บทที่ 45

ป๋อซือเหยียนกดเสียงต่ำ เหมือนเตือนเสิ่นม่านเบา ๆ

“ฉันไม่ได้ตื่นเต้น”

เสิ่นม่านเผชิญหน้ากล้องหลายตัวด้วยท่าทีผ่อนคลาย

ป๋อซือเหยียนจำได้ว่าเสิ่นม่านไม่ค่อยออกงานแบบนี้ แต่เขาไม่รู้ว่าในชาติก่อน เสิ่นม่านพยายามมากแค่ไหนเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเขา

แต่จนถึงชีวิตก่อนที่เธอตาย ป๋อซือเหยียนก็ไม่เคยรู้ว่าเธอทำอะไรเพื่อเขาบ้าง

ไม่นาน ผู้จัดการผลิตภัณฑ์ก็อธิบายโครงการเกือบเสร็จแล้ว ป๋อซือเหยียนจับมือเสิ่นม่านเดินขึ้นเวที

นักข่าวด้านล่างรีบหยิบกล้องขึ้นมา ข่าวของทั้งสองคนเป็นที่สนใจในช่วงนี้ หลายสำนักข่าวต้องการแย่งข่าวหน้าแรก

“โครงการใหม่ของตระกูลป๋อแบ่งเป็นสองส่วน A และ B พื้นที่ A มีที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ ส่วน B มีขนาดเล็ก มีห้างสรรพสินค้า โรงเรียนประถมและมัธยม รวมถึงสถานีรถไฟฟ้าและรถประจำทาง สวนสาธารณะในโครงการออกแบบโดยนักออกแบบสวนชั้นนำ และการจัดวางภายในบ้านเน้นการสร้างบรรยากาศอบอุ่นเพื่อให้ผู้อยู่อาศัยรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน”

เมื่อถึงจุดนี้ ป๋อซือเหยียนบีบมือเสิ่นม่านแน่นขึ้น

เสิ่นม่านยิ้มหวานอย่างเหมาะสม

ภาพนี้ทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่นั่งอยู่หลังสุดรู้สึกเจ็บปวด

ไม่นานก็ถึงช่วงนักข่าวถามคำถาม