“เซียวตั๋ว นายบ้าหรือเปล่า? แค่ที่ดินบ่อน้ำเสียนั้น มันจะมีค่าถึงพันล้านได้ยังไง?”แม้จะใช้ที่ดินนั้นเพื่อฟอกเงินก็ยังไม่คุ้มค่าถึงพันล้านฟู่ฉือโจวทำท่าจะจับหน้าผากเซียวตั๋ว เซียวตั๋วปัดมือของเขาออก “คำสั่งของเมืองไห่เฉิงออกมาแล้ว”“คำสั่ง?”ฟู่ฉือโจวเกาหัวอะไรกันเนี่ย?!เสิ่นม่านพูดอย่างช้า ๆ “เพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อมและเพิ่มพื้นที่สีเขียวในเมือง ที่ดินบ่อน้ำเสียทั้งหมดจะได้รับการจัดการโดยเมืองไห่เฉิง ซึ่งหมายความว่าที่ดินบ่อน้ำเสียจะกลายเป็นพื้นที่สีเขียวโดยไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว”ฟู่ฉือโจวสงสัย “มีเรื่องดี ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ?”เสิ่นม่านกล่าว “ไม่เพียงเท่านั้น ตามขนาดพื้นที่ฉันจะได้รับเงินสนับสนุนทางธุรกิจมูลค่าสองหมื่นล้าน”“เท่าไหร่นะ?”ฟู่ฉือโจวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีเซียวตั๋วพูดอย่างเยือกเย็น “อีกอย่าง ที่ดินโดยรอบเป็นของนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง สตีเฟน เนื่องจากพื้นที่สีเขียวใหม่ สตีเฟนเริ่มโครงการใหม่โดยวางแผนสร้างที่อยู่อาศัยระดับสูงและสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ”ฟู่ฉือโจวอุทาน “นี่มันสร้างตึกสูงจากพื้นดินเลยนี่นา?”“และเสิ่นม่านวางแผนที่จะสร้างย่านการค้าข
เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เธอเปิดเสียงเงียบไว้มาตลอดทาง ตอนนี้โทรศัพท์แสดงสายที่ไม่ได้รับสองสายจากอาสองเสิ่นม่านเลิกคิ้ว “รู้ข่าวไวมาก”ฟู่ฉือโจวถามด้วยความอยากรู้ “ใครเหรอ?”“อารองของฉัน” เสิ่นม่านพูด “ดูเหมือนวันนี้จะไม่ได้กลับไปที่โรงเรียน ต้องรบกวนพวกนายไปส่งฉันที่บ้านตระกูลเสิ่น”คำพูดนี้ทำให้ทั้งสองคนเข้าใจทันทีสิ่งของมีค่ามักมีคนอยากได้เสมอเซียวตั๋วพูด “ผมจะขับไปส่งคุณเอง”เสิ่นม่านตกใจจริงๆ แล้ว เซียวตั๋วไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้“ทำไม? ไม่เชื่อในฝีมือการขับรถของผมเหรอ?”“ไม่ใช่ ฉันแค่รู้สึกว่ารบกวนคุณชายเซียวหลายครั้งเกินไปแล้ว”ได้ยินเสิ่นม่านพูดแบบนี้ ฟู่ฉือโจวทนไม่ไหว “เธอเนี่ยนะจะทนไม่ไหว?”“ฉันยังมีศักดิ์ศรีอยู่นะ”แม้จะพูดแบบนั้น แต่ถ้าเซียวตั๋วขับไปส่งเธอเองก็ดีที่สุดเซียวตั๋วขับรถไปส่งเธอถึงหน้าบ้านตระกูลเสิ่น เขาลงจากรถมาเปิดประตูให้เธอเองข่าวนี้ถึงหูคุณฉินอย่างรวดเร็วคุณฉินไม่อยากเชื่อ “เธอบอกว่าใครนะ? เซียวตั๋ว?”คนรับใช้พยักหน้าอารองได้ยินชื่อเซียวตั๋ว ก็ถามทันที “เกิดอะไรขึ้น? เซียวตั๋วมาที่นี่? เราไม่เคยมีปัญหากับเขานะ”ชื่อเสียงของเซ
