เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...
ดูเพิ่มเติม"อื้ออ อ้ะ! เเด๊ดดี๊ขา~หนูอื้อ!เสียว~"ผมที่กำลังก้มลงไปดูดติ่งเกสรดอกไม้งานตรงระหวางขาเรียวของเธอ ไอยูดิ่งกระสับกระส่ายไปมาส่งเสียงครางด้วยความเสียว ผมเงยหน้าไปมองนิดหน่อยก็เห็นใบหน้าของเธอเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ผมมอบให้ พลางเอานิ้วชี้กัดเพื่อสะกัดความเสียวนี้ไว้ มันทำให้เธอดูเซ็กซี่จนผมเริ่มอดทนไม่ไหวจริงๆ"อืม ดูดคxยให้หน่อยเด็กดี.."ผมจับร่างบางให้นอนคร่อมบนตัวผม โดยให้ด้านล่างของเธอตรงกับใบหน้าของผมเเละด้านล่างของผมตรงกับใบหน้าของเธอในท่าที่เขาฮิตๆกันก็คือท่า69 สำหรับผมเป็นท่าที่เร้าใจไม่น้อยเลยล่ะ "อาร์..อย่างนั้น อย่าให้โดนฟันอื้มม"ผมร้องครางอย่างห้ามไม่อยู่เพราะคนตัวเล็กดูดน้องชายผมเหมือนอมยิ้มที่เธอชอบดูดไงล่ะพร้อมมือที่ชักเเก่นกายอย่างเอาเเต่ใจตัวเอง พลางบดสะโพกไปมาทำให้น้องสาวของเธอกระทบปากกับใบหน้าผมหลายครั้ง ผมเริ่มอดใจไม่ไหวยกมือขึ้นทั้งสองข้างกุมสะโพกเธอไว้เเน่น พร้อมฝังใบหน้าสูดดมกลิ่นหอมเย้ายวนเเล้วละเลงลิ้นตรงน้องสาวที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มทันที"อื้ออ๊าๆๆอืมม"ทุกครั้งที่ผมดูดร่องของเธอ เธอก็กระตุกด้วยความเสียวซ่าที่ผมมอบให้ทุกครั้ง
เช้าวันรุ่งขึ้นทางด้านญาดาที่ลุกตื่นขึ้นมาทำอาหารตั้งเเต่เช้าตรู่เพราะอยากโชว์ฝีมือให้โรมได้ทานอาหารฝีมือรสเลิศของเธอนั้นก็คือสเต็กปลาเเซลมอนของโปรดของเขาเลย เพราะทุกครั้งที่เธอมาเล่นด้วยที่บ้านของเขา พรรณีก็จะสั่งเเม่บ้านให้ทำอาหารสเต็กปลาเเซลมอนอยู่เป็นประจำ เธอเห็นว่าโรมชอบกินก็เลยฝึกทำมาตลอดจนฝีมือการทำก็อร่อยพอสมควร ตอนนี้เธอกำลังเริ่มเเผนที่เธอคิดไว้ก็คือ เสน่ห์ปลายจวักนั้นเอง ใครๆก็อยากได้เมียที่ทำอาหารเก่งๆไม่ใช่เหรอ? เธอตั้งใจทำอาหารตรงหน้าออกมาดีอย่างที่สุดเพราะอยากให้เขาติดใจในรสชาติของเธอยังไงล่ะ ของฉันก็คือของฉันหึ!!หลักจากเธอทำอาหารเสร็จเเล้วเธอก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเฉพาะเเค่เธอกับโรมเท่านั้นส่วนไอยูหากินเอาเองก็เเล้วกัน!ตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าจากทางด้านบนกำลังเดินลงมา ญาดาที่นั้งอยู่ก่อนหน้านี้ก็รีบลุกขึ้นไปจัดเก้าอี้ตรงหน้าเธอ เพื่อให้คนร่างสูงได้นั่งตรงข้ามกันกับเธอ พร้อมเอ่ยปากชวนเสียงหวาน"วันนี้ฉันตั้งใจทำสเต็กปลาเเซลมอนที่นายชอบเลยนะจะบอกให้ ฉันอ่ะตั้งใจทำสุดฝีมือของฉันเลย เป็นไงน่ากินรึเปล่าอิอิ"เธอพูดอย่างร่าเริงมีความสุขจริงๆเพราะโรมก็
