เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่10 เอาใจเป็นพิเศษ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-26 16:41:09มินตราค่อยๆ ขยับเปลือกตาขึ้น เธอรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเขี่ยอยู่ที่หน้าผากของเธอ เปลือกตาเริ่มลืมได้ไม่เต็มตานักก็เริ่มหรี่ลงมุดหน้ากับอะไรบางอย่างที่ไม่ได้นุ่มนิ่มมากนัก หลบแสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านม่านเข้ามาส่องตา
“จะลุกจากตัวผมได้หรือยัง”
“ขอโทษค่ะ”
สาวเจ้ารีบผุดลุกดีดตัวผึง เมื่อรู้ตัวว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังนอนกอดไม่ใช่ตุ๊กตา ถึงว่าหาความนิ่มไม่เจอเลย ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหันไปนอนกอดมาเทโอตั้งแต่ตอนไหน
“สายแล้วเหรอคะเนี่ย”
มินตราไม่ได้มีเวลาตกใจมาก เธอรีบหยิบมือถือดูเวลาได้ก็หน้าตาตื่น รีบลุกลี้ลุกลนออกจากเตียงจนมาเทโอมองท่าที่ของหญิงสาวด้วยความแปลกใจไม่รู้ว่าเธอจะรีบไปไหน
“รีบอะไรขนาดนั้น”
“จะรีบออกไปตลาดเช้าค่ะ”
ว่าจบก็รีบปรี่ไปค้นเสื้อผ้าในกระเป๋าเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตา เตรียมตัวไปตลาดเช้า เพราะหากช้ากว่านี้จะไปไม่ทัน แล้วจะไม่ได้ของอร่อยมาไว้ต้อนรับมเหศักดิ์ตามที่ตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวานที่รู้ว่าพ่อของมาเทโอจะมา
“คุณมะลิซื้อของที่นี่เป็นประจำเหรอคะ”
พรนับพันมาช่วยมินตราจ่ายตลาด เธอเห็นว่าหญิงสาวเดินตามตรอกซอกซอยได้อย่างคล่องแคล่ว ไม่คิดว่าผู้หญิงของมาเทโอจะเดินตลาดธรรมดาๆ แบบนี้เป็นด้วย
พรนับพัน สาวสวยวัย25 เธอเป็นผู้ช่วยเคนชิทำบัญชีให้กับมาเทโอ หญิงสาวเป็นผู้หญิงคนเดียวในบ้านของมาเทโอ เธอถูกเคนชิช่วยเหลือเอาไว้เมื่อครั้งที่บ้านของเธอถูกเจ้าหนี้จะฆาตกรรมยกบ้าน พ่อแม่ของเธอไม่รอด ดีที่วินาทีที่เธอจะถูกยิงเคนชิมาช่วยเอาไว้ได้ หลังจากนั้นเธอก็ได้มาอยู่ในบ้านของมาเทโอ เคนชิส่งเธอจนเรียนจบมหาวิทยาลัยพอเรียนจบได้ก็หญิงสาวก็ช่วยงานเคนชิเรื่อยมา
“ค่ะ ตลาดนี้ของอร่อยเยอะมากแล้วก็ราคาถูกด้วยนะคะพี่พรีม”
“วันหลังพี่ต้องมาเดินบ้างแล้วค่ะ”
“จะมาอีกเมื่อไรบอกมะลินะคะ เดี๋ยวมะลิมาเป็นเพื่อนค่ะ”
พรนับพันรู้สึกถูกชะตากับมินตราตั้งแรกครั้งแรกที่เจอ คราแรกที่ถูกเคนชิวานให้มาจ่ายตลาดกับหญิงสาว เธอกลัวว่าจะถูกทำตัวเจ้ายศเจ้าอย่างใส่ เพราะหญิงสาวที่เธอจะต้องไปช่วยมีตำแหน่งว่าที่ภรรยาของมาเทโอ แต่เมื่อได้มาสัมผัสกับมินตราจริงๆ เธอทำตัวไม่แตกต่างอะไรกับคนธรรมดาๆ คนหนึ่งเลย ทั้งยังดูสดใสร่าเริง มนุษย์สัมพันธ์ดีมากๆ ด้วย
“ครั้งนี้มะลิไปซื้อขาหมูจากร้านประจำมา ถ้าครั้งหน้ารู้ล่วงหน้าว่าคุณพ่อจะมาทานข้าวที่นี่ มะลิจะทำให้คุณพ่อทานเองค่ะ รับรองว่าอร่อยกว่าที่ซื้อมาเยอะเลย”
เมื่อถึงเวลาที่มเหศักดิ์มาร่วมโต๊ะอาหารกลางวันได้ มินตราก็ทำหน้าที่แนะนำเมนูอาหารที่เธออยากนำเสนอเสมือนเชฟมือหนึ่งที่รังสรรค์เมนูอาหารเอาไว้ให้เขาโดยเฉพาะ เสียงเจื้อยแจ้วหวานใสของหญิงสาวสร้างความขันปนเอ็นดูกับมเหศักดิ์ไม่น้อย
“จริงเหรอ”
“ค่ะ”
“ไม่ค่อยจะโม้เลยคุณเนี่ย”
มาเทโอเอ่ยขัดคนที่พูดไม่หยุดตั้งแต่พ่อของเขามาถึง จนเขาไม่มีช่องว่างจะได้ทักทายพ่อตนเป็นเรื่องเป็นราวเลย
“แกไม่เคยชิมฝีมือเมียแกหรือยังไง ถึงว่าเธอโม้”
“คือเมนูนี้ มะลิไม่เคยทำให้ผมทานครับ”
“ใช่ค่ะคุณพ่อ มะลิไม่เคยทำเมนูนี้ให้พี่เรียวทานหรอกค่ะ มันค่อนข้างใช้เวลา”
สองหนุ่มสาวหันมาสบตากันอมยิ้ม นับว่าพวกเขาทั้งคู่เริ่มทันกันดีพอสมควร
“วันหลังฉันจะมาชิมฝีมือหนูแล้วกันนะ”
“ค่ะ”
ตลอดมื้ออาหาร มินตราแทบจะไม่ปล่อยให้จานข้าวของคนร่วมโต๊ะได้ว่างจากกับข้าว เพราะเธออุตส่าห์ไปเลือกเมนูที่เรียกได้ว่าเลื่องชื่อในตลาดที่เธอไป จะให้ทุกคนพลาดไม่ได้ มื้อนี้มเหศักดิ์จึงทานอาการได้มากกว่าปกติ ไม่ใช่เพียงแค่อาหารรสชาติถูกปากเท่านั้น แต่เป็นเพราะความสุขที่ได้ใช้เวลาอยู่กับลูกๆ ด้วย
หลังจากจบมื้ออาหารคาว มินตราก็รีบขอตัวไปเตรียมของหวาน มเหศักดิ์และมาเทโอจึงได้มีเวลาคุยธุระกันตามลำพังเสียที
“ฉันกำลังสงสัยว่าคนของการันต์เกี่ยวข้องกับยาเสพติด”
“คุณพ่อไม่ลองคุยกับคุณรันต์ล่ะครับ หรือว่า..”
