Kaagad kong inayos ang tayo ko at parang bumalik sa dati ang takbo ng paligid. Napakurap akong napatingin kay Ethan na ngayon ay naglalakad na palayo sa akin.
I ran again towards him at bigla akong tumalon sa likod niya. “Buhatin mo ako, masakit ang paa ko dahil sa batong iyon!” Pagdadahilan ko. Natigilan si Ethan at narinig ko pa ang mahinang mura niya kaya napatingin ako sa kanya pero hindi pa ako nakakalingon ay inayos niya na ang pagkakabuhat sa akin, tsaka ito lumakad. “Don’t do that again, Seraphina.” He muttered. “Alin?” Tanong ko sa kanya, pero itinago ko ang ulo ko sa leeg ni Ethan dahil nakita ko ang mga masamang titig ng mga schoolmates namin. Bakit hindi, e may mga gusto sila kay Ethan! Hindi nga lang nila magawang makalapit sa kanya dahil sa takot nila kay Ethan. But not me. Ako lang ata ang tanging babae na nakakalapit kay Ethan. Natigilan si Ethan at muli itong napamura ng mahina, pero rinig ko naman. “Can you walk now, Sera?” Tanong nito kaya napatingin ako sa kanya, kita ko ang pamumula ng kanyang tenga at leeg. Nagtaka naman ako, pero kaagad akong binaba ni Ethan at inayos ang sarili. “Namumula ka?” Tanong ko sa kanya. Sinamaan naman ako ng tingin ni Ethan bago ito tuluyang umalis sa harapan ko. Huh? Ano ba ang ginawa ko para mamula siya ng gano’n? Natapos ang school year at sobrang saya ko dahil magse-senior high narin ako. “Anong strand ka, Tan?” Tanong ko kay Ethan habang kinukuha ang mga gamit ko sa locker ko. “ABM.” Tipid nitong tanong sa akin. Napatingin ako kay Ethan. “Edi ABM din ako!” I giggled. Napatigil siya at tumingin sa akin. “Do you even like it?” Napaisip naman ako sa tanong nito, pero nakangiting akong tumango. “Oo, kasi nando’n ka!” I pinched his cheeks, ngumiwi naman ang mukha nito at napa-aray pa kaya binitawan ko na para tapusin narin ang pagliligpit. “Can I visit you?” I asked. I’m sure magiging boryo ako sa bahay dahil summer vacation. “We’re going somewhere,” ngumuso ako. “Sayang naman, wala akong magawa sa bahay.” Malungkot kong saad. Nag-iisang anak lang naman kasi ako, at laging nasa trabaho si papa, habang si mama naman ay paminsan-minsan lang sa bahay dahil inaasikaso ang business niyang furniture company. “Can I come? Sabihan ko si Tita Karina! Sige na! Ampunin niyo ako this summer!” Pangungulit ko kay Ethan, habang niyuyugyog siya. “Bahala ka.” Malamig nitong saad. Sa gulat ko ay kaagad ko siyang niyakap, at n*******n pa sa pisngi. Bigla naman akong natauhan sa ginawa ko kaya kaagad akong napahiwalay sa kanya. “So… Sorry, na excite lang.” Hindi kumibo si Ethan pero nakita ko ang pamumula ng kanyang tenga. Bakit kaya laging namumula tenga niya? May sakit ba siya? “Teka, Tantan! Hintayin mo ako! Sasama ako sa inyo!” Sigaw ko tsaka ko sinarado ang locker at sinuot ang bag. Tumakbo ako papalapit kay Ethan niyakap ang braso niya. Hinayaan niya naman ako kaya lumawak ang ngiti ko. Nakarating kami sa parking lot at kaagad na pumasok si Ethan sa driver’s seat. Napanguso ako nang hindi man lang ako pinagbuksan ng pintuan. What a gentleman! “Daan tayo drive thru! Gutom ako!” I played music at his car, para hindi masyadong tahimik. Ako lang naman madaldal sa aming dalawa and he listens naman—or kung nakikinig ba talaga siya, pero bahala na. Mga nonsense lang naman pinagsasabi ko. “Seatbelt, Seraphina.” Napatingin ako sa seatbelt at napasapo ako sa noo nang makalimutan kong ikabit iyon. Ikakabit ko na sana iyon