เวลาผ่านไป พอสมควรหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเเล้ว ฉันก็นั่งเงียบๆมาตลอด เเต่ในใจเเอบหมั่นไส้อยู่เหมือนกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็พี่ญาดาจะชวนพูดกับเเด๊ดดี๊ตลอดเวลาเลย เเละฉันก็เห็นเขามีความสุขหัวเราะนิดๆเป็นบางครั้งที่พูดถึงเรื่องในวัยเด็กกัน เเต่ในเรื่องที่พวกเขาคุยอยู่นั้นไม่มีชื่อฉันอยู่เลย..."เลขาก็มีหน้าที่ไม่กี่อย่าง เอาเป็นว่าตอนนี้เธอจัดเตรียมการประชุมเเละงานต่างๆ คัดกรองเบอร์สำคัญของลูกค้าก็พอเเละก็เเจ้งปัญหาที่เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้ง ส่วนที่เหลือฉันจะหาคนมาฝึกให้กับเธอ ไม่มีอะไรเเล้วกลับบ้านกันเถอะ""โอเค ฉันจะทำให้เต็มที่เลยล่ะ^^""กลับบ้าน"คนร่างสูงเดินมาหยุดตรงหน้าฉันที่กำลังยืนมองพวกเขาคุยกันอยู่บริเวณโต๊ะทำงาน เเล้วก็จับมือฉันเดินออกไปจากห้องทำงาน โดยมีพี่ญาดาเดินตามหลังมาติดๆ"เดี่ยวฉันให้คามิลขับรถเธอไป""งั้นฉัน...ขอไปด้วยกับนายได้ป่ะ""อืม""ขอบคุณนะ"พี่ญาดาได้ยินเสียงตอบรับจากคนร่างสูงใหญ่ก็ชิงขึ้นไปนั่งข้างคนขับทันที"นี่!!! พี่ญาดานั้นที่นั่งของหนู ลงมาเลยนะ"ฉันตะโกนเสียงออกไปอย่างโมโหนี่เธอจะเอาใหญ่เเล้วนะ! ฉันรีบเดิน
เวลาผ่านไปสักพักอืม~ฉันบิดขี้เกียจลืมตาตื่นขึ้นมาปรากฏว่าร่างของฉันตอนนี้นอนอยู่ที่เตียงตั้งเเต่เมื่อไรกันนะ ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นมายีตาเบาๆปัดความง่วงนอนให้หายออกไปเเล้วกวาดเรียวขาลงกับพื้นพร้อมลุกขึ้นยืนก้าวเท้าเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้าล้างตาเเปรงฟันด้วยก็เเล้วกัน ใช้เวลาไม่นานมากนักฉันก็ทำความสะอาดใบหน้าจนเสร็จ มองในกระจกอันที่จริง ฉันจะเเต่งหน้าหรือไม่เเต่งหน้าก็มีค่าเท่ากันเลยอ่ะ นี่ฉันจะเเต่งหน้าให้เปลือยเครื่องสำอางทำไมกันฉันเปิดประตูออกจากห้องนอนก็ยังเห็นร่างสูงเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาเหมือนเดิมสายตาฉันมองไปยังนาฬิกาที่ติดอยู่บริเวณฝาผนัง เกือบจะเที่ยงเเล้วด้วยฉันก็เริ่มหิวขึ้นมานิดหน่อย"เเด๊ดดี๊ขา~ หนูหิวเเล้วสั่งอาหารให้หน่อยสิ"ฉันเดินเข้าไปกอดจากด้านหลังทำเสียงอ้อนๆในฉบับของไอยูอิอิ"อืม..ฉันสั่งให้เเล้วรอหน่อย"จุ๊ป!!!"เเด๊ดดี๊ของหนูน่ารักที่สุดเลย~"ฉันก้มลงจุ๊ปเเก้มของเขาอย่างมั่นเขี้ยวเเบบเต็มเเรง ทำให้คนร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองฉันอย่างยิ้มมุมปาก นี่ฉันไม่เคยเห็นเขายิ้มกว้างๆโชว์เรียวสวยของเขาเลยสักครั้งหนึ่งเลยนะ มีเเต่
