เขาจ้องฉันเขม่นก่อนจะถอดเสื้อผ้าของเขาออกไปจากร่างกายของตัวเองและเดินมุ่งตรงมาหาฉัน “เคนโซ!!” “นายจะทำอะไรฉัน!!” “ก็สนองให้ผู้หญิงร่านๆแบบพี่ไง!” “พี่หิวเงินไม่ใช่เหรอไง…” “อย่ามาพูดจาแบบนี้กับฉันนะ!” “ฉันไม่ชอบ!!” “หึ!….ไม่ชอบก็เรื่องของเธอดิ…”สรรพนามและแววตาของเคนโซแปรเปลี่ยนไป เขาไม่ได้เรียกฉันว่าพี่และที่สำคัญ เขาไม่เคยมองฉันด้วยแววตาดุดันและดูถูกแบบนี้ พรึบ “อึก”ฉันกลืนน้ำลายลงคอดังอึกใหญ่และพยายามถอยหลังหนีเขาแต่ก็ไม่พ้น โดนเคนโซจับขาทั้งสองข้างของฉันไว้ซะก่อน “เคนโซ!!” “ปล่อยฉัน!!” พรึบ “กรี๊ดดดดดดอุ๊บ!”เสียงของฉันขาดหายไปเนื่องจากเคนโซใช่เสื้อยืดสีดำของเขามัดปากฉ
ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ ตอนที่57
พรึบ“ค่าน้ำมัน…และค่าเสียเวลาที่นายไปรอฉัน^_^”“ได้มาเยอะเหรอครับ….ผู้ชายคนนั้น..มองมีเงิน…”“เขาให้ฉันมาหนึ่งหมื่นน่ะ^_^”ฉันตอบเคนโซไปพร้อมกับยิ้มกว้างออกมาอีกครั้ง พรึบเคนโซยื่นมือมารับเงินไปจากมือฉันและเขาก็ลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับฉัน ความที่เขาสูงกว่าฉัน ฉันจึงต้องเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเขา“หึ!…เงินแค่หนึ่งหมื่น…พี่ก็ยอมอ้าขาให้เขาเอานะครับ…”“ค่าตัวพี่มันมีค่าแค่หนึ่งหมื่นสิท่า….”“นายพูดอะไรของนาย?”ฉันทวนคำพูดของเคนโซไปอย่างงงๆและไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดเรื่องอะไร ฉันไปอ้าขาให้ใคร “พี่ยอมทิ้งผม…แล้วไปกับไอ้เศรษฐีคนนั้น…”“ไปนอนแหกให้มันเอา!!”เคนโซตะโกนใส่หน้าฉัน คำพูดที่เขาดูถูกฉันทำให้ฉันเข้าใจแล้วว่าเขาคิดว่าฉันไปทำอะไร และอ้าขานั้น มันเป็นคำพูดที่จะดูถูกเหยียดหยามฉัรมากเกินไปแล้วนะ!!! เพลี๊ยฉันยื่นมือไปตบหน้าเขาเต็มแรงอย่างไม่พอใจจนใบหน้าหล่อหันไปตามแรงตบของฉัน“หยาบคาย!!”ฉันตะโกนใส่หน้าเคนโซ ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวหัวใจของฉันเต้นระรัวอย่างโกรธจัดและไม่พอใจเคนโซที่เขาคิดว่าฉัน ไปนอนกับคุณทรงพลเพื่อแลกกับเงินเหรอ เขาเห็นว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน“ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด…เห็นเงินด
