รักโบราณ

หลี่เหม่ยถิง เกิดอุบัติเหตุหลับไหลไป 1 เดือนแต่ดวงจิตกลับข้ามมิติติดตามดูจุดจบไม่สวยนักของตัวเธอในต่างโลกนานนับ 10 ปี ฟื้นกลับมาอีกครั้งเธอจะไม่เชื่อฟังทั้งแม่ไม่แท้และนังน้องดอกบัวขาวอย่างโง่งมอีก

เพราะปัญหาของพี่ชายของเธอ เข็มขาวเลือกที่จะทะเลาะกับพ่ออย่างรุนแรงเป็นครั้งแรก ด้วยความน้อยใจเธอวิ่งออกจากบ้านมากลางดึกเพื่อจะไปหาเพื่อนสนิท ในขณะที่เข็มขาวกำลังวิ่งข้ามถนนกลับมีรถยนต์ขับมาด้วยความเร็ว พุ่งเข้ามาหาเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อคิดจะหลบก็ไม่ทันแล้ว เธอจึงถูกรถยนต์คันนั้นชนเข้าอย่างแรงจนร่างกระเด็นลอยไปไกลหลายเมตร และแล้วเธอก็หมดลมหายใจจากอุบัติเหตุครั้งนี้ทันที เมื่อลืมตาอีกครั้งปรากฏว่าวิญญาณของเธอมาอยู่ในร่างของเด็กสาว ที่มีร่างกายซูบผอมและมีอายุเพียงสิบสองปีเท่านั้น ซึ่งเด็กคนนี้ทนพิษไข้ไม่ไหวจึงหมดลมหายใจในเวลาเช้ามืดที่ผ่านมา อีกทั้งครอบครัวของเด็กสาวก็มีชีวิตที่ลำบากเสียเหลือเกิน แต่ทุกคนกลับรักใคร่กลมเกลียวนี่สิครอบครัวที่เธอใฝ่ฝัน ในเมื่อเธอมาเกิดใหม่ในร่างนี้แล้วจากนี้ไปเธอจะทำให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้นให้ได้อย่างแน่นอน

หลินเสี่ยวเหยา ชะตาพลิกผันจากเหยื่อซอมบี้ ดันทะลุมิติมาเกิดใหม่ในนิยายที่ตัวเองเคยอ่าน มาเป็นร้ายร้าย พร้อมพลังมิติโกง ๆ ที่มีทุกอย่างครบครัน! ชีวิตนี้ขอสลัดคราบตัวร้าย สู่เส้นทางนางเอกสุดปัง

เนตรดาว ดาราสาวที่อยู่ในช่วงประสบความสำเร็จสูงสุดของอาชีพนักแสดง แต่แล้วอุบัติเหตุก็พาให้เธอต้องกลายมาเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ ฮวาอิงหลง บุตรสาวของขุนนางต้องโทษ จากคุณหนูสูงศักดิ์ต้องกลายมาเป็นสาวใช้ แผนพิชิตใจท่านแม่ทัพจึงเริ่มต้นขึ้น.... “ท่านแม่ทัพเคี่ยวกรำข้า จนแข้งขาข้าล้าไปหมดเจ้าค่ะ”

หลิวซินเยว่ตัวประกอบในนิยายดันดวงซวยมีอะไรกับตัวร้ายที่ถูกวางยาปลุกกำหนัดจนเจ้าตัวสิ้นชีพวิญญาณสายลับสาวดันเข้ามาสิงร่างเธอในจังหวะ'กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม'พอดี เธอต้องหาทางรอดจากสถานการณ์บ้าๆนี้ให้ได้

เพราะอยากตอบแทนบิดา ข้าจึงยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งยอมเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับบุรุษแปลกหน้า แต่สำหรับเขานั่นข้าก็แค่สตรีโง่งมคนหนึ่งที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาของเขาเท่านั้น

