Ilang linggo na lang ay pasukan na. Ngunit hindi pa rin ako nakakapag-enroll. Ni hindi ako makalabas ng bahay dahil bantay sarado ako ng mama ni Kendra.I don’t want her to call her by her name. It makes me feel sick. Sukang-suka na ako nang malaman kong best friend siya ni mama, pero heto inahas ang asawa ni mama—worst before he could have me.Nakakasuka pa lalo nang ipilit nila ang mga sarili nila sa pamamahay ko. “I will be gone for a week, business trip. So, Sera, please be good to your mom and sister, Kendra,” papa ordered me.Napaismid ako sa inutos niya. How could he?! Mama just died and now bringing his mistress and their child into my house? Where’s the decency?! Ni hindi ko nga nakita sa lamay at libing ang magaling kong ama, tapos dadalhin niya rito sa pamamahay ni mama ang walang hiyang sumira sa pamilya namin? The audacity!“Ako pa talaga ang magiging mabait sa kanila? They’re in my house, papa!” I yelled, almost dropped my utensils dahil sa galit akong napahampas ng mga
Kinabukasan ay naiwan akong mag-isa kasama si Harris na nagtatanong ng mga bagay-bagay tungkol sa kukunin kong kurso at siya na bahala daw na mag-enroll sa’kin. Gusto kong sumama sa kanya, pero habilin sa kanya ng babaeng iyon ay huwag na huwag akong palalabasin ng bahay.Inabot din sa’kin ang bagong cellphone. Cheap. Pero okay na rin. Matawagan ko lang si Ethan.But every time I dialed his phone number, ay laging out of coverage iyon. Did he change his number? Did you really leave, Ethan? Nasa abroad ka na ba? What about your promise? Akala ko ba hindi mo ako iiwan?Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko nang malamang iniwan nga talaga ako ni Ethan. I hate you. I really hate you, Ethan.“Miss Sera, may kailangan pa ba kayo?” Tanong ni Harris nang makapasok ito sa kwarto ko.Bigla akong kinabahan dahil ni minsan ay hindi ito pumapasok sa kwarto ko, at hindi din siya papasok ng basta-basta sa kwarto ko. Ni hindi nga siya umaakyat sa taas unless may kukunin itong documents sa silid nila m
Lumipas ang mga araw na walang ibang ginagawa si Darius kun’di guluhin ang araw ko. Worst is, kasama ko ba sa lahat ng subjects dahil magka-klase lang naman kami.“Sera, sabay tayo mag-lunch.”“Ayoko.”“May mango cake doon, tsaka mango shake. Sinabihan ko na si Tita Melody na ipag-reserve ka. Ayaw mo talaga?”Sinusundan pa rin ako ni Darius sa paglalakad, paatras nga lang ang lakad nito para masundan niya ako.“No.” pagmamatigas ko kahit na nakakatakam ang mga pinagsasabi niya.Ayokong kumain. Other words, nagtitipid ako. On-hold ang bank account ko, kaya hindi ako maka-withdraw, naka-frozen din ang credit cards ko kasi hindi pa daw nababayaran ang mga previous expenses ko. Kahit ang bank account ni mama ay frozen.Kaya ang natitira ko na lang pera ay five thousand na hindi ko alam kung aabot pa ba ng isang buwan sa’kin. Ayoko ring humingi kay papa kaya kinausap ko na ang sekretarya ni mama na gawan ng paraan ang mga bank accounts namin, ngunit isang linggo na ay wala pa ring update.
