ประตูห้องทำงานของตุลาปิดลงเสียงของคนที่ทะเลาะกันอยู่ข้างในนั้นดังเล็ดลอดออกมาบ้างแต่ก็ไม่สามารถที่จะจับใจความได้ว่าทั้งคู่พูดคุยอะไรกันและเวลานี้น้ำขิงก็ได้แต่เอามือทั้งสองข้างปิดหูตัวเองเพราะเธอไม่อยากจะหลอกตัวเองต่อไปว่าสุดท้ายแล้วทั้งคู่คงจะหย่ากันในที่สุดความและสัมพันธ์ของเธอที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคงไม่เป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบหรือไฟสวาทที่โหมลุกขึ้นแค่เพียงครั้งเดียวและจบลงไปโดยที่ไม่ทิ้งร่องรอยภายในหัวใจไว้ให้กับฝ่ายชายเพราะว่าตอนนี้รอยไหม้ในหัวใจของเธอมันมีแต่ใหญ่เพิ่มมากขึ้นจนเธอรู้สึกว่าไม่สามารถออกจากความรักที่เธอมีให้เขาได้อีกต่อไป
ประตูห้องทำงานเปิดขึ้นอีกครั้ง นิดาเดินออกมาด้วยอารมณ์โมโห เธอมองหน้าของน้ำขิงก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ตอนแรกเลขาสาวตกใจว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรแต่กลับไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนิดาแค่เพียงส่งยิ้มแล้วก็เดินออกไปจากบริษัทเหมือนกับว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นข้างในคงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ
“ออกไปข้างนอกกับผมหน่อย”
เจ้านายหนุ่มเดินมาคว้ามือของเลขาสาวให้ลุกเดินตามเขาไปโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันแม้แต่จะได้เก็บงานบนโต๊ะ
“จะไปไหนคะฉันยังไม่ได้เก็บงานที่วางอยู่บนโต๊ะเลยแล้วพรุ่งนี้เช้าคุณก็มีประชุมด่วนอีกเอกสารก็ยังไม่ได้ทำ”
น้ำขิงพยายามหาเหตุผลที่เธอจะไม่ต้องไปกับเขาเพราะเธอไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้มันควรจะจบหรือเธอควรจะให้มันมีขึ้นอีก ความใกล้ชิดของทั้งคู่มันยิ่งจะทำให้หัวใจของเธอตกอยู่ไปในห้วงของความรักจนไม่สามารถที่จะหลุดพ้นและจะกลายเป็นคนผิดอย่างเต็มตัวที่ปล่อยให้เหตุการณ์ซ้ำๆเกิดขึ้นอีกครั้ง
“นิดาเขาต้องการหย่ากับผมจริง ๆ ผมผิดอะไรที่ผ่านมาผมรักเขามาโดยตลอดและถึงทุกวันนี้ผมก็ยังรักเขา ความดีที่ผ่านมามันไม่สามารถทำให้นิดารักผมได้เลย”
ตุลาพูดโพล่งขึ้นมาโดยที่ไม่คิดเลยว่าคำพูดของเขาจะทำร้ายหัวใจคนที่นั่งข้าง ๆ แค่ไหนเหมือนกับว่าเขาลืมไปเลยว่าความจริงแล้วหญิงสาวที่เขาลากเธอมาด้วยเธอเพิ่งตกเป็นภรรยาของเขาเมื่อคืนที่ผ่านมาและคงไม่มีภรรยาที่ไหนทนฟังสามีของตัวเองบอกรักผู้หญิงอื่นได้
“ความรักมันคงบังคับกันไม่ได้จริง ๆ คนที่รักไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำเลวร้ายแค่ไหนก็คงยังจะรักอยู่ ส่วนคนที่ไม่รักไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำดีแค่ไหนก็คงไม่รักเหมือนเดิม”
น้ำขิงเธอไม่ได้พูดถึงนิดาแต่เธอกำลังพูดถึงตัวเธอเองว่าไม่ว่าเธอจะทำดีแค่ไหนเธอจะอยู่เคียงข้างเขาหรือทำตัวยอมและเข้าใจเขาทุกอย่างตุลาก็ยังคงไม่รักเธอ เขายังคงไม่เห็นค่าเพราะหัวใจของเขามีแต่นิดาอยู่เต็มดวงถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่เคยมองเห็นค่าของเจ้านายเธอเลย
ตุลาหันมาสบตาหญิงสาวเมื่อได้ยินคำตอบ เขาไม่มีอะไรจะพูดเพราะมันจริงตามที่น้ำขิงพูดทุกคำ เขาเลือกที่จะขับรถพาเธอไปที่คอนโดและทุกอย่างก็เกิดขึ้นเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมา
น้ำขิงเธอตั้งใจเป็นแน่วแน่ ๆ ตั้งแต่ชายหนุ่มพาเธอขับรถออกจากบริษัทว่าเธอจะไม่ยอมให้เหตุการณ์เมื่อคืนเกิดขึ้นอีกครั้งแต่สุดท้ายแล้วเธอก็กลับเป็นฝ่ายที่ยอมใช้ร่างกายของเธอและหัวใจที่แสนบริสุทธิ์บำบัดความเครียดเป็นเพื่อนคลายเหงาให้กับผู้ชายที่เธอยอมรับกับตัวเองแล้วว่าเธอหลงรักเขาเข้าอย่างเต็มหัวใจถึงแม้ว่าความจริงเธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าผู้ชายที่เธอนอนด้วยคือคนที่มีภรรยาแล้วและเขาก็ไม่เคยมองเธอเป็นภรรยาอีกคนเลยก็ตาม
“ขอบคุณนะที่อยู่เป็นเพื่อนผมทุกครั้ง”
ชายหนุ่มโอบกอดหญิงสาวในร่างเปลือยเปล่าจะทางด้านหลัง เขาบรรจงหอมแก้มเธอด้วยความทะนุถนอมสองมือบีบเค้นอกอวบยอดเกสรดอกไม้ชูช่อรับสัมผัสและเกมรักก็เกิดขึ้นอีกครั้งบนที่นอนที่เพิ่งจะจบบทสวาทไปได้เพียงแค่ไม่ถึงชั่วโมง
ตุลาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงมีความสุขที่ได้กลืนกินเลขาสาวถึงแม้ว่าหัวใจของเขาจะยังยืนยันว่าตัวเขาเองยังรักภรรยาแค่เพียงคนเดียวแต่ทุกช่วงเวลาที่เขาได้กอดเธอมันทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตของเขาถูกเติมเต็มและอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน
น้ำขิงมาถึงบริษัทก็รีบทำงานที่เธอทำค้างไว้แม้ร่างกายของเธอตอนนี้แทบจะไร้เรี่ยวแรงเพราะเธอรับศึกหนักมาถึง 2 ครั้งในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงแต่หัวใจของเธอมันอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก เธอยอมรับแล้วว่านับจากนี้ไปเธอคงต้องถูกตราหน้าว่าเป็น เมียน้อยโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้แต่ในเมื่อเธอตัดเขาไม่ได้จริง ๆ เธอคงต้องยอมรับและเผชิญชะตากรรมที่เธอเลือกเอง
