"ทีนี้มึงจะเอายังไง จะเอาเมียกูคืนมา หรือว่าจะให้กูส่งพวกมึงไปให้ตำรวจ"
อาเดลส่งโทรศัพท์คืนให้ลีโอหลังจากเปิดคลิปกล้องวงจรปิดในสนามวันที่เกิดเหตุให้คู่อริเขาดู ภาพที่ชายคนที่ชะเอมเจอมาด้อมๆมองๆอยู่ตรงสนามกำลังจัดเตรียมอุปกรณ์เอาไว้ตรงนั้นเพื่อให้เกิดอุบัติเหตุกับเขาในวันนี้ถูกบันทึกไว้ได้ชัดเจน
ยืนมองดูคนที่ยังโอบเอวบางของชะเอมไม่ยอมปล่อยด้วยใจร้อนรุ่ม ที่เขายังตีหน้านิ่งอยู่ไม่ใช่ใจเย็น แต่แค่กำลังรอเวลา
"มึงคิดว่าหลักฐานแค่นี้จะทำอะไรกูได้หรอ คนในคลิปไม่ใช่กูสักหน่อย"
"คิดไว้อยู่แล้วเชียวว่าคนไม่มีสมองแบบมึง ต้องพูดจาแบบนี้ออกมา"
"......"
"กล้องวงจรปิดของสนามกูไม่ได้มีจุดเดียว แล้วหมารับใช้ของมือก็โง่มาก มึงรู้อะไรป่ะ มันขับรถที่มีสติ๊กเกอร์สนามมึงออกมาถึงนี่ แล้วก็ลงมือทำเรื่องเลวๆในสนามกู"
"ทีนี้มึงจะเอายังไงดี จะส่งเมียเพื่อนกูคืน หรืออยากไปนอนในคุก"
ออแกนเดินเข้ามาทีหลังพูดขึ้น พยักหน้าสั่งลูกน้องในสนามให้โยนตัวต้นเหตุของน้ำมันที่ไหลลงมาบนสนามคืนไปให้พวกลอบกัดตรงหน้า
อีกฝั่งจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดแล้วเหวี่ยงคนตัวเล็กคืนมา อาเดลอ้าแขนรับอีกคนมาไว้ในอ้อมกอด แล้วหันมองคนที่ตั้งใจผลักคนของเขาด้วยอารมณ์โกรธ ไม่โดนสักทีไม่ดีขึ้นเลยสินะ
"ครั้งนี้กูฝากไว้ก่อนเถอะ"
อาเดลไม่ได้ใส่ใจคนที่มันพูดทิ้งท้ายไว้สักนิด เขาเอาแต่มองตามแฟนสาวที่ผลักเขาแล้วเดินออกไปจากตรงนี้ ท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนดูก็รู้ว่าคงโกรธเขามาก กำลังจะวิ่งตามแต่ถูกลีโอคว้าแขนเอาไว้
"มึงจะปล่อยมันไปแบบนี้อ่อ?"
"เรื่องสำคัญที่สุดของกูตอนนี้ คือกูต้องง้อเมียกูก่อน ถ้ามึงคันไม้คันมืออยากจัดการก็เอาเลย เดี๋ยวกูเคลียให้"
คิรินวิ่งตามเพื่อนที่คว้ากระเป๋าวิ่งออกมาที่รถเธอ พยายามจะบอกให้อีกคนใจเย็นแต่ชะเอมดูจะไม่อยากฟังตอนนี้ เลยได้แต่วิ่งไปฝั่งคนขับตามคำสั่งเพื่อนแทน พยายามชะเง้อมองดูว่าอาเดลจะวิ่งมาไหม แต่สุดท้ายก็โดนชะเอมเอ่ยปากดุเสียงดังว่าให้เปิดรถ
"หนูจะไปไหน คุยกับเฮียก่อน"
"หนูไม่อยากคุย เฮียจะตามมาทำไม ก็ไม่ได้กลัวว่าจะเสียหนูไปนี่"
"มันไม่ใช่แบบนั้น จะไปไหน เฮียไม่ให้ไป"
เอวบางถูกคนตัวสูงโอบรัดเอาไว้ พยายามจะดิ้นหนีแล้วขอให้เพื่อนช่วย แต่อีกคนกับเลือกที่จะขึ้นรถไปแทน ชะเอมเริ่มหัวเสียเลยออกแรงผลักอาเดลไปไกล เอื้อมมือเปิดประตูรถแต่ฝั่งที่เธอยืนอยู่กับถูกล็อกเอาไว้ ก่อนเพื่อนจะเปิดกระจกลงมานิดหน่อยให้พอมองเห็นเท่านั้นแล้วยิ้มใส่
"คุยกับเฮียเดลหน่อยเถอะนะ อย่าทะเลาะกันเลย"
"คิริน! เราเป็นเพื่อนคิรินนะ!!"
"ก็เพราะเพื่อนนั่นแหละถึงทำแบบนี้ เฮียเคลียกับเพื่อคิรินดีๆนะคะ ทำเบาๆละ คิก"
"ขอบคุณมากนะครับ ไว้เฮียตอบแทนด้วยกระเป๋าสักใบแล้วกัน"
"อุ้ยย ขอบคุณมากค่า ไปก่อนนะคะ"
มองตามรถคิรินแล้วทำท่าจะโวยวายแต่ก็ไม่ทัน นี่เพื่อนยอมช่วยอาเดลเพื่อแลกกับกระเป๋าใบเดียวเนี่ยนะ ถ้าเจอกันอีกเมื่อไหร่โดนแน่
"เพื่อนไปแล้ว ทีนี้หนูจะทำยังไง"
"หนูหารถไปเองก็ได้"
"แล้วจะไปนอนไหน?"