มาเทโอเริ่มแสดงออกถึงการรับรู้สิ่งยุ่งยากที่จะเกิดขึ้นภายภาคหน้า ด้วยรู้ดีว่าพ่อตนเอ่ยมาเช่นนี้ไม่พ้นให้เขาไปจัดการหาตัวการต้นเรื่องแน่นอน
“อืม ฉันระแคะระคายอย่างที่แกคิด ฉันเลยถึงต้องพึ่งแกไง”
มเหศักดิ์พยักหน้าช้าๆ ใช่ เขากังวลว่าคนที่เป็นต้นเหตุจะเป็นการันต์จึงอยากจะให้มาเทโอช่วยสืบ และภาวนาในใจว่าสิ่งที่เขาสงสัยจะผิดพลาดไป
“ผมจะรีบจัดการให้เร็วที่สุดครับคุณพ่อ”
มาเทโอรู้สึกลำบากใจเรื่องที่รับปากมเหศักดิ์พอสมควร เขารู้ว่าพ่อนั้นสั่งห้ามให้คนในครอบครัวยุ่งกับสิ่งเสพติดทุกชนิดมาเนิ่นนานแล้ว และหากเขาสืบได้ว่าการันต์เป็นต้นเรื่อง ไม่วายได้ผิดใจกับการันต์แน่ ซึ่งการผิดใจกับคนในครอบครัวเขาไม่ชอบเป็นที่สุด แต่ก็ปฏิเสธพ่อตนไม่ได้อยู่ดี
“คุณพ่อทานลูกตาลลอยแก้วสิคะ มะลิทำเองค่ะ”
สองพ่อลูกจบบทสนทนาเรื่องนี้กันได้เมื่อได้ยินเสียงของมินตราดังมาแต่ไกล ไม่นานนักเธอก็มาเสริฟลูกตาลลอยแก้วตรงหน้าของมเหศักดิ์และมาเทโอ
“มันหวานมากเลยครับคุณพ่อ”
มาเทโอลองชิมของหวานในถ้วยไปคำแรกก็รีบยื่นมือแตะที่แขนของพ่อตนที่กำลังจะตักของหวานใส่ปาก แต่ก็ไม่สามารถห้ามปรามพ่อตนได้อยู่ดี
“คำสองคำไม่เป็นไรหรอกน่า”
ของหวานเข้าปากมเหศักดิ์ได้ เขาเคี้ยวได้สองสามครั้งก็นิ่งไป ด้วยทั้งกลิ่นและรสชาติมันค่อนข้างคุ้นเป็นพิเศษ
“เป็นไงคะ”
มินตรามองจ้องมเหศักดิ์ไม่ละสายตา เพราะหลังจากเขาทานของหวานไปก็นิ่งอึ้งไม่แสดงสีหน้าว่ารู้สึกชอบหรือไม่ชอบออกมาให้หญิงสาวเห็น เธอจึงเริ่มไม่ค่อยมั่นใจว่าของหวานที่ทำจะถูกปากของมเหศักดิ์หรือไม่
“หนูมะลิฝึกทำมาจากที่ไหน”
“สูตรของที่บ้านมะลิค่ะ ไม่ได้มีแค่กลิ่นใบเตยอย่างเดียว แต่เพิ่มกลิ่นวานิลลาลงไปด้วยค่ะ จะหวานกว่าที่อื่นนหน่อยนะคะ เวลาใส่น้ำแข็งไปด้วยรสชาติจะได้พอดีเวลาทานก็จะชื่นใจมากๆ เลยค่ะ”
มินตราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่บ้านของเธอเอาสูตรนี้มาจากไหน เพราะเธอทานที่ไหนก็ไม่เคยมีใครใส่กลิ่นวานิลลาแบบนี้เหมือนกัน
“อืม อร่อยมาก”
“ขอบคุณค่ะ”
สาวเจ้าฉีกยิ้มร่าได้เมื่อได้คำตอบที่ตรงใจ
“ฉันต้องขอตัวกลับก่อนล่ะ เดี๋ยววันหลังจะมาใหม่”
“มาบ่อยๆ เลยก็ได้ค่ะ”
“อืม”
มือหนายกลูบหัวมินตราเบาๆ ก่อนจะดื่มน้ำอึกใหญ่และลุกขึ้นเดินออกไป ด้วยไม่อยากแสดงสีหน้าไม่สู้ดีให้ใครเห็น
“อยากได้อะไรจากพ่อผม ดูคุณเอาใจพ่อผมจังเลย”
หลังจากพ่อตนนั่งรถกลับไปได้ มาเมโอก็เริ่มเอ่ยหยั่งเชิงกับมินตรา เพราะเห็นว่าเธออยากจะเอาใจและพยายามวางตัวสนิทกับพ่อของเขาอย่างออกหน้าออกตา
“เปล่านี่คะ แค่เคารพเหมือนญาติผู้ใหญ่คนนึงก็เท่านั้น”
สาวเจ้ารีบส่ายหัวพัลวัน พฤติกรรมที่เธอแสดงออกกับมเหศักดิ์เธอไม่เคยเสแสร้ง เพราะรู้สึกว่าการได้อยู่ใกล้กับพ่อของมาเทโอเธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจ จนบางครั้งก็เคยถามตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนี้ได้ทุกครั้งที่อยู่ใกล้กับมเหศักดิ์ แต่เมื่อหาคำตอบไม่ได้ก็ไม่ได้คิดใส่ใจจะหา และไม่คิดว่ามาเทโอจะเข้าใจเจตนาของเธอผิด
“อืม เย็นนี้ผมต้องออกไปข้างนอก อาจจะกลับดึกๆ”
“ค่ะ เอ่อ มะลิมีเรื่องจะขอพี่เรียวค่ะ”
“อะไร”
คนตัวเล็กรีบก้าวเท้าเข้าประชิดตัวชายหนุ่ม และกระซิบกระซาบด้วยสีหน้าลำบากใจ
“ถ้าพี่เรียวจะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ป้องกันทุกครั้งด้วยนะคะ”
มาเทโอที่ตั้งใจฟังคิดว่ามินตราจะมีเรื่องอะไรสำคัญ กลับเป็นมากำชับเรื่องที่เขารู้ดีว่าจะต้องจัดการตัวเองยังไง จึงมีอารมณ์โทสะขึ้นมาเล็กน้อย การที่เขาจะออกไปข้างนอกไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องผู้หญิง แต่ถึงจะไปเขาก็รู้ว่าจะต้องจัดการตัวเองอย่างไร
“ผมรู้ว่าควรจะดูแลตัวเองยังไง แล้วก็รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก”
บทที่เกี่ยวข้อง
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่11 ยั่วพี่เรียว
