เธอโดนแฟนบอกเลิกในวันเกิด ซวยกว่านั้นคือคนที่เธอเคยชอบกลับเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น "มาทำให้ไอ้คนกระจอกคนนั้นคลั่งตายไปเลยดีไหม" แต่ใครจะรู้ว่ากัปตันเวย์จะกินดุ! ขนาดนี้ล่ะ “สุขสันต์วันเกิดนะครับฟาง…” เมื่อทั้งสองมาพบกันในวันที่ไม่ควรจะพบเห็น “ถ้าอย่างนั้นเราไปสร้างความทรงจำใหม่กันเถอะ ทำให้ไอ้คนกระจอกที่ตาไม่ถึงคนนั้นคลั่งตายไปเลยดีไหม” ทั้งสองที่ผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนมาด้วยกันกับครั้งแรกของฟาง... ฟางไม่ได้อยากให้เขารับผิดชอบ เธอก็แค่อยากลบความทรงจำแย่ ๆ ในวันเกิดให้เป็นเรื่องที่น่าจดจำเท่านั้น แต่เขา....กลับไม่ยอมปล่อยเธอไป “นี่ฟางคิดจะกินพี่แล้วทิ้งแบบนี้เลยเหรอ” แต่ "ภาคภูมิ" แฟนเก่าที่พึ่งบอกเลิกกับเธอกลับไม่ยอมเลิกกับเธอง่าย ๆ ไม่พ้นคืนนั้นเขาก็พยายามง้อเธอ แต่กลับถูกกัปตันวิชญะขัดขวาง “ไอ้คนกระจอกไหนบอกว่าอยากเลิกไงล่ะ มาตอนนี้มันช้าไปแล้วฝันไปเถอะว่าจะได้คืน”
View Moreฟางถามเมื่อเห็นว่าเวย์เดินโอบรอบเอวเธอแต่ก็เริ่มเดินตรงและเสียงแข็งขึ้นเรื่อย ๆ “เหล้าแค่นี้พี่ไม่เมาหรอก รีบกลับบ้านเลย”“พี่เวย์คะแล้ว…”“แล้วอะไร อยากกลับไปดื่มอีกเหรอ”“ไม่ใช่นะคะ พอดีกินข้าวเสร็จร้านปิดแล้วนิดก็เลยชวนมาที่นี่”“อืม ไม่เลวเลยแสดงว่าปกติก็มากันบ่อย ๆ สินะ”“ไม่ใช่เสียหน่อยฟางไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืนแบบนี้ มันเสียงดัง”เวย์พาเธอเดินมาถึงรถและใช้มือป้องเธอเอาไว้สองทางและก้มลงไป ตัวเขายังมีกลิ่นเหล้าอยู่นิดหน่อยเมื่อก้มลงมาหอมแก้มเธอและกระซิบ“พี่ก็คิดว่าฟางคงไม่ชอบเลยรีบพาออกมา กลับบ้านกันนะ”“แล้วเพื่อน ๆ พี่เวย์ละคะ”“พวกมันจัดการกันเองได้แต่พี่ไม่อยากดื่มแล้ว อยากกลับบ้านกับฟางมากกว่า”“ขับไหวแน่นะคะ ให้ฟางขับ…”“ไม่ดีกว่าพี่ดื่มไปแค่สามแก้วไม่ได้เมาเลยถึงเป่าก็ไม่เจอเพราะดื่มน้ำมาจนแทบไม่มีกลิ่นเหล้าแล้ว ถ้าปล่อยให้ฟางขับคงพาพี่กลับไปที่คอนโดฟางแน่ ๆ ซึ่งพี่ไม่ยอม”“พี่เวย์… มัดมือชกอีกแล้ว”“พูดมากจังกลับบ้านแล้วค่อยคุยกันเถอะขึ้นไปได้แล้ว”เขาเปิดประตูให้เธอขึ้นไปและรีบขับรถออกจากผับชื่อดังทันที ไม่ถึงยี่สิบนาทีเวย์ก็ขับรถมาถึงคอนโดหรูของเขาซึ่งอยู่ไม่ไกลมากจาก
