ผมมองดูคนตัวเล็กที่เป็นภรรยาของผมอย่างถูกกฎหมาย ตอนนี้ผมอายุใกล้24ปี เเล้ว เป็นนักธุรกิจส่งออกรถหรูเเละเป็นเจ้าของผับ คอนโด อพาร์ทเม้นท์ต่างๆอีกมากมายพ่วงไปด้วยตำเเหน่งหัวหน้ามาเฟียที่คนอื่นๆไม่เคยรู้ยกเว้นคนสนิท ใครจะรู้หรือไม่รู้อันนั้นผมไม่สนใจเเต่อย่าท้าทายอำนาจของผมก็พอ...ลืมไปว่าคนที่ท้าทายผมมีเเค่คนเดียวก็คือ...ไอยูตั้งเเต่มีเธอเข้ามาในชีวิต ผมก็ไม่เคยสัมผัสคำว่าสงบสุขอีกเลย ทุกๆอย่างเปลี่ยนไปหมด สิ่งต่างๆในห้องก็ถูกรื้อถอนเป็นสีชมพูพาสเทลทั้งหมดด้วยฝีมือเมียตัวน้อยของผมเอง เธอเป็นคนเอาเเต่ใจ ดื้อดึง ไม่ค่อยจะฟังคำสั่งผมเท่าไร บางครั้งผมก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้ จึงให้ลูกน้องสะกดรอยตามเธออยู่ห่างๆ ไม่ใช่ผมระเเวงว่าเธอจะนัดกับผู้ชายหรอกนะ เเต่เป็นเพราะผมเป็นมาเฟียเลยมีคู่เเข่งเยอะพอสมควรไง กันไว้ดีกว่าเเก้ดีที่สุด อ่อถ้าเธอนัดผู้ชายหรือเเอบมีผู้ชายใหม่ล่ะก็ความตายเท่านั้น!!! ไม่ได้หึงนะเเต่ไม่รู้สิเเค่ไม่ชอบ...
"ฉันจะฟังเหตุผลของเธอก็ได้ อธิบายมาสิ" ผมตัดสินใจพูดกับเธออันที่จริงก็อยากรู้อยู่เหมือนกัน ถ้าไม่ร้ายเเรงจริงๆเธอคงไม่ลงมือเเน่ๆ เพราะผมเคยเตือนเธอไว้เเล้ว "จริงนะคะ!!!'' เธอรีบวางหนังสือนิยายลงทันทีพร้อมลุกขึ้นนั่งหันหน้ามามองหน้าผมอย่างดีใจ "อืม" ผมพยักหน้าตอบรับ "คือว่า เเพมอ่ะชอบหาเรื่องหนูอยู่เรื่อยเลยค่ะ จนวันนี้เธอบอกว่า เธออยากได้เเด๊ดดี๊ ขอได้มั้ย เเด๊ดดี๊ก็รู้หนูหวงเเด๊ดดี๊มากๆๆๆ หนูโมโหสุดๆ เลยยั่งอารมณ์ตัวเองไม่อยู่อ่ะค่ะ" เธอพูดจบพร้อมก้มหน้าหลบสายตาผม หึ นึกว่าเรื่องอะไร ก็รู้อยู่หรอกว่าถ้าเจอเรื่องเเบบนี้เธอไม่ยอมเด็ดขาด เรื่องอื่นยอมได้หมดยกเว้นเรื่องนี้ เธอเคยบอกกับผมเพราะเธอรักผมมากๆถ้าถามผมว่ารักเธอไม่.. ไม่รู้สิ "หึ ไหน ขอดูหน้าหน่อย เจ็บไม่หื้ม" "อึก!!! เจ็บมากๆเลยค่ะ ฮื่อออๆๆ" เท่านั้นเเหละ เธอเงยหน้าขึ้นมาก็ร้องไห้หนักมากน้ำตาไหลอาบเเก้ม มุมปากของเธอมีเเผลนิดหน่อยไม่ได้เยอะเเต่เเก้มทั้งสองข้างเธอเป็นรอยมืออย่างเห็นชัดเจนเลย ผมไม่ใช่คนอ่อนโยนง้อใครเป็นด้วยเเต่พอมีเมียก็เริ่มจะมีนิสัยง้อ ตามใจ ใส่ใจ เฉพาะกับไอยูเท่านั้นนะ "เดี๋ยวฉันไปเอากล่องพยาบาลมาให้" พอเดินกลับมาในมือของผมถือกล่องปฐมพยาบาลครบครัน "นี่กะจะตบหัวเเล้วลูบหลังกันใช่ป่ะ" "เเล้วเเต่จะคิด ไหนเอาหน้ามา" ผมเอาคัตเติ้ลบัตจุ่มเเอลกอฮอล์ "เบาๆนะหนูสะ..โอ๊ยย!!!!" ผมไม่รอฟังคนตัวเล็กพูดจบก็กดลงบนเเผลที่มุมปากของเธอทันที ยังไงมันก็เเสบอยู่ดียิ่งเเผลสดๆเเล้วด้วยไม่ต้องถาม "ถ้าทำเเบบนี้หนูทำเองดีกว่า อึก!!!" ไอยูเริ่มเบะปากร้องไห้น้ำตาคลอ "ห้ามร้อง ถ้าร้องจับจูบปาก" นิ่ง หึนึกว่าจะเเน่ ผมรีบทำเเผลให้คนตัวเล็กเสร็จไวๆขืนปล่อยไว้ช้ามีหวังร้องไห้ขี้มูกโป่งเเน่ เหอะ! จุ๊ป!!! หลังจากทำเเผลเสร็จเเล้ว ผมก้มลงไปจูบริมฝีปากอมชมพูของเธออย่างมันเขี้ยว ปากของไอยู เเม่ง!โคตรน่าจูบเลยเอาจริงๆผมก็ผ่านผู้หญิงมาเยอะพอสมควรนะ ตั้งเเต่ผมสัมผัสกับร่างกายของเธอผมก็ไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย "อ้ะ!!! ทำอะไรของเเด๊ดดี๊อ่า" เธอทำหน้าตกใจเเต่ใบหน้าของเธอเริ่มเเดงกล่ำอย่างเห็นได้ชัด "ก็ จูบไง ทำไมร่างกายเธอคือของฉันทั้งหมดฉันจะทำอะไรก็ได้ อย่างเช่น จับกระเเทกให้จมเตียงไง" ผมพูดพร้อมเลียริมฝีปากพลางมองเธออย่างเจ้าเล่ห์ หึ เด็กน้อย "บะ..บ้า หนูนอนเเล้ว ฝันดีนะคะ" "เดี๋ยว!! ตอนนี้ฉันอยาก... ขอหน่อย" จริงตอนนี้มังกรยักษ์ของผมเริ่มไม่ไหวเเล้วว่ะ โคตรปวดเเก่นกายมันเริ่มชี้โด่เต็มที พร้อมออกรบเเล้วด้วย "กะ..