“ค่ะ อ่อ อีกเรื่อง วันนี้เป็นวันเกิดพี่ที่ทำงาน ขอไปนะคะ”“ให้คนของผมไปด้วย ห้ามกลับเกินเที่ยงคืนไม่งั้นผมจะไปตามคุณถึงที่”“ค่ะ”ชายหนุ่มเอ่ยจบก็หันหลังเดินออกไป มินตราเริ่มบุ้ยปากไม่รู้ว่าเธอจะต้องมาถูกจำกัดเวลาในการออกไปไหนมาไหนด้วย แต่ก็ไม่ได้อยากแย้งอะไร ด้วยกลัวว่าเขาจะยกคำขู่อะไรออกมาอีกปึก ปัก ตับ ตับ “โอ้ยย..ๆ” เสียงของแรงกระแทกระหว่างเท้าโตๆ กับร่างของใครบางคนดังขึ้นอยู่หลายครั้ง บวกกับเสียงร้องโอดโอยของคนที่ถูกกระทำดังลั่นอยู่ในโกดังร้าง ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นลูกน้องของการันต์ที่ถูกคนของมาเทโอซ้อมเพื่อเค้นความจริงว่าทำไมถึงได้ค้ายา“พอ!”คำประกาศิตของมาเฟียหนุ่มดังสนั่น เหล่าคนของเขาจึงหยุดการซ้อมคนของการันต์ได้“พูดมาว่าทำไมมึงถึงกล้าขัดคำสั่งของพ่อกู”ขายาวเดินเข้ามาก้มมองคนที่นอนเลือดกลบปากอยู่ที่พื้น เขาจ่อปากกระบอกปืนไปที่หัวของจักรกฤษคนสนิทการันต์ หากไม่ได้คำตอบดีๆ จักรกฤษได้เจ็บตัวกว่านี้แน่“ค คุณรันต์เป็นคนสั่งให้ผมทำ ไม่เชื่อก็ไปถามเค้าดูสิ”เมื่อได้รับฟังคำสารภาพ มาเทโอก็ยืนหลับตานิ่งชั่วขณะ เพราะสิ่งที่จักรกฤษตอบมาเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากจะได้ยิน“มึงไปซะ แล้วถ้ามึ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่12 ห้ามยุ่ง
“บอกเองนะ ว่าจะยั่วผม”มือหนารีบปลดกระดุมถอดเสื้อทิ้ง วาดขาคร่อมคนตัวเล็กเอาไว้ ก่อนจะก้มลงบดจูบริมฝีปางบางสีชมพูระเรื่อ คนตัวเล็กที่หลับตาพริ้มคราแรก เริ่มถลึงตาเบิกโพลงตกใจเมื่อถูกจู่โจมขโมยจูบครั้งแล้วครั้งเล่าจนรู้สึกว่าตัวเองกำลังหายใจไม่ออก หลังจากนันก็รู้สึกมวนท้องขึ้นมาดื้อๆ“อึก อึก”มาเทโอเริ่มขมวดคิ้วเมื่อรับรู้ได้ว่าหญิงสาวกำลังผะอืดผะอม เขารีบผละริมฝีปากออกจากริมฝีปากบางด้วยท่าทีแสนเสียดายด้วยรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นพรวดดด “บ้าเอ้ย”ไม่ทันที่คนตัวโตจะลุกออกจากเตียง มินตราก็อาเจียนพุ่งพรวดใส่มาเทโอเลอะเทอะไปหมดรวมถึงตัวเธอและเตียงนอนด้วย อารมณ์ความเป็นชายที่พลุ่งพล่านคราแรกตอนนี้กลับแปรเปลี่ยนเป็นอาการไม่สบอารมณ์ จนต้องรีบยกหูโทรหาพรนับพันวานให้เธอมาจัดการทำความสะอาดให้หลังจากมาเทโออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เป็นเวลาเดียวกับที่พรนับพันจัดการเปลี่ยนผ้าปูเตียงและชุดเครื่องนอนชุดใหม่เสร็จเรียบร้อย รวมไปถึงเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับมินตราจนตอนนี้เธอนอนกอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่หลับปุ๋ยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“เรียบร้อยแล้วค่ะคุณเรียว เวลาเมาคุณมะลิดูงอแงเก่งเหมือนกันนะ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่13 ใครจะไปรู้
“มันก็เหมือนการแต่งงานของคู่รักทั่วไปจริงๆ นะ แค่หลังจากนี้ชะนีน้อยก็กลายเป็นคุณนายใหญ่ ที่ผัวไปมีเล็กมีน้อยบ้างแต่ไม่ได้เอามาเชิดหน้าชูตาแค่นั้น”ณัฐพลเริ่มขมวดคิ้วครุ่นคิด ดูไปแล้วคงไม่ผิดไปจากเธอพูด เพราะคิดว่ามินตราคงจะอยู่กับมาเทโอไปแทบจะตลอดชีวิตแน่นอน แต่พอใจคิดไม่ค่อยตรงกับณัฐพลเท่าไรจึงเริ่มที่จะเอ่ยแย้งขึ้น“ถ้าเป็นอย่างที่แกว่า ผัวต้องมีความรักให้เมียบ้าง แต่นี่ไม่ใช่”“เอ้า ใครจะไปรู้วันข้างหน้าคุณเรียวอาจจะรักมะลิจริงๆ ก็ได้ น้องแกสวยน่ารักขนาดนี้ อยู่ด้วยกันทุกวันไม่รักบ้างก็ให้มันรู้ไป”ณัฐพลกอดอกเอ่ยจีบปากจีบคอ วันหน้าอะไรจะเกิดขึ้นใครจะไปรู้ เพราะวันนี้จู่ๆ ชะนีน้อยของเขายังชีวิตพลิกผันในเวลากะทันหันเลย“พี่ๆ หยุดเถียงกันได้แล้วค่ะ มะลิหิวแล้วไปหาอะไรทานกันเถอะ”มินตราไม่ได้อยากจะฟังพี่ๆ ทั้งสองเถียงกันเรื่องที่คาดเดาไม่ได้เท่าไรนัก เพราะเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่ทำให้เธอคิดมากไปเปล่าๆ ทั้งตอนนี้ท้องน้อยๆ ของเธอยังส่งเสียงร้องแล้วด้วยจึงรีบจูงมือทั้งสองกลับไปที่ซุ้มหน้าบ้านพักริมทะเลหลังใหญ่ แต่ไม่ทันที่ทั้งสามจะได้เดินไปไหนไกล เคนชิก็เดินมาตามมินตราเสียก่อน“คุณมะลิครับ ค