รุ่งเช้า... "ทำไร เธอจะเเต่งตัวไปไหน?" ทันทีที่ฉันเดินออกมาจากห้องเเต่งตัวสวมชุดสีชมพูนู้ดเลยเข่ามานิดหน่อย ก็เห็นคนร่างสูงใหญ่สวมชุดสูทยืนอยู่พร้อมเอามือกอดอกส่งสายตาคมเฉียบมาที่ฉัน "หนูจะไปกับเเด๊ดดี๊ด้วย" "เธอจะตามฉันไปทำไม อยู่บ้านเนี่ยเเหละ" "ไม่! หนูจะไปด้วย เพื่อวันหนึ่งหนูเรียนจบจะได้มาช่วยเเด๊ดดี๊ทำงานไงค่ะ" "เมียคนเดียว ฉันเลี้ยงได้เข้าใจ?" เขาพูดปลายตามองมาที่ฉัน น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นบ่งบอกถึงความชัดเจน ว่าเเต่ว่า.. เอ่อ ขะ..เขาเรียกฉันว่าเมียเหรอ!!! งื้อ~โคตรเขินเลยอ่า~ ฉันจะบอกว่าตั้งเเต่เเต่งงานกันมาอ่ะเขาไม่เคยพูดคำว่าเมียเลยนะจะบอกให้ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของฉันต้องเเดงเป็นลูกตำลึงเเน่ๆเลย ก็คนมันเขินนี่น่า... "ตะ..เเต่หนูก็อยากทำงานช่วยเเด๊ดดี๊บ้าง หนูไม่อยากให้ใครมาดูถูกหนูว่าเกาะผู้ชายกิน" ฉันพูดไปพร้อมทำหน้าเศร้าจริงๆ เพราะบางคนก็เซะฉันว่าเกาะผู้ชายกิน ขายตัวบ้างล่ะ ยิ่งที่มหาวิทยาลัยนั้นอีกด้วย เด็กที่ว่าคนหนูๆอ่ะนิสัยโคตรเเย่เลยเถอะ เพราะส่วนมากพ่อเเม่จะเ
"ไม่เป็นไรค่ะโรม น้องยังเด็กอยู่ฉันไม่ถือสาเธอหรอก"พี่ญาดารีบเข้ามาเกาะเเขนเเด๊ดดี๊เพราะเขาเริ่มโมโหขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เธอเเกล้งพูดดีใส่ฉัน เเต่สายตาที่ส่งมาให้นั้น มันเป็นสายตาที่ เยาะเย้ยมาก ฉันเริ่มกำมัดเเน่น "ถ้าหนูเด็กจริง ก็ถามเเด๊ดดี๊ดูสิค่ะว่าหนูอ่ะเด็กจริงไหม"ฉันพูดยั่วโมโหใส่พร้อมเหยียดยิ้มส่งไปให้เธออย่างสะใจ หึทั้งสองคนที่ได้ยินประโยคของฉันกล่าวออกไป ใบหน้าตกใจม่านตาขยายโตของเเด๊ดดี๊มองฉันอย่างอึ้งๆ คงไม่คิดว่าฉันจะพูดเเบบนี้เเน่ ส่วนพี่ญาดามองหน้าฉันอยากจะเข้ามาตบฉันให้รู้เเล้วรู้รอด เเต่เธอเก็บอาการไว้อยู่ไง"ใครสั่งใครสอนให้เธอมีนิสัยที่ก้าวร้าวเเบบนี้"น้ำเสียงเรียบนิ่งเปล่งออกมาจากริมฝีปากหนาด้วยความอดกลั้นจนใบหน้าของเขาเริ่มเเดงกล่ำอย่างโมโหสุดๆ"นี่เเด๊ดดี๊ไม่รู้เลยเหรอค่ะ ว่าพี่ญาดาคิดยังไงกับเเด๊ดดี๊อ่ะ!"ฉันสาดคำพูดที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก ของเล่นยอมได้เเต่ผัวเนี้ยฉันไม่ยอมเเน่!!! อย่าหาว่าฉันเเรงเลยถ้าใครไม่เคยโดนเเบบฉัน ทั้งชีวิตนี้เสียได้ทุกอย่างยกเว้นเเด๊ดดี๊เเค่คนเดียวเท่านั้น เพราะฉันไม่เหลือใครเเล้วจริงๆ ไม่มีที่พึ่ง
