บทที่ 52

เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เธอเปิดเสียงเงียบไว้มาตลอดทาง ตอนนี้โทรศัพท์แสดงสายที่ไม่ได้รับสองสายจากอาสอง

เสิ่นม่านเลิกคิ้ว “รู้ข่าวไวมาก”

ฟู่ฉือโจวถามด้วยความอยากรู้ “ใครเหรอ?”

“อารองของฉัน” เสิ่นม่านพูด “ดูเหมือนวันนี้จะไม่ได้กลับไปที่โรงเรียน ต้องรบกวนพวกนายไปส่งฉันที่บ้านตระกูลเสิ่น”

คำพูดนี้ทำให้ทั้งสองคนเข้าใจทันที

สิ่งของมีค่ามักมีคนอยากได้เสมอ

เซียวตั๋วพูด “ผมจะขับไปส่งคุณเอง”

เสิ่นม่านตกใจ

จริงๆ แล้ว เซียวตั๋วไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้

“ทำไม? ไม่เชื่อในฝีมือการขับรถของผมเหรอ?”

“ไม่ใช่ ฉันแค่รู้สึกว่ารบกวนคุณชายเซียวหลายครั้งเกินไปแล้ว”

ได้ยินเสิ่นม่านพูดแบบนี้ ฟู่ฉือโจวทนไม่ไหว “เธอเนี่ยนะจะทนไม่ไหว?”

“ฉันยังมีศักดิ์ศรีอยู่นะ”

แม้จะพูดแบบนั้น แต่ถ้าเซียวตั๋วขับไปส่งเธอเองก็ดีที่สุด

เซียวตั๋วขับรถไปส่งเธอถึงหน้าบ้านตระกูลเสิ่น เขาลงจากรถมาเปิดประตูให้เธอเอง

ข่าวนี้ถึงหูคุณฉินอย่างรวดเร็ว

คุณฉินไม่อยากเชื่อ “เธอบอกว่าใครนะ? เซียวตั๋ว?”

คนรับใช้พยักหน้า

อารองได้ยินชื่อเซียวตั๋ว ก็ถามทันที “เกิดอะไรขึ้น? เซียวตั๋วมาที่นี่? เราไม่เคยมีปัญหากับเขานะ”

ชื่อเสียงของเซ