"นี่เฮียคิดว่าหนูไม่มีที่ไปหรอ"
"เฮียไม่ได้คิดแบบนั้น หนูอย่าคิดไปเองได้ไหม"
"หนูอาจจะไปนอนกับพี่สกายก็ได้ เฮียยกหนูให้ไปแล้วนี่"
อาเดลรู้ตัวว่าหมดความอดทนแล้วในตอนที่ได้ยินประโยคนี้ เขายกเธอขึ้นอุ้มพาดบ่าทันที ต่อให้กำปั้นนั้นจะทุบหลังเขากี่รอบเขาก็ไม่สนใจ
พอมาถึงที่รถก็ยัดอีกคนใส่รถทันที พอชะเอมทำท่าจะดื้อเขาก็เลยมองดุไปอย่างที่ชอบทำเวลาอารมณ์ไม่ดี เพราะเขารู้ว่าทำแบบนี้แล้วชะเอมจะกลัวแล้วหยุดนิ่งไปเอง
คอนโดอาเดล
อาเดลแบกคนตัวเล็กของเขาขึ้นมาถึงบนห้อง เพราะชะเอมยังไม่ยอมหยุดดื้อ พอพาเข้ามาถึงห้องนอนได้ก็โยนร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม อีกคนลุกขึ้นหนีเขาก็เลยรวบไว้แล้วกดให้นอนลงบนเตียง
"เฮียปล่อยหนูเลยนะ!"
"จะงอนกันไปถึงไหน เฮียเจ็บ ก็ไม่สนใจเลยหรอ"
เหมือนเธอจะฉุกคิดไปชั่วครู่ มือบางส่งมาแตะที่กรอบหน้าอาเดลไว้ ตรงแก้มข้างขวามีรอยฟกช้ำนิดหน่อย กับตรงหน้าผากยังมีรอยเลือดที่แห้งติดอยู่แววตาที่แสนอ่อนโยนกลับมาอีกครั้ง อาเดลมองดูก็รู้ว่าคนใต้ร่างกำลังเป็นห่วงเขา ส่งมือไปแตะแก้มเนียนแผ่วเบาแล้วก้มลงกดจูบ "เลิกทำหน้ามุ่ยได้แล้ว""เฮียทำแผลก่อนไหม หนูทำแผลให้""เป็นห่วงด้วยหรอ""หนูก็ห่วงเฮียตลอดแหละ มีแค่เฮียแหละที่ไม่ห่วงหนู""คิดไปเอง เฮียทั้งห่วงทั้งหวงหนูจะตาย คิดว่าเฮียจะยอมเสียหนูให้ใครหรอไง คนอย่างเฮียเดลเนี่ยนะที่จะยอมเสียหนูไป เมียทั้งคนนะ""ใครจะไปรู้ หนูมันก็แค่เด็กเอ็นธรรมดาคนหนึ่ง ใครก็บอกหนูว่าได้เฮียมาเป็นแฟนเพราะโชคช่วย ตอนนี้เฮียอาจจะเบื่อหนูแล้วก็ได้""เราพึ่งจะเอากันล่าสุดเมื่อคืน ไหนหนูบอกมาซิครับว่าเฮียจะเอาวินาทีไหนมาคิดเบื่อหนู"ชะเอมเบี่ยงหน้าหนีเขาไปแล้วไม่ยอมพูด มือหนาจับปลายคางแล้วออกแรงให้อีกคนหันมา ก้มกดจูบเนิบนาบในทันทีแล้วประสานมือกับคนใต้ร่างไว้ด้วย "เลิกงอแงรึยัง?"พออีกคนไม่ตอบเขาก็เลยต้องจูบย้ำไปอีกรอบ ครั้งนี้ร้อนแรงกว่าครั้งก่อนเพื่อบอกให้ชะเอมเชื่อในความรู้สึกเขา แทรกลิ้นร้อนผ่านเข้าไปหยอกล้อ จน
"จัดการเละขนาดนี้เลย พวกมึงคันตีนกันหรอว่ะ""ก็มึงบอกเองว่าทำอะไรก็ทำ มึงเคลียให้ไง"อาเดลถอนหายใจแล้วส่ายหัวกับสิ่งที่ลีโอพูด จะไม่ให้เขาบ่นพวกมันได้ยังไง ดูจากรายงานที่ลูกน้องคนสนิทมารายงานแล้วฝั่งสกายมันเละเทะน่าดู เกือบจะโดนตำรวจรวบเข้าแต่ก็โชคดีที่ส่งคนไปเคลียมาได้แค่เห็นชื่อพ่อเขาก็ไม่มีใครกล้าจัดการอะไรต่อแล้ว อิทธิพลมืดนี่น่ากลัวจนจะบ้า แต่ถึงอาเดลจะรู้ว่ามีอำนาจพอที่จะจัดการได้ทุกเรื่อง แต่ก็ไม่เคยเอาไปใช้ในทางที่ผิดหรอก ถ้าคนพวกนั้นไม่ได้ก่อเรื่อง"แล้วนี่มึงไม่ต้องไปรับเมียหรอว่ะ จะเย็นแล้วนะ"ออแกนยกนาฬิกาเรือนหรูขึ้นดู ปกติเวลานี้มันน่าจะต้องรีบออกไปรับชะเอมแล้ว แต่กลับยังนั่งนิ่งอยูไม่ได้ดูรีบร้อนอะไร"วันนี้ชะเอมมีงาน""มึงนี่ก็ใจกว้างมากเนอะ ยอมให้เมียรับงานเอ็นผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้""กูไม่ได้ใจกว้างหรอก แต่ตกลงกันไว้แล้ว" 1 ปีก่อน"พี่ไม่คิดว่านี่จะเป็นครั้งแรกของน้อง ขอโทษที่รุนแรงนะครับ" อาเดลทั้งพูดทั้งหอมแก้มปลอบประโลมคนในอ้อมกอดเขาตอนนี้ เธอเป็นเด็กเอ็นที่เขาถูกแนะนำต่อมาอีกทีเมื่อสองเดือนก่อน ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาจ้างเธอมาแค่ดูหนังด้วย เขาก็ถูกเธอเล่นงานหัวใจเ
