เมียลับแบบค้างคืน

ตอนที่ 5

เมียลับแบบค้างคืน

ความสัมพันธ์ระหว่างเลขาและเจ้านายถูกพัฒนาไปอย่างแนบแน่นบนความรู้สึกผิดของทั้งคู่ถึงแม้ตุลาเองจะไม่เคยแสดงออกว่าเขาเองก็รู้สึกไม่ต่างจากน้ำขิง

ตุลารู้ว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นมันไม่ถูกต้องแต่ในเมื่อหัวใจของทั้งคู่ต่างถวิลหากันก็มองผ่านข้ามศีลธรรมทุกอย่างและสำหรับตุลาเขาคิดว่าที่ผ่านมาเขาเคยเป็นผู้ชายที่แสนดีแต่ภรรยาของเขาก็ไม่เคยเห็นค่าแล้ววันนี้เขาก็มีสิทธิ์ที่จะนอกใจเธอเหมือนที่เธอเคยทำกับเขาเหมือนกัน

“คุณพ่อคะขนมจีนอยากไปหาพี่น้ำขิง วันเสาร์นี้เพื่อนๆพากันไปเล่นสวนสนุกคุณพ่อให้พี่น้ำขิงพาขนมจีนไปเล่นนะคะ”

ตั้งแต่เหตุการณ์ที่นิดายอมพูดความจริงทั้งหมด เธอก็ตัดสินใจย้ายออกจากบ้านทันทีแต่เธอก็ยังคงไปหาลูกที่โรงเรียนเป็นครั้งคราวแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ขนมจีนรู้สึกอบอุ่น เด็กน้อยกลับยังคงถวิลหาคนเป็นแม่แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปขนมจีนก็เริ่มเรียนรู้ว่าแม่ของเธอคงไม่มีเวลาให้เธอเหมือนเดิม

ขนมจีนเลือกที่จะขอไปอยู่กับปู่และย่าเพราะทั้งคู่มีเวลาเล่นกับเธอมากกว่าคนอื่นแต่วันนี้เด็กน้อยกลับรู้สึกคิดถึงน้ำขิงเลขาสาวของคุณพ่อที่เป็นเพื่อนเล่นที่เธอเคยเล่นเมื่อครั้งที่ไปที่ทำงานจึงเอ่ยปากให้บิดาชวนอีกฝ่ายไปเล่นสวนสนุกกับเธอในวันหยุดนี้

“เดี๋ยวคุณพ่อต่อโทรศัพท์ให้ขนมจีนชวนพี่น้ำขิงเองนะ”

ตุลาคิดว่าถ้าเขาเป็นคนชวนน้ำขิงอาจจะไม่ยอมไปก็ได้ เขาจึงให้ลูกสาวเป็นคนพูดชวนด้วยตัวเองและในที่สุดน้ำขิงก็ตอบตกลงเสาร์นี้เป็นอันว่าทั้ง 3 คนจะไปเล่นสวนสนุกด้วยกัน

“เหนื่อยหรือยังคะขนมจีน”

น้ำขิงเอ่ยถามเด็กน้อยที่กำลังเดินจูงมือเธออยู่เมื่อทั้งคู่เดินแยกออกมาเพื่อซื้อไอศกรีมกินเพราะตอนนี้ตุลาเหนื่อยจนขอนั่งรออยู่ที่เก้าอี้ใกล้สวนน้ำซึ่งเป็นที่สุดท้ายที่ขนมจีนจะขอเล่นและใช้เวลาอยู่ที่นั่นนานกว่าที่อื่น ๆ

“ไม่ค่ะขนมจีนมีความสุขที่สุดเลย เพื่อน ๆ ชอบมาเล่าว่าคุณพ่อคุณแม่พาไปที่นู่นที่นี่ขนมจีนไม่เคยมีอะไรไปเล่าให้เพื่อนฟังเพราะนอกจากบ้านคุณปู่คุณย่าก็แทบจะไม่ได้ไปไหนรับรองว่า          วันจันทร์ขนมจีนจะไปอวดเพื่อน ๆ ว่าได้มาเที่ยวสวนสนุกกับ           คุณพ่อและพี่น้ำขิง”