nang lumapit si Ethan sa akin. His face is too close, kaya sa gulat ay lumakas ang pagkakatibok ng puso ko. Hindi ko alam kung naririnig niya ba pero parang oo dahil napatingin ito sa akin. Hindi naman ako makaatras dahil wala naman akong mapag-aatrasan. Nagkatitigan kami ni Ethan, nabigla ako nang bumaba ang tingin nito sa labi ko—shiiit! Hahalikan niya ba ako? Hindi ko alam, pero napapikit ako. Pero pagkapikit ko ay nakatanggap ako ng pitik mula sa kanya. kaya nang pagkadilat ko ay nakabalik na ito sa upuan niya at nagsimula nang magmaneho. Fvk! What was I thinking?! Tulad ng sabi ko kay Ethan ay dumaan nga kami sa drive-thru. Magsasalita na sana si Ethan nang lumapit ako sa window niya para ako ang mag order. “Two vege-chicken burgers, three fries, two cokefloats—ah, pati narin spaghetti po! Thank you!” Narinig ko pa ang pagtawa at pagsabi ng babae sa speaker ng “cute”. Bigla naman akong namula at babalik na sana sa inuupuan ko nang mapatingin ako kay Ethan. “May gusto ka pa ba?” Tanong ko sa lalaki. “No, I’m not hungry.” “‘Yun lang po ate! Thank you, ahh order niyo narin po para sa sarili niyo, treat na po ni Ethan!” I said, giggling. Sumama ang tingin ni Ethan sa akin pero nag-belat ako sa kanya. “Nako ma’am hindi na kail—” “Go na ate, ilan ba kayo diyan? Kumain din kayo, huwag magpapagutom! Kahit magkano, mayaman naman po si Ethan e,” I giggled once again, and Ethan didn’t reacted. Means sang-ayon na siya, kaya napangiti ako ng malawak. “Thank you po, ma’am!” Nakuha namin ang orders ko at tulad ng sabi ko, e pera nga ni Ethan ang ginamit ko. Nagpasalamat naman ang mga staffs. Habang wala namang reaksyon si Ethan kaya napatawa ako. Gawain ko na iyon sa tuwing magkasama kami ni Ethan. Ayaw niya rin naman magpapagutom ako kaya hinahayaan niya akong mag-order ng kung anu-ano. Susubo na sana ako ng burger nang magsalita ito. “How ‘bout me?” Napatawa ako sa tanong niya. “Oh? Akala ko ba hindi ka gutom?” I teased. Hindi na ito kumibo kaya muli akong napatawa. Kinagatan ko ang burger ko at inabot sa kanya ito para kagatin niya rin, pero napatitig ito saglit sa burger bago tumingin sa akin. “Ano? Ang arte naman, parang hindi mo kinakain mga tirang pagkain ko dati ah!” Asik ko sa kanya. Napaawang ng bibig si Ethan kaya napangiti ako at sinubo na sa kanya ang burger. Galit naman itong napatingin sa akin pero kinagat niya rin ang burger na binigay ko sa kanya. Habang nagda-drive siya ay sinusubuan ko naman siya. Wala naman itong kibo kaya bahala siya. Nakarating kami sa bahay nila at saktong pababa si Tita Karina mula sa chopper nila, mukhang kagagaling lang ng Manila. “Tita!” I ran towards Tita Karina and hugged her. “Sera! Mabuti naman dumalaw ka! I’ve been nagging Ethan to bring you here! Busy ka daw.” Sumimangot si Tita, pero niyakap ako ng pahigpit. “Luh? When did I become busy, ha Tantan?” Naniningkit ang mga mata kong tanong sa kanya. Wala namang reaksyon si Ethan, tsaka lumakad papasok sa mansyon nila. “Nako! Baka ayaw ka lang dalhin dito.” May pagtatampo sa boses ni Tita Karina nang sabihin iyon. Ngumiti naman ako sa kanya. “Tita, Ethan said na wala daw kayo dito ngayong bakasyon?” Kumunot naman ang noo ni Tita Karina. “Huh? Hindi, anak. Masyadong busy kami ni Bernard. Pero I think Ethan will start his training at Black Stone. Papa wanted to give the investment company to him, kaya baka doon ang punta ni Ethan.” “Ang aga naman po, tita? Can’t