"มันอยู่ไหน!?""ข้างบนค่ะ คิรินได้ยินเลขห้อง 421 แต่ไม่เห็นคนของเฮียมาเลยนะคะ หรือว่าจะโดนเก็บไปก่อนแล้ว"อาเดลพยักหน้ารับทันทีแล้วเอ่ยปากสั่งให้อีกคนรออยู่ด้านล่าง เขาหันไปหาเพื่อนอย่างไม่พูดอะไรแต่ทั้งสองคนก็รู้ว่าต้องเดินตามเขามา ไม่ทันจะได้เข้าไปก็ถูกพนักงานวิ่งเข้ามารั้งเอาไว้แล้วสั่งห้ามขึ้นไป"ไม่ได้นะคะ คนนอกเข้าไม่ได้ค่ะ""นี่นามบัตรผม ถ้ามีอะไรเสียหายจะรับผิดชอบเอง"ฝากนามบัตรไว้ที่พนักงานแล้วรีบวิ่งขึ้นไปทันที คิรินคอยขวางพนักงานให้ เหลือบมองดูจนพวกของอาเดลขึ้นไปด้านบนกันหมด เธอเดินไปเดินมาอย่างร้อนใจ เมื่อกี้ถ้าไม่กลัวว่าจะเป็นอันตรายก็คงรีบรุดเข้าไปช่วยก่อนแล้ว ยังโชคดีที่อาเดลรับสายในทันทีที่โทรไปขอความช่วยเหลือห้อง 421ก็อก ก็อก ก็อก"เคาะทำไมนัก....."พอบานประตูเปิดออกกระบอกปืนในมืออาเดลก็ถูกส่งไปจ่อหัวมันทันที ออกแรงดันคนตรงหน้าให้เข้าไปภายในห้องแล้วพยักหน้าบอกกับลีโอให้ปิดประตูลง ผลักให้มันหันหลังเดินนำทางเขาไปจนไปถึงภายในโซนของห้องนอน ภาพคนตัวเล็กที่นอนมึนงงอยู่บนเตียงทั้งกระดุมเสื้อถูกปลดออกหมดจนเห็นเสื้อซับตัวบางด้านในทำให้เขาแทบคุมสติไม่อยู่เดินมาเผชิญหน้าแล้วใ
"คอยดูเมียกูด้วยละ ถ้ามีพวกแมลงตัวผู้มาเกาะแกะได้ มึงโดนแน่"อาเดลหันไปสั่งลูกน้องคนสนิทเอาไว้ ทั้งเหลือบมองดูคนที่นั่งยิ้มแย้มอยู่ตรงที่นั่งข้างสนาม วันนี้พวกเชขามีซ้อมก็เลยมีคนเข้ามานั่งดูบ้าง แล้วคนตัวเล็กก็มักจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคนที่เข้ามาเสื้อครอปสีขาวที่ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับรัดแน่นเสียจนเห็นหน้าอกอิ่มชัดเจน ไหนจะกางเกงขาสั้นที่แทบจะเห็นไปไหนต่อไหนถ้าไม่ได้ใส่กางเกงซับด้านในนั่นอีก ผู้ชายที่ไหนจะไม่มองบ้างละ"ไอเจ๋งเอาหัวเป็นประกันเลยเฮีย ว่าจะดูแลน้องชะเอมอย่างดี""ถ้าพลาดเหมือนคนที่มึงส่งไปคอยดูเมื่อคราวก่อน มึงเจอแน่"ชี้หน้าข่มขู่เอาไว้ก่อน เขาละกลัวเหลือเกินว่ามันจะทำหน้าที่บกพร่อง คนของเขาเนื้อหอมยิ่งกว่าอะไร แค่ได้อยู่ใกล้ก็อยากจะเข้าหากันเกลียว"เฮียเลิกขู่พี่เจ๋งได้แล้ว พี่ออแกนเรียกแล้วนะ"ชะเอมลุกขึ้นมารั้งมือคนที่ออกปากสั่งลูกน้องไม่หยุดแล้วส่ายหัว ถึงอย่างนั้นก็แอบดีใจนิดหน่อยยามได้เห็นเวลาเขาหวงเธอแบบนี้ อีกคนอาจจะหวงเธออยู่บ่อยครั้ง แสดงออกมาตลอด แต่ว่าเธอก็อดรู้สึกดีไม่ได้ในยามที่เห็นว่าเขาไม่อยากเสียเธอไปแค่ไหน"หนูก็อย่าดื้อ นั่งอยู่โซนนี้ จะได้ไ
"สั่งเหี้ยอะไรขนาดนี้เนี่ยไอเดล"ออแกนอ้าปากค้างแล้วหันไปถาม เขากับลีโอมาตามหลังแค่ไม่กี่นาที แต่พอมาถึงก็เห็นทั้งเหล้าทั้งค็อกเทลวางเต็มโต๊ะไปหมด หันไปมองชะเอมที่นั่งกอดอกมุ่ยหน้า ดูก็รู้ว่าคงไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ห้ามเพื่อนเขาไม่ได้สินะอาเดลยังยกเหล้ากระดกไม่หยุดตั้งแต่มาถึงที่นี่ ไม่ได้สนใจสีหน้าไม่พอใจของคนตัวเล็กเลยสักนิด เขาหงุดหงิดมากเกินกว่าจะไปรับฟังอะไรทั้งนั้น ไม่รู้ว่าทำไมใครต่อใครถึงได้ชอบเข้ามายุ่งกับคนของเขานัก ต้องทำยังไงถึงจะไม่เป็นที่สนใจของคนอื่นกัน จะให้หยุดสวยหยุดน่ารักมันก็คงยากเกินไป "เบาหน่อยก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็เมา""กูก็ตั้งใจให้เมา"ลีโอละเหนื่อยใจกับเพื่อนตัวเองจริงๆ มันพูดออกมานี่ได้ดูบ้างไหมว่าสีหน้าของเด็กมันแสดงออกมายังไง แต่ดูจากการกระดกดื่มต่อแล้วมันคงจะไม่สนใจอะไรเลยสินะ ชะเอมพยายามรั้งมือคนตัวสูงแต่เขาก็ไม่สนใจยังคงกระดกต่อจนเธอจิ๊ปากใส่ มองไปหาออแกนกับลีโอสองคนนั้นก็ได้แต่มองอย่างเห็นใจ เธอรู้ดี คนอย่างอาเดลถ้าอยากทำอะไรไม่ว่าใครก็ห้ามเอาไว้ไม่ได้ทั้งนั้น"หนูจะทำอะไร"อาเดลตกใจคว้าแก้วเหล้าในมือของคนตัวเล็กเอาไว้ อีกคนยู่หน้าใส่เขาแล้วก็หยิบแก้วใหม่ข
"ปากเฮียนุ๊มนุ่ม จุ๊บ อื้ม"อาเดลปล่อยให้คนตัวเล็กเล่นสนุกกับปากเขาอยู่นาน ถึงเวลาต้องเอาคืนบ้างแล้ว มือหนูจับหัวเธอกดลงมาหาแล้วจัดการนัวจูบอย่างที่เขาต้องการ แต่ถึงจะหายใจไม่ทันแต่ชะเอมก็ยังจะสู้เขาอยู่ ร้ายแบบนี้สิ ค่อยเหมาะกับเป็นเมียอาเดลคนนี้หน่อยหลังจากจูบจนพอใจเขาก็ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ คนตัวเล็กถกเสื้อที่ใส่ถอดออกทันทีเหลือเพียงบาร์สีแดงตัวสวย เธอคอยขยับสะโพกเร้าอารมณ์เขาไปด้วยในตอนที่ก้มลงมาจูบกันอีกรอบ แล้วก็เหมือนมันจะได้ผลเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้เขาเสียวจนต้องกัดปากเอาไว้เลยสูดดมไปตามซอกคอขาวแล้วซุกไซร้สลับซ้ายทีขวาทีให้เธอพอได้วาบหวิว ปลดตะขอบาร์เซียออกด้วยมือเดียวอย่างชำนาญแล้วดึงออกโยนไปไว้ที่พื้น ในระหว่างที่ดูดดึงยอดอกอิ่มสีชมพูสวยเสียงอื้ออึงก็ดังคลอไปด้วย คนตัวเล็กแอ่นอกรับยิ่งทำให้เขาพอใจแล้วก็ดูดมันแรงขึ้น"เมาจริงรึเปล่าเนี่ย ทำไมยั่วนัก""อื้ม เฮียไม่เอา ไม่พูด อึก"เขาหลับตาลงแล้วเอนหลังเอามือท้าวกับเตียงนอนอีกรอบ คราวนี้เป็นเธอบ้างที่ซุกไซร้ไปตมซอกคอเขาอย่างใจร้อน อาเดลรู้สึกได้ถึงจมูกที่สูดดมและริมฝีปากที่ขบเม้มเขาทั้งเบาทั้งแรงสลับกันไป มีหวังพรุ่งนี้รอยบ
"เฮีย...."ชะเอมตื่นมาแล้วรับรู้ได้ว่าพื้นที่โดยรอบเงียบสนิท คนตัวเล็กทุบหัวตัวเองสองสามที เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลย ตอนนี้ปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมาให้ได้ เปิดผ้าห่มขึ้นดูถึงรู้ว่าตัวเองใส่ชุดนอนแล้ว ส่วนข้างล่างเหมือนว่าจะถูกทำความสะอาดให้ด้วยเอื้อมหยิบโทรศัพท์มาดูเวลาก็พอจะเข้าใจว่าเหตุผลที่ตื่นมาแล้วไม่เจออาเดลเพราะอะไร สายป่านนี้เขาน่าจะเข้าไปที่สนามแล้ว เพราะวันนี้มีนัดประชุมกับคนอื่นๆ เธอเอามือแตะที่หน้าผากตัวเองหลังตื่นเต็มตาแล้วรู้สึกได้ถึงอาการไม่สู้ดีนักขอบตารู้สึกร้อนผ่าวทั้งลมหายใจที่ออกมาก็ร้อนมากด้วย มันบอกกับเธอได้ชัดเจนว่าเธอกำลังจะถูกอาการป่วยเล่นงานเข้าแล้ว พอพยุงตัวเองลุกขึ้นก็ได้แต่ทิ้งตัวกลับไปนอนอย่างเดิมเพราะเวียนหัวจนไม่สามารถลุกได้ฝืนตัวเองลองดูอีกครั้งเพราะเธอรู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวไปหมดเลยอยากอาบน้ำสักหน่อย แถมตามตัวยังมีกลิ่นเหล้าหึ่งอยู่ ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งเวียนหัวเลยอยากจะกำจัดมันออกให้หมดขาเรียวหย่อนลงจากเตียงแล้วลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก เธอจับนั่นจับนี่รอบข้างเพื่อประคองให้ตัวเองเดินไปได้ ก่อนจะทรุดลงที่พื้นอย่างห้ามไม่ได้ อ่า...ไม่น่าฝืนตัวเองเลย รู้สึ