ทั้งหมดเงียบกริบเมื่อเชนถามเวย์ซึ่งได้แต่เทของเหลวสีอำพันลงไปในแก้วเพิ่มอีกครั้ง ไม่นานเขาก็คนแก้วและหันมายิ้มให้ก่อนจะยกแก้วขึ้นมาชนกับเพื่อน ๆ อีกครั้ง“พวกมึงควรจะฉลองให้กูที่วันนี้เอาข่าวดีแบบนี้มาบอกนะ กูกับฟางพึ่งจะคบกันได้ไม่กี่วัน อีกอย่างยังแย่งมาจากไอ้ลูกหมาตัวผู้ตัวหนึ่งด้วย”“ยังไงวะ”เวย์ค่อย ๆ เล่าเรื่องที่เขาพบกับฟางให้เพื่อน ๆ ฟังโดยเลี่ยงที่จะไม่ตอบคำถามของราเชนทร์ที่ถามเกี่ยวกับเรื่องของยาหยี เมื่อเขาเริ่มเล่าให้ทุกคนฟังก็ดูเหมือนว่าพวกเพื่อน ๆ จะลืมเรื่องของยาหยีไปสนิท“เชี่ย… ไม่คิดเลยว่าคนอย่างน้องหวานจะโดนไอ้คนเสเพลอย่างไอ้ภาคภูมิหลอกเอา”“มึงรู้จักเหรอวะไอ้อาร์ม”“ทำไมจะไม่รู้ ที่บ้านมันทำธุรกิจอุปกรณ์ก่อสร้างส่งออก ก่อนหน้านี้กูก็เคยเจอมันเพราะต้องให้สั่งของไปที่โครงการใหม่ เหมือนว่ามันจะไม่ได้ควบคุมกิจการ ยังมีพี่สาวอีกสองคนดูแลอยู่ มันอาศัยแค่ชื่อเสียงพ่อแม่และบริษัทใหญ่โตเดินหลอกผู้หญิงไปวัน ๆ ไม่คิดว่าจะคบกับน้องหวานมาตั้งหลายปี”“เมียกูชื่อฟาง ไม่ใช่น้องหวาน พวกมึงเลิกเรียกแบบนั้นได้แล้ว”""โอ้โห""“ถึงกับเรียกว่าเมียเลยเหรอวะเพื่อน นี่มึงจริงจังขนาดนี้เชี
เวย์เดินเข้าไปอาบน้ำและเดินออกมา ก่อนเขาเข้าไปก็จัดให้เธอนอนและห่มผ้าให้อย่างดีแล้ว มือถือของเธอเขาก็เก็บไปวางไว้กับของเขาซึ่งปิดเสียงไปเพื่อจะได้ไม่รบกวนเธอ เมื่ออาบน้ำเสร็จก็ค่อย ๆ ขยับตัวเข้าไปนอนกับเธอ“ตัวเล็กนิดเดียวแต่นิ่มไปทั้งตัวเลยแฮะ ให้ตายสิแค่มองก็…. อดทนเอาไว้ พอแล้ว ๆ ให้เธอพักบ้าง”เขาหันหลังให้เธอแต่ไม่นานคนตัวเล็กก็หันมากอดเอวเขาไว้ เธอหลับสนิทไปแล้วแต่เมื่อเขาถูกเธอกอดแบบนี้ อกนุ่ม ๆ ที่ดันหลังของเขาอยู่แบบนี้จะทำให้เขาหลับลงได้ยังไง“แม่ตัวดีทำไมไม่นอนนิ่ง ๆ นะ ทำแบบนี้มันปลุกอารมณ์กันชัด ๆ แต่กลับนอนหลับสนิทแบบนี้ขี้โกงเกินไปแล้ว”เขาหันไปหอมแก้มเธอถี่ ๆ จนฟางเริ่มเบี่ยงหนีเพราะรำคาญ ไม่นานเขาก็กอดเธอและบีบหน้าอกอวบเอาไว้ในมือเพราะมันทั้งนุ่มและอุ่นเหมือนซาลาเปาร้อน ๆ ไม่นานเขาก็หลับไปเช่นกันวันถัดมา“ใส่ชุดนี้ไปเถอะ ดูดีหน่อยและไม่โป๊เกินไป”“แต่นี่มันชุดแบรนด์เนมนะคะ ไม่เอาหรอกแค่ไปกินข้าวกับเพื่อน ๆ เอง”“ใส่ไปเถอะน่าหรือจะไม่ไป”“ก็ได้ค่ะ”เธอต้องยอมสวมชุดนี้ออกมาพร้อมกับกระเป๋าที่เข้าคู่กันซึ่งวิชญะซื้อมาให้เมื่อวันก่อน เขาเองก็แต่งตัวดูดีมากที่สุดในสายตาของ
