ตอนที่ 6
ความสัมพันธ์ที่ควรจะจบ
เย็นวันนี้น้ำขิงไม่ได้กลับไปนอนที่คอนโดเธอให้เหตุผลกับเจ้านายว่ามารดาของเธอกำลังไม่สบาย เธอจึงจำเป็นต้องกลับไปดูแลและตุลาเองก็ได้ลองตรวจสอบความเป็นจริงจากมารดาของเขาแล้วก็เลยรู้ว่าตอนนี้แม่ของน้ำขิงมีอาการบ้านหมุนตามประสาของคนอายุมาก ชายหนุ่มจึงจำเป็นต้องยอมให้หญิงสาวกลับไปอยู่ที่บ้านชั่วคราว
“ผมไม่เห็นรถคุณเลยเมื่อเช้ามาทำงานอย่างไร”
ตุลามาถึงที่ทำงานช้ากว่าปกติเพราะเขาต้องเตรียมทุกอย่างเองในแต่ละวันเขาเคยมีน้ำขิงคอยดูแลตั้งแต่เสื้อผ้าอาหารหรือแม้กระทั่งรองเท้าถุงเท้าแต่วันนี้เขาต้องเตรียมทุกอย่างเองกว่าจะหาได้ครบก็เล่นเกือบสายจึงมาถึงที่ทำงานผิดเวลา
“เมื่อเช้าเพื่อนไปรับมาค่ะก็เลยไม่ได้เอารถมาจอดที่ทำงานส่วนตอนเย็นเพื่อนก็จะมาแวะรับไปส่งที่บ้าน”
คำตอบของหญิงสาวทำให้เจ้านายรู้ได้ทันทีว่าเพื่อนที่น้ำขิงหมายถึงก็คงเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดิมที่เคยมารับเธอไปกินข้าวกลางวันและครั้งนั้นเขาเองยังไม่มีโอกาสได้เคลียร์เลยว่าผู้ชายคนนั้นชื่ออะไรเป็นใครและความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่เป็นแค่เพื่อนกันจริง ๆ หรือเปล่า
“เดี๋ยวเข้าไปหาผมที่ห้องหน่อยนะมีเรื่องงานจะปรึกษา”
ตุลาแกล้งทำหน้าจริงจังเหมือนว่าเขามีเรื่องงานจะพูดกับเลขาจริง ๆ เพราะถ้าขืนเขาทำให้เธอรู้ว่าเรื่องที่เขาจะคุยคือเรื่องของผู้ชายที่หญิงสาวเรียกว่าเพื่อนรับรองว่าเธอคงหาทางเลี่ยงที่จะไม่เข้าไปคุยกับเขาแน่ๆ
“ที่แท้ก็หลอกว่าเรื่องงานแต่จริง ๆ คุณอยากจะรู้ว่าผู้ชายที่คุณกำลังสงสัยคือใคร คุณตุลาถามน้ำขิงตรง ๆ เลยก็ได้นะคะเพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องปกปิดคุณเพราะความจริงแล้วเราทั้งคู่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันมากเกินไปกว่าเจ้านายกับลูกน้อง”
ตุลาทำท่าจะลุกเดินมาหาหญิงสาวแต่เขาต้องหยุดลงเมื่ออีกฝ่ายกล้าพอที่จะเอ่ยความรู้สึกออกมาตรง ๆ
“คุณหย่ากับคุณนิดาแล้วแต่คุณกลับยังเลือกที่จะปิดไม่ให้ฉันรู้เพราะคุณไม่ต้องการที่จะให้ฉันมีตัวตนในสายตาของคนอื่นดังนั้นคุณก็ไม่จำเป็นต้องมีตัวตนในสายตาของฉันเช่นกัน ผู้ชายที่ฉันออกไปด้วยเขาคือผู้ชายที่เคยจีบฉันสมัยที่ยังเรียนอยู่ แต่ตอนนั้นฉันยังละอ่อนในเรื่องของความรัก ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่จึงไปไม่ไกลเกินกว่าคำว่าเพื่อน”
น้ำขิงหยุดพูดเธอมองสบตาคนตรงหน้าเพราะอยากรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังรู้อย่างไรกับสิ่งที่เธอบอก
“ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าความรักมันเป็นยังไงและความรักที่มันไม่ได้เกิดจากความถูกต้องมันเจ็บปวดแค่ไหน หวังว่าคุณจะเข้าใจนะคะคุณตุลา ฉันขอตัวไปทำงานก่อน”
ตุลาทำอะไรไม่ถูกเพราะเขาไม่คาดคิดเลยว่าน้ำขิงผู้หญิงที่ยอมเขามาตลอดจะรู้ความจริงเรื่องที่เขาหย่ากับนิดาเพราะเรื่องนี้มีเพียงแค่พ่อแม่ของเขาเท่านั้นที่รู้แม้แต่ขนมจีนเองก็ยังไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อกับแม่ได้สิ้นสุดสถานะภรรยาสามีแล้วเพราะตัวของนิดายังคงไปมาหาสู่กับลูกตามปกติแถมยังมากขึ้นกว่าตอนที่เธออยู่บ้านเดียวกับขนมจีนเสียอีก
“คุณ...รู้”
ตุลาพูดได้เพียงเท่านี้ก่อนที่เขาจะนิ่งไป น้ำขิงจึงไม่อยากจะอยู่มองหน้าผู้ชายที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวเธออีกจึงหันหลังเดินออกมาพร้อมหยดน้ำตาที่เธอห้ามมันไว้ไม่อยู่
กลางวันนี้วายุทำหน้าที่มารับน้ำขิงไปกินข้าวกลางวันตามที่ ทั้งคู่ได้นัดกันไว้ วายุมีธุรกิจเป็นของตัวเองถึงแม้จะไม่ใช่ธุรกิจที่ใหญ่โตอะไรแต่มันทำให้เขามีอิสระในการที่จะไปไหนมาไหนได้ทั้งวันและตอนนี้เขาก็กลับมาอยู่ประเทศไทยเป็นการถาวรทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาได้ไปขยายกิจการอยู่ที่ประเทศเพื่อนบ้านจึงทำให้เขามีเวลาว่างที่จะมาตามหาหัวใจที่เขาเคยหลงรักเมื่อสมัยยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย
“น้ำขิงทำแบบนี้รู้ไหมว่าเธอกำลังทำให้เรารู้สึกมีความหวัง”
วายุพูดขึ้นมาตรง ๆ เพราะตลอดเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ หญิงสาวยอมไปไหนมาไหนกับเขาแถมตัวเขาเองยังได้รับเชิญไปเป็นแขกกินอาหารเย็นที่บ้านของน้ำขิงเกือบทุกวันทำให้ชายหนุ่มอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับน้ำขิงอาจจะมีโอกาสพัฒนาไกลไปกว่าที่ทั้งคู่เคยมีให้กันในสมัยวัยรุ่น
“ชีวิตของคนเรามีความหวังก็ยังดีกว่าสิ้นหวังไม่ใช่หรือตอนนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเราคิดยังไงกับเธอเพราะเราเองก็เพิ่งผิดหวังจากความรักมาแต่เอาเป็นว่าตอนนี้เธอเป็นผู้ชายคนเดียวที่เราสนิทสนมด้วยแต่เราอยากให้วายุรู้ว่า เราคนเดิมที่เธอเคยรู้จักบางทีตอนนี้เราอาจจะไม่เหมือนเดิมแล้วก็ได้ เราอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอเคยคิด”