"ตอนบ่ายไม่ให้เฮียมารับแน่นะ?"อาเดลเอ่ยปากถามคนตัวเล็กที่พึ่งก้าวลงจากรถไปอีกรอบเพื่อความมั่นใจ เธอยิ้มให้เขานิดหน่อยคงจะเพราะแอบขำกับความกังวลของเขา ตั้งแต่ได้ยินว่าเธอไม่ให้มารับก็ยังเอาแต่กระวนกระวายใจไม่หยุดรู้ว่าชะเอมไม่ได้อ่อนแอถึงขั้นดูแลตัวเองไม่ได้ แต่เป็นเขาเองต่างหากที่เคยชินกับการดูแลเธอจนไม่อยากพลาดหรือบกพร่องไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนก็ตาม"เฮียมีทำธีสิสไม่ใช่หรอ ไม่ต้องหรอก หนูว่าจะไปเยี่ยมแม่ที่บ้านสักหน่อย""แบบนี้ลูกเขยก็อดไปเยี่ยมสิ"คนตัวสูงพูดหยอกเย้าไป เขาเองเคยไปหาแม่ของอีกคนอยู่บ้าง แต่นี่ก็ทิ้งระยะมานานมากแล้ว แอบเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปด้วยกันกับคนตัวเล็ก เห็นทีต้องหาเวลาไปบ้าง ก่อนทางนั้นจะคิดว่าเขากับชะเอมเลิกกันไปซะแล้ว"ไว้วันไหนเฮียว่าง ค่อยไปก็ได้""เดี๋ยวเฮียโอนเงินให้นะ ฝากเอาไปให้แม่ด้วย""ไม่เอาหรอก ถ้าเอาเงินเฮียไปให้ แม่ต้องบ่นแน่ๆเลย""บอกว่าลูกเขยฝากมา จะโกหกไปว่าถ้าแม่ไม่รับเฮียจะโกรธหนูก็ได้ ถ้าแม่บ่นเฮียรับผืดชอบเอง""เฮียก็พูดได้สิ แม่ไม่เคยบ่นเฮียหรอก แต่มาบ่นหนูเนี่ย"เขาขำคนตัวเล็กที่เอาแต่พูดไม่หยุดว่าแม่จะบ่น รู้แล้วว่าชะเอมได้ความขี้
"ทำไมชุดเยอะจัง?""ให้หนูเลือกไง จะได้ใส่ชุดที่ถูกใจ"ชะเอมยืนมองชุดราตรีสำหรับออกงานบนราวแขวนภายในร้านเสื้อผ้าสุดหรู อาเดลรู้สไตล์เสื้อผ้าของเธอเป็นอย่างดี เขาตั้งเลือกชุดที่คิดว่าเธอจะชอบ แล้วค่อยให้เธอตัดสินใจเลือกหนึ่งจากในนั้นอีกทีคนตัวเล็กเดินดูอย่างคิดหนัก จนอาเดลต้องเลือกชุดที่เขามองแล้วว่ามันเข้าตาที่สุดมาให้เธอดู ชุดราตรีเกาะอกสีแดงดำถูกเลือกออกมา แค่มองดูก็รู้ว่าถ้าเธอได้ใส่จะต้องสะกดทุกสายตาภายในงานแน่นอน"เฮียชอบชุดนี้หรอ?""เฮียว่ามันเข้ากับหนู ลองดูไหม?""ลองดูก็ได้"เธอเดินตามพนักงานไปที่ห้องลองชุดก่อน แล้วอาเดลก็เดินตามหลังไปติดๆ เขาเอ่ยปากสั่งให้พนักงานไปอยู่จุดอื่น เสร็จแล้วเขาจะเป็นคนเรียกเอง ก่อนจะถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องลองชุดพร้อมเธอด้วย เลื่อนประตูปิดลงแล้วไม่ลืมที่จะลงกลอนด้วย หันมายืนกอดอกมองดูชะเอมที่กำลังรวบผมมัดมวยขึ้นไป คงเพราะอยากให้ลองชุดได้ง่ายขึ้น มือบางกำลังจะปลดกระดุมเสื้อครอปเชิ้ตตัวเล็กแต่สายตาดันเห็นเขาผ่านกระจกซะก่อน"เฮียเข้ามาทำไม?""มาช่วยหนูลองไงครับ รูดซิปหลังเองได้หรอ?""คิดอะไรลามกอยู่ละสิ""ถ้ารู้แล้วก็รีบถอดสิครับ"พูดจบเขาก็จู่โจมเข
"วันนี้รับงานอีกแล้วหรอ?""อืม อยากเก็บเงินให้ได้เร็วที่สุดอ่ะ จะได้หยุดรับสักที"ชะเอมวางโทรศัพท์หลังตอบแชทลูกค้าเสร็จแล้วหันมาตอบเพื่อน คิรินแสดงสีหน้าเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด อีกคนเอาแต่ขอโทษเธอที่ช่วยเหลือไม่ได้ แต่มัันไม่ใช่เรื่องที่เพื่อนเธอต้องรู้สึกผิดเลยสัดนิด ปัญหาชีวิตเธอ เธอก็ควรจะจัดการเอง ถูกต้องที่สุดแล้ว"ลูกค้าไว้ใจได้ไหม ให้ไปเป็นเพื่อนดีรึเปล่า?""ว่างหรอ?""