บทที่ 2/2 เดิมพัน

"เปล่านะครับ เฮียไม่เคยคิดว่าหนูงี่เง่าเลยสักนิด"

"ได้ยินชัดแล้วใช่ไหม งั้นก็ออกไปสักที ผู้ชายไม่สนใจก็ยังจะตามอยู่ได้ ว่างนักก็ไปเรียนหนังสือบ้างไป"

อาเดลได้แต่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เขาชอบมากเวลาได้เห็นชะเอมหึงหวงกันแบบนี้ บางครั้งก็เลยชอบทำตัวหว่านสเน่ห์เพียงเพื่อให้อีกคนมาหึงนั่นแหละ ไม่ใช่ว่าจะมีคนอื่นจริงๆหรอก เขาทั้งรักทั้งหลงอีกคนซะขนาดนี้ จะเอาพื้นที่หัวใจส่วนไหนไปให้ผู้หญิงอื่นครองอีก

วันนัดแข่ง

"ปกติเวลารีลีฟจะจัดแข่งน่าจะลงตารางล่วงหน้าเป็นเดือนเลยนะ ทำไมรอบนี้กระชั้นชิดจัง" 

คิริน เพื่อนสาวคนสนิทของเธอถามขึ้นมา ชะเอมจับปลายคางแล้วทำหน้าครุ่นคิด มันก็แปลกอย่างที่คิรินว่า แถมการแข่งครั้งนี้ตัวเธอเองก็พึ่งมารู้เรื่องเมื่อวานจากปากของอาเดลเอง ทั้งที่ปกติอีกคนจะบอกตารางเธอล่วงหน้าตลอดแท้ๆ หรือว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นที่เธอยังไม่รู้นะ 

มองออกไปในสนามแล้วก็ต้องเบิกตากว้าง เธอรู้ว่าอาเดลมีแข่งวันนี้ แต่ไม่ได้รู้มาก่อนว่าคู่แข่งคืออริอย่างสกาย พอเห็นแบบนั้นก็ได้แต่กลัวว่าจะเกิดเรื่อง เพราะฝั่งนั้นขึ้นชื่อเร่องเล่นนอกเกมส์ที่สุดแล้ว ถ้าอาเดลเสียท่าละก็ ต้องบาดเจ็บแน่

อาเดลกับสกายกำลังเตรียมตัวเพื่อลงแข่ง รถคันโปรดขับเข้ามาจอดตรงจุดเริ่มให้ รอยยิ้มมีเลศนัยของสกายถูกส่งมาหาเธอ มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ ทำไมจู่ๆถึงได้จัดแข่งกันกะทันหันแบบนี้ นั่นสิ เดิมพันตอนจบของเกมส์นี้คืออะไร อาเดลไม่เห็นบอกให้เธอรู้เรื่องเลย

สะดุ้งตกใจในตอนที่เสียงของการเริ่มต้นดังขึ้น ดวงตากลมจดจ้องอยู่แต่ที่รถคันของอาเดลด้วยความเป็นห่วง ในใจรู้สึกสังหรแปลกๆว่าจะต้องเกิดเรื่อง แต่นี่มันเป็นสนามของอาเดลเอง คนของรีลีฟก็ไมมีใครไม่น่าไว้ใจ กวาดตามองไปทั่วจนไปสังเกตกับจุดที่มีคนบุกรุกเข้ามา สลับกับมองเลนที่อาเดลขับอยู่

"พี่ลีโอ!! ต้องบอกให้เฮียหยุดเดี๋ยวนี้"

"เอมลงมาตรงนี้ได้ยังไง"

ลีโอหัวเสียแล้วรีบวิ่งเข้ามากันคนที่จู่ๆก็ปีนลงตรงจุดเตรียมตัวนักแข่งทันที ขมวดคิ้วไม่เข้าใจกับคนตรงหน้าที่เอาแต่พูดย้ำไม่ยอมหยุด 

"ต้องบอกให้เฮียหยุดเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น...." 

