"ปากเฮียนุ๊มนุ่ม จุ๊บ อื้ม"
อาเดลปล่อยให้คนตัวเล็กเล่นสนุกกับปากเขาอยู่นาน ถึงเวลาต้องเอาคืนบ้างแล้ว มือหนูจับหัวเธอกดลงมาหาแล้วจัดการนัวจูบอย่างที่เขาต้องการ แต่ถึงจะหายใจไม่ทันแต่ชะเอมก็ยังจะสู้เขาอยู่ ร้ายแบบนี้สิ ค่อยเหมาะกับเป็นเมียอาเดลคนนี้หน่อย
หลังจากจูบจนพอใจเขาก็ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ คนตัวเล็กถกเสื้อที่ใส่ถอดออกทันทีเหลือเพียงบาร์สีแดงตัวสวย เธอคอยขยับสะโพกเร้าอารมณ์เขาไปด้วยในตอนที่ก้มลงมาจูบกันอีกรอบ แล้วก็เหมือนมันจะได้ผลเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้เขาเสียวจนต้องกัดปากเอาไว้เลย
สูดดมไปตามซอกคอขาวแล้วซุกไซร้สลับซ้ายทีขวาทีให้เธอพอได้วาบหวิว ปลดตะขอบาร์เซียออกด้วยมือเดียวอย่างชำนาญแล้วดึงออกโยนไปไว้ที่พื้น ในระหว่างที่ดูดดึงยอดอกอิ่มสีชมพูสวยเสียงอื้ออึงก็ดังคลอไปด้วย คนตัวเล็กแอ่นอกรับยิ่งทำให้เขาพอใจแล้วก็ดูดมันแรงขึ้น
"เมาจริงรึเปล่าเนี่ย ทำไมยั่วนัก"
"อื้ม เฮียไม่เอา ไม่พูด อึก"
เขาหลับตาลงแล้วเอนหลังเอามือท้าวกับเตียงนอนอีกรอบ คราวนี้เป็นเธอบ้างที่ซุกไซร้ไปตมซอกคอเขาอย่างใจร้อน อาเดลรู้สึกได้ถึงจมูกที่สูดดมและริมฝีปากที่ขบเม้มเขาทั้งเบาทั้งแรงสลับกันไป มีหวังพรุ่งนี้รอยบนคอน่าจะขึ้นหลาให้ใครต่อใครได้เห็นเข้าแน่
พลิกตัวเธอหันหลังให้เขาแต่ยังนั่งอยู่บนตักตามเดิม กระดุมของกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วที่เธอชอบใส่นักหนาถูปลดแล้วรูดซิบลง ล้วงมือเข้าไปสัมผัสผ่านกางเกงชั้นในก่อนแล้วความชื้นแฉะก็ทำให้เขาได้แต่ยกยิ้ม พึงพอใจกับความต้องการที่เธอมีต่อเขาเหมือนกับทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน
มือบางจับมือเขาแล้วเอาล้วงเข้าไปใต้กางเกงชั้นใน เอนกายพิงมาที่อกเขาแล้วเงยมามองอย่างไม่พูดอะไร เธอคงรู้ว่าการแสดงออกของเธอมันชีดเจนพอที่เขาจะรับรู้ได้ว่าเธอต้องการอะไร
อาเดลล็อกคอเธอเอาไว้แล้วก้มลงไปจูบ ก่อนจะขยับนิ้วถูไถตรงนั้นให้อย่างที่เธอต้องการ เสียงของความชื้นแฉะที่สัมผัสกับนิ้วดังให้ได้ยิน คนตัวสูงขยับนิ้วถี่รัวเร่งจังหวะให้เธอเสร็จไวขึ้นเพราะเขาเองกำลังจะไม่ไหวแล้ว
"อ๊ะ อ๊ะ เฮียขา"
"ว่าไงคะคนสวย"
"หนูเสียวค่ะ อื้ม อ๊ะ อ่าห์"
"หนูยังต้องเสียวมากกว่านี้อีกค่ะ เพราะนี่มันพึ่งเริ่ม"
ประโยคคำพูดคะขาแสนออดอ้อนถูกยกมาใช้ในยามที่ได้มีความสุขร่วมกันอย่างนี้เสมอ ความจริงเขาก็ชอบเวลาที่คนตัวเล็กพูดคะขาใส่ แล้วเธอเองก็ชอบเหมือนกัน แต่จะให้พูดในตอนที่ใช้ชีวิตกันปกติก็รู้สึกเขินกันขึ้นมาทุกที
เธอส่งเสียงครางหนักขึ้นกว่าเดิมในตอนที่เรียวนิ้วของเขาสอดใส่เข้าไปด้านใน รั้งคอของอาเดลลงมาจูบเพื่อระบายความเสียวซ่านที่เขาเป็นคนทำ มือข้างหนึ่งเขาบีบขยำอกของเธอเอาไว้ แล้วอีกข้างก็ชักเข้าออกอยู่ช่วงล่าง จังหวะเร่งของเขาทำเอาเธอเสียวสะท้านไปทั้งร่าง ก่อนจะกระตุกเกร็งจากความสุขสมในขั้นแรก
ชะเอมรวบรวมแรงทีมีลุกขึ้นยืน ถึงจะทุลักทุเลไปหน่อยแต่ก็พยายามจะปลดกระดุมกางเกงเขาออก อาเดลเห็นอาการงอแงของคนเมาเขาก็เลยลุกขึ้นถอดมันด้วยตัวเอง ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อทุกเม็ดลงด้วย
เขาส่งเสียงออกมาหลังจากที่ปากอุ่นครอบครองแก่นกายของเขาที่แข็งขึ้นมาจนแทบจะไม่ไหวแล้ว เพียงแค่ลิ้นร้อนแตะลงแผ่วเบาเขาก็แทบจะสติหลุดไป
"ซี๊ดดดด เอาเข้าไปลึกอีกหน่อย"
อาเดลกดหัวเธอลงมาให้เธออมให้เขาจนสุดโคน คนตัวเล็กทั้งอมทั้งเลียราวกับกำลังลิ้มลองไอติมรสชาติโปรด ส่งมือไปปัดผมสลวยไปไว้ข้างหลังให้ ก่อนเขาจะเริ่มขยับสวนเข้าปากเธอไปเพราะความเสียวที่ใกล้จะถึงจุดสูงสุด
ไม่นานนักเขาก็ปลดปล่อยมันเข้าไปในปากของคนตัวเล็ก เธอรับเอาน้ำรักของเขาเข้าไปจนหมดแล้วดึงกระดาษตรงหัวเตียงมาบ้วนออก ไม่รีรออะไรก็ถอดกางเกงตัวเองลงจนหมดแล้วขึ้นมาคร่อมเขาอีกรอบ
"เฮียพึ่งเสร็จ อย่ารีบสิ"
จุ๊บปากคนรีบร้อนไปหนึ่งที เขายังต้องการเวลาอีกสักหน่อยหลังจากพึ่งปลดปล่อยไป แต่ดูเหมือนว่าเมียของเขาจะไม่ฟังเลยสักนิด เธอจับส่วนนั้นของเขาชักรูดสองสามทีแล้วใส่เข้าไปในกายเธอทีเดียวจนมิด อดไม่ได้ที่จะจับเอวบางเอาไว้แต่ยิ่งเขาพยายามรั้ง คนดื้อก็ยิ่งขยับ ตอนเมาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เห็นทีเขาต้องมอมเหล้าให้บ่อยขึ้นหน่อย
"ทำไมวันนี้คนสวยของเฮียร้อนแรงจังเลย"
"....."