ว่างๆ งั้นเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนนะ"เธอรีบพยักหน้าบอกเพื่อนแล้วยิ้ม ลูกค้าวันนี้เป็นคนใหม่ที่เธอไม่คุ้นเคยมาก่อน ไม่รู้ว่าจะมาแนวไหน แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าใครส่งให้มาป่วนหรือเปล่า ที่ผ่านมามีบ่อยครั้งที่บอสตันส่งคนมาป่วนกัน แต่โชคดีที่เธอรอดมาได้ตลอดคนตัวเล็กนั่งรถมากับเพื่อนสนิทที่อาสามาเป็นเพื่อน ใจจริงก็นึกขอบคุณที่คิรินไม่เคยจะหนีไปไหนในยามที่เธอมีปัญหา พอเจอลูกค้าก็ทักทายกันปกติ ส่วนเพื่อนของเธอก็ทำเป็นเดินเข้ามาทีหลังแล้วนั่งอยู่ถัดไปอีกสองโต๊ะทุกการกระทำมีคิรินที่คอยเป็นหูเป็นตาให้ตลอด ดูแล้วลูกค้าตรงหน้าก็น่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่หาเพื่อนกินข้าว ไม่น่าจะมีอะไรมากมายไปกว่านี้ เธอเลยเริ่มวางใจแล้วพูดคุยเป็นกันเ
"ทำอะไรเนี่ย! เอาคืนมานะ!"ชะเอมเหวใส่คนที่ดึงโทรศัพท์ส่วนตัวเธอไปอย่างไม่ขออนุญาต แถมยังพูดจาก่อกวนอาเดลแบบนั้นอีก ตอนนี้อีกคนต้องโมโหมากแน่ แล้วถ้าเขามาที่นี่ก็ต้องรู้เรื่องที่เธอแอบกลับมารับงานอีกครั้ง หลังจากนั้นมันก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ทันที"มานี่""จะทำอะไรอ่ะ!? ปล่อยนะ!"คนตัวเล็กพยายามดิ้นแต่ไม่มีทางเลยที่เธอจะสู้แรงอีกคนได้ จู่ๆบอสตันก็ดึงเข็มขัดออกมาจนเธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ ยิ่งเขาใช้มันมัดมือเธอไขว้หลังเอาไว้ก็ยิ่งพยายามตะโกนร้องขอให้เขาปล่อยสุดท้ายแล้วก็โดนผลักให้นั่งลงกับพื้นลานจอดรถของห้างที่มืดสนิท เพราะตอนนี้ดึกมากแล้วเลยไม่มีคนผ่านไปมา ขาเรียวสองข้างถูกเขารวบติดกันแล้วใช้เนกไทชุดเขามัดเอาไว้ด้วยกัน "ทำบ้าอะไรเนี่ย! ไหนบอกแค่จ้างกินข้าวกับดูหนังไง""แค่ปั่นหัวไอเดลมัน ก็ดีไม่ใช่หรอ คนสวยจะได้ไม่ต้องตอบคำถามมันไงว่าไปธุระที่ไหนมา ถึงได้มีรอยแดงจางๆที่คอแบบนี้""ไอ้บ้าเอ๊ย!!"เธอนึกถึงตอนดูหนังที่อีกคนฉวยโอกาสเข้ามาใกล้เธอ แต่เขาไม่ได้ใช้ปากดูดดึงมัน เพียงแค่ใช้นิ้วทำให้มันเกิดรอยเท่านั้น ความจริงแล้วก็วางแผนตั้งใจมาปั่นอาเดลอยู่แล้วสินะ"นั่งให้ยุงมันกินเลือดหวา
"ยังไม่กลับมาอีก"อาเดลยกนาฬิกาขึ้นดูทันทีที่เข้ามาในห้องแล้วรู้สึกได้ถึงความเงียบกับไฟที่ไม่ได้เปิดสักดวง รีบกดโทรออกหาคนตัวเล็กของเขาในตอนที่เห็นว่าในห้องนอนไม่มีเธออยู่แต่ปลายสายก็ไม่ได้กดรับโทรศัพท์ เขามองผ่านกระจกออกไปนอกตัวห้องด้วยความร้อนใจ ฝนตกหนักขนาดนี้จะไปติดฝนอยู่ที่ไหนหรือเปล่านะ นึกเป็นห่วงแปลกติ๊ด แกร็กเสียงสแกนนิ้วเพื่อเข้าห้องทำให้เขาถอนหายใจโล่งอกออกมา เพราะเธอคงจะกลับมาพอดี อาเดลเดินออกไปหาอีกคนด้วยรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่เธอปลอดภัย ก่อนจะต้องไปยืนขมวดคิ้วมองในตอนที่เห็นว่าชะเอมในชุดนักศึกษากำลังยืนตัวเปียกโชกอยู่"ทำไมหนูถึงเปียกแบบนี้ละ วิ่งตากฝนมาหรอ?""เฮีย ฮึก"เสียงสั่นไหวกับดวงตาบวมช้ำที่ยังมีหยดน้ำตาไหลลงมาทำเอาอาเดลใจหล่นไปถึงตาตุ่ม แม้จะงุนงงอยู่มากแต่เขาก็ยังก้าวเดินไปกอดเธอเอาไว้แน่น แขนเรียวยกขึ้นกอดเขาแล้วสะอึกสะอื้นมากกว่าเดิมจนเขาร้อนใจไปหมด ใครกันที่มันกล้าทำให้คนตัวเล็กของเขาร้องไห้โฮขนาดนี้ ทั้งๆที่ปกติเธอจะร้องไห้แค่เพียงเรื่องของเขาเท่านั้นอาเดลพาคนตัวเล็กเข้ามาในห้องปลอบประโลมอยู่นานกว่าอีกคนจะเลิกร้องไห้ แต่หลังจากนั้นพอเขาถามออกไป เธอก็พูด