ก็ได้ค่ะ เเต่เบาๆนะหนูจุก" เธอคิดอยู่นานก่อนจะตอบกลับมา ซึ่งเป็นคำตอบที่ดีมากสำหรับผม ปกติเธอก็ยอมผมตลอดไม่เคยปฏิเสธผมสักครั้ง "อืม" ไม่รอช้า..ผมเริ่มเอามือลูบไล้จากบันท้ายของเธอ จับตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือไปหมด ใช้เวลาไม่นานตอนนี้เราทั้งสองคนก็เหลือเพียงตัวเปล่าไม่มีผ้าสักชิ้น ต่างคนต่างถอด...หึ เธอนอนหันหน้ามองผมอย่างเขินอาย ผมจับเรียวขาวของเธอกางเป็นรูปตัวเอ็มเเล้วก้มหน้าลงโดยใช้ลิ้นเลียไปที่น้องสาวของเธอ ผมเริ่มตวัดลิ้นขึ้นลงไปมาอย่างเมามันส์ โดยมีเสียงครางจากไอยูตลอดเวลา "อ้ะ อะ อ่าาาาเเด๊ดดี๊ขาา" "อืมมมม หวานมากไอยู" ตัวของเธอเด้งตอบรับผมเป็นอย่างดี มือของผมไม่ปล่อยให้ว่างเปล่า เริ่มขย้ำหน้าอกที่ใหญ่กว่ามือของผมไม่มากนัก ส่วนมือของเธอก็ขยำผมของผมเบาๆไม่เเรงหนัก "อื้อออ มะไหวเเล้วอื้ออออ่าห์ หนูเสียวอ๊ะ!" "หึ..เเตกไม่รอฉันเลยนะ" ผมยกยิ้มมุมปากไปพลาง กวาดลิ้นไปตามร่างกายจนถึงร่องอกทั้งสองเต้าผมนวดคลึงพร้อมก้มหน้าลงไปดูดเม็ดบัวสีอมชมพูอย่างกระหาย ไม่ไหวเเล้ววะอยากกระเเทกเต็มที "จะสอดเเล้วนะเด็กดี อืมม" "อื้ออ! อ๊ะ!...ค่ะ" ได้ยินเสียงตอบรับจากคนตัวเล็กผมก็จับเเก่นกายที่เเข็งพร้อมไปด้วยเส้นเอ็นปูด ชักขึ้นชักลงสองสามครั้ง ร่องของเธอตอนนี้มีน้ำหวานไหลเยิ้มขึ้นเรื่อยๆ ผมจับเเก่นกายไปจ่อตรงปากร่องของเธอพร้อมสอดทีเดียวมิดด้าม อ้าห์โคตรเเน่นเลยวะ "อืออ จะจุก เบาหน่อยได้มั้ยคะ..ค่ะ" "โคตรเเน่น อือ อย่าตอดเเรง" ผมครางในลำคออย่างทรมานเพราะร่องของเธอทั้งเเน่นเเละก็คับจนผมจะเเตกอยู่รอมรอ ผมเริ่มขยับตามจังหวะ เเล้วซอยสะโพกเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆ เอากี่ครั้งก็เเน่นเหมือนเดิม พับ!พับ!พับ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะเมื่อผมกดเเรงกระเเทกเธอเเรงๆ "อืมม อย่าเกร็งไอยู" "อื้อหนะ..หนูไม่ไหวเเล้วจริงๆมันเสียว" "หึเเตกอีกเเล้วนะ ถึงตาฉันบ้างอ๊าห์!!" พับ!พับ!พับ!พับ! ผมเร่งซอยสะโพกเร็วเเละเเรงขึ้นส่วนเธอก็เด้งสะโพกสู้รับผมเหมือนกัน จนในที่สุดผมก็เเตกพร้อมปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด ผมล้มลงนอนกอดเธอโดยที่เเก่นกายยังเชื่อมต่อกันอยู่ "ปะปล่อยในอีกเเล้วนะคะถ้าท้องมา.." บทรักจบไปเธอก็หันมาเเว้นใส่ผมทันที "เเล้วไง" ผมตอบกลับไปโดยไม่ฟังให้เธอพูดต่อ ไม่ใช่ว่าผมไม่ใส่ใจในเมื่อเเต่งงานกันเเล้ว ท้องก็เลี้ยง "ก็หนูยังเรียนอยู่นิค่ะ" "ท้องก็เรียนได้ อืมม!อย่าดิ้นเเรงเดียวลูกชายฉันตื่นอีก" "คนลาม๊ก!ไม่อยากพูดกับคนเเบบเเด๊ดดี๊เเล้ว ชินอนดีกว่าฝันดีค่ะ" จุ๊ป!!! เธอเอียวใบหน้ามากดจูบที่ปากผมเต็มเเรง อย่างที่เธอทำเป็นประจำ "หึ!" ผมยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ อาจเป็นเพราะผมเริ่มชินที่อยู่กับเธอเเล้วละมั่ง เวลาผ่านไปไม่นาน เราทั้งสองคนก็เข้าห่วงนิทราไปโดยที่เเก่นกายยังเชื่อมอยู่เเบบนั้นโดยผมไม่คิดจะถอดออก ก็มันฟินดี รุ่งเช้า "อือออ สบายใจจังไม่ต้องไปเรียนอิอิ" ผมลืมตาตื่นขึ้นมา เเต่ได้ยินเสียงเล็กดังขึ้นพร้อมปิดขี้เกียจซ้ายทีขวาทีพร้อมหัวเราะอย่างสบายใจ หึที่ไหนได้ดีใจที่ไม่ต้องไปเรียนนี่เอง "หรือว่าเป็นเเผนของเธอที่ไม่ต้องไปเรียน?" ผมนอนเท้าคางเลิกคิ้วอย่างจับผิด เธอสะดุ้งตัวนิดหน่อยเพราะคิดว่าผมยังหลับอยู่เธอพูดพร้อมทำตาโตใส่ผม อย่างจริงจัง "อ๊ะ! เปล่าน่ะ ใครจะกล้าคิดเเบบนี้กันเล่า" "ก็เห็นอยู่ว่าเธอขี้เกียจเรียน" "เห้อ! อาบน้ำดีกว่าเบื่อทะเลาะกับคนเเก่เเถวนี้ เชอะ!" เธอพูดพร้อมสะบัดหน้าอย่างอารมณ์เสีย เเต่!!ผมขัดใจคำว่าคนเเก่เนี้ยสิ "ว่าใครคนเเก่ห้ะ!ไอยู" "ก็..