"ถ้าเมาแล้วจะเงี่*ยนขนาดนี้ คงต้องมอมเหล้าบ่อยๆแล้วมั้ง"
"เฮียอ่าา ไม่พูดแล้ว หนูขยับน๊าา"
ชะเอมขยับสะโพกมลบดไปมาพอที่จะทำให้เขารู้สึกเสียวขึ้นจนซี๊ดปาก แต่มันก็ยังไม่มากพอให้เขาพอใจได้ เพราะความต้องการที่มีในตอนนี้มันล้นเอ่อ
"เฮียทำดีกว่า หนูทำเบา ไม่สนุกหรอก"
พลิกตัวเธอให้นอนลงบนที่นอน เรียวขาที่อ้าออกกับหน้าแสนดื้อนั่นน่าจับมาตีซะให้เข็ด แต่ระดับเขาแล้วคงไม่ตีด้วยมือ ใช้อย่างอื่นตีน่าจะสนุกกว่าเยอะ
"อ๊ะ เสียวจัง"
"แล้วชอบไหม?"
"อื้อ ชอบบบ อ๊ะ อ่า"
อาเดลกระแทกสะโพกเข้าไปเต็มแรง ยิ่งได้ยินเสียงครางหวานก็ยิ่งเค้นให้เธอครางดังขึ้นอีก คนเมาร้อนแรงซะจนเขาคิดว่าคืนนี้มันคงไม่จบที่รอบเดียวแน่
ขาเรียวสองข้างหนียเข้าที่เอาเขายิ่งเร้าให้ออกแรวกระแทกเพิ่มอีก ก้มลงดูดดึงอกอิ่มที่ล่อตาล่อใจเขาอยู่ เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อเขาซ้ำไปซ้ำมาราวกับกำลังเอาใจ แล้วมันก็ได้ผลเป็นอย่างดี อยากจะทำอย่างนี้ไปทั้งคืน ไม่ต้องหลับต้องนอนมันแล้ว
"อ่าห์ คนดีของเฮีย ซี๊ดด อย่ารัด เดี๋ยวก็เสร็จกันพอดี"
"อ๊ะ ก็อยาก อื้ม หนูอยากเสร็จค่ะ"
เสียงหวานเอ่ยปากบอกเขาไป เธอในอนนี้อยากจะให้เขาจัดการอารมณ์ให้สงบอยู่เต็มแก่ อาเดลก้มลงจูบคนน่ารักแล้วขยับขึ้นไปหอมลงบนหน้าผากอย่างรักใคร่
"หนูได้เสร็จแน่ แต่เฮียอยากเอาหนูนานกว่านี้อีก"
อาเดลเอ่ยปากบอกเธอไป เขายังอยากซึมซับความรู้สึกนี้ให้นานหน่อย ไม่อยากให้มันจบเร็วจนเกินไป แต่ดูเหมือนว่าคนตัวเล็กใต้ร่างเขาจะไม่ไหวซะแล้วสิ
"หันหลังหน่อยสิ เฮียอยากเห็นก้้นนุ่มๆของหนู"
ชะเอมขยับพลิกตัวหันหลังอย่างว่าไง เธอทิ้งตัวลงทั้งแอ่นก้นมาทางเขาอย่างเชื้อเชิญ และยิ่งคำพูดที่เอ่ยถามกันมาหลังจากนั้นก็ยิ่งทำให้เขาแทบเสียสติ
"เฮียขาา ก้นหนูสวยไหม"
"สวยที่สุดเลยค่ะคนดี"
เขาพูดอย่างเอาใจก่อนจะตีที่ก้นนุ่มนิ่มไปไม่แรงนัก หลับตาพริ้มยามได้ยัดความเป็นชายของตัวเองเข้าไปภายใน มันลึกมาก แล้วก็เสียวจนแทบอยากจะบ้าตาย ส่งมือไปขยำก้นกลมแล้วออกแรงกระแทกไปด้วยยิ่ทำให้รู้สึกดีเข้าไปใหญ่ จากที่อยากจะจบให้ช้าลงหน่อย แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาเองก็กำลังจะทนไม่ไหวแล้ว
"อ๊ะ อ๊า อ๊ะ หนูอยากได้แรงๆอีก"
"ได้สิคะคนสวยของเฮีย"
ในเมื่อเธอร้องขอแล้วมีหรอคนอย่างอาเดลจะขัดใจ เขาจับเอวคอดยึดไว้แล้วกระแทกเข้าไปเน้นให้ลึกและหนักขึ้น เสียงครางกระเส่าดังพร้อมเพรียงกันให้ได้ยินเด่นชัดเพราะภายนห้องน้นเงียบสนิท ชะเอมก็ยังคงเป็นชะเอมที่ทำให้เขาหลงไหลไม่รู้จบ อาเดลในเวลานี้แทบไม่ได้คิดถึงเรื่องหงุดหงิดใจก่อนหน้่นี้เลยแม้แต่น้อย
"ซี๊ดดด หนูชอบไหมครับ? อ่าส์ ชอบที่เฮียเอาหนูไหม"
"ชอบ อ๊ะ หนูชอบที่สุดเลย"
ประโยคนั้นจากเธอราวกับพลังที่เติมเต็มให้อาเดลมีแรงมากขึ้น เขาขยับกระแทกอย่างไม่ยอมลดละ ก่นจะดึงแขนเรียวข้างหนึ่งมามายึดไว้แล้วออกแรงกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในขณะที่กายเล็กเริ่มเกร็งก็พอจะเป็นสัญญาณให้เขาได้เร่งจังหวะให้ตัวเองได้เสร็จทันเธอด้วย
"อ๊ะ อ๊ะ เฮียหนูจะเสร็จ"
"อ่าส์ เสร็จเลยครับ เสร็จพร้อมกันนะ"
สิ้นคำพููดเขาคนตัวเล็กก็กระตุกเกร็ง ส่วนเขากระแทเข้าไปอีกสองสามทีก็เสร็จตามไปติดๆ ทิ้งตัวเองลงนอนแนบชิดกับแผ่นหลังเล็กทั้งยังไม่ถอนส่วนนั้นออก กดจูบหลังขาวเนียนอย่างลุ่มหลงก่อนจะผละออกมองแล้วได้แต่ยิ้ม ดูเหมือนว่าพอเสร็จภารกิจคนตัวเล็กของเขาก็สลบสไลในทันที
อาเดลเดินเช็ดผมออกมาหลังจากเขาอาบน้ำเสร็จ มองดูคนที่นอนคุดคู้อยู่บนเตียง เขาทำความสะอาดช่วงล่างแล้วก็เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอเรียบร้อยไปแล้ว เขาไม่รู้เลยว่าตัวเองมองดูด้วยสายตาคลั่งรักแค่ไหน แต่ยิ่งมองแล้วก็ยิ่งอยากเขาไปหอมไปจูบอยู่ทุกที หลงรักมากจนอยากจะบ้าตาย