น้ำขิงไม่กล้าพอที่จะบอกเรื่องราวในชีวิตของเธอทั้งหมดแต่เธอแค่อยากให้ชายหนุ่มตรงหน้ารู้ว่าเธอไม่ใช่หญิงสาวแสนดีผู้อ่อนต่อโลกเหมือนที่วายุเคยรู้จักเมื่อ 10 ปีที่แล้วเพราะตอนนี้เธออาจเป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี เธอทำผิดทั้ง ๆ ที่รู้ว่าผิดแต่เธอก็อายเกินกว่าที่จะบอกเล่าความจริงทั้งหมดให้เพื่อนได้ฟัง
“สำหรับเรา เธอก็ยังเป็นคนเดิมนะอาจจะมีบางเรื่องที่เราไม่รู้แต่เราคิดว่าหลายปีที่เราคบเป็นเพื่อนกันมา เรารู้จักดีว่าน้ำขิงเป็นคนอย่างไรไว้ถ้าวันนึงเธอไว้ใจเรามากกว่านี้อาจจะเปิดโอกาสให้เราได้รู้จักเธอมากขึ้นในมุมที่เธอโตขึ้นกว่านี้ก็ได้”
วายุความที่เขาเป็นนักธุรกิจที่ดูแลธุรกิจมาด้วยตัวเองไม่ได้เกิดจากการที่มีพ่อแม่เป็นคนหนุนร่ำรวยมาจากไหนจึงทำให้เขาเข้าใจในสิ่งที่หญิงสาวพูดแต่เขาก็ให้เกียรติคนตรงหน้ารอให้เธอพร้อมที่จะเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอในช่วงเวลาที่เขากับเธอไม่ได้ติดต่อกันและเขาคิดว่าไม่มีอะไรที่จะมาทำให้เขารู้สึกเปลี่ยนไปกับผู้หญิงที่เขาเคยเอ่ยคำว่ารักซึ่งเป็นรักแรกของเขา
“ลูกน้องกับเจ้านายคู่นี้อย่างไรกันนะ”
ผกาถามขึ้นเมื่อลูกสาวกลับมาถึงบ้านพร้อมกับวายุ เพื่อนชายคนสนิทเพราะเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาตุลาเพิ่งจะมานั่งรอ น้ำขิงและกลับไปเพราะว่าขนมจีนโทรตามอยากให้พ่อพาไปซื้ออุปกรณ์การเรียนที่เธอต้องใช้ในวันพรุ่งนี้
“ทำไมหรือคะคุณแม่คุณตุลามีอะไรหรือคะ”
น้ำขิงไม่เข้าใจในสิ่งที่มารดาพูดเพราะปกติแล้วถ้าตุลาจะสั่งงานอะไรเธอหรือมีปัญหากับเธอเรื่องอื่นเขาก็มักจะติดต่อกับเธอโดยตรงไม่เคยผ่านคนเป็นพ่อเป็นแม่เลยสักครั้ง
“ก็เจ้านายลูกมานั่งรอเพิ่งจะกลับไปถ้าขนมจีนไม่โทรมาตามก็คงนั่งรอจนดึกแน่ ๆ ”
หญิงสาวหันไปมองสบตาวายุเพื่อเป็นการบอกให้รู้ว่าเรื่องราวที่มารดาของเธอกำลังพูด เธอไม่ต้องการให้เขารับรู้ ชายหนุ่มจึงขอตัวกลับบ้านก่อนทั้งที่ความจริงทั้งคู่ตกลงกันว่าจะกินอาหารมื้อเย็นที่บ้านของน้ำขิง
“พรุ่งนี้เราคงไม่ได้ไปรับเธอกินข้าวกลางวันนะแต่วันหยุดนี้เราไปดูหนังกันดีไหม”
วายุคิดว่าการที่เขาพาน้ำขิงไปกินข้าวทุกวันมันไม่ได้ช่วยให้ความสัมพันธ์ของเขาพัฒนามากขึ้นไปกว่าการเป้นเพื่อน เขาจึงลองก้าวกระโดดชวนหญิงสาวไปดูหนังคำและตอบตกลงที่ชายหนุ่มได้รับทำให้วายุรู้สึกหัวใจกระชุ่มกระชวยขึ้นมาชีวิตเขาดูมีความหวัง ว่ารักครั้งแรกของเขาครั้งนี้อาจจะสมหวังก็ได้
