All Chapters of Shadows of the Heart (Ethan Sierra): Chapter 21 - Chapter 30

So, I turned off my phone when mama keeps calling me. Ayokong sagutin. Ayoko. Ayokong umuwi kung hindi lang din naman kami nagkakaayos. Pero gusto ko ding malaman kung bakit sila nagsiuwian. Ngayon pa talaga kung kailan sanay na akong wala sila sa tabi ko.Darius left me alone as soon as I settled down. Naglinis din siya kanina ng mga kalat, kahit na sobrang linis naman ng unit niya. Pinalitan din ang mga sheets ng kama at unan niya. He even cleaned the bathroom for me kahit na sabi ko ako na Ang maglilinis. But he insisted. He did all the chores kahit na pareho kaming walang mga tulog.He’ll visit me later at lunch kung magigising daw siya ng maaga. Sabi ko dito na lang din magpahinga, pero ayaw niya, dahil nandito daw ako. Ano naman kung nandito ako? E kanya naman ito. Siya pa itong nahiya.Nagpahinga ako at nagising na lamang ako nang may naamoy akong mabangong luto. Luto? Nandito na si Darius?Napabalikwas ako pero kaagad ding napapikit dahil kumirot ang ulo ko, siguro dahil sa wal

Nakaupo ako ngayon sa gitna, kung saan pareho silang nasa magkabilang gilid ko at magkaharap. Liam sits comfortably while Ethan sits the way he used to be—looking proud and confident.I cleared my throat and spoke. Mukhang wala naman silang planong mag-usap, isa pa inaantok na ako. Kailangan ko nang magpahinga. “Anong ginagawa ko rito? Kung wala kayong sasabihin, pwede magpahinga na?”Ethan turn his head to look at me. Halos tumalon ang puso ko nang makita kung paano niya ako titigan. His expression’s mad, but suddenly turned softened as soon as he stared at me, like scanning and studying me—as if I am good and fine kaya naging malambot ang ekspresyon niya sa mukha.Mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya. Gusto ko nang umalis. Pero may part sa’kin na gusto ko siyang makasama.“I need to talk to Sera alone, Liam,” his voice cold as usual. Liam didn’t falter nor shaken by the tone of his voice—sanay na siya kay Ethan. Pero ako na kahit best friend ni Ethan na laging magkasama ay natata

Tulad ng sabi ni Liam ay nag-simba kami kasama sila Tita Violet, Tito Lance, Kuya Luke at ang bunsong kapatid nila Liam na si Levi. Pagkatapos no’n ay namasyal kami sa mall, at nag-shopping na rin sina Tita. Groceries at mga gamit para sa’kin.“Nako, Tita, hindi na rin naman po kailangan…”“No, I insist Sera, pagbigyan mo na ako,” natawa si Tita at Inakbayan naman siya ni Tito Lance. “Gustong-gusto niya talaga magkaroon ng babaeng anak, Sera. Hayaan mo na,” tumawa si Tito Lance. “Wala pa kasing pinapakilalang girlfriend itong si Luke, at baka gumaduate na lang ng college e, wala pa ring girlfriend.”“Dad, wala pa sa isip ko ‘yan,” natatawang saad ni Kuya Luke. “Si Liam, baka masagot na ni Sera.”Napangiti na lang ako sa kanila. I never felt like I was an outsider to their family. Sobrang saya nilang kasama. Tinuri nila akong anak, at kapatid—na para bang kabilang ako sa pamilya nila, and somehow, I miss my own family too.We played arcade, bowling, archery, we watched cine and did ice

Halos ayaw nang umalma ang puso ko dahil sa sinabi ni Ethan. So, he has feelings for me but he doesn’t want to commit? Hindi naman ako magiging special sa kanya kung wala. Now I wish I never became friends with him. Siguro may chance pa na maging kami, kasi kung ayaw niya, ipipilit ko. Pero ngayon… na magkaibigan kami, bestfriend, more like a sibling—wala nang ibang mas mahalaga pa kay Ethan kung ‘di ang pagkakaibigan naming dalawa. “So, kaya ba sinabi mong wala kang pake kasi you really doesn’t care for us?”Ethan stopped from walking and took a glance at me. “Yes. Kung magiging kayo, then good. I know that you’re in good hands, Sera.” Muli siyang naglakad papalayo sa’kin at ako ay nanatiling nakatayo pinagmamasdan ang likuran niya.“So ano ‘yong mga halik mo? Mga sweet gestures mo, Ethan? Wala lang ba iyon? Hinalikan mo ako kasi bet mo? Feel mo lang? Gano’n?” Hindi ko mapigilang magalit sa kanya. He’s messing up with me. With my feelings. He played me.“They meant nothing, Sera.

“So,” Darius said, looking at Liam and extending his hand. “Are we friends now?”“Friends?” Liam scoffed, crossing his arms. “Why would I be friends with you? I’m only here because of Sera. Don’t get your hopes up, Mr. Bernardo.”Darius chuckled. “Fine,” napatingin naman si Darius sa’kin, his expressions softening. “But we’re friends, right, Sera?” Ngumiti ako sa kanya tsaka tumango. “Hmm!” Muling ginulo ni Darius ang buhok ko, kaya napanguso ako sa ginawan niya habang narinig naman namin ang pag-ismid ni Liam.“Shall we?” Marahang pag-aya ni Darius sa’min.Naunang naglakad si Darius sa’min habang kasabayan ko naman si Liam. “Bakit ba galit na galit ka kay Darius, Li?” marahang bulong ko sa kanya. “Kung may kasalanan ang parents niya, hindi niya naman kasalanan ‘yon, ‘di ba?” Seryosong napatangin si Li sa’kin habang naglalakad kami. “Still, it’s better to be cautious. Kaya huwag kang magtitiwala ng basta-basta, Sera. Sa’kin at kay Ethan lang.” “Ethan?” Kunot-noong napatanong ako