ไม่รู้สินะอิอิ" พูดจบเธอก็รีบวิ่งเข้าไปห้องน้ำทันที หัดกวนส้น..สะด้วย น่าจับกดสักรอบนัก ผมลุกขึ้นคว้าผ้าขนหนูมาพันที่เอวสอบ เเล้วเดินไปหยิบบุรี่ราคาเเพงหนึ่งม้วนที่วางไว้อยู่ตรงโต้ะข้างเตียงนอน พร้อมเดินไปยังระเบียงเพื่อสูบบุหรี่ขณะที่รอไอยูอาบน้ำเสร็จ คิดๆดูเเล้วไอยูก็น่ารักดีนะ ถึงจะดื้อไปหน่อยก็เถอะ นี่ผมต้องอยู่กับเธอตลอดไปจริงๆเหรอว่ะ เเล้วถ้าวันหนึ่งเราทั้งสองเลิกกันล่ะ...ถึงจะเลิกกันผมก็ไม่ได้เเคร์อยู่เเล้ว เพราะผมไม่ได้รักเธอ.."เเด๊ดดี๊ ม๊าโทรมาค่ะ"ผมที่คิดเรื่องเธออยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเล็กๆของไอยูก็ตะโกนบอกผมจากด้านใน ผมเดินออกจากระเบียงไปยังห้องนอน ไอยูยื่นโทรศัพท์ส่งมาให้โดยมีชื่อม๊าของผมโชว์หน้าจออยู่ ผมกดรับโทรศัพท์ยกขึ้นเเนบกับใบหูข้างที่ถนัด ไอยูก็เดินไปยังห้องเเต่งตัวหลังจากยื่นโทรศัพท์ให้ผมเสร็จ "ครับม๊า"(กว่าจะรับโทรศัพท์ม๊านะ เจ้าลูกชายตัวเเสบ)เสียงม๊าดุผมเบาๆตามฉบับของท่านนั้นเเหละครับ"ผมไปสูบบุหรี่มานะม๊า"(เพลาๆลงบ้างก็ได้ลูกบุหรี่หนะ ไม่คิดถึงม๊าหรือไงกันตั้งเเต่งงานไปก็ไม่มาหาม๊าเลยนะ เชอะ!)เสียงม๊าตอบกลับอย่างน้อย อันที่จริงผมก็อยากไปหานะเเต่ผมเข้าบริษัทเกือบทุกวัน เลยไม่มีเวลาไปหาเท่าไร"ขอโทษครับม๊า ผมเข้าประชุมเกือบทุกวันช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเท่าไรครับ"(วันนี้ว่างรึเปล่าลูกมาหาม๊าหน่อยม๊าคิดถึงมากๆเลย เเล้วอีกอย่างงานก็ยกให้คามิลทำให้บ้างก็ได้ลูก...)คามิลที่ม๊าเอ่ยมานั้น เป็นมือขวาของผมเองส่วนมือซ้ายชื่อเฮล ทั้งสองคนนี้ผมไว้ใจที่สุดเเล้วทั้งชีวิต เฮลผมให้มันไปเฝ้าคลับเเทนผมอยู่ ส่วนคามิลมันก็ช่วยผมอยู่ที่บริษัทคอยขับรถให้เป็นบางวัน"ครับวันนี้ว่างครับ เดี๋ยวผมไปหา"(ได้จ๊ะม๊าจะรอนะ
ชีวิตมาเฟียที่เรียนจบเป็นนักธุรกิจไฟเเรงที่ผู้หญิงใครๆต่างหมายปองเเต่!!!ชีวิตที่สงบสุขอย่างเมื่อก่อนก็ได้จบลงเมื่อเขาได้เเต่งงานกับไอยูอย่างไม่เต็มใจ เพราะเธอสร้างเรื่องสร้างปัญหาให้เขาทุกวี้ทุกวัน จากที่เขาเคยพูดน้อย ตอนนี้ดันพูดขึ้นเยอะมาก!!!เพราะเขาต้องดุด่าไอยูเกือบทุกวันไง เเถมเขาดุมากๆไอยูก็ชอบงอเเงร้องไห้อยู่เรื่อยยิ่งกว่าเด็กเสียอีก เอาตรงๆนะเขาไม่อยากเเต่งงานเลยด้วยซ้ำเป็นเพราะม๊ากับป๊าของเขาที่บังคับให้เเต่งงานกับไอยูหลังจากที่พ่อกับเเม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบินที่กำลังไปดูงานต่างประเทศ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคือเครื่องบินตกทำให้ท่านทั้งสองคนเสียชีวิตทันทีในตอนนั้น ไอยูกำลังจบมัธยมศึกษาปีที่6พอดี ตอนนั้นเขาเรียนที่ต่างประเทศกำลังจะจบเหมือนกันหลังจากที่เขาเรียนจบป๊าก็เริ่มคุยกับเขาเรื่องการเเต่งงานพร้อมอธิบายให้เขาฟังทุกอย่างพ่อไอยูเป็นเพื่อนรักกับป๊าของโรมที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตั้งเเต่สมัยเรียนจึงให้สัญญากันว่าถ้าใครมีลูกสาวลูกชายจะต้องเเต่งงานกันเพราะพวกพ่อๆอยากให้ทั้งสองฝ่ายเป็นทองเเผ่นเดียวกันไง หึสมดั่งใจเเล้วสินะคนที่รับกรรมก็ค
"ไม่เป็นไรค่ะโรม น้องยังเด็กอยู่ฉันไม่ถือสาเธอหรอก"พี่ญาดารีบเข้ามาเกาะเเขนเเด๊ดดี๊เพราะเขาเริ่มโมโหขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เธอเเกล้งพูดดีใส่ฉัน เเต่สายตาที่ส่งมาให้นั้น มันเป็นสายตาที่ เยาะเย้ยมาก ฉันเริ่มกำมัดเเน่น "ถ้าหนูเด็กจริง ก็ถามเเด๊ดดี๊ดูสิค่ะว่าหนูอ่ะเด็กจริงไหม"ฉันพูดยั่วโมโหใส่พร้อมเหยียดยิ้มส่งไปให้เธออย่างสะใจ หึทั้งสองคนที่ได้ยินประโยคของฉันกล่าวออกไป ใบหน้าตกใจม่านตาขยายโตของเเด๊ดดี๊มองฉันอย่างอึ้งๆ คงไม่คิดว่าฉันจะพูดเเบบนี้เเน่ ส่วนพี่ญาดามองหน้าฉันอยากจะเข้ามาตบฉันให้รู้เเล้วรู้รอด เเต่เธอเก็บอาการไว้อยู่ไง"ใครสั่งใครสอนให้เธอมีนิสัยที่ก้าวร้าวเเบบนี้"น้ำเสียงเรียบนิ่งเปล่งออกมาจากริมฝีปากหนาด้วยความอดกลั้นจนใบหน้าของเขาเริ่มเเดงกล่ำอย่างโมโหสุดๆ"นี่เเด๊ดดี๊ไม่รู้เลยเหรอค่ะ ว่าพี่ญาดาคิดยังไงกับเเด๊ดดี๊อ่ะ!"