ชีวิตมาเฟียที่เรียนจบเป็นนักธุรกิจไฟเเรงที่ผู้หญิงใครๆต่างหมายปองเเต่!!!ชีวิตที่สงบสุขอย่างเมื่อก่อนก็ได้จบลงเมื่อเขาได้เเต่งงานกับไอยูอย่างไม่เต็มใจ เพราะเธอสร้างเรื่องสร้างปัญหาให้เขาทุกวี้ทุกวัน จากที่เขาเคยพูดน้อย ตอนนี้ดันพูดขึ้นเยอะมาก!!!เพราะเขาต้องดุด่าไอยูเกือบทุกวันไง เเถมเขาดุมากๆไอยูก็ชอบงอเเงร้องไห้อยู่เรื่อยยิ่งกว่าเด็กเสียอีก เอาตรงๆนะเขาไม่อยากเเต่งงานเลยด้วยซ้ำเป็นเพราะม๊ากับป๊าของเขาที่บังคับให้เเต่งงานกับไอยูหลังจากที่พ่อกับเเม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบินที่กำลังไปดูงานต่างประเทศ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคือเครื่องบินตกทำให้ท่านทั้งสองคนเสียชีวิตทันทีในตอนนั้น ไอยูกำลังจบมัธยมศึกษาปีที่6พอดี ตอนนั้นเขาเรียนที่ต่างประเทศกำลังจะจบเหมือนกันหลังจากที่เขาเรียนจบป๊าก็เริ่มคุยกับเขาเรื่องการเเต่งงานพร้อมอธิบายให้เขาฟังทุกอย่างพ่อไอยูเป็นเพื่อนรักกับป๊าของโรมที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตั้งเเต่สมัยเรียนจึงให้สัญญากันว่าถ้าใครมีลูกสาวลูกชายจะต้องเเต่งงานกันเพราะพวกพ่อๆอยากให้ทั้งสองฝ่ายเป็นทองเเผ่นเดียวกันไง หึสมดั่งใจเเล้วสินะคนที่รับกรรมก็ค
"เเด๊ดดี๊ ม๊าโทรมาค่ะ"ผมที่คิดเรื่องเธออยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเล็กๆของไอยูก็ตะโกนบอกผมจากด้านใน ผมเดินออกจากระเบียงไปยังห้องนอน ไอยูยื่นโทรศัพท์ส่งมาให้โดยมีชื่อม๊าของผมโชว์หน้าจออยู่ ผมกดรับโทรศัพท์ยกขึ้นเเนบกับใบหูข้างที่ถนัด ไอยูก็เดินไปยังห้องเเต่งตัวหลังจากยื่นโทรศัพท์ให้ผมเสร็จ "ครับม๊า"(กว่าจะรับโทรศัพท์ม๊านะ เจ้าลูกชายตัวเเสบ)เสียงม๊าดุผมเบาๆตามฉบับของท่านนั้นเเหละครับ"ผมไปสูบบุหรี่มานะม๊า"(เพลาๆลงบ้างก็ได้ลูกบุหรี่หนะ ไม่คิดถึงม๊าหรือไงกันตั้งเเต่งงานไปก็ไม่มาหาม๊าเลยนะ เชอะ!)เสียงม๊าตอบกลับอย่างน้อย อันที่จริงผมก็อยากไปหานะเเต่ผมเข้าบริษัทเกือบทุกวัน เลยไม่มีเวลาไปหาเท่าไร"ขอโทษครับม๊า ผมเข้าประชุมเกือบทุกวันช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเท่าไรครับ"(วันนี้ว่างรึเปล่าลูกมาหาม๊าหน่อยม๊าคิดถึงมากๆเลย เเล้วอีกอย่างงานก็ยกให้คามิลทำให้บ้างก็ได้ลูก...)คามิลที่ม๊าเอ่ยมานั้น เป็นมือขวาของผมเองส่วนมือซ้ายชื่อเฮล ทั้งสองคนนี้ผมไว้ใจที่สุดเเล้วทั้งชีวิต เฮลผมให้มันไปเฝ้าคลับเเทนผมอยู่ ส่วนคามิลมันก็ช่วยผมอยู่ที่บริษัทคอยขับรถให้เป็นบางวัน"ครับวันนี้ว่างครับ เดี๋ยวผมไปหา"(ได้จ๊ะม๊าจะรอนะ