ตอนที่ 5เมียลับแบบค้างคืนความสัมพันธ์ระหว่างเลขาและเจ้านายถูกพัฒนาไปอย่างแนบแน่นบนความรู้สึกผิดของทั้งคู่ถึงแม้ตุลาเองจะไม่เคยแสดงออกว่าเขาเองก็รู้สึกไม่ต่างจากน้ำขิงตุลารู้ว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นมันไม่ถูกต้องแต่ในเมื่อหัวใจของทั้งคู่ต่างถวิลหากันก็มองผ่านข้ามศีลธรรมทุกอย่างและสำหรับตุลาเขาคิดว่าที่ผ่านมาเขาเคยเป็นผู้ชายที่แสนดีแต่ภรรยาของเขาก็ไม่เคยเห็นค่าแล้ววันนี้เขาก็มีสิทธิ์ที่จะนอกใจเธอเหมือนที่เธอเคยทำกับเขาเหมือนกัน“คุณพ่อคะขนมจีนอยากไปหาพี่น้ำขิง วันเสาร์นี้เพื่อนๆพากันไปเล่นสวนสนุกคุณพ่อให้พี่น้ำขิงพาขนมจีนไปเล่นนะคะ”ตั้งแต่เหตุการณ์ที่นิดายอมพูดความจริงทั้งหมด เธอก็ตัดสินใจย้ายออกจากบ้านทันทีแต่เธอก็ยังคงไปหาลูกที่โรงเรียนเป็นครั้งคราวแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ขนมจีนรู้สึกอบอุ่น เด็กน้อยกลับยังคงถวิลหาคนเป็นแม่แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปขนมจีนก็เริ่มเรียนรู้ว่าแม่ของเธอคงไม่มีเวลาให้เธอเหมือนเดิมขนมจีนเลือกที่จะขอไปอยู่กับปู่และย่าเพราะทั้งคู่มีเวลาเล่นกับเธอมากกว่าคนอื่นแต่วันนี้เด็กน้อยกลับรู้สึกคิดถึงน้ำขิงเลขาสาวของคุณพ่อที่เป็นเพื่อนเล่นที่เธอเคยเล่นเมื่อครั้งที่ไปที่ทำงานจึง
ตอนที่ 6ความสัมพันธ์ที่ควรจะจบเย็นวันนี้น้ำขิงไม่ได้กลับไปนอนที่คอนโดเธอให้เหตุผลกับเจ้านายว่ามารดาของเธอกำลังไม่สบาย เธอจึงจำเป็นต้องกลับไปดูแลและตุลาเองก็ได้ลองตรวจสอบความเป็นจริงจากมารดาของเขาแล้วก็เลยรู้ว่าตอนนี้แม่ของน้ำขิงมีอาการบ้านหมุนตามประสาของคนอายุมาก ชายหนุ่มจึงจำเป็นต้องยอมให้หญิงสาวกลับไปอยู่ที่บ้านชั่วคราว“ผมไม่เห็นรถคุณเลยเมื่อเช้ามาทำงานอย่างไร”ตุลามาถึงที่ทำงานช้ากว่าปกติเพราะเขาต้องเตรียมทุกอย่างเองในแต่ละวันเขาเคยมีน้ำขิงคอยดูแลตั้งแต่เสื้อผ้าอาหารหรือแม้กระทั่งรองเท้าถุงเท้าแต่วันนี้เขาต้องเตรียมทุกอย่างเองกว่าจะหาได้ครบก็เล่นเกือบสายจึงมาถึงที่ทำงานผิดเวลา“เมื่อเช้าเพื่อนไปรับมาค่ะก็เลยไม่ได้เอารถมาจอดที่ทำงานส่วนตอนเย็นเพื่อนก็จะมาแวะรับไปส่งที่บ้าน”คำตอบของหญิงสาวทำให้เจ้านายรู้ได้ทันทีว่าเพื่อนที่น้ำขิงหมายถึงก็คงเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดิมที่เคยมารับเธอไปกินข้าวกลางวันและครั้งนั้นเขาเองยังไม่มีโอกาสได้เคลียร์เลยว่าผู้ชายคนนั้นชื่ออะไรเป็นใครและความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่เป็นแค่เพื่อนกันจริง ๆ หรือเปล่า“เดี๋ยวเข้าไปหาผมที่ห้องหน่อยนะมีเรื่องงานจะปรึกษา”ตุลา