"ทำไมเฮียถึงรักหนูได้ขนาดนี้นะ"
"เฮีย...."ชะเอมตื่นมาแล้วรับรู้ได้ว่าพื้นที่โดยรอบเงียบสนิท คนตัวเล็กทุบหัวตัวเองสองสามที เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลย ตอนนี้ปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมาให้ได้ เปิดผ้าห่มขึ้นดูถึงรู้ว่าตัวเองใส่ชุดนอนแล้ว ส่วนข้างล่างเหมือนว่าจะถูกทำความสะอาดให้ด้วยเอื้อมหยิบโทรศัพท์มาดูเวลาก็พอจะเข้าใจว่าเหตุผลที่ตื่นมาแล้วไม่เจออาเดลเพราะอะไร สายป่านนี้เขาน่าจะเข้าไปที่สนามแล้ว เพราะวันนี้มีนัดประชุมกับคนอื่นๆ เธอเอามือแตะที่หน้าผากตัวเองหลังตื่นเต็มตาแล้วรู้สึกได้ถึงอาการไม่สู้ดีนักขอบตารู้สึกร้อนผ่าวทั้งลมหายใจที่ออกมาก็ร้อนมากด้วย มันบอกกับเธอได้ชัดเจนว่าเธอกำลังจะถูกอาการป่วยเล่นงานเข้าแล้ว พอพยุงตัวเองลุกขึ้นก็ได้แต่ทิ้งตัวกลับไปนอนอย่างเดิมเพราะเวียนหัวจนไม่สามารถลุกได้ฝืนตัวเองลองดูอีกครั้งเพราะเธอรู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวไปหมดเลยอยากอาบน้ำสักหน่อย แถมตามตัวยังมีกลิ่นเหล้าหึ่งอยู่ ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งเวียนหัวเลยอยากจะกำจัดมันออกให้หมดขาเรียวหย่อนลงจากเตียงแล้วลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก เธอจับนั่นจับนี่รอบข้างเพื่อประคองให้ตัวเองเดินไปได้ ก่อนจะทรุดลงที่พื้นอย่างห้ามไม่ได้ อ่า...ไม่น่าฝืนตัวเองเลย รู้สึ
"ตอนบ่ายไม่ให้เฮียมารับแน่นะ?"อาเดลเอ่ยปากถามคนตัวเล็กที่พึ่งก้าวลงจากรถไปอีกรอบเพื่อความมั่นใจ เธอยิ้มให้เขานิดหน่อยคงจะเพราะแอบขำกับความกังวลของเขา ตั้งแต่ได้ยินว่าเธอไม่ให้มารับก็ยังเอาแต่กระวนกระวายใจไม่หยุดรู้ว่าชะเอมไม่ได้อ่อนแอถึงขั้นดูแลตัวเองไม่ได้ แต่เป็นเขาเองต่างหากที่เคยชินกับการดูแลเธอจนไม่อยากพลาดหรือบกพร่องไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนก็ตาม"เฮียมีทำธีสิสไม่ใช่หรอ ไม่ต้องหรอก หนูว่าจะไปเยี่ยมแม่ที่บ้านสักหน่อย""แบบนี้ลูกเขยก็อดไปเยี่ยมสิ"คนตัวสูงพูดหยอกเย้าไป เขาเองเคยไปหาแม่ของอีกคนอยู่บ้าง แต่นี่ก็ทิ้งระยะมานานมากแล้ว แอบเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปด้วยกันกับคนตัวเล็ก เห็นทีต้องหาเวลาไปบ้าง ก่อนทางนั้นจะคิดว่าเขากับชะเอมเลิกกันไปซะแล้ว"ไว้วันไหนเฮียว่าง ค่อยไปก็ได้""เดี๋ยวเฮียโอนเงินให้นะ ฝากเอาไปให้แม่ด้วย""ไม่เอาหรอก ถ้าเอาเงินเฮียไปให้ แม่ต้องบ่นแน่ๆเลย""บอกว่าลูกเขยฝากมา จะโกหกไปว่าถ้าแม่ไม่รับเฮียจะโกรธหนูก็ได้ ถ้าแม่บ่นเฮียรับผืดชอบเอง""เฮียก็พูดได้สิ แม่ไม่เคยบ่นเฮียหรอก แต่มาบ่นหนูเนี่ย"เขาขำคนตัวเล็กที่เอาแต่พูดไม่หยุดว่าแม่จะบ่น รู้แล้วว่าชะเอมได้ความขี้
"ยังไม่กลับมาอีก"อาเดลยกนาฬิกาขึ้นดูทันทีที่เข้ามาในห้องแล้วรู้สึกได้ถึงความเงียบกับไฟที่ไม่ได้เปิดสักดวง รีบกดโทรออกหาคนตัวเล็กของเขาในตอนที่เห็นว่าในห้องนอนไม่มีเธออยู่แต่ปลายสายก็ไม่ได้กดรับโทรศัพท์ เขามองผ่านกระจกออกไปนอกตัวห้องด้วยความร้อนใจ ฝนตกหนักขนาดนี้จะไปติดฝนอยู่ที่ไหนหรือเปล่านะ นึกเป็นห่วงแปลกติ๊ด แกร็กเสียงสแกนนิ้วเพื่อเข้าห้องทำให้เขาถอนหายใจโล่งอกออกมา เพราะเธอคงจะกลับมาพอดี อาเดลเดินออกไปหาอีกคนด้วยรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่เธอปลอดภัย ก่อนจะต้องไปยืนขมวดคิ้วมองในตอนที่เห็นว่าชะเอมในชุดนักศึกษากำลังยืนตัวเปียกโชกอยู่"ทำไมหนูถึงเปียกแบบนี้ละ วิ่งตากฝนมาหรอ?""เฮีย ฮึก"เสียงสั่นไหวกับดวงตาบวมช้ำที่ยังมีหยดน้ำตาไหลลงมาทำเอาอาเดลใจหล่นไปถึงตาตุ่ม แม้จะงุนงงอยู่มากแต่เขาก็ยังก้าวเดินไปกอดเธอเอาไว้แน่น แขนเรียวยกขึ้นกอดเขาแล้วสะอึกสะอื้นมากกว่าเดิมจนเขาร้อนใจไปหมด ใครกันที่มันกล้าทำให้คนตัวเล็กของเขาร้องไห้โฮขนาดนี้ ทั้งๆที่ปกติเธอจะร้องไห้แค่เพียงเรื่องของเขาเท่านั้นอาเดลพาคนตัวเล็กเข้ามาในห้องปลอบประโลมอยู่นานกว่าอีกคนจะเลิกร้องไห้ แต่หลังจากนั้นพอเขาถามออกไป เธอก็พูด
