ป๋อซือเหยียนไม่เคยระวังตัวกับคุณนายป๋อที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็กแต่เสิ่นม่านรู้วิธีการของคุณนายป๋อในชาติก่อน เรื่องที่เธอและป๋อซือเหยียนทำสำเร็จนั้นก็เป็นเพราะคุณนายป๋อตอนนั้น คุณนายป๋อใส่ยาในไวน์แดง โดยไม่บอกเธอล่วงหน้าดังนั้นเธอถึงไม่ดื่มไวน์ในคืนนี้“หรือว่าฉันจะคิดมากไป?”หลังจากค้นหาแล้วไม่พบอะไร เสิ่นม่านรู้สึกสงสัยกลางดึก เสิ่นม่านนอนไม่หลับในห้องนอน เธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างข้างล่างตั้งแต่ป๋อซือเหยียนกลับมา เขาจัดห้องในห้องพักแขก ทั้งสองคนยังคงแยกห้องนอนเสิ่นม่านเปิดประตูห้อง เห็นไฟในครัวเปิดอยู่เธอเดินลงบันไดไป เห็นป๋อซือเหยียนใส่ชุดคลุมอาบน้ำหลวมๆ ดื่มน้ำเย็นจากตู้เย็น“ป๋อซือเหยียน?”เสิ่นม่านเรียกเบา ๆแสงไฟในห้องสลัวๆ เธอเห็นป๋อซือเหยียนชะงัก“คุณออกมาทำไม?” เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้ง “ขึ้นไป!”เสิ่นม่านรู้สึกถึงความผิดปกติ เธอเห็นแก้มของป๋อซือเหยียนแดง ซึ่งไม่ใช่แดงปกติความรู้สึกไม่ดีแทรกเข้ามาในใจป๋อซือเหยียนถูกวางยา!“คุณ… คุณเป็นอะไรไหม?”เสิ่นม่านยืนอยู่บนบันไดชั้นสองนี่เป็นระยะที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับเธอ“ไม่มีอะไร” เสียงของป๋อซือเหยียน
เมื่อป๋อซือเหยียนเตรียมจะดึงเสื้อของเธอ เสิ่นม่านรีบหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าที่ซ่อนไว้ทันใดนั้น ป๋อซือเหยียนก็ล้มลงกับพื้นเสิ่นม่านขมวดคิ้วถ้าไม่แก้ไข อาจจะเกิดปัญหาได้เสิ่นม่านลากป๋อซือเหยียนไปที่ห้องน้ำ เธอเตรียมน้ำเย็นในอ่าง เมื่อแน่ใจว่าอุณหภูมินี้จะไม่ทำให้ตาย เธอจึงเริ่มถอดเสื้อของป๋อซือเหยียนแต่ตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนลืมตาขึ้นการถอดเสื้อหยุดชะงักโธ่ นี่มันช็อตไม่แรงพอ!“ฟังฉันนะ ฉันอยากช่วยคุณ ฉันไม่ได้มีเจตนาอื่น”เสิ่นม่านยกมือสูงฤทธิ์ยายังเพิ่มขึ้น ป๋อซือเหยียนกลับได้สติเล็กน้อยเพราะการช็อต“ออกไป!”เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งจนสุดเสิ่นม่านรีบออกจากห้องน้ำ และปิดประตูไว้ไม่นาน เสียงน้ำก็ได้ยินจากในห้องน้ำเสิ่นม่านใช้โอกาสนี้กลับขึ้นไปบนห้อง เมื่อเข้าไปในห้องพัก เธอก็ได้กลิ่นหอมหวานแปลกๆกลิ่นนี้ปนอยู่ในน้ำหอมที่ป๋อซือเหยียนใช้อยู่เสิ่นม่านรู้ว่าป๋อซือเหยียนนอนไม่ค่อยหลับจึงใช้น้ำหอมก่อนนอนดูเหมือนคุณนายป๋อจะใส่ยาในน้ำหอมไม่แปลกที่เธอไม่เป็นไรคิดได้แบบนี้ เสิ่นม่านรีบปิดน้ำหอมที่เป็นพิษนี้หนึ่งชั่วโมงต่อมา ป๋อซือเหยียนก็ออกมาจากห้องน้ำเห็นสีห