วายุกลับไปแล้วน้ำขิงจึงถามมารดาถึงเรื่องราวที่ตุลามาคอยเธอที่บ้านซึ่งผกาก็ได้เล่าให้ฟังว่าคนเป็นเจ้านายให้เหตุผลแค่เพียงช่วงนี้ทั้งคู่ไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกันที่ทำงานเพราะเขาต้องออกไปธุระข้างนอกวันนี้จึงมาหาหญิงสาวที่บ้านโดยที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะกลับเย็น
“มีอะไรกันหรือเปล่าน้ำขิง แม่รู้สึกว่าตุลาสีหน้าไม่ค่อยจะดีเหมือนไม่ค่อยพอใจลูกเท่าไหร่ เรื่องงานมีปัญหาอะไรก็บอกแม่มาจะได้ช่วยกันคิด”
ผกามองออกว่าแขกผู้มารอไม่พอใจกับการที่ลูกสาวของเธอยังคงไม่กลับบ้านทั้งที่เลยเวลาเลิกงานมาแล้วหลายชั่วโมงซึ่งมันคงไม่ใช่สิ่งที่เจ้านายควรจะมีความรู้สึกกับลูกน้องเด็ดขาดแต่ก็ไม่อยากถามตรง ๆ จึงเบี่ยงประเด็นไปถามเรื่องงานแทน
“ไม่มีอะไรค่ะน้ำขิงแค่รู้สึกว่าเบื่อที่จะทำงานกับคุณตุลาแล้วก็เท่านั้น”
คนเป็นแม่รู้ได้ทันทีว่าเบื้องหลังของคำตอบนี้มันต้องไม่ใช่เรื่องงานแน่นอนเพราะทั้งคู่ทำงานมาด้วยกันเกือบปีก่อนหน้านี้ตุลามีท่าทีไม่ดีใส่น้ำขิงด้วยซ้ำแต่เธอก็ยังพร้อมจะสู้ฟันฝ่าอุปสรรคทุกอย่างแต่ระยะหลังชายหนุ่มดูมีความอ่อนโยนเห็นอกเห็นใจและดูสนิทสนมกันเป็นพิเศษแต่หญิงสาวกลับเป็นฝ่ายที่ไม่อยากจะไปทำงานหรือพูดถึงที่ทำงานด้วยแววตาที่ไม่มีความสุข
“แม่ไม่รู้หรอกนะว่าลูกกับคุณตุลามีปัญหาอะไรกันแต่สิ่งที่แม่อยากจะบอกน้ำขิง ชีวิตคนเราไม่ได้มีโอกาสเลือกได้หลายครั้งนักนะลูก วันเวลาที่เดินไปมันไม่เคยย้อนกลับหลังถ้าลูกคิดจะเดินหน้าก็ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแต่อย่าลืมว่าสิ่งที่ลูกเลือกต้องอยู่บนความสุขของลูกและความสุขของคนอื่นเราจะไม่ทำร้ายหัวใจของใครเด็ดขาดถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม”
คำพูดของมารดาทำให้คนเป็นลูกได้คิด ทุกวันนี้เธอเลือกที่จะไม่ทำร้ายหัวใจของตุลาแต่เธอลืมไปว่าเธอกำลังทำร้ายหัวใจของตัวเองแต่ถ้ามารดาของเธอรับรู้สิ่งที่เธอทำ เธอก็กำลังทำร้ายหัวใจของบุพการีแน่นอน
น้ำขิงเป็นผู้หญิงที่เกิดมาบนความเพียบพร้อม เธอครองตัวเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ไม่เคยมีมลทินใด ๆ แต่เธอกลับเลือกที่จะยอมเป็นเมียลับ ๆ ของชายหนุ่มที่ไม่เคยให้เกียรติเธอ
ค่ำคืนนี้น้ำขิงพยายามนอนคิดทบทวนหาคำตอบให้กับตัวเองเธอพยายามที่จะไม่เอาวายุเข้ามามีส่วนในการตัดสินใจครั้งนี้เพราะเธอรู้ว่าถ้าเธอประชดด้วยการให้วายุเข้ามาแทนที่ตุลามันมีแต่เธอจะทำร้ายเพื่อนเพิ่มขึ้นไปอีก เธอจึงพยายามถามหัวใจของเธอว่าความสุขที่แท้จริงของเธอมันเกิดจากสิ่งไหนและใครกันที่เธอควรจะรักษาน้ำใจมากที่สุด
