Lahat ng Kabanata ng Shadows of the Heart (Ethan Sierra): Kabanata 1 - Kabanata 10

I rested my head on my desk as I stared at Ethan, who’s quietly reading his book. Wala itong ibang ginagawa kun’di magbasa ng magbasa lang. Ilag rin sa mga tao—stupid people to be exact. Ayaw na ayaw niya ng gano’ng tao, well except for me.“Tantan! Lunch! Let’s go!” nakangiting saad ko sa kanya sabay hila ng kamay nito para mapatayo siya sa kinauupuan niya.“I’m not hungry.” Malamig nitong wika.I leaned closer to his face, but he didn’t flinch. Sanay na ito sa paganito ko sa kanya, kaya hindi na ito nagugulat pa. Ngumiti ako sa, tsaka ko pinitik ang noo niya. Napapikit siya, at huminga ng malalim, halata ang inis sa mukha niya ng gawin ko iyon sa kanya. I giggled when I saw that he’s controlling his anger towards me. Hindi niya naman magawang nagalit sa akin, ako pa.“I told you, Sera, I’m not hungry.” Ngumuso ako sa kanya pero hindi ako nagpatalo. I grabbed his book and immediately ran outside of our classroom. Narinig ko pa ang pagsigaw nito sa pangalan ko, kaya sumilip ako sa kan

Naging maayos ang lagay ni mama noong sumapit ang sabado. Kaya naman ay pumasok na ako ulit sa school. Ethan brought me his notes and assignments at tinuruan din ako lalo na sa math namin, dahil may quiz daw kami ngayong Lunes. Hindi ako matalino, inaamin ko. And having Ethan as a friend who could teach me is a blessing for me. “Ethan~” I called out his name when I saw him walking in the hallway. Hindi ito lumingon kaya tumakbo ako papalapit sa kanya at kinabit ang braso ko sa braso niya. Napatingin siya saglit sa akin, at muling napatingin sa harapan. “Thank you!” Saad ko sa kanya. Hindi ko kasi siya napasalamatan sa pagtuturo niya sa akin at sa pagyakap ko sa kanya. Wala naman siyang sinabi, pero lumawak ang ngiti ko. Maybe mama saw us that night, kaya nag-decide siya na magpagaling ng tuluyan para sa akin. Hindi pa rin nakakapagsalita si mama, pero ngumingiti na ito. Umuuwi naman si papa, pero hindi siya pinapansin ni mama. Halata naman sa mukha ni papa ang pag-sisisi. “S

Ethan rolled me to the other side dahilan para ako na itong nakahiga sa kama, habang siya naman ay nasa ibabaw ko. His hands roamed around my body with gentleness, and he’s kissing me torridly. Parang uhaw na uhaw kami sa isa’t isa at halos ayaw nang bitawan ang mga sarili.Hingal na hingal kaming pareho nang mapabitaw si Ethan ng halik. Napamura ito tsaka lumayo sa akin. Napansin ko ang pamumula ng tenga ni Ethan, bago ito tumalikod sa akin.Habang ako naman ay napatulala at napatitig sa kesame tsaka napahawak sa labi. Ilang saglit lang, after processing what just happened. I screamed. Hindi dahil sa gulat, kun’di dahil sa kilig.Kaagad namang tinakpan ni Ethan ang bibig ko para hindi ako marinig ng mga tao sa mansyon nila.“Shut up, Sera!” Inis na saad nito sa akin.Kaagad ko namang tinanggal ang kamay nito sa bibig ko. “Edi tayo na?” I asked. Hindi sa pagiging delulu ha, pero hindi niya naman ako hahalikan nang wala siyang gusto sa akin hindi ba?“What?” Gulat na tanong niya.“You

Ilang araw ang nagdaan at hindi pa rin tumatawag sila mama at papa. Kinakabahan na ako sa kanila at sa tuwing tatawag ako ay ayaw rin sagutin ang tawag ko. Am I really alone now? Tinawagan ako ni Liam para magpa-enroll kaming dalawa. Kaya ay sumang-ayon ako sa kanya, kesa maboryo ako rito sa bahay. Sinundo ako ni Liam pagkatapos kong mag-ayos. “Hindi pa rin ba sila umuuwi?” Liam asked as he drove the car on the way to our school. Tumango lang ako habang nakatingin sa bintana ng sasakyan. Alam ni Liam ang nangyari sa mga magulang ko. Kaya pati siya ay nag-aalala para sa akin. Kaya halos samahan na niya ako araw-araw para hindi ako makapag-isip ng kung ano-ano, lalo na’t summer e wala talaga akong magawa sa bahay. “Papansinin mo ba sila kapag nakauwi sila?” Natawa ako sa tanong ni Liam. “Oo naman bakit hindi? Mga magulang ko pa rin sila.” “Paano kapag hindi na sila umuwi?” Natigilan ako. Hindi ko talaga alam ang isasagot. I’ve been questioning myself with the same question for

Ethan celebrated his birthday with his family and friends. Pero ‘yon ang buong akala ko dahil may mga well-known families din ang nagsidatingan na pinapakilala kay Ethan, naghahanap ng ipapangasawa sa kanya. Lukot na lukot naman ang mukha kong nakaupo sa gilid nang lapitan ako ni Sam. Napatawa ito ng marahan nang makita ko. “Oh, lukot ‘yan? Kulang nalang plantsahin na ni Ethan,” natatawang saad nito tsaka ako inabutan ng strawberry shake. Kinuha ko iyon at nagpasalamat tsaka ko ininom kaagad at medyo gumaan ang pakiramdam ko. “Ethan will find a new girl in a matter of time,” I muttered as I watched Ethan with his grandfather, Don Antonio, engaging with high-class families to find a perfect girl for him. I mean, Ethan deserves one. It’s just… I can’t bear him seeing another girl by his side beside me. Sino ba naman ako para itapat sa nag-iisang Ethan Sierra? Clumsy, hindi katalinuhan, makulit, hindi kasing yaman ng mga Sierra. Ethan is every girl’s dream—matalino, gwapo, mayaman—w