he enjoy his summer? Tsaka pa grade eleven pa lang naman po kami,” sumimangot ako nang malaman kong kailangan nang mag training ni Ethan sa business nila. Lahat naman kasi ng mga Sierra ay under-training na sa kanilang family business at the age of ten. Kaya gano’n ang pakikitungo ni Ethan, dahil tinuruan siya na maging gano’n ng lolo niya. Being kind in business will lead you to your downfall. Iyon ang laging sinasabi ng lolo nila sa kanila. Pero for me, hindi gano’n iyon. Depende nalang on how you handle a situation. Hindi masama maging mabait lalo na sa business. Baka nga mas tutulungan ka pang umangat sa negosyo kung magiging mabait ka sa kapwa negosyante mo. Siguro nasabi iyon ni Don Antonio sa kanila especially to Ethan dahil Black Stone Company is a investment company. Kailangan talagang maging strict kung investments na ang pag-uusapan dahil hindi naman maliit na pera ang hahawakan sa isang investment company. Millions. At maliit na kamalian mo lang ay malaki na ang mawawala sa iyo. Doble pa. Inaya ako ni Tita sa loob para mag-chikahan. Ilang sandali lang ay dumating si Eros kasama ang mga kaibigan niya. “Ma, sleepover kami!” Casual na saad ni Eros kaya natawa ako. “Sure. Para narin may kasama si Sera. Iniwan ba naman ni Ethan.” Napailing si Tita nang sabihin iyon kaya natawa si Eros. Lumapit naman si Eros sa akin at ginulo ang buhok ko. “Ngayon ka lang ulit bumisita dito? Ayaw ka bang isama ni Ethan?” “As if naman isasama ako ng lalaking ‘yon!” Asik ko. Tumawa siya muli at pinakilala ako sa mga kaibigan niya, na kilala ko narin naman dahil sila lang naman ang bukambibig sa SIA. Cali, Zen, Andrei, Thaddeus, Dustin at ang mga pinsan nitong si Yasmir at Rafael. “Maliligo kami ng pool, do you want to join?” Tanong ni Cali sa akin nang lapitan ako nila Zen. Hindi pa ako nakakasagot ay hinila na ako nila Zen papasok sa isang bakanteng kwarto na mukhang kwarto nila at binigyan ako ng two piece. Dark cherry red ang kulay ng two piece. Nahiya pa ako dahil hindi naman akong sanay na suotin ang ganito. Pero nang tignan ko ang sarili ko sa salamin, ay bagay naman pala sa akin. Medyo naiilang lang ako dahil napaka-revealing ng suot ko. “That’s normal, Sera! It’s a swimsuit.” Natatawang saad ni Zen. “Crush mo ba si Ethan?” Pang-uusisa ni Zen, habang tinatali ang buhok nito. Kaagad akong napaatras sa tanong nila. “Hi-hindi ah.” Nagkatinginan naman silang dalawa sa akin. “Confirmed. Crush niya nga.” Wika ni Zen na kinikilig pa. “Tawagin mo na si Ethan, maliligo tayo!” Tinulak ako ni Zen papasok ng mansyon kaya wala na akong nagawa para pasukin at puntahan si Ethan. Kumatok ako sa kwarto ni Ethan pero hindi siya sumasagot kaya pumasok na ako sa loob. Pagkapasok ko sa loob ay siyang paglabas ni Ethan sa banyo niya. Pinapatuyo ang buhok gamit ang tuwalya, habang nakatapis lang ito. Kaagad akong napatalikod sa nakita ko. Shit! Hindi halatang pala gym pala si Ethan! Ba’t ganon? Mas lalo siyang gwapong tignan dahil sa abs niya? Sht! My mind! Stop it! Pero gusto kong hawakan ang abs niya! Teka! Nababaliw na ako! Bakit gano’n? Malamig naman sa kwarto niya pero nang-iinit pisngi ko? “Sera? What are you doing here?” Tanong nito. Haharap na sana ako nang may pinatong ito sa balikat ko. Tuwalya. Humarap ako kay Ethan at nakita kong nakabihis na siya ng damit. That fast?! Gusto ko pang hawakan ang abs niya! “Back to Earth, Sera.” Malamig nitong saad. Napaangat ako