บททั้งหมดของ ทะเลรักอันดามัน: บทที่ 31 - บทที่ 40

6 ครั้งแรกในรอบสามปี “แม่คะ ยิหวาขอไม่ยกอาหารไปได้ไหมค่ะ รู้สึกไม่ค่อยสบายกลัวไปเดินทำหกทำหล่น” หญิงสาวรับหน้าที่จัดเตรียมแต่ไม่ของยกอาหารไปจัดวางที่โต๊ะ “เดี๋ยวแม่จัดการเอง จัดใส่จานใส่ชามให้เรียบร้อย แล้วไปกินยานอนเลย” ดารินเห็นหน้าของลูกสาวดูซีดเซียวเหมือนคนไม่มีเลือด เธอก็เชื่อว่ายิหวาคงไม่สบายจริงๆ “คิดถึงกับข้าวฝีมือป้าช้อยกับน้าดารินจังเลยครับ” ภาคินกลับมาคราวนี้รูปหล่อกว่าเดิมมาก และที่สำคัญดูพูดเก่งกว่าแต่เดิมมาก “คิดถึงก็กินเยอะนะคะ น้าทำแต่ของชอบคุณภาคินทั้งนั้น ป้าช้อยเองก็นั่งทำขนมบัวลอยตั้งแต่เช้า กลัวจะไม่ทันคุณภาคินมา” ดารินมีฝีมือด้านทำกับข้าว ส่วนป้าช้อยเองก็ถนัดเรื่องทำขนม “ตั้งแต่มาผมยังไม่เห็นยิหวาเลย ไม่อยู่เหรอครับ” เพ้ง! เมื่อสิ้นคำถามของลูกชาย ฐานิตาถึงกับทำช้อนหลุดจากมือ “คุณแม่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ลูกชายถามเพราะตกใจเสียงช้อนกระทบจาน “เปล่าลูก กินข้าวกันเถอะ” ฐานิตาหันมาขยิบตาให้ดารินเดินเข้าครัวไป “น้าดารินครับ

บทที่15ลูกอิจฉา เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ลลิลมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้เกือบหกเดือนแล้ว ส่วนนาเดียร์ก็มาเป็นขวัญใจของทุกคนที่บ้านนี้ได้เกือบสามเดือนเช่นกัน สัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์ลูกสาวคนสวยต้องมานอนกับพ่อจ๋าและแม่จ๋าตลอด เพราะอากาศที่เปลี่ยนแปลง เด็กน้อยเป็นไข้ช่วงกลางคืนตลอด ติณห์เองก็เลยอยากให้ลลิลดูแลลูกสาวอย่างใกล้ชิด งานช่วงนี้ถึงแม้จะหนัก ทั้งงานบริษัท งานบ่อนที่ต้องจัดการเพราะใกล้จะปิดตัวอย่างถาวร และยังมีในเรื่องของการเปิดร้านอาหารที่กำลังจะเริ่มต้น ติณห์ยังต้องกลับมาดูแลลูกสาวที่เป็นไข้ เขาจะคอยตื่นขึ้นเพื่อมาวัดไข้และเช็ดตัวให้นาเดียร์ด้วยตัวเอง “คุณนอนเถอะค่ะ ลิลจัดการเรื่องลูกเอง ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ยังจะมานอนน้อยอีก” หญิงสาวเป็นห่วงชายหนุ่มที่นอนหลับๆตื่นๆ “มันนอนไม่หลับเอง พอจะหลับมันก็กังวลขึ้นมาต้องลุกมาดูลูก” ชายหนุ่มอธิบาย ค่ำคืนแห่งการดูแลลูกสาว ที่ป่วยเป็นไข้อยู่ทุกคืนได้ผ่านพ้นไป ชายหนุ่มได้กลับมานอนเต็มตาอีกครั้ง นาเดียร์เองก็กลับไปนอนกับพี่เลี้ยงเหมือนเดิม “ทำไมเดี๋ยวนี้คุณดูหน้าซ