“จริงเหรอ?”ดวงตาของหลิวจิงจิงสว่างขึ้นทันที ไม่เร็วนักก็หม่นลง “คนเก่งขนาดนี้ คงไม่สนใจฉันหรอก เขามาที่โรงเรียนเราทำไม? คงไม่มารับแฟนสาวของเขาหรอกนะ?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคิดถึงเสิ่นม่านในงานประมูล เซียวตั๋วปกป้องเสิ่นม่าน หรือว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์กัน?และก็เป็นอย่างนั้น เสิ่นม่านและฟู่ฉือโจวออกมาจากตึกสองด้วยกันและเดินไปที่รถของเซียวตั๋วเซียวตั๋วเปิดประตูรถให้เสิ่นม่านหลิวจิงจิงมองดูเหตุการณ์นี้ด้วยความตกใจ “นี่...นี่ไม่ใช่ผู้หญิงที่พยายามแย่งแฟนเธอหรอกเหรอ? ทำไมเธอขึ้นรถคนอื่น? หรือว่าเธอรู้จักคุณเซียว? เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง..."ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเมื่อเห็นฉากนี้ ในใจก็อดรู้สึกอิจฉาไม่ได้ทำไมเสิ่นม่านถึงมีผู้ชายล้อมรอบแบบนี้?ในรถ ฟู่ฉือโจวทำหน้าที่เป็นคนขับ“เรียกฉันมาเร่งด่วนขนาดนี้ คงตรวจสอบคนปล่อยข่าวลือได้แล้วใช่ไหม?”เซียวตั๋วทำงานเร็วเสมอ“ID นี้เพิ่งสร้างขึ้น แต่เราพบสถานที่ที่เขาโพสต์ข้อความ”“ที่ไหน?”“ในมหาวิทยาลัยเอ”ได้ยินเซียวตั๋วพูด เสิ่นม่านมีสีหน้าเข้าใจ“ดูเหมือนคุณจะเดาคำตอบไว้แล้ว”“ไม่ใช่แค่ไนท์คลับเท่านั้นที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยเอ แต่คนรอบตัวผมตอนน
“เซียวตั๋ว นายบ้าหรือเปล่า? แค่ที่ดินบ่อน้ำเสียนั้น มันจะมีค่าถึงพันล้านได้ยังไง?”แม้จะใช้ที่ดินนั้นเพื่อฟอกเงินก็ยังไม่คุ้มค่าถึงพันล้านฟู่ฉือโจวทำท่าจะจับหน้าผากเซียวตั๋ว เซียวตั๋วปัดมือของเขาออก “คำสั่งของเมืองไห่เฉิงออกมาแล้ว”“คำสั่ง?”ฟู่ฉือโจวเกาหัวอะไรกันเนี่ย?!เสิ่นม่านพูดอย่างช้า ๆ “เพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อมและเพิ่มพื้นที่สีเขียวในเมือง ที่ดินบ่อน้ำเสียทั้งหมดจะได้รับการจัดการโดยเมืองไห่เฉิง ซึ่งหมายความว่าที่ดินบ่อน้ำเสียจะกลายเป็นพื้นที่สีเขียวโดยไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว”ฟู่ฉือโจวสงสัย “มีเรื่องดี ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ?”เสิ่นม่านกล่าว “ไม่เพียงเท่านั้น ตามขนาดพื้นที่ฉันจะได้รับเงินสนับสนุนทางธุรกิจมูลค่าสองหมื่นล้าน”“เท่าไหร่นะ?”ฟู่ฉือโจวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีเซียวตั๋วพูดอย่างเยือกเย็น “อีกอย่าง ที่ดินโดยรอบเป็นของนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง สตีเฟน เนื่องจากพื้นที่สีเขียวใหม่ สตีเฟนเริ่มโครงการใหม่โดยวางแผนสร้างที่อยู่อาศัยระดับสูงและสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ”ฟู่ฉือโจวอุทาน “นี่มันสร้างตึกสูงจากพื้นดินเลยนี่นา?”“และเสิ่นม่านวางแผนที่จะสร้างย่านการค้าข
เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เธอเปิดเสียงเงียบไว้มาตลอดทาง ตอนนี้โทรศัพท์แสดงสายที่ไม่ได้รับสองสายจากอาสองเสิ่นม่านเลิกคิ้ว “รู้ข่าวไวมาก”ฟู่ฉือโจวถามด้วยความอยากรู้ “ใครเหรอ?”“อารองของฉัน” เสิ่นม่านพูด “ดูเหมือนวันนี้จะไม่ได้กลับไปที่โรงเรียน ต้องรบกวนพวกนายไปส่งฉันที่บ้านตระกูลเสิ่น”คำพูดนี้ทำให้ทั้งสองคนเข้าใจทันทีสิ่งของมีค่ามักมีคนอยากได้เสมอเซียวตั๋วพูด “ผมจะขับไปส่งคุณเอง”เสิ่นม่านตกใจจริงๆ แล้ว เซียวตั๋วไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้“ทำไม? ไม่เชื่อในฝีมือการขับรถของผมเหรอ?”“ไม่ใช่ ฉันแค่รู้สึกว่ารบกวนคุณชายเซียวหลายครั้งเกินไปแล้ว”ได้ยินเสิ่นม่านพูดแบบนี้ ฟู่ฉือโจวทนไม่ไหว “เธอเนี่ยนะจะทนไม่ไหว?”“ฉันยังมีศักดิ์ศรีอยู่นะ”แม้จะพูดแบบนั้น แต่ถ้าเซียวตั๋วขับไปส่งเธอเองก็ดีที่สุดเซียวตั๋วขับรถไปส่งเธอถึงหน้าบ้านตระกูลเสิ่น เขาลงจากรถมาเปิดประตูให้เธอเองข่าวนี้ถึงหูคุณฉินอย่างรวดเร็วคุณฉินไม่อยากเชื่อ “เธอบอกว่าใครนะ? เซียวตั๋ว?”คนรับใช้พยักหน้าอารองได้ยินชื่อเซียวตั๋ว ก็ถามทันที “เกิดอะไรขึ้น? เซียวตั๋วมาที่นี่? เราไม่เคยมีปัญหากับเขานะ”ชื่อเสียงของเซ
แม้คุณฉินจะมีสีหน้าที่ไม่ดี แต่เมื่ออาสองพูดเช่นนี้ คุณฉินก็มั่นใจว่าเสิ่นม่านคงปฏิเสธไม่ได้นี่คือที่ดินหกหมื่นตารางเมตร!เธอไม่ต้องการให้ที่ดินก้อนโตนี้ตกไปอยู่ในมือของเสิ่นม่านเสิ่นม่านทำท่าตกใจ “พื้นที่สีเขียว? ฉันไม่เห็นรู้เรื่องนี้เลย”“คุณหนูไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ก็ย่อมไม่รู้เรื่อง อารองทำเพื่อเธอ การมีที่ดินขนาดใหญ่ขนาดนี้ในมือจะทำเงินได้มากแน่นอน”คุณฉินพูด ตาเป็นประกายคนมีสมองก็รู้ว่าเมื่อคำสั่งพื้นที่สีเขียวออกมา ที่ดินนั้นจะมีมูลค่าเพียงใดเสิ่นม่านถอนหายใจ “อารอง ทำไมไม่บอกเรื่องนี้ให้เร็วกว่านี้ล่ะ ตอนนี้มันสายไปแล้ว”“เธอหมายความว่ายังไง?”คุณฉินมีท่าทีเคร่งเครียดอารองก็พูดขึ้น “ม่านม่าน เธอคงไม่ได้...”“ที่ดินนั้น ฉันขายไปแล้วเมื่อสามชั่วโมงที่แล้ว”“อะไรนะ?!”คุณฉินพูดไม่ออก“จริงๆ แล้ว ฉันซื้อที่ดินนั้นเพราะงอนกับป๋อซือเหยียน หลังจากนั้นฉันรู้สึกว่าขาดทุน ที่ดินบ่อน้ำเสียนั้นฉันถือไว้ไม่ไหว พยายามขายแต่ไม่มีใครซื้อ วันนี้เซียวตั๋วมาขอซื้อ ฉันดีใจมาก กลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจจึงรีบเซ็นสัญญา ตอนนี้เงินอยู่ในมือฉันแล้ว ที่ดินก็เป็นของเขาแล้ว”เสิ่