ฉันสาดคำพูดที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก ของเล่นยอมได้เเต่ผัวเนี้ยฉันไม่ยอมเเน่!!! อย่าหาว่าฉันเเรงเลยถ้าใครไม่เคยโดนเเบบฉัน ทั้งชีวิตนี้เสียได้ทุกอย่างยกเว้นเเด๊ดดี๊เเค่คนเดียวเท่านั้น เพราะฉันไม่เหลือใครเเล้วจริงๆ ไม่มีที่พึ่ง
รุ่งเช้า... "ทำไร เธอจะเเต่งตัวไปไหน?" ทันทีที่ฉันเดินออกมาจากห้องเเต่งตัวสวมชุดสีชมพูนู้ดเลยเข่ามานิดหน่อย ก็เห็นคนร่างสูงใหญ่สวมชุดสูทยืนอยู่พร้อมเอามือกอดอกส่งสายตาคมเฉียบมาที่ฉัน "หนูจะไปกับเเด๊ดดี๊ด้วย" "เธอจะตามฉันไปทำไม อยู่บ้านเนี่ยเเหละ" "ไม่! หนูจะไปด้วย เพื่อวันหนึ่งหนูเรียนจบจะได้มาช่วยเเด๊ดดี๊ทำงานไงค่ะ" "เมียคนเดียว ฉันเลี้ยงได้เข้าใจ?" เขาพูดปลายตามองมาที่ฉัน น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นบ่งบอกถึงความชัดเจน ว่าเเต่ว่า.. เอ่อ ขะ..เขาเรียกฉันว่าเมียเหรอ!!! งื้อ~โคตรเขินเลยอ่า~ ฉันจะบอกว่าตั้งเเต่เเต่งงานกันมาอ่ะเขาไม่เคยพูดคำว่าเมียเลยนะจะบอกให้ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของฉันต้องเเดงเป็นลูกตำลึงเเน่ๆเลย ก็คนมันเขินนี่น่า... "ตะ..เเต่หนูก็อยากทำงานช่วยเเด๊ดดี๊บ้าง หนูไม่อยากให้ใครมาดูถูกหนูว่าเกาะผู้ชายกิน" ฉันพูดไปพร้อมทำหน้าเศร้าจริงๆ เพราะบางคนก็เซะฉันว่าเกาะผู้ชายกิน ขายตัวบ้างล่ะ ยิ่งที่มหาวิทยาลัยนั้นอีกด้วย เด็กที่ว่าคนหนูๆอ่ะนิสัยโคตรเเย่เลยเถอะ เพราะส่วนมากพ่อเเม่จะเ
เวลาผ่านไปสักพักอืม~ฉันบิดขี้เกียจลืมตาตื่นขึ้นมาปรากฏว่าร่างของฉันตอนนี้นอนอยู่ที่เตียงตั้งเเต่เมื่อไรกันนะ ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นมายีตาเบาๆปัดความง่วงนอนให้หายออกไปเเล้วกวาดเรียวขาลงกับพื้นพร้อมลุกขึ้นยืนก้าวเท้าเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้าล้างตาเเปรงฟันด้วยก็เเล้วกัน ใช้เวลาไม่นานมากนักฉันก็ทำความสะอาดใบหน้าจนเสร็จ มองในกระจกอันที่จริง ฉันจะเเต่งหน้าหรือไม่เเต่งหน้าก็มีค่าเท่ากันเลยอ่ะ นี่ฉันจะเเต่งหน้าให้เปลือยเครื่องสำอางทำไมกันฉันเปิดประตูออกจากห้องนอนก็ยังเห็นร่างสูงเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาเหมือนเดิมสายตาฉันมองไปยังนาฬิกาที่ติดอยู่บริเวณฝาผนัง เกือบจะเที่ยงเเล้วด้วยฉันก็เริ่มหิวขึ้นมานิดหน่อย"เเด๊ดดี๊ขา~ หนูหิวเเล้วสั่งอาหารให้หน่อยสิ"ฉันเดินเข้าไปกอดจากด้านหลังทำเสียงอ้อนๆในฉบับของไอยูอิอิ"อืม..ฉันสั่งให้เเล้วรอหน่อย"จุ๊ป!!!"เเด๊ดดี๊ของหนูน่ารักที่สุดเลย~"ฉันก้มลงจุ๊ปเเก้มของเขาอย่างมั่นเขี้ยวเเบบเต็มเเรง ทำให้คนร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองฉันอย่างยิ้มมุมปาก นี่ฉันไม่เคยเห็นเขายิ้มกว้างๆโชว์เรียวสวยของเขาเลยสักครั้งหนึ่งเลยนะ มีเเต่