"ตอนบ่ายไม่ให้เฮียมารับแน่นะ?"อาเดลเอ่ยปากถามคนตัวเล็กที่พึ่งก้าวลงจากรถไปอีกรอบเพื่อความมั่นใจ เธอยิ้มให้เขานิดหน่อยคงจะเพราะแอบขำกับความกังวลของเขา ตั้งแต่ได้ยินว่าเธอไม่ให้มารับก็ยังเอาแต่กระวนกระวายใจไม่หยุดรู้ว่าชะเอมไม่ได้อ่อนแอถึงขั้นดูแลตัวเองไม่ได้ แต่เป็นเขาเองต่างหากที่เคยชินกับการดูแลเธอจนไม่อยากพลาดหรือบกพร่องไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนก็ตาม"เฮียมีทำธีสิสไม่ใช่หรอ ไม่ต้องหรอก หนูว่าจะไปเยี่ยมแม่ที่บ้านสักหน่อย""แบบนี้ลูกเขยก็อดไปเยี่ยมสิ"คนตัวสูงพูดหยอกเย้าไป เขาเองเคยไปหาแม่ของอีกคนอยู่บ้าง แต่นี่ก็ทิ้งระยะมานานมากแล้ว แอบเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปด้วยกันกับคนตัวเล็ก เห็นทีต้องหาเวลาไปบ้าง ก่อนทางนั้นจะคิดว่าเขากับชะเอมเลิกกันไปซะแล้ว"ไว้วันไหนเฮียว่าง ค่อยไปก็ได้""เดี๋ยวเฮียโอนเงินให้นะ ฝากเอาไปให้แม่ด้วย""ไม่เอาหรอก ถ้าเอาเงินเฮียไปให้ แม่ต้องบ่นแน่ๆเลย""บอกว่าลูกเขยฝากมา จะโกหกไปว่าถ้าแม่ไม่รับเฮียจะโกรธหนูก็ได้ ถ้าแม่บ่นเฮียรับผืดชอบเอง""เฮียก็พูดได้สิ แม่ไม่เคยบ่นเฮียหรอก แต่มาบ่นหนูเนี่ย"เขาขำคนตัวเล็กที่เอาแต่พูดไม่หยุดว่าแม่จะบ่น รู้แล้วว่าชะเอมได้ความขี้
"เฮีย...."ชะเอมตื่นมาแล้วรับรู้ได้ว่าพื้นที่โดยรอบเงียบสนิท คนตัวเล็กทุบหัวตัวเองสองสามที เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลย ตอนนี้ปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมาให้ได้ เปิดผ้าห่มขึ้นดูถึงรู้ว่าตัวเองใส่ชุดนอนแล้ว ส่วนข้างล่างเหมือนว่าจะถูกทำความสะอาดให้ด้วยเอื้อมหยิบโทรศัพท์มาดูเวลาก็พอจะเข้าใจว่าเหตุผลที่ตื่นมาแล้วไม่เจออาเดลเพราะอะไร สายป่านนี้เขาน่าจะเข้าไปที่สนามแล้ว เพราะวันนี้มีนัดประชุมกับคนอื่นๆ เธอเอามือแตะที่หน้าผากตัวเองหลังตื่นเต็มตาแล้วรู้สึกได้ถึงอาการไม่สู้ดีนักขอบตารู้สึกร้อนผ่าวทั้งลมหายใจที่ออกมาก็ร้อนมากด้วย มันบอกกับเธอได้ชัดเจนว่าเธอกำลังจะถูกอาการป่วยเล่นงานเข้าแล้ว พอพยุงตัวเองลุกขึ้นก็ได้แต่ทิ้งตัวกลับไปนอนอย่างเดิมเพราะเวียนหัวจนไม่สามารถลุกได้ฝืนตัวเองลองดูอีกครั้งเพราะเธอรู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวไปหมดเลยอยากอาบน้ำสักหน่อย แถมตามตัวยังมีกลิ่นเหล้าหึ่งอยู่ ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งเวียนหัวเลยอยากจะกำจัดมันออกให้หมดขาเรียวหย่อนลงจากเตียงแล้วลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก เธอจับนั่นจับนี่รอบข้างเพื่อประคองให้ตัวเองเดินไปได้ ก่อนจะทรุดลงที่พื้นอย่างห้ามไม่ได้ อ่า...ไม่น่าฝืนตัวเองเลย รู้สึ
"ปากเฮียนุ๊มนุ่ม จุ๊บ อื้ม"อาเดลปล่อยให้คนตัวเล็กเล่นสนุกกับปากเขาอยู่นาน ถึงเวลาต้องเอาคืนบ้างแล้ว มือหนูจับหัวเธอกดลงมาหาแล้วจัดการนัวจูบอย่างที่เขาต้องการ แต่ถึงจะหายใจไม่ทันแต่ชะเอมก็ยังจะสู้เขาอยู่ ร้ายแบบนี้สิ ค่อยเหมาะกับเป็นเมียอาเดลคนนี้หน่อยหลังจากจูบจนพอใจเขาก็ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ คนตัวเล็กถกเสื้อที่ใส่ถอดออกทันทีเหลือเพียงบาร์สีแดงตัวสวย เธอคอยขยับสะโพกเร้าอารมณ์เขาไปด้วยในตอนที่ก้มลงมาจูบกันอีกรอบ แล้วก็เหมือนมันจะได้ผลเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้เขาเสียวจนต้องกัดปากเอาไว้เลยสูดดมไปตามซอกคอขาวแล้วซุกไซร้สลับซ้ายทีขวาทีให้เธอพอได้วาบหวิว ปลดตะขอบาร์เซียออกด้วยมือเดียวอย่างชำนาญแล้วดึงออกโยนไปไว้ที่พื้น ในระหว่างที่ดูดดึงยอดอกอิ่มสีชมพูสวยเสียงอื้ออึงก็ดังคลอไปด้วย คนตัวเล็กแอ่นอกรับยิ่งทำให้เขาพอใจแล้วก็ดูดมันแรงขึ้น"เมาจริงรึเปล่าเนี่ย ทำไมยั่วนัก""อื้ม เฮียไม่เอา ไม่พูด อึก"เขาหลับตาลงแล้วเอนหลังเอามือท้าวกับเตียงนอนอีกรอบ คราวนี้เป็นเธอบ้างที่ซุกไซร้ไปตมซอกคอเขาอย่างใจร้อน อาเดลรู้สึกได้ถึงจมูกที่สูดดมและริมฝีปากที่ขบเม้มเขาทั้งเบาทั้งแรงสลับกันไป มีหวังพรุ่งนี้รอยบ
"สั่งเหี้ยอะไรขนาดนี้เนี่ยไอเดล"ออแกนอ้าปากค้างแล้วหันไปถาม เขากับลีโอมาตามหลังแค่ไม่กี่นาที แต่พอมาถึงก็เห็นทั้งเหล้าทั้งค็อกเทลวางเต็มโต๊ะไปหมด หันไปมองชะเอมที่นั่งกอดอกมุ่ยหน้า ดูก็รู้ว่าคงไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ห้ามเพื่อนเขาไม่ได้สินะอาเดลยังยกเหล้ากระดกไม่หยุดตั้งแต่มาถึงที่นี่ ไม่ได้สนใจสีหน้าไม่พอใจของคนตัวเล็กเลยสักนิด เขาหงุดหงิดมากเกินกว่าจะไปรับฟังอะไรทั้งนั้น ไม่รู้ว่าทำไมใครต่อใครถึงได้ชอบเข้ามายุ่งกับคนของเขานัก ต้องทำยังไงถึงจะไม่เป็นที่สนใจของคนอื่นกัน จะให้หยุดสวยหยุดน่ารักมันก็คงยากเกินไป "เบาหน่อยก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็เมา""กูก็ตั้งใจให้เมา"ลีโอละเหนื่อยใจกับเพื่อนตัวเองจริงๆ มันพูดออกมานี่ได้ดูบ้างไหมว่าสีหน้าของเด็กมันแสดงออกมายังไง แต่ดูจากการกระดกดื่มต่อแล้วมันคงจะไม่สนใจอะไรเลยสินะ ชะเอมพยายามรั้งมือคนตัวสูงแต่เขาก็ไม่สนใจยังคงกระดกต่อจนเธอจิ๊ปากใส่ มองไปหาออแกนกับลีโอสองคนนั้นก็ได้แต่มองอย่างเห็นใจ เธอรู้ดี คนอย่างอาเดลถ้าอยากทำอะไรไม่ว่าใครก็ห้ามเอาไว้ไม่ได้ทั้งนั้น"หนูจะทำอะไร"อาเดลตกใจคว้าแก้วเหล้าในมือของคนตัวเล็กเอาไว้ อีกคนยู่หน้าใส่เขาแล้วก็หยิบแก้วใหม่ข
"คอยดูเมียกูด้วยละ ถ้ามีพวกแมลงตัวผู้มาเกาะแกะได้ มึงโดนแน่"อาเดลหันไปสั่งลูกน้องคนสนิทเอาไว้ ทั้งเหลือบมองดูคนที่นั่งยิ้มแย้มอยู่ตรงที่นั่งข้างสนาม วันนี้พวกเชขามีซ้อมก็เลยมีคนเข้ามานั่งดูบ้าง แล้วคนตัวเล็กก็มักจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคนที่เข้ามาเสื้อครอปสีขาวที่ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับรัดแน่นเสียจนเห็นหน้าอกอิ่มชัดเจน ไหนจะกางเกงขาสั้นที่แทบจะเห็นไปไหนต่อไหนถ้าไม่ได้ใส่กางเกงซับด้านในนั่นอีก ผู้ชายที่ไหนจะไม่มองบ้างละ"ไอเจ๋งเอาหัวเป็นประกันเลยเฮีย ว่าจะดูแลน้องชะเอมอย่างดี""ถ้าพลาดเหมือนคนที่มึงส่งไปคอยดูเมื่อคราวก่อน มึงเจอแน่"ชี้หน้าข่มขู่เอาไว้ก่อน เขาละกลัวเหลือเกินว่ามันจะทำหน้าที่บกพร่อง คนของเขาเนื้อหอมยิ่งกว่าอะไร แค่ได้อยู่ใกล้ก็อยากจะเข้าหากันเกลียว"เฮียเลิกขู่พี่เจ๋งได้แล้ว พี่ออแกนเรียกแล้วนะ"ชะเอมลุกขึ้นมารั้งมือคนที่ออกปากสั่งลูกน้องไม่หยุดแล้วส่ายหัว ถึงอย่างนั้นก็แอบดีใจนิดหน่อยยามได้เห็นเวลาเขาหวงเธอแบบนี้ อีกคนอาจจะหวงเธออยู่บ่อยครั้ง แสดงออกมาตลอด แต่ว่าเธอก็อดรู้สึกดีไม่ได้ในยามที่เห็นว่าเขาไม่อยากเสียเธอไปแค่ไหน"หนูก็อย่าดื้อ นั่งอยู่โซนนี้ จะได้ไ