แม้คุณฉินจะมีสีหน้าที่ไม่ดี แต่เมื่ออาสองพูดเช่นนี้ คุณฉินก็มั่นใจว่าเสิ่นม่านคงปฏิเสธไม่ได้นี่คือที่ดินหกหมื่นตารางเมตร!เธอไม่ต้องการให้ที่ดินก้อนโตนี้ตกไปอยู่ในมือของเสิ่นม่านเสิ่นม่านทำท่าตกใจ “พื้นที่สีเขียว? ฉันไม่เห็นรู้เรื่องนี้เลย”“คุณหนูไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ก็ย่อมไม่รู้เรื่อง อารองทำเพื่อเธอ การมีที่ดินขนาดใหญ่ขนาดนี้ในมือจะทำเงินได้มากแน่นอน”คุณฉินพูด ตาเป็นประกายคนมีสมองก็รู้ว่าเมื่อคำสั่งพื้นที่สีเขียวออกมา ที่ดินนั้นจะมีมูลค่าเพียงใดเสิ่นม่านถอนหายใจ “อารอง ทำไมไม่บอกเรื่องนี้ให้เร็วกว่านี้ล่ะ ตอนนี้มันสายไปแล้ว”“เธอหมายความว่ายังไง?”คุณฉินมีท่าทีเคร่งเครียดอารองก็พูดขึ้น “ม่านม่าน เธอคงไม่ได้...”“ที่ดินนั้น ฉันขายไปแล้วเมื่อสามชั่วโมงที่แล้ว”“อะไรนะ?!”คุณฉินพูดไม่ออก“จริงๆ แล้ว ฉันซื้อที่ดินนั้นเพราะงอนกับป๋อซือเหยียน หลังจากนั้นฉันรู้สึกว่าขาดทุน ที่ดินบ่อน้ำเสียนั้นฉันถือไว้ไม่ไหว พยายามขายแต่ไม่มีใครซื้อ วันนี้เซียวตั๋วมาขอซื้อ ฉันดีใจมาก กลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจจึงรีบเซ็นสัญญา ตอนนี้เงินอยู่ในมือฉันแล้ว ที่ดินก็เป็นของเขาแล้ว”เสิ่
เซียวตั๋วพูด “จองห้องที่โรงแรมโฟร์ซีซั่นไว้แล้ว คุณหนูเสิ่น เชิญขึ้นรถ”“เป็นเกียรติอย่างยิ่ง”ตอนบ่าย ป๋อซือเหยียนมีนัดเลี้ยง เลขาหลี่ขับรถผ่านหน้ามหาวิทยาลัยเอ ป๋อซือเหยียนมองเห็นนักศึกษาที่เดินผ่านไปมาในมหาวิทยาลัย ภาพเสิ่นม่านก็ปรากฏในหัว“จอดรถ”ป๋อซือเหยียนพูดขึ้นอย่างไม่คาดคิดแม้แต่เขาเองก็แปลกใจว่าทำไมถึงสั่งจอดรถเลขาหลี่จอดรถและถาม “ประธานป๋อ ต้องการรับซูเฉี่ยนเฉี่ยนไปด้วยไหมครับ?”ป๋อซือเหยียนเงียบเลขาหลี่ถามอีกครั้ง “จะให้โทรหาคุณหญิงไหมครับ?”ป๋อซือเหยียนมองกระจกอย่างเย็นชา เลขาหลี่จึงหยุดพูดทันทีที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยเอ หวังถิงเห็นรถหรูของป๋อซือเหยียนก่อน จึงเรียกซูเฉี่ยนเฉี่ยน “เฉี่ยนเฉี่ยน นั่นไม่ใช่รถแฟนเธอเหรอ? เขามารับเธอใช่ไหม?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจำเลขทะเบียนรถได้เมื่อมองไกลๆ ฟังหวังถิงพูด หน้าเธอก็แดงขึ้นหลิวจิงจิงพูดอย่างอิจฉา “แฟนเธอมารับแล้ว เธอบอกว่าจะกินข้าวกับพวกเรา ครั้งหน้าเธอต้องเลี้ยงนะ!”“ไม่ต้องล้อเล่นแล้ว ฉันไปก่อนนะ พวกเธอไปกินข้าวกันเถอะ”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนวิ่งไปอย่างมีความสุขป๋อซือเหยียนไม่ได้มาหาเธอนานแล้วซูเฉี่ยนเฉี่ยนเคาะกระจกหลัง
