SERAPHINA VALENCIAIlang araw na nang makalabas ako sa ospital. Hindi ko pa rin pinapansin si Liam, kaya sobrang bigat sa pakiramdam. Hindi ko naman ginusto ito. Pero kailangan. Kasi kung hindi, baka mas lalo akong masakal sa kanya. He needs to know my boundaries at kung hindi niya alam iyon, hindi kami para sa isa’t isa.I like him. I like how he cared for me. I like how he showered me with love when my parents couldn’t. He’s always been there, supporting me. Alam ko naman ang mga pinaggagawa niya para lang mapasaya ako at sobrang laki ng pasasalamat ko dahil sa kanya nakakalimutan ko ang problema ng pamilya ko.My phone beep, kaya napatingin ako roon. Liam texted me.Kinuha ko ang cellphone ko at binasa ang text niya. Liam:Kumain ka na? Don’t forget your lunch. Anong oras kayo aalis? Don’t forget your meds and vitamins. Ingat kayo.Nakaramdam ako ng kirot nang mabasa ko ang text niya. I tapped my fingers on the screen, typing something, but stopped midway, hindi sigurado kung magr
SERAPHINA VALENCIA“Napaka mo talaga, Reid!” Reklamo ni Errol nang batukan siya ni Reid.“What? Ikaw nga itong nagbitbit kay Elio but you lose him! And now you’re blaming me?!” The fourteen-year-old boy turned red as he shot back at Errol who’s just playing tricks on him.Mapakagat ako ng labi dahil sa pananalita ni Reid. He has American accent whenever he speaks, at halatang-halata iyon lalo na kapag nagtatagalog siya.“Oo, ako nga! Pero kailangan mo talagang mambatok?! Kutusan kita e!” Errol shot back, his eyes glaring at Reid, but he immediately smirked.“What kutusan?” Naniningkit ang mga matang tanong ni Reid kay Errol. Ang gara din ng pagkakasalita niya, halatang expensive. Iba talaga kapag lumaki sa ibang bansa.“Do you want me to illustrate that to you?” Errol smirked.Nagpipigil naman ako ng tawa habang pinagmamasdan ang magpinsan na nagbabangayan sa harapan namin.Yasmir who’s sweet as ever soothe his baby brother, Ysrael, dahil umiiyak ito nang hindi siya bilhan ng ice crea
“Ano’ng silbi ng lahat ng ito kung paulit-ulit lang din akong masasaktan? Kung paulit-ulit lang akong maiiwang nagmumukhang tanga habang siya... Siya na walang pakialam?”Samantha pursed her lips, not knowing what to say, but after a minute of thinking what the right words to say, she spoke. “Ethan has done too much for you, Sera. Tingin mo wala pa rin ang mga ginawa niya para mapasaya ka lang?”Natahimik ako sa sinabi ni Samantha, habang inaalala ang mga araw kung saan pinapabor ako ni Ethan. Para lang makitang masaya ako at may ngiti sa labi.I felt guilty. Kumirot ang puso ko sa sinabi ni Samantha habang tahimik na nakatingin sa bintana at tinatahak ang daan papuntang Universal Studios. Does he really love me? Bakit hindi ko masabi? Naputol ang pagmumuni ko nang makarating na kami sa universal studios, and as expected sobrang daming tao lalo na’t Christmas season—’yon nga lang madalii kaming nakapasok dahil naka VIP ang mga lolo.“Ganito! Para hindi mawala by pair!” Sigaw ni Zen
“Let’s find a resto first, baka gutom na ang mga bata,” malamig na saad ni Ethan tsaka kinuha ang kamay ni Zeke at naunang naglakad, habang iniwan akong tulala sa kinakatayuan ko.Natauhan lang ako nang may humawak sa kamay ko kaya napayuko ako at nakita ko si Elio na mawalak ang ngiti kaya natawa ako at ginulo ang kanyang buhok.“Hindi halatang nag-enjoy ka,” natatawang ko sa kanya.“Yeah. Eros won’t let us have a ride, so glad that we found you.”Muli akong ako lalo na sa naging tugon ni Elio. Para siyang matanda kung magsalita pero sa tutuusin e four years old pa lang naman siya.Nakahanap ng cafe si Ethan kaya sumunod kami sa kanya nang pumasok siya. Nakahanap ako ng upuan kaya dinala ko na sila Elio at Zeke doon, habang nag-oorder naman si Ethan ng snacks namin. Maaga pa naman para sa dinner.Naglaro kami ni Elio at ilang sandali lang ay narinig kong may tumawag ng pangalan ko.“Sera?”Napaangat ako ng tingin at nagulat ako ng makita ko si Darius. Tuwang-tuwa naman itong simiksik