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่14 ใครเค้าอยากตายกันล่ะ
“นึกว่าคุณจะไม่มา”มาเทรับโอออกมาต้อนรับการันต์ที่เพิ่งมาถึง คนถูกทักมีสีหน้าที่ไม่ได้ยินดีที่จะมาที่นี่สักเท่าไร แต่เพราะไม่อยากจะมีเรื่องผิดใจอะไรกับมเหศักดิ์อีกจึงต้องจำใจมาทำตัวแสดงความยินดีในงานแต่งงานนี้“ฉันไม่อยากผิดใจกับคุณพ่อมากกว่านี้ เรื่องที่นายยุ่มย่ามเรื่องของฉัน ฉันพยายามลืมๆ มันไปแต่อย่าผิดเรื่องอะไรแล้วกันฉันพร้อมเหยียบซ้ำ”การันต์เอ่ยจบก็เดินผ่านหน้ามาเทโอไปที่ริมชายหาด ไอเซย่ามองตามหลังการันต์ด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์นักที่การันต์ชอบทำตัวเหนือกว่ามาเทโอตลอด แต่เพื่อนเขาก็ดูท่าจะปล่อยผ่านคนๆ นี้ทุกครั้งไป“ทำไมนายยอมให้มันหยามหลายครั้งแล้ว เกรงใจอะไรมัน”“ฉันไม่อยากสร้างปัญหาให้คุณพ่อไม่สบายใจ”มาเทโอรู้ว่ามเหศักดิ์รักการันต์กว่าใครๆ โดยที่ไม่ต้องพูดออกมา และที่เขาไม่อยากจะมีปัญหากับการันต์ไม่ใช่กลัวชายหนุ่ม แต่สิ่งที่กลัวคือการทำให้คนมีบุญคุณอย่างพ่อตนมาหนักใจเรื่องการมีปัญหาของคนในครอบครัวมากกว่า“เนื้อกุ้งหวานมากเลยค่ะ”มินตราลองชุดเสร็จก็วิ่งพุ่งมาหาพอใจและณัฐพลที่โต๊ะอาหารริมทะเล มาถึงได้ก็ใช้ส้อมตักกุ้งตัวใหญ่เข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ไม่ขาดคำ“อย่าทานเข้าไปเยอะล่ะ เดี
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่15 งานแต่ง
Rrrrr“พี่อุ๋มอิ๋มคะ เด็กของพี่ที่ว่างตามที่เกรซส่งรายชื่อให้หรือเปล่าคะ ดีค่ะ ค่าใช้จ่ายเท่าไรส่งมาในแชทได้เลยนะคะเดี๋ยวเกรซจะรีบโอนให้ แต่พรุ่งนี้เด็กพี่ต้องมาถึงนะคะ”กชกรวางสายได้ยกยิ้มอย่างผู้ชนะ เธอรู้ได้เลยว่าพรุ่งนี้ได้สนุกแน่ งานแต่งของมินตรากับมาเทโอครั้งนี้คงเป็นที่น่าจดจำและติดตามินตราไปตลอดชีวิตก๊อกๆๆไอเซย่างัวเงียตื่นขึ้นหลังจากได้ยินเสียงเคาะประตูหลายครั้ง“คุณแอลคะ ฉันพอใจเองค่ะ”ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองไปยังนาฬิกาก่อนจะลุกพรวดออกไปเปิดประตูตามเสียงเรียก คิดว่าหญิงสาวคงมีเรื่องด่วนไม่อย่างนั้นพอใจไม่มาเคาะห้องของเขาเวลานี้แน่แกร๊กก“มีอะไรครับ”คนที่เปิดประตูเห็นหญิงสาวหน้าตื่นเขาก็เริ่มมีสีหน้ากังวลไปด้วย“ไปที่สนามบินกับฉันหน่อยค่ะ”หลังจากพอใจไปตามไอเซย่าทั้งสองก็รีบเตรียมตัวขับรถออกไปจากบ้าน ชายหนุ่มขับรถออกมาได้ก็อยากรู้ให้หายคาใจว่าพอใจรู้ได้ยังไงว่ากชกรกำลังจะสร้างเรื่อง“คุณพอใจรู้ได้ยังไงครับว่าคุณเกรซโทรให้ผู้หญิงที่เคยนอนกับคุณเรียวมาป่วนที่นี่”“เพื่อนฉันเป็นโมเดลลิ่งค่ะ โทรมาบอกฉันว่าเมื่อคืนคุณเกรซโทรตามผู้หญิงที่เคยนอนกับคุณเรียวแทบทุกโมเดลลิ่งให้มาที่งานน
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่16 ไม่ปล่อยง่ายๆ
ใบหน้านวลถูกเชยขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่คนตัวโตจะก้มลงบดจูบริมฝีปากบาง สัมผัสวาบหวามนุ่มนวลเช่นนี้ทำคนที่ไม่เคยผ่านมือชายมวลท้องและไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังตื่นเต้นจนลืมหายใจ ลิ้นร้ายเริ่มลุกเร้าเข้ามาฉกชิมความหวานในปากนุ่มดูดดึงลิ้นเรียวเล่น คิ้วเรียวบางขมวดเข้าหากันอย่างสับสนในอารมณ์ของตัวเองขณะที่คนตัวโตกำลังเล่นลิ้นสนุกในปากของเธอ ตอนนี้หญิงสาวทั้งตื่นเต้นทั้งกลัว และรู้สึกวาบหวามแปลกใหม่ไปในคราเดียวกัน ไม่นานนักมือน้อยก็ยกขึ้นผลักคนตัวโตออกห่างเพราะเริ่มที่จะหายใจไม่ออก ริมฝีปากหนาผละออกจากเธอได้ มินตราก็รีบสูดลมหายใจเข้าปอดตัวโยนฮื๊ดดด ฟู่...“จูบไม่เป็นหรือไง อย่าหยุดหายใจสิ”เขาว่าขณะเร่งรีบถอดเสื้อผ้าจนเหลือตัวเปล่าโชว์รอยสักและแผงกล้ามเต็มตาหญิงสาว ภาพตรงหน้าทำมินตราเริ่มหน้าร้อนผ่าวอีกรอบและต้องเบนหน้าหนี แม้นในห้องนี้จะมีแค่แสงไฟสีส้มสลัวของโคมไฟหัวเตียง แต่มันก็ทำให้เธอเห็นอะไรๆ ชัดพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นแผงอกกว้าง หรือแม้กระทั่งกล้ามเนื้อมัดเล็กมัดใหญ่รวมไปถึงส่วนงอกส่วนย้อยที่กำลังตั้งตรงชี้หน้าของเธออยู่ตอนนี้ด้วยดวงตาคมของมาเทโอเอาเริ่มไล่จ้องรูปร่างและผิวพรรณที่ดึงดูดสายตา เ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่17 ไม่ใช่ขนาดผม