ในคราวนั้น "เฟยเทียน" เพียงต้องการพลัง เพื่อครอบครองอำนาจ จึงเรียกปีศาจมังกรเพลิงและแลกเปลี่ยนบางสิ่งเพื่อให้ได้ชัยชนะในสงคราม ทรายย้อมโลหิต ทว่าปีศาจมังกรเพลิงตนนั้นใช้แขนซ้ายของเขาเป็นที่หลบซ่อนการตามล่าจากเทพมังกรดิน จึงปรากฏรอยสักสีเพลิงรูปมังกรที่ท่อนแขนซ้าย ทว่าการสู้รบแบบโหดเหี้ยมทำเขาถูดขับออกจากตำแหน่งรัชทายาทซึ่งเขามิใส่ใจ เป็นลูกที่พ่อไม่รัก ซ้ำกำจัดไม่ได้ ต้องเก็บเขาไว้เป็นเสี้ยนหนามตำหัวใจเช่นนี้ เฟยเทียนกลับรู้สึกสุขสำราญใจดี "ว่านหนิงเหมย" ในวัยสิบแปด ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครกล้ามาสู่ขอนางไปเป็นภรรยา ไม่ใช่เพราะฐานะที่เป็นลูกอนุของเสนาบดีว่านเท่านั้น แต่เพราะรอยแผลเป็นที่แก้มขวาของนางอีกด้วย เมื่อครั้งที่นางอายุเพียงสิบสอง การพบกันครั้งแรกระหว่างนางกับองค์ชายเฟยเทียน อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ผู้อื่นเข้าใจเขาผิดคิดว่าเขาใช้กรงเล็บมังกรกรีดใบหน้านางจนเสียโฉม แม้นางจะบอกทุกคนว่าไม่ใช่ความผิดของเขาก็ไม่มีใครเชื่อนาง แต่เพราะแผลเป็นนี้ทำให้นางรอดพ้นการถูกบังคับให้แต่งงานได้ ขอเพียงใช้ชีวิตเรียบง่าย แม้ต้องอยู่เพียงลำพังนางก็ยินดี

ท่านช่างใจดำยิ่งนัก ท่านกับข้าเปรียบดั่งเหมยเขียวม้าไม้ไผ่ ข้าเชื่อว่าสักวันท่านจะกลับมาเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับข้า แต่ใยท่านจึงพาสตรีอื่นกลับมา แล้วถอนหมั้นข้าอย่างไร้เยื่อใย

จางหมินเย่ว บุตรสาวเสนาบดีกรมคลัง แต่กลับตกหลุมรักซ่งฟู่หลง ขุนนางขั้นเจ็ด แต่เพราะความคลั่งรักที่มี ทำให้นางยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แต่งงานกับเขา แต่ใครจะคิดว่าซ่งฟู่หลงกลับไม่แม้แต่จะแยแสตนเลยแม้แต่น้อย ครั้นพอคิดจะตัดใจหนีห่าง เขากลับเอาแต่คอยวนเวียนอยู่ข้างกาย แล้วเป็นเช่นนี้นางจะตัดใจลงได้อย่างไรกันเล่า "ใต้เท้า...ข้ารักท่าน แต่มิใช่เหตุให้ท่านเอาแต่กลั่นแกล้งข้าเช่นนี้"

ข้ามมิติ ข้ามห้วงเวลา ย้อนเวลา ไม่!! ข้าแค่ขอเวลาเพื่อกลับมาใช้ชีวิตให้ดีกว่าเดิม กลับมาครานี้ข้าจะฟาดคนตอแหลให้ราบเลยคอยดู รวมทั้งท่านด้วย ท่านอ๋อง!! นางเอกที่ชอบเที่ยวเล่นเอาแต่ใจและเป็นนางร้ายในสายตาคนทั้งเมือง กับพระเอกที่เย็นชา ปากร้ายและไม่สนใจสตรีโดยเฉพาะสตรีเช่นนางเขายิ่งอยากหนีห่าง แต่ผู้ใดจะคิดว่าเมื่อยามที่ทั้งคู่พบภัยประชิดตัว นางกลับเผยอีกด้านหนึ่งออกมาจนเขาประทับใจและเปลี่ยนความคิดที่มีกับนางแต่เดิมไป ....ยิ่งรู้จัก ยิ่งตกหลุมรักไปเรื่อย ๆ จนไม่อาจเสียนางไป “ลู่หลิงเฟย ให้ข้าไปส่ง…” “ไม่รบกวนท่านอ๋อง ข้าจะพานางกลับเองถือว่าเรามิได้พบกัน อย่าเอ่ยเรื่องที่พบข้าในคืนนี้กับผู้ใดก็พอ” จากสตรีที่ไร้แก่นสาร เอาแต่เที่ยวเล่น กลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน “อย่าเอามือสกปรกนั่นมาจับข้า คนที่ท่านต้องห่วงนอนอยู่ข้างในหากจะดูแลก็ไปดูแลนาง เรื่องของข้า ท่านไม่ต้องยุ่ง” “เจ้ามีเหตุผลหน่อย” “ท่านพอแค่นี้เถอะ” “ไม่ เจ้าต้องฟังข้าก่อน” “อย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก จากนี้เราอย่าพบเจอกันอีกเลย”

เธอตายเพราะศัลยกรรมเสริมหน้าอก จะถูกยมทูตพาไปเกิดทั้งทีท่านกลับบอกว่ายังไปเกิดไม่ได้เพราะมีกรรมเก่าต้องสะสาง จบด้วยการทะลุมิติไปสู่ยุคอยุธยา เเละมาสิงร่างลูกสาวขุนหลวงที่มีผีผัวเก่าตามอาฆาต!

