ENTANGLED HEARTS

"Hi, guys! For today's video I'm gonna teach you how to cook boiled egg." Pinakita ko ang dalawang itlog na hawak ko.

"We have two pieces of organic eggs here. Pero kahit anong eggs naman na available in your house ay okay lang. Organic eggs kasi ang ginagamit namin here."

"You also need water and then a pan." Pinakita ko ang pan na may tubig.

"So, let's start cooking na!"

Nagpunas ako ng pawis habang hinihintay na maluto ang egg. This is kind of tiring, huh.

"After eight minutes, luto na. I'm gonna show you naman kung paano ito balatan."

"Shit!" Napaso ako. Mainit pa pala. Ang dami ko tuloy kailangan i-edit sa video.

"We're just gonna soak it in a cold water and then do it like this." Struggel magbalat ng eggs. Hindi ito madali. Mabuti na lang at natapos ko na. I'm so proud of myself.

"Taraaan!" Pinakita ko ang two boiled eggs na nabalatan na.

"Thank you, guys, for watching our cooking video for today. Next time naman, I'm gonna teach you how to cook pancit canton!" Kumaway ako at nag-flying kiss pa.

Sinimangutan ko sina Yaya na napipigil ng tawa.

"It's not funny naman, eh."

"Ang dali lang naman kasing maglaga ng itlog, hija. Bakit iyon pa ang ginawa mo. Baka pagtatawanan ka lang ng mga makapanood."

"Duh? Don't they know that I don't do any house chores because I'm rich? This video is very helpful."

"Next time you need to teach me how to cook pancit canton." I saw them eat it the other day. I think makakahakot ako ng subscribers from the middle class and poor people be use of my videos.

"Ang dali lang naman n'on," sabi na naman ni Yaya. Madali for them. For me it's mahirap.

It's already seven na pero wala pa din ang mga parents ko. Mabuti na lang at kumain na kami kanina ni Reigan bago kami umuwi.

Umakyat na ako sa kuwarto ko at naligo. Nakinig ako ng classical music at agad na nakatulog. Napagod kasi ako sa PE namin kanina.

"Nakita kayo ng kaibigan ko! Hindi ka pa rin talaga nagbabago!"

Nagising ako dahil sa sigaw ni Mommy. It's just three in the morning. Siguro kauuwi lang ni Dad, galing sa kaniyang babae.

Yes, my dad is a womanizer and it hurts me everytime I see my mom hurting and crying. People say na kapag paulit-ulit na lang na nangyayari, masasanay ka daw. Pero hanggang ngayon hindi pa din kami nasasanay ni Mommy. Nasasaktan pa din kami everytime na nalalaman namin na may bagong babae si Dad. O di kaya may mga nakakita sa kanila ng kaniyang babae, tapos ibabalita naman sa amin ng kakilala namin.

Isang beses ko na din siyang nakita na may kasamang ibang babae. At naiyak talaga ako noon. Hindi ko iyon sinabi kay Mommy, dahil ayaw ko ng madagdagan pa ang dinadamdam niya, pero nalaman pa din niya.

At kapag kinokompronta siya ni Mommy, he would deny it. Kaya siguro mas masakit. Dahil hindi man lang umaamin sa kaniyang pagkakamali si Daddy.

Hindi ko din alam kung bakit hindi siya hinihiwalayan ni Mommy. Sabi ng tiyahin ko Mom wants to keep her family. At kahit pa masakit at sobrang toxic na, hindi pa din siya bumibitaw para sa akin.

Ilang minuto pa tumagal ang sigawan. At nang tahimik na ulit ang bahay, hindi ko na magawang bumalik sa pagtulog.

Bumangon na lang ako kaysa tutunganga hanggang sa sumikat ang araw. Napatingin ako sa digital calendar at nakita ko ang petsa ngayon.

"Happy birthday to me," malungkot kong bulong. Today is my sixteenth birthday and I don't have any plan for today. Hindi ko din alam kung may plano ba ang mga magulang ko to celebrate my birthday, since their busy arguing and fighting; my mom was busy drinking and going out with her friends, and my dad was busy with her mistress.

After gawking for few minutes I finally got up from bed. Naligo na ako at nag-ayos ng aking sarili. Maaga pa pero kaysa naman tumunganga ako dito sa bahay at mag-isip ng kung ano-ano.

Susunduin ko na lang si Reigna sa kanilang bahay. Mga ten minutes ride lang naman iyon mula dito sa bahay.

Tulog pa ang driver ko, since it's still five in the morning, that's why I just booked a cab na lang. Ayaw ko na siyang istorbohin pa. I'll just text him later when he wakes up.