“ดูสิ มีอะไรที่คุณชอบกินบ้าง”เซียวตั๋วส่งเมนูให้เสิ่นม่านเสิ่นม่านดูคร่าว ๆ “สั่งทั้งหมดที่ฟู่ฉือโจวบอกมา!”เซียวตั๋วยิ้มฟู่ฉือโจวพูดขึ้น “บอกแล้วว่าเซียวตั๋วเลือกไม่ผิด ทั้งหมดที่พูดไปเป็นสิ่งที่คุณหนูชอบ!”เสิ่นม่านสงสัยมองเซียวตั๋ว แต่เขาไม่อธิบายอะไร“ขอโทษนะคะคุณผู้ชาย ห้องครัวเพิ่งแจ้งมาว่าไม่มีเต้าหู้ปูแล้ว สามารถเปลี่ยนเป็นเมนูที่ราคาเท่ากันได้ คุณลองดู...”พนักงานบริการพูดอย่างระมัดระวัง กลัวว่าจะทำให้เซียวตั๋วไม่พอใจฟู่ฉือโจวขมวดคิ้ว “อะไรนะ? ฉันจองล่วงหน้าแล้ว ทำไมไม่มี?”เขามักจะเป็นคนจัดการงานแบบนี้ ไม่เคยมีข้อผิดพลาด นี่มันจะไม่เหมือนการตบหน้าเขาหรอกเหรอ?“ขอโทษจริง ๆ ค่ะ เต้าหู้ปูถูกจองไปก่อนแล้ว ห้องครัวทำผิดพลาด เราสามารถชดเชยด้วยอาหารสองจาน ได้โปรดให้อภัยด้วย”“นี่ไม่ใช่เรื่องชดเชย จองไปที่ไหน? ฉันจะไปคุยกับพวกเขา!”ฟู่ฉือโจวทำท่าจะลุกขึ้น เสิ่นม่านพูด “พอเถอะ ไม่จำเป็นต้องกินเต้าหู้ปู ฉันไม่ชอบอาหารทะเลอยู่แล้ว”เต้าหู้ปูนี้เป็นของที่ป๋อซือเหยียนชอบ เธอจึงชอบตามไปด้วยจริง ๆ แล้ว เธอไม่ชอบกลิ่นอาหารทะเล“เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบกลิ่นคาว เซียวตั๋วจึงตั้
ประธานหวังมองป๋อซือเหยียนอย่างสงสัยนี่คือข่าวดีมาก คนอื่น ๆ ในวงการอสังหาริมทรัพย์ได้ยินข่าวนี้แล้วป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว ตั้งแต่เช้านี้ เขาไม่ได้ติดต่อเสิ่นม่านเลย“ท่านประธานหวัง ดื่มกันเถอะ”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้ว่าป๋อซือเหยียนกำลังคิดถึงเสิ่นม่าน พยายามกดความรู้สึกและรินเหล้าให้เขาป๋อซือเหยียนลุกขึ้นทันที เดินออกจากห้องจัดเลี้ยง“อ้าว? ป๋อซือเหยียน!”ทุกคนในห้องตกใจ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหน้าซีดที่ดินนั้น จะเป็นพื้นที่สีเขียวได้ยังไง?ในห้องน้ำ เสิ่นม่านเพิ่งล้างมือเสร็จ เห็นโทรศัพท์บนอ่างล้างมือกำลังดัง เมื่อเห็นว่าผู้โทรคือป๋อซือเหยียน เธอก็รับสาย “มีอะไร?”“คุณอยู่ไหน?”ป๋อซือเหยียนน้ำเสียงไม่ค่อยดีเสิ่นม่านไม่รู้ว่าตัวเองทำให้เขาโกรธเรื่องอะไร “ฉันกำลังกินข้าวกับเพื่อน มีอะไรรอให้ฉันกลับไปคุยคืนนี้”ตอนนั้น เสียงอ่อนหวานของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ดังมาจากปลายสาย “ซือเหยียน กลับเถอะ ทุกคนรออยู่”เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ เสิ่นม่านวางสายทันทียังมีหน้ามาถามว่าเธออยู่ไหน แล้วตัวเองออกไปกับชู้!เสิ่นม่านเก็บโทรศัพท์ เดินออกจากห้องน้ำซูเฉี่ยนเฉี่ยนกำลังจะปิดประตูห้องจัดเลี้ยง เมื่อเงยหน