"ทำอะไรเนี่ย! เอาคืนมานะ!"ชะเอมเหวใส่คนที่ดึงโทรศัพท์ส่วนตัวเธอไปอย่างไม่ขออนุญาต แถมยังพูดจาก่อกวนอาเดลแบบนั้นอีก ตอนนี้อีกคนต้องโมโหมากแน่ แล้วถ้าเขามาที่นี่ก็ต้องรู้เรื่องที่เธอแอบกลับมารับงานอีกครั้ง หลังจากนั้นมันก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ทันที"มานี่""จะทำอะไรอ่ะ!? ปล่อยนะ!"คนตัวเล็กพยายามดิ้นแต่ไม่มีทางเลยที่เธอจะสู้แรงอีกคนได้ จู่ๆบอสตันก็ดึงเข็มขัดออกมาจนเธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ ยิ่งเขาใช้มันมัดมือเธอไขว้หลังเอาไว้ก็ยิ่งพยายามตะโกนร้องขอให้เขาปล่อยสุดท้ายแล้วก็โดนผลักให้นั่งลงกับพื้นลานจอดรถของห้างที่มืดสนิท เพราะตอนนี้ดึกมากแล้วเลยไม่มีคนผ่านไปมา ขาเรียวสองข้างถูกเขารวบติดกันแล้วใช้เนกไทชุดเขามัดเอาไว้ด้วยกัน "ทำบ้าอะไรเนี่ย! ไหนบอกแค่จ้างกินข้าวกับดูหนังไง""แค่ปั่นหัวไอเดลมัน ก็ดีไม่ใช่หรอ คนสวยจะได้ไม่ต้องตอบคำถามมันไงว่าไปธุระที่ไหนมา ถึงได้มีรอยแดงจางๆที่คอแบบนี้""ไอ้บ้าเอ๊ย!!"เธอนึกถึงตอนดูหนังที่อีกคนฉวยโอกาสเข้ามาใกล้เธอ แต่เขาไม่ได้ใช้ปากดูดดึงมัน เพียงแค่ใช้นิ้วทำให้มันเกิดรอยเท่านั้น ความจริงแล้วก็วางแผนตั้งใจมาปั่นอาเดลอยู่แล้วสินะ"นั่งให้ยุงมันกินเลือดหวา
"วันนี้รับงานอีกแล้วหรอ?""อืม อยากเก็บเงินให้ได้เร็วที่สุดอ่ะ จะได้หยุดรับสักที"ชะเอมวางโทรศัพท์หลังตอบแชทลูกค้าเสร็จแล้วหันมาตอบเพื่อน คิรินแสดงสีหน้าเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด อีกคนเอาแต่ขอโทษเธอที่ช่วยเหลือไม่ได้ แต่มัันไม่ใช่เรื่องที่เพื่อนเธอต้องรู้สึกผิดเลยสัดนิด ปัญหาชีวิตเธอ เธอก็ควรจะจัดการเอง ถูกต้องที่สุดแล้ว"ลูกค้าไว้ใจได้ไหม ให้ไปเป็นเพื่อนดีรึเปล่า?""ว่างหรอ?""ว่างๆ งั้นเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนนะ"เธอรีบพยักหน้าบอกเพื่อนแล้วยิ้ม ลูกค้าวันนี้เป็นคนใหม่ที่เธอไม่คุ้นเคยมาก่อน ไม่รู้ว่าจะมาแนวไหน แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าใครส่งให้มาป่วนหรือเปล่า ที่ผ่านมามีบ่อยครั้งที่บอสตันส่งคนมาป่วนกัน แต่โชคดีที่เธอรอดมาได้ตลอดคนตัวเล็กนั่งรถมากับเพื่อนสนิทที่อาสามาเป็นเพื่อน ใจจริงก็นึกขอบคุณที่คิรินไม่เคยจะหนีไปไหนในยามที่เธอมีปัญหา พอเจอลูกค้าก็ทักทายกันปกติ ส่วนเพื่อนของเธอก็ทำเป็นเดินเข้ามาทีหลังแล้วนั่งอยู่ถัดไปอีกสองโต๊ะทุกการกระทำมีคิรินที่คอยเป็นหูเป็นตาให้ตลอด ดูแล้วลูกค้าตรงหน้าก็น่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่หาเพื่อนกินข้าว ไม่น่าจะมีอะไรมากมายไปกว่านี้ เธอเลยเริ่มวางใจแล้วพูดคุยเป็นกันเ
"ทำไมชุดเยอะจัง?""ให้หนูเลือกไง จะได้ใส่ชุดที่ถูกใจ"ชะเอมยืนมองชุดราตรีสำหรับออกงานบนราวแขวนภายในร้านเสื้อผ้าสุดหรู อาเดลรู้สไตล์เสื้อผ้าของเธอเป็นอย่างดี เขาตั้งเลือกชุดที่คิดว่าเธอจะชอบ แล้วค่อยให้เธอตัดสินใจเลือกหนึ่งจากในนั้นอีกทีคนตัวเล็กเดินดูอย่างคิดหนัก จนอาเดลต้องเลือกชุดที่เขามองแล้วว่ามันเข้าตาที่สุดมาให้เธอดู ชุดราตรีเกาะอกสีแดงดำถูกเลือกออกมา แค่มองดูก็รู้ว่าถ้าเธอได้ใส่จะต้องสะกดทุกสายตาภายในงานแน่นอน"เฮียชอบชุดนี้หรอ?""เฮียว่ามันเข้ากับหนู ลองดูไหม?""