ยอมเป็นตัวสำรอง(2)

ประตูห้องทำงานของตุลาปิดลงเสียงของคนที่ทะเลาะกันอยู่ข้างในนั้นดังเล็ดลอดออกมาบ้างแต่ก็ไม่สามารถที่จะจับใจความได้ว่าทั้งคู่พูดคุยอะไรกันและเวลานี้น้ำขิงก็ได้แต่เอามือทั้งสองข้างปิดหูตัวเองเพราะเธอไม่อยากจะหลอกตัวเองต่อไปว่าสุดท้ายแล้วทั้งคู่คงจะหย่ากันในที่สุดความและสัมพันธ์ของเธอที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคงไม่เป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบหรือไฟสวาทที่โหมลุกขึ้นแค่เพียงครั้งเดียวและจบลงไปโดยที่ไม่ทิ้งร่องรอยภายในหัวใจไว้ให้กับฝ่ายชายเพราะว่าตอนนี้รอยไหม้ในหัวใจของเธอมันมีแต่ใหญ่เพิ่มมากขึ้นจนเธอรู้สึกว่าไม่สามารถออกจากความรักที่เธอมีให้เขาได้อีกต่อไป

ประตูห้องทำงานเปิดขึ้นอีกครั้ง นิดาเดินออกมาด้วยอารมณ์โมโห เธอมองหน้าของน้ำขิงก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ตอนแรกเลขาสาวตกใจว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรแต่กลับไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนิดาแค่เพียงส่งยิ้มแล้วก็เดินออกไปจากบริษัทเหมือนกับว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นข้างในคงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ

“ออกไปข้างนอกกับผมหน่อย”

เจ้านายหนุ่มเดินมาคว้ามือของเลขาสาวให้ลุกเดินตามเขาไปโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันแม้แต่จะได้เก็บงานบนโต๊ะ

“จะไปไหนคะฉันยังไม่ได้เก็บงานที่วางอยู่บนโต๊ะเลยแล้วพรุ