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลับมาห้องจัดเลี้ยง เพราะสีหน้าไม่ดี ทำให้คนรอบ ๆ สังเกตเห็นป๋อซือเหยียนเห็นสีหน้าไม่ดีของเธอ ถาม “ไม่สบายตรงไหน?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดเบาๆ “ป๋อซือเหยียน ฉัน...ฉันเหมือนจะเห็นเสิ่นม่าน”“เสิ่นม่าน?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้า เธอพูดอย่างยากลำบาก “ไม่ใช่แค่เห็นเสิ่นม่าน ฉันยังเห็นผู้ชายสองคนที่งานประมูล คนหนึ่ง...ดูใกล้ชิดกับเสิ่นม่านมาก”เซียวตั๋ว?ชื่อนี้โผล่ในหัวของป๋อซือเหยียนทันทีป๋อซือเหยียนตาวาวขึ้น เขาลุกขึ้นและเดินออกจากห้องจัดเลี้ยงซูเฉี่ยนเฉี่ยนตามติด คนในห้องไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น“อยู่ตรงหน้า”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนนำทางป๋อซือเหยียนเปิดประตู เห็นเซียวตั๋วกับฟู่ฉือโจวกำลังดื่มกันฟู่ฉือโจวเห็นป๋อซือเหยียนเข้ามาก็ตกใจ “ป๋อซือเหยียน?”ไม่เห็นเสิ่นม่าน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสีหน้าลำบาก แต่เร็ว ๆ นี้ก็เห็นจานชามที่สามบนโต๊ะ “ป๋อซือเหยียน จานชามยังอยู่ที่นี่”ป๋อซือเหยียนเห็นจานชามที่สาม ตาก็ยิ่งเย็นลง “เสิ่นม่านอยู่ไหน?”“เสิ่นม่าน?”ฟู่ฉือโจวสงสัย “ป๋อซือเหยียน ภรรยานายอยู่ที่ไหนแล้วจะมาถามเราทำไม?”“อย่ามาแกล้งโง่ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเห็นเสิ่นม่านอยู่ที่นี่ เธออยู่ไหน?”
ผู้เฒ่าเซียวรักหลานสาวคนนี้มาก“ขอโทษค่ะ คุณหนูเจียง! ฉันไม่ได้ตั้งใจ! ฉัน...”“พอได้แล้ว!”เจียงฉินขมวดคิ้วและหันไปพูดกับป๋อซือเหยียน “อ๋อ เป็นป๋อซือเหยียนนี่เอง นายดูแลเมียน้อยของนายหน่อยนะ เป็นแค่นักเรียนยากจนที่พึ่งพาคนรวย แล้วยังกล้ามาหาเรื่องฉันอีกเหรอ?”เมื่อได้ยินคำว่าเมียน้อย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกทนไม่ไหว เธอกำลังจะตอบโต้ แต่ป๋อซือเหยียนหยุดเธอไว้ สีหน้าของป๋อซือเหยียนก็ดูย่ำแย่เช่นกันซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลัวจนไม่กล้าพูดอีก“เป็นการเข้าใจผิดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเอง ขอโทษทุกคนสำหรับความไม่สะดวก ฉันจะจ่ายค่าอาหารนี้เอง ขอร้องอย่าโกรธกันเลย”“ไม่จำเป็น! ตระกูลเจียงไม่ได้ขาดเงิน”เจียงฉินไม่ไว้หน้าป๋อซือเหยียน “เรื่องวันนี้ ฉัน เจียงฉิน จะจำเอาไว้ ส่งแขก!”บอดี้การ์ดเชิญป๋อซือเหยียนและซูเฉี่ยนเฉี่ยนออกจากห้องจริง ๆ แล้วป๋อซือเหยียนสามารถจัดการได้ แต่ครั้งนี้เขาผิดเองเมื่อออกจากห้อง สีหน้าของป๋อซือเหยียนย่ำแย่“ซือเหยียน...ฉัน... ฉันไม่ได้...”“พอเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก”ป๋อซือเหยียนกดความโกรธและพูดกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างอ่อนโยนซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกผิดเธอไม่เคยผิดพลาดแน