เช้าของวันต่อมาเมื่อมาเทโอเห็นว่าอาการของมินตราอาการดีขึ้นพอสมควรแล้วจึงรีบพาเธอกลับบ้าน เพราะเขามีธุระที่จะต้องไปต่างจังหวัดต่อ คราแรกก็คิดจะพาเธอไปด้วยเต่เห็นว่าหญิงสาวยังไม่หายดีจากอาการไข้จึงให้เธอพักอยู่ที่บ้านไปก่อน“พี่เรียวไปทำอะไรเหรอคะ”มินตราเอ่ยถามมาเทโอขณะนั่งทานข้าวเที่ยงด้วยกัน เพราะรู้ว่าวันนี้เขาจะบินขึ้นเหนือตอนเย็นและจะไปอยู่ที่นั่นสองสามวัน“ไปหาสถานที่สร้างความสุข”“อ๋อ ค่ะ”เมื่ออีกฝ่ายตอบหน้าตาเฉยโดยไม่คิดที่จะเงยหน้ามาสบตาของเธอ มินตราก็เริ่มหน้าเจื่อนถึงแม้ว่าเธอและเขาจะไม่ใช่คู่รักกันจริงๆ กับมาเทโอ แต่ก็รู้แก่ใจว่าเธอมีสัมพันธ์กับเข้าไปแล้ว เมื่อเขาจะไปมีความสุขกับคนอื่นเธอรู้สึกไม่ชอบใจแปลกๆ แต่ก็พูดอะไรไม่ได้เพราะต้องทำตามข้อตกลง“ผมต้องไปแล้ว ขาดเหลืออะไรหรืออยากไปไหนก็บอกเคนชิ อย่าลืมทานข้าวทานยาให้ตรงเวลาด้วยเข้าใจหรือเปล่า”มาเทโอหันมาบอกหญิงสาวที่เดินมาส่งที่รถตู้ในช่วงเย็น“ค่ะ”มินตราพยักหน้ารับหงึกหงักเมื่อเห็นมาเทโอเข้าไปนั่งในรถตู้ได้ เธอก็รีบหันหลังสาวเท้าไปหาไอเซย่าที่กำลังจะเดินขึ้นรถไปอีกคน“คุณแอลคะ”“ครับ”สาวเจ้าล้วงอะไรบางอย่างออกจากกระเป
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่18 ไม่ไหว
มาเทโอปิดไฟห้องเหลือเพียงแสงสีส้มสลัวของโคมไฟข้างหัวเตียง และทิ้งตัวลงนอนกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง จมูกโด่งไล่สูดดมกลิ่นหอมบนเรือนผมของหญิงสาว กลิ่นหอมอ่อนๆ ของเธอทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายได้เป็นอย่างดี ไม่กี่วินาทีที่ได้สัมผัสคนตัวเล็กนุ่มนิ่มภาพคืนนั้นก็หวนกลับมาอีกครั้ง และตอนนี้เขาก็เริ่มมีอารมณ์ความเป็นชายพลุ่งพล่านขึ้นมากะทันหัน“อาการคุณดีขึ้นหรือยัง”เขาเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาวเสียงกระเส่า“ค่ะ มะลิหายดีแล้วค่ะ”สาวเจ้าหันหน้ามามองมาเทโอผงกหัวหงึกหงัก เธอเริ่มเบิกตาตกใจที่จู่ๆ มือหนาของเขาก็ค่อยๆ เลื่อนสอดดึงชั้นในตัวจิ๋วของเธอผ่านขาเรียวเหวี่ยงทิ้งไปข้างเตียง“คือ รออาทิตย์หน้าได้ไหมคะ”มินตราเริ่มถดตัวหนีมาเทโอเพราะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ช่วงล่างของเธอตอนนี้ยังไม่หายเจ็บดีหากต้องมารับแรงกระแทกจากคนตัวโตคิดว่าเธอคงจะรับไม่ไหวแน่“ผมไม่ไหว ขอไม่รอนะ”มาเทโอไม่ได้สนคำร้องขอของคนตัวเล็กเขาวาดขาคร่อมหญิงสาวกดข้อมือสองข้างของเธอเอาไว้กับเตียงนุ่มและเริ่มบดจูบริมฝีปากบางมูมมาม ยิ่งใกล้เธอมากเท่าไรอารมณ์สวาทของเขาก็พลุ่งพล่านประทุเร็วขึ้นเท่านั้น มินตราไม่ได้มีท่าทีขัดขืนซ้ำยังรู้สึกพอใจกับร
บทล่าสุด
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่36 ตอนจบ
คนตัวเล็กหลับตาพริ้มแอ่นสะท้าน มือเรียวทั้งสองวาดจิกเกร็งอยู่กับหมอนนุ่ม ริมฝีปากบางขบเม้มไม่ยอมละ ขณะที่สามีตัวโตกำลังเล่นลิ้นอยู่กับยอดอกอิ่ม มาเทโอรู้สึกคุ้นกลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวของมินตรามากเป็นพิเศษ ภาพจำครั้งที่เคยนอนร่วมรักกันอยู่บนเตียงค่อยๆ หลั่งไหลมาเป็นระยะ จนเขาต้องหยุดการกระทำฟุบใบหน้าลงกับกลางอกอิ่ม“พี่เรียวโอเคไหมคะ เราหยุดแค่นี้ดีไหม”มินตราเริ่มลืมตามองคนเป็นสามีหลังจากรับรู้ได้ว่ามาเทโอหยุดการกระทำและกำลังถอนหายใจเหนื่อยอยู่บนตัวของเธอ“ไม่”มาเทโอสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้อารมณ์ค้างคาอยู่อย่างนี้แน่ เมื่อรู้สึกดีขึ้นกิจกรรมสวาทก็เริ่มดำเนินต่อ และครั้งนี้ดูจะร้อนแรงและดิบเถื่อนอยู่พอสมควรยิ่งได้ใกล้ชิดดอมดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ได้สัมผัสผิวเนื้อเนียนนุ่มนิ่มเสมือนร่างกายของมินตราเป็นทั้งแม่เหล็กดึงดูดอารมณ์วาบหวามและเป็นทั้งเชื้อเพลิงเติมไฟสวาทให้กับเขาได้เป็นอย่างดีมาเทโอไล่ละเลงลิ้นสัมผัสร่างกายคนตัวเล็กครู่ใหญ่ก่อนจะเริ่มสอดใส่มังกรหัวโปนอัดแน่นเข้าไปในร่องสวาทแล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักด้วยลีลาเร่าร้อน ทำสาวเจ้าหัวสั่นหัวคลอนครางเสียงหวานแทบจะตลอดทั
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่35 จูบบอกฝันดี
“ฉันซื้อตุ๊กตาหมีจริงๆ เหรอ”มาเทโอเห็นไอเซย่าเข้ามาในห้องทำงานตอนเช้าได้ก็รีบเอ่ยถามถึงเรื่องตุ๊กตาหมีทันที เพราะยังไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นว่าเขาจะไปคนไปซื้อของพวกนั้นด้วยตัวเอง“อืม นายรีบซื้อมาง้อคุณมะลิ ตอนนั้นฉันก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาเหมือนกัน”ไอเซย่านึกไปถึงภาพตอนนั้นเขาก็อดมีท่าทีขบขันไม่ได้“แสดงว่าฉันใส่ใจเธอมากเลยล่ะสิ”“ที่สุด”มาเทโอนึกยังไงก็นึกภาพตัวเองไม่ออกว่าตอนนั้นมีความคิดความอ่านแบบไหนถึงได้เลือกที่จะทำตัวอ่อนโยนกับผู้หญิงได้ขนาดนั้น แต่ก็ต้องละการคิดเรื่องนี้ไปก่อนเพราะเขามีอีกเรื่องที่อยากรู้มากกว่า“เออแล้วนี่ตำรวจได้เบาะแสอะไรการันต์บ้างไหม”มาเทโอเห็นว่านี่ก็ผ่านงานศพของกชกรและภาคภูมิมาพักใหญ่แล้วแต่ตำรวจก็ยังตามหาการันต์ไม่เจอเลย เขากลัวว่าการันต์ยังจะมีชีวิตอยู่และหวนกลับมาทำร้ายพวกเขาได้อีก“ไม่ ฉันหวังว่ามันจะหายสาบสูญไปในทะเล”ไอเซย่าส่ายหัวและหวังว่าการันต์จะไม่มีโอกาสจะกลัยมาใช้ชีวิตได้อีก แต่ถึงกลับมาได้เขาก็ไม่ได้คิดกลัวเพราะการันต์มีหมายจับและไม่มีอำนาจอะไรในมือแล้ว“อ่อ อีกเรื่องที่ฉันจะถามนาย”“อะไร”“ถ้าฉันไปอยู่ญี่ปุ่นกับคุณพ่อนายจะไปด้วยหรือเปล่า
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่34 ตามกลับ
“ย่าไม่อยากเห็นหลานย่าอ่อนแอแบบนี้เลยลูก”พุดกรองนั่งกอดหลานตัวเล็กด้วยสีหน้าห่อเหี่ยวหัวใจ ทั้งที่ครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตามีความสุขแล้วก็ยังจะมามีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นอีกจนได้“มะลิไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ค่ะ แต่มันห้ามไม่ได้จริงๆ ค่ะ มะลิกลัวว่าพี่เรียวจะกลับมาจำมะลิไม่ได้”มินตราสะอึกสะอื้นซุกอยู่กับอกอุ่นของพุดกรอง“ย่าเชื่อว่าทุกอย่างจะต้องดีขึ้น หมอก็บอกเองไม่ใช่เหรอลูกว่าอาการของเรียวน่าจะเป็นแค่ชั่วคราวเท่านั้น เข้มแข็งเข้าไว้นะลูกนะ คนเราคู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก มันอาจจะมีอุปสรรคเข้ามาบ้างถ้าผ่านไปได้ความรักของหนูกับเรียวก็จะมั่นคงขึ้น”“ค่ะคุณย่า”พุดกรองได้แต่นั่งลูบหัวทุยไล่ไปถึงหลังปลอบคนตัวเล็กที่สะอื้นตัวสั่นเทาด้วยความสงสารจับใจเวลาพ้นผ่านร่วมเดือนกว่าตอนนี้บาดแผลตามร่างกายของมาเทโอหายเป็นปกติ และกลับมาอยู่ที่บ้านได้เป็นเดือนแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววการกลับมาของมินตราจนทุกคนต่างก็กังวลในความสัมพันธ์ของสองสามีภรรยาไปตามๆ กันเพราะฝ่ายภรรยาหากสามีไม่ตามกลับก็ไม่ยอมกลับ ส่วนคนเป็นสามีก็ปล่อยเอ้อระเหยเพราะจำภรรยาตัวเองไม่ได้เลยไม่ชินที่จะอยู่ด้วยกันและไม่คิดจะตามภรรยาตัว
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่33 ความทรงจำขาดหาย
