บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 41 - บทที่ 50

เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเสิ่นม่านค่อย ๆ จางหายไป ฮั่วหยุนเซียวกลับรู้สึกพึงพอใจอย่างมากแต่วินาทีต่อมา เสิ่นม่านก็ยิ้มอีกครั้งแล้วพูดว่า “ไม่นึกว่า คุณชายรองของตระกูลฮั่วจะเด็กขนาดนี้”ฮั่วหยุนเซียวขมวดคิ้ว “เธอว่าอะไรนะ?” “ถ้าคุณกล้าทำอะไรฉันจริง แล้วจะต้องนัดพบฉันอย่างลับ ๆ แบบนี้ทำไม ?”เสิ่นม่านค่อย ๆ ผลักฮั่วหยุนเซียวออก แล้วเดินไปรอบ ๆ ห้องอย่างสบายใจ“ที่นี่ไม่มีกล้องวงจรปิด ข้างนอกก็วุ่นวาย ไม่มีใครสนใจห้องเล็ก ๆ นี้ คุณกลัวเรื่องนัดพบฉันจะรู้ถึงป๋อซือเหยียนหรือฮั่วหยุนเหลียน แล้วคุณจะกล้าทำอะไรฉันที่นี่เหรอ?”เสิ่นม่านนั่งลงบนโซฟา หยิบแอปเปิ้ลขึ้นมากินอย่างไม่สนใจอะไรเธอเองก็เคยผ่านสถานที่แบบนี้มาแล้ว ระดับความลับของห้องแบบนี้อยู่ในระดับ S ซึ่งโดยปกติแล้วจะเป็นสถานที่ที่บุคคลสำคัญมาทำธุรกิจ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องข่าวจะหลุดรอดไปได้ แม้แต่แมลงวันตัวเดียวก็ไม่มีทางออกไปได้เสิ่นม่านมองฮั่วหยุนเซียว “คุณฮั่ว เก็บความคิดที่จะคุกคามแบบเด็ก ๆ ของคุณไปเถอะ มันไม่ทำให้ฉันกลัวหรอก”เทียบกับการถูกซุนไห่ลักพาตัวครั้งก่อน นี่มันเล็กน้อยมากฮั่วหยุนเซียวหน้าตาเคร่งขรึมขึ้น เมื่อ

“ผมให้ฟู่ฉือโจวไปตรวจสอบ ID นี้แล้ว เชื่อว่าเร็ว ๆ นี้จะได้ผล”เสียงของเซียวตั๋วนิ่งและดูมั่นคง ทำให้เสิ่นม่านรู้สึกสบายใจขึ้น “คุณพอจะเดาได้ไหมว่าใครเป็นคนทำ?”เสิ่นม่านขยับนิ้วกดขมับ ภาพคนมากมายผุดขึ้นในหัวของเธอ แต่ไม่มีใครที่ใช่“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ไม่ใช่ฮั่วหยุนเซียวแน่ ๆ”เซียวตั๋วหัวเราะเบา ๆ “ที่แท้คนที่นัดพบคุณ ก็คือฮั่วหยุนเซียวนี่เอง”“เวลานี้แล้ว คุณยังจะล้อเล่นอีก”เซียวตั๋วพูด “ถ้าเป็นฮั่วหยุนเซียว เรื่องก็จัดการได้ง่าย”เสิ่นม่านเงียบไปใช่ ข่าวนี้บอกแค่ว่าเธอไปไนท์คลับกับผู้ชาย แต่ไม่ได้บอกว่าผู้ชายคนนั้นคือใครนั่นหมายความว่าฝ่ายนั้นไม่อยากเปิดเผยข้อมูลของผู้ชายคนนั้น หรือไม่ก็ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร แค่เดาจากเสื้อคลุมของเธอว่าเธอไปนัดพบกับผู้ชายแต่ความเป็นไปได้หลังสูงกว่าไม่มีใครกล้าเปิดเผยข้อมูลว่าฝ่ายนั้นคือฮั่วหยุนเซียวแล้วกล้าทำแบบนี้เสิ่นม่านถาม “ตระกูลฮั่วจะเข้ามายุ่งไหม?”“เท่าที่ผมรู้จักฮั่วหยุนเหลียน เขาจะต้องเข้ามายุ่งแน่”น้องชายของตัวเองไปยุ่งกับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ข่าวนี้ฮั่วหยุนเหลียนจะต้องเข้ามาจัดการแน่นอนเสิ่นม่านพูด “หมา

