Nakaupo ako ngayon sa gitna, kung saan pareho silang nasa magkabilang gilid ko at magkaharap. Liam sits comfortably while Ethan sits the way he used to be—looking proud and confident.I cleared my throat and spoke. Mukhang wala naman silang planong mag-usap, isa pa inaantok na ako. Kailangan ko nang magpahinga. “Anong ginagawa ko rito? Kung wala kayong sasabihin, pwede magpahinga na?”Ethan turn his head to look at me. Halos tumalon ang puso ko nang makita kung paano niya ako titigan. His expression’s mad, but suddenly turned softened as soon as he stared at me, like scanning and studying me—as if I am good and fine kaya naging malambot ang ekspresyon niya sa mukha.Mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya. Gusto ko nang umalis. Pero may part sa’kin na gusto ko siyang makasama.“I need to talk to Sera alone, Liam,” his voice cold as usual. Liam didn’t falter nor shaken by the tone of his voice—sanay na siya kay Ethan. Pero ako na kahit best friend ni Ethan na laging magkasama ay natata
Ilang beses akong nagpagulong-gulong sa kama dahil hindi ko maintindihan ang sarili ko. Pagkatapos kong sabihin kay Ethan iyon, bakas sa kanyang mga mata ang sakit. Why? Was he jealous? Is he mad na sasagutin ko na si Liam? Why? Hindi ko siya maintindihan!Para akong zombie kinabukasan nang magising ako. Sobrang itim ng ilalim ng mga mata ko at sobrang gulo rin ng buhok ko.Napahiga ako muli at nagtago sa kumot nang may kumatok sa pintuan ng kwarto.“P-pasok,” nanginginig kong saad sa taong nasa pintuan.Narinig ko ang pagbukas noon at mga yabag na papalapit sa’kin.“Good morning, Sera,” bati ni Liam. Sobrang lalim at namamaos ang kanyang boses at hindi ko mapigilang aminin na ang gwapo ng boses ni Liam.“I brought some milk,” aniya tsaka narinig ko ang pagpatong ng baso sa side table. Ilang sandali lang ay bumaon ang kama, hudyat na napaupo na ngayon si Liam sa kamang hinihigaan ko.“Gising ka na? Do you want to come with us? Magsisimba kami,” sobrang rahan ng boses ni Liam kaya hindi
Tulad ng sabi ni Liam ay nag-simba kami kasama sila Tita Violet, Tito Lance, Kuya Luke at ang bunsong kapatid nila Liam na si Levi. Pagkatapos no’n ay namasyal kami sa mall, at nag-shopping na rin sina Tita. Groceries at mga gamit para sa’kin.“Nako, Tita, hindi na rin naman po kailangan…”“No, I insist Sera, pagbigyan mo na ako,” natawa si Tita at Inakbayan naman siya ni Tito Lance. “Gustong-gusto niya talaga magkaroon ng babaeng anak, Sera. Hayaan mo na,” tumawa si Tito Lance. “Wala pa kasing pinapakilalang girlfriend itong si Luke, at baka gumaduate na lang ng college e, wala pa ring girlfriend.”“Dad, wala pa sa isip ko ‘yan,” natatawang saad ni Kuya Luke. “Si Liam, baka masagot na ni Sera.”Napangiti na lang ako sa kanila. I never felt like I was an outsider to their family. Sobrang saya nilang kasama. Tinuri nila akong anak, at kapatid—na para bang kabilang ako sa pamilya nila, and somehow, I miss my own family too.We played arcade, bowling, archery, we watched cine and did ice
“It’s for your future, anak. All of this—everything I’m doing—is for you,” she said, her eyes filled with regret. “So to save my future, you let me drown in all this pain and sadness? All alone?” I said, my voice trembling. “That’s so selfish of you, Ma.” “I’m sorry kung gano’n ang tingin mo sa’kin, Sera. Pero magiging selfish ako habambuhay kung tungkol lang din sa’yo,” Mama’s voice was firm and stern and I can see in her eyes that she’s determined.“Nag-usap kami ng papa mo, Sera,” Mama paused. May pag-aalinglangan sa kanyang mga mata, pero huminga ito ng malalim at sinabi ang katagang hindi ko inaasahang marinig.“We chose to separate, Sera. Pagkatapos ng school year mo, aalis na tayo ng Cebu.”Napatayo ako sa sinabi niya at napakuyom ng kamao. “No. I will never leave, Cebu mama! Dito lang ako! Ayokong sumama sa’yo. Sa inyo! I’m fine living alone, kasi sinanay niyo na rin naman ako! Umalis kayo kung gusto niyo, but I will never leave Cebu! No!” I yelled, being hysterical.I ran
Halos ayaw nang umalma ang puso ko dahil sa sinabi ni Ethan. So, he has feelings for me but he doesn’t want to commit? Hindi naman ako magiging special sa kanya kung wala. Now I wish I never became friends with him. Siguro may chance pa na maging kami, kasi kung ayaw niya, ipipilit ko. Pero ngayon… na magkaibigan kami, bestfriend, more like a sibling—wala nang ibang mas mahalaga pa kay Ethan kung ‘di ang pagkakaibigan naming dalawa. “So, kaya ba sinabi mong wala kang pake kasi you really doesn’t care for us?”Ethan stopped from walking and took a glance at me. “Yes. Kung magiging kayo, then good. I know that you’re in good hands, Sera.” Muli siyang naglakad papalayo sa’kin at ako ay nanatiling nakatayo pinagmamasdan ang likuran niya.“So ano ‘yong mga halik mo? Mga sweet gestures mo, Ethan? Wala lang ba iyon? Hinalikan mo ako kasi bet mo? Feel mo lang? Gano’n?” Hindi ko mapigilang magalit sa kanya. He’s messing up with me. With my feelings. He played me.“They meant nothing, Sera.