เธอเกือบจะเสร็จอยู่แล้วแต่เขากลับเอาแต่พูด เมื่อเธอเอ่ยขึ้นมาเขาจึงใช้หน้าผากหันไปชนเธอเล็กน้อย“คนลามก เมื่อกี้บอกว่าไม่อยากแท้ ๆ”“ก็… ตอนนี้มันจะเสร็จ เร็ว ๆ เข้าสิคะ”“ก็ได้ งั้นมาจัดการเองเลยแม่สาวเอวไว”“อ๊าา พี่เวย์อย่านะ อ๊าา อย่าบีบแรงมันเจ็บ อื้อ…ใช้ลิ้นได้โปรด ขอลิ้น อ๊าา”เขาทำตามคำสั่งเมื่อเปลี่ยนจากนิ้วที่บีบหน้าอกไปเป็นลิ้นที่ดูดประโลมเพื่อให้เธอยอมขยับเอวแทนในช่วงสุดท้ายก่อนที่ทั้งคู่จะขึ้นสวรรค์ทั้ง ๆ ที่ตาสว่างในเวลาเกือบเที่ยง“ไม่หิวแล้วเหรอ”“หิวสิคะ แต่ลุกไม่ไหวนี่นา”“งั้นก็สั่งมากิน”“ไม่เอา พี่เวย์ใจร้ายเกินไปแล้วไหนบอกว่าจะพาไปฉีดยาคุมไงละคะนี่ปล่อยไปกี่รอบแล้วไม่กลัวว่าจะผิดพลาดเหรอคะ”“งั้นบอกพี่มาหน่อยสิว่าฟางกินยาคุมแบบแผงทำไม”“นั่น! ทำไมพี่เวย์ค้นของของฟางละคะ”“บอกพี่มาก่อนสิว่ากินเพราะอะไรทั้ง ๆ ที่ไม่เคยนอนกับไอ้บ้านั่นนี่”“ก็… หมอแนะนำให้กินเพื่อปรับฮอร์โมนที่ผิดปกติน่ะค่ะ ที่จริงก็กินมาตั้งแต่ตอนปีสี่แล้ว ตอนนั้นเครียดจนปวดท้องคิดว่าเป็นโรคกระเพาะแต่หมอบอกว่าไม่ใช่ มันเกี่ยวกับประจำเดือนที่มาผิดปกติเพราะความเครียดเลยให้กินยาคุมแบบแผง จากนั้นฟางก็เ
“พี่เวย์…ฟางขอโทษฟางก็แค่...”“ไม่ให้แก้ตัว ไปกันเถอะ”เธอเดินตามเขาเข้าไปในลิฟต์ที่เปิดรออยู่ เพียงแค่ประตูลิฟต์ปิดเขาก็เริ่มลงโทษเธอทันทีจนฟางเริ่มตีที่ไหล่ของเขาเบา ๆ เพราะกลัวว่าจะมีคนอื่นเข้ามา“พี่เวย์คะ เบาก่อนค่ะ”“แสดงว่าถ้าถึงห้องแล้วเต็มที่ได้ใช่ไหม”“ก็ไม่ใช่แบบนั้นทำไมพี่เวย์ถึงได้โกรธแบบนี้ละคะฟางก็แค่…”“พี่ไม่อนุญาตให้ฟางคิดถึงใครทั้งนั้นเวลาอยู่กับพี่ คนที่ฟางจูบอยู่ นอนอยู่ด้วยกันและคบกับฟางคือพี่ จากนี้ก็ต้องจำให้ดีอีกอย่างพี่ก็ไม่ชอบถ้าหากรู้ว่าเขายังมาตามตอแยฟางแบบนี้ อีกไม่กี่วันพี่ต้องบินแล้วและอีกสิบกว่าวันกว่าจะกลับเมืองไทย”“ค่ะ ฟางจะไม่ให้เกิดขึ้น”“พี่คงไว้ใจไม่ได้ เอาไว้เข้าห้องแล้วค่อยคุยกันเถอะ”เมื่อเธอเดินตามเข้าออกมาจากลิฟต์ก็รู้ว่าคอนโดของวิชญะหรูหรามากกว่าเธอสามเท่า