Natawa ako ng hindi mawala-wala ang ngiti ni Liam sa kanyang labi habang nasa loob na kami ng yate na pagmamay-ari ng mga Sierra.This is a rental yacht for an event like this. Medyo malaki at malawak ito kumpara sa normal na yateng pagmamay-ari nila.Nakasakay na ako isang beses nang ayahin ako ni Tita Karina na mag island hopping gamit ang yate nila na bagong dating mula sa Russia, na pinagawa sa mga Devin.“So, akin ka na?” Pangungulit ni Liam.Ilang beses na niyang tinatanong iyon simula nang sabihin ko sa kanya na higit sa kaibigan ang pagtingin ko sa kanya.“Sinasagot na ba kita? Hinay,” natatawang saad ko sa kanya. Liam pouted his lips, kaya pinisil ko ang pisngi niya. Lumawak muli ang ngiti sa labi ni Liam kaya hindi ko maiwasang mapangiti rin.Maya-maya, lumapit si Darius sa amin at inabot sa akin ang isang baso ng cocktail juice. Aabutin ko na sana iyon nang bigla itong inagaw ni Liam mula sa kamay niya.“She’s off-limits from any alcoholic drinks,” mariing sabi ni Liam, sa
My mind kept racing because of what Darius had just said. He left when his friends called him, flashing me a playful smile before gently ruffling my hair and walking away. Sobrang init ng pisngi ko sa sinabi niya at halos ayaw na ring kumalma ang puso ko. Siguro kung may sakit ako sa puso baka inatake na ako. Totoo bang may gusto si Darius sa’kin? O baka ineeme niya lang ako dahil mabilis akong maniwala?The thought lingered, making my chest feel tight. Was it possible that someone like him, always playful and carefree, could genuinely harbor feelings for me? Or was I just overthinking it, like always?Nakakainis! Knowing his personality, baka nga pinagloloko lang ako ni Darius! Lagot sa’kin iyon kapag makita ko siya ulit!Napalinga-linga ako, hinahanap si Li, pero hindi pa rin siya bumabalik sa pwesto namin. Wala pa rin akong makitang bakas niya kaya nanatili akong nakaupo dito sa upper deck, leaving me all alone.Nasa lower deck ang karamihan at doon nagsasaya. Mga tawanan, cheers,
LIAM SIRIUS REYESNatagalan ako sa banyo dahil sobrang daming taong nakapila sa mga banyo sa yate kaya napatakbo ako papuntang hotel at doon na lang napaihi. Nagmamadali pa akong tumakbo pabalik sa yate dahil iniwan ko si Sera kay Darius at baka kung ano pang gawin ng lalaking iyon sa Sera ko.Sera ko.Hindi ko mapigilang kiligin sa tuwing tatawagin ko siya ng “Sera ko” sa isip ko. Now that especially Sera said that I am special to her, more than just friends. Who wouldn’t be not? Somehow, Sera is making a space in her heart for me—that she’s seeing me as a man and not just as her friend.Pagkadating ko sa yate, nakita ko si Darius kasama ang mga kaibigan nito kaya napakunot ako ng noo. Kung iniwan niya si Sera, sino kasama niya?Naglakad ako papalapit sa hagdan at humakbang na sana nang pigilan ako ni Darius. “Bet you don’t wanna see her right now,” he said, smirking. Halata na rin sa kanya na medyo nakainom na ito because of how drowsy his eyes are right now.“What are you talking a
LIAM SIRIUS REYES“Mommy! But I want that thing! Ayoko! Ayoko!” Pagtatampo ko nang hindi ko makuha mango cake na siyang natitira sa shop ni mommy nang may batang babae kumuha no’n.“Liam!” Singhal ni Mommy sa’kin at inasikaso muna ang customer sa shop. “Mag-usap tayo mamaya!” pagalit na wika ni mama.I narrowed my eyes at the little girl who’s eating the last piece of mango cake with a little boy. I was so furious and ran outside.Mango cake is my favorite cake! Inagaw sa’kin! Nakakainis.Akala ko that day lang ako maagawan ng mango cake, pero maging kinabukasan at nang sumusunod na araw ay laging inaagaw sa’kin ng batang babaeng iyon.Kaya nasa labas ako ng shop ni mommy, para abangan siya, para pagsabihan na h'wag kunin ang mango cake ko. At saktong lumabas na sila ng batang lalaki, kasama ang tagabantay nila.“Sera, stop eating sweets, baka magkadiabetes ka!” The little boy yelled at her.She pouted. Which made me stop and I could feel my heart beating louder and faster by just loo