ตอนที่ 7ภรรยาโดยสมบูรณ์เช้านี้น้ำขิงมาถึงที่ทำงานเป็นคนแรกเพราะเธอตั้งใจจะมานั่งพิมพ์ใบลาออกและใช้ที่เวลาที่เหลือทบทวนการตัดสินใจของเธออีกสักครั้งและสุดท้ายเธอก็มั่นใจที่จะตัดสินใจตามเดิมคือการลาออกจากที่นี่จริง ๆ เพราะคงหมดเวลาแล้วที่เธอจะเป็นภรรยาที่ไร้ตัวตนเพราะเธอเองก็มีหัวใจคงไม่สามารถที่จะทนให้อีกฝ่ายย่ำยีแบบนี้ได้อีก“แต่งงานกับผมนะ”หญิงสาวที่กำลังวุ่นวายกับการเตรียมเอกสารในการปนะชุมช่วงบ่ายเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเจ้านายเอ่ยปากขอเธอแต่งงานภาพที่เธอเห็นคือตุลานั่งคุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมด้วยเสียงปรบมือจากพนักงานทั้งบริษัททำให้น้ำขิงตัดสินใจวางซองจดหมายที่ในนั้นมีใบลาออกลงที่ใต้โต๊ะด้วยความรู้สึกที่สับสนไปหมด เวลานี้เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังเห็นตรงหน้ามันคือเรื่องจริงหรือแค่ฉากละครที่ใช้สร้างมาเพื่อหลอกให้เธอตายใจกันแน่“มาเป็นแม่ขนมจีนนะคะพี่น้ำขิง”สาวน้อยตัวเล็กถักผมเปียทั้งสองข้างในชุดนักเรียนเดินอ้อมหลังคุณพ่อมาเพื่อจะเข้ามากอดน้ำขิงพี่สาวเพื่อนเล่นที่เด็กน้อยแสนจะคิดถึงและคุ้นเคย“ขนมจีนพูดอะไรออกมารู้ไหมลูก”หญิงสาวลูบหัวสาวน้อยตัวเล็กอย่างเอ็นดู เธอเอ
วายุที่ยืนแอบอยู่หน้าประตูเดินออกมาเพื่อกล่าวแสดงความยินดีให้กับเพื่อนของเขาเพราะความจริงแล้วตุลาได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้วายุฟังแล้วเขาก็ขอร้องไม่ให้อีกฝ่ายพรากความรักจากเขาไปแต่ตัววายุเองก็ได้ทำให้ตุลาได้คิดว่าคนที่สามารถจะพราก น้ำขิงไปได้ไม่ใช่ตัววายุหรือผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้นคือตัวตุลาเองที่ไม่กล้าแม้แต่จะให้หญิงสาวมีตัวตนในหัวใจและในชีวิตของเขามันคือสิ่งที่จะพรากน้ำขิงไปตลอดกาล“วายุมาได้ยังไง”น้ำขิงถามด้วยความแปลกใจเพราะวันนี้ทั้งคู่นัดกันที่จะไปขนของที่คอนโดในช่วงเย็นแต่ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลย“เรารู้เรื่องราวทั้งหมดได้สักพักแล้ว ดีใจด้วยนะน้ำขิงที่เธอจะได้อยู่กับคนที่เธอรัก”วายุเดินมาหาเพื่อนสองมือหนากุมมือน้ำขิงไว้ด้วยความเข้าใจถึงแม้ว่าลึก ๆ ตัวเขาเองจะแอบเสียใจอยู่ก็ตาม“เราขอโทษ” น้ำขิงรู้สึกผิดที่เหมือนตัวเองทำให้วายุต้องเสียใจอีกครั้ง“น้ำขิงไม่ได้ทำอะไรผิด เราทั้งคู่ต่างก็โตกันแล้วไม่มีใครหลอกใครทั้งนั้นนอกจากเราจะเต็มใจโดนหลอก อย่าทำหน้าแบบนั้นวันนี้เธอควรจะมีความสุขนะ”วายุคิดอย่างที่พูดทุกอย่างที่เขารู้สึกในตอนนี้เขาเลือกเองที่จะกลับมาหาน้ำขิงและตลอดเว