“Are you okay?” Tanong ni Darius habang tinatahak ang daan palayo sa bahay. Tumango lang ako bilang tugon at napabuga ng hangin para pakalmahin ang sarili. Wala sa sarili naman akong napatingin sa bintana at pinagmamasdan ang mga gusali sa labas. “I really don’t know that Ethan would be Kendra’s fiancé.” “H’wag mo nang banggitin, Dar. Gutom ako.”Tumawa si Darius kaya humaba ang nguso ko. “Totoo nga kasi, gutom ako.”“Alright, my Tinkerbell, kakain tayo. Makakahabol pa naman ata tayo sa huling movie—or drive thru na lang tayo tapos dalhin natin doon.” “The latter, please.” “Alright, my queen.” Inabot ni Darius ang kamay ko at hinalikan ang likod ng palad ko. It was sweet. Pero kung may gusto lang ako kay Darius baka ayaw ng umalma ang puso sa dibdib ko sa ginawa niya. Pero wala. Never felt sparks too. We’re just friends.Just like we planned, Darius bought food and we brought it to the drive-thru cinema which I didn’t know existed here in Cebu.Rom-com ang pinapanood namin ni Da
Buong gabi akong umiyak, pilit na tinatanggal ang sakit na nararamdaman ko pero kahit anong gawin ko ay hindi ko magawa. Kaya wala sa sarili akong pumasok kinabukasan at halos buong araw na nagkakamali.“Sera, magpahinga ka na muna. Wala ka sa sarili mo. About sa damages mo, don’t worry about it, hmm?” Malambing na saad ni Maam Anna, ang may-ari ng restaurant na pinagtatrabahuan ko.In the end, pinauwi nga ako. Pero hindi ako umuwi at tumambay sa labas ng restaurant, nakaupo at tulala habang nagpapalipas ng oras.Pero nang maghapon na ay tumayo ako tsaka nag-abang ng jeep na siyang magdadala sa’kin sa Basilica Minore del Sto. Niño de Cebu para magsimba.Habang nag-aabang ay may isang puting sasakyan ang huminto sa harapan ko. Napakunot ako ng noo dahil iba ang kulay ng sasakyan ni Darius, BMW na navy blue. Etong sasakyang huminto sa harapan ko e isang sports car Lamborghini na puti.Bumukas ang pintuan sa driver’s seat at tila bumagak ang takbo ng mundo ko nang unti-unting lumalabas a
I rejected Darius. I’m not into relationships or marriage. And I am having a hard time to fix myself, to heal myself from the pain and hurt I felt for the entire time since my mother had gone. It’ll hurt me even more if I push myself. Bumalik kami ng siyudad matapos namin magpalipas ng araw sa tabing-dagat. Gusto pa sana ni Darius na doon na lang magpalipas ng gabi, pero may pasok pa ako sa trabaho.Next week na ang pasukan, kaya kailangan kong mag-trabaho para may allowance ako bago ako maging part-timer ulit. Mas maliit kasi kikitain ko kung part-time lang.Habang nasa restaurant e doon ko lang naalala na ngayong gabi nga pala ang engagement party nina Kendra at Ethan. Ayaw ko man pumunta ay kailangan dahil kung hindi, hahanapin ako ni papa.“Sera, may naghahanap sa’yo sa labas,” saad ni Fiona na siyang ka-workmate ko.Napakunot-noo akong naglakad palabas para tignan kung sino ang naghahanap sa’kin. Kasi kung si Darius iyon e, sasabihi
[Third Person’s POV]Pinagmasdan ng isang lalaki sina Ethan at Sera na magkahawak ang kamay na dahan-dahan na lumabas mula sa silid ng dalaga. Ang kanyang mga kamay ay nasa magkabilang gilid ng kanyang bulsa.Blangko itong nakatitig sa dalawa, pero sa kanyang loob, naiinis ito. Ethan just ran away with his bribe.“Go, magpakasaya kayong dalawa ngayon. Saakin pa rin ang huling halakhak, Ethan.” Lumakad papalayo ang binata pero natigilan rin ito sa silid ng kung saan nananatili ang ama ni Sera at ang kabit nito. Nakaawang ng bahagya ang kanilang pintuan kaya’t naririnig ang kanilang pinag-uusapan.“Shut your mouth!” sigaw ni Mara na siyang umalingawngaw sa buong silid.“Paano, Mara? We killed Sarah! And now you want to take over the company? Sobra na naman ata iyon! Malaki na ang ninakaw natin sa kanya noon! Pwede ba? Huwag mo nang kunin ang lahat kay Sera!” Isang malakas na sampal ang natanggap ni Gabriel mula kay Mara para patigilin ito sa pagsasalita.“Kulang pa lahat ng iyon, Gab!