ผมมองดูคนตัวเล็กที่เป็นภรรยาของผมอย่างถูกกฎหมาย ตอนนี้ผมอายุใกล้24ปี เเล้ว เป็นนักธุรกิจส่งออกรถหรูเเละเป็นเจ้าของผับ คอนโด อพาร์ทเม้นท์ต่างๆอีกมากมายพ่วงไปด้วยตำเเหน่งหัวหน้ามาเฟียที่คนอื่นๆไม่เคยรู้ยกเว้นคนสนิท ใครจะรู้หรือไม่รู้อันนั้นผมไม่สนใจเเต่อย่าท้าทายอำนาจของผมก็พอ...ลืมไปว่าคนที่ท้าทายผมมีเเค่คนเดียวก็คือ...ไอยูตั้งเเต่มีเธอเข้ามาในชีวิต ผมก็ไม่เคยสัมผัสคำว่าสงบสุขอีกเลย ทุกๆอย่างเปลี่ยนไปหมด สิ่งต่างๆในห้องก็ถูกรื้อถอนเป็นสีชมพูพาสเทลทั้งหมดด้วยฝีมือเมียตัวน้อยของผมเอง เธอเป็นคนเอาเเต่ใจ ดื้อดึง ไม่ค่อยจะฟังคำสั่งผมเท่าไร บางครั้งผมก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้ จึงให้ลูกน้องสะกดรอยตามเธออยู่ห่างๆ ไม่ใช่ผมระเเวงว่าเธอจะนัดกับผู้ชายหรอกนะ เเต่เป็นเพราะผมเป็นมาเฟียเลยมีคู่เเข่งเยอะพอสมควรไง กันไว้ดีกว่าเเก้ดีที่สุด อ่อถ้าเธอนัดผู้ชายหรือเเอบมีผู้ชายใหม่ล่ะก็ความตายเท่านั้น!!! ไม่ได้หึงนะเเต่ไม่รู้สิเเค่ไม่ชอบ..."ฉันจะฟังเหตุผลของเธอก็ได้ อธิบายมาสิ"ผมตัดสินใจพูดกับเธออันที่จริงก็อยากรู้อยู่เหมือนกัน ถ้าไม่ร้ายเเรงจริงๆเธอคงไม่ลงมือเเน่ๆ เพราะผมเคยเตือนเธอไว้เเล้ว"จริงนะคะ!!!''เธอ
ชีวิตมาเฟียที่เรียนจบเป็นนักธุรกิจไฟเเรงที่ผู้หญิงใครๆต่างหมายปองเเต่!!!ชีวิตที่สงบสุขอย่างเมื่อก่อนก็ได้จบลงเมื่อเขาได้เเต่งงานกับไอยูอย่างไม่เต็มใจ เพราะเธอสร้างเรื่องสร้างปัญหาให้เขาทุกวี้ทุกวัน จากที่เขาเคยพูดน้อย ตอนนี้ดันพูดขึ้นเยอะมาก!!!เพราะเขาต้องดุด่าไอยูเกือบทุกวันไง เเถมเขาดุมากๆไอยูก็ชอบงอเเงร้องไห้อยู่เรื่อยยิ่งกว่าเด็กเสียอีก เอาตรงๆนะเขาไม่อยากเเต่งงานเลยด้วยซ้ำเป็นเพราะม๊ากับป๊าของเขาที่บังคับให้เเต่งงานกับไอยูหลังจากที่พ่อกับเเม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบินที่กำลังไปดูงานต่างประเทศ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคือเครื่องบินตกทำให้ท่านทั้งสองคนเสียชีวิตทันทีในตอนนั้น ไอยูกำลังจบมัธยมศึกษาปีที่6พอดี ตอนนั้นเขาเรียนที่ต่างประเทศกำลังจะจบเหมือนกันหลังจากที่เขาเรียนจบป๊าก็เริ่มคุยกับเขาเรื่องการเเต่งงานพร้อมอธิบายให้เขาฟังทุกอย่างพ่อไอยูเป็นเพื่อนรักกับป๊าของโรมที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตั้งเเต่สมัยเรียนจึงให้สัญญากันว่าถ้าใครมีลูกสาวลูกชายจะต้องเเต่งงานกันเพราะพวกพ่อๆอยากให้ทั้งสองฝ่ายเป็นทองเเผ่นเดียวกันไง หึสมดั่งใจเเล้วสินะคนที่รับกรรมก็คือเขาทั้งหมด!!! ส่ว
ความคิดเห็น