หญิงสาวได้แต่ส่งรอยยิ้มให้เด็กน้อยที่กำลังยืนรอต่อคิวอยู่ด้วยหัวใจที่บอกไม่ถูกนอกจากเธอมีหน้าที่ให้ความอบอุ่นแก่คนเป็นพ่อเวลานี้เธอยังกลายเป็นพี่เลี้ยงที่ต้องมาดูแลลูกและให้ความอบอุ่นแก่ขนมจีนอีก

 น้ำขิงเต็มใจแต่เธอแค่รู้สึกว่านิดาทำไมถึงเป็นผู้หญิงที่ โชคดีแบบนี้ เธอแทบจะไม่รักใครนอกจากตัวเองแต่กลับมีคนรอบข้างที่ยังคงรักเธอโดยไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

“ขอบคุณนะที่คุณยอมทำทุกอย่างเพื่อผมกับลูก”

ตุลาเกิดพูดขึ้นมาพร้อมกับสัมผัสมือเลขาด้วยความรู้สึกที่ขอบคุณจากหัวใจเพราะนอกจากน้ำขิงจะอยู่เคียงข้างเขาแล้ว            เธอยังทำหน้าที่แม่แทนนิดาที่พาน้ำขนมจีนมาเที่ยวในวันนี้

“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะบางครั้งการที่น้ำขิงได้มาในวันนี้มันอาจจะช่วยให้รู้สึกผิดน้อยลงกับสิ่งที่ไม่ดีที่เราสองคนทำอยู่”

ตุลาพยักหน้าเห็นด้วยเพราะตัวเขาเองถึงแม้จะมีความสุขแค่ไหนแต่อีกใจเขาก็รู้สึกผิดเพราะตอนนี้ตัวเขาเองยังไม่ได้หย่าจากนิดาตามกฎหมายถึงแม้ว่าทั้งคู่จะแยกกันอยู่แล้วก็ตาม

เสร็จจากภารกิจพาลูกสาวมาเล่นเครื่องเล่นแล้วทั้งสามคนก็ไปต่อที่ร้านอาหารชื่อดังซึ่งเป็นร้านโปรดของนิดาโดยที่ชายหนุ่มตั้งใจจะพาน้ำขิงมากินที่นี่เพราะบางทีผู้หญิงเหมือนกันก็อาจจะชื่นชอบอะไรที่คล้าย ๆ กันก็ได้

“คุณชอบที่นี่ไหม”ตุลาคมถามด้วยใบหน้าแสดงความอยากรู้จากใจจริง

“ก็ดีนะคะแต่ถ้าเทียบกับร้านอาหารอีสานที่คุณเคยพาไปฉันชอบที่นั่นมากกว่าที่นี่อาหารรสชาติไม่ถูกปากคนไทยสักเท่าไหร่แต่ขนมจีนคงชอบเพราะที่นี่อาหารรสชาติไม่เผ็ดบรรยากาศดีมีความเป็นส่วนตัวแถมยังมีเครื่องเล่นไว้ให้เด็ก ๆ ได้เล่นอีก”

คำตอบของขนมจีนทำให้ตุลาอดคิดถึงวันที่เขาพานิดามาไม่ได้ เธอชื่นชอบร้านนี้มากแต่เหตุผลที่เธอให้ไม่เคยมีลูกเข้ามาเกี่ยวข้อง เธอพูดถึงแต่ความสุขของตัวเองก็เท่านั้น

ทั้งคู่พากันไปส่งเด็กน้อยที่บ้านของปู่และย่าในสายตาของอาคมเขาเริ่มมองเห็นความสนิทสนมที่มากไปกว่าเจ้านายกับลูกน้องของน้ำขิงและตุลาเพราะเขาเป็นคนฝากหญิงสาวเข้าทำงานและในเวลานั้นตุลาก็ทำท่าไม่พอใจเพราะไม่ชอบกับการที่น้ำขิงใช้เส้นสายการเป็นคนรู้จักบังคับให้เจ้านายอย่างเขาต้องเลือกทั้งที่เธอมีคุณสมบัติสู้อีกหลายคนไม่ได้เลย

หนึ่งเดือนต่อมา...