SERAPHINA VALENCIAI walked around, checking out everyone in their Halloween costumes. There were princes and princesses, ogres, aswang, and all kinds of monsters. Honestly, they didn’t look scary at all—most of them were more cute than creepy. It was fun seeing how creative people got with their outfits.“Seraphina!” Darius called me and waved his hand.Naningkit ang mga mata kong pinagmamasdan siya. He’s wearing a Peter Pan costume at sobrang cute niyang tignan! Pero kaagad din akong napatingin sa costume ko, only to find out that I am his Tinkerbell!“Aba! At bakit ka naka Peter Pan?” Naniningkit ang mga matang tanong ko sa kanya pero napatawa din.Tumawa naman si Darius at pinisil ang pisngi ko. “Didn’t know you were my Tinkerbell,” he giggled. “Pero sana ikaw na lang ang Wendy ko.” May kung anong kirot sa puso ko nang sabihin iyon ni Darius. I wished I could be Ethan’s wendy. Pero mukhang parang si Tinkerbell na lang talaga ang papel ko kanya. Lihim na nagmamahal sa kanya.Dariu
Nagsimula na ang second semester at naging busy na rin ako dahil sinimulan ko na rin ang pagtatrabaho sa shop nila Tita Violet. Umuwi na rin ako sa’min nang umalis sila mama at papa. Tita Violet doesn’t want me to go yet, but I have to. Masyado ko na silang inaabala, at sobrang nakakahiya na kung mananatili pa ako sa kanila.Mama still giving me money by putting them on my bank account, na hindi ko na rin naman ginagamit. Siguro kina manang na lang para sa mga groceries nila. But for my own good, no.Kung mawawasak na rin naman ng tuluyan ang pamilya ko, I have to live on my own, to not be dependent too much on them kasi paano na lang kapag dumating ang panahong wala na nga talaga sila?Hindi ako marunong sa mga gawaing bahay, kaya wala akong alam sa pagtatrabaho. Nahihirapan din ako sa mga tasks sa shop ni Tita Violet, as a waitress sometimes a cashier. I hate maths. Pero dahil trabaho ko, kailangan kong gawin. Ayokong ikasira sa business ni Tita Violet kung papalpak ako.Tita also t
Wala akong ganang kumakain ng dinner namin. Kakatapos lang ng cotillion dance and some program at dinner time na.Our food was served by the waiters and waitresses. Ala-carte style. Iyon nga lang wala akong gana simula nang makita ko si Ethan na kasama si Kendra, at sobrang lawak pa ng ngiti habang nilagpasan kami ni Liam kanina.“Babanyo lang ako,” paalam ko kay Liam nang makaramdam na biglang sumama ang pakiramdam ko. Nanlalamig ako at naduduwal rin.Pinakiramdaman ko ang sarili ko at tinignan kung nilalagnat ba ako, pero mukhang wala naman. Pero bakit ang bigat ng nararamdaman ko?Nakaupo lang ako sa loob ng cubicle, trying to calm myself. Maybe because I am suffocating inside? The room felt smaller kahit na sobrang lawak ng ballroom.Hindi ko maintindihan. Bakit kailangang sumama si Ethan kay Kendra. He knows what she did to me… So bakit?“Girl! Kaloka ka! Paano mo napapayag si Ethan na maging partner mo? Ni hindi iyon lumalapit sa ibang babae kun’di si Sera lang.”Bigla akong kin
“Liam, sandali!” sigaw ko nang makitang lumalakad papalayo si Liam sa’kin. Ilang beses ko na siyang tinatawag, pero mukhang wala itong naririnig. Malalaki ang kanyang nga hakbang at hirap na hirap akong habulin siya dahil na rin sa bigat at haba ng gown na suot ko.Matapos kasi naming sumayaw ni Darius ay napatingin ako sa gawi niya, kung saan siya nakaupo, pero sobrang sama ng kanyang tingin at kulang na lang ay patayin niya si Darius sa mga titig niya. I know it was my fault too, kasi nagpahila ako kay Darius at hinayaang sumayaw kami sa gitna ng ballroom… Pero mali ba iyon? Darius and I were just friends. Wala namang malisya ang pakikipagsayaw…“Ang landi talaga. Dati si Ethan, tapos si Liam and now si Darius?” rinig kong bulong ng isang babae sa kaibigan nito.Wala nga ba? People think I’m a slut… Wala man malisya sa’kin, pero sa mga mata ng tao, oo. Meron.Nanginginig ang katawan kong hinahanap si Liam nang bigla itong mawala sa paningin ko. Sobrang lamig ng simoy ng hangin, at