“พี่เรียว ฮือๆๆ”“คุณมะลิ”มินตราเข่าทรุดจนพรนับพันต้องรีบรวบมานั่งที่เก้าอี้ หญิงสาวเริ่มสะอื้นตัวโยนเมื่อรับรู้ความจริงว่ามาเทโออาการหนักและหมอกำลังช่วยชีวิตอยู่ในห้องผ่าตัด“ทำไมคะ ทำไม ฮือๆๆ”มินตราแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรง เธอตัวอ่อนปวกเปียกยิ่งรู้ว่ามาเทโอเป็นแบบนี้ก็เพราะมุ่งมั่นที่จะตามหาเธอก็ยิ่งรู้สึกแย่ ทั้งที่ได้กลับมาเจอกันแท้ๆ แต่กลับต้องมาเกิดเรื่องร้ายแบบนี้ขึ้น ตอนนี้โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับชีวิตของเธอกันแน่“เมื่อไรพี่เรียวจะตื่นมาคุยกับมะลิคะ มะลิมีเรื่องจะคุยกับพี่เรียวตั้งเยอะเลย คุณพ่อเล่าให้มะลิฟังว่าตอนเด็กๆ พี่เรียวชอบหนีไปแอบบนต้นไม้ให้คุณพ่อตามหาเป็นว่าเล่น พี่เรียวดื้อเหมือนกันนะคะ พี่เรียวจำได้ไหมว่าเราจะไปพักผ่อนกันที่บ้านสวนของคุณย่ารีบๆ ตื่นมานะคะตอนนี้ผลไม้ที่สวนกำลังออกผลเยอะเลย เราจะได้ไปทานผลไม้สดๆ จากต้นเลยดีไหมคะ”ร่วมครึ่งเดือนแล้วที่มินตรามานั่งคุยกับสามีที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงไม่มีเว้นว่าง หลังจากการผ่าตัดหมอบอกให้เธอสบายใจได้ว่าสามีของเธอยังไงก็ฟื้นคืนกลับมาเป็นคนปกติได้แน่นอน แต่เธอก็ยังไม่เป็นว่าเขาจะลืมตาตื่นหรือรู้สึกตัวบ้างเลย“เฮ้อ”สาวเ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่32 เป็นตายเท่ากัน
“โลกกลมเหมือนกันนะคะ มันเป็นเรื่องบังเอิญมากๆ ที่มะลิได้มาแต่งงานกับเรียว”มารตีออกมานั่งคุยกับตฤณภพที่หน้าบ้านกลางดึกหลังจากที่ลูกๆ ของพวกเธอหลับกันไปแล้ว“ฟ้าคงลิขิตมาแล้ว พี่ดีใจที่ลูกเราได้เรียวมาดูแล”“ม่านก็เหมือนกันค่ะ ม่านอยากให้ถึงเวลาที่เราได้กลับบ้านแย่แล้วค่ะ”“พี่ก็อยากกลับไปเห็นที่ที่เคยอยู่เหมือนกันว่าตอนนี้มีอะไรที่เปลี่ยนไปแล้วบ้าง อีกอย่างมินทร์จะได้เข้าเรียนมหาลัยด้วย”ตฤณภพผ่านอะไรมาจนถึงตอนนี้ก็เชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างฟ้าได้กำหนดมาแล้ว แม้จะผ่านเรื่องราวร้ายๆ มามากมายแต่เขาก็ลืมมันไปได้เพราะคิดว่าต่อจากนี้คงจะมีแต่ความสุข“เราจะบอกกับพวกเค้าเลยไหมครับว่าเกิดอะไรขึ้น”เคนชิกระซิบถามไอเซย่าขณะที่กำลังล่องเรือไปยังเกาะพร้อมกับเจ้าหน้าที่ที่ชำนาญการภาคพื้นทะเลแห่งนี้“ให้พวกเค้ากลับไปถึงกรุงเทพก่อนจะดีกว่า”ไอเซย่าไม่อยากให้มินตราได้รับรู้จนกว่าจะกลับถึงกรุงเทพ เพราะหากรู้ว่าอาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุของมาเทโอเป็นตายเท่ากันทุกคนคงใจเสียกันนานแน่ ให้ไปรับรู้ด้วยตัวเองที่โรงพยาบาลเลยจะดีกว่า“ยินดีที่ได้เจอนะครับคุณภพคุณม่าน ผมแอลแล้วนี่ก็เคนชิ ผมเป็นคนสนิทของคุณเรียวครับ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่31 พ่อแม่แท้ๆ
“หนูจ้ะ”มารตีพอจะยกยิ้มออกเพราะหญิงสาวที่ลูกชายเธอช่วยเอาไว้เมื่ออาทิตย์ก่อนเริ่มรู้สึกตัวแล้ว“โอ้ย”มินตราพยายามลุกขึ้นแต่ก็รู้สึกปวดหัวและอ่อนเพลียเหลือเกิน“อย่าเพิ่งลุกจะ ตอนนี้หนูมีแผลที่หัวอยู่อาจจะปวดๆ นิดหน่อยนะ พี่ภพคะหนูคนนี้ตื่นแล้วค่ะ”“เหรอ”ตฤณภพรีบเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกะละมังน้ำและผ้าขนหนู เพราะจะได้เวลาที่ภรรยาของเขาต้องเช็ดตัวให้หญิงสาวที่บาดเจ็บ“เป็นยังไงบ้างหนู แล้วเป็นยังไงมายังไงถึงได้ตกน้ำตกท่ามาได้ ดีที่ลูกชายลุงเห็นหนูลอยอยู่ใกล้ฝั่งเลยช่วยเอาไว้ได้”มินตรามองจ้องผู้ใหญ่ทั้งสองสลับกันไปมา ก่อนจะมีน้ำตารื้นสะอื้นตัวสั่นเทา คนทั้งสองตรงหน้าเธอตอนนี้แม้พวกเขาจะดูมีอายุมากกว่าในภาพที่เธอเคยเห็น แต่ก็จำได้ว่าพวกเขาคือพ่อกับแม่ของเธอไม่ผิดไปจากที่คิดแน่“เป็นอะไรไปจ้ะ”มารตีมองอาการของหญิงสาวด้วยสีหน้าเป็นห่วง“คุณพ่อคุณแม่คะ มะลิเองค่ะ คุณพ่อคุณแม่ฝากมะลิไว้กับคุณย่าพุดกรองจำได้ใช่ไหมคะ”“อ อะไรนะ”คำพูดปนเสียงสะอื้นของหญิงสาวที่นอนเจ็บทำมารตีและตฤณภพตัวชาวาบ ทั้งสองจ้องหน้ากันโดยที่ไม่มีคำพูดใดๆ เอื้อนเอ่ยออกมาจากปาก มีเพียงน้ำตาที่ทะลักออกมาพรั่งพรูบ่งบอกถึง
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่30 ที่ตาย