ng tingin kay Ethan, pero kaagad ding bumaba iyon sa labi niya, pero umiwas din ako ng tingin. “Ano, maliligo daw sila ng pool, gusto mo ba daw sumali sa kanila?” Tanong ko. Medyo naiilang dahil kaming dalawa lang sa kwarto ni Ethan. Hindi naman ako nakakaramdam ng ganito dati! Maybe because we’re old enough now? Pero bakit ba ganito mga pinag-iisip ko? May napansin ako sa shelf ni Ethan kaya lumapit ako doon at kukunin na sana nang bigla iyon binaba ni Ethan, kaya napalingon ako sa kanya. I gasped when he’s too near. Napaatras ako pero nasagi ko ang collection niya ng mga books dahilan para gumalaw iyon at nagulat nalang ako nang magsihulog ang iilan doon. Hinila naman ako ni Ethan, pero dahil sa lakas ng pagkakahila niya sa akin ay napasubsob ako sa katawan niya. Ang mas malala ay napahiga ito sa kama at nasa ibabaw niya ako. “So-sorry!” Kaagad akong humingi ng tawag at aalis na sana nang hagitin niya ako papalapit sa kanya. And our eyes met again, but this time with some kind of intensity that made my heart melt away. I can’t stop looking at him. Bumaba ang tingin ni Ethan sa labi ko, at hindi na ako nakapagtimpi pa nang halikan ko iyon. Ramdam na ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko sa ginawa ko, at mas domoble pa nga nang tinugunan iyon ni Ethan.Ethan rolled me to the other side dahilan para ako na itong nakahiga sa kama, habang siya naman ay nasa ibabaw ko. His hands roamed around my body with gentleness, and he’s kissing me torridly. Parang uhaw na uhaw kami sa isa’t isa at halos ayaw nang bitawan ang mga sarili.Hingal na hingal kaming pareho nang mapabitaw si Ethan ng halik. Napamura ito tsaka lumayo sa akin. Napansin ko ang pamumula ng tenga ni Ethan, bago ito tumalikod sa akin.Habang ako naman ay napatulala at napatitig sa kesame tsaka napahawak sa labi. Ilang saglit lang, after processing what just happened. I screamed. Hindi dahil sa gulat, kun’di dahil sa kilig.Kaagad namang tinakpan ni Ethan ang bibig ko para hindi ako marinig ng mga tao sa mansyon nila.“Shut up, Sera!” Inis na saad nito sa akin.Kaagad ko namang tinanggal ang kamay nito sa bibig ko. “Edi tayo na?” I asked. Hindi sa pagiging delulu ha, pero hindi niya naman ako hahalikan nang wala siyang gusto sa akin hindi ba?“What?” Gulat na tanong niya.“You
“Can you stay?” I asked Ethan, who was tucking me into bed.“No,” Ethan fixed my comforter, “but I’ll stay until you fall asleep. Now, sleep.” Malamig na saad ni Ethan. Tumalikod ako sa kanya at niyakap ang unan ko. Naiiyak ako. It’s my birthday, yet Mama and Papa didn’t greet me. Nakakatampo sila. I miss them. I miss my old family.Napapikit ako nang tumulo ang luha ko. Pilit na makatulog kahit iyak na iyak na ako. At habang pilit na makatulog, Ethan humms me a song while gently caressing my hand to make me fall asleep.Just as I was drifting to sleep, I heard Ethan’s voice and his kiss on my forehead. “Goodnight, clumsy. Happy birthday.”MAAGA akong nagising at kaagad na napatakbo sa baba para salubungin sila mama, pero nagulat ako nang si Manang Jona lang ang nakita ko sa kusina na naghahanda ng almusal.“Hindi pa rin po ba nakakauwi sila mama?” Tanong ko.Malungkot na napailing si Manang Jona.Napatingin ako sa pintuan. Pero wala talaga. Akala ko, they will prank me like they used
