Ethan celebrated his birthday with his family and friends. Pero ‘yon ang buong akala ko dahil may mga well-known families din ang nagsidatingan na pinapakilala kay Ethan, naghahanap ng ipapangasawa sa kanya. Lukot na lukot naman ang mukha kong nakaupo sa gilid nang lapitan ako ni Sam. Napatawa ito ng marahan nang makita ko. “Oh, lukot ‘yan? Kulang nalang plantsahin na ni Ethan,” natatawang saad nito tsaka ako inabutan ng strawberry shake. Kinuha ko iyon at nagpasalamat tsaka ko ininom kaagad at medyo gumaan ang pakiramdam ko. “Ethan will find a new girl in a matter of time,” I muttered as I watched Ethan with his grandfather, Don Antonio, engaging with high-class families to find a perfect girl for him. I mean, Ethan deserves one. It’s just… I can’t bear him seeing another girl by his side beside me. Sino ba naman ako para itapat sa nag-iisang Ethan Sierra? Clumsy, hindi katalinuhan, makulit, hindi kasing yaman ng mga Sierra. Ethan is every girl’s dream—matalino, gwapo, mayaman—w
Mama didn’t come home to explain everything to me. And Dad, since that night, didn’t come home either. And I was left alone. Again.“Kumain ka, Miss Sera, ilang araw ka na hindi kumakain, hija. Baka mapano ka n’yan,” Manang Jona said softly as she placed the food tray on the center table inside of my room, where an untouch food is placed too.“Wala ho akong ganang kumain, Manang.” I replied, my voice cracked since my throat was too dry. I also felt the cracks on my lips as I hadn’t drunk any water that day.“Pero, Miss Sera… Ilang araw ka nang hindi kumakain at… pasukan na sa susunod na araw…” nag-aalalang saad ni manang.Mas humigpit ang pagkakayakap ko sa unan ko at nagtago sa kumot ko. Wala na ata akong mailalabas na luha. Binagsak ko na ang lahat ng iyon nang gabing umuwi si papa at nalaman ko ang pinaggagawa ni mama.Ilang araw na ba akong nagkukulong sa kwartong ito? Dalawa? Tatlo? Hindi ko na mabilang. Pati nga’y pagligo ay hindi ko na nagawa. Been sulking in my room for days. S
Halos hindi ako matigil kakasigaw sa ilalim ng unan ko dahil sa kahihiyang ginawa ko kagabi. Halos hindi ko pansinin si Ethan dahil bigla akong kinain ng kahihiyan. “Ano ka ba naman, Sera! Aamin-amin ka tapos mahihiya ka? Paano mo haharapin si Ethan mamaya?! Pasukan niyo na!” Pagulong-gulong ako sa kama dahil sa inis ko sa sarili. Mas nakakatakot pa ata ang ginawa kong pag-amin sa kanya kesa sa horror na pinapanood namin kahapon! Nakakainis! Napatingin ako sa salamin at kita ko ang pamamaga at itim sa ilalim ng mata ko. God. I’m not pretty anymore! Hindi na ako magugustuhan ni Ethan nito! Pagkatapos kong magbihis ng uniform at ligpitin ang mga gamit ko ay kaagad akong bumaba, tsaka ko sinalubong si manang na naghahanda ng almusal. Sabay na kaming kumain ni manang, kasama ang driver ko na si Kuya JP at si Ate Nena. Kami lang naman ang tao sa bahay, dahil hindi naman namin kailangan ng masyadong madaming kasambahay. Compared to the Sierra—well, hindi naman dapat ikumpara sa estad
I clung my arms to Ethan’s arms as we headed to the parking lot. Hindi naman maiwasan ang mga tingin sa amin, pero ang iba ay sanay na sa’min.“Nako, kulang nalang maging kayo na, Sera!” Natatawang saad ni Melody na kaklase namin.Ramdam kong uminit ang pisngi ko sa sinabi niya, pero wala man lang ka-reaksyon si Ethan.“Huy! Maghunos-dili ka nga, Mel!” I said, shyly. Napahagikgik ang babae tsaka ako binangga para mas mapalapit kay Ethan.“Mel!” Singhal ko sa babae pero natatawa lang itong lumayo sa’min, waving her hands.Napatingin naman ako kay Ethan na seryoso ang tingin sa daan. I pressed my lips together as I stared at his handsome and gorgeous face. Ethan’s tall, he’s 5’10. Mas matangkad ng isang dangkal si Liam, pero minsan ay mapanglinglang mga height nila. while my height is 5’4. Kaya ang pandak kong tignan kung magkatabi silang dalawa.“May gagawin ka ba, Tan? Gusto ko ng street foods!” Nakangiting saad ko sa kanya. Hindi ito kumibo, at mukhang malalim ang iniisip na normal