อีกอย่างทั้งชั้นมีห้องน่าจะไม่เกินสิบห้องเท่านั้น คอนโดแต่ละห้องไม่ต่างกับบ้านเดี่ยวราคาหลายสิบล้านเพียงและอยู่ใจกลางเมืองแค่ไม่ได้อยู่ติดพื้นเท่านั้น“ว้าว… สวยจังเลย”“ดีใจที่ชอบนะ พอจะอยู่ได้ไหม”“คะ? อยู่เหรอคะพี่เวย์หมายความว่ายังไงคะ”“ช่วงที่พี่บิน พี่ไม่อยากให้ฟางกลับไปพักที่คอนโ
เมื่อฟางอาบน้ำเสร็จแล้วก็เห็นว่าวิชญะเองก็อาบน้ำเสร็จแล้วเช่นกัน เขาคงจะเข้าไปอาบในห้องนอนแขกมาซึ่งนั่นทำให้เธอยิ่งแปลกใจมากกว่าเดิม“ฟางอาบน้ำช้าเกินไปเหรอคะพี่เวย์ถึงได้รีบ”“เปล่าหรอกพี่ไม่อยากให้ฟางรอน่ะ เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ เสร็จแล้ว”“งั้นก็ไปกันเถอะ”“ทำไมพี่เวย์ดูรีบจังเลยละคะ”“ก็… อีกไม่นานก็จะเที่ยงแล้วใช่ไหมล่ะอีกอย่างพี่ยังไม่ได้กลับไปที่ห้องเลยก็คงต้องรีบสักหน่อยเพราะแวะหลายที่แล้วน่ะ ฟางอยากกินอะไร”“พึ่งจะกินข้าวเช้าไปเองนะคะตอนนี้ฟางไม่หิวหรอกค่ะ”“งั้นก็ดี รีบไปดีกว่า”เขาแทบจะลากเธอออกมาจากห้องเมื่อเธอล็อกห้องเขาก็รีบหันมาถามเธอทันที“เออจริงสิฟาง ห้องของฟางนอกจากพี่แล้วคนอื่นรู้รหัสเข้าหรือเปล่า”“อืม จริงด้วยค่ะถ้าพี่เวย์ไม่พูดฟางก็ลืมไปเลย”“พี่ว่าเปลี่ยนรหัสเถอะจะได้ปลอดภัย”“ได้ค่ะ แต่ว่าคิดตอนนี้ไม่ออก”“หนึ่งสองศูนย์เก้า”“คะ? นั่นมัน…”“เลขวันเกิดพี่เองรีบเปลี่ยนเถอะ”“เออ ก็ได้ค่ะ”เธอจำได้แน่นอนอยู่แล้วเพราะเป็นวันที่เธอจำได้แม่นยำเมื่อหลายปีก่อนซึ่งเธอช้าไปเพียงเสี้ยวนาทีที่จะใช้ความพยายามที่จะเปิดเผยความรู้สึกของเขาในวันเกิดแต่เขากับเพื่อนสนิทของเธอกลับต
“แต่ว่า อ๊ะ พี่เวย์อย่านะคะ…”เวย์ค่อย ๆ ดึงเธอลงมาและเอื้อมไปจับมังกรยักษ์ค่อย ๆ สอดใส่เธอเข้าไป คนตัวเล็กเริ่มครางและแอ่นตัวขึ้นเมื่อถูกเขาสอดใส่จนสุดอีกครั้งและค่อย ๆ จัดท่าให้“ทีนี้ก็ขยับเอว เร็ว ๆ สิครับ”“อ๊ะ อ๊ะ…อ๊าา พี่เวย์ อื้อ เสียวมากเลยมันลึกเกินไป อ๊าา”แต่ฟางก็ขย่มเขาไม่หยุด เมื่อเธอหันมามองเวย์ที่นอนครางอยู่จึงเข้าใจ ไม่ใช่แค่เธอที่เสียวจนทนไม่ไหว คอที่ขึ้นเอ็นของเขาตรงหน้าบ่งบอกว่าเวย์เองก็เสียวจนแทบจะทนไม่ไหวแล้วเช่นกันเธอค่อย ๆ ขยับเอวและบดขยี้จนเขาเริ่มร้องและเริ่มหันไปกำผ้าห่มเอาไว้ ฟางเริ่มรู้สึกเหมือนกับชนะเขาอีกครั้งเธอจึงเริ่มรุกแรงขึ้นจนเวย์ทนไม่ไหว“พอก่อน! พอแล้วจากนี้พี่เองดีกว่า พี่เสียวมากเลย”“ไม่ค่ะ อยู่เฉย ๆ นะคะ”“อาาา ฟาง…พี่เสียว ฟาง!!”ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะถูกสาวตัวเล็กอย่างฟางรีดน้ำออกไปเกือบห้าน้ำในคืนเดียวแล้วยังเป็นในห้องของเธออีกด้วย เขาไม่เคยไปค้างห้องผู้หญิงคนอื่น แม้แต่แฟนที่เคยคบกันก็ไม่เคยไปนอนค้างแต่กับฟาง เขากลับอยากรู้จักเธอมากขึ้นและตั้งใจที่จะซื้อของ เสื้อผ้าเพื่อจะมาที่คอนโดของเธอด้วยความตั้งใจ“ฟาง…. อาา!!!”“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว เสียวมา
“อ๊ะ พี่เวย์ไม่ได้พูดแบบนี้ อื้อ…”เธอถูกเขาดึงมาจูบและหลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เวย์อุ้มเธอเดินเข้าไปในห้องนอนซึ่งเขาเดาว่าเธอน่าจะนอนห้องที่มีกระจก เมื่อเดินเข้าไปก็วางร่างบางลงที่เตียง“พี่เวย์คะ ที่นี่ไม่มี…”“ยังกลัวอยู่เหรอไม่ต้องใช้แล้วเดี๋ยวพาไปฉีดยาคุมเอาสะดวกกว่าเยอะแค่ห้ามไปมีคนอื่นก็พอ เพราะพี่จะตรวจทุกครั้งหลังจากลงไฟลต์บินมา ตกลงไหม”“อ๊าา พี่เวย์ เสียว…อื้อ”“อาา ฟางหอมมากเลยรู้ไหมว่าวันนี้พี่ทรมานมากเลย ต้องพาเดินทั้งวันทั้ง ๆ ที่อยากทำแบบนี้ คนอะไรน่ากินไปทั้งตัว”“พี่เวย์ อ๊า…”ลิ้นของเขาดูดดึงหน้าอกแม้ว่าจะเต็มไปด้วยรอยแต่กลิ่นของเธอต่างหากที่เย้ายวนเขาจนทนไม่ไหว เวย์ค่อย ๆ เลื่อนตัวลงไปข้างล่างเพื่อสำรวจกลีบหอมหวานที่ค่อย ๆ มีน้ำไหลออกมาแต่มือบางก็ยังเอื้อมมาจับเขาเอาไว้“อย่าห้ามเลยนะฟาง พี่เริ่มหิวอีกแล้ว”“อ๊าา!! พี่เวย์ มัน…อ๊าา”เธอไม่อาจบรรยายความรู้สึกได้ว่ามันเสียวมากขนาดไหน ลิ้นที่ดูดดึงปุ่มกระสันด้านบนร่องรักและนิ้วที่ค่อย ๆ สอดเข้าไปจนลึกและกระดิกอยู่ทำเอาฟางเริ่มเผยความต้องการอีกครั้ง“พี่เวย์เร็วอีกค่ะ ฟางจะ…อ๊าา พี่เวย์ กรี๊ด!!!”ร่างบางแอ่นตัวขึ้
“ไม่เอาค่ะ พี่เวย์คะฟางไม่คิดว่าพี่เวย์จะพูดจริง ๆ เรื่องที่จะคบกัน”“ไหงงั้นล่ะ ทั้งกินข้าว พามาซื้อของและนอนด้วยกันทั้งวันทั้งคืน มีเซ็กส์แบบเสียบสด…อื้อ”ฟางหันมาปิดปากเขาทันที ไม่คิดเลยว่าคนที่สุขุมอย่างวิชญะจะพูดมากและพูดตรง ๆ ออกมาแบบนี้ได้ สมัยเรียนเขาก็เป็นแบบนี้หรอกเหรอไม่เห็นเหมือนที่เธอคิดเอาไว้เลยสักนิด “ปิดปากพี่ทำไมล่ะ ก็พูดเรื่องจริงทั้งนั้น”“ฟางขอคิดดูก่อนไม่ได้เหรอคะ”“ต้องคิดอะไรอีกหรือว่าฟางยังลืมอดีตกับแฟนเก่าห่วย ๆ อย่างไอ้คนเฮงซวยเมื่อวานไม่ได้”“ไม่ใช่นะคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาสักหน่อยฟางก็แค่...”