น้ำขึงตัดสินใจว่าพรุ่งนี้เธอจะไปลาออกจากที่ทำงานถึงแม้ว่าใบลาออกของเธอจะมีผลอีก 1 เดือนข้างหน้าแต่ก็ยังดีกว่าการที่เธอไม่ลงมือทำอะไรเลยแบบนี้ เธอจะย้ายออกจากคอนโดในวันพรุ่งนี้ทันที น้ำขิงต้องการเอาเอาหัวใจของเธอคืนทุกอย่างที่ผ่านมาเธอจะคิดเสียว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันร้ายเท่านั้น
ตอนที่ 7ภรรยาโดยสมบูรณ์เช้านี้น้ำขิงมาถึงที่ทำงานเป็นคนแรกเพราะเธอตั้งใจจะมานั่งพิมพ์ใบลาออกและใช้ที่เวลาที่เหลือทบทวนการตัดสินใจของเธออีกสักครั้งและสุดท้ายเธอก็มั่นใจที่จะตัดสินใจตามเดิมคือการลาออกจากที่นี่จริง ๆ เพราะคงหมดเวลาแล้วที่เธอจะเป็นภรรยาที่ไร้ตัวตนเพราะเธอเองก็มีหัวใจคงไม่สามารถที่จะทนให้อีกฝ่ายย่ำยีแบบนี้ได้อีก“แต่งงานกับผมนะ”หญิงสาวที่กำลังวุ่นวายกับการเตรียมเอกสารในการปนะชุมช่วงบ่ายเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเจ้านายเอ่ยปากขอเธอแต่งงานภาพที่เธอเห็นคือตุลานั่งคุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมด้วยเสียงปรบมือจากพนักงานทั้งบริษัททำให้น้ำขิงตัดสินใจวางซองจดหมายที่ในนั้นมีใบลาออกลงที่ใต้โต๊ะด้วยความรู้สึกที่สับสนไปหมด เวลานี้เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังเห็นตรงหน้ามันคือเรื่องจริงหรือแค่ฉากละครที่ใช้สร้างมาเพื่อหลอกให้เธอตายใจกันแน่“มาเป็นแม่ขนมจีนนะคะพี่น้ำขิง”สาวน้อยตัวเล็กถักผมเปียทั้งสองข้างในชุดนักเรียนเดินอ้อมหลังคุณพ่อมาเพื่อจะเข้ามากอดน้ำขิงพี่สาวเพื่อนเล่นที่เด็กน้อยแสนจะคิดถึงและคุ้นเคย“ขนมจีนพูดอะไรออกมารู้ไหมลูก”หญิงสาวลูบหัวสาวน้อยตัวเล็กอย่างเอ็นดู เธอเอ
วายุที่ยืนแอบอยู่หน้าประตูเดินออกมาเพื่อกล่าวแสดงความยินดีให้กับเพื่อนของเขาเพราะความจริงแล้วตุลาได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้วายุฟังแล้วเขาก็ขอร้องไม่ให้อีกฝ่ายพรากความรักจากเขาไปแต่ตัววายุเองก็ได้ทำให้ตุลาได้คิดว่าคนที่สามารถจะพราก น้ำขิงไปได้ไม่ใช่ตัววายุหรือผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้นคือตัวตุลาเองที่ไม่กล้าแม้แต่จะให้หญิงสาวมีตัวตนในหัวใจและในชีวิตของเขามันคือสิ่งที่จะพรากน้ำขิงไปตลอดกาล“วายุมาได้ยังไง”น้ำขิงถามด้วยความแปลกใจเพราะวันนี้ทั้งคู่นัดกันที่จะไปขนของที่คอนโดในช่วงเย็นแต่ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลย“เรารู้เรื่องราวทั้งหมดได้สักพักแล้ว ดีใจด้วยนะน้ำขิงที่เธอจะได้อยู่กับคนที่เธอรัก”วายุเดินมาหาเพื่อนสองมือหนากุมมือน้ำขิงไว้ด้วยความเข้าใจถึงแม้ว่าลึก