เวลาผ่านไป พอสมควรหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเเล้ว ฉันก็นั่งเงียบๆมาตลอด เเต่ในใจเเอบหมั่นไส้อยู่เหมือนกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็พี่ญาดาจะชวนพูดกับเเด๊ดดี๊ตลอดเวลาเลย เเละฉันก็เห็นเขามีความสุขหัวเราะนิดๆเป็นบางครั้งที่พูดถึงเรื่องในวัยเด็กกัน เเต่ในเรื่องที่พวกเขาคุยอยู่นั้นไม่มีชื่อฉันอยู่เลย..."เลขาก็มีหน้าที่ไม่กี่อย่าง เอาเป็นว่าตอนนี้เธอจัดเตรียมการประชุมเเละงานต่างๆ คัดกรองเบอร์สำคัญของลูกค้าก็พอเเละก็เเจ้งปัญหาที่เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้ง ส่วนที่เหลือฉันจะหาคนมาฝึกให้กับเธอ ไม่มีอะไรเเล้วกลับบ้านกันเถอะ""โอเค ฉันจะทำให้เต็มที่เลยล่ะ^^""กลับบ้าน"คนร่างสูงเดินมาหยุดตรงหน้าฉันที่กำลังยืนมองพวกเขาคุยกันอยู่บริเวณโต๊ะทำงาน เเล้วก็จับมือฉันเดินออกไปจากห้องทำงาน โดยมีพี่ญาดาเดินตามหลังมาติดๆ"เดี่ยวฉันให้คามิลขับรถเธอไป""งั้นฉัน...ขอไปด้วยกับนายได้ป่ะ""อืม""ขอบคุณนะ"พี่ญาดาได้ยินเสียงตอบรับจากคนร่างสูงใหญ่ก็ชิงขึ้นไปนั่งข้างคนขับทันที"นี่!!! พี่ญาดานั้นที่นั่งของหนู ลงมาเลยนะ"ฉันตะโกนเสียงออกไปอย่างโมโหนี่เธอจะเอาใหญ่เเล้วนะ! ฉันรีบเดิน
เช้าวันรุ่งขึ้นทางด้านญาดาที่ลุกตื่นขึ้นมาทำอาหารตั้งเเต่เช้าตรู่เพราะอยากโชว์ฝีมือให้โรมได้ทานอาหารฝีมือรสเลิศของเธอนั้นก็คือสเต็กปลาเเซลมอนของโปรดของเขาเลย เพราะทุกครั้งที่เธอมาเล่นด้วยที่บ้านของเขา พรรณีก็จะสั่งเเม่บ้านให้ทำอาหารสเต็กปลาเเซลมอนอยู่เป็นประจำ เธอเห็นว่าโรมชอบกินก็เลยฝึกทำมาตลอดจนฝีมือการทำก็อร่อยพอสมควร ตอนนี้เธอกำลังเริ่มเเผนที่เธอคิดไว้ก็คือ เสน่ห์ปลายจวักนั้นเอง ใครๆก็อยากได้เมียที่ทำอาหารเก่งๆไม่ใช่เหรอ? เธอตั้งใจทำอาหารตรงหน้าออกมาดีอย่างที่สุดเพราะอยากให้เขาติดใจในรสชาติของเธอยังไงล่ะ ของฉันก็คือของฉันหึ!!หลักจากเธอทำอาหารเสร็จเเล้วเธอก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเฉพาะเเค่เธอกับโรมเท่านั้นส่วนไอยูหากินเอาเองก็เเล้วกัน!ตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าจากทางด้านบนกำลังเดินลงมา ญาดาที่นั้งอยู่ก่อนหน้านี้ก็รีบลุกขึ้นไปจัดเก้าอี้ตรงหน้าเธอ เพื่อให้คนร่างสูงได้นั่งตรงข้ามกันกับเธอ พร้อมเอ่ยปากชวนเสียงหวาน"วันนี้ฉันตั้งใจทำสเต็กปลาเเซลมอนที่นายชอบเลยนะจะบอกให้ ฉันอ่ะตั้งใจทำสุดฝีมือของฉันเลย เป็นไงน่ากินรึเปล่าอิอิ"เธอพูดอย่างร่าเริงมีความสุขจริงๆเพราะโรมก็
"อื้ออ อ้ะ! เเด๊ดดี๊ขา~หนูอื้อ!เสียว~"ผมที่กำลังก้มลงไปดูดติ่งเกสรดอกไม้งานตรงระหวางขาเรียวของเธอ ไอยูดิ่งกระสับกระส่ายไปมาส่งเสียงครางด้วยความเสียว ผมเงยหน้าไปมองนิดหน่อยก็เห็นใบหน้าของเธอเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ผมมอบให้ พลางเอานิ้วชี้กัดเพื่อสะกัดความเสียวนี้ไว้ มันทำให้เธอดูเซ็กซี่จนผมเริ่มอดทนไม่ไหวจริงๆ"อืม ดูดคxยให้หน่อยเด็กดี.."ผมจับร่างบางให้นอนคร่อมบนตัวผม โดยให้ด้านล่างของเธอตรงกับใบหน้าของผมเเละด้านล่างของผมตรงกับใบหน้าของเธอในท่าที่เขาฮิตๆกันก็คือท่า69 สำหรับผมเป็นท่าที่เร้าใจไม่น้อยเลยล่ะ "อาร์..อย่างนั้น อย่าให้โดนฟันอื้มม"ผมร้องครางอย่างห้ามไม่อยู่เพราะคนตัวเล็กดูดน้องชายผมเหมือนอมยิ้มที่เธอชอบดูดไงล่ะพร้อมมือที่ชักเเก่นกายอย่างเอาเเต่ใจตัวเอง พลางบดสะโพกไปมาทำให้น้องสาวของเธอกระทบปากกับใบหน้าผมหลายครั้ง ผมเริ่มอดใจไม่ไหวยกมือขึ้นทั้งสองข้างกุมสะโพกเธอไว้เเน่น พร้อมฝังใบหน้าสูดดมกลิ่นหอมเย้ายวนเเล้วละเลงลิ้นตรงน้องสาวที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มทันที"อื้ออ๊าๆๆอืมม"ทุกครั้งที่ผมดูดร่องของเธอ เธอก็กระตุกด้วยความเสียวซ่าที่ผมมอบให้ทุกครั้ง
