ภรรยาโดยสมบูรณ์

ตอนที่ 7

ภรรยาโดยสมบูรณ์

เช้านี้น้ำขิงมาถึงที่ทำงานเป็นคนแรกเพราะเธอตั้งใจจะมานั่งพิมพ์ใบลาออกและใช้ที่เวลาที่เหลือทบทวนการตัดสินใจของเธออีกสักครั้งและสุดท้ายเธอก็มั่นใจที่จะตัดสินใจตามเดิมคือการลาออกจากที่นี่จริง ๆ เพราะคงหมดเวลาแล้วที่เธอจะเป็นภรรยาที่ไร้ตัวตนเพราะเธอเองก็มีหัวใจคงไม่สามารถที่จะทนให้อีกฝ่ายย่ำยีแบบนี้ได้อีก

“แต่งงานกับผมนะ”

หญิงสาวที่กำลังวุ่นวายกับการเตรียมเอกสารในการปนะชุมช่วงบ่ายเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเจ้านายเอ่ยปากขอเธอแต่งงานภาพที่เธอเห็นคือตุลานั่งคุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมด้วยเสียงปรบมือจากพนักงานทั้งบริษัททำให้น้ำขิงตัดสินใจวางซองจดหมายที่ในนั้นมีใบลาออกลงที่ใต้โต๊ะด้วยความรู้สึกที่สับสนไปหมด เวลานี้เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังเห็นตรงหน้ามันคือเรื่องจริงหรือแค่ฉากละครที่ใช้สร้างมาเพื่อหลอกให้เธอตายใจกันแน่

“มาเป็นแม่ขนมจีนนะคะพี่น้ำขิง”

สาวน้อยตัวเล็กถักผมเปียทั้งสองข้างในชุดนักเรียนเดินอ้อมหลังคุณพ่อมาเพื่อจะเข้ามากอดน้ำขิงพี่สาวเพื่อนเล่นที่เด็กน้อยแสนจะคิดถึงและคุ้นเคย

“ขนมจีนพูดอะไรออกมารู้ไหมลูก”

หญิงสาวลูบหัวสาวน้อยตัวเล็กอย่างเอ็นดู เธอเอ่ยถามอีกครั้งเพราะอยากให้เด็กน้อยตรงหน้าเข้าใจว่าสิ่งที่กำลังพูดออกมามันหมายความว่าอย่างไร

“ขนมจีนรู้ค่ะ ตอนนี้ขนมจีนต้องอยู่กับคุณปู่และคุณย่าอยากกลับไปอยู่บ้านจะแย่อยากให้พี่น้ำขิงไปอยู่ด้วย ขนมจีนจะให้พี่น้ำขิงเป็นแม่ได้ไหมคะ เป็นแม่ให้หนูนะคะ”

เลขาสาวหันมองสบตาเจ้านายพร้อมกับมองสบตาเพื่อนพนักงานคนอื่นด้วยความสับสนไปหมดหลายเสียงตะโกนว่าสวมเลย ๆ เพราะชายหนุ่มตรงหน้ากำลังรอสวมแหวนให้กับเลขาที่ทำท่าทางไม่เต็มใจเพราะเธอไม่แน่ใจว่าเธอควรตัดสินใจอย่างไร

วันนี้เธอตั้งใจที่จะไปจากเขาทว่าเขากลับมาแสดง                  ความรับผิดชอบให้เธอมีตัวตนในชีวิตทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอเฝ้ารอคอยมาตลอดแต่เขากลับไม่เคยมอบให้เธอทำให้น้ำขิงไม่รู้ว่าเธอควรจะกลับไปเริ่มต้นกับเขาแบบเชื่อใจและให้อภัยในสิ่งที่เขาเคยไม่ให้เกียรติเธอหรือเดินออกไปให้ไกลจากที่นี่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่และลืมทุกอย่างให้หมด

“ที่ผ่านมาผมทำผิดกับคุณมาตลอดผมรู้แล้วว่าหัวใจของผมอยู่ที่ใครกันแน่”

คำพูดที่ตุลาพูดออกมาถึงแม้จะไม่ใช่คำบอกรักแต่สำหรับ   น้ำขิงมันเป็นถ้อยคำที่เธอรอฟังมานานแสนนานก่อนหน้านี้ชายหนุ่มเอาเฝ้าแต่บอกว่าเธอคือคนที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นและสบายใจทำให้น้ำขิงไม่เคยรู้ว่าแท้ที่จริงเธอมีค่าอะไรมากไปกว่าคำพูดของ                  ชายหนุ่มแต่วันนี้เขารู้สึกผิดมา เขาบอกว่าเธอสำคัญแค่ไหนมันคือคำพูดที่เธอรอคอยมาตลอด 1 ปีและวันนี้เธอก็ได้ยินมัน

“คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมคุณตุลา สิ่งที่คุณกำลังทำคุณดึงขนมจีนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย คุณทำให้ฉันเจ็บคนเดียวไม่เป็นไรนะแต่ถ้าคุณทำให้ขนมจีนรู้สึกแย่คุณจะเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องเลย”

น้ำขิงมองว่าถ้าการขอแต่งงานครั้งนี้เป็นแค่เพียงสิ่งที่ชายหนุ่มทำขึ้นมาเพราะกลัวว่าเธอจะไปมีความรักครั้งใหม่กับวายุ            เธอพอเข้าใจแต่การที่ตุลาดึงขนมจีนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยมันจะทำให้หัวใจของเด็กน้อยเจ็บช้ำเป็นครั้งที่ 2 ถ้าสุดท้ายแล้วเธอไม่ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตขนมจีนเหมือนอย่างที่เด็กน้อยต้องการ 

“ตลอดเวลาที่ผมกับนิดาแยกกันอยู่ ผมคุยกับลูกตลอดว่าผมอยากจะพาคุณเข้ามาอยู่ในฐานะแม่และผมก็รอจนกว่าขนมจีนจะพร้อมแล้ววันนี้ลูกสาวของผมก็ยืนยันว่าต้องการมีแม่ชื่อน้ำขิง นับจากนี้ไปก็อยู่ที่คุณแล้วว่าพร้อมจะมาเป็นภรรยาและเป็นแม่ให้ลูกสาวของผมหรือเปล่า”

สายตาของชายที่เธอรักมันทำให้เธอเชื่อทุกอย่างที่เขาพูดแต่น้ำขิงก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงได้ยังไม่ยอมที่จะสวมอหวนที่เขาขอเธอแต่งงาน

“คุณหย่าแล้วแต่กลับไม่ยอมเปิดเผยเรื่องของเราแน่ใจหรือคะว่าเหตุผลคือขนมจีน”

ตุลาหลบสายตาลงเพราะเหตุผลที่เขาปิดเรื่องหย่ามันไม่ใช่เรื่องของความรู้สึกของลุกสาวเพียงเหตุผลเดียวแต่มันมีเหตุผลที่สำคัญคือหัวใจของเขาเองต่างหาก

“ผมอ่อนแอเกินไปที่จะเผชิญความจริง ผมกลัวว่าถ้าวันหนึ่งเราต้องมาเป็นครอบครัว ผมจะต้องเสียคุณไปเหมือนที่ผมต้องเสีย นิดา ทุกวันนี้ที่เราอยู่ด้วยกันมันมีความสุขมาก มากจนผมไม่อยากให้มีอะไรเปลี่ยนไปแต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า ผมเห็นแก่ตัวเกินไปที่คิดแบบนั้น ยกโทษให้ผมนะน้ำขิง”

คำขอโทษที่น้ำขิงไม่คิดว่าเธอจะได้ยินเพราะเธอไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าตุลาจะรู้สึกผิดกับเรื่องนี้ไหมแต่วันนี้เธอได้ยินแล้ว           คำขอโทษที่มาพร้อมหยดน้ำตาของลูกผู้ชายตรงหน้ามันทำให้หัวใจของเธอให้อภัยจนหมดสิ้น

น้ำขิงยื่นมือเล็กข้างซ้ายให้กับเจ้านายสุดที่รักที่นั่งคุกเข่าตรงหน้าในเมื่อคำพูดของเขามันชัดเจนแบบนี้มีสักขีพยานเป็นถึงพนักงานในบริษัทและลูกสาวตัวน้อยที่เธอเองก็รักไม่ต่างจาก           ลูกแท้ ๆ จึงทำให้เธอตัดสินใจว่าเธอจะไม่ไปจากเขา เธอจะแต่งงานและทำหน้าที่ภรรยาและแม่ของขนมจีนให้ดีที่สุด

“ขอบคุณนะที่ให้โอกาสผม”

ตุลาสวมกอดคนตรงหน้าแบบที่ไม่ต้องกลัวใครเห็นเป็นครั้งแรกในรอบหนึ่งปีที่ทั้งคู่คบกันมาแบบลับ ๆ มันเป็นอ้อมกอดที่ไม่ต้องรู้สึกผิดอีกแล้ว

“ดีใจด้วยนะเพื่อน”