“คุณย้ายไปอยู่ที่คอนโดผมได้ไหม”

น้ำขิงมองหน้าคนถามด้วยความแปลกใจเพราะอยู่ดีๆเจ้านายของเธอก็ชวนเธอให้ย้ายไปอยู่ที่คอนโดของเขาทั้งที่              ความจริงแล้วถึงเธอจะไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่นั่นชายหนุ่มก็พาเธอไปหลับนอนด้วยเป็นประจำและเธอก็เต็มใจเป็นอย่างยิ่งและทำไมวันนี้เขาถึงกับเอ่ยปากชวนเธอ

“คงไม่ดีหรอกมั้งคะที่ตรงนั้นไม่ใช่ที่ของฉัน”

“มันก็จริงผมตั้งใจที่จะซื้อคอนโดนั้นให้นิดาแต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่เคยเป็นที่ของเธอแต่มันเป็นที่ของคุณ...น้ำขิง ผมคิดว่าการที่คุณต้องขับรถไปมาระหว่างบ้านกับบริษัทมันใช้เวลาเดินทางนานคุณเองก็ไม่ค่อยได้พักผ่อนแต่ถ้าคุณย้ายมาอยู่ที่คอนโดคุณจะใช้เวลาเดินทางไม่ถึงชั่วโมงหรือบางวันเราอาจจะมาทำงานด้วยกันก็ได้”

ตุลาต้องการจะให้อีกฝ่ายเข้าใจว่าสาเหตุที่เธอควรจะย้ายมาอยู่ที่คอนโดเพราะเขาตั้งใจจะมาอยู่กับเธอเป็นเรื่องเป็นราวถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในฐานะภรรยาสามีที่คนอื่นรับรู้ก็ตาม 

“คุณหมายความว่าอย่างไรคะ”

“ทุกวันนี้ ผมก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านเพราะไม่รู้จะกลับไปทำไม ขนมจีนก็ไปอยู่บ้านคุณพ่อคุณแม่ส่วนมากผมก็ไปนอนที่คอนโดก็อยากให้คุณไปอยู่ที่นั่นด้วย เราจะได้มาทำงานด้วยกันแล้วคุณเองก็จะได้พักผ่อนไม่ต้องเสียเวลาไปกับการเดินทางเพราะทุกวันนี้ผมก็แทบจะพาคุณไปที่นั่นเกือบทุกคืนอยู่แล้ว”

น้ำขิงรู้ว่าถ้าเธอตัดสินใจย้ายเข้าไปอยู่ตามที่เจ้านายต้องการเท่ากับเธอยอมเป็นเมียน้อยอย่างเต็มขั้นแต่หัวใจของเธอมันก็เห็นด้วยกับสิ่งที่ชายหนุ่มเสนอเพราะชีวิตของเธอคงมีความสุขมากยิ่งขึ้นถ้าเธอจะได้ตื่นนอนขึ้นมาในตอนเช้าแล้วพบว่ามีคนที่เธอรักนอนอยู่ข้างกายเพราะทุกวันนี้เขาก็พาเธอไปที่คอนโดในเกือบทุกวันเป็นแบบไปเช้าเย็นกลับมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่เพียงแค่เพียงเมียลับ ๆ ชั่วคราวเท่านั้น ถ้าเธอกับเขาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่คอนโดเธออาจจะได้ยกระดับเป็นเมียลับๆแบบค้างคืนก็คงดูมีค่าเพิ่มขึ้นในความรู้สึกของเธอพี่แทบจะหาค่าในตัวเองไม่ได้

“น้ำขิงขอไปบอกคุณพ่อคุณแม่ก่อนนะคะแต่ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะบอกท่านว่าคอนโดนี้เป็นคอนโดของเพื่อนที่ซื้อไว้รับรองว่าคุณจะไม่เดือดร้อนไม่ต้องกลัวนะคะว่าคุณนิดาจะรู้เรื่องราวของเรา น้ำขิงสัญญา”