หลังจากโหมงานในโรงพยาบาลอย่างหนักจนหมดสติไป พอลืมตื่นตาอีกทีก็ต้องเข้าพิธีสมรสแทนคนอื่นแล้ว หนำซ้ำยังเป็นพิธีแต่งงานโบราณเจ้าบ่าวตาบอดอีกต่างหาก

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ตายแล้วก็ยังไม่หมดทุกข์ ชีวิตต้องมาวนเวียนเป็นผีในโลกที่นางไม่รู้จัก เห้อออ เวรกรรมอะไรของนางกันเนี่ยยยย จะบ้าตาย พอลืมตาขึ้นมาอีกทีทำไมมันเสียวแปลก ๆ ล่ะ

แม่ทัพหนุ่มหนิงเฟยอวี้ถึงคราวต้องแต่งภรรยา สะใภ้ที่ท่านแม่ของเขาเลือกมานั้นเห็นว่าเป็นสตรีที่เหมาะสมจะเป็นภรรยาและมารดาที่ดีในอนาคต เป็นคุณหนูในห้องหอผู้เพียบพร้อม แต่ไฉนเมื่อแต่งไป (แค่คืนเข้าหอก็รู้) แล้วกับรู้สึกว่าคำว่าเรียบร้อยอ่อนหวานนั้นช่างห่างไกลจากนางยิ่งนัก ที่เหมาะกับนางควรจะเป็นซุกซนทะเล้นซะมากกว่า คำว่าเรียบร้อยอ่อนหวานนั้นช่างห่างไกลนัก แต่ความขี้อ่อนขี้ประจบกับทำได้ดีทีเดียว

ฉู่จางหมิ่นยืนนิ่งงันน้ำตารินไหลอยู่กับที่ เมื่อคนรักของเธออย่างเผยชางรุ่ยที่คบหากันมาถึงห้าปี บอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่าเขาไม่ได้รักเธออีกต่อไปแล้ว หลังจากที่เขาได้เจอลูกสาวของเจ้านาย ที่เพิ่งเรียนจบจากต่างประเทศ แต่ที่ฉู่จางหมิ่นคาดไม่ถึงก็คือ ผู้หญิงคนนี้จิตใจอำมหิตกว่าที่คิด เธอจึงถูกฆ่าปิดปากและทิ้งศพไว้ในห้องพักคอนโดหรู กลางดึกของคืนเดือนมืดในย่านใจกลางเมืองหลวง ก่อนจะหมดลมหายใจเฮือกสุดท้าย ฉู่จากหมิ่นได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู หลานรักบุรุษเช่นนี้อย่าได้เสียใจไปเลย จงกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ และเลือกคนที่จะรักมั่นเพียงเจ้าผู้เดียวด้วยตนเองเถิด ‘เฮือก!! ทำไมเธอถึงมาอยู่ในร่างเด็กน้อย ที่มีชื่อเดียวกับเธอไหนจะชีวิตแสนอาภัพจากคนในครอบครัวแท้ ๆ อะไรคือดวงขัดชะตาของบิดา มารดาและพี่ชายแท้ ๆ ยังหันหลังให้ คำพูดไร้สาระของพวกหมอดูปลอม ๆ กลับเชื่อเป็นจริงเป็นจัง แต่ก็ดีในเมื่อครอบครัวไม่เห็นค่าของลูกหลานตนเอง ต่อไปภายหน้าหากนางได้ดีมีชื่อเสียง อย่าได้บากหน้ากลับมาคุกเข่าอ้อนวอน ขอความช่วยเหลือจากนางก็แล้วกัน’

แค่สะดุดล้ม พอตื่นมาดันมาอยู่ในร่างของคุณหนูสี่ ที่อ่อนแอไม่มีใครเหลียวแล ทำไงได้ในเมื่อมาแล้วก็ต้องอยู่ต่อไป

หรงผิง ตายในวันสิ้นโลก ก่อนวิญญาณจะล่องลอยข้ามมิติมาอยู่ในร่างของหญิงสาวอีกคนที่มีชื่อและแซ่เดียวกัน แต่ที่แตกต่างกันคือ... ที่โลกแห่งนี้เธอเป็นมารดาตัวร้าย!! ที่มีสามีและลูกน้อยอีก 2 คน

เมื่อเพื่อนรักที่ไว้ใจแอบทรยศคบกับชายที่ตนรัก และชายที่ตนรักกลับรังเกียจตนจนไม่แม้แต่จะแตะต้องเนื้อตัวเธอ สิ่งที่เธอทำได้คือต่างคนต่างอยู่ แต่ในวังหลังแห่งนี้เธอจะทำอย่างนั้นได้จริงหรือ?

"จางเหม่ยอิง" นิติเวชสาวย้อนเวลามาสู่ยุคราชวงศ์ถัง เธอต้องสืบหาฆาตกรที่วางยาพิษร่างเดิม และจางเหม่ยอิงยังต้องเผชิญบทบาทใหม่ในฐานะว่าที่ชายาเอกขององค์ชายผู้ซึ่งเกลียดชังเจ้าของร่างนี้สุดหัวใจ