Share

CHAPTER 70

Hindi ko namamalayan na sobrang nagiging komportable na ulit ako kay Hendrix. Natutulog kaming magkatabi—kasama ang aming anak. Niyayakap niya ako at hinahalikan sa pisngi, ulo at ilong. Palagi din niyang sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal.

He'd buy me flowers, kahit sinasabi kong huwag na. Sabi ko ay nalalanta kasi ito, sayang lang ang pera.

"Pinangarap ko ito," sagot naman niya. "Pangarap ko noon na mabigyan ka ng bulaklak at mga regalo. Kaya nga ayaw ko sanang manligaw muna. Dahil hindi ko afford manligaw at magka-girlfriend. I'm poor. Wala akong maipagmamalaki."

Ang humble niya talaga. Iyong looks niya, mamasel na katawan, pagiging matalino at mabuting tao niya, hindi iyon mapapantayan ng mamahaling bulaklak o regalo.

"Kaya nga ayaw ko noon manligaw. Kaso makulit ka." Napangiti ako.

Ilang araw na din ang lumipas. Hindi ko pa sinasabi sa kaniya iyong magic words kung tawagin niya, pero pinaparamdam ko naman sa kaniya lagi na mahalaga siya sa akin. Kapag hinahatid niy
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (7)
goodnovel comment avatar
Margie Roylo
deserve nilang maging masaya after all their sacrifices congrats Mr and Mrs Escobar heheh ganda ng apelyido ni Hendrix heheh
goodnovel comment avatar
Margie Roylo
ano ba yan naligaw yong comment ko dapat pang 71 dapat to ehh hahah
goodnovel comment avatar
Margie Roylo
napaka worth it ng story na ito maganda deserve nilang maging masaya dahil naovercome nila lahat ng pagsubok sa buhay nila all of their hardworks has paid off
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status