ๆ ตัวเขาเองจะแอบเสียใจอยู่ก็ตาม“เราขอโทษ” น้ำขิงรู้สึกผิดที่เหมือนตัวเองทำให้วายุต้องเสียใจอีกครั้ง“น้ำขิงไม่ได้ทำอะไรผิด เราทั้งคู่ต่างก็โตกันแล้วไม่มีใครหลอกใครทั้งนั้นนอกจากเราจะเต็มใจโดนหลอก อย่าทำหน้าแบบนั้นวันนี้เธอควรจะมีความสุขนะ”วายุคิดอย่างที่พูดทุกอย่างที่เขารู้สึกในตอนนี้เขาเลือกเองที่จะกลับมาหาน้ำขิงและตลอดเว
ตอนที่ 1เริ่ม... “ตะวันเรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องเล็ก แม่อยากให้ลูกลองคิดทบทวนอีกสักครั้งได้ไหม” ชม้อยไม่ชอบว่าที่ลูกสะใภ้เสียเท่าไหร่ถึงแม้จะไม่เคยเจอกันแต่ก็ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาขัดลูกชาย “ผมตัดสินใจมาดีแล้วครับคุณแม่ เราสองคนอาจจะคบกันได้ไม่นานแต่เรามั่นใจว่าเราทั้งคู่รักกันมากพอที่จะร่วมสร้างครอบครัว คุณแม่เชื่อใจผมนะครับ” ตะวันโอบกอดมารดาอย่างเอาใจ ตั้งแต่บิดาจากไปครอบครัวชัฏพนาลีก็มีกันอยู่เพียงแค่สามคนแม่ลูก ชม้อยดูแลธุรกิจต่อจากสามีและทำมันได้ดีจนฐานะร่ำรวยส่งลูก ๆ ทั้งสองคนให้ได้เรียนต่อต่างประเทศอย่างที่ลูก ๆ ต้องการ ทุกการตัดสินใจในทุกเรื่องชม้อยจึงเป็นใหญ่ที่สุด “ในเมื่อแม่ห้ามลูกแล้วลูกไม่ฟังก็คงต้องยอมแต่...คงไม่ใช่แต่งภายในปีนี้นะแม่ขอเป็นคนไปดูฤกษ์เอง” “ได้เลยครับแค่เราสองคนได้แต่งงานกัน ผมก็มีความสุขที่สุดแล้ว” คนเป็นแม่ยืดเวลาเพื่อหวังว่างานแต่งงานครั้งนี้จะถูกล้มเลิกก่อนที่วันแต่งงานจะมาถึงเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของลูก ๆ เธอที่อยากแต่งงานแต่ทุกครั้งสุดท้ายก็มีอันต้องยกเลิกก่อนพอคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาชม้อ
ตอนที่ 2สมบัติชิ้นแรก นิรดาเป็นผู้หญิงสวยนอกจากความสวยคือเสน่ห์ในตัวเธอ ความน่ารักสดใสขี้อ้อนและมีความเป็นผู้ใหญ่ในเวลาที่ควรเป็น ทำให้ตะวันหลงแฟนสาวคนนี้มากกว่าแฟนคนอื่นที่เคยผ่านมา “แม่ไม่สบายใจหยุดเถอะนะลูก” นารีรับรู้เพียงว่าลูกสาวกำลังหาทางแก้แค้นแทนพี่ชายแต่ที่เธอไม่รู้ก็คือทุกอย่างเดินหน้ามาจนถึงขั้นจะแต่งงานแล้ว “คุณแม่คะทุกอย่างเป็นไปตามกรรม ทรายไม่ได้ทำอะไรเลยที่คุณตะวันกับลูกสนิทกันมันคือแผนการณ์ก็จริง ลูกแค่อยากรู้จักครอบครัวนี้ให้มากขึ้นบางทีเราอาจจะรู้เรื่องอะไรมากขึ้นเกี่ยวกับการจากไปของพี่เอกก็ได้นะคะ” นิรดาไม่กล้าพอที่จะบอกแผนการจริง ๆ ทั้งหมดให้กับมารดารู้เพราะไม่มีทางที่แม่ของเธอจะยอมแน่ ๆ ที่ลูกสาวยอมเอาทั้งตัวและหัวใจเข้าไปเดิมพันแบบนี้ หญิงสาวบอกให้มารดารับรู้แค่เพียงว่าเธออยากทำความรู้จักกับครอบครัวของรุจิราเพื่อที่จะสืบให้รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้พี่ชายของเธอต้องประสบอุบัติเหตุ เอกภพพี่ชายแท้ของนิรดาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตได้สองปีแล้วทางครอบครัวไม่รู้ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ชายหนุ่มที่ไม่เค
ตอนที่ 3แผนต่อไป “ขอบคุณพี่ตะวันมาก ๆ นะคะ ชีวิตของทรายโชคร้าย มาตลอดจนวันนี้วันที่ฟ้าส่งพี่ตะวันมา จากเม็ดทรายที่ดูไร้ค่าตอนนี้พี่ทำให้มันกลับกลายมาเป็นเม็ดทรายที่ราคาแพงที่สุดเลยค่ะ” หญิงสาวสวมกอดชายคนรักอย่างเอาใจ สองมือเล็กลูบไล้ไปทั่วหลังที่หนากว้าง ปากเล็กจูบลงไปที่แก้ม ตาทั้งสองดวงมองประสานกันให้ความรู้สึกที่แสนยั่วยวนจนชายหนุ่มเริ่มไม่มีสติเหมือนกำลังถูกอีกฝ่ายสะกดจิตไว้ “ทราย...อย่าล้อเล่นนะ” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือแหบแห้ง สองมือก็ล้วงเข้าไปในเสื้อตัวเล็กของคนตรงหน้า “ทรายรักพี่ตะวันนะคะ” นิรดากระซิบข้างหูของคนรักทำท่ายั่วยวนอย่างเต็มกำลังแต่เมื่ออีกฝ่ายเริ่มรุกอย่างเต็มที่ เธอกลับผลักเขาออกจากตัวและเล่นบทเศร้าแทน “ปล่อยทรายเถอะค่ะ” “ทำไม! ไหนทรายบอกว่ารักพี่” ตะวันงงและสับสนไปหมดเมื่อครู่หญิงสาวเป็นฝ่ายยั่วยวนเขาแต่เวลานี้ เธอกลับนั่งปิดหน้าร้องไห้เสียอย่างนั้น “ทรายขอโทษแต่ทรายทำไม่ได้ชีวิตนี้มีเรื่องเดียวที่ทำให้ผู้หญิงจน ๆ รู้สึกว่าตัวเองมีค่าก็คือความบริสุทธิ์ขอ
ตอนที่ 4แต่งงานของเธอและฉัน ชม้อยตกหลุมรักอนาคตลูกสะใภ้อย่างไม่รู้ตัว รสชาติอาหารที่อร่อยแบบเฉพาะ การเอาอกเอาใจดูแลที่หญิงวัยใกล้ชราโหยหาจากลูกทั้งสองคนแต่เธอก็ไม่เคยได้รับจนเมื่อนิรดาได้เข้ามาในฐานะคนรักของลูกชาย หญิงสาวดูแลอนาคตแม่สามีเป็นอย่างดีจนตอนนี้ชม้อยติดอนาคตลูกสะใภ้มาก “พรุ่งนี้ไปรับหนูทรายมาแต่เช้านะลูก” วันหยุดคือวันที่หญิงวัยใกล้หกสิบรอคอยเพราะเธอจะได้มีเพื่อนอยู่บ้านและทำของอร่อยให้เธอกินทั้งวัน “ลืมผมแล้วมั้งครับถามหาแต่ทราย เมื่อไหร่คุณแม่จะได้ฤกษ์แต่งงานสักทีครับ ผมกับทรายจะได้อยู่ด้วยกันคุณแม่ก็จะได้มีเพื่อน” ตะวันดีใจที่เห็นมารดาของเขาชอบในตัวคนรักถึงแม้ในช่วงเดือนแรกคนเป็นแม่จะตั้งท่าหาเรื่องก็ตาม “แม่ไปหามาหลายที่แต่ละที่ก็บอกว่าต้องหลังปีหน้าไปแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่ไม่อยากให้แต่ง ตะวันจะให้แม่ทำอย่างไรล่ะ” “ก็เอาฤกษ์สะดวกสิครับ คนเรารักกันแต่งตอนไหนก็ฤกษ์ดีทั้งนั้น” ตะวันกับชม้อยนั่งปรึกษากันจนในที่สุดทั้งคู่ก็ลงความเห็นว่าเอาเป็นฤกษ์สะดวกดีกว่า “ตกลงเราจะไม่มีสินสอดจริง ๆ ใช่ไหม”