ETHAN SIERRA“Ethan! Why are you doing this to me? Ako ang girlfriend mo! Bakit ba puro si Sera na lang ang kasama mo! Bakit siya na lang palagi?!” Kendra's voice was sharp, filled with frustration and jealousy.“Pwede ba, Kendra? I don’t have time for your bullshit!” I snapped, my patience wearing thin.Nanlaki ang bilugang mga mata ni Kendra, at siyang pamumula naman ng kanyang tenga at pisngi sa galit at inis.I hadn’t meant to yell at her, but she had been pushing me for days, testing my patience when I had nothing left to give. I was exhausted—mentally and emotionally. Everything had happened so suddenly.Tita Sarah was gone.Sera hadn't spoken since. The shock had stolen her voice, leaving her trapped in a silence none of us could break.Sometimes, she would just sit there, staring at her mother’s coffin, tears falling quietly down her cheeks. Liam had tried to comfort her at first, but when she didn’t respond when she didn’t even acknowledge his presence, he eventually stopped
ETHAN SIERRADays have passed and our school year has ended. I immediately went to Manila for the training. Pagkarating ko sa mansyon ni Lolo ay isang malakas na sampal ang natanggap ko.“You’re helping the Valencias?!” Sigaw nito na halos pumutok na ang ugat nito sa leeg dahil sa galit. Hinila ako ni Yael palayo kay Lolo. “It doesn’t mean he’s helping Gabriel Valencia, Lo. You know how close he is to his child. At walang kasalanan si Sera sa nangyayari sa mga magulang niya. She’s innocent!” “Yes, she’s innocent. But that doesn’t mean you have to help them. Baka nakakalimutan mo kung magkano ninakaw ng lalaking iyon sa’tin, Ethan. And now you’re investing in their company. Are you fucking insane? Sa papaluging kompanyang iyon?!”Nagtangis ang panga ko sa sinabi ni Lolo. He has the right to get mad. I invested his money in Sera’s Furnitures Company—but that money is from working hard as a trainee. Hindi naman ako basta-basta nag-iinvest ng gano’ng kalaking halaga kung alam kong hindi
ETHAN SIERRAI felt uneasy when Sera didn’t show up at school for days. The longer she was gone, the more restless I became.So I went to her house.Manang was the one who greeted me at the door, her expression heavy with concern. “Nasa ospital sila Ethan,” she said. “Nakunan si Sarah. Pwede mo namang puntahan, pero uuwi na rin sila bukas.”Something inside me tightened.I didn’t waste time—I went straight to the hospital. But when I got there, I found myself unable to move forward.Sera sat in the hallway, her hands folded neatly on her lap, her posture still. Too still.She looked lost.Her mother wouldn’t even speak to her, and she didn’t push. She just sat there, her face void of emotion. Then, as if sensing someone watching her, she let out a deep sigh and forced a smile—one that didn’t reach her eyes. As if nothing had happened.But I knew better.And this—this was exactly why I didn’t want to lose her smiles.Because I knew how quickly her world could fall apart. And if I could
ETHAN SIERRAI was sitting under a coconut palm tree, flipping through the pages of my book while the waves crashed against the shore. The birds were humming, and the wind made the trees sway, their leaves rustling softly. It was calm, peaceful—one of those moments where everything just felt right—or just I thought so.“Ayoko pa kasing umuwi, Mama! Ayoko!” Sigaw ng batang babae at mabilis na tumatakbo palayo sa tinatawag niyang mama.She’s small, but runs like a cheetah. Hingal na hingal ang Mama niyang napahinto habang ang kamay ay nakasenyas sa bata na lumapit sa kanya.Pero inilabas niya lang ang dila niya sa Mama niya at nakwembot pa. Hindi ko mapigilang matawa dahil ang cute niyang tignan.“Seraphina, please. I still have a lot of work to do, hmm? Listen to Mama, okay?” Hinihingal pa rin ang ginang habang tuwang-tuwa naman ang babae at hindi pa rin natigil sa pagkembot.“Mama naman kasi! Ayoko nga. Hindi na sana tayo nagpunta dito kung magtatrabaho ka lang. You didn’t bring me he