Ilang araw ang nagdaan at hindi pa rin tumatawag sila mama at papa. Kinakabahan na ako sa kanila at sa tuwing tatawag ako ay ayaw rin sagutin ang tawag ko. Am I really alone now? Tinawagan ako ni Liam para magpa-enroll kaming dalawa. Kaya ay sumang-ayon ako sa kanya, kesa maboryo ako rito sa bahay. Sinundo ako ni Liam pagkatapos kong mag-ayos. “Hindi pa rin ba sila umuuwi?” Liam asked as he drove the car on the way to our school. Tumango lang ako habang nakatingin sa bintana ng sasakyan. Alam ni Liam ang nangyari sa mga magulang ko. Kaya pati siya ay nag-aalala para sa akin. Kaya halos samahan na niya ako araw-araw para hindi ako makapag-isip ng kung ano-ano, lalo na’t summer e wala talaga akong magawa sa bahay. “Papansinin mo ba sila kapag nakauwi sila?” Natawa ako sa tanong ni Liam. “Oo naman bakit hindi? Mga magulang ko pa rin sila.” “Paano kapag hindi na sila umuwi?” Natigilan ako. Hindi ko talaga alam ang isasagot. I’ve been questioning myself with the same question for
Hindi ako umuwi sa bahay, at pinagpaalam naman ako ni Tita Karina kay mama, para hindi ito mag-alala. Nasa kwarto na ako na nilaan ni Tita para sa akin, kasama si Samantha ang fiancé ni Eros.“Do you love him?” I suddenly asked Samantha. Napatingin naman siya sa akin na nagtataka kaya napadapa ako para tignan siya na nasa kabilang kama.“I mean, engage kayo ni Eros, right? At alam ko naman na dahil lang sa parents mo at sa lolo ni Eros. But… Do you have feelings for him?” Napatitig naman si Samantha sa kesame, tsaka ito nagsalita. “Oo, pero I don’t think that he felt the same way.” Tumango naman ako sa sinabi niya. Natatakot ako. Kasi Ethan will know his fiancé too once he reaches 18. At hindi ako iyon, dahil hindi naman kami kasing yaman ng mga Sierra para maging fiancé niya ako.“Do you love Ethan?” tanong ni Sam. Tumango ako kaagad sa kanya at napaupo sa kama. “Kaso mukhang hindi niya rin ako mahal,” sagot ko dahilan para mapaupo din si Samantha sa kama.Pareho kaming natawa dahil
Ethan celebrated his birthday with his family and friends. Pero ‘yon ang buong akala ko dahil may mga well-known families din ang nagsidatingan na pinapakilala kay Ethan, naghahanap ng ipapangasawa sa kanya. Lukot na lukot naman ang mukha kong nakaupo sa gilid nang lapitan ako ni Sam. Napatawa ito ng marahan nang makita ko. “Oh, lukot ‘yan? Kulang nalang plantsahin na ni Ethan,” natatawang saad nito tsaka ako inabutan ng strawberry shake. Kinuha ko iyon at nagpasalamat tsaka ko ininom kaagad at medyo gumaan ang pakiramdam ko. “Ethan will find a new girl in a matter of time,” I muttered as I watched Ethan with his grandfather, Don Antonio, engaging with high-class families to find a perfect girl for him. I mean, Ethan deserves one. It’s just… I can’t bear him seeing another girl by his side beside me. Sino ba naman ako para itapat sa nag-iisang Ethan Sierra? Clumsy, hindi katalinuhan, makulit, hindi kasing yaman ng mga Sierra. Ethan is every girl’s dream—matalino, gwapo, mayaman—w
Mama didn’t come home to explain everything to me. And Dad, since that night, didn’t come home either. And I was left alone. Again.“Kumain ka, Miss Sera, ilang araw ka na hindi kumakain, hija. Baka mapano ka n’yan,” Manang Jona said softly as she placed the food tray on the center table inside of my room, where an untouch food is placed too.“Wala ho akong ganang kumain, Manang.” I replied, my voice cracked since my throat was too dry. I also felt the cracks on my lips as I hadn’t drunk any water that day.“Pero, Miss Sera… Ilang araw ka nang hindi kumakain at… pasukan na sa susunod na araw…” nag-aalalang saad ni manang.Mas humigpit ang pagkakayakap ko sa unan ko at nagtago sa kumot ko. Wala na ata akong mailalabas na luha. Binagsak ko na ang lahat ng iyon nang gabing umuwi si papa at nalaman ko ang pinaggagawa ni mama.Ilang araw na ba akong nagkukulong sa kwartong ito? Dalawa? Tatlo? Hindi ko na mabilang. Pati nga’y pagligo ay hindi ko na nagawa. Been sulking in my room for days. S
