"Sure ka na ayos lang?" pang-ilang ulit ko ng tanong kay Hendrix ito. Nakaupo siya sa gilid ng kama habang pinapanood akong magbihis. "Yeah. You should go and enjoy."Ngumuso ako. Nagdadalawang isip kung tutuloy ako sa bar ngayon. Iniisip ko kung mag-e-enjoy ba ako. I don't think I deserve to go out and party tapos maiiwan sa bahay ang fiance at anak ko. Ang kulit kasi ni Ranna, e. Sinabi ko ng ayaw ko pero mapilit talaga. Dinaan ako sa patampo-tampo niya. Sinuot ko ang dress na binigay ni Ranna. Backless tapos sexy. Habang sinusuot ko ang damit ay hindi ko inalis ang tingin ko kay Hendrix. I was watching his reaction. Ba't parang ayos lang sa kaniya na sobrang sexy nitong suot ko ngayon? Tapos sa bar pa ako pupunta. "So?" tanong ko at bahagya pang umikot. "What do you think?""Gorgeous..." Inikot ko ang aking mga mata. "Okay lang sa'yo itong suot ko?""Uh-huh. Bagay naman sa lugar na pupuntahan mo. And you look good. Hmmm..." Hinimas niya ang kaniyang leeg. "Parang gusto kita
"Hi, guys! For today's video I'm gonna teach you how to cook boiled egg." Pinakita ko ang dalawang itlog na hawak ko."We have two pieces of organic eggs here. Pero kahit anong eggs naman na available in your house ay okay lang. Organic eggs kasi ang ginagamit namin here.""You also need water and then a pan." Pinakita ko ang pan na may tubig. "So, let's start cooking na!"Nagpunas ako ng pawis habang hinihintay na maluto ang egg. This is kind of tiring, huh. "After eight minutes, luto na. I'm gonna show you naman kung paano ito balatan.""Shit!" Napaso ako. Mainit pa pala. Ang dami ko tuloy kailangan i-edit sa video. "We're just gonna soak it in a cold water and then do it like this." Struggel magbalat ng eggs. Hindi ito madali. Mabuti na lang at natapos ko na. I'm so proud of myself. "Taraaan!" Pinakita ko ang two boiled eggs na nabalatan na. "Thank you, guys, for watching our cooking video for today. Next time naman, I'm gonna teach you how to cook pancit canton!" Kumaway ak
Green. Puro green lang ang nakikita ko sa daan habang nasa biyahe kami papuntang probinsya. Mga bundok, tanim at mga baka at kalabaw na kumakain ng damo. Wala man lang akong makitang mga buildings, shopping malls or coffee shop. And what's this? Isang bar lang ang signal? Humalukipkip ako kasabay ng paghaba ng nguso ko sa inis. Si Mommy naman na nasa aking tabi ay tahimik lang. Sobrang lalim ng kaniyang iniisip. Tinitigan ko siya ng ilang minuto. My beautiful mother. Napakaganda niya pero hindi siya masaya sa lalakeng pinili niyang mahalin. Naaawa ako at the same time naiinis din ako sa kaniya. At mas nagagalit pa ako ngayon sa kaniya at kay Daddy dahil sa desisyon nilang dalhin ako sa probinsya. "Mommy...""Dito ka titira hangga't hindi ka nagtitino, Amelia," sabi niya. "I promise hindi—" "That's too late. Pinagsabihan na kita noon pa. Anak naman, mag-aral. Iyon lang ang kailangan mong gawin pero bakit nahahaluan ng iba ang pag-aaral mo. Pinagbibigyan ka naman namin sa mga luho
Natahimik sina Auntie at Mommy nang dumating ako ng bahay. As if hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan nila. They're talking about Mommy's being a miserable wife. And I'm sure ina-advice naman siya ni Auntie na hiwalayan na niya si Daddy pero hindi naman ito makikinig sa kaniya.Napatingin sila sa damit ko na maputik. "Saan ka galing?" tanong ni Mommy.."Sa ricefield po." Natatandaan ko pa naman ang bawat pintuan sa bahay na 'to kaya nagtungo ako ng banyo upang makapaglinis ng katawan. Isang oras pa lang kami dito, pero bored na agad ako. Ano ba ang puwedeng gawing libangan dito? Ni walang signal. Walang cable si Tita, kaya malabo din ang palabas sa mga local channels na sagap ng kaniyang atenna na nasa tuktok ng mahabang kawayan sa labas.Dumiretso na ako sa taas, kung saan ako magku-kuwarto. May three bedrooms dito sa taas at isang mini sala. Iyong room ni Mommy dati ang gagamitin ko. Binuksan ko ang aking maleta. Walang katulong si Auntie. This only mean that I'm already on