Li did everything to make me forget what happened today. Tawa kami ng tawa dahil sa mga kwento niya. He insisted on working instead of me, but I was so decisive, kaya he give up, however sasamahan niya raw akong magtrabaho. Hindi ko na nakita si Ethan. Siguro ayos na rin iyon para matahimik ang puso ko. This is just puppy love, Sera. You’ll move on. You can move on. “Saan mo balak mag-college?” Tanong ni Li. Nasa may dalampasigan na kami, nakabihis na rin, pero binalot ko muna ang katawan ko sa roba dahil sa lamig ng simoy ng hangin. Pa-pasko na rin kasi kaya lumalamig na ang dala ng hangin. “Sa SIC lang ata,” tugon ko. Nang may nakita akong stick ay kinuha ko iyon at nagsimula ng magguhit ng kung anu-ano sa buhangin. “Then I’ll be staying at SIC too,” nakangiting tungon niya kaya natawa ako. “Saan ka ba dapat mag-aaral ng Engineering?” Takang tanong ko pero may ngiti sa labi. “Manila? But since you like it here, then I’ll stay.” “Li, you can’t stop chasing your dreams becau
“So,” Darius said, looking at Liam and extending his hand. “Are we friends now?”“Friends?” Liam scoffed, crossing his arms. “Why would I be friends with you? I’m only here because of Sera. Don’t get your hopes up, Mr. Bernardo.”Darius chuckled. “Fine,” napatingin naman si Darius sa’kin, his expressions softening. “But we’re friends, right, Sera?” Ngumiti ako sa kanya tsaka tumango. “Hmm!” Muling ginulo ni Darius ang buhok ko, kaya napanguso ako sa ginawan niya habang narinig naman namin ang pag-ismid ni Liam.“Shall we?” Marahang pag-aya ni Darius sa’min.Naunang naglakad si Darius sa’min habang kasabayan ko naman si Liam. “Bakit ba galit na galit ka kay Darius, Li?” marahang bulong ko sa kanya. “Kung may kasalanan ang parents niya, hindi niya naman kasalanan ‘yon, ‘di ba?” Seryosong napatangin si Li sa’kin habang naglalakad kami. “Still, it’s better to be cautious. Kaya huwag kang magtitiwala ng basta-basta, Sera. Sa’kin at kay Ethan lang.” “Ethan?” Kunot-noong napatanong ako
Maaga akong nagising dahil sinabi ni Liam na magmo-mall kami para mamili ng susuotin namin mamaya. The theme is ocean blue daw kaya kailangan namin maghanap ng gano’ng kulay ng susuotin. Nakakahiya naman kung mag-iiba kami ng kulay mamayang gabi.Lumabas na ako ng hotel room ko nang matapos akong maligo at mag-ayos, saktong kakatok na sana si Liam.Napanganga naman siya ng makita ako kaya tinawanan ko siya at sinara ang bibig niya. “Alam kong maganda ako, Li, h’wag mong ipahalata!”Liam chuckled. “Let’s go?” Sabay lahad ng kanyang palad sa’kin. Ningitian ko siya at tinanggap iyon tsaka kami naglakad papuntang elevator.Ilang sandali lang ay bumukas iyon at nakita namin si Ethan na nasa loob, tamad na tamad na nakasandal sa dingding ng elevator. Nakasuot siya ng white long sleeves na bukas ang dalawang butones sa banda ng kanyang dibdib. Maluwag iyon at ipinares niya iyon sa loose slacks too at naka tsinelas lamang. Magulo din ang kanyang buhok at mukha siyang anghel na bagong gising.