Halos hindi ako matigil kakasigaw sa ilalim ng unan ko dahil sa kahihiyang ginawa ko kagabi. Halos hindi ko pansinin si Ethan dahil bigla akong kinain ng kahihiyan. “Ano ka ba naman, Sera! Aamin-amin ka tapos mahihiya ka? Paano mo haharapin si Ethan mamaya?! Pasukan niyo na!” Pagulong-gulong ako sa kama dahil sa inis ko sa sarili. Mas nakakatakot pa ata ang ginawa kong pag-amin sa kanya kesa sa horror na pinapanood namin kahapon! Nakakainis! Napatingin ako sa salamin at kita ko ang pamamaga at itim sa ilalim ng mata ko. God. I’m not pretty anymore! Hindi na ako magugustuhan ni Ethan nito! Pagkatapos kong magbihis ng uniform at ligpitin ang mga gamit ko ay kaagad akong bumaba, tsaka ko sinalubong si manang na naghahanda ng almusal. Sabay na kaming kumain ni manang, kasama ang driver ko na si Kuya JP at si Ate Nena. Kami lang naman ang tao sa bahay, dahil hindi naman namin kailangan ng masyadong madaming kasambahay. Compared to the Sierra—well, hindi naman dapat ikumpara sa estad
I clung my arms to Ethan’s arms as we headed to the parking lot. Hindi naman maiwasan ang mga tingin sa amin, pero ang iba ay sanay na sa’min.“Nako, kulang nalang maging kayo na, Sera!” Natatawang saad ni Melody na kaklase namin.Ramdam kong uminit ang pisngi ko sa sinabi niya, pero wala man lang ka-reaksyon si Ethan.“Huy! Maghunos-dili ka nga, Mel!” I said, shyly. Napahagikgik ang babae tsaka ako binangga para mas mapalapit kay Ethan.“Mel!” Singhal ko sa babae pero natatawa lang itong lumayo sa’min, waving her hands.Napatingin naman ako kay Ethan na seryoso ang tingin sa daan. I pressed my lips together as I stared at his handsome and gorgeous face. Ethan’s tall, he’s 5’10. Mas matangkad ng isang dangkal si Liam, pero minsan ay mapanglinglang mga height nila. while my height is 5’4. Kaya ang pandak kong tignan kung magkatabi silang dalawa.“May gagawin ka ba, Tan? Gusto ko ng street foods!” Nakangiting saad ko sa kanya. Hindi ito kumibo, at mukhang malalim ang iniisip na normal
Simula ng gabing iyon ay mas lalo kaming naging malapit ni Liam—by means, doing such intimate gestures, like holding hands, small kisses. And since that night I have chosen my happiness. Naging kami ni Liam, at pinanindigan ko iyon. Liam is so sweet as ever. Kahit busy ito sa practice game nila ay hinahatid niya pa rin ako sa shop ni Tita Violet for my work, tsaka ito aalis para sa practice nila at muling susunduin ako sa trabaho kapag tapos na ako sa shift ko. Four hours lang naman ang shift ko tuwing monday at Friday. Gusto ko sanang gawing six hours, but ayaw ni Tita Violet lalo na’t estudyante pa lang ako. Para na rin daw mabigyan ko ng pansin pa rin ang pag-aaral ko.“How’s your day?” Tanong ni Liam nang makapasok ito sa loob ng sasakyan niya matapos akong papasukin sa loob.“Tired. May iba pa ba?” Naiiling na tugon ko sa kanya.Napaharap din siya sa’kin na may pilyong ngiti. “Ako din, gusto ko masahe mo,” anas niya sa pambatang boses.Natawa naman ako tsaka tumango sa kanya.
