Chapter 10: THE TRUTH

CLOUD'S POV

"Hindi ko naman akalain na ganyan pala kakapal ang mukha mo Vier," harapang saad ko sa kanya habang pilit na pinipigil ang nagkukumuyos na galit sa loob ko. Anumang sandali kasi ay malamang na sumulpot na rin si Alvin at ayoko namang makita nito ang pagtatalo namin. Mamaya niyan, ako pa ang lumabas na masama dahil hindi pa nila kilala ang tunay na ugali ng babaeng kasama nila.

"Cloud sorry," hinging-paumanhin niya. Pero ano pa bang magagawa ng sorry niya? Wala na! Nagawa na niya eh! 

 Saka, bakit ba gano'n na lang kadali sa kanya na gawin ang bagay na 'yon? Bakit parang hindi ko makita sa kanya 'yung sakit na nararamdaman ko para sa aming anak? Ganoon ba talaga siya kawalang puso? Kawalang-kwentang babae?

"Ay, ang bongga naman! Parang mag-asawa lang ang peg," ani Alvin nang maabutan kami sa kusina. "O siya, ipagkape mo na 'tong asawa mo Vier para mainitan man lang ang sikmura bago niya tayo ipaghanda ng almusal," malawak ang ngiting utos niya kay Vier bago nagpalipat-lipat ang may malisyang tingin niya sa amin. 

'If you only knew,' sa isip ko. 

 Mukhang nailang si Vier at mabilis na tumalikod sa amin para ipagtimpla ako ng kape gaya ng inutos ni Alvin. 

"Vier alam mo bang businessman na pala itong si Cloud dito sa Ilocos. At ang ganda ng restaurant niya ha kahit sa labas ko pa lang nakita," pagmamalaki nito sa natuklasan.

"Talaga? Congrats," bati niya sa 'kin matapos ilapag sa harap ko ang tinimpla niyang kape.

 Nag-angat siya ng mukha para sabihin 'yon at dahil sa kaunting espasyo lang ang nakapagitan sa amin ay napagmasdan kong muli ang mukha niya.

 Ang mga mata niyang nangungusap. Her cute snub nose that I love to pinch back then. And.. her lips. Her lips that I always long for.

 Her lips that I owned yesterday!

 Agad kong ibinaling ang atensyon sa kape at inisang lagok 'yon para mahimasmasan ang utak kong lutang na 'ata. 

 Sh*t! Nalimutan ko tuloy na mainit pa 'to.

"I'll prepare the corns," wika ko na lang kahit ramdam ko pa ang pagkapaso ng dila ko.

"Kumusta ka pala rito Cloud? Di ba may ibang pamilya 'yung tatay mo?," pag-uusyoso ni Alvin habang si Vier naman ay tahimik lang na nakaupo malapit rito at parang malalim ang iniisip.

 Well, bahagya ko lang na ikinwento ang naging buhay ko at mostly ay patungkol sa mga naging achievements ko dito gaya ng pagtatapos ko sa pag-aaral at ang pagbubukas ng restaurant dito sa Ilocos na nasundan pa ng isa sa Maynila.

 Kitang-kita ko sa mukha ni Alvin ang pagkabilib sa mga nagbago sa 'kin, bagay na inaasahan kong makita kay Vier. Sinadya ko kasing iyabang ang lahat ng iyon kahit hindi ko ugaling magyabang ng narating ko para lang ma-realize niya na maling tao ang binalewala niya at pagsisihan niya na binalewala niya lang ako noon. Kaso, mukhang walang epekto sa kanya ang success ko

'Baka naman kasi mas bigtime 'yung BABY niya. Mapait akong napangiti sa isiping 'yon. 

'So, I'm still nothing.'

 

VIER'S POV

 Masaya ang lahat dahil naging masarap ang agahan namin ngayon, salamat kay Cloud. Sinamahan pa ni Alvin ng kwento ng pagtupad ng pangarap at pag-unlad ng buhay ni Cloud dito sa Ilocos. 