"อื้ออ อ้ะ! เเด๊ดดี๊ขา~หนูอื้อ!เสียว~"ผมที่กำลังก้มลงไปดูดติ่งเกสรดอกไม้งานตรงระหวางขาเรียวของเธอ ไอยูดิ่งกระสับกระส่ายไปมาส่งเสียงครางด้วยความเสียว ผมเงยหน้าไปมองนิดหน่อยก็เห็นใบหน้าของเธอเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ผมมอบให้ พลางเอานิ้วชี้กัดเพื่อสะกัดความเสียวนี้ไว้ มันทำให้เธอดูเซ็กซี่จนผมเริ่มอดทนไม่ไหวจริงๆ"อืม ดูดคxยให้หน่อยเด็กดี.."ผมจับร่างบางให้นอนคร่อมบนตัวผม โดยให้ด้านล่างของเธอตรงกับใบหน้าของผมเเละด้านล่างของผมตรงกับใบหน้าของเธอในท่าที่เขาฮิตๆกันก็คือท่า69 สำหรับผมเป็นท่าที่เร้าใจไม่น้อยเลยล่ะ "อาร์..อย่างนั้น อย่าให้โดนฟันอื้มม"ผมร้องครางอย่างห้ามไม่อยู่เพราะคนตัวเล็กดูดน้องชายผมเหมือนอมยิ้มที่เธอชอบดูดไงล่ะพร้อมมือที่ชักเเก่นกายอย่างเอาเเต่ใจตัวเอง พลางบดสะโพกไปมาทำให้น้องสาวของเธอกระทบปากกับใบหน้าผมหลายครั้ง ผมเริ่มอดใจไม่ไหวยกมือขึ้นทั้งสองข้างกุมสะโพกเธอไว้เเน่น พร้อมฝังใบหน้าสูดดมกลิ่นหอมเย้ายวนเเล้วละเลงลิ้นตรงน้องสาวที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มทันที"อื้ออ๊าๆๆอืมม"ทุกครั้งที่ผมดูดร่องของเธอ เธอก็กระตุกด้วยความเสียวซ่าที่ผมมอบให้ทุกครั้ง
เช้าวันรุ่งขึ้นทางด้านญาดาที่ลุกตื่นขึ้นมาทำอาหารตั้งเเต่เช้าตรู่เพราะอยากโชว์ฝีมือให้โรมได้ทานอาหารฝีมือรสเลิศของเธอนั้นก็คือสเต็กปลาเเซลมอนของโปรดของเขาเลย เพราะทุกครั้งที่เธอมาเล่นด้วยที่บ้านของเขา พรรณีก็จะสั่งเเม่บ้านให้ทำอาหารสเต็กปลาเเซลมอนอยู่เป็นประจำ เธอเห็นว่าโรมชอบกินก็เลยฝึกทำมาตลอดจนฝีมือการทำก็อร่อยพอสมควร ตอนนี้เธอกำลังเริ่มเเผนที่เธอคิดไว้ก็คือ เสน่ห์ปลายจวักนั้นเอง ใครๆก็อยากได้เมียที่ทำอาหารเก่งๆไม่ใช่เหรอ? เธอตั้งใจทำอาหารตรงหน้าออกมาดีอย่างที่สุดเพราะอยากให้เขาติดใจในรสชาติของเธอยังไงล่ะ ของฉันก็คือของฉันหึ!!หลักจากเธอทำอาหารเสร็จเเล้วเธอก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเฉพาะเเค่เธอกับโรมเท่านั้นส่วนไอยูหากินเอาเองก็เเล้วกัน!ตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าจากทางด้านบนกำลังเดินลงมา ญาดาที่นั้งอยู่ก่อนหน้านี้ก็รีบลุกขึ้นไปจัดเก้าอี้ตรงหน้าเธอ เพื่อให้คนร่างสูงได้นั่งตรงข้ามกันกับเธอ พร้อมเอ่ยปากชวนเสียงหวาน"วันนี้ฉันตั้งใจทำสเต็กปลาเเซลมอนที่นายชอบเลยนะจะบอกให้ ฉันอ่ะตั้งใจทำสุดฝีมือของฉันเลย เป็นไงน่ากินรึเปล่าอิอิ"เธอพูดอย่างร่าเริงมีความสุขจริงๆเพราะโรมก็
เวลาผ่านไป พอสมควรหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเเล้ว ฉันก็นั่งเงียบๆมาตลอด เเต่ในใจเเอบหมั่นไส้อยู่เหมือนกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็พี่ญาดาจะชวนพูดกับเเด๊ดดี๊ตลอดเวลาเลย เเละฉันก็เห็นเขามีความสุขหัวเราะนิดๆเป็นบางครั้งที่พูดถึงเรื่องในวัยเด็กกัน เเต่ในเรื่องที่พวกเขาคุยอยู่นั้นไม่มีชื่อฉันอยู่เลย..."เลขาก็มีหน้าที่ไม่กี่อย่าง เอาเป็นว่าตอนนี้เธอจัดเตรียมการประชุมเเละงานต่างๆ คัดกรองเบอร์สำคัญของลูกค้าก็พอเเละก็เเจ้งปัญหาที่เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้ง ส่วนที่เหลือฉันจะหาคนมาฝึกให้กับเธอ ไม่มีอะไรเเล้วกลับบ้านกันเถอะ""โอเค ฉันจะทำให้เต็มที่เลยล่ะ^^""กลับบ้าน"คนร่างสูงเดินมาหยุดตรงหน้าฉันที่กำลังยืนมองพวกเขาคุยกันอยู่บริเวณโต๊ะทำงาน เเล้วก็จับมือฉันเดินออกไปจากห้องทำงาน โดยมีพี่ญาดาเดินตามหลังมาติดๆ"เดี่ยวฉันให้คามิลขับรถเธอไป""งั้นฉัน...ขอไปด้วยกับนายได้ป่ะ""อืม""ขอบคุณนะ"พี่ญาดาได้ยินเสียงตอบรับจากคนร่างสูงใหญ่ก็ชิงขึ้นไปนั่งข้างคนขับทันที"นี่!!! พี่ญาดานั้นที่นั่งของหนู ลงมาเลยนะ"ฉันตะโกนเสียงออกไปอย่างโมโหนี่เธอจะเอาใหญ่เเล้วนะ! ฉันรีบเดิน