May ilaw na ang kabahayan ng mga Miguel, kaya dire-diretso akong pumasok sa loob ng bahay. Tita was already awake. She's drinking tea while reading a book.

"Good morning, Tita!"

"Hello, Princess. Ang aga mo naman yata masyado." Ngumiti ako at naupo sa kaniyang tabi.

Hinaplos naman niya ang aking ulo, making me almost purr. Na-mi-miss ko na si Mommy. She's not the sweet mother that she used to be anymore. Ibang-iba na siya ngayon.

Dati excited akong tumanda para maging malaya, pero ngayon hindi ko alam kung gusto ko pang tumuntong ng adulthood since sa nakikita ko parang ang hirap tumanda. Ang daming problema. Kapag adult na ako, kailangan mas strong ako at mas masaya. I don't want to live a sad and miserable life. Hindi ako magiging kagaya ni Mommy. Hindi ako mai-inlove at magpapakasal, dahil baka magaya lang ako kay Mommy.

Isang bagay na maganda lang ang nakikita ko about adulthood and that was the freedom to choose what you like. Hindi ka na kailanman pakikialaman ng mga magulang mo.

Ilang buwan pa lang akong nakakabalik ng bansa, since I spent one year in US.

Nag-transfer ako doon nang mag-alsabalutan si Mommy dahil nalaman niya na may kabit si Daddy. Sumunod si Daddy sa amin after a month. Yes, after a month pa. Siguro nagpakasawa muna siya sa kaniyang babae.

Akala ko nga hindi na siya tatanggapin at babalikan ni Mommy, pero binalikan pa din niya. Sabi niya sa akin, hindi daw siya papayag na makinabang ang mga babae ni Daddy sa kayamanan niya.

Ang laki ng pagmamahal at respeto ko dati kay Daddy, pero ngayon... hindi ko na alam. I can't look into his eyes anymore na gaya ng dati. I just feel disgusted. I never talked to him about his mistresses but I know he knew by my actions that I'm not happy about it. Sino ba naman ang gugustuhin na mayroong babae ang kaniyang ama? Wala, di ba?

Tulog pa si Reigna pero dahil nandito na ako, pinagising na siya ng kaniyang mommy sa yaya nito.

Lumabas ng silid si Reigna na pupungas-pungas pa. Sinimangutan niya ako nang makita niya ako.

"Ang aga pa!" nayayamot niyang sabi.

"Yeah. Hindi na ako makatulog kaya pinuntahan na kita." Ngumisi ako.

Pinahaba niya ang kaniyang nguso.

"Kung hindi mo lang birthday..." reklamo niya. Dinaan ko sa pagtawa ang kaniyang reklamo, pero deep inside I was so happy since she remember that today is my birthday.

"Birthday mo, hija?" tanong naman ni Tita.

"Opo," nahihiyang sagot ko naman.

"Happy birthday, Amelia." Napangiwi ako dahil ayaw na ayaw ko talagang tinatawag akong Amelia. Inakap ako ni Tita sabay haplos na naman ng buhok ko.

Puwede bang dito na lang ako? Papaampon na lang ako. I really envy Reigna dahil mayroon siyang maayos at perfect na pamilya.

"Maliligo lang ako," paalam ni Reigna at bumalik na sa kaniyang silid. Tita left me for a while dahil i-ch-check lang daw niya kung ano ang niluto ng kanilang cook sa kusina.

Nakabukaka naman akong nakaupo sa sofa habang hinihintay ang aking kaibigan, pero nang makita ko ang kuya ni Reigna, mabilis akong umayos ng puwesto. Galing siya sa labas, pawisan pero amoy mabango at malinis pa din siya. Ang guwapo talaga ni Kuya King!

"Amelia, ang aga pa, ah." Tunog mabaho ang Amelia na pangalan ko, pero kapag si Kuya King ang nagsasabi nito nagiging tunog maganda.

"Opo, Kuya. Ahm, maaga akong umalis ng bahay." Hindi ko din alam kung ano ang pinagsasabi ko. Alumpihit ako sa aking upuan. Ang guwapo talaga ni Kuya King! Nadi-distract tuloy ako.

Tumango siya bago nagpaalam na aakyat na sa kaniyang silid. Maliligo siguro at magpapahinga bago pumasok sa work.

"Kumain na muna kayo bago umalis," sabi ni Tita sa amin. Gising na ang lahat ng member ng kanilang family.

Ganoon na lang ang pagka-sorpresa ko nang makita ko ang cake sa dining table.

"Birthday mo, Amelia?" tanong ni Kuya King.

"O-Opo." Nahihiya ako and at the same time sobrang touched.