ลองดูก็ได้"เธอเดินตามพนักงานไปที่ห้องลองชุดก่อน แล้วอาเดลก็เดินตามหลังไปติดๆ เขาเอ่ยปากสั่งให้พนักงานไปอยู่จุดอื่น เสร็จแล้วเขาจะเป็นคนเรียกเอง ก่อนจะถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องลองชุดพร้อมเธอด้วย เลื่อนประตูปิดลงแล้วไม่ลืมที่จะลงกลอนด้วย หันมายืนกอดอกมองดูชะเอมที่กำลังรวบผมมัดมวยขึ้นไป คงเพราะอยากให้ลองชุดได้ง่ายขึ้น มือบางกำลังจะปลดกระดุมเสื้อครอปเชิ้ตตัวเล็กแต่สายตาดันเห็นเขาผ่านกระจกซะก่อน"เฮียเข้ามาทำไม?""มาช่วยหนูลองไงครับ รูดซิปหลังเองได้หรอ?""คิดอะไรลามกอยู่ละสิ""ถ้ารู้แล้วก็รีบถอดสิครับ"พูดจบเขาก็จู่โจมเข
อาเดล ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของเจ้าสัวอรรถพล เป็นเจ้าของสนามแข่งรถขนาดใหญ่อย่างรีลีฟที่ไม่ใช่แค่ต้องมีเงินเท่านั้นถึงจะเช้าได้ แต่ต้องถูกชะตากับเจ้าของด้วยก็รวยซะขนาดนี้ ไม่ได้มาเดือดร้อนเรื่องเงินถึงขั้นต้องรับค่าเช่าทุกงานหรอก แค่เปิดเอาไว้ให้หมาฉี่ยังมีเงินใช้ไปตลอดทั้งชาติเลย เรื่องที่มาเปิดก็แค่เพราะจะได้มีข้ออ้างออกจากบ้านบ่อยขึ้นก็แค่นั้นแหละหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ดีกรีตัวท็อปคณะวิศวกรรมศาสตร์ ถึงจะอยู่ปีสี่แล้วแต่ความฮอตก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลยสักนิด ดูได้จากดอกไม้กับขนมที่วางอยู่เต็มรถคันหรูของเขาตอนนี้ อยากจะถอนหายใจระบายความเหนื่อยออกมาที่ต้องมายืนเก็บแบบนี้อยู่ทุกวัน ปล่อยให้ติดรถไปได้ที่ไหน อาเดลยังไม่อยากจะดวงถึงคาดโดนเมียฆ่าตายตอนนี้หรอก"ยืนขำอยู่นั่น ช่วยกูเก็บดิ๊""ไอออแกนมึงช่วยมันดิว่ะ ขำอยู่ได้""แหม ว่าแต่กู มึงก็เหมือนกันนั่นแหละไอลีโอ ขำก่อนกูอีกมั้ง""ทั้งคู่! ถ้ากูไปรับเมียกูช้าแล้วโดนด่า กูจะด่าพวกมึงด้วย"ต้องขู่แบบนี้พวกมันถึงจะยอมหยุดหัวเราะแล้วมาช่วย เมียเขาขึ้นชื่อเรื่องด่าอยู่แล้ว ถ้าได้เริ่มทีอย่างกับมีระบบจับคำอัติโนมัติ ไม่ทันได้สำนึกประโยคใหม่ก็ออกม
"หนูก็บอกไปแล้วว่าต้องหาเงินใช้ แล้วเฮียก็ไม่ต้องมาบอกหนูนะว่าเฮียเลี้ยงได้ โอนมาให้หนูเยอะเดี๋ยวแม่เฮียก็มาด่าหนูอีก"อาเดลจะไปเถียงทันได้ยังไง พูดน้ำไหลไฟดับซะจนเขาอ้าปากพูดแทบไม่ทัน เพราะแม่เขาคอยเช็ครายการเดินบัญชีตลอด เหมือนอีกคนจะฝังใจที่เคยโดนแม่เขาต่อว่าเรื่องรับเงินจากเขา ถึงแม้เขาจะไม่ใส่ใจแต่เธอใส่ใจซะจนไม่ยอมให้โอนเงินอีก บางครั้งอาเดลก็เลยได้แต่วางเงินสดปึกใหญ่ไว้ให้ใช้แทนก็ปัญหาแบบแม่ผัวลูกสะใภ้ ชะเอมก็แค่เด็กคนหนึ่งที่บ้านไม่ได้มีฐานะ แม่ของอาเดลก็เลยจงเกลียดจงชังมาตลอด แต่ก็ต้องยอมรับในความหนักแน่น ที่ไม่ว่าจะโดนกดดันเท่าไหร่เราสองคนก็ไม่ปล่อยมือกันเลยสักครั้งพวกเราคบกันมาหนึ่งปีแล้ว ชะเอมก็รับงานแนวนี้มาโดยตลอด แต่แค่รับกินข้าวหรือเที่ยวเป็นเพื่อน ไม่ได้รับเรื่องอย่างว่า บางคนก็คงสงสัยว่าทำไมเขาถึงมั่นใจนักว่าแฟนตัวเองไม่เคยรับงานแนวนั้นมาก่อน ก็เพราะคืนแรกของเรามันเป็นครั้งแรกของเธอเหมือนกันอาเดลยังจำค่ำคืนนั้นได้ดีมาตลอด วันที่ทำให้เขาหลงชะเอมหัวปักหัวปรำจนสุดท้ายก็หนีไปไหนไม่ได้ คนของเขามีคนมาเกาะแกะไม่เว้นวัน แต่ว่าเขาก็ไม่ยอมเสียไปให้ใครหรอก สนามแข่งรีลีฟ"ก
"ทำไมชุดเยอะจัง?""ให้หนูเลือกไง จะได้ใส่ชุดที่ถูกใจ"ชะเอมยืนมองชุดราตรีสำหรับออกงานบนราวแขวนภายในร้านเสื้อผ้าสุดหรู อาเดลรู้สไตล์เสื้อผ้าของเธอเป็นอย่างดี เขาตั้งเลือกชุดที่คิดว่าเธอจะชอบ แล้วค่อยให้เธอตัดสินใจเลือกหนึ่งจากในนั้นอีกทีคนตัวเล็กเดินดูอย่างคิดหนัก จนอาเดลต้องเลือกชุดที่เขามองแล้วว่ามันเข้าตาที่สุดมาให้เธอดู ชุดราตรีเกาะอกสีแดงดำถูกเลือกออกมา แค่มองดูก็รู้ว่าถ้าเธอได้ใส่จะต้องสะกดทุกสายตาภายในงานแน่นอน"เฮียชอบชุดนี้หรอ?""เฮียว่ามันเข้ากับหนู ลองดูไหม?""