บทที่17คำนี้ที่ต้องการ “มาแต่เช้าเลยวันนี้ ” ป้าช่วยกำลังป้อนข้าวคนป่วยถามด้วยความแปลกใจ “ผมมีเรื่องไม่ค่อยสบายใจ อยากปรึกษาพ่อกับป้าช่วยเสียหน่อย” ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆคนป่วย โดยมีป้าช่วยอยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังถือถ้วยข้าวต้มคนป่วยอยู่ “ทำหน้าจริงจัง พ่อนี่อยากรู้เลยเรื่องอะไร ทำลุกชายพ่อจริงจังได้ขนาดนี้” ติณห์ขำลุกชาย ที่ทำหน้าเหมือนกำลังจะไปออกรบ “ก็จะเรื่องใครได้ล่ะครับ นอกจากลลิล” ชายหนุ่มถอนหายใจ “ทำไมคะ คุณลิลเป็นอะไร” ป้าช่วยทำท่าตกใจ “ตั้งแต่ท้อง เธอจะชอบพูดว่า ขอบคุณผมเรื่องที่ดูแลลูกของเธอ บางครั้งก็ย้อนกลับไปพูดถึงสถานะที่เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ ว่าเธอไม่ลืมหรอก ว่าเธอคือใคร คือผมไม่เข้าใจ ที่ผมอยู่ทุกวันนี้ ลิลยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ว่าผมรู้สึกแบบไหน” ชายหนุ่มคิ้วขมวดกันด้วยความเครียด “ไม่รู้หรอกค่ะ ป้าเอง คุณท่านเอง ก็ยังไม่รู้เลย ว่าตกลง คุณกับคุณลิลเป้นอะไรกัน อยู่กันในสถานะไหน แล้วตัวคุณลิลเองเธอกำลังท้อง เธอต้องการความมั่งคง แต่คุณทำเหมือน ไม่หลักอะไรให้เธอได้ยึดเลย” เรื่องความสัมพั

ตอนที่1เดินทาง “คุณเข้าใจผมใช่ไหม ถ้าทุกอย่างสำเร็จผมจะหย่ากับเขาและกลับมาหาคุณ” ศรุตเขารู้ว่าตัวเองกำลังจะต้องไปทำภารกิจครั้งยิ่งใหญ่ และครั้งนี้เขาจะต้องสูญเสียความโสดทางกฎหมายทันที เขาไม่สบายใจจึงรีบมาบอกลีหรือวราลีซึ่งเป็นคนรักของเขา “ศรุตคะ ลีเข้าใจ คุณจำใจต้องทำเพราะความกตัญญู และอย่างไรลีก็รู้ว่าคุณรักใคร” หญิงสาวไม่โวยวายไม่หึงหวง เพียงเพราะได้ยินแฟนหนุ่มบอกเล่าจำนวนทรัพย์สินทั้งหมด ที่เขาจะได้เมื่อจดทะเบียนสมรสกับหลานสาวเพียงคนเดียวของทรงวุฒิ “ผมจะเดินทางทันที ในวันพรุ่งนี้ คุณอยู่ทางนี้ดูแลตัวเองดีๆนะครับ” ชายหนุ่มอดเป็นห่วงแฟนสาวไม่ได้ เพราะเธอทั้งสวย ทั้งมีเสน่ห์ และยังเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดีอีกด้วย “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ลีอยู่ที่นี่มีคุณอาคอยดูแลอยู่ทั้งคน ไม่มีใครมาทำอะไรลีได้ และรับรองว่าจะไม่นอกใจเด็ดขาด” วราลีเธออาศัยอยู่กับอาผู้ชายเพียงสองคนในบ้าน เธอบอกกับศรุตว่าพ่อกับแม่ของเธอเลิกกัน และพ่อของเธอก็มาเสียไปตั้งแต่เธอเพิ่งเข้าชั้นมัธยม เลยต้องมาอยู่กับอาซึ่งเป็นญาติห่างๆกับพ่อของเธอ

ตอนที่3หวาน...ไปทั้งตัว “มันไม่เร็วไปเหรอจ๊ะ” หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจ ว่าสิ่งที่เธอกับเขากำลังจะทำ มันถูกต้องแล้วใช่ไหม ไม่มีคำตอบจากปากของชายหนุ่ม เขากลับรุกเร้าเธอลงมาถึงซอกคอ ปากหนาพรหมจูบไปจนทั่ว เหมือนผึ้งที่กำลังดูดกินน้ำหวานจากเกสรดอกไม้อย่างไม่มีอะไรจะมาหยุดยั้งไว้ได้ “อื่อ...คุณ” น้ำผึ้งเรียกชายหนุ่ม เพราะตอนนี้ร่างกายเธอ มันปั่นป่วนจนแทบจะควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ มือหนาสอดเข้าไปใบชุดชั้นในที่ปกปิดอกอวบไว้ ก่อนจะใช้นิ้วบดขยี้ยอดอกแห่งความสาว ที่กำลังเตร่งตรึง รอรับการสัมผัสจากนิ้วของชายหนุ่ม ด้วยความชำนาญ ไม่นานเสื้อชั้นในก็ถูกถอดออก ก่อนที่เสื้อลูกไม้ที่หญิงสาวสวมนอนจะถูกถอดตามออกมาด้วย ใครจะรู้ว่าหญิงสาวร่างเล็กเอวไม่ถึงยี่สิบห้านิ้ว จะมีหน้าอกที่ล้นไม้ล้นมือขนาดนี้ ศรุตสาละวนอยู่กับการบีบเคล้นสลับกับการใช้ปากดูดยอดอกชูชันอย่างเอร็ดอร่อย น้ำผึ้งบิดตัวไปมา เพื่อลดความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มหยิบยื่นให้ ทุกสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ตั้งแต่เล็กจนโต หญิงสาวไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน บา