ETHAN SIERRA“Ethan! Why are you doing this to me? Ako ang girlfriend mo! Bakit ba puro si Sera na lang ang kasama mo! Bakit siya na lang palagi?!” Kendra's voice was sharp, filled with frustration and jealousy.“Pwede ba, Kendra? I don’t have time for your bullshit!” I snapped, my patience wearing thin.Nanlaki ang bilugang mga mata ni Kendra, at siyang pamumula naman ng kanyang tenga at pisngi sa galit at inis.I hadn’t meant to yell at her, but she had been pushing me for days, testing my patience when I had nothing left to give. I was exhausted—mentally and emotionally. Everything had happened so suddenly.Tita Sarah was gone.Sera hadn't spoken since. The shock had stolen her voice, leaving her trapped in a silence none of us could break.Sometimes, she would just sit there, staring at her mother’s coffin, tears falling quietly down her cheeks. Liam had tried to comfort her at first, but when she didn’t respond when she didn’t even acknowledge his presence, he eventually stopped
ETHAN SIERRADays have passed and our school year has ended. I immediately went to Manila for the training. Pagkarating ko sa mansyon ni Lolo ay isang malakas na sampal ang natanggap ko.“You’re helping the Valencias?!” Sigaw nito na halos pumutok na ang ugat nito sa leeg dahil sa galit. Hinila ako ni Yael palayo kay Lolo. “It doesn’t mean he’s helping Gabriel Valencia, Lo. You know how close he is to his child. At walang kasalanan si Sera sa nangyayari sa mga magulang niya. She’s innocent!” “Yes, she’s innocent. But that doesn’t mean you have to help them. Baka nakakalimutan mo kung magkano ninakaw ng lalaking iyon sa’tin, Ethan. And now you’re investing in their company. Are you fucking insane? Sa papaluging kompanyang iyon?!”Nagtangis ang panga ko sa sinabi ni Lolo. He has the right to get mad. I invested his money in Sera’s Furnitures Company—but that money is from working hard as a trainee. Hindi naman ako basta-basta nag-iinvest ng gano’ng kalaking halaga kung alam kong hindi
ETHAN SIERRAI felt uneasy when Sera didn’t show up at school for days. The longer she was gone, the more restless I became.So I went to her house.Manang was the one who greeted me at the door, her expression heavy with concern. “Nasa ospital sila Ethan,” she said. “Nakunan si Sarah. Pwede mo namang puntahan, pero uuwi na rin sila bukas.”Something inside me tightened.I didn’t waste time—I went straight to the hospital. But when I got there, I found myself unable to move forward.Sera sat in the hallway, her hands folded neatly on her lap, her posture still. Too still.She looked lost.Her mother wouldn’t even speak to her, and she didn’t push. She just sat there, her face void of emotion. Then, as if sensing someone watching her, she let out a deep sigh and forced a smile—one that didn’t reach her eyes. As if nothing had happened.But I knew better.And this—this was exactly why I didn’t want to lose her smiles.Because I knew how quickly her world could fall apart. And if I could
ETHAN SIERRAI was sitting under a coconut palm tree, flipping through the pages of my book while the waves crashed against the shore. The birds were humming, and the wind made the trees sway, their leaves rustling softly. It was calm, peaceful—one of those moments where everything just felt right—or just I thought so.“Ayoko pa kasing umuwi, Mama! Ayoko!” Sigaw ng batang babae at mabilis na tumatakbo palayo sa tinatawag niyang mama.She’s small, but runs like a cheetah. Hingal na hingal ang Mama niyang napahinto habang ang kamay ay nakasenyas sa bata na lumapit sa kanya.Pero inilabas niya lang ang dila niya sa Mama niya at nakwembot pa. Hindi ko mapigilang matawa dahil ang cute niyang tignan.“Seraphina, please. I still have a lot of work to do, hmm? Listen to Mama, okay?” Hinihingal pa rin ang ginang habang tuwang-tuwa naman ang babae at hindi pa rin natigil sa pagkembot.“Mama naman kasi! Ayoko nga. Hindi na sana tayo nagpunta dito kung magtatrabaho ka lang. You didn’t bring me he