ไม่คิดว่าแค่พูดถึง คนที่กำลังพูดถึงก็โทรเข้ามา เมื่อฟางเห็นเบอร์ที่หน้าจอก็แปลกใจแต่เวย์หยิบมือถือของเธอมา“พี่เวย์ ทำอะไรคะ”“รับปากไหม ถ้าไม่รับปากพี่จะเล่าให้เขาฟังว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกันบ้าง”“พี่เวย์! ไม่เอานะคะ มันไม่ใช่แบบนั้นพี่อย่าทำแบบนี้”“หนึ่ง…”เขานับเพื่อจะกดรับสาย ฟางไม่คิดว่าเขาจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้มาก่อน“ก็ได้ค่ะ ฟางจะคบกับพี่เวย์ ห้ามรับสายเขานะคะ”“แน่นอน…ฮัลโหล”ฟางเบิกตากว้างเมื่อเวย์รับสายของภาคภูมิต่อหน้าเธอซึ่งครั้งนี้เอาเบอร์ของแม่ของเขาโทร
เขา…คือคนที่เป็นรักครั้งแรก เธอแอบรักเขาอยู่เงียบ ๆ แต่ว่าไม่นาน….เขา… ก็กลายเป็นแฟนของเพื่อนร่วมชั้นในมหาวิทยาลัยเดียวกัน….สามปีต่อมา / ร้านอาหารชื่อดัง“อะไรนะคะ พี่ภูมิบอกว่า… อยากจะเลิกกับฟางงั้นเหรอคะ แต่ทำไมปีกว่าที่คบกับฟางมาไม่เคยพูดอะไรเลย”“ฟางลองนึกย้อนกลับไปดูสิว่าหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ทำตัวยังไงบ้าง มีเวลาให้พี่มากแค่ไหนและระหว่างเรามันเป็นยังไง”“แต่ว่าฟาง…ก็ทำเพื่อ...”“พอเถอะฟาง หนึ่งปีเจอกันไม่ถึงหกครั้งนี่มันน้อยกว่าพวกเรียนกันคนละประเทศเสียอีก พี่เป็นนักธุรกิจแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเวลา แต่เธอเป็นแค่นักเขียนนิยายทำงานไม่เป็นเวลาแต่ก็ไม่ได้ดูยุ่งมากขนาดนั้น อีกอย่างพี่ก็ไม่ชอบที่ฟางทำตัวเหมือนกับพวกตายด้าน ไม่มีเสน่ห์ไม่มีความรู้สึกแบบนี้”“พี่ภูมิ! อย่ามาดูถูกกันนะ ถึงฟางจะเป็นแค่นักเขียนนิยายโนเนมแต่ฟางก็…”“พี่อยากได้แฟน อยากได้เมียและอยากได้คนที่ นอนด้วยกันมีเซ็กส์กันได้ ไม่ใช่ต่างคนต่างอยู่แบบนี้เธอเข้าใจไหม”“ซ่าส์….”เครื่องดื่มในแก้วของ “ชนิตรา” สาดเข้าไปที่ใบหน้าของแฟนหนุ่มอย่างแรง ไม่สิ ตอนนี้เขามาบอกเลิกเธอแล้วเขาก็เป็นแค่ “แฟนเก่า” เท่านั้น“ภาคภูมิ” เงยหน้า...
Comments