“ทำไมการันต์ถึงได้ไหวตัวเร็วขนาดนั้น ทั้งที่เราเองก็เพิ่งจะรู้เรื่องไม่ถึงวัน”ขึ้นรถได้ไอเซย่าก็หันมาคุยกับมาเทโอด้วยความฉงนใจ“ภาคภูมิ”เป็นมเหศักดิ์ที่ให้ความกระจ่างกับสองหนุ่ม หากเขาไม่ไว้ใจคนอื่นมากเกินไปคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มาเทโอได้ยินเช่นนั้นก็เอาแต่นั่งเงียบลำดับเหตุการณ์เท่าที่สังเกตมาก็คิดว่ามเหศักดิ์น่าจะเดาอะไรไม่ผิด เพราะครั้งที่มารตีและตฤณภพหายตัวไปเขาก็เห็นการันต์และภาคภูมิสุงสิงกันอยู่บ่อยๆ ทั้งที่งานก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน และหากครั้งนี้ภรรยาของเขาจะต้องเป็นอะไรไปเขาไม่เอาคนพวกนั้นไว้แน่“พาฉันมาทำอะไรที่นี่”มินตราถูกกชกรลากออกมาจากรถตู้มานั่งที่ริมหน้าผาสูง ตอนนี้ฟ้ามืดครึ้มไร้ดวงดาวมีเพียงแสงไฟจากหน้ารถตู้คันที่พาเธอมาเท่านั้น มินตรามองซ้ายมองขวาแอบมีแววตาไหวระริก หัวใจเต้นถี่รัวเพราะความกลัวคืบคลานเข้ามาในใจมากพอสมควร“รอตาแกมาเซ็นยกทุกอย่างให้ฉันไง”“พวกคุณใช่ไหมที่เป็นคนตามฆ่าพ่อกับแม่ฉัน”“ฉลาดนี่ เห็นตรงนั้นไหม พี่ฉันฆ่าพ่อแม่แกแล้วโยนลงน้ำไปตรงนั้น อยากไปอยู่กับพวกมันไหมล่ะ เดี๋ยวถ้าตาแกเซ็นทุกอย่างให้พวกฉันแล้วจะช่วยสงเคราะห์ให้”แม้ตอนนั้นกชกรจะยังเป็นเ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่29 จับตัว
“คุณย่าไปคุยอะไรกับคุณเหมนานสองนานคะ ดูทั้งสองคนท่าทางไม่ดีเลยนะคะ”พอใจชะเง้อมองมเหศักดิ์และย่าของเธอผ่านหน้าต่างแทบจะตลอดเวลา แถมตอนนี้สองคนนั้นยังมีน้ำตากันทั้งคู่จนเธอต้องหันมาถามหาความเห็นจากคนเป็นแม่“อีกเดี๋ยวคงได้รู้เรื่องกันเองนั่นแหละ”ไพลินหันไปมองมินตราที่นั่งกอดกับมาเทโอไม่ยอมปล่อย ใบหน้าของลูกสาวคนเล็กเต็มไปด้วยคราบน้ำตาจนน่าสงสาร เธอไม่รู้เลยว่าหากมเหศักดิ์ได้รู้ว่ามินตราเป็นหลานแท้ๆ ของตัวเองจะยินดีที่จะรับมินตราเป็นคนในครอบครัวหรือจะจองล้างจองผลาญเหมือนกับตอนที่ทำกับมารตีและตฤณภพ ได้แต่ภาวนาในใจขอคุณพระคุณเจ้าว่าอย่างให้มีเรื่องร้ายอะไรเกิดขึ้นอีกเลยพุดกรองคุยกับมเหศักดิ์ได้พักใหญ่ก็พากันกลับเจ้ามาในบ้าน ทั้งสองมีคราบน้ำตากันทั้งคู่จนคนที่นั่งอยู่ด้านในต่างก็มีสีหน้าตกอกตกใจไปตามๆ กัน“มาหาตาของเราสิมะลิ”“คะ? “มินตรามองหน้ามาเทโอขณะเดียวกันกับเขาก็จับจ้องมาที่หน้าเธอด้วยความสังสัยเหมือนกัน ก่อนที่มินตราจะผละออกจากอกมาเทโอเดินเข้ามาหาพุดกรอง“คุณเหมเป็นพ่อแท้ๆ ของของมารตีแม่ของเรายังไงล่ะ”พุดกรองเข้ามาจับไหล่หลานสาวเอาไว้หลวมๆ ก่อนจะเปรยยิ้มและบอกความจริงให้มินตราไ
Imprisoned in love สั่งรัก ตอนที่28 ไล่ตะเพิด
“พี่คุยกับคุณแม่แล้วก็คุณย่าแล้วนะ ตอนแรกก็เหมือนจะโกรธแต่พวกท่านบอกว่าถ้ารักกันจริงก็ให้ทางคุณเรียวพาผู้ใหญ่ไปบอกกล่าวสู่ขอให้เป็นเรื่องเป็นราว”พอใจรีบเข้ามาหามินตราหลังจากจัดการเจรจาเกริ่นกับทางย่าและแม่ของเธอเรื่องการแต่งงานของมินตรา กว่าจะคุยกันให้เข้าใจได้เล่นเอาสมองของเธอแทบจะไหลออกมาจากหู เพราะต้องสรรหาคำพูดชักแม่น้ำทั้งห้ามาให้แม่และย่าเธอหายเคืองใจมินตรา กว่าจะคุยกันจบปาไปเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงอยู่เหมือนกัน“ขอบคุณพี่พอใจมากๆ เลยนะคะ”มินตราสวมกอดพอใจแน่น น้ำแทบรื้นเพราะความกังวลในใจหายไปก้อนใหญ่หลังจากที่รู้ว่าย่ากับแม่ไม่คิดโกรธเรื่องที่เธอแต่งงานโดยที่ไม่บอกไม่กล่าวแล้ว“หลังจากนี้จะได้หมดเรื่องอึดอัดใจสักที”พอใจรู้ว่าความฝันของน้องสาวคือการมีครอบครัวที่สมบูรณ์ เพื่อความสุขของมินตราเธอพร้อมจะช่วยเหลืออย่างไม่มีข้อแม้อยู่แล้ว ตอบแทนที่มินตราเลือกที่จะช่วยเหลือเธออย่างไม่มีข้อแม้เหมือนกันและแล้ววันนี้มินตราและมาเทโอก็ได้เดินทางมาที่บ้านสวนของพุดกรองที่จันทบุรี ส่วนไพลินและพอใจเดินทางล่วงหน้ามาตั้งแต่เมื่อวานแล้วเพื่อมาเตรียมตัวรับแขกผู้ใหญ่ฝ่ายมาเทโอกันในวันนี้“ผมต้องขอโท