“Let’s find a resto first, baka gutom na ang mga bata,” malamig na saad ni Ethan tsaka kinuha ang kamay ni Zeke at naunang naglakad, habang iniwan akong tulala sa kinakatayuan ko.Natauhan lang ako nang may humawak sa kamay ko kaya napayuko ako at nakita ko si Elio na mawalak ang ngiti kaya natawa ako at ginulo ang kanyang buhok.“Hindi halatang nag-enjoy ka,” natatawang ko sa kanya.“Yeah. Eros won’t let us have a ride, so glad that we found you.”Muli akong ako lalo na sa naging tugon ni Elio. Para siyang matanda kung magsalita pero sa tutuusin e four years old pa lang naman siya.Nakahanap ng cafe si Ethan kaya sumunod kami sa kanya nang pumasok siya. Nakahanap ako ng upuan kaya dinala ko na sila Elio at Zeke doon, habang nag-oorder naman si Ethan ng snacks namin. Maaga pa naman para sa dinner.Naglaro kami ni Elio at ilang sandali lang ay narinig kong may tumawag ng pangalan ko.“Sera?”Napaangat ako ng tingin at nagulat ako ng makita ko si Darius. Tuwang-tuwa naman itong simiksik
“Ano’ng silbi ng lahat ng ito kung paulit-ulit lang din akong masasaktan? Kung paulit-ulit lang akong maiiwang nagmumukhang tanga habang siya... Siya na walang pakialam?”Samantha pursed her lips, not knowing what to say, but after a minute of thinking what the right words to say, she spoke. “Ethan has done too much for you, Sera. Tingin mo wala pa rin ang mga ginawa niya para mapasaya ka lang?”Natahimik ako sa sinabi ni Samantha, habang inaalala ang mga araw kung saan pinapabor ako ni Ethan. Para lang makitang masaya ako at may ngiti sa labi.I felt guilty. Kumirot ang puso ko sa sinabi ni Samantha habang tahimik na nakatingin sa bintana at tinatahak ang daan papuntang Universal Studios. Does he really love me? Bakit hindi ko masabi? Naputol ang pagmumuni ko nang makarating na kami sa universal studios, and as expected sobrang daming tao lalo na’t Christmas season—’yon nga lang madalii kaming nakapasok dahil naka VIP ang mga lolo.“Ganito! Para hindi mawala by pair!” Sigaw ni Zen
SERAPHINA VALENCIA“Napaka mo talaga, Reid!” Reklamo ni Errol nang batukan siya ni Reid.“What? Ikaw nga itong nagbitbit kay Elio but you lose him! And now you’re blaming me?!” The fourteen-year-old boy turned red as he shot back at Errol who’s just playing tricks on him.Mapakagat ako ng labi dahil sa pananalita ni Reid. He has American accent whenever he speaks, at halatang-halata iyon lalo na kapag nagtatagalog siya.“Oo, ako nga! Pero kailangan mo talagang mambatok?! Kutusan kita e!” Errol shot back, his eyes glaring at Reid, but he immediately smirked.“What kutusan?” Naniningkit ang mga matang tanong ni Reid kay Errol. Ang gara din ng pagkakasalita niya, halatang expensive. Iba talaga kapag lumaki sa ibang bansa.“Do you want me to illustrate that to you?” Errol smirked.Nagpipigil naman ako ng tawa habang pinagmamasdan ang magpinsan na nagbabangayan sa harapan namin.Yasmir who’s sweet as ever soothe his baby brother, Ysrael, dahil umiiyak ito nang hindi siya bilhan ng ice crea
SERAPHINA VALENCIAIlang araw na nang makalabas ako sa ospital. Hindi ko pa rin pinapansin si Liam, kaya sobrang bigat sa pakiramdam. Hindi ko naman ginusto ito. Pero kailangan. Kasi kung hindi, baka mas lalo akong masakal sa kanya. He needs to know my boundaries at kung hindi niya alam iyon, hindi kami para sa isa’t isa.I like him. I like how he cared for me. I like how he showered me with love when my parents couldn’t. He’s always been there, supporting me. Alam ko naman ang mga pinaggagawa niya para lang mapasaya ako at sobrang laki ng pasasalamat ko dahil sa kanya nakakalimutan ko ang problema ng pamilya ko.My phone beep, kaya napatingin ako roon. Liam texted me.Kinuha ko ang cellphone ko at binasa ang text niya. Liam:Kumain ka na? Don’t forget your lunch. Anong oras kayo aalis? Don’t forget your meds and vitamins. Ingat kayo.Nakaramdam ako ng kirot nang mabasa ko ang text niya. I tapped my fingers on the screen, typing something, but stopped midway, hindi sigurado kung magr