“Sagabal,” ulit niya kaya natigilan ako. “You’re not sagabal, Sera. Ride with me as long as you want. As long as you’re safe.” Kinikilig ako! Kung hindi ko lang kilala si Ethan baka nahulog na ako sa pinagsasabi niya, pero matagal na akong hulog sa kanya ‘di ba? Should I consider his thoughtful words right now? Sheez! Ethan chose the other path. Daan papunta sa kanila. Medyo malayo ang bahay ko sa kanila at iba din ang daan. Sila na may sariling lupa at mansyon sa tuktok ng Cebu, kami naman ay nasa executive village na nasa siyudad na hindi kalayuan sa SIA. Pagkarating namin sa mansyon nila ay naabutan namin si Elio na umiiyak, habang inaasar na naman ni Emman ang bunsong kapatid. Kawawang Elio. “Come here, baby Elio, inaaway ka na naman ni Emman, gusto mo awayin natin?” I said at Elio while wiping his tears away. Napakagat naman ng labi si Elio tsaka ito tumango at nang haharapin na sana namin si Emman ay kagat labi na itong nakayuko habang kinakausap ni Ethan. Napangiti ako kun
Halos hindi ako mapirmi sa kama ko kakatili nang maalala ko ang sinabi ni Ethan sa akin kanina. Totoo ba? Hindi naman straight na sinabing mahal niya ako, pero parang gano’n na rin ‘yon, hindi ba? “You already brought colors to my world, Sera.” ulit ko at napapaisip kung saang parte doon ang salitang magpapasabi na mahal na din ako ni Ethan. Pero I brought colors to his life? Talaga ba? Bakit ang lamig niya—well, hindi naman siya malamig sa akin, pa minsan lang kapag wala siguro siya sa mood. Pero, brought colors to my world… Ano bang meaning no’n?! Pagulong-gulong ako sa kama ko at hindi pa rin makuha ang salitang iyon. Feel ko kasi may ibang meaning din aside sa nabigyan ko ng kulay ang mundo niya. “Sera!” “Ay lumilipad na palaka!” Gulat kong sigaw nang biglang sumulpot si Liam sa harapan ko na siyang pumutol sa pag-iisip ko. Rinig ko naman ang halakhak ng lalaki, pero hindi ko siya pinansin at muling napaisip ng malalim dahil ayaw talaga akong patahimikin ng mga sinabi ni E
“Can I court you, Sera?” Halos hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Liam at pangalawang linggo na ngayon. Hindi ko pa rin alam ang isasagot ko, but Liam shows motives on me. He confessed that he likes me. Matagal na daw. “Sera, hinahanap ka ni Liam!” Sigaw ni Samuel na kaklase namin na ka-team ni Liam sa basketball.Napatayo ako para puntahan si Liam. Nang makalabas ako ay nakita ko si Liam na nakasandal sa railings na may hawak na maliit na box.“Sera!” Tawag niya sa akin nang makita ako.Lumapit ako sa kanya na may ngiti, kahit na sa totoo ay na-awkward ako. All this time, sa akin pala may gusto si Liam, na akala ko sa ibang babae. Suportado pa ako sa pangliligaw niya, tapos ngayong nalaman kong ako pala ang nililigawan, nawala lahat ng lakas ko.First time kasing may mangligaw sa akin, kaya hindi ko alam kung anong gagawin. Isa pa, wala naman akong nararamdaman kay Liam. Pero sabi niya naman ay no pressure.Paanong ‘no pressure’ kung araw-araw itong may dala ng kung ano-ano. Tul
“Sera!” Nakita ko si Liam na kumakaway sa akin nang makalabas ako ng classroom bitbit na ang mga gamit ko. Tumakbo ako papalapit sa kanya na may ngiti sa labi, at nang makalapit ay ginulo niya ang buhok ko.“Ayos ka na? Ice cream?” Wika niya tsaka kinuha ang mga gamit ko.“Kaya ko namang bitbitin! Isa pa, ice cream ulit? Hindi kaya ako magkaka-diabetes niyan?” Natatawang saad ko sa kanya.“Kaya din kitang bitbitin. And ayos lang, kung ka-sweetan ko naman ang magiging sanhi ng pagkakaroon mo ng diabetes!” he winks at me, and then he chuckled.Napalo ko naman ang braso niya tsaka natawa din sa kalokohan niya. “Gag*.”Tumawa naman siya tsaka ito tumalikod sa’kin at itinukod ang tuhod sa semento. “Dali, bubuhatin kita. Hindi ba’t masakit ang puson mo? Means hindi ka nakakalakad ng maayos? Panindigan mo, Sera. Nasa may parking lot pa si Sir Lee,” natatawang pananakot nito sa akin. “Baka mahuli ka, edi zero ka sa kanya.”Napanguso ako sa sinabi niya tsaka ko muling sinapak ang balikat niya