เวลาผ่านไปสักพักอืม~ฉันบิดขี้เกียจลืมตาตื่นขึ้นมาปรากฏว่าร่างของฉันตอนนี้นอนอยู่ที่เตียงตั้งเเต่เมื่อไรกันนะ ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นมายีตาเบาๆปัดความง่วงนอนให้หายออกไปเเล้วกวาดเรียวขาลงกับพื้นพร้อมลุกขึ้นยืนก้าวเท้าเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้าล้างตาเเปรงฟันด้วยก็เเล้วกัน ใช้เวลาไม่นานมากนักฉันก็ทำความสะอาดใบหน้าจนเสร็จ มองในกระจกอันที่จริง ฉันจะเเต่งหน้าหรือไม่เเต่งหน้าก็มีค่าเท่ากันเลยอ่ะ นี่ฉันจะเเต่งหน้าให้เปลือยเครื่องสำอางทำไมกันฉันเปิดประตูออกจากห้องนอนก็ยังเห็นร่างสูงเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาเหมือนเดิมสายตาฉันมองไปยังนาฬิกาที่ติดอยู่บริเวณฝาผนัง เกือบจะเที่ยงเเล้วด้วยฉันก็เริ่มหิวขึ้นมานิดหน่อย"เเด๊ดดี๊ขา~ หนูหิวเเล้วสั่งอาหารให้หน่อยสิ"ฉันเดินเข้าไปกอดจากด้านหลังทำเสียงอ้อนๆในฉบับของไอยูอิอิ"อืม..ฉันสั่งให้เเล้วรอหน่อย"จุ๊ป!!!"เเด๊ดดี๊ของหนูน่ารักที่สุดเลย~"ฉันก้มลงจุ๊ปเเก้มของเขาอย่างมั่นเขี้ยวเเบบเต็มเเรง ทำให้คนร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองฉันอย่างยิ้มมุมปาก นี่ฉันไม่เคยเห็นเขายิ้มกว้างๆโชว์เรียวสวยของเขาเลยสักครั้งหนึ่งเลยนะ มีเเต่
รุ่งเช้า... "ทำไร เธอจะเเต่งตัวไปไหน?" ทันทีที่ฉันเดินออกมาจากห้องเเต่งตัวสวมชุดสีชมพูนู้ดเลยเข่ามานิดหน่อย ก็เห็นคนร่างสูงใหญ่สวมชุดสูทยืนอยู่พร้อมเอามือกอดอกส่งสายตาคมเฉียบมาที่ฉัน "หนูจะไปกับเเด๊ดดี๊ด้วย" "เธอจะตามฉันไปทำไม อยู่บ้านเนี่ยเเหละ" "ไม่! หนูจะไปด้วย เพื่อวันหนึ่งหนูเรียนจบจะได้มาช่วยเเด๊ดดี๊ทำงานไงค่ะ" "เมียคนเดียว ฉันเลี้ยงได้เข้าใจ?" เขาพูดปลายตามองมาที่ฉัน น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นบ่งบอกถึงความชัดเจน ว่าเเต่ว่า.. เอ่อ ขะ..เขาเรียกฉันว่าเมียเหรอ!!! งื้อ~โคตรเขินเลยอ่า~ ฉันจะบอกว่าตั้งเเต่เเต่งงานกันมาอ่ะเขาไม่เคยพูดคำว่าเมียเลยนะจะบอกให้ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของฉันต้องเเดงเป็นลูกตำลึงเเน่ๆเลย ก็คนมันเขินนี่น่า... "ตะ..เเต่หนูก็อยากทำงานช่วยเเด๊ดดี๊บ้าง หนูไม่อยากให้ใครมาดูถูกหนูว่าเกาะผู้ชายกิน" ฉันพูดไปพร้อมทำหน้าเศร้าจริงๆ เพราะบางคนก็เซะฉันว่าเกาะผู้ชายกิน ขายตัวบ้างล่ะ ยิ่งที่มหาวิทยาลัยนั้นอีกด้วย เด็กที่ว่าคนหนูๆอ่ะนิสัยโคตรเเย่เลยเถอะ เพราะส่วนมากพ่อเเม่จะเ
"ไม่เป็นไรค่ะโรม น้องยังเด็กอยู่ฉันไม่ถือสาเธอหรอก"พี่ญาดารีบเข้ามาเกาะเเขนเเด๊ดดี๊เพราะเขาเริ่มโมโหขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เธอเเกล้งพูดดีใส่ฉัน เเต่สายตาที่ส่งมาให้นั้น มันเป็นสายตาที่ เยาะเย้ยมาก ฉันเริ่มกำมัดเเน่น "ถ้าหนูเด็กจริง ก็ถามเเด๊ดดี๊ดูสิค่ะว่าหนูอ่ะเด็กจริงไหม"ฉันพูดยั่วโมโหใส่พร้อมเหยียดยิ้มส่งไปให้เธออย่างสะใจ หึทั้งสองคนที่ได้ยินประโยคของฉันกล่าวออกไป ใบหน้าตกใจม่านตาขยายโตของเเด๊ดดี๊มองฉันอย่างอึ้งๆ คงไม่คิดว่าฉันจะพูดเเบบนี้เเน่ ส่วนพี่ญาดามองหน้าฉันอยากจะเข้ามาตบฉันให้รู้เเล้วรู้รอด เเต่เธอเก็บอาการไว้อยู่ไง"ใครสั่งใครสอนให้เธอมีนิสัยที่ก้าวร้าวเเบบนี้"น้ำเสียงเรียบนิ่งเปล่งออกมาจากริมฝีปากหนาด้วยความอดกลั้นจนใบหน้าของเขาเริ่มเเดงกล่ำอย่างโมโหสุดๆ"นี่เเด๊ดดี๊ไม่รู้เลยเหรอค่ะ ว่าพี่ญาดาคิดยังไงกับเเด๊ดดี๊อ่ะ!"ฉันสาดคำพูดที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก ของเล่นยอมได้เเต่ผัวเนี้ยฉันไม่ยอมเเน่!!! อย่าหาว่าฉันเเรงเลยถ้าใครไม่เคยโดนเเบบฉัน ทั้งชีวิตนี้เสียได้ทุกอย่างยกเว้นเเด๊ดดี๊เเค่คนเดียวเท่านั้น เพราะฉันไม่เหลือใครเเล้วจริงๆ ไม่มีที่พึ่ง