ลองดูก็ได้"เธอเดินตามพนักงานไปที่ห้องลองชุดก่อน แล้วอาเดลก็เดินตามหลังไปติดๆ เขาเอ่ยปากสั่งให้พนักงานไปอยู่จุดอื่น เสร็จแล้วเขาจะเป็นคนเรียกเอง ก่อนจะถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องลองชุดพร้อมเธอด้วย เลื่อนประตูปิดลงแล้วไม่ลืมที่จะลงกลอนด้วย หันมายืนกอดอกมองดูชะเอมที่กำลังรวบผมมัดมวยขึ้นไป คงเพราะอยากให้ลองชุดได้ง่ายขึ้น มือบางกำลังจะปลดกระดุมเสื้อครอปเชิ้ตตัวเล็กแต่สายตาดันเห็นเขาผ่านกระจกซะก่อน"เฮียเข้ามาทำไม?""มาช่วยหนูลองไงครับ รูดซิปหลังเองได้หรอ?""คิดอะไรลามกอยู่ละสิ""ถ้ารู้แล้วก็รีบถอดสิครับ"พูดจบเขาก็จู่โจมเข
"วันนี้รับงานอีกแล้วหรอ?""อืม อยากเก็บเงินให้ได้เร็วที่สุดอ่ะ จะได้หยุดรับสักที"ชะเอมวางโทรศัพท์หลังตอบแชทลูกค้าเสร็จแล้วหันมาตอบเพื่อน คิรินแสดงสีหน้าเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด อีกคนเอาแต่ขอโทษเธอที่ช่วยเหลือไม่ได้ แต่มัันไม่ใช่เรื่องที่เพื่อนเธอต้องรู้สึกผิดเลยสัดนิด ปัญหาชีวิตเธอ เธอก็ควรจะจัดการเอง ถูกต้องที่สุดแล้ว"ลูกค้าไว้ใจได้ไหม ให้ไปเป็นเพื่อนดีรึเปล่า?""ว่างหรอ?""ว่างๆ งั้นเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนนะ"เธอรีบพยักหน้าบอกเพื่อนแล้วยิ้ม ลูกค้าวันนี้เป็นคนใหม่ที่เธอไม่คุ้นเคยมาก่อน ไม่รู้ว่าจะมาแนวไหน แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าใครส่งให้มาป่วนหรือเปล่า ที่ผ่านมามีบ่อยครั้งที่บอสตันส่งคนมาป่วนกัน แต่โชคดีที่เธอรอดมาได้ตลอดคนตัวเล็กนั่งรถมากับเพื่อนสนิทที่อาสามาเป็นเพื่อน ใจจริงก็นึกขอบคุณที่คิรินไม่เคยจะหนีไปไหนในยามที่เธอมีปัญหา พอเจอลูกค้าก็ทักทายกันปกติ ส่วนเพื่อนของเธอก็ทำเป็นเดินเข้ามาทีหลังแล้วนั่งอยู่ถัดไปอีกสองโต๊ะทุกการกระทำมีคิรินที่คอยเป็นหูเป็นตาให้ตลอด ดูแล้วลูกค้าตรงหน้าก็น่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่หาเพื่อนกินข้าว ไม่น่าจะมีอะไรมากมายไปกว่านี้ เธอเลยเริ่มวางใจแล้วพูดคุยเป็นกันเ
"ทำอะไรเนี่ย! เอาคืนมานะ!"ชะเอมเหวใส่คนที่ดึงโทรศัพท์ส่วนตัวเธอไปอย่างไม่ขออนุญาต แถมยังพูดจาก่อกวนอาเดลแบบนั้นอีก ตอนนี้อีกคนต้องโมโหมากแน่ แล้วถ้าเขามาที่นี่ก็ต้องรู้เรื่องที่เธอแอบกลับมารับงานอีกครั้ง หลังจากนั้นมันก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ทันที"มานี่""จะทำอะไรอ่ะ!? ปล่อยนะ!"คนตัวเล็กพยายามดิ้นแต่ไม่มีทางเลยที่เธอจะสู้แรงอีกคนได้ จู่ๆบอสตันก็ดึงเข็มขัดออกมาจนเธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ ยิ่งเขาใช้มันมัดมือเธอไขว้หลังเอาไว้ก็ยิ่งพยายามตะโกนร้องขอให้เขาปล่อยสุดท้ายแล้วก็โดนผลักให้นั่งลงกับพื้นลานจอดรถของห้างที่มืดสนิท เพราะตอนนี้ดึกมากแล้วเลยไม่มีคนผ่านไปมา ขาเรียวสองข้างถูกเขารวบติดกันแล้วใช้เนกไทชุดเขามัดเอาไว้ด้วยกัน "ทำบ้าอะไรเนี่ย! ไหนบอกแค่จ้างกินข้าวกับดูหนังไง""แค่ปั่นหัวไอเดลมัน ก็ดีไม่ใช่หรอ คนสวยจะได้ไม่ต้องตอบคำถามมันไงว่าไปธุระที่ไหนมา ถึงได้มีรอยแดงจางๆที่คอแบบนี้""ไอ้บ้าเอ๊ย!!"เธอนึกถึงตอนดูหนังที่อีกคนฉวยโอกาสเข้ามาใกล้เธอ แต่เขาไม่ได้ใช้ปากดูดดึงมัน เพียงแค่ใช้นิ้วทำให้มันเกิดรอยเท่านั้น ความจริงแล้วก็วางแผนตั้งใจมาปั่นอาเดลอยู่แล้วสินะ"นั่งให้ยุงมันกินเลือดหวา