LIAM SIRIUS REYESMabilis akong nakalabas ng ballroom at iniwan si Sera sa loob, pero naramdaman ko ang paghabol nito sa’kin at rinig ko ang pagtawag nito sa pangalan ko. But I was too furious to look at her.Ayokong linungin siya at baka may masabi ako sa kanyang hindi kaaya-aya. Couldn’t help but feel jealous. It was supposed to be me. Ako. Ako dapat ang kasayaw ni Sera. Balak ko pa sanang ayain ito sa oras na makabalik siya mula sa pagbabanyo. Pero naunahan ako ni Darius. Bakit ba lagi akong nauunahan? I am her suitor. It was supposed to be me.Inis kong sinipa ang bato na nasa harapan ko at humithit ng sigarilyo. I’m not really into smoking, but my frustration is swirling inside of me and I need to release it—and smoking is the only way.“Selos?” bungad ni Lander nang makarating ito sa pwesto ko at sinindihan rin ang sigarilyo nito.Hindi ko sinagot si Lander at muling humithit ng sigarilyo. Ilang segundo lang ay napabuga ako ng usok, pero hindi pa rin nito pinapakalma ang sari
“Liam, sandali!” sigaw ko nang makitang lumalakad papalayo si Liam sa’kin. Ilang beses ko na siyang tinatawag, pero mukhang wala itong naririnig. Malalaki ang kanyang nga hakbang at hirap na hirap akong habulin siya dahil na rin sa bigat at haba ng gown na suot ko.Matapos kasi naming sumayaw ni Darius ay napatingin ako sa gawi niya, kung saan siya nakaupo, pero sobrang sama ng kanyang tingin at kulang na lang ay patayin niya si Darius sa mga titig niya. I know it was my fault too, kasi nagpahila ako kay Darius at hinayaang sumayaw kami sa gitna ng ballroom… Pero mali ba iyon? Darius and I were just friends. Wala namang malisya ang pakikipagsayaw…“Ang landi talaga. Dati si Ethan, tapos si Liam and now si Darius?” rinig kong bulong ng isang babae sa kaibigan nito.Wala nga ba? People think I’m a slut… Wala man malisya sa’kin, pero sa mga mata ng tao, oo. Meron.Nanginginig ang katawan kong hinahanap si Liam nang bigla itong mawala sa paningin ko. Sobrang lamig ng simoy ng hangin, at
Wala akong ganang kumakain ng dinner namin. Kakatapos lang ng cotillion dance and some program at dinner time na.Our food was served by the waiters and waitresses. Ala-carte style. Iyon nga lang wala akong gana simula nang makita ko si Ethan na kasama si Kendra, at sobrang lawak pa ng ngiti habang nilagpasan kami ni Liam kanina.“Babanyo lang ako,” paalam ko kay Liam nang makaramdam na biglang sumama ang pakiramdam ko. Nanlalamig ako at naduduwal rin.Pinakiramdaman ko ang sarili ko at tinignan kung nilalagnat ba ako, pero mukhang wala naman. Pero bakit ang bigat ng nararamdaman ko?Nakaupo lang ako sa loob ng cubicle, trying to calm myself. Maybe because I am suffocating inside? The room felt smaller kahit na sobrang lawak ng ballroom.Hindi ko maintindihan. Bakit kailangang sumama si Ethan kay Kendra. He knows what she did to me… So bakit?“Girl! Kaloka ka! Paano mo napapayag si Ethan na maging partner mo? Ni hindi iyon lumalapit sa ibang babae kun’di si Sera lang.”Bigla akong kin
Nagsimula na ang second semester at naging busy na rin ako dahil sinimulan ko na rin ang pagtatrabaho sa shop nila Tita Violet. Umuwi na rin ako sa’min nang umalis sila mama at papa. Tita Violet doesn’t want me to go yet, but I have to. Masyado ko na silang inaabala, at sobrang nakakahiya na kung mananatili pa ako sa kanila.Mama still giving me money by putting them on my bank account, na hindi ko na rin naman ginagamit. Siguro kina manang na lang para sa mga groceries nila. But for my own good, no.Kung mawawasak na rin naman ng tuluyan ang pamilya ko, I have to live on my own, to not be dependent too much on them kasi paano na lang kapag dumating ang panahong wala na nga talaga sila?Hindi ako marunong sa mga gawaing bahay, kaya wala akong alam sa pagtatrabaho. Nahihirapan din ako sa mga tasks sa shop ni Tita Violet, as a waitress sometimes a cashier. I hate maths. Pero dahil trabaho ko, kailangan kong gawin. Ayokong ikasira sa business ni Tita Violet kung papalpak ako.Tita also t