ตาเหลือบมองไปจุดที่มีน้ำมันค่อยๆไหลลงมาสู่สนามแข่ง เลนของอาเดลถึงก่อน ไม่ว่ายังไงคนของเธอก็จะต้องเหยียบน้ำมันพวกนั้นก่อนแน่ แล้วมันจะเป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่ด้วย

ใช้จังหวะที่ทุกคนมัวแต่สนใจจุดนั้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปในสนาม ยังไงก็ต้องหยุดรถของอาเดลให้ได้ แล้วจะมีวิธีไหนหยุดนักแข่งในสนามได้ นอกซะจาก เอาตัวเข้าไปขวาง

เอี๊ยดดด!!!! โครม!

ชะเอมลืมตาขึ้นมามองหลังจากที่ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองโดนชนอย่างที่คิด มองไปเห็นรถอาเดลที่ส่วนหน้าแค่ชนเข้ากับขอบสนามเท่านั้น พอเห็นคนบนรถเดินออกมาทั้งมีแผลบนหน้าผากก็ทรุดตัวลงที่พื้น อย่างน้อยเขาก็ไม่เป็นอะไรมากไปกว่านี้ ยกมือกุมใจที่ยังเต้นแรงแล้วได้แต่นั่งก้มหน้า เมื่อกี้ทำอะไรไม่ทันคิด รู้แค่ว่าอย่างน้อยถ้าเขาชนเธอ เขาก็คงไม่เจ็บมาก

"หนู! ทำอะไรเนี่ย!" 

อาเดลนั่งลงไปหาเธออย่างร้อนใจ ไม่ได้สนใจว่าตัวเองบาดเจ็บเลยสักนิด คนตัวเล็กของเขาโผเข้ากอดด้วยอาการตัวสั่น เขาลูบแผ่นหลังไปทั้งที่ไม่เข้าใจในสถานการณ์ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วจู่ๆคนตรงหน้าเขาก็ถูกใครบางคนกระชากออกไป 

"ปล่อยเมียกู"

"จะให้ปล่อยไปได้ยังไง ก็ตามข้อตกลง ถ้ามึงแพ้ต้องยกเมียมึงให้กู"

"นี่เฮียเอาหนูไปเดิมพันกับพี่สกายหรอ"

คิดเอาไว้อยู่แล้วเชียวว่ามันแปลก ไม่มีทางเลยที่สองคนนี้จะมาลงแข่งกันถ้าเดิมพันมันไม่มากพอ เธอแอบเสียใจนิดหน่อยที่อาเดลทำแบบนี้ เขาไม่คิดเลยใช่ไหมว่าถ้าตัวเองแพ้แล้วจะเสียเธอไป หรือเพราะว่าไม่ได้สนใจอะไรเลยกันแน่

"อย่าพึ่งโกรธสิ เฮียรู้วายังไงเฮียก็ชนะ ถึงได้กล้าเดิมพันไง"

"แล้วเฮียไม่คิดบ้างหรอว่าเฮียอาจจะแพ้ก็ได้ หรือว่าไม่ได้รู้สึกอะไรถ้าเกิดต้องเสียหนูไป"

ชะเอมถูกโอบกอดไว้แน่น เธอพยายามจะยื้อตัวออกมาแต่ว่าสกายมีแรงเยอะกว่าเธอมาก ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรม ทั้งที่เธอเสี่ยงเข้าไปขวางรถเพื่อช่วยชีวิตเขา แต่เขากับเอาเธอมาเป็นเดิมพันในเกมส์นี้เนี่ยนะ

ดูจากการเล่นสกปรกของสกายแล้ว ต่อให้เธอรู้ตัวแล้วมาขวางเขาทัน หรือว่าขวางเขาไม่ทัน ยังไงอาเดลก็ต้องแพ้ แล้วเธอต้องถูกส่งให้เป็นรางวัลอยู่ดี

"ไปกันเถอะคนสวย ก็อยากจะรู้มานานแล้ว ว่ามีอะไรดี ไอเดลมันถึงได้ติดใจนัก"

"กูบอกให้มึงปล่อยเมียกูไง พูดไม่รู้เรื่องหรอว่ะ!"

"มึงแพ้ ก็ต้องทำตามกติกาป่ะว่ะ"

"มึงเล่นตุกติกกับกู ไม่งั้นกูไม่มีทางแพ้มึงแน่!"

"มันไม่ได้สำคัญว่ากูตุกติกไหม แต่สำคัญที่กูชนะ อีกอย่างมึงก็ไม่มีหลักฐานนี่"

"รู้ได้ยังไงว่าพวกกูไม่มี"