"ยังไม่กลับมาอีก"อาเดลยกนาฬิกาขึ้นดูทันทีที่เข้ามาในห้องแล้วรู้สึกได้ถึงความเงียบกับไฟที่ไม่ได้เปิดสักดวง รีบกดโทรออกหาคนตัวเล็กของเขาในตอนที่เห็นว่าในห้องนอนไม่มีเธออยู่แต่ปลายสายก็ไม่ได้กดรับโทรศัพท์ เขามองผ่านกระจกออกไปนอกตัวห้องด้วยความร้อนใจ ฝนตกหนักขนาดนี้จะไปติดฝนอยู่ที่ไหนหรือเปล่านะ นึกเป็นห่วงแปลกติ๊ด แกร็กเสียงสแกนนิ้วเพื่อเข้าห้องทำให้เขาถอนหายใจโล่งอกออกมา เพราะเธอคงจะกลับมาพอดี อาเดลเดินออกไปหาอีกคนด้วยรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่เธอปลอดภัย ก่อนจะต้องไปยืนขมวดคิ้วมองในตอนที่เห็นว่าชะเอมในชุดนักศึกษากำลังยืนตัวเปียกโชกอยู่"ทำไมหนูถึงเปียกแบบนี้ละ วิ่งตากฝนมาหรอ?""เฮีย ฮึก"เสียงสั่นไหวกับดวงตาบวมช้ำที่ยังมีหยดน้ำตาไหลลงมาทำเอาอาเดลใจหล่นไปถึงตาตุ่ม แม้จะงุนงงอยู่มากแต่เขาก็ยังก้าวเดินไปกอดเธอเอาไว้แน่น แขนเรียวยกขึ้นกอดเขาแล้วสะอึกสะอื้นมากกว่าเดิมจนเขาร้อนใจไปหมด ใครกันที่มันกล้าทำให้คนตัวเล็กของเขาร้องไห้โฮขนาดนี้ ทั้งๆที่ปกติเธอจะร้องไห้แค่เพียงเรื่องของเขาเท่านั้นอาเดลพาคนตัวเล็กเข้ามาในห้องปลอบประโลมอยู่นานกว่าอีกคนจะเลิกร้องไห้ แต่หลังจากนั้นพอเขาถามออกไป เธอก็พูด
"ตอนบ่ายไม่ให้เฮียมารับแน่นะ?"อาเดลเอ่ยปากถามคนตัวเล็กที่พึ่งก้าวลงจากรถไปอีกรอบเพื่อความมั่นใจ เธอยิ้มให้เขานิดหน่อยคงจะเพราะแอบขำกับความกังวลของเขา ตั้งแต่ได้ยินว่าเธอไม่ให้มารับก็ยังเอาแต่กระวนกระวายใจไม่หยุดรู้ว่าชะเอมไม่ได้อ่อนแอถึงขั้นดูแลตัวเองไม่ได้ แต่เป็นเขาเองต่างหากที่เคยชินกับการดูแลเธอจนไม่อยากพลาดหรือบกพร่องไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนก็ตาม"เฮียมีทำธีสิสไม่ใช่หรอ ไม่ต้องหรอก หนูว่าจะไปเยี่ยมแม่ที่บ้านสักหน่อย""แบบนี้ลูกเขยก็อดไปเยี่ยมสิ"คนตัวสูงพูดหยอกเย้าไป เขาเองเคยไปหาแม่ของอีกคนอยู่บ้าง แต่นี่ก็ทิ้งระยะมานานมากแล้ว แอบเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปด้วยกันกับคนตัวเล็ก เห็นทีต้องหาเวลาไปบ้าง ก่อนทางนั้นจะคิดว่าเขากับชะเอมเลิกกันไปซะแล้ว"ไว้วันไหนเฮียว่าง ค่อยไปก็ได้""เดี๋ยวเฮียโอนเงินให้นะ ฝากเอาไปให้แม่ด้วย""ไม่เอาหรอก ถ้าเอาเงินเฮียไปให้ แม่ต้องบ่นแน่ๆเลย""บอกว่าลูกเขยฝากมา จะโกหกไปว่าถ้าแม่ไม่รับเฮียจะโกรธหนูก็ได้ ถ้าแม่บ่นเฮียรับผืดชอบเอง""เฮียก็พูดได้สิ แม่ไม่เคยบ่นเฮียหรอก แต่มาบ่นหนูเนี่ย"เขาขำคนตัวเล็กที่เอาแต่พูดไม่หยุดว่าแม่จะบ่น รู้แล้วว่าชะเอมได้ความขี้
"เฮีย...."ชะเอมตื่นมาแล้วรับรู้ได้ว่าพื้นที่โดยรอบเงียบสนิท คนตัวเล็กทุบหัวตัวเองสองสามที เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลย ตอนนี้ปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมาให้ได้ เปิดผ้าห่มขึ้นดูถึงรู้ว่าตัวเองใส่ชุดนอนแล้ว ส่วนข้างล่างเหมือนว่าจะถูกทำความสะอาดให้ด้วยเอื้อมหยิบโทรศัพท์มาดูเวลาก็พอจะเข้าใจว่าเหตุผลที่ตื่นมาแล้วไม่เจออาเดลเพราะอะไร สายป่านนี้เขาน่าจะเข้าไปที่สนามแล้ว เพราะวันนี้มีนัดประชุมกับคนอื่นๆ เธอเอามือแตะที่หน้าผากตัวเองหลังตื่นเต็มตาแล้วรู้สึกได้ถึงอาการไม่สู้ดีนักขอบตารู้สึกร้อนผ่าวทั้งลมหายใจที่ออกมาก็ร้อนมากด้วย มันบอกกับเธอได้ชัดเจนว่าเธอกำลังจะถูกอาการป่วยเล่นงานเข้าแล้ว พอพยุงตัวเองลุกขึ้นก็ได้แต่ทิ้งตัวกลับไปนอนอย่างเดิมเพราะเวียนหัวจนไม่สามารถลุกได้ฝืนตัวเองลองดูอีกครั้งเพราะเธอรู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวไปหมดเลยอยากอาบน้ำสักหน่อย แถมตามตัวยังมีกลิ่นเหล้าหึ่งอยู่ ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งเวียนหัวเลยอยากจะกำจัดมันออกให้หมดขาเรียวหย่อนลงจากเตียงแล้วลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก เธอจับนั่นจับนี่รอบข้างเพื่อประคองให้ตัวเองเดินไปได้ ก่อนจะทรุดลงที่พื้นอย่างห้ามไม่ได้ อ่า...ไม่น่าฝืนตัวเองเลย รู้สึ