Kinantahan nila ako ng birthday song. And Reigna's lolo lead a prayer for me. Ilang taon nang hindi ko ramdam ang birthday ko, since nagsimulang maging magulo ang buhay namin dahil sa aking mga magulang.

Pagkatapos kumain, pumasok na kami ni Reigna. Habang nasa byahe ay nagsimula kaming mag-ayos. Tinaas ko ang pagkakapuyod ng aking buhok. Nagpahid din ako ng make up. Ganoon din ang ginawa ni Reigna. Nagpalit na din siya ng kaniyang skirt, mas maiksi, above the knee. Pagagalitan kasi siya ng mommy niya kapag maiksi ang skirt niya kaya nagdadala na lang siya.

Maiksi na ang skirt ko kaya hindi ko na kailangang magpalit pa. Wala namang pakialam sa akin si Mommy kaya nagagawa ko ang gusto ko. She's always busy with her kumare at ang utak niya ay umiikot na lang sa pag-iinom, paggala at sa pangangaliwa ni Daddy. I don't wanna think about it. Kapag nasa labas na ako ng aming bahay, ayaw ko na ding iniisip pa ang mga problema ko.

Pagbaba namin ng sasakyan hanggang sa pagpasok namin ng gate ng school, nagmistula kaming celebrity ni Reigna.

Sikat kami sa school mula pa nang nasa elementary pa lang kami hanggang tumuntong ng high school.

At kahit nawala ako ng ilang mga buwan, hindi pa din nawawala ang pagiging famous ko, lalo sa mga boys.

"Happy birthday, Amie!" Well, sino'ng may sabing walang nagmamahal sa akin? Madami! May fans club kami ni Reigna. At pinipilahan din kami ng mga boys.

"Amie, akin na ang bag mo ako na ang magbibitbit." Nakangisi kong inabot sa lalake ang aking bag. Madami silang mga secret admirer namin at may schedule sila in a month kung sino ang magbibitbit ng bag ko and so on. Ganoon din kay Reigna.

May mga lumapit din sa akin para mag-abot ng gifts. May flowers, stuffed toys and many more. Iyong malaking bouquet lang ang binitbit ko. Iyong iba, binitbit na ng mga boys.

Kinakawayan ko ang mga bumabati sa akin.

"May birthday pala ang mga animals..."

At syempre kung may mga fans club kami, mayroon din kaming mga haters. Sila iyong mga anak ng mga kakompetensya ng mga pamilya namin sa negosyo.

Tiningnan ko si Sunday ang leader ng mga haters namin.

Tinawanan ko lang siya.

"Of course! Tinulad mo naman ako sa'yo na isang germs, bacteria, isang sakit at isang virus. Ang mga fame whore na gaya niyo ay hindi pinapanganak. Kusa kayong dumadami."

"What?!"

Di ba, sapul. Ang lakas ng loob na hamunin ako, akala naman niya uubra siya sa akin.

"Alam mo hindi pantay ang blush on mo. Ang kapal sa kabila. Hmm... Have you tried eating make up? It might improved your personality... A lot." Nilagpasan ko na siya. "Take my advice. Baka sakaling gumanda ka. You're rich, why not try plastic surgery para gumanda ka naman."

I winked at her.

"Hindi pa ako tapos sa'yo! Ikaw na anak ng pabayang ina at babaerong ama!"

Huminto ako sa paglalakad at binalikan ang babae. Walang sabi-sabi, hinila ko na agad ang buhok niya. Iyong akmang hihila din ng buhok ko ay sinipa ni Reigna.

Nagkagulo na kami. May mga umawat pero hindi ko binitawan ang buhok ni Sunday hangga't hindi ko mabawasan ng mga one hundred strands ang buhok niya.

Hindi naman ako makukulong dito. Puwedeng. Magmulta kami, pero kayang-kaya na iyon ni Daddy. Total, siya naman ang may kasalanan nito. Damn him!

Umiiyak si Sunday habang nakatingin sa kamay ko. Pinakita ko sa kaniya ang mga hibla ng buhok niya na nasa kamay ko na ngayon.

"Kayo na naman?!" galit na sigaw ng guidance counselor namin.

"In my office, now!"

Okay. Sino kaya ang pupunta this time? Si Mommy o si Daddy? Oh baka ang katulong namin, assistant ni Daddy, o friend ni Mommy.

Ang kaibigan ni Daddy ang nagpunta. Nasa Cebu daw si Daddy at si Mommy naman ay hindi ma-contact. Birthday ko pero mukhang hindi sila uuwi mamaya. Anak ba nila ako? Bakit hindi man lang nila alam ang araw ng kapanganakan ko?