ตอนที่ 1เริ่ม... “ตะวันเรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องเล็ก แม่อยากให้ลูกลองคิดทบทวนอีกสักครั้งได้ไหม” ชม้อยไม่ชอบว่าที่ลูกสะใภ้เสียเท่าไหร่ถึงแม้จะไม่เคยเจอกันแต่ก็ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาขัดลูกชาย “ผมตัดสินใจมาดีแล้วครับคุณแม่ เราสองคนอาจจะคบกันได้ไม่นานแต่เรามั่นใจว่าเราทั้งคู่รักกันมากพอที่จะร่วมสร้างครอบครัว คุณแม่เชื่อใจผมนะครับ” ตะวันโอบกอดมารดาอย่างเอาใจ ตั้งแต่บิดาจากไปครอบครัวชัฏพนาลีก็มีกันอยู่เพียงแค่สามคนแม่ลูก ชม้อยดูแลธุรกิจต่อจากสามีและทำมันได้ดีจนฐานะร่ำรวยส่งลูก ๆ ทั้งสองคนให้ได้เรียนต่อต่างประเทศอย่างที่ลูก ๆ ต้องการ ทุกการตัดสินใจในทุกเรื่องชม้อยจึงเป็นใหญ่ที่สุด “ในเมื่อแม่ห้ามลูกแล้วลูกไม่ฟังก็คงต้องยอมแต่...คงไม่ใช่แต่งภายในปีนี้นะแม่ขอเป็นคนไปดูฤกษ์เอง” “ได้เลยครับแค่เราสองคนได้แต่งงานกัน ผมก็มีความสุขที่สุดแล้ว” คนเป็นแม่ยืดเวลาเพื่อหวังว่างานแต่งงานครั้งนี้จะถูกล้มเลิกก่อนที่วันแต่งงานจะมาถึงเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของลูก ๆ เธอที่อยากแต่งงานแต่ทุกครั้งสุดท้ายก็มีอันต้องยกเลิกก่อนพอคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาชม้อ
ตอนที่ 2สมบัติชิ้นแรก นิรดาเป็นผู้หญิงสวยนอกจากความสวยคือเสน่ห์ในตัวเธอ ความน่ารักสดใสขี้อ้อนและมีความเป็นผู้ใหญ่ในเวลาที่ควรเป็น ทำให้ตะวันหลงแฟนสาวคนนี้มากกว่าแฟนคนอื่นที่เคยผ่านมา “แม่ไม่สบายใจหยุดเถอะนะลูก” นารีรับรู้เพียงว่าลูกสาวกำลังหาทางแก้แค้นแทนพี่ชายแต่ที่เธอไม่รู้ก็คือทุกอย่างเดินหน้ามาจนถึงขั้นจะแต่งงานแล้ว “คุณแม่คะทุกอย่างเป็นไปตามกรรม ทรายไม่ได้ทำอะไรเลยที่คุณตะวันกับลูกสนิทกันมันคือแผนการณ์ก็จริง ลูกแค่อยากรู้จักครอบครัวนี้ให้มากขึ้นบางทีเราอาจจะรู้เรื่องอะไรมากขึ้นเกี่ยวกับการจากไปของพี่เอกก็ได้นะคะ” นิรดาไม่กล้าพอที่จะบอกแผนการจริง ๆ ทั้งหมดให้กับมารดารู้เพราะไม่มีทางที่แม่ของเธอจะยอมแน่ ๆ ที่ลูกสาวยอมเอาทั้งตัวและหัวใจเข้าไปเดิมพันแบบนี้ หญิงสาวบอกให้มารดารับรู้แค่เพียงว่าเธออยากทำความรู้จักกับครอบครัวของรุจิราเพื่อที่จะสืบให้รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้พี่ชายของเธอต้องประสบอุบัติเหตุ เอกภพพี่ชายแท้ของนิรดาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตได้สองปีแล้วทางครอบครัวไม่รู้ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ชายหนุ่มที่ไม่เค