"ปากเฮียนุ๊มนุ่ม จุ๊บ อื้ม"อาเดลปล่อยให้คนตัวเล็กเล่นสนุกกับปากเขาอยู่นาน ถึงเวลาต้องเอาคืนบ้างแล้ว มือหนูจับหัวเธอกดลงมาหาแล้วจัดการนัวจูบอย่างที่เขาต้องการ แต่ถึงจะหายใจไม่ทันแต่ชะเอมก็ยังจะสู้เขาอยู่ ร้ายแบบนี้สิ ค่อยเหมาะกับเป็นเมียอาเดลคนนี้หน่อยหลังจากจูบจนพอใจเขาก็ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ คนตัวเล็กถกเสื้อที่ใส่ถอดออกทันทีเหลือเพียงบาร์สีแดงตัวสวย เธอคอยขยับสะโพกเร้าอารมณ์เขาไปด้วยในตอนที่ก้มลงมาจูบกันอีกรอบ แล้วก็เหมือนมันจะได้ผลเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้เขาเสียวจนต้องกัดปากเอาไว้เลยสูดดมไปตามซอกคอขาวแล้วซุกไซร้สลับซ้ายทีขวาทีให้เธอพอได้วาบหวิว ปลดตะขอบาร์เซียออกด้วยมือเดียวอย่างชำนาญแล้วดึงออกโยนไปไว้ที่พื้น ในระหว่างที่ดูดดึงยอดอกอิ่มสีชมพูสวยเสียงอื้ออึงก็ดังคลอไปด้วย คนตัวเล็กแอ่นอกรับยิ่งทำให้เขาพอใจแล้วก็ดูดมันแรงขึ้น"เมาจริงรึเปล่าเนี่ย ทำไมยั่วนัก""อื้ม เฮียไม่เอา ไม่พูด อึก"เขาหลับตาลงแล้วเอนหลังเอามือท้าวกับเตียงนอนอีกรอบ คราวนี้เป็นเธอบ้างที่ซุกไซร้ไปตมซอกคอเขาอย่างใจร้อน อาเดลรู้สึกได้ถึงจมูกที่สูดดมและริมฝีปากที่ขบเม้มเขาทั้งเบาทั้งแรงสลับกันไป มีหวังพรุ่งนี้รอยบ
"สั่งเหี้ยอะไรขนาดนี้เนี่ยไอเดล"ออแกนอ้าปากค้างแล้วหันไปถาม เขากับลีโอมาตามหลังแค่ไม่กี่นาที แต่พอมาถึงก็เห็นทั้งเหล้าทั้งค็อกเทลวางเต็มโต๊ะไปหมด หันไปมองชะเอมที่นั่งกอดอกมุ่ยหน้า ดูก็รู้ว่าคงไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ห้ามเพื่อนเขาไม่ได้สินะอาเดลยังยกเหล้ากระดกไม่หยุดตั้งแต่มาถึงที่นี่ ไม่ได้สนใจสีหน้าไม่พอใจของคนตัวเล็กเลยสักนิด เขาหงุดหงิดมากเกินกว่าจะไปรับฟังอะไรทั้งนั้น ไม่รู้ว่าทำไมใครต่อใครถึงได้ชอบเข้ามายุ่งกับคนของเขานัก ต้องทำยังไงถึงจะไม่เป็นที่สนใจของคนอื่นกัน จะให้หยุดสวยหยุดน่ารักมันก็คงยากเกินไป "เบาหน่อยก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็เมา""กูก็ตั้งใจให้เมา"ลีโอละเหนื่อยใจกับเพื่อนตัวเองจริงๆ มันพูดออกมานี่ได้ดูบ้างไหมว่าสีหน้าของเด็กมันแสดงออกมายังไง แต่ดูจากการกระดกดื่มต่อแล้วมันคงจะไม่สนใจอะไรเลยสินะ ชะเอมพยายามรั้งมือคนตัวสูงแต่เขาก็ไม่สนใจยังคงกระดกต่อจนเธอจิ๊ปากใส่ มองไปหาออแกนกับลีโอสองคนนั้นก็ได้แต่มองอย่างเห็นใจ เธอรู้ดี คนอย่างอาเดลถ้าอยากทำอะไรไม่ว่าใครก็ห้ามเอาไว้ไม่ได้ทั้งนั้น"หนูจะทำอะไร"อาเดลตกใจคว้าแก้วเหล้าในมือของคนตัวเล็กเอาไว้ อีกคนยู่หน้าใส่เขาแล้วก็หยิบแก้วใหม่ข
"คอยดูเมียกูด้วยละ ถ้ามีพวกแมลงตัวผู้มาเกาะแกะได้ มึงโดนแน่"อาเดลหันไปสั่งลูกน้องคนสนิทเอาไว้ ทั้งเหลือบมองดูคนที่นั่งยิ้มแย้มอยู่ตรงที่นั่งข้างสนาม วันนี้พวกเชขามีซ้อมก็เลยมีคนเข้ามานั่งดูบ้าง แล้วคนตัวเล็กก็มักจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคนที่เข้ามาเสื้อครอปสีขาวที่ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับรัดแน่นเสียจนเห็นหน้าอกอิ่มชัดเจน ไหนจะกางเกงขาสั้นที่แทบจะเห็นไปไหนต่อไหนถ้าไม่ได้ใส่กางเกงซับด้านในนั่นอีก ผู้ชายที่ไหนจะไม่มองบ้างละ"ไอเจ๋งเอาหัวเป็นประกันเลยเฮีย ว่าจะดูแลน้องชะเอมอย่างดี""ถ้าพลาดเหมือนคนที่มึงส่งไปคอยดูเมื่อคราวก่อน มึงเจอแน่"ชี้หน้าข่มขู่เอาไว้ก่อน เขาละกลัวเหลือเกินว่ามันจะทำหน้าที่บกพร่อง คนของเขาเนื้อหอมยิ่งกว่าอะไร แค่ได้อยู่ใกล้ก็อยากจะเข้าหากันเกลียว"เฮียเลิกขู่พี่เจ๋งได้แล้ว พี่ออแกนเรียกแล้วนะ"ชะเอมลุกขึ้นมารั้งมือคนที่ออกปากสั่งลูกน้องไม่หยุดแล้วส่ายหัว ถึงอย่างนั้นก็แอบดีใจนิดหน่อยยามได้เห็นเวลาเขาหวงเธอแบบนี้ อีกคนอาจจะหวงเธออยู่บ่อยครั้ง แสดงออกมาตลอด แต่ว่าเธอก็อดรู้สึกดีไม่ได้ในยามที่เห็นว่าเขาไม่อยากเสียเธอไปแค่ไหน"หนูก็อย่าดื้อ นั่งอยู่โซนนี้ จะได้ไ