Lahat ng Kabanata ng Shadows of the Heart (Ethan Sierra): Kabanata 31 - Kabanata 40

Maaga akong nagising dahil sinabi ni Liam na magmo-mall kami para mamili ng susuotin namin mamaya. The theme is ocean blue daw kaya kailangan namin maghanap ng gano’ng kulay ng susuotin. Nakakahiya naman kung mag-iiba kami ng kulay mamayang gabi.Lumabas na ako ng hotel room ko nang matapos akong maligo at mag-ayos, saktong kakatok na sana si Liam.Napanganga naman siya ng makita ako kaya tinawanan ko siya at sinara ang bibig niya. “Alam kong maganda ako, Li, h’wag mong ipahalata!”Liam chuckled. “Let’s go?” Sabay lahad ng kanyang palad sa’kin. Ningitian ko siya at tinanggap iyon tsaka kami naglakad papuntang elevator.Ilang sandali lang ay bumukas iyon at nakita namin si Ethan na nasa loob, tamad na tamad na nakasandal sa dingding ng elevator. Nakasuot siya ng white long sleeves na bukas ang dalawang butones sa banda ng kanyang dibdib. Maluwag iyon at ipinares niya iyon sa loose slacks too at naka tsinelas lamang. Magulo din ang kanyang buhok at mukha siyang anghel na bagong gising.

My mind kept racing because of what Darius had just said. He left when his friends called him, flashing me a playful smile before gently ruffling my hair and walking away. Sobrang init ng pisngi ko sa sinabi niya at halos ayaw na ring kumalma ang puso ko. Siguro kung may sakit ako sa puso baka inatake na ako. Totoo bang may gusto si Darius sa’kin? O baka ineeme niya lang ako dahil mabilis akong maniwala?The thought lingered, making my chest feel tight. Was it possible that someone like him, always playful and carefree, could genuinely harbor feelings for me? Or was I just overthinking it, like always?Nakakainis! Knowing his personality, baka nga pinagloloko lang ako ni Darius! Lagot sa’kin iyon kapag makita ko siya ulit!Napalinga-linga ako, hinahanap si Li, pero hindi pa rin siya bumabalik sa pwesto namin. Wala pa rin akong makitang bakas niya kaya nanatili akong nakaupo dito sa upper deck, leaving me all alone.Nasa lower deck ang karamihan at doon nagsasaya. Mga tawanan, cheers,

LIAM SIRIUS REYES“Mommy! But I want that thing! Ayoko! Ayoko!” Pagtatampo ko nang hindi ko makuha mango cake na siyang natitira sa shop ni mommy nang may batang babae kumuha no’n.“Liam!” Singhal ni Mommy sa’kin at inasikaso muna ang customer sa shop. “Mag-usap tayo mamaya!” pagalit na wika ni mama.I narrowed my eyes at the little girl who’s eating the last piece of mango cake with a little boy. I was so furious and ran outside.Mango cake is my favorite cake! Inagaw sa’kin! Nakakainis.Akala ko that day lang ako maagawan ng mango cake, pero maging kinabukasan at nang sumusunod na araw ay laging inaagaw sa’kin ng batang babaeng iyon.Kaya nasa labas ako ng shop ni mommy, para abangan siya, para pagsabihan na h'wag kunin ang mango cake ko. At saktong lumabas na sila ng batang lalaki, kasama ang tagabantay nila.“Sera, stop eating sweets, baka magkadiabetes ka!” The little boy yelled at her.She pouted. Which made me stop and I could feel my heart beating louder and faster by just loo

Nagsimula na ang second semester at naging busy na rin ako dahil sinimulan ko na rin ang pagtatrabaho sa shop nila Tita Violet. Umuwi na rin ako sa’min nang umalis sila mama at papa. Tita Violet doesn’t want me to go yet, but I have to. Masyado ko na silang inaabala, at sobrang nakakahiya na kung mananatili pa ako sa kanila.Mama still giving me money by putting them on my bank account, na hindi ko na rin naman ginagamit. Siguro kina manang na lang para sa mga groceries nila. But for my own good, no.Kung mawawasak na rin naman ng tuluyan ang pamilya ko, I have to live on my own, to not be dependent too much on them kasi paano na lang kapag dumating ang panahong wala na nga talaga sila?Hindi ako marunong sa mga gawaing bahay, kaya wala akong alam sa pagtatrabaho. Nahihirapan din ako sa mga tasks sa shop ni Tita Violet, as a waitress sometimes a cashier. I hate maths. Pero dahil trabaho ko, kailangan kong gawin. Ayokong ikasira sa business ni Tita Violet kung papalpak ako.Tita also t

“Liam, sandali!” sigaw ko nang makitang lumalakad papalayo si Liam sa’kin. Ilang beses ko na siyang tinatawag, pero mukhang wala itong naririnig. Malalaki ang kanyang nga hakbang at hirap na hirap akong habulin siya dahil na rin sa bigat at haba ng gown na suot ko.Matapos kasi naming sumayaw ni Darius ay napatingin ako sa gawi niya, kung saan siya nakaupo, pero sobrang sama ng kanyang tingin at kulang na lang ay patayin niya si Darius sa mga titig niya. I know it was my fault too, kasi nagpahila ako kay Darius at hinayaang sumayaw kami sa gitna ng ballroom… Pero mali ba iyon? Darius and I were just friends. Wala namang malisya ang pakikipagsayaw…“Ang landi talaga. Dati si Ethan, tapos si Liam and now si Darius?” rinig kong bulong ng isang babae sa kaibigan nito.Wala nga ba? People think I’m a slut… Wala man malisya sa’kin, pero sa mga mata ng tao, oo. Meron.Nanginginig ang katawan kong hinahanap si Liam nang bigla itong mawala sa paningin ko. Sobrang lamig ng simoy ng hangin, at