ชีวิตมาเฟียที่เรียนจบเป็นนักธุรกิจไฟเเรงที่ผู้หญิงใครๆต่างหมายปองเเต่!!!ชีวิตที่สงบสุขอย่างเมื่อก่อนก็ได้จบลงเมื่อเขาได้เเต่งงานกับไอยูอย่างไม่เต็มใจ เพราะเธอสร้างเรื่องสร้างปัญหาให้เขาทุกวี้ทุกวัน จากที่เขาเคยพูดน้อย ตอนนี้ดันพูดขึ้นเยอะมาก!!!เพราะเขาต้องดุด่าไอยูเกือบทุกวันไง เเถมเขาดุมากๆไอยูก็ชอบงอเเงร้องไห้อยู่เรื่อยยิ่งกว่าเด็กเสียอีก เอาตรงๆนะเขาไม่อยากเเต่งงานเลยด้วยซ้ำเป็นเพราะม๊ากับป๊าของเขาที่บังคับให้เเต่งงานกับไอยูหลังจากที่พ่อกับเเม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบินที่กำลังไปดูงานต่างประเทศ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคือเครื่องบินตกทำให้ท่านทั้งสองคนเสียชีวิตทันทีในตอนนั้น ไอยูกำลังจบมัธยมศึกษาปีที่6พอดี ตอนนั้นเขาเรียนที่ต่างประเทศกำลังจะจบเหมือนกันหลังจากที่เขาเรียนจบป๊าก็เริ่มคุยกับเขาเรื่องการเเต่งงานพร้อมอธิบายให้เขาฟังทุกอย่างพ่อไอยูเป็นเพื่อนรักกับป๊าของโรมที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตั้งเเต่สมัยเรียนจึงให้สัญญากันว่าถ้าใครมีลูกสาวลูกชายจะต้องเเต่งงานกันเพราะพวกพ่อๆอยากให้ทั้งสองฝ่ายเป็นทองเเผ่นเดียวกันไง หึสมดั่งใจเเล้วสินะคนที่รับกรรมก็ค
"เเด๊ดดี๊ ม๊าโทรมาค่ะ"ผมที่คิดเรื่องเธออยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเล็กๆของไอยูก็ตะโกนบอกผมจากด้านใน ผมเดินออกจากระเบียงไปยังห้องนอน ไอยูยื่นโทรศัพท์ส่งมาให้โดยมีชื่อม๊าของผมโชว์หน้าจออยู่ ผมกดรับโทรศัพท์ยกขึ้นเเนบกับใบหูข้างที่ถนัด ไอยูก็เดินไปยังห้องเเต่งตัวหลังจากยื่นโทรศัพท์ให้ผมเสร็จ "ครับม๊า"(กว่าจะรับโทรศัพท์ม๊านะ เจ้าลูกชายตัวเเสบ)เสียงม๊าดุผมเบาๆตามฉบับของท่านนั้นเเหละครับ"ผมไปสูบบุหรี่มานะม๊า"(เพลาๆลงบ้างก็ได้ลูกบุหรี่หนะ ไม่คิดถึงม๊าหรือไงกันตั้งเเต่งงานไปก็ไม่มาหาม๊าเลยนะ เชอะ!)เสียงม๊าตอบกลับอย่างน้อย อันที่จริงผมก็อยากไปหานะเเต่ผมเข้าบริษัทเกือบทุกวัน เลยไม่มีเวลาไปหาเท่าไร"ขอโทษครับม๊า ผมเข้าประชุมเกือบทุกวันช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเท่าไรครับ"(วันนี้ว่างรึเปล่าลูกมาหาม๊าหน่อยม๊าคิดถึงมากๆเลย เเล้วอีกอย่างงานก็ยกให้คามิลทำให้บ้างก็ได้ลูก...)คามิลที่ม๊าเอ่ยมานั้น เป็นมือขวาของผมเองส่วนมือซ้ายชื่อเฮล ทั้งสองคนนี้ผมไว้ใจที่สุดเเล้วทั้งชีวิต เฮลผมให้มันไปเฝ้าคลับเเทนผมอยู่ ส่วนคามิลมันก็ช่วยผมอยู่ที่บริษัทคอยขับรถให้เป็นบางวัน"ครับวันนี้ว่างครับ เดี๋ยวผมไปหา"(ได้จ๊ะม๊าจะรอนะ
ผมมองดูคนตัวเล็กที่เป็นภรรยาของผมอย่างถูกกฎหมาย ตอนนี้ผมอายุใกล้24ปี เเล้ว เป็นนักธุรกิจส่งออกรถหรูเเละเป็นเจ้าของผับ คอนโด อพาร์ทเม้นท์ต่างๆอีกมากมายพ่วงไปด้วยตำเเหน่งหัวหน้ามาเฟียที่คนอื่นๆไม่เคยรู้ยกเว้นคนสนิท ใครจะรู้หรือไม่รู้อันนั้นผมไม่สนใจเเต่อย่าท้าทายอำนาจของผมก็พอ...ลืมไปว่าคนที่ท้าทายผมมีเเค่คนเดียวก็คือ...ไอยูตั้งเเต่มีเธอเข้ามาในชีวิต ผมก็ไม่เคยสัมผัสคำว่าสงบสุขอีกเลย ทุกๆอย่างเปลี่ยนไปหมด สิ่งต่างๆในห้องก็ถูกรื้อถอนเป็นสีชมพูพาสเทลทั้งหมดด้วยฝีมือเมียตัวน้อยของผมเอง เธอเป็นคนเอาเเต่ใจ ดื้อดึง ไม่ค่อยจะฟังคำสั่งผมเท่าไร บางครั้งผมก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้ จึงให้ลูกน้องสะกดรอยตามเธออยู่ห่างๆ ไม่ใช่ผมระเเวงว่าเธอจะนัดกับผู้ชายหรอกนะ เเต่เป็นเพราะผมเป็นมาเฟียเลยมีคู่เเข่งเยอะพอสมควรไง กันไว้ดีกว่าเเก้ดีที่สุด อ่อถ้าเธอนัดผู้ชายหรือเเอบมีผู้ชายใหม่ล่ะก็ความตายเท่านั้น!!! ไม่ได้หึงนะเเต่ไม่รู้สิเเค่ไม่ชอบ..."ฉันจะฟังเหตุผลของเธอก็ได้ อธิบายมาสิ"ผมตัดสินใจพูดกับเธออันที่จริงก็อยากรู้อยู่เหมือนกัน ถ้าไม่ร้ายเเรงจริงๆเธอคงไม่ลงมือเเน่ๆ เพราะผมเคยเตือนเธอไว้เเล้ว"จริงนะคะ!!!''เธอ