Days had passed, naging normal ang pamumuhay namin ni Ethan. Simula nang may mangyari ulit sa’min ay todo alaga na ito sa’kin, lalo na alam naming pareho na sinadya niyang buntisin ako kaya mala-prinsesa ang pag-aalaga niya sa’kin.Nasa may isla kami. Sa hindi masyadong kilalang isla at malayo sa ikinagisnan naming buhay.The island was owned by him. He secretly purchased it under my name. Pero may mga mamamayan namang nakatira sa paligid kaya kahit paano ay hindi lang kaming dalawa ang tao sa islang ito.Papalubog na ang araw nang huminto ang maliit na bangka sa shore at bumaba roon si Ethan kasama ang iilang mangingisda.Nakasuot ito ng puting long-sleeves katulad ng mga suot ng mangingisda. Naka loose track pants din ito na nakatupi ang bawat dulo hanggang sa baba ng kanyang tuhod na para bang maiwasan na mabasa iyon, pero nang makababa ito sa bangka ay nabasa rin kaya walang kwenta ang kanyang pagtupi roon. Habang nasa kanyang likod naman ay ang sumbrero na gawa sa puno ng niyog.N
ETHAN SIERRA“Ethan! Why are you doing this to me? Ako ang girlfriend mo! Bakit ba puro si Sera na lang ang kasama mo! Bakit siya na lang palagi?!” Kendra's voice was sharp, filled with frustration and jealousy.“Pwede ba, Kendra? I don’t have time for your bullshit!” I snapped, my patience wearing thin.Nanlaki ang bilugang mga mata ni Kendra, at siyang pamumula naman ng kanyang tenga at pisngi sa galit at inis.I hadn’t meant to yell at her, but she had been pushing me for days, testing my patience when I had nothing left to give. I was exhausted—mentally and emotionally. Everything had happened so suddenly.Tita Sarah was gone.Sera hadn't spoken since. The shock had stolen her voice, leaving her trapped in a silence none of us could break.Sometimes, she would just sit there, staring at her mother’s coffin, tears falling quietly down her cheeks. Liam had tried to comfort her at first, but when she didn’t respond when she didn’t even acknowledge his presence, he eventually stopped
ETHAN SIERRADays have passed and our school year has ended. I immediately went to Manila for the training. Pagkarating ko sa mansyon ni Lolo ay isang malakas na sampal ang natanggap ko.“You’re helping the Valencias?!” Sigaw nito na halos pumutok na ang ugat nito sa leeg dahil sa galit. Hinila ako ni Yael palayo kay Lolo. “It doesn’t mean he’s helping Gabriel Valencia, Lo. You know how close he is to his child. At walang kasalanan si Sera sa nangyayari sa mga magulang niya. She’s innocent!” “Yes, she’s innocent. But that doesn’t mean you have to help them. Baka nakakalimutan mo kung magkano ninakaw ng lalaking iyon sa’tin, Ethan. And now you’re investing in their company. Are you fucking insane? Sa papaluging kompanyang iyon?!”Nagtangis ang panga ko sa sinabi ni Lolo. He has the right to get mad. I invested his money in Sera’s Furnitures Company—but that money is from working hard as a trainee. Hindi naman ako basta-basta nag-iinvest ng gano’ng kalaking halaga kung alam kong hindi
ETHAN SIERRAI felt uneasy when Sera didn’t show up at school for days. The longer she was gone, the more restless I became.So I went to her house.Manang was the one who greeted me at the door, her expression heavy with concern. “Nasa ospital sila Ethan,” she said. “Nakunan si Sarah. Pwede mo namang puntahan, pero uuwi na rin sila bukas.”Something inside me tightened.I didn’t waste time—I went straight to the hospital. But when I got there, I found myself unable to move forward.Sera sat in the hallway, her hands folded neatly on her lap, her posture still. Too still.She looked lost.Her mother wouldn’t even speak to her, and she didn’t push. She just sat there, her face void of emotion. Then, as if sensing someone watching her, she let out a deep sigh and forced a smile—one that didn’t reach her eyes. As if nothing had happened.But I knew better.And this—this was exactly why I didn’t want to lose her smiles.Because I knew how quickly her world could fall apart. And if I could
ETHAN SIERRAI was sitting under a coconut palm tree, flipping through the pages of my book while the waves crashed against the shore. The birds were humming, and the wind made the trees sway, their leaves rustling softly. It was calm, peaceful—one of those moments where everything just felt right—or just I thought so.“Ayoko pa kasing umuwi, Mama! Ayoko!” Sigaw ng batang babae at mabilis na tumatakbo palayo sa tinatawag niyang mama.She’s small, but runs like a cheetah. Hingal na hingal ang Mama niyang napahinto habang ang kamay ay nakasenyas sa bata na lumapit sa kanya.Pero inilabas niya lang ang dila niya sa Mama niya at nakwembot pa. Hindi ko mapigilang matawa dahil ang cute niyang tignan.“Seraphina, please. I still have a lot of work to do, hmm? Listen to Mama, okay?” Hinihingal pa rin ang ginang habang tuwang-tuwa naman ang babae at hindi pa rin natigil sa pagkembot.“Mama naman kasi! Ayoko nga. Hindi na sana tayo nagpunta dito kung magtatrabaho ka lang. You didn’t bring me he