Simula ng gabing iyon ay mas lalo kaming naging malapit ni Liam—by means, doing such intimate gestures, like holding hands, small kisses. And since that night I have chosen my happiness. Naging kami ni Liam, at pinanindigan ko iyon. Liam is so sweet as ever. Kahit busy ito sa practice game nila ay hinahatid niya pa rin ako sa shop ni Tita Violet for my work, tsaka ito aalis para sa practice nila at muling susunduin ako sa trabaho kapag tapos na ako sa shift ko. Four hours lang naman ang shift ko tuwing monday at Friday. Gusto ko sanang gawing six hours, but ayaw ni Tita Violet lalo na’t estudyante pa lang ako. Para na rin daw mabigyan ko ng pansin pa rin ang pag-aaral ko.“How’s your day?” Tanong ni Liam nang makapasok ito sa loob ng sasakyan niya matapos akong papasukin sa loob.“Tired. May iba pa ba?” Naiiling na tugon ko sa kanya.Napaharap din siya sa’kin na may pilyong ngiti. “Ako din, gusto ko masahe mo,” anas niya sa pambatang boses.Natawa naman ako tsaka tumango sa kanya.
Nagising ako na wala na si Liam sa tabi ko. Napangiti naman ako nang makalapit sa table ko at nag-iwan siya ng note do’n.See you later, my love. May praktis kami para sa game next week. Call me if you need something ’s Bakeshop, gumagaling na rin ako sa pagbe-bake at next month, baka isasali na ako ni Chef Maloi as one of her assistant, kaya na-eexcite ako.“Oh, ang ganda ata ng gising ng prinsesa ko?” Natatawang saad ni mama nang ilapag niya sa lamesa ang nilutong agahan.Nang makakuha si Mama ng investor ay medyo lumuwag na rin ang schedule niya kaya lagi na siyang nakakauwi sa bahay, kasama ko. Naging okay na rin ang relasyon ni Mama at alam niya rin kung anong namamagitan sa’min ni Liam.“Magbe-bake ako mamaya, ma. Anong gusto mong gawin ko?” Nakangiti kong tanong sa kanya.Napaisip naman si mama pero ngumiti ding napaharap sa’kin. “I want peach-mango cake.” Ngumuso naman ako sa
“Sera.” Bigla akong nanlamig at ramdam na ramdam ko ang pagwawala ng puso ko nang marinig ko ang boses ni Liam.Kaagad akong napaayos ng tayo at napalayo kina Darius at Ethan para tignan si Liam.Nakasuot pa siya ng basketball uniform, medyo basa ang kanyang buhok at may bitbit itong bag.My heart pounded so wildly on my chest when I met his dark expression—na para bang gusto niyang kainin ng buhay si Ethan at Liam.“L-Li,” tawag ko sa kanya, pero naglakad lang ito palayo sa’kin kaya wala akong nagawa kun’di habulin siya.“Li,” habol ko sa kanya, lumabas ito ng shop kaya napalabas din ako.Napapikit ako ng mariin nang makitang galit na galit si Liam. I get him. May karapatan siyang magalit lalo na ngayon na boyfriend ko na siya.Sobrang nanginginig ako at ang lakas pa rin ng tibok ng puso ko na patuloy sa paghahabol sa kanya.Sumakay siya sa kanyang sasakyan kaya napasakay din ako. “Li, natisod ako kanina at saktong nandoon si Ethan kaya nasalo niya ako and as for—”Napatigil ako sa
Nasa eroplano na kami ni Liam papuntang Singapore para sa anniversary namin. He chose to bring me back to Universal Studios, kung saan naging kami.Kilig na kilig akong napatingin sa bintana habang nag-aantay na lumipad ang eroplano. Nasa business class kami kasi gusto niyang comfy ako sa loob ng apat na oras.Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Liam kaya napatingin ako sa kanya. “Mas excited ka pa ata kesa sa’kin?” Tumango ako ng mabilis na may ngiti sa labi kaya muling napatawa si Liam. Inabot niya ang kamay ko at hinalikan ang likod ng palad ko.“I love you, Sera,” he whispered.Napahawak ako sa mukha niya ang marahang hinaplos iyon. “I love you, Liam.”Pinikit ko ang mga mata ko at hinalikan siya sa pisngi, at lalayo na sana ako nang mahuli ni Liam ang mukha ko at hinalikan ako sa labi.Saglit lang iyon, tsaka niya pinatong ang noo niya sa noo ko, tsaka siya pumikit, kaya napapikit din ako.“Happy Anniversary, my love,” he whispered.Napangiti akong hinawakan ang kamay ni Liam na