Ilang araw nang nagdaan simula nang ayaw nila akong papuntahin sa ospital kung saan naka-confine si Darius. They want me to stay away from him as much as possible. Ilang araw ko na ding hindi pinapansin sila Ethan dahil sa masama pa rin ang loob ko sa kanila. Darius almost died! Mamamatay siya kung hindi lang siya naagapan agad. But I heard critical siya kaya hindi ko alam kung he’s still in unconscious state or what.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng silid ko maging ang mga yabag na papalapit nito sa’kin.“You should eat, Sera… Dalawang araw ka nang hindi kumakain,” bakas ang pag-aalala sa boses ni Ethan, pero hindi ko siya pinansin. I was busy planning on how to take Mara down. I was now on the verge of revenge and no one could stop me. Not even Ethan.“Gusto kong lumabas. If you care for me, hahayaan mo ako, Ethan.” “And then what? To watch you gone again, Sera? What do you want? Ang tuluyan kang mapatay ng kung sino mang gusto kang patayin? Do you think I will let that happe
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.I thought that would be the last time I would see her. Mama brought us to Manila for years until Tita Mara brought me back to Cebu with Kendra, my cousin.Masyadong malagim ang buhay ko habang kasama ko lang si Ate Cae sa bahay. Wala lagi si Mama dahil kailangan niyang asikasuhin ang business ni daddy nang makulong ito dahil sa pagsumbong ko sa kanya sa pulis.Akala ko ay magiging okay na kami ni Ate Cae, but it got worse almost everyday. Rinig na rinig ko ang malalakas niyang iya
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.[Seven Years old]“Papa! Papa! Tama na!” Sigaw ni Ate Caelyn mula sa loob ng kanyang kwarto. Mabilis akong nakatakbo papunta sa kanyang kwarto nang makarinig ako ng sigawan at labis na lang ang gulat ko nang makitang nakababa ang pantalon ni Papa at sapilitang hinuhubad si Ate Cae.“Bilisan mo, Cae! Saglit lang ito,” parang demondyo ang boses ni Papa nang marinig ko ang boses nito. Nanginig ako. Gusto kong tumakbo dahil sa nasaksihan ko. But Ate Cae is suffering. Our dad wants t
“Ah,” aniya saka ako muling tinignan. Napatawa siya saglit bago magsalita. “I realize that you didn’t have too, Sera! There’s someone who’s willing to spill blood on his hand for your sake!” Palakas ng palakas ang tawa niya. Nakakairita. Nakakabingi. Pero hindi ko magawang magalaw ang buo kong katawan. Maging takpan ang mga tenga ko para hindi ko marinig ang tawa niya. No… Ethan won’t do that… He won’t risk everything just for me. Muling lumapit si Darius sa’kin. Napaupo siya at nagulat na lamang ako nang iangat niya ang suot kong gown at hinaplos ang balat ko. “Hindi naman masama kung tikman kita, right, Sera? Hindi pwedeng si Darius lang. Total, kasal naman kayo, right?” Nakangisi niyang tanong at idinampi ang kanyang labi sa hita ko. Napasinghap ako at pilit kong manlaban pero parang tinakasan ako ng lakas ko dahil sa mga nalaman ko. Tahimik na lamang akong umiiyak habang nakahiga sa kama at patuloy lang siya sa paghahaplos ng hita ko at paghahalik roon hanggang umabot iyon s
Nanghihina ang mga tuhod ko na siyang mabilis namang naalalayan ni Ethan dahil sa mga nangyayari ngayon. He seems desperate. Gusto ni Ethan na gawin ang lahat. For what? To claim me again? Umiling ako sa sinabi niya pero mabilis akong natigilan nang ilapat ni Ethan ang kanyang labi sa labi ko at mapupusok akong hinalikan. Mas lalong nanghina ang tuhod ko at kung hindi ako yakap ni Ethan at nakakapit sa mga braso niya ay malamang nasa sahig na ako. Ilang beses ko siyang tinutulak pero lumalalim lang ang kanyang halik at pilit binubuka ang bibig ko. Lasap na lasap ko ang alak sa kanyang bibig. I knew it. He was drunk. Pero kahit na alam kong wala sa katinuan si Ethan ay nagawa ko pa ring tugunan ang halik niya. It was hot and felt surreal. I badly miss him. I badly miss my Ethan. Tila natauhan ako nang maramdaman ko ang kamay niyang gumapang sa bewang ko hanggang sa hinaharap ko. This time, I pushed him harder than I could. Natumba si Ethan at napadaing siya nang tumama ang lik