ป๋อซือเหยียนกดเสียงต่ำ เหมือนเตือนเสิ่นม่านเบา ๆ“ฉันไม่ได้ตื่นเต้น”เสิ่นม่านเผชิญหน้ากล้องหลายตัวด้วยท่าทีผ่อนคลายป๋อซือเหยียนจำได้ว่าเสิ่นม่านไม่ค่อยออกงานแบบนี้ แต่เขาไม่รู้ว่าในชาติก่อน เสิ่นม่านพยายามมากแค่ไหนเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเขาแต่จนถึงชีวิตก่อนที่เธอตาย ป๋อซือเหยียนก็ไม่เคยรู้ว่าเธอทำอะไรเพื่อเขาบ้างไม่นาน ผู้จัดการผลิตภัณฑ์ก็อธิบายโครงการเกือบเสร็จแล้ว ป๋อซือเหยียนจับมือเสิ่นม่านเดินขึ้นเวทีนักข่าวด้านล่างรีบหยิบกล้องขึ้นมา ข่าวของทั้งสองคนเป็นที่สนใจในช่วงนี้ หลายสำนักข่าวต้องการแย่งข่าวหน้าแรก“โครงการใหม่ของตระกูลป๋อแบ่งเป็นสองส่วน A และ B พื้นที่ A มีที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ ส่วน B มีขนาดเล็ก มีห้างสรรพสินค้า โรงเรียนประถมและมัธยม รวมถึงสถานีรถไฟฟ้าและรถประจำทาง สวนสาธารณะในโครงการออกแบบโดยนักออกแบบสวนชั้นนำ และการจัดวางภายในบ้านเน้นการสร้างบรรยากาศอบอุ่นเพื่อให้ผู้อยู่อาศัยรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน”เมื่อถึงจุดนี้ ป๋อซือเหยียนบีบมือเสิ่นม่านแน่นขึ้นเสิ่นม่านยิ้มหวานอย่างเหมาะสมภาพนี้ทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่นั่งอยู่หลังสุดรู้สึกเจ็บปวดไม่นานก็ถึงช่วงนักข่าวถามคำถาม

“ทีวี 4K 98 นิ้วของฉัน!”ฟู่ฉือโจวมองดูทีวีที่แตกแล้วร้องไห้ออกมา เขาหันไปพูดกับเซียวตั๋วด้วยความโกรธ “แกไอ้สารเลว! ทีวีของฉันอยู่กับฉันมานาน แกทำลายมันเพราะอารมณ์ไม่ดี! แกมัน…”“จะชดใช้ให้”เซียวตั๋วพูดขึ้นฟู่ฉือโจวหยุดร้องไห้ทันทีและเปลี่ยนคำพูด “แกนี่มัน รวย จนน่ากลัว!”เซียวตั๋วไม่มีอารมณ์มาพูดเล่นกับฟู่ฉือโจว ฟู่ฉือโจวพูดว่า “เสิ่นม่านอยู่ในทีวีกับสามีของเธอก็รักกันดี นายไม่พอใจอะไร? ฉันแนะนำว่านายควรเลิกสนใจเสิ่นม่าน นี่เป็นคำแนะนำจากเพื่อน”“นั่นเป็นแค่การแสดง”“เธอพยายามเข้าใกล้ฮั่วหยุนเซียวที่โรงเรียน นั่นก็แค่การแสดงเหรอ?”“ฉันเดาออกแล้ว”เซียวตั๋วพูดอย่างเย็นชาเขารู้ว่าเมื่อมีทรัพยากรดี ๆ อย่างฮั่วหยุนเซียวอยู่ตรงหน้า เสิ่นม่านต้องทำอะไรบางอย่างในเวลาไม่นาน ฮั่วหยุนเซียวและเสิ่นม่านก็รู้จักกัน คราวนี้ตระกูลฮั่วช่วยเสิ่นม่านในทางลับ ไม่ใช่เพราะชื่อเสียงของตระกูลฮั่วเท่านั้นถ้าเป็นการปฏิเสธและโจมตีเสิ่นม่าน ตระกูลฮั่วยินดีทำเพราะเสิ่นม่านเป็นภรรยาของป๋อซือเหยียนแต่ตระกูลฮั่วไม่ได้ทำเช่นนั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะฮั่วหยุนเซียวช่วยเหลือ“นายเดาได้ตั้งนานแล้ว นายก

เมื่อป๋อซือเหยียนเตรียมจะดึงเสื้อของเธอ เสิ่นม่านรีบหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าที่ซ่อนไว้ทันใดนั้น ป๋อซือเหยียนก็ล้มลงกับพื้นเสิ่นม่านขมวดคิ้วถ้าไม่แก้ไข อาจจะเกิดปัญหาได้เสิ่นม่านลากป๋อซือเหยียนไปที่ห้องน้ำ เธอเตรียมน้ำเย็นในอ่าง เมื่อแน่ใจว่าอุณหภูมินี้จะไม่ทำให้ตาย เธอจึงเริ่มถอดเสื้อของป๋อซือเหยียนแต่ตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนลืมตาขึ้นการถอดเสื้อหยุดชะงักโธ่ นี่มันช็อตไม่แรงพอ!“ฟังฉันนะ ฉันอยากช่วยคุณ ฉันไม่ได้มีเจตนาอื่น”เสิ่นม่านยกมือสูงฤทธิ์ยายังเพิ่มขึ้น ป๋อซือเหยียนกลับได้สติเล็กน้อยเพราะการช็อต“ออกไป!”เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งจนสุดเสิ่นม่านรีบออกจากห้องน้ำ และปิดประตูไว้ไม่นาน เสียงน้ำก็ได้ยินจากในห้องน้ำเสิ่นม่านใช้โอกาสนี้กลับขึ้นไปบนห้อง เมื่อเข้าไปในห้องพัก เธอก็ได้กลิ่นหอมหวานแปลกๆกลิ่นนี้ปนอยู่ในน้ำหอมที่ป๋อซือเหยียนใช้อยู่เสิ่นม่านรู้ว่าป๋อซือเหยียนนอนไม่ค่อยหลับจึงใช้น้ำหอมก่อนนอนดูเหมือนคุณนายป๋อจะใส่ยาในน้ำหอมไม่แปลกที่เธอไม่เป็นไรคิดได้แบบนี้ เสิ่นม่านรีบปิดน้ำหอมที่เป็นพิษนี้หนึ่งชั่วโมงต่อมา ป๋อซือเหยียนก็ออกมาจากห้องน้ำเห็นสีห