เซียวตั๋วพูด “จองห้องที่โรงแรมโฟร์ซีซั่นไว้แล้ว คุณหนูเสิ่น เชิญขึ้นรถ”“เป็นเกียรติอย่างยิ่ง”ตอนบ่าย ป๋อซือเหยียนมีนัดเลี้ยง เลขาหลี่ขับรถผ่านหน้ามหาวิทยาลัยเอ ป๋อซือเหยียนมองเห็นนักศึกษาที่เดินผ่านไปมาในมหาวิทยาลัย ภาพเสิ่นม่านก็ปรากฏในหัว“จอดรถ”ป๋อซือเหยียนพูดขึ้นอย่างไม่คาดคิดแม้แต่เขาเองก็แปลกใจว่าทำไมถึงสั่งจอดรถเลขาหลี่จอดรถและถาม “ประธานป๋อ ต้องการรับซูเฉี่ยนเฉี่ยนไปด้วยไหมครับ?”ป๋อซือเหยียนเงียบเลขาหลี่ถามอีกครั้ง “จะให้โทรหาคุณหญิงไหมครับ?”ป๋อซือเหยียนมองกระจกอย่างเย็นชา เลขาหลี่จึงหยุดพูดทันทีที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยเอ หวังถิงเห็นรถหรูของป๋อซือเหยียนก่อน จึงเรียกซูเฉี่ยนเฉี่ยน “เฉี่ยนเฉี่ยน นั่นไม่ใช่รถแฟนเธอเหรอ? เขามารับเธอใช่ไหม?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจำเลขทะเบียนรถได้เมื่อมองไกลๆ ฟังหวังถิงพูด หน้าเธอก็แดงขึ้นหลิวจิงจิงพูดอย่างอิจฉา “แฟนเธอมารับแล้ว เธอบอกว่าจะกินข้าวกับพวกเรา ครั้งหน้าเธอต้องเลี้ยงนะ!”“ไม่ต้องล้อเล่นแล้ว ฉันไปก่อนนะ พวกเธอไปกินข้าวกันเถอะ”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนวิ่งไปอย่างมีความสุขป๋อซือเหยียนไม่ได้มาหาเธอนานแล้วซูเฉี่ยนเฉี่ยนเคาะกระจกหลัง
“ดูสิ มีอะไรที่คุณชอบกินบ้าง”เซียวตั๋วส่งเมนูให้เสิ่นม่านเสิ่นม่านดูคร่าว ๆ “สั่งทั้งหมดที่ฟู่ฉือโจวบอกมา!”เซียวตั๋วยิ้มฟู่ฉือโจวพูดขึ้น “บอกแล้วว่าเซียวตั๋วเลือกไม่ผิด ทั้งหมดที่พูดไปเป็นสิ่งที่คุณหนูชอบ!”เสิ่นม่านสงสัยมองเซียวตั๋ว แต่เขาไม่อธิบายอะไร“ขอโทษนะคะคุณผู้ชาย ห้องครัวเพิ่งแจ้งมาว่าไม่มีเต้าหู้ปูแล้ว สามารถเปลี่ยนเป็นเมนูที่ราคาเท่ากันได้ คุณลองดู...”พนักงานบริการพูดอย่างระมัดระวัง กลัวว่าจะทำให้เซียวตั๋วไม่พอใจฟู่ฉือโจวขมวดคิ้ว “อะไรนะ? ฉันจองล่วงหน้าแล้ว ทำไมไม่มี?”เขามักจะเป็นคนจัดการงานแบบนี้ ไม่เคยมีข้อผิดพลาด นี่มันจะไม่เหมือนการตบหน้าเขาหรอกเหรอ?“ขอโทษจริง ๆ ค่ะ เต้าหู้ปูถูกจองไปก่อนแล้ว ห้องครัวทำผิดพลาด เราสามารถชดเชยด้วยอาหารสองจาน ได้โปรดให้อภัยด้วย”“นี่ไม่ใช่เรื่องชดเชย จองไปที่ไหน? ฉันจะไปคุยกับพวกเขา!”ฟู่ฉือโจวทำท่าจะลุกขึ้น เสิ่นม่านพูด “พอเถอะ ไม่จำเป็นต้องกินเต้าหู้ปู ฉันไม่ชอบอาหารทะเลอยู่แล้ว”เต้าหู้ปูนี้เป็นของที่ป๋อซือเหยียนชอบ เธอจึงชอบตามไปด้วยจริง ๆ แล้ว เธอไม่ชอบกลิ่นอาหารทะเล“เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบกลิ่นคาว เซียวตั๋วจึงตั้