ETHAN SIERRA“Ethan! Why are you doing this to me? Ako ang girlfriend mo! Bakit ba puro si Sera na lang ang kasama mo! Bakit siya na lang palagi?!” Kendra's voice was sharp, filled with frustration and jealousy.“Pwede ba, Kendra? I don’t have time for your bullshit!” I snapped, my patience wearing thin.Nanlaki ang bilugang mga mata ni Kendra, at siyang pamumula naman ng kanyang tenga at pisngi sa galit at inis.I hadn’t meant to yell at her, but she had been pushing me for days, testing my patience when I had nothing left to give. I was exhausted—mentally and emotionally. Everything had happened so suddenly.Tita Sarah was gone.Sera hadn't spoken since. The shock had stolen her voice, leaving her trapped in a silence none of us could break.Sometimes, she would just sit there, staring at her mother’s coffin, tears falling quietly down her cheeks. Liam had tried to comfort her at first, but when she didn’t respond when she didn’t even acknowledge his presence, he eventually stopped
ETHAN SIERRADays have passed and our school year has ended. I immediately went to Manila for the training. Pagkarating ko sa mansyon ni Lolo ay isang malakas na sampal ang natanggap ko.“You’re helping the Valencias?!” Sigaw nito na halos pumutok na ang ugat nito sa leeg dahil sa galit. Hinila ako ni Yael palayo kay Lolo. “It doesn’t mean he’s helping Gabriel Valencia, Lo. You know how close he is to his child. At walang kasalanan si Sera sa nangyayari sa mga magulang niya. She’s innocent!” “Yes, she’s innocent. But that doesn’t mean you have to help them. Baka nakakalimutan mo kung magkano ninakaw ng lalaking iyon sa’tin, Ethan. And now you’re investing in their company. Are you fucking insane? Sa papaluging kompanyang iyon?!”Nagtangis ang panga ko sa sinabi ni Lolo. He has the right to get mad. I invested his money in Sera’s Furnitures Company—but that money is from working hard as a trainee. Hindi naman ako basta-basta nag-iinvest ng gano’ng kalaking halaga kung alam kong hindi
ETHAN SIERRAI felt uneasy when Sera didn’t show up at school for days. The longer she was gone, the more restless I became.So I went to her house.Manang was the one who greeted me at the door, her expression heavy with concern. “Nasa ospital sila Ethan,” she said. “Nakunan si Sarah. Pwede mo namang puntahan, pero uuwi na rin sila bukas.”Something inside me tightened.I didn’t waste time—I went straight to the hospital. But when I got there, I found myself unable to move forward.Sera sat in the hallway, her hands folded neatly on her lap, her posture still. Too still.She looked lost.Her mother wouldn’t even speak to her, and she didn’t push. She just sat there, her face void of emotion. Then, as if sensing someone watching her, she let out a deep sigh and forced a smile—one that didn’t reach her eyes. As if nothing had happened.But I knew better.And this—this was exactly why I didn’t want to lose her smiles.Because I knew how quickly her world could fall apart. And if I could
ETHAN SIERRAI was sitting under a coconut palm tree, flipping through the pages of my book while the waves crashed against the shore. The birds were humming, and the wind made the trees sway, their leaves rustling softly. It was calm, peaceful—one of those moments where everything just felt right—or just I thought so.“Ayoko pa kasing umuwi, Mama! Ayoko!” Sigaw ng batang babae at mabilis na tumatakbo palayo sa tinatawag niyang mama.She’s small, but runs like a cheetah. Hingal na hingal ang Mama niyang napahinto habang ang kamay ay nakasenyas sa bata na lumapit sa kanya.Pero inilabas niya lang ang dila niya sa Mama niya at nakwembot pa. Hindi ko mapigilang matawa dahil ang cute niyang tignan.“Seraphina, please. I still have a lot of work to do, hmm? Listen to Mama, okay?” Hinihingal pa rin ang ginang habang tuwang-tuwa naman ang babae at hindi pa rin natigil sa pagkembot.“Mama naman kasi! Ayoko nga. Hindi na sana tayo nagpunta dito kung magtatrabaho ka lang. You didn’t bring me he