Nakakatamad pumasok sa school, kaso I have too, dahil kung hindi mapag-iiwanan ako. Hinatid ako ni Auntie sa school pero hindi na niya ako sinamahan pa na mag-enroll. Binilin niya ako sa kaniyang kaibigan na magiging classrooms adviser ko. "Ang ganda mo, Amelia. Kamukha mo ang Mommy mo." Sa pagkakaalam ko, kaibigan din siya ni Mommy noon. Ngumiti lang ako at nagpasalamat. Nakita ko pa lang ang mga classrooms hindi na ako natutuwa. Hinatid ako ni Mrs. Mendez sa loob ng aming classroom. Nagsisimula na ang klase kaya pinakilala ako ng teacher sa buong klase."Upuan mo na muna iyong bakante, hija," utos nito. May nakaupo daw sa bakanteng upuan sa gitna kaso absent siya ngayon. I feel bored. Nakatitig ako sa harapan pero ang isip ko ay lumilipad sa Manila. Naalala ko ang school ko. Mga kaibigan ko at ang aking bff. Nagtataka na siguro siya ngayon kung bakit hindi ako pumasok at kung bakit hindi niya ako ma-contact. Namalayan ko na lang na iba na pala ang teacher na nasa aming harapan
Mabuti na lang at naisip ako ni Auntie. Alas-tres y media ay dumating na siya. "Sorry, hija, nakalimutan kitang bigyan ng spare key." "It's okay, Auntie." Sinamahan naman ako ni Haranna kaya hindi ako gaanong na-bore. Kahit na ang drama ng pinagkuwentuhan namin. Hindi kasi ako madramang tao. Ma-drama ang pamilya namin, pero hindi ko iyon kinukwento pa. Hindi ko lang gustong i-share. "Aalis na ako, Amelia.""Saglit lang, Ranna. May dala akong pagkain dito. Mag-uwi ka sa inyo." Bumalik sa pagkakaupo si Ranna at hinintay muna si Auntie. "Thanks, Ranna." Pumasok na din ako sa loob. Pakiramdam ko nanlalagkit na ang pakiramdam ko kaya magbibihis na muna ako. Binuksan ko na din muna ang fan habang hinihintay ko na mapalamig ng aircon ang room ko. "Amelia, your Mommy is on the other line."I checked my celphone. Nakasabit ito sa may window. May signal kasi sa bandang 'to kaya dito ko nilagay, kagabi pero na-lobat na pala. Hindi ko din 'to nadala kanina sa school. Lumabas ako ng room up
Nagbaon na ako ng lunch the next day. May mga dala din akong sandwich, chocolates at cookies. Galing ito kay Mommy. Pinadala daw niya kahapon sa bus na dumating dito kaninang five am. "Mag-aral ng mabuti," paalala ni Auntie pagbaba ko ng kaniyang sasakyan. Maaga pa kaya nag-ayos na muna kami ng mga kaklase ko. Dinala ko iyong make ups na ipapahiram ko sa kanila. So far, wala pa naman akong nakitang magiging threat sa akin. Nakakapanibago nga na walang umaaway sa akin, na gaya sa Manila na kahit wala naman akong ginagawa sa kanila, galit na galit sa akin. Kahit paano hindi na ako gaanong malungkot, iyon nga lang one over twenty ang nakuha ko sa quiz namin. I feel like I'm bobo, eh, I'm not naman. Hindi lang talaga ako nakapag-review kagabi. At saka wala akong notes pa. Binigyan ako ng module ng aking teachers. Pag-aralan ko daw. They're giving me chance since late na akong nag-transfer ng school. Ganito talaga ang mangyayari. Naunang matapos ang morning class namin, kaya inaban
Nakasagot ako sa recitation. Perfect score din ako sa seatwork namin. Good mood tuloy ako hanggang sa mag-lunch break kami. Dahil doon nilibre ko ng icecream si Ranna. Tuwing din siya. "Kumusta ang pag-tutor ni Kuya sa'yo?""Ayos naman. Perfect ako sa seatwork namin sa Math.""Mabuti naman. Saka magaling si Kuya magturo, di ba?""Yeah," sagot ko habang naiisip ang nangyari kagabi. Hindi ko din alam kung bakit ako na-guilty na narinig ni Hendrix ang mga sinabi ko. Eh, ano naman kung narinig niya, di ba? Sino ba siya? Dahil iniisip ko siya kagabi, I mean iyong nangyari napanaginipan ko na naman siya. Tinititigan daw niya ako. And I was blushing. My God! Hindi ko matanggap! Bakit ba palagi na lang ganoon ang panaginip ko? After lunch break, nadatnan ko ang ilang mga sulat na nakapatong sa aking upuan. Tinutukso tuloy ako ng mga kaklase ko. "Ang haba ng hair. Sana all!" Hindi naman ako interesado sa mga 'to, lalo na kung hindi naman mga guwapo ang nagbigay ng mga 'to. "Sino ang n