ตุลารู้ว่าคนพูดกำลังรู้สึกน้อยใจแต่ในเมื่อมันเป็นความจริงเขาก็จึงทำได้แค่บีบมือเธอไว้แน่นเพื่อหวังให้เธอเข้าใจว่าถึงแม้เขาจะไม่ค่อยได้พูดอะไรออกมาทว่าเขาก็ห่วงใยในความรู้สึกของเธอแต่เขาทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้จริง ๆ เพราะตัวเขาเองหวังว่า             นิดาจะกลับมา

         เลขาสาวย้ายตัวเองเข้าไปอยู่คอนโดตามที่เจ้านายต้องการโดยที่ครอบครัวของเธอไม่ได้สงสัยอะไรเพราะตลอดเวลาที่                หญิงสาวทำงานช่วงนี้เธอก็มักจะกลับถึงบ้านดึกทุกคืนคนเป็นพ่อและแม่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้พอรู้ว่าลูกจะได้ที่พักที่อยู่ใกล้กับที่ทำงานจึงเห็นด้วยทั้งที่ก่อนหน้านี้พ่อแม่ของน้ำขิงเคยเอ่ยปากที่จะให้เธอลาออกและมาทำงานที่บริษัทของครอบครัวแต่หญิงสาวกลับปฏิเสธเพราะเธอคิดว่าการที่เธอได้มาทำงานที่บริษัทของตุลาทำให้เธอได้รับประสบการณ์มากขึ้นเพราะถ้าขืนเธอทำที่บริษัทของครอบครัวมีหวังคงได้สิทธิพิเศษมากมายจนไม่รู้เลยว่าระบบงานที่แท้จริงเป็นอย่างไร

         “พรุ่งนี้ค่อยจัดของดีกว่า คุณไม่ต้องไปทำงานหรอก ผมเองก็คงไปสักครึ่งวัน”

         ตุลาดึงเจ้าของร่างเล็กอรชรอ้อนแอ้นเข้ามากอดไว้แน่นด้วยความดีใจ เขาต้องนอนหลับผ่านค่ำคืนอันโหดร้ายไปเพียงคนเดียวไม่รู้กี่คืนต่อกี่คืนนับจากวันนี้ทุกค่ำคืนเขาจะมีหญิงสาวมานอนอยู่ข้าง ๆ ทุกครั้งที่ตื่นเช้ามาเขาจะไม่ต้องรู้สึกอ้างว้างอีกต่อไปถึงแม้ว่าผู้หญิงที่เขาอยากให้มานอนอยู่ด้วยจะไม่ใช่น้ำขิงก็ตามแต่ตอนนี้ในเมื่อเขาได้หญิงสาวที่เป็นตัวแทนของนิดามาอยู่แล้ว เขาคิดว่าอย่างน้อยชีวิตของเขาก็คงมีความสุขมากขึ้นแน่นอน

        

“น้ำขิงไปไหน”

         ตุลาเดินออกมาจากประตูห้องทำงานมองไม่เห็นเลขาจึงถามพนักงานคนอื่นที่อยู่บริเวณนั้น

         “ออกไปส่งเพื่อนที่ชั้นล่างค่ะ” พนักงานใหม่ตอบ

         “เพื่อนผู้หญิงผู้ชาย”

         ตุลาถามแบบลืมตัวแต่ยังไม่ทันที่พนักงานจะตอบ เขาก็เลือกที่จะเดินหันหลังกลับห้องเหมือนกับว่าเขาไม่ได้จริงจังกับสิ่งที่ถามไป

         เจ้านายถึงแม้จะหวงลูกน้องมากแค่ไหนแต่ก็ทำได้แค่เพียงเก็บอาการเพราะตัวเขาเองไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะรู้สึกแบบนั้น ตุลาจึงเลือกที่จะไม่พูดเรื่องนี้กับน้ำขิงเพราะบางทีเธออาจจะเป็นคนเล่าให้เขาฟังเอง