Ilang araw nang nagdaan simula nang ayaw nila akong papuntahin sa ospital kung saan naka-confine si Darius. They want me to stay away from him as much as possible. Ilang araw ko na ding hindi pinapansin sila Ethan dahil sa masama pa rin ang loob ko sa kanila. Darius almost died! Mamamatay siya kung hindi lang siya naagapan agad. But I heard critical siya kaya hindi ko alam kung he’s still in unconscious state or what.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng silid ko maging ang mga yabag na papalapit nito sa’kin.“You should eat, Sera… Dalawang araw ka nang hindi kumakain,” bakas ang pag-aalala sa boses ni Ethan, pero hindi ko siya pinansin. I was busy planning on how to take Mara down. I was now on the verge of revenge and no one could stop me. Not even Ethan.“Gusto kong lumabas. If you care for me, hahayaan mo ako, Ethan.” “And then what? To watch you gone again, Sera? What do you want? Ang tuluyan kang mapatay ng kung sino mang gusto kang patayin? Do you think I will let that happe
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.I thought that would be the last time I would see her. Mama brought us to Manila for years until Tita Mara brought me back to Cebu with Kendra, my cousin.Masyadong malagim ang buhay ko habang kasama ko lang si Ate Cae sa bahay. Wala lagi si Mama dahil kailangan niyang asikasuhin ang business ni daddy nang makulong ito dahil sa pagsumbong ko sa kanya sa pulis.Akala ko ay magiging okay na kami ni Ate Cae, but it got worse almost everyday. Rinig na rinig ko ang malalakas niyang iya
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.[Seven Years old]“Papa! Papa! Tama na!” Sigaw ni Ate Caelyn mula sa loob ng kanyang kwarto. Mabilis akong nakatakbo papunta sa kanyang kwarto nang makarinig ako ng sigawan at labis na lang ang gulat ko nang makitang nakababa ang pantalon ni Papa at sapilitang hinuhubad si Ate Cae.“Bilisan mo, Cae! Saglit lang ito,” parang demondyo ang boses ni Papa nang marinig ko ang boses nito. Nanginig ako. Gusto kong tumakbo dahil sa nasaksihan ko. But Ate Cae is suffering. Our dad wants t
“Ah,” aniya saka ako muling tinignan. Napatawa siya saglit bago magsalita. “I realize that you didn’t have too, Sera! There’s someone who’s willing to spill blood on his hand for your sake!” Palakas ng palakas ang tawa niya. Nakakairita. Nakakabingi. Pero hindi ko magawang magalaw ang buo kong katawan. Maging takpan ang mga tenga ko para hindi ko marinig ang tawa niya. No… Ethan won’t do that… He won’t risk everything just for me. Muling lumapit si Darius sa’kin. Napaupo siya at nagulat na lamang ako nang iangat niya ang suot kong gown at hinaplos ang balat ko. “Hindi naman masama kung tikman kita, right, Sera? Hindi pwedeng si Darius lang. Total, kasal naman kayo, right?” Nakangisi niyang tanong at idinampi ang kanyang labi sa hita ko. Napasinghap ako at pilit kong manlaban pero parang tinakasan ako ng lakas ko dahil sa mga nalaman ko. Tahimik na lamang akong umiiyak habang nakahiga sa kama at patuloy lang siya sa paghahaplos ng hita ko at paghahalik roon hanggang umabot iyon s
Nanghihina ang mga tuhod ko na siyang mabilis namang naalalayan ni Ethan dahil sa mga nangyayari ngayon. He seems desperate. Gusto ni Ethan na gawin ang lahat. For what? To claim me again? Umiling ako sa sinabi niya pero mabilis akong natigilan nang ilapat ni Ethan ang kanyang labi sa labi ko at mapupusok akong hinalikan. Mas lalong nanghina ang tuhod ko at kung hindi ako yakap ni Ethan at nakakapit sa mga braso niya ay malamang nasa sahig na ako. Ilang beses ko siyang tinutulak pero lumalalim lang ang kanyang halik at pilit binubuka ang bibig ko. Lasap na lasap ko ang alak sa kanyang bibig. I knew it. He was drunk. Pero kahit na alam kong wala sa katinuan si Ethan ay nagawa ko pa ring tugunan ang halik niya. It was hot and felt surreal. I badly miss him. I badly miss my Ethan. Tila natauhan ako nang maramdaman ko ang kamay niyang gumapang sa bewang ko hanggang sa hinaharap ko. This time, I pushed him harder than I could. Natumba si Ethan at napadaing siya nang tumama ang lik