All Chapters of Shadows of the Heart (Ethan Sierra): Chapter 51 - Chapter 60

[I’m sorry about yesterday, Sera. I just… missed you badly. There’s food on the table. I went back to Manila. What I said yesterday, can we forget it?] Humigpit ang pagkakahawak ko sa cellphone ko. What was that?Magre-reply na sana ako sa sinabi ni Ethan but Liam is calling me again.Sinagot ko iyon pero nanatili akong tahimik. “Baby,” his voice cracked. “Where are you? Please? I’m sorry, love. I’m really sorry. I’m just tired yesterday at akala ko makakapagpahinga na ako once I saw you… I didn’t mean to lent out my anger at you. I’m really sorry, baby,” he sobbed. Sobrang basag na basag ang kanyang boses at alam kong basag na basag siya dahil sa nangyari sa’min.“Where are you?” Tanong ko.“In front of your house, love. But Mama said you’re not here. Na kay… Na kay Ethan ka daw? Is that true?” Mahina at basag pa rin ang kanyang boses.“Nasa condo ako ni Yasmir. Pinahiram sa’kin ni Ethan. Pero pauwi na rin naman ako,” mahinahong sagot ko sa kanya.“Saan ‘yan? Susunduin kita,” he aske

I never once doubt Ethan’s words. If he says something, he’ll do it without any questions or explanations. But the moment he gets closer with Kendra, his words seem like an empty promise—something I shouldn’t trust with. Ang layo na namin sa isa’t isa. Hindi ko na rin siya napagsasabihan ng mga problema ko, hindi ko na makwentuhan, makasama sa mall sa tuwing may bibilhin ako. Liam replaced his place, pero kahit na mahigit isang taon na kami ni Liam, hinahanap-hanap ko pa rin siya. Siguro gano’n talaga kapag best friend mo. “Sera, you should take a rest,” pakiusap ni Liam nang makalapit ito sa’kin. Halos lumuhod na siya sa harapan ko para pantayan ako mula sa pagkakaupo ko sa harap ng kabaong ni Mama. “I’m fine, Li. Kaya ko pa.” I kept fighting until her last days. Ni wala na atang luhang lumalabas sa mga mata ko dahil sa kakaiyak ko nitong unang araw ni mama sa kanyang lamay. Kaya noong nailibing na si mama ay halos tuluyan nang bumagsak ang buo kong katawan. Akala ko ayo

It’s been a two weeks since my mother was buried. Dalawang linggo na rin ang nakakaraan nang aminin ni Ethan ang nararamdaman niya sa’kin at dalawang linggo na ring hindi nagpaparamdam si Liam sa’kin.Did he really leave me? Just to be with Ethan? Anong gusto niyang maramdam ko sa ginawa niya? Ma-guilty? I’m mad. Hindi ko alam kung dahil ba sa pag-iwan ni Liam sa’kin o sa sarili ko dahil hinayaan ko lang siyang umalis?Tatlong linggo na ring hindi nagpaparamdam si papa sa’kin. Maging si papa iniwan na rin ako. “Sera, anak,” nilingon ko si Manang nang pumasok ito sa kwarto ko.“Magpapaalam sana ako, naaksidente kasi si Yona. Ayoko sanang iwan ka mag-isa pero kailangan ako ng anak ko…” Napatayo ako agad tsaka ko siya nilapitan dala ang wallet ko. “Okay lang, manang. Kumusta po siya? Heto, may pera ho dito gamitin niyo—” “H’wag na ija. Kailangan mo ‘yan…”“Kunin mo na manang. Mas kailangan niyo po ‘yan. May pera pa naman po ako. Tsaka ‘yong kompanya din ni mama. I’m sure may pera din

The revelation from Ethan’s shocked me. Hindi ako agad makapagsalita sa sinabi niya, still having a hard time to process everything. He did that to protect me? From what? Anong gagawin ni Kendra sa’kin?But as I was about to ask, he hugged me. Refraining me to speak or ask for more. Still, hindi ako makalma ng pagyakap niya. Gusto ko siyang tanongin pa, but he already ended it.“Let’s forget about that and focus on what we have now, Sera.” We continue to dance, but my head’s flying everywhere, clouded with possible thoughts. Anong pinag-usapan nila? How about the Singapore trip na kasama silang dalawa? Hindi ko maintindihan.Ethan distracted me by playing games later on. Natapos na rin kaming kumain at nanood ng movie habang nakasandal ako sa kanyang balikat at magkahawak ang aming mga kamay. He’s playing my hand.Sana palagi na lang kaming ganito ni Ethan. Masaya. Walang iinisip na iba—but beca

Ilang linggo na lang ay pasukan na. Ngunit hindi pa rin ako nakakapag-enroll. Ni hindi ako makalabas ng bahay dahil bantay sarado ako ng mama ni Kendra.I don’t want her to call her by her name. It makes me feel sick. Sukang-suka na ako nang malaman kong best friend siya ni mama, pero heto inahas ang asawa ni mama—worst before he could have me.Nakakasuka pa lalo nang ipilit nila ang mga sarili nila sa pamamahay ko. “I will be gone for a week, business trip. So, Sera, please be good to your mom and sister, Kendra,” papa ordered me.Napaismid ako sa inutos niya. How could he?! Mama just died and now bringing his mistress and their child into my house? Where’s the decency?! Ni hindi ko nga nakita sa lamay at libing ang magaling kong ama, tapos dadalhin niya rito sa pamamahay ni mama ang walang hiyang sumira sa pamilya namin? The audacity!“Ako pa talaga ang magiging mabait sa kanila? They’re in my house, papa!” I yelled, almost dropped my utensils dahil sa galit akong napahampas ng mga