"'Di ba? Kaya kayo, kung may mga pangarap kayo, dapat gawin n'yong lahat para ma-achieve 'yun. Gaya nitong si Cloud," pagmamalaki niya rito.

 Nakakaproud naman kasi talaga ang narating niya, pero wala doon ang atensyon ko ngayon. Iniisip ko kasi kung paano ko ipagtatapat sa kanya ang tungkol kay George. Karapatan naman niya na malaman ang tungkol sa anak namin at wala akong balak na ipagkait iyon sa kanya. Sadyang humahanap lang ako ng tamang tyempo. Para kasing napuno na siya ng galit sa akin at ayaw na niyang pakinggan ang paliwanag ko.

"Talaga Miss Vier, boyfriend mo 'yung nakabangga sa 'tin?," biglang tanong ni Camille.

"Ha?" Bigla akong napaangat ng ulo at nasalubong ko ang tingin nilang lahat sa akin.

'Ano ba'ng pinag-uusapan nila?' 

"EX!," mariing tugon ni Francis nang hindi ako makasagot.

"Hindi pa ba kayo nagkakaayos Vier?," tanong naman ni Alvin. "'Di ba binisita ka pa niya kahapon."

'Ahh. So, si Cloud pala ang topic.'

 Bahagya na lang akong ngumiti na bilang sagot at pinagpatuloy na ang pagkain. Alam ko na kung paano makakausap si Cloud. Maaga pa naman at maghahanda pa ang lahat para sa practice kaya may oras pa 'kong makausap si Cloud. 

 Hindi ko na rin kasi kayang isipin na isang napakasamang babae ang tingin niya sa 'kin na walang pakialam sa aming anak dahil hindi 'yon totoo.

 Matapos naming mag-almusal ay kaagad kong nilapitan si Alvin para tanungin kung saan 'yung sinasabi nitong restaurant ni Cloud. Nagdahilan na lang ako na may nakalimutan akong sabihin at kailangan ko nang sabihin sa kanya which is totoo naman.

 Medyo na-excite 'ata ako sa pagpunta rito. Alas-otso pa lang kasi ng umaga at ayon sa nakalagay na signage sa harapan ng restaurant ay 2pm pa ito magbubukas. 

 Aalis na sana ako nang may lumabas na isang babae sa restaurant.

"Hi Miss," bati ko rito na sa tantiya ko ay nasa 20's lang.

"Yes po?," nakangiting tugon naman ng babae.

"Ah, itatanong ko lang sana kung nasa loob 'yung may-ari nitong restaurant, si Cloud." Hindi ito kaagad na sumagot pero kita ko ang pagtataka at duda niya sa 'kin sa pagkakatitig niya. "Kaibigan niya 'ko sa Bulacan. Vier," pagpapakilala ko pero parang mukhang lalong kumunot ang noo nito sa sinabi ko.

"Hey Lilian!," bati ng isang lalaking kakababa lang sa sasakyan sa kausap ko. Napatingin pa ito sa akin nang makalapit siya sa amin ng tinawag niyang Lilian. Tipid ko siyang nginitian at ganoon din naman ito.

 May ibinulong si Lillian sa bagong dating pagkatapos ay muli akong binalingan ng lalaki na para bang dismayado ang hitsura.

"Ah, hinahanap ko lang kasi si Cloud. May sasabihin kasi ako, pero kung wala siya, aalis na lang ako," sabi ko na lang nang maramdaman na parang 'di ako welcome sa lugar na ito. 

May alam kaya sila? O baka nag-ooverthink lang ako?

 Hindi sila nagsalita kaya tumalikod na 'ko para sana umalis nang,

"Chef Steff, buti nandito na kayo. Kanina ka pa po hinihintay ni sir Cloud," sabi ng isang lalaking kakalabas lang ng restaurant.

"Ahh, ganun ba? Sige susunod na 'ko," tila naiilang na sagot ng lalaking kausap ko na Steff pala ang pangalan. Napatitig siya sa 'kin nang muli akong humarap sa kanila. "Ahh, nand'yan na pala si Cloud," tila may pag-aalinlangan niyang sabi.