Ilang araw nang nagdaan simula nang ayaw nila akong papuntahin sa ospital kung saan naka-confine si Darius. They want me to stay away from him as much as possible. Ilang araw ko na ding hindi pinapansin sila Ethan dahil sa masama pa rin ang loob ko sa kanila. Darius almost died! Mamamatay siya kung hindi lang siya naagapan agad. But I heard critical siya kaya hindi ko alam kung he’s still in unconscious state or what.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng silid ko maging ang mga yabag na papalapit nito sa’kin.“You should eat, Sera… Dalawang araw ka nang hindi kumakain,” bakas ang pag-aalala sa boses ni Ethan, pero hindi ko siya pinansin. I was busy planning on how to take Mara down. I was now on the verge of revenge and no one could stop me. Not even Ethan.“Gusto kong lumabas. If you care for me, hahayaan mo ako, Ethan.” “And then what? To watch you gone again, Sera? What do you want? Ang tuluyan kang mapatay ng kung sino mang gusto kang patayin? Do you think I will let that happe
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.I thought that would be the last time I would see her. Mama brought us to Manila for years until Tita Mara brought me back to Cebu with Kendra, my cousin.Masyadong malagim ang buhay ko habang kasama ko lang si Ate Cae sa bahay. Wala lagi si Mama dahil kailangan niyang asikasuhin ang business ni daddy nang makulong ito dahil sa pagsumbong ko sa kanya sa pulis.Akala ko ay magiging okay na kami ni Ate Cae, but it got worse almost everyday. Rinig na rinig ko ang malalakas niyang iya
DARIUS CAELUM BERNARDOWARNING: Chapter 76 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Also includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is strongly advised.[Seven Years old]“Papa! Papa! Tama na!” Sigaw ni Ate Caelyn mula sa loob ng kanyang kwarto. Mabilis akong nakatakbo papunta sa kanyang kwarto nang makarinig ako ng sigawan at labis na lang ang gulat ko nang makitang nakababa ang pantalon ni Papa at sapilitang hinuhubad si Ate Cae.“Bilisan mo, Cae! Saglit lang ito,” parang demondyo ang boses ni Papa nang marinig ko ang boses nito. Nanginig ako. Gusto kong tumakbo dahil sa nasaksihan ko. But Ate Cae is suffering. Our dad wants t
“Ah,” aniya saka ako muling tinignan. Napatawa siya saglit bago magsalita. “I realize that you didn’t have too, Sera! There’s someone who’s willing to spill blood on his hand for your sake!” Palakas ng palakas ang tawa niya. Nakakairita. Nakakabingi. Pero hindi ko magawang magalaw ang buo kong katawan. Maging takpan ang mga tenga ko para hindi ko marinig ang tawa niya. No… Ethan won’t do that… He won’t risk everything just for me. Muling lumapit si Darius sa’kin. Napaupo siya at nagulat na lamang ako nang iangat niya ang suot kong gown at hinaplos ang balat ko. “Hindi naman masama kung tikman kita, right, Sera? Hindi pwedeng si Darius lang. Total, kasal naman kayo, right?” Nakangisi niyang tanong at idinampi ang kanyang labi sa hita ko. Napasinghap ako at pilit kong manlaban pero parang tinakasan ako ng lakas ko dahil sa mga nalaman ko. Tahimik na lamang akong umiiyak habang nakahiga sa kama at patuloy lang siya sa paghahaplos ng hita ko at paghahalik roon hanggang umabot iyon s
Nanghihina ang mga tuhod ko na siyang mabilis namang naalalayan ni Ethan dahil sa mga nangyayari ngayon. He seems desperate. Gusto ni Ethan na gawin ang lahat. For what? To claim me again? Umiling ako sa sinabi niya pero mabilis akong natigilan nang ilapat ni Ethan ang kanyang labi sa labi ko at mapupusok akong hinalikan. Mas lalong nanghina ang tuhod ko at kung hindi ako yakap ni Ethan at nakakapit sa mga braso niya ay malamang nasa sahig na ako. Ilang beses ko siyang tinutulak pero lumalalim lang ang kanyang halik at pilit binubuka ang bibig ko. Lasap na lasap ko ang alak sa kanyang bibig. I knew it. He was drunk. Pero kahit na alam kong wala sa katinuan si Ethan ay nagawa ko pa ring tugunan ang halik niya. It was hot and felt surreal. I badly miss him. I badly miss my Ethan. Tila natauhan ako nang maramdaman ko ang kamay niyang gumapang sa bewang ko hanggang sa hinaharap ko. This time, I pushed him harder than I could. Natumba si Ethan at napadaing siya nang tumama ang lik