I sighed. Sanay na ako. Lagi naman, di ba?

Sinermonan pa ako ng magulang ni Sunday.

"Your daughter started it. I'm minding my own business but as an attention seeker she always shows up and create conflict with me. At kapag nagalit ako, kasalanan ko pa? Kapag wala na siyang maaring ibato sa akin, she'll gonna say some foul words about me and my family? Wala siyang karapatan na pakialaman ang buhay ko. At pinakialaman ko ba kayo?"

Madami pa akong gustong sabihin pero hinintay ko na lang na makalabas kami ng guidance office.

"By the way, hindi lang naman ang daddy ko ang babaero," sabi ko kay Sunday paglabas namin.

"Nakita ko ang daddy mo last year sa New York. She's with an artist. A sexy actress. Hulaan mo na lang kung sino." I smirked. Natigilan naman ang mommy niya, so, ibig sabihin alam niya ang ginagawa ng kaniyang asawa.

Humarap ako sa Mommy ni Reigna.

"Sorry po, Tita."

"It's not your fault." She sighed. Hinilot niya ang kaniyang ulo.

Suspended kasi kami ng two weeks.

Pati din naman sina Sunday kaya ayos lang. Siguro gagawa na lang ako ng madaming videos.

"Wala naman ang parents mo doon na lang tayo sa bahay," aya ni Reigna. Mabuti at inaya niya ako, dahil wala pa akong planong umuwi. Birthday na birthday ko, magmumukmok lang ako.

Galit ang mommy niya dahil sa maiksi niyang skirt kaya ayun, grounded din siya. Pero pagdating namin sa kanilang bahay, sinabi agad ni Reigna ang plano niya.

Tatakas daw kami! Nakarating kami sa mall. Naglaro kami sa archade, tumambay sa coffee shop bago nag-shopping. Binilhan niya ako ng necklace, kaya binilhan ko din siya ng bracelet.

We had a great day today. Pero alam kong malalagot siya sa parents niya pag-uwi niya.

"Thank you, Reigna." Niyakap ko siya ng mahigpit. Kung wala siya, hindi ako magiging masaya ngayong birthday ko.

"You're welcome. Wala pa 'to sa ginawa mo nang last na birthday ko. I love you, bestie!"

Nakangiti ako habang pinagmamasdan ko siyang sumakay sa sasakyan na sumundo sa kaniya. Nang umandar na ito papalayo, napabuntong hininga ako. Malungkot na naman ako.

Pinagbuksan ako ng pintuan ng aking driver.

Uuwi na naman ako sa bahay na nagpapaalala sa akin sa sakit at kung gaano kalungkot ng buhay ko.

"Happy birthday to you..." Nagulat ako sa mga maids na nagkakantahan. May hawak silang cake na mayroong mukha ko.

"Happy birthday, Amelia." Napangiwi ako nang bigkasin na naman nila ng buo ang pangalan ko.

"Salamat." May mga niluto silang pagkain kaya kumain ako with them. Matapos kumain, umakyat na ako sa kuwarto ko. I took a shower. Wore a red dress. Inayos ko ang background ko bago ako nag-selfie. Well, happy birthday to me.

Kahit wala ang mga magulang ko, nakapag-celebrate pa din ako ng birthday ko. Kahit naman nandito sila, I don't think I would be genuinely happy.

Ipapaalala lang ng presensya nila kung gaano sila kamiserable na dalawa. How they fail to be a good husband and wife. And how they lacked as parents to their only daughter.

Tinanghali na ako ng gising. At pagbaba ko nakita ko sina Daddy at Mommy sa baba. Masama ang timpla ng kanilang mukha at tingin ko'y nag-aaway na naman sila, kaya sa akin nila nabunton ang kanilang galit.

"Amelia, what did you do again?" nayayamot na tanong ni Mom.

Hindi ako sumagot. Bakit nila tinatanong? Hindi ba nila alam?

"Hindi ka ba talaga magtitino? You always got yourself into trouble!"

I sighed.

"I've had enough. I'm gonna send you to your Tita Berlin!" sigaw ni Daddy.

Sa probinsya?! No way!

"What?! No! Ayaw ko doon!"

"You leave me no choice, young woman!"

"Yaya pack her things!"

"Mom! Dad!"

"Baka doon, magtino ka na. Kapag hindi pa din, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko sa'yo..."

Kapag sinabi nila, hindi na nila iyon babawiin pa. Napasalampak na lang ako sa sahig at nagsisigaw sa inis, pero pinanood lang nila ako. Wala talaga silang kuwentang magulang.