Ilang araw nang nagdaan simula nang ayaw nila akong papuntahin sa ospital kung saan naka-confine si Darius. They want me to stay away from him as much as possible. Ilang araw ko na ding hindi pinapansin sila Ethan dahil sa masama pa rin ang loob ko sa kanila. Darius almost died! Mamamatay siya kung hindi lang siya naagapan agad. But I heard critical siya kaya hindi ko alam kung he’s still in unconscious state or what.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng silid ko maging ang mga yabag na papalapit nito sa’kin.“You should eat, Sera… Dalawang araw ka nang hindi kumakain,” bakas ang pag-aalala sa boses ni Ethan, pero hindi ko siya pinansin. I was busy planning on how to take Mara down. I was now on the verge of revenge and no one could stop me. Not even Ethan.“Gusto kong lumabas. If you care for me, hahayaan mo ako, Ethan.” “And then what? To watch you gone again, Sera? What do you want? Ang tuluyan kang mapatay ng kung sino mang gusto kang patayin? Do you think I will let that happe
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.I thought that would be the last time I would see her. Mama brought us to Manila for years until Tita Mara brought me back to Cebu with Kendra, my cousin.Masyadong malagim ang buhay ko habang kasama ko lang si Ate Cae sa bahay. Wala lagi si Mama dahil kailangan niyang asikasuhin ang business ni daddy nang makulong ito dahil sa pagsumbong ko sa kanya sa pulis.Akala ko ay magiging okay na kami ni Ate Cae, but it got worse almost everyday. Rinig na rinig ko ang malalakas niyang iya
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.[Seven Years old]“Papa! Papa! Tama na!” Sigaw ni Ate Caelyn mula sa loob ng kanyang kwarto. Mabilis akong nakatakbo papunta sa kanyang kwarto nang makarinig ako ng sigawan at labis na lang ang gulat ko nang makitang nakababa ang pantalon ni Papa at sapilitang hinuhubad si Ate Cae.“Bilisan mo, Cae! Saglit lang ito,” parang demondyo ang boses ni Papa nang marinig ko ang boses nito. Nanginig ako. Gusto kong tumakbo dahil sa nasaksihan ko. But Ate Cae is suffering. Our dad wants t
“Ah,” aniya saka ako muling tinignan. Napatawa siya saglit bago magsalita. “I realize that you didn’t have too, Sera! There’s someone who’s willing to spill blood on his hand for your sake!” Palakas ng palakas ang tawa niya. Nakakairita. Nakakabingi. Pero hindi ko magawang magalaw ang buo kong katawan. Maging takpan ang mga tenga ko para hindi ko marinig ang tawa niya. No… Ethan won’t do that… He won’t risk everything just for me. Muling lumapit si Darius sa’kin. Napaupo siya at nagulat na lamang ako nang iangat niya ang suot kong gown at hinaplos ang balat ko. “Hindi naman masama kung tikman kita, right, Sera? Hindi pwedeng si Darius lang. Total, kasal naman kayo, right?” Nakangisi niyang tanong at idinampi ang kanyang labi sa hita ko. Napasinghap ako at pilit kong manlaban pero parang tinakasan ako ng lakas ko dahil sa mga nalaman ko. Tahimik na lamang akong umiiyak habang nakahiga sa kama at patuloy lang siya sa paghahaplos ng hita ko at paghahalik roon hanggang umabot iyon s
Nanghihina ang mga tuhod ko na siyang mabilis namang naalalayan ni Ethan dahil sa mga nangyayari ngayon. He seems desperate. Gusto ni Ethan na gawin ang lahat. For what? To claim me again? Umiling ako sa sinabi niya pero mabilis akong natigilan nang ilapat ni Ethan ang kanyang labi sa labi ko at mapupusok akong hinalikan. Mas lalong nanghina ang tuhod ko at kung hindi ako yakap ni Ethan at nakakapit sa mga braso niya ay malamang nasa sahig na ako. Ilang beses ko siyang tinutulak pero lumalalim lang ang kanyang halik at pilit binubuka ang bibig ko. Lasap na lasap ko ang alak sa kanyang bibig. I knew it. He was drunk. Pero kahit na alam kong wala sa katinuan si Ethan ay nagawa ko pa ring tugunan ang halik niya. It was hot and felt surreal. I badly miss him. I badly miss my Ethan. Tila natauhan ako nang maramdaman ko ang kamay niyang gumapang sa bewang ko hanggang sa hinaharap ko. This time, I pushed him harder than I could. Natumba si Ethan at napadaing siya nang tumama ang lik