ตอนที่ 5แค้นก็แค้นรักก็รัก สามวันหลังงานแต่งงานตะวันไม่ยอมปล่อยให้นิรดาได้ออกจากบ้านไปไหนเขาอ้างเหตุผลว่าคนที่เพิ่งแต่งงานมักจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น นอกจากตะวันที่ไม่ยอมไปทำงานอยู่เฝ้าภรรยาตลอดยังมี แม่สามีที่เป็นหูเป็นตาอีกแรง หญิงสาวว้าวุ่นใจไปหมดเพราะสามวันแล้วที่เธอกับเขานอนด้วยกันเธอยังไม่ได้กินยาคุมกำเนิด แผนของเธอจะต้องไม่มีชีวิตน้อย ๆ มาเกี่ยวข้องเพราะถ้าเป็นอย่างนั้นทุกอย่างจะจบลงทันที “พรุ่งนี้ท่านประธานไปทำงานได้แล้วนะคะ มามัวเฝ้าเมียอยู่แบบนี้อีกไม่นานบริษัทคงไม่ต้องการคนดูแลแล้ว” นิรดาแกล้งพูดแบบทีเล่นทีจริงเพราะเธอคิดว่าถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้นาน ๆ มีหวังเธอต้องพลาดแน่ “ใช่พี่ลืมบอก พรุ่งนี้ทรายต้องไปทำงานกับพี่ เตรียมตัวให้พร้อมนะตำแหน่งเลขาส่วนตัวท่านประธาน” “อะไรกันคะ ทรายไปสมัครตอนไหนไม่เอา ทรายไม่อยากทำงานที่เดียวกับสามีตัวเองเดี๋ยวใคร ๆ จะมองว่าเป็นเด็กเส้น” “เส้นแล้วอย่างไรเส้นใหญ่ด้วยที่พี่บอกไว้ว่าถ้าทรายลาออกพี่จะให้เงินเดือนห้าหมื่นตอนนี้พี่จะเพิ่มให้เป็นแปดหมื่นกับตำแหน่งเลขาส่วนตัว” ตะวัน
ตอนที่ 6เรื่องนี้มันไม่ใช่แค่เราสองคน ค่ำคืนนี้มันคือค่ำคืนสุดท้ายที่นิรดาจะได้นอนกอดสามี เธอยอมรับกับตัวเองอย่างไม่อายเธอรักเขาแต่มันมีม่านของความแค้นมาคอยบังอยู่เสมอแต่วันนี้เมื่อเธอได้รู้ความจริงมากกว่าความรักคือความรู้สึกผิดที่เธอทำร้ายผู้ชายที่รักเธอตลอดเวลาที่ผ่านมา ทรัพย์สินทั้งหมดหญิงสาวตัดสินใจจะคืนให้สามีมีเพียงเรื่องเดียวที่เธออยากหาคำตอบเพื่อให้การจากไปครั้งนี้ของเธอสบายใจที่สุด ประจำเดือนไม่มาสองเดือนแล้วแต่นิรดาก็คิดเอาเองว่าคงเป็นเพราะเดือนที่สองของการแต่งงานเธอกินยาคุมกำเนิดอาจส่งผลให้ประจำเดือนมาไม่ปกติ พรุ่งนี้เช้าเธอจะให้ตะวันไปบริษัทก่อนและเธอจะบอกเขาว่าจะตามไปทีหลังแต่ความจริงเธอจะไปจากเขาตลอดชีวิตต่างหาก “เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมร้องไห้” ตะวันหันหลังมาเจอภรรยาที่นอนร้องไห้อยู่จึงถามด้วยความสงสัย “ทรายไม่อยากเห็นพี่เป็นแบบนี้เลยค่ะ พี่ตะวันสัญญาากับทรายได้ไหมว่าตั้งแต่พรุ่งนี้ไปพี่จะลุกขึ้นสู้และกลับมาเป็นลูกชายที่เข้มแข็งของคุณแม่เหมือนเดิม” ชายหนุ่มคว้าตัวภรรยามากอดแน่นสำหรับเขาแล้วน้