ตอนที่ 3แผนต่อไป “ขอบคุณพี่ตะวันมาก ๆ นะคะ ชีวิตของทรายโชคร้าย มาตลอดจนวันนี้วันที่ฟ้าส่งพี่ตะวันมา จากเม็ดทรายที่ดูไร้ค่าตอนนี้พี่ทำให้มันกลับกลายมาเป็นเม็ดทรายที่ราคาแพงที่สุดเลยค่ะ” หญิงสาวสวมกอดชายคนรักอย่างเอาใจ สองมือเล็กลูบไล้ไปทั่วหลังที่หนากว้าง ปากเล็กจูบลงไปที่แก้ม ตาทั้งสองดวงมองประสานกันให้ความรู้สึกที่แสนยั่วยวนจนชายหนุ่มเริ่มไม่มีสติเหมือนกำลังถูกอีกฝ่ายสะกดจิตไว้ “ทราย...อย่าล้อเล่นนะ” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือแหบแห้ง สองมือก็ล้วงเข้าไปในเสื้อตัวเล็กของคนตรงหน้า “ทรายรักพี่ตะวันนะคะ” นิรดากระซิบข้างหูของคนรักทำท่ายั่วยวนอย่างเต็มกำลังแต่เมื่ออีกฝ่ายเริ่มรุกอย่างเต็มที่ เธอกลับผลักเขาออกจากตัวและเล่นบทเศร้าแทน “ปล่อยทรายเถอะค่ะ” “ทำไม! ไหนทรายบอกว่ารักพี่” ตะวันงงและสับสนไปหมดเมื่อครู่หญิงสาวเป็นฝ่ายยั่วยวนเขาแต่เวลานี้ เธอกลับนั่งปิดหน้าร้องไห้เสียอย่างนั้น “ทรายขอโทษแต่ทรายทำไม่ได้ชีวิตนี้มีเรื่องเดียวที่ทำให้ผู้หญิงจน ๆ รู้สึกว่าตัวเองมีค่าก็คือความบริสุทธิ์ขอ
ตอนที่ 4แต่งงานของเธอและฉัน ชม้อยตกหลุมรักอนาคตลูกสะใภ้อย่างไม่รู้ตัว รสชาติอาหารที่อร่อยแบบเฉพาะ การเอาอกเอาใจดูแลที่หญิงวัยใกล้ชราโหยหาจากลูกทั้งสองคนแต่เธอก็ไม่เคยได้รับจนเมื่อนิรดาได้เข้ามาในฐานะคนรักของลูกชาย หญิงสาวดูแลอนาคตแม่สามีเป็นอย่างดีจนตอนนี้ชม้อยติดอนาคตลูกสะใภ้มาก “พรุ่งนี้ไปรับหนูทรายมาแต่เช้านะลูก” วันหยุดคือวันที่หญิงวัยใกล้หกสิบรอคอยเพราะเธอจะได้มีเพื่อนอยู่บ้านและทำของอร่อยให้เธอกินทั้งวัน “ลืมผมแล้วมั้งครับถามหาแต่ทราย เมื่อไหร่คุณแม่จะได้ฤกษ์แต่งงานสักทีครับ ผมกับทรายจะได้อยู่ด้วยกันคุณแม่ก็จะได้มีเพื่อน” ตะวันดีใจที่เห็นมารดาของเขาชอบในตัวคนรักถึงแม้ในช่วงเดือนแรกคนเป็นแม่จะตั้งท่าหาเรื่องก็ตาม “แม่ไปหามาหลายที่แต่ละที่ก็บอกว่าต้องหลังปีหน้าไปแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่ไม่อยากให้แต่ง ตะวันจะให้แม่ทำอย่างไรล่ะ” “ก็เอาฤกษ์สะดวกสิครับ คนเรารักกันแต่งตอนไหนก็ฤกษ์ดีทั้งนั้น” ตะวันกับชม้อยนั่งปรึกษากันจนในที่สุดทั้งคู่ก็ลงความเห็นว่าเอาเป็นฤกษ์สะดวกดีกว่า “